Berichten van SIMON253

SIMON253 · Berichten: 38

PIETER649 schreef:

overgenomen uit de kerkbode, of zelf met het Rijmwoordenboek aan de gang geweest?

Pieter als ik zeg uit de Kerkbode dan is het uit de Kerkbode.

SIMON253 · Berichten: 38

Blijf niet bij de kribbe staan,
daar is Hij niet meer te vinden.
Hij zoekt woning in ons hart,
als een Vriend van Zijn beminden.
Hoor hoe Hij daar dagelijks klopt,
om steeda dringender te vragen.
Zie je mij nog als een kind,
denkend slechts aan kerstfeestdagen.
Hoe vol schoon Kerst ook is,
met haar prachtige gezangen.
Laten wij toch Jezus Geest,
in ons binnenste ontvangen.
Dat vereist geen dennengroen,
of veel rijk versierde bomen.
dat vraagt met een hunkerend hart
bij je Heer en Heiland komen.
Blijf niet bij de kribbe staan,
maar verwacht Hem als de Koning.,
die jou ziel dra tot zich neemt,
voor je langverwachte kroning.
Dat reikt verder dan een stal,
met de herders en de wijzen.
Dat is wachten op Zijn komst,
en met Hem ten hemel reizen.

Dit stond bij ons in ons Kerkblad

SIMON253 · Berichten: 38

JANS221 schreef:

Het licht is uitgezaaid,
dit stralend Woord van den beginne;
een ster geboren, die ons wijst
waar God zich hier laat vinden.
Dit licht zal als een lopend vuur
de nacht voor altijd overwinnen.

Het licht is uitgezaaid
en niet door weer en wind te doven.
Hoe diep het donker ook,
wij zullen in zijn kracht geloven.
Want ook de langste nachten gloeit
dit Licht als Morgenster te boven.

Het licht is uitgezaaid
in ons, opdat wij zullen stralen.
In onze liefde wil
het zich in duizendvoud herhalen.
Maak ons tot sterren in de nacht
voor al wie met ons ademhalen.

Sytze de Vries

Heel mooi Jans dankjewel

SIMON253 · Berichten: 38

Dit is de dag die God heeft gemaakt,
vandaag mag ik weer met Hem leven
en mij geheel aan Hem toevertrouwen;
ik weet dat Hij mij draagt en bewaakt.
Dit is de dag die ik blij mag begroeten,
elke morgen en elke dag is nieuw
waarin ik leven mag uit Gods hand
en mijn medemensen mag ontmoeten.
Dit is de dag die God mij wil geven,
die ik als een geschenk mag ontvangen
om deze dag nuttig te besteden
en opnieuw in gezondheid mag beleven.
Aan het einde van deze dag gekomen
mag ik God danken voor al het goede
en dat Hij deze dag weer nabij was
bij alle dingen die ik heb ondernomen.

SIMON253 · Berichten: 38

Geloven is de moeite van het proberen waard
,tIs net een estafette, waar een de prijs vergaard.
Maar hier, in deze wedloop krijgt slk van ons een prijs:
in avondmaal en in doop is Gods hand Zijn bewijs
Geloven is de moeite van het ontdekken waard.
Zoek jij naar troost en liefde, de Bijbel is je kaart:
gebed mag je kompas zijn, de psalmen je stuurwiel;je anker is het refrein dat vaststaat in je ziel.
Geloven is de moeite van het beleven waard.
Is dit je kracht, je sterkte, word je door God bewaard.
Een rots om op te bouwen, adem om mens te zijn,
je medemens vertrouwen,er voor een ander te zijn.
Geloven is de moeite het benoemen waard.
Jouw naam als bontgenoote van God brengt jou in de kaart.
Als bruid van God, je Schepper, draag jij ,t geloven uit.
Geloven, het gaat dieper wanneer jij je meer uit.

SIMON253 · Berichten: 38

Heer laat mij in Uw lichtschijn wand,len
als ik ,t donker duister moet,
wanneer de nacht mij doet omsluiten,
en ik geen pad vind voor mijn voet.
Maar als U aan mijn zijde gaat
en met Uw licht mij laat omschijnen
dat om mij heen zijn mantel slaat,
zal ronde om ,t duister Heer, verdwijnen.
Heer, stap voor stap doe ik betreden,
U volgend die de weg mij wijst,
om weer de dag te zien ontluiken,
mijn hart Uw liefdezorgen prijst.
Want aan Uw hand word ik geleid,
Uw trouw zal nimmer mij begeven.
Daarin blijft U mij toegewijd,
Al gaande met U door het leven.
Met U zal ,k eens het doel bereiken,
wat mij voor ogen is gesteld.
Dan openen zich de hemeldeuren,
Uw schatten voor mij uitgesteld.
Dan hangt U mij de mantel om,
het witte kleed voor mij geweven.
Als ik betreed Uw heiligdom,
door licht en vrede blij omgeven.

SIMON253 · Berichten: 38

Dit is een gedicht voor iedereen.

SIMON253 · Berichten: 38

Heer Jezus, wilt U mij omringen,
houd mij, Heer, maar stevig vast,
zodat ik Heer, U toe mag zingen,
van Uw liefde en zegeningen
en telkens, Heer, word ik verrast.
Heer Jezus, wilt U mij bewareb,
mij beschermen voor ,t geweld,
en Uw liefde, die ik mag vergaren,
mag delen, Heer, met twijfelaren,
omdat Uw genade nog steeds geldt.
Heer Jezus, wilt U mij behoeden,
leer mij te volgen, zonder klagen,
zo leg ik mijn leven in Uw handen,
en dank U voor de hechte banden,
die liefde, Heer, zal nooit vervagen.

SIMON253 · Berichten: 38

LINNY170 schreef:

Ja dat is toch wel wat ik geleerd heb in de loop der jaren!
Je blijven vasthouden aan God.
En soms is het ook wel moeilijk, en de wereld om je heen maakt het ook niet altijd makkelijker..daarom kijk ik bijvoorbeeld niet zovaak het journaal, wordt er gewoon misselijk van als je alles ziet en hoort.
maar alleen Hij kan ons beschermen en heeft een plan/doel met en voor ons, en doe gewoon mijn best om zo goed mogelijk te leven.
En zolang je van dingen kunt genieten, lekker doen, anders kom je echt in zo'n neerwaartse spiraal terecht..en die is niet zo leuk en lastig weer uit te komen.

Ga momenteel ook niet vaak naar de gemeente(kerk) wegens omstandigheden, maar merk wel dat ik er behoeft aan heb.
Daarom ook hier aangemeld en lees nu elke dag een stuk uit de Bijbel.
Heb dat gewoon toch nodig :D en ja, elke relatie moet je onderhouden, dus ook die met God :D

Linny daar doe je heel goed aan meid de bijbel lezen.
Dat doe ik ook iedere morgen en kan het niet meer missen.
Ik weet niet of je mijn stukje hier ook hebt gelezen zo ja dan begrijp je het wel
Ook ik heb heel veel meegemaakt in mijn leven, en dan vragen de mensen wel eens wordt je nu nooit boos op God, dan zeg ik nee en dat zal ik ook nooit worden.
Ik luister zondags thuis naar de kerktelefoon, die kreeg ik toen ik in 2010 last van mijn hart kreeg, en dat is wel fijn.
Dus lieve Linny blijf Hem aanroepen en laat God niet in de steek Hij laat jou ook niet in de steek.
Een welgemeende lieve groete van mij simon253

SIMON253 · Berichten: 38

DIANA556 schreef:

Wie Hem aanroept in de nood, vindt Zijn Gunst oneindig groot (Psalm 86)

We moeten Hem altijd aanroepen Diana en altijd dankbaar zijn.

SIMON253 · Berichten: 38

Lieve mensen allemaal.

God laat ons nooit in de steek, dat heb ik vorig jaar ondervonden.
Maar bedenk dat we niet altijd antwoord krijgen, dat wil natuurlijk niet zeggen dat Hij er niet is, zeker wel.
Ik kreeg vorig jaar Maart onverwachts een hartinfarct en ben 25 Mei geopereerd, en ik was helemaal niet bang of zenuwachtig.
Als je God aanroept is Hij er voor je, ik had me helemaal aan Hem overgegeven en zei ik vertrouw op U mijn Heer.
En daarom was ik niet bang of zenuwachtig, en kan ik God niet genoeg dankbaar zijn wat Hij voor mij gedaan heeft.
Hij is een liefdevolle God die ons omhelsd en tot Zich trekt, laten we dit blijven doen lieve mensen.

SIMON253 · Berichten: 38

INGE721 schreef:

Graag wil ik even reageren.

Je schrijft dat je op Lexa zit...........daar kom je inderdaad mannen EN vrouwen tegen die erop uit zijn om hun lust te bevredigen en verder geen relatie willen.
Dat is absoluut geen bijbelse houding en daar houd ik me verre van.

Wat ik bedoel, is elkaar beminnen en de tijd ervoor nemen om elkaar te leren kennen en toe te groeien naar een huwelijk.

Denk jij nou echt Inge, dat er die op deze site geen zijn die alleen op sex uit zijn. Ja zelfs vrouwen dat ik zeker weet, trouwens op iedere site is het uitkijken en dagen tellen.
Simon

SIMON253 · Berichten: 38

HERMAN968 schreef:

Pieter ik kan met je mee, helemaal. En soms weten we -tegen beter wete in- dat er onverantwoorde dingen gebeuren, ook naar onze kinderen toe. Zoals Xabia zegt, heeft ieder van ons zijn eigen verhaal. En als -verantwoorde ouder- dan sta je daar aan de kant. Onmacht over je én dan dat allemaal loslate. Is het schuld, is het onvermogen, als mens vatte ik dit niet. Gelukkig heb ik God lere kennen.
En onze Heer is me steeds nabij geweest, droeg me in zijn armen doorheen situaties waar ik staande moest blijven, redde me uit de vuurhaarden, toen ik viel raapte Hij me op, ... Welk een hoop waarin ik mocht leven én ik ben hem dankbaar dat ik onze kinderen heb mogen opvoeden. Niet uit eigen kracht, want dat lukte me niet, Zijn zorg was er steeds. En hiervoor ben ik dankbaar, wil Hem eren en grootmaken. Want onze kinderen zijn een diamant in zijn handpalm.
Het ontroerd me hoe je kinderen terug contact kregen met hun moeder en er herstel voorhen was én niet het minst dat je hen hierin wegwijs maakte, één grote genade ! Blijft onze Heer zoeken, doorgaan, leef dicht bij Hem. Hij alleen weet wat je doorstond.

Hartelijke groet en tot op de pic nic in Ede !,
Herman Lachende smiley

Als je dat blijft doen Herman, dan kan niemand je meer iets maken.
Want God is een liefdevolle God die er altijd voor je is.
Ook mij heeft Hij door veel verdriet heen geholpen en ook ik ben dagelijks zeer dankbaar.
Veel sterkte verder en Gods zegen.
Simon253

SIMON253 · Berichten: 38

WILLEMIJN232 schreef:

Dus jij wilde eigenlijk scheiden begrijp ik uit je verhaal?
Maar zou het niet kunnen dat zij dronk omdat ze niet gelukkig was in haar relatie met jou? Of je dat nu leuk vind of niet, soms is dat gewoon zo......
Het lijkt nu een beetje of ik weer iemand zit te verdedigen maar het ligt nooit alleen maar aan één iemand en daarbij vind ik ook niet dat je al deze privé gegevens over je ex zomaar op een openbaar forum moet gaan zetten.....Dat getuigd niet van veel respect voor de ander........

Nee Willemijn, ik wilde niet scheiden maar toen dat tegen mij werd gezegd toen moest ik wel.
Dat ik dit hier plaats is mijn bedoeling dat niet de mannen allemaal schuldig zijn,wat zou jij doen als dat tegen jou werd gezegt??
Het lijkt er wel een beetje op ja, dat je iemand aan het verdedigen bent.Je weet niet hoeveel verdriet ik er van heb gehad, met haar zus heb ik altijd nog contact.
Als wij s,middags ruzie hadden en ik vroeg haar s,morgens waarom moet dat nu zo, dan wist zij niet meer wat ze had gezegt.
Sorry als jij denkt dat zij ergens op dronk, maar ik weet dat dat niet zo was.
Voor nu laat ik het maar rusten je wordt hier toch niet gauw in het gelijk gesteld.

SIMON253 · Berichten: 38

PIETER649 schreef:

Ik voel me, als man zijnde, niet te groot hoor Simon Lachende smiley

Eigenlijk zou ik hetzelfde verhaal als jij neer kunnen zetten over mijn eerste huwelijk. Ook mijn vrouw zei me dat ze niet meer van me hield, een andere vriend had en direct wilde scheiden.

Zoals jij het zegt Simon, zou ik ook kunnen zeggen schuldloos gescheiden te zijn, want zij brak het huwelijk en zij zette mij buiten de deur.

Ik denk echter Simon, dat we eerlijk moeten zijn, het einde van het huwelijk is niet als de wens tot scheiding uitgesproken is.
Het einde van een huwelijk begint geleidelijk als BEIDEN gedurende het huwelijk telkens een steekje laten vallen, vaak zelfs onopgemerkt.
Net zo lang en net zo veel totdat het voor 1 van de echtgenoten te veel is en die het voor gezien houd.
Vaak is het dan al te laat om de scheiding fatsoenlijk te regelen en respectvol uit elkaar te gaan.

In mijn geval was ik zeer blij dat zij mij eruit zette, de mooiste dag van mn leven eigenlijk!
Het feit dat jij er niet blij mee was, wil nog niet zeggen dat ook jij gedurende jouw huwelijk nooit een steekje hebt laten vallen.
Ik durf te wedden dat als jouw ex hier op forum een stukje zou schrijven, dat er opeens een heel ander verhaal zou staan, met een andere hoofdrol voor jou...

Wees nou ook es zo groot om dat toe te geven Simon Lachende smiley

Nou Pieter je kan het geloven of niet, toch blijf ik hierbij.
Als zij s,middags thuis kwam, en dan nooit niets meer te hoeven doen wat wij hadden afgesproken, want ik was huisman geworden.
Bij thuikomst schonk ik koffie, en daarna pakte we een wijntje nee het was bij haar niet 1 wijntje maar ze bleef aan het schenken.
Het werd zo erg dat ze iedere dag dronken was, en dan begon ze mij alles voor de schenen te gooien, ik heb dit nog heel lang vol gehouden.
Totdat ze op een gegeven moment zei, val dood voor mijn voeten toen
was bij mij de maat vol, en ik zei wij kunnen beter uit elkaar gaan.
Ik was er kapot van Pieter, want ondanks alles hield ik van haar.
Haar eigen zusters die zeiden je bent te goed voor haar, en dat was het.

SIMON253 · Berichten: 38

Toe ik alle artikeltjes had gelezen van jullie kwam bij mij de behoefte om enigzins te reageren. Als ik het goed lees is iedere scheiding weer anders
Met kinderen in een scheiding is dat inderdaat dikwijls een groot probleem.Zelf was ik ruim 28 jr gelukkig getrouwd en 2 dochters toen mijn vrouw in 1994 aan longkanker overleed op nog geen 52 jarige leeftijd dat was een groot verlies.Door het alleen zijn waar ik moeilijk tegen kan, ben ik 6 jaar later weer hertrouwd. Dat huwelijk ging bijna 3 jr goed, en toen was bij haar de liefde over dat wordt tegenwoordig ook veel gezegd, ik hou niet meer van je. En nu komt bij mij de vraag SCHULD waar ook over gesproken werd, men zegt dan waar 2 kijven hebben er 2 SCHULD. Dat is beslist niet altijd het geval, ik durf dan ook met de hand op mijn hart te zeggen dat ik geen schuld had.
Waarom schrijven er maar enkele mannen hierover, en de meeste vrouwen, als man moet men zich niet te groot voelen.

SIMON253 · Berichten: 38

ZEELAND736 schreef:

Bijna 2 maanden was ik mijn grote plakboek kwijt...en nu gevonden....
Daarin bewaar ik kaarten...gedichten....ook gewoon afgescheurde papiertjes waarop ikzelf...of de mensen rond me heen, zomaar simpele woorden hebben geschreven. Ook van mensen die inmiddels niet meer leven...De eerste krabbelwoordjes van mijn oudste zoon, waarin hij vertelt..dat ik LIEV ben...een ruzie die via een kaart weer helemaal goed kwam...

Een gedicht is me altijd bijgebleven...wilde het al eens eerder hier plaatsen.
Het is geen eigengemaakt gedicht..
Bij het pubertijdperk....kwam dit nogal eens in mijn hart...als moeder..wanneer opvoeden niet altijd verliep...zoals je hoopte...

Mijn kleine jongen had een bui vanavond,
die elk vermanend woord te tarten scheen.
Tenslotte moest ik wel het vonnis vellen:
naar zolder... op het grote bed alleen.

Toen ik ging kijken, was hij ingeslapen
het dek was nijdig in een hoek geschopt.
En vóór 'k het wist had ik de koude voetjes,
onder de warme dekens weggestopt.

Toen dacht ik: Als onze mensenliefde
dat blote, koude voetje niet verdraagt
en 't stoute kind, dat ons met opzet griefde,
vergeeft, nog éér het om vergeving vraagt,

hoe groot moet dan Uw liefde zijn, o Vader,
Die eindeloos geduldig altijd weer
vergeeft en ons bedekt met Uw genade,
wel zeventig maal zevenduizend keer!

Dit is heel mooi, toch de echte moederliefde
Simon253

SIMON253 · Berichten: 38

REBEKKA369 schreef:

Niet alle moeders zijn hetzelfde!! Ik vind het juist heel belangrijk dat ze de band met hun vader houden. Hij is en blijft wel hun vader!
@ Willemijn: soms is het juist wel eens prettig om samen te overleggen over bepaalde dingen dat mis ik juist. Vind het soms juist wel lastig om in mijn eentje bepaalde beslissingen te moeten nemen.

Rebekka ik heb daarom alleen maar respect en bewondering voor al die alleenstaande moeders

SIMON253 · Berichten: 38

REBEKKA369 schreef:

Niet alle moeders zijn hetzelfde!! Ik vind het juist heel belangrijk dat ze de band met hun vader houden. Hij is en blijft wel hun vader!
@ Willemijn: soms is het juist wel eens prettig om samen te overleggen over bepaalde dingen dat mis ik juist. Vind het soms juist wel lastig om in mijn eentje bepaalde beslissingen te moeten nemen.

Rebekka ik heb daarom alleen maar respect en bewondering voor al die alleenstaande moeders

SIMON253 · Berichten: 38

DIANA556 schreef:

Ook ik ben alleenstaande moeder van 3 lieve kinderen, 2 jongens van 5 en bijna 13 jaar en een meisje van 9 jaar. Hun vader is 2 jaar geleden overleden, een scheiding door de dood dus.
Men zegt vaak, je staat er nu wel alleen voor, maar dan zeg ik, ja, dat is zo, maar toch voelt het niet zo. Ik voel, dat God mij hier doorheen draagt. Ook heb ik mensen in mijn omgeving, die ik altijd om advies kan vragen en die me willen helpen, als het nodig is.
Toch mis ik wel die ene speciale, die ons leven weer compleet zou maken.

Diana als je blijft vertrouwen op de allerhoogste heb jij het niet zwaar dus hou je vast aan hem.

SIMON253 · Berichten: 38

Elke dag hetzelfde en soms lijkt mijn leven zinloos.
Ik mijmer over de tijd dat mijn kinderen klein waren
en ik midden in het leven stond.
Nu voel ik me aan de kant staan.
Maar dat geeft niet, want de Heere gaat door met Zijn werk
en is van mij niet afhankelijk.
Genade is Hem toe te vertrouwen en ik ben niet onmisbaar.
En toch heb ik het soms goed.
Ik mag volgen en genieten van waar ik vroeger zo weinig tijd voor had.
Ik kan nu lezen wat ik wil, stil in mijn stoel bidden.
Hoewel, soms mopper ik en moet ik weer schuld belijden.
Ik heb over God niets te klagen
en gelukkig is er een Borg!

SIMON253 · Berichten: 38

Als jongenzocht ik het oude kind van God weleens op.
Hij had een kamer in het bejaardenhuis.
Op de grote tafel lag een theedoek met een opengeslagen Bijbel.
En er waren weinig verloren momenten voor hem.
Telkens dwaalden zijn ogen naar Gods woorden.
Soms maakte het hem verdrietig en klein.
Soms ook hoopvol en blij.
Hij leeft niet meer.
Maar wat had ik als jongen een respect voor hem.
Dat was nou kind van God zijn, dacht ik:
Alle tijd hebben voor God.

SIMON253 · Berichten: 38

Iemand vroeg een oude christen hoe oud hij was.
Hij antwoordde dat hij aan de goede kant van de zeventig zat.
Toen bleek dat hij 75 was, vroeg men:
Maar u zat toch aan de goede kant van de zeventig?
Dat is ook de goede kant, zei de oude man,
want het is de kant die het dichtst bij de Hemel ligt, mijn gezegende thuis.

SIMON253 · Berichten: 38

Je streelt zacht door mijn
haren
sla je armen om mij heen
jij bent de bron van al mijn
liefde
en de reder van mijn bestaan
Je bent het water als ik dorst heb
Jij bent mijn schouder
als ik eenzaam ben...
Jij bent de hoop
waar ik mij aan koester...
Maar bovenal
ben jij mijn vriend...

SIMON253 · Berichten: 38

Je zakt dieper en dieper- een put, een zwart gat.
Leegte en verdriet in je hart.
Je ziet alles duister om je heen;
een uitweg zie je niet,nee, nergens om je heen.

Je lijdt en je verdriet wordt steeds groter.
Je denkt: " Zo moet het niet," ... en wordt steeds bozer.
Je hart rommelt en je zoekt een uitweg:
waar moet je heen? Wie geeft je een uitleg?

Je schreeuwt om hulp!
...Wordt het wel gehoord?
Weg is je vertrouwen; alles is verstoord.

Je bent verward en toch kijkr er Iemand op je neer.
Hij hoort je schreeuw en wil jou helpen, meer en meer.
Je mag Hem aanroepen- je zorgen aan Hem geven.
God zal je uit de put tillen: Hij geeft je nieuw leven!

Zet open je hart en vertel Hem al je moeite en pijn
met al je zorgen: God wil altijd bij je zijn.
Wanneer Hij voelt al je verdriet,
zal Hij zorgen dat Hij je met liefde overstroomt, ja volgiet.

Dan wordt je hart weer blij en kun je weer zingen:
je bent uit de put en blij vanbinnen!
Zoek Gods liefde en zoek Zijn stem.
Zorg dat je altijd, in goede en slechte tijden,
een kind van God bent.

Leg je leven in Zijn hand;
laat je leiden door Zijn land.
Geef je hart aan Hem,met Jezus Christus in je leven,
want wat jij bidt zal Hij jou geven.

Wanneer je dan je handen vouwt;
lief en leed aan Hem toevertrouwt,
dan komt Hij tot je nader.
Ja, Jezus Christus
en God jouw Hemelse Vader.

Trudy Roseboom- Meurs

SIMON253 · Berichten: 38

Even een klop op je schouder,
een kus of zomaar een arm.
Je ziet veel dingen weer anders
en ,t wordt van binnen weer warm.
Het zonlicht dringt door de ruiten
en lacht je vriendelijk toe.
iets minder treurig en moe.

Even een klop op je schouder,
een klein en vriend,lijk gebaar.
De last die jij hebt gedragen,
die till;en we met elkaar.
Dan worden de zorgen lichter
en dat gepieker verdwijnt,
omdat zo,n kleine omhelzing,
zo,n zonnestraal je beschijnt.

Even een klop op je schouder:
Kom op, nu straalt weer de dag!
We gaan er samen voor vechten
met ,n gulle, hart,lijke lach.
Jij blijft in onze gedachten,
totdat de zorg niet meer drukt
en wij spontaan kunnen roepen:
""Goddank, het is weer gelukt!""

SIMON253 · Berichten: 38

Wat zucht je toch in ,t donker, kind?
Ik deed het grote licht ontbranden!
Toe, open maar je lege handen,
je weet het toch: Wie zoekt die vindt.
Ik kwam toch voor de rijken niet?
Niet voor de sterken, de gezonden?
Ik kom barmhartigheid verkonden
aan elk die pijn heeft, of verdriet.
Heb je geen kleren voor Mijn feest?
Ik zal je witte kleed,ren geven.
,t Is moeilijk, van gena te leven;
Ik weet ,t, Ik ben ook arm geweest.
In Bethlehem zie Ik je weer,
daar moet Ik velen plaats bereiden;
Mijn ster zal hen er henen leiden.
Jij komt toch ook? Aarzel niet meer!

SIMON253 · Berichten: 38

INKA401 schreef:

hoi allemaal

ik ben weer even op cm ... in het verleden was inka érg bekend ... heb voor cm leden verschillende grote feesten georganiseeerd, en de cristmasparty was toch wel het hoogte punt ...
maar om bij het onderwerp te blijven ...
ik heb mijn nieuwe liefde anneke hier op cm ontmoet, kennen elkaar alweer 2,5 jaar, en hopen volgend jaar zomer te trouwen ... gaaf toch?
ik bedoel, CM.is wel dégenlijk een site om je wáre te ontmoeten

groetjes inka

Hallo Inka.
Wat fijn je weer even te zien, ik zit er ook pas weer op op CM.
Van harte gefeliciteerd Inka en heel veel geluk toegewenst.
Groetjes Simon

SIMON253 · Berichten: 38

TATJE948 schreef:

mooi maar ook verdrietig. Herkenbaar voor mij en mijn oma, wilde je even laten weten dat je daarin niet alleen bent en ik hoop dat je dat mag voelen.
Engeltje smiley

Jazeker Tatje, voel ik dat ik weet er zelf ook alles van.
Ik kwam dit gedicht tegen en vond het een mooi gedicht
ondanks dat het een verdrietig gedicht is.
Bedankt voor je resctie.
groetjes Simon

SIMON253 · Berichten: 38

Zo,n diep verdriet: die lege stoel,
o God,u weet wat ik voel.
Ik kan zo haast niet verder.
Mijn steun is weg; een groot gemis.
Wie kan vertolken wat dat is?
Ontferm U, trouwe Herder.
Mijn kind, Ik weet uw pijn en smart,
uw tranen wil Ik drogen.
Hoe moeilijk vaak de weg ook zij,
verlaat u toch geheel op Mij.
Steun op Mijn al vermogen.
Dan kunt u voort en hebt u kracht,
want wie het al van Mij verwacht,
kan moedig voorwaarts treden.
Here, hier ben ik met mijn last.
Ik schuil bij U: houdt Gij mij vast
en leidt mijn zwakke schreden!

Simon253