Die lege stoel

Berichten: 38

Zo,n diep verdriet: die lege stoel,
o God,u weet wat ik voel.
Ik kan zo haast niet verder.
Mijn steun is weg; een groot gemis.
Wie kan vertolken wat dat is?
Ontferm U, trouwe Herder.
Mijn kind, Ik weet uw pijn en smart,
uw tranen wil Ik drogen.
Hoe moeilijk vaak de weg ook zij,
verlaat u toch geheel op Mij.
Steun op Mijn al vermogen.
Dan kunt u voort en hebt u kracht,
want wie het al van Mij verwacht,
kan moedig voorwaarts treden.
Here, hier ben ik met mijn last.
Ik schuil bij U: houdt Gij mij vast
en leidt mijn zwakke schreden!

Simon253

Berichten: 11

SIMON253 schreef:

Zo,n diep verdriet: die lege stoel,
o God,u weet wat ik voel.
Ik kan zo haast niet verder.
Mijn steun is weg; een groot gemis.
Wie kan vertolken wat dat is?
Ontferm U, trouwe Herder.
Mijn kind, Ik weet uw pijn en smart,
uw tranen wil Ik drogen.
Hoe moeilijk vaak de weg ook zij,
verlaat u toch geheel op Mij.
Steun op Mijn al vermogen.
Dan kunt u voort en hebt u kracht,
want wie het al van Mij verwacht,
kan moedig voorwaarts treden.
Here, hier ben ik met mijn last.
Ik schuil bij U: houdt Gij mij vast
en leidt mijn zwakke schreden!

Simon253

mooi maar ook verdrietig. Herkenbaar voor mij en mijn oma, wilde je even laten weten dat je daarin niet alleen bent en ik hoop dat je dat mag voelen.
Engeltje smiley

Berichten: 38

TATJE948 schreef:

mooi maar ook verdrietig. Herkenbaar voor mij en mijn oma, wilde je even laten weten dat je daarin niet alleen bent en ik hoop dat je dat mag voelen.
Engeltje smiley

Jazeker Tatje, voel ik dat ik weet er zelf ook alles van.
Ik kwam dit gedicht tegen en vond het een mooi gedicht
ondanks dat het een verdrietig gedicht is.
Bedankt voor je resctie.
groetjes Simon