| Auteur |
Bericht |
|
ZEELAND736
|
Berichten: 4863
|
 Geplaatst: zaterdag 31 maart 2012, 10:36
|
|
|
|
Bijna 2 maanden was ik mijn grote plakboek kwijt...en nu gevonden....
Daarin bewaar ik kaarten...gedichten....ook gewoon afgescheurde papiertjes waarop ikzelf...of de mensen rond me heen, zomaar simpele woorden hebben geschreven. Ook van mensen die inmiddels niet meer leven...De eerste krabbelwoordjes van mijn oudste zoon, waarin hij vertelt..dat ik LIEV ben...een ruzie die via een kaart weer helemaal goed kwam...
Een gedicht is me altijd bijgebleven...wilde het al eens eerder hier plaatsen.
Het is geen eigengemaakt gedicht..
Bij het pubertijdperk....kwam dit nogal eens in mijn hart...als moeder..wanneer opvoeden niet altijd verliep...zoals je hoopte...
Mijn kleine jongen had een bui vanavond,
die elk vermanend woord te tarten scheen.
Tenslotte moest ik wel het vonnis vellen:
naar zolder... op het grote bed alleen.
Toen ik ging kijken, was hij ingeslapen
het dek was nijdig in een hoek geschopt.
En vóór 'k het wist had ik de koude voetjes,
onder de warme dekens weggestopt.
Toen dacht ik: Als onze mensenliefde
dat blote, koude voetje niet verdraagt
en 't stoute kind, dat ons met opzet griefde,
vergeeft, nog éér het om vergeving vraagt,
hoe groot moet dan Uw liefde zijn, o Vader,
Die eindeloos geduldig altijd weer
vergeeft en ons bedekt met Uw genade,
wel zeventig maal zevenduizend keer!
|
|
| Naar boven |
|
|
| Auteur |
Bericht |
|
SIMON253
|
Berichten: 38
|
|
Geplaatst: zaterdag 31 maart 2012, 15:06
|
|
|
|
| ZEELAND736 schreef: | Bijna 2 maanden was ik mijn grote plakboek kwijt...en nu gevonden....
Daarin bewaar ik kaarten...gedichten....ook gewoon afgescheurde papiertjes waarop ikzelf...of de mensen rond me heen, zomaar simpele woorden hebben geschreven. Ook van mensen die inmiddels niet meer leven...De eerste krabbelwoordjes van mijn oudste zoon, waarin hij vertelt..dat ik LIEV ben...een ruzie die via een kaart weer helemaal goed kwam...
Een gedicht is me altijd bijgebleven...wilde het al eens eerder hier plaatsen.
Het is geen eigengemaakt gedicht..
Bij het pubertijdperk....kwam dit nogal eens in mijn hart...als moeder..wanneer opvoeden niet altijd verliep...zoals je hoopte...
Mijn kleine jongen had een bui vanavond,
die elk vermanend woord te tarten scheen.
Tenslotte moest ik wel het vonnis vellen:
naar zolder... op het grote bed alleen.
Toen ik ging kijken, was hij ingeslapen
het dek was nijdig in een hoek geschopt.
En vóór 'k het wist had ik de koude voetjes,
onder de warme dekens weggestopt.
Toen dacht ik: Als onze mensenliefde
dat blote, koude voetje niet verdraagt
en 't stoute kind, dat ons met opzet griefde,
vergeeft, nog éér het om vergeving vraagt,
hoe groot moet dan Uw liefde zijn, o Vader,
Die eindeloos geduldig altijd weer
vergeeft en ons bedekt met Uw genade,
wel zeventig maal zevenduizend keer! |
Dit is heel mooi, toch de echte moederliefde
Simon253
|
|
| Naar boven |
|
|
|
|
|
|
|
|
 |
|
