Advent : Het licht

Berichten: 1621

Het licht is uitgezaaid,
dit stralend Woord van den beginne;
een ster geboren, die ons wijst
waar God zich hier laat vinden.
Dit licht zal als een lopend vuur
de nacht voor altijd overwinnen.

Het licht is uitgezaaid
en niet door weer en wind te doven.
Hoe diep het donker ook,
wij zullen in zijn kracht geloven.
Want ook de langste nachten gloeit
dit Licht als Morgenster te boven.

Het licht is uitgezaaid
in ons, opdat wij zullen stralen.
In onze liefde wil
het zich in duizendvoud herhalen.
Maak ons tot sterren in de nacht
voor al wie met ons ademhalen.

Sytze de Vries

Berichten: 4097

Mooi... !

Berichten: 7231

De Advent is een tijd van verwachting. Van de 'komst'. De komst van Jezus. De herdenking als het ware van Zijn geboorte.

Hij werd aan deze wereld toevertrouwt, Hij is er steeds, zelfs 2000 jaar na Zijn dood. Toch beleven we elk jaar de geboorte, de wedergeboorte. Het is een verjaardag, een moment waar we even stil bij staan, en dit koppelen aan onze verwachtingen. De Advent is meer dan kerstmarkten, een versierde boom met pakjes er onder...

In de abdij zongen we elkaar dit lied, dat eigenlijk een gedicht is van Ida Gerhardt.

GEBOORTE

Gods liefde op aarde neergedaald
ligt in een stal op stro te slapen.
De stille herders van de schapen
zij hebben het alom verhaald.

De ster staat boven Bethlehem.
De Koningen uit het Oosten vonden
een kind in windselen gewonden
en os en ezel zien naar hem.

Hier slaapt, der wereld toevertrouwd,
die was vóór de aanvang van de tijden,
het kind waarom Maria schreide,
waarover elk de handen vouwt.

Berichten: 7231

De Advent is een tijd van komst, verwachting. Elk jaar herdenken we de komst van Hem, de geboorte van Jezus. Is het ook voor ons, de gewone sterveling, een tijd van komst en of verwachting? Elk jaar denk ik over deze vraag na. Mogen we nog wat verlangen? Of moeten we afwachten wat ons gegeven wordt. Moeten we zelf iets ondernemen of moeten we afwachtende houding aannemen? Sint Augustinus, schreef ooit eens 'Het verlangen bidt altijd...'. Ja, dat is ook wel zo, merk ik bij me zelf op. Dus, als ik iets verlang dan hoop ik ook en dan blijft er nu nog de vraag over of ik zelf iets moet ondernemen of maar gewoon moet afwachten. Eigenlijk vind ik de Advent en de kersttijd...

...een moeilijker tijd om over na te denken dan de veertigdagentijd die uitloopt naar het paastridium en uiteindelijk belandt op Pasen zelf. Zelf vind ik de Goede week, de laatste week voor Pasen, een hele sterke tijd. We zien dan dat op een paar dagen zoveel veranderen kan. We zien dat Jezus als de grote held wordt binnengehaald. Nadien doet hij tijdens het laatste avondmaal bepaalde uitspraken die vreugde inhouden maar ook veel pijn omvatten. Denken we maar aan het feit dat Hij zijn verrader en verloochenaar aanduidt. Het verraad, de valse beschuldigingen, de bespottingen, de vernederingen, de gruwelijk doodstraf en het uiteindelijke sterven. Het is niet niks. Wat mij dan nog het meeste pijn doet is dat het allemaal onder de ogen van Zijn moeder gebeurt. Wat moet Maria niet geleden hebben wanneer ze zag en hoorde wat met haar zoon gebeurde. De grote boodschap van dit alles is, is dat we na de dood de verrijzenis zullen meemaken. Ooit zullen we voor Zijn aanschijn treden. We zullen ook verenigd worden met diegene die ons voorgingen naar het Vaderhuis. Maar, dat is iets voor later. Ondertussen zijn we hier nog op aarde. We moeten deze tijd van komst en/of verwachting, de Advent en Kerst, nog doorlopen. Laten we hopen dat ons er nog veel moois te wachten staat.

Berichten: 1006

FRANKT627 schreef:

De Advent is een tijd van komst, verwachting. Elk jaar herdenken we de komst van Hem, de geboorte van Jezus. Is het ook voor ons, de gewone sterveling, een tijd van komst en of verwachting? Elk jaar denk ik over deze vraag na. Mogen we nog wat verlangen? Of moeten we afwachten wat ons gegeven wordt. Moeten we zelf iets ondernemen of moeten we afwachtende houding aannemen? Sint Augustinus, schreef ooit eens 'Het verlangen bidt altijd...'. Ja, dat is ook wel zo, merk ik bij me zelf op. Dus, als ik iets verlang dan hoop ik ook en dan blijft er nu nog de vraag over of ik zelf iets moet ondernemen of maar gewoon moet afwachten. Eigenlijk vind ik de Advent en de kersttijd...

...een moeilijker tijd om over na te denken dan de veertigdagentijd die uitloopt naar het paastridium en uiteindelijk belandt op Pasen zelf. Zelf vind ik de Goede week, de laatste week voor Pasen, een hele sterke tijd. We zien dan dat op een paar dagen zoveel veranderen kan. We zien dat Jezus als de grote held wordt binnengehaald. Nadien doet hij tijdens het laatste avondmaal bepaalde uitspraken die vreugde inhouden maar ook veel pijn omvatten. Denken we maar aan het feit dat Hij zijn verrader en verloochenaar aanduidt. Het verraad, de valse beschuldigingen, de bespottingen, de vernederingen, de gruwelijk doodstraf en het uiteindelijke sterven. Het is niet niks. Wat mij dan nog het meeste pijn doet is dat het allemaal onder de ogen van Zijn moeder gebeurt. Wat moet Maria niet geleden hebben wanneer ze zag en hoorde wat met haar zoon gebeurde. De grote boodschap van dit alles is, is dat we na de dood de verrijzenis zullen meemaken. Ooit zullen we voor Zijn aanschijn treden. We zullen ook verenigd worden met diegene die ons voorgingen naar het Vaderhuis. Maar, dat is iets voor later. Ondertussen zijn we hier nog op aarde. We moeten deze tijd van komst en/of verwachting, de Advent en Kerst, nog doorlopen. Laten we hopen dat ons er nog veel moois te wachten staat.

Toen Maria en Jozef met baby Jezus naar de tempel gingen om Hem te laten besnijden kwamen ze Simeon tegen......Hij gaf het al......er zal een zwaard door je hart gaan Maria.......Toen wist ze al wat ruim 30 jaar later zou gebeuren......Wat het inhield kunnen we bij benadering niet voelen of weten.......maar ik denk dat haar moederhart op de meest vreselijke manier is getest.......
Laten we nu nog niet vooruit lopen op Pasen, deze tijd is van verwachting, op de komst van onze Heiland......

Berichten: 1621

Mooie zin, Frank, van Augustinus: het verlangen bidt altijd!!! En ik denk dat het allebei mag: zelf iets ondernemen en verwachten. Eigenlijk vind ik verwachten mooier dan afwachten. In het woord verwachten klinkt iets door van hoop, verlangen, vertrouwen. En ik leef met jou samen in de hoop dat er ons nog veel moois te wachten staat.

Een ster geboren, die ons wijst waar God zich hier laat vinden. (zin uit het gedicht van Sytze de Vries) Ik vind het een prachtzin! God laat zich vinden! Hij kwam naar ons toe. En zo mogen wij ook verlangen dat wij sterren in de nacht mogen zijn voor al wie met ons ademhalen.

Berichten: 5407

FRANKT627 schreef:

De Advent is een tijd van komst, verwachting. Elk jaar herdenken we de komst van Hem, de geboorte van Jezus. Is het ook voor ons, de gewone sterveling, een tijd van komst en of verwachting? Elk jaar denk ik over deze vraag na. Mogen we nog wat verlangen? Of moeten we afwachten wat ons gegeven wordt. Moeten we zelf iets ondernemen of moeten we afwachtende houding aannemen? Sint Augustinus, schreef ooit eens 'Het verlangen bidt altijd...'. Ja, dat is ook wel zo, merk ik bij me zelf op. Dus, als ik iets verlang dan hoop ik ook en dan blijft er nu nog de vraag over of ik zelf iets moet ondernemen of maar gewoon moet afwachten. Eigenlijk vind ik de Advent en de kersttijd...

...een moeilijker tijd om over na te denken dan de veertigdagentijd die uitloopt naar het paastridium en uiteindelijk belandt op Pasen zelf. Zelf vind ik de Goede week, de laatste week voor Pasen, een hele sterke tijd. We zien dan dat op een paar dagen zoveel veranderen kan. We zien dat Jezus als de grote held wordt binnengehaald. Nadien doet hij tijdens het laatste avondmaal bepaalde uitspraken die vreugde inhouden maar ook veel pijn omvatten. Denken we maar aan het feit dat Hij zijn verrader en verloochenaar aanduidt. Het verraad, de valse beschuldigingen, de bespottingen, de vernederingen, de gruwelijk doodstraf en het uiteindelijke sterven. Het is niet niks. Wat mij dan nog het meeste pijn doet is dat het allemaal onder de ogen van Zijn moeder gebeurt. Wat moet Maria niet geleden hebben wanneer ze zag en hoorde wat met haar zoon gebeurde. De grote boodschap van dit alles is, is dat we na de dood de verrijzenis zullen meemaken. Ooit zullen we voor Zijn aanschijn treden. We zullen ook verenigd worden met diegene die ons voorgingen naar het Vaderhuis. Maar, dat is iets voor later. Ondertussen zijn we hier nog op aarde. We moeten deze tijd van komst en/of verwachting, de Advent en Kerst, nog doorlopen. Laten we hopen dat ons er nog veel moois te wachten staat.

Het zijn mooie woorden Frank en zo vOnd ik het ook altijd echter nu ervaar ik weini van het feest van het licht en ik denk met mij meerderen. Soms is de realiteit van je leven zo zijn dat alle licht verhalen een ver van je bed verhaal zijn

Berichten: 7231

WILLEMIJN232 schreef:

Het zijn mooie woorden Frank en zo vOnd ik het ook altijd echter nu ervaar ik weini van het feest van het licht en ik denk met mij meerderen. Soms is de realiteit van je leven zo zijn dat alle licht verhalen een ver van je bed verhaal zijn

Inderdaad, W-tje, ik begrijp je heel goed. Voor mij is sinds de breuk met het abdijleven geen kerstmis meer. Al 8 jaar dus. Desondanks is het toch nog steeds een tijd van 'komst' of 'verwachting'. Het woord of begrip feest is er al lang niet meer bij.

Berichten: 766

Willemijn, toch is de essentie van advent en kerst het verwachten van het Licht dat alle duisternis overwint, hou je daar desondanks toch aan vast, want dat Licht is er ook voor jou, juist nu. Hij is erbij wat je ook doormaakt....Hij is er voor je, altijd en altijd en altijd. Hou je vast aan die belofte die Hij heeft gedaan.....Hij laat niet varen wat Zijn Hand begon....

Berichten: 4097

MIEKE364 schreef:

Willemijn, toch is de essentie van advent en kerst het verwachten van het Licht dat alle duisternis overwint, hou je daar desondanks toch aan vast, want dat Licht is er ook voor jou, juist nu. Hij is erbij wat je ook doormaakt....Hij is er voor je, altijd en altijd en altijd. Hou je vast aan die belofte die Hij heeft gedaan.....Hij laat niet varen wat Zijn Hand begon....

Dit is zo.waar... Het.licht is er altijd.

Toch kan het soms.zo.donker zijn dat je de lucifers niet meer kan vinden. Dan heb je het nodig dat een ander bijschijnt en het licht.voor.je koestert.

Berichten: 1621

Het licht is er inderdaad altijd. Maar er kan iets gebeuren in je leven dat zo`n impact op je heeft en tussen jou en het Licht in komt te staan, zodat je zelf in de schaduw zit. Dan weet je wel dat het Licht er is, maar je hebt er weinig aan als anderen dat tegen je zeggen. Zelf ervaar/zie je het immers (op dat moment) niet! Wat is het dan fijn als je mensen om je heen hebt die lichtdrager zijn, zodat het donker iets minder donker wordt!

``Maak ons tot sterren in de nacht voor al wie met ons ademhalen!``

Berichten: 3599

JANS221 schreef:

Het licht is er inderdaad altijd. Maar er kan iets gebeuren in je leven dat zo`n impact op je heeft en tussen jou en het Licht in komt te staan, zodat je zelf in de schaduw zit. Dan weet je wel dat het Licht er is, maar je hebt er weinig aan als anderen dat tegen je zeggen. Zelf ervaar/zie je het immers (op dat moment) niet! Wat is het dan fijn als je mensen om je heen hebt die lichtdrager zijn, zodat het donker iets minder donker wordt!

``Maak ons tot sterren in de nacht voor al wie met ons ademhalen!``

Mooi gezegd, zo is het idd!

Berichten: 1149

JOL
Geplaatst: zondag 16 december 2012, 08:10

Dit is zo.waar... Het.licht is er altijd.

Toch kan het soms.zo.donker zijn dat je de lucifers niet meer kan vinden. Dan heb je het nodig dat een ander bijschijnt en het licht.voor.je koestert.

JANS
Geplaatst: zondag 16 december 2012, 08:56

Het licht is er inderdaad altijd. Maar er kan iets gebeuren in je leven dat zo`n impact op je heeft en tussen jou en het Licht in komt te staan, zodat je zelf in de schaduw zit. Dan weet je wel dat het Licht er is, maar je hebt er weinig aan als anderen dat tegen je zeggen. Zelf ervaar/zie je het immers (op dat moment) niet! Wat is het dan fijn als je mensen om je heen hebt die lichtdrager zijn, zodat het donker iets minder donker wordt!

``Maak ons tot sterren in de nacht voor al wie met ons ademhalen!``

Jullie hebben gelijk dat je een ander bij kunt staan en een ander toch het licht geeft wat nodig is om verder te gaan. Men kan zo moe zijn van het vechten dat men de kandelaar niet meer kan dragen, dan zullen wij bij moeten staan met het Licht wat in ons is.

Er zijn veel manieren om bij te staan, fysiek als familie of vriend maar ook op afstand, gewoon als naaste en daar schieten we vaak tekort.

Berichten: 4097

Berichten: 4097

.

Berichten: 4852

In de kerk lagen er vanavond foldertjes met de opdracht om die aan iemand
te geven die nooit een kerk van binnen ziet .
En dan met een grote opdracht .... die persoon in gebed bij God te brengen .
Toch wil ik de inhoud van dit foldertje hier met jullie delen .

Vrede op aarde?
In de kesrtnacht zongen de engelen over vrede op aarde. Maar hebben zij zich niet vergist? De werkelijkheid om ons heen laat vaak geen vrede zien . In het nieuws horen we veel berichten over oorlog en geweld. Misschien hebt u ook wel te maken met conflicten . Vrede lijkt ver te zoeken .

Wat is er aan de hand?
Achter alle onvrede in deze wereld gaat onze onvrede met God schuil. Door onze ongehoorzaamheid aan God zijn we in conflict met Hem gekomen . Hierdoor kwam de zonde in de wereld en door de zonde de dood.

Wat deed God?
Om weer vrede te brengen tussen God en mens stuurde Hij Zijn Zoon . Deze Zoon van God , Jezus , is mens geworden . Hij werd als baby geboren in een stal . Hiermee liet God zien dat Hij ons niet afgeschreven heeft . Als we in Zijn Zoon geloven , krijgen we vrede met God en ervaren we Zijn vrede in ons hart .

Vrede!
Als gelovige ervaar je Zijn vrede zelfs in de moeilijkste omstandigheden .
Jezus zegt Zelf in de Bijbel : Mijn vrede geef ik u . En ook : In de wereld zult u verdrukking hebben maar hebt goede moed , Ik heb de werekld overwonnen.

En komende , heeft Hij u door het Evangelie vrede verkondigd . (Ef. 2:17)

Berichten: 1621

Advent - René van Loenen

Wat hier begint is meer
dan een woord dat gedrukt staat.
Meer dan wat men doorgaans noemt
een boodschap, een bericht. Meer
dan een blauwdruk van leven.
Meer dan getekende vrede.

Want wat zich in dit woord
voltrekt, kruipt door het oog
van ons bestaan en legt zich neer
om op te staan te zijner tijd.

Berichten: 38

JANS221 schreef:

Het licht is uitgezaaid,
dit stralend Woord van den beginne;
een ster geboren, die ons wijst
waar God zich hier laat vinden.
Dit licht zal als een lopend vuur
de nacht voor altijd overwinnen.

Het licht is uitgezaaid
en niet door weer en wind te doven.
Hoe diep het donker ook,
wij zullen in zijn kracht geloven.
Want ook de langste nachten gloeit
dit Licht als Morgenster te boven.

Het licht is uitgezaaid
in ons, opdat wij zullen stralen.
In onze liefde wil
het zich in duizendvoud herhalen.
Maak ons tot sterren in de nacht
voor al wie met ons ademhalen.

Sytze de Vries

Heel mooi Jans dankjewel

Berichten: 2533

Advent 2012
Het hart dat aards en donker is
aanschouwt het licht waarop het wacht

gelezen bij de nonnetjes

Berichten: 6369

Een kerstgedicht

Wat klonk eens in de Kerstnacht? Hoort, wat engelenzang?
Wat was dat voor geluid, dat van de hemel kwam?
Wat was dat voor een vrede, waar ‘t engelenkoor van zong?
Dat bij de arme herders eens begon?
Wat was dat voor een hemelzang -- vol feestgeluid?
Het bracht Gods heil voor alle eeuwen uit!

Wat stond eenmaal in Bethlehem, wat arme stal?
Beschenen, door een ster, de helderste van al!
Wat heilige verwondering, rondom een kribje klein....
Nog klonk, als in een droom het vree-refrein!
Wat was dat voor een kind, dat daar was neergelegd?
Gods eigen Zoon, zo rein, zo waar, zo echt!

Wat is dat voor signaal, dat God de Vader zond?
Zijn Woord werd vlees. O, zeg het heel de wereld rond!
Waarom nog langer wachten? - O, mensenkind, kniel neer!
Ontvang je redding van die Hemelheer!
Waarom nog langer wachten op die Gods-gena?
Hij geeft het ons om niet! - Halleluja!!!

Wat is dat voor een vree, waarvan de hemel zingt?
Wat is dat voor een woord, dat ‘t harte binnendringt?
Wat scheppingslicht omringt ons... en treft ons in de geest?
Het is nog nooit zo stralend licht geweest!
Wat is dat voor een Koning, die daar binnengaat?
‘t Is Jezus, die ons nooit, nooit meer verlaat!
Amen.

Berichten: 7231

God, onze Vader,
in de stille vreugde van deze nacht
vieren wij het geluk ons verschenen
in de geboorte van een kind op aarde,
een mensenzoon
die uw Naam draagt,
een glimlach uit de hemel
die onze duisternis verjaagt.
Wij zegenen U
dat Gij zo uw volk hebt bezocht en verlost
met uw Woord van vrede
dat wij bewaren in ons hart
vandaag en alle dagen
tot in eeuwigheid.
Amen