Berichten van MIEKE364

MIEKE364 · Berichten: 766

CHATULIEM619 schreef:

Goed, laten we dan bij het begin beginnen. De Bijbel spreekt er duidelijk over, dat zulke dingen bij het christen zijn horen. Iedereen gelooft toch in het profetische Woord. En dat kan zijn in de prediking, maar het kan ook zijn van mens tot mens.

Allereerst de prediking op de zondag. Eigenlijk zou iedere dominee de worsteling moeten kennen naar het zoeken van Gods woord. En het is heel gemakkelijk een preek te maken vanuit je eigen kennis, maar het is heel moeilijk om die tekst te vinden, die precies voor de gemeente op dat moment is.
Uit eigen ervaring weet ik, dat er momenten zijn, dat je merkt dat het Woord Gods de harten van de mensen raakt. Heb ook wel eens een preek gegeven waar ik zelf ook naar luisterde en van tevoren niet wist welke kant die preek op ging.

Ook in ons persoonlijk leven met God zijn er momenten dat God tot ons hart spreekt.. Ik denk dat iedereen die ervaring wel gehad heeft, dat je in je hart wist, dat er dingen goed/niet goed waren.
Soms is het intuïtie, soms is het grijpbaarder voor ons mensen. Maar het gebeurt denk ik vaker, dan we zelf door hebben.

Maar wat is het nu wat Pieter beschrijft? En nog belangrijker, hoe zouden we dit moeten duiden/mee om moeten gaan? Het is een profetisch woord voor iemand persoonlijk. Is dat bijbels? Ik denk het wel, temeer omdat met name in het nieuwe testament beschreven wordt dat het één van de geestelijke gaven is. De vraag is, wordt het goed gebruikt? Bij iedere profetie zou er een manier zijn om te toetsen. En dat is de taak voor anderen die erbij zijn, of die ervan horen. Degene die zulke dingen uitspreekt zou open moeten staan voor correctie en altijd begrijpen dat elke profetie niet als absoluut moet worden gezien. En helaas zie je daar al een probleem ontstaan, vaak verwarren ze hun profetie met hun persoon...en kritiek op de profetie is meteen kritiek op de persoon.
Ik geloof dat God ook op die manier kan spreken. En zelf heb ik er veel ervaring mee. Misschien kan ik het beste een voorbeeld uit de praktijk nemen. Vorig jaar bad ik op het kinderkamp met een van de kinderen. Zoals gebruikelijk, doe je dat altijd met zn tweeën. Dus ik riep één van de leiding erbij, en tijdens het bidden kreeg ik op mijn hart een aantal dingen tegen haar te zeggen. Ik wist niks van haar achtergrond, maar ik zag wel, dat het kind enorm geraakt was door de woorden die ik sprak en waarvan ik geloof dat de Geest mij inspireerde.
Na afloop van het gebed, begon degene die samen met mij voor het kind bad me te vertellen, dat het haar kind was. Dat woord wat ik uitsprak zorgde ervoor dat ze troost kregen voor het verdriet wat ze hadden. En bovendien zorgde dat voor een doorbraak voor zowel moeder als kind... Ze ontvingen een stukje troost en bemoediging die ze net nodig hadden.
Profetie, woord van kennis en woord van wijsheid kunnen voor een doorbraak zorgen, die we als mens niet kunnen bevatten. En eigenlijk komt dat vaker voor, dan alleen maar in de dienst, ook bij mensen zelf spreekt God, in hun stille tijd, door Zijn Woord, door een persoonlijk woord. Ze moeten echter nooit als absoluut gezien worden, meer als een bevestiging van datgene wat God in je hart doet. De profeet moet zich ook nooit boven de mensen verheffen, maar dankbaar zijn, dat God dingen net zo kan openbaren als tijdens het begin van de gemeente.

Chatuliem, een inspirerende uitleg en ja, heel herkenbaar en bevestigend zoals je het op deze manier toelicht. Dank je.

MIEKE364 · Berichten: 766

PIETER649 schreef:

mijn dochter is inderdaad bijna net zo leuk om te zien als ik, dankuwel Lachende smiley

En nee, je hebt me niet klemgevraagd, integendeel.
Het punt is dat ik bijzonder negatieve ervaring heb met dit fenomeen en ik wil de discussie open houden zonder direct met de botte bijl er in te gaan.
Mede omdat ik best geloof dat er ook positieve ervaringen kunnen zijn.
Daarnaast behoor ik niet tot 1 van de geloofsrichtingen waar dit voorkomt.

Het lijkt mij dus beter om een ervaren persoon dit verder toe te laten lichten en uit te leggen.

Uitstekende insteek, Pieter, ik ben benieuwd...

MIEKE364 · Berichten: 766

PIETER649 schreef:

ken je het spreekwoord: 1 gek kan meer vragen dan 1000 wijzen kunnen beantwoorden... ? Knipoog smiley

Ik kan het niet met zekerheid beantwoorden in ieder geval. Verlegen lachende smiley

maar ik verwacht dat een ander op deze site dat vast wel zou kunnen...

Ik ben toch zo gek nog niet met mijn nieuwsgierigheid, heb ik je zomaar klemgevraagd???

[i] Jullie hebben dezelfde vrolijke wangetjes!! wat grappig!!

MIEKE364 · Berichten: 766

PIETER649 schreef:

jij verkeerd klaarblijkelijk NIET in die kringen Knipoog smiley

Duidelijk, ik heb er ook nog niet eerder van gehoord. Is het een nieuwe ontwikkeling of bestaat het al lang? Het lijkt me ook best moeilijk om ermee om te gaan. Kan je zeggen bij de gevreesde aanhef dat je liever niet hebt dat degene je confronteert met zijn/haar boodschap? Wel bijvoorbeeld dat je de betrokkenheid/bezorgdheid waardeert maar 'nee, dank u?' Of heb je het dan voorgoed verbruid in de club en moet je op zoek naar een andere gemeente of mag je weigeren? Mag iedereen met deze boodschap komen of alleen de leden van de kerkeraad? En wordt het zo gemeld dat anderen mee kunnen luisteren met wat je wordt toegedicht?

Smiley die vol vragen zit

MIEKE364 · Berichten: 766

[quote=BAS917]Een mooi onderwerp, Bas. Zo kijk ik er tegen aan.
Ik verwacht en hoop dat in een langdurige relatie zowel liefde als commitment een rol spelen. Verbondenheid ontstaat en groeit tijdens de relatie. Liefde is een ongrijpbaar en onbeschrijfelijk fenomeen. Waarom hou je van iemand en hoe komt het dat je van hem/haar zoveel houdt dat je meer en meer verbondenheid en liefde voelt en dat dat van niveau verandert en zich verdiept en uitbreidt. Gaandeweg ontdek je van elkaar de minder leuke kanten en vanuit commitment en liefde aanvaard je dit en schik je je en lever je 'eisen' of verlangens in of laat je die minder zwaar wegen dan je aan het begin van de relatie misschien wel deed.
Zowel liefde als commitment betekenen voor mij je beiden inzetten en investeren, met elkaar blijven communiceren en vooral genieten en ontspannen, vergeven - zowel jezelf als de ander - en iedere keer opnieuw besluiten om voor de relatie met elkaar te gaan.

Zeker als je al heel lang zonder partner bent en gewend bent je leven zo in te richten als je zelf wilt is bewust voor elkaar kiezen soms wel nodig om te voorkomen dat je makkelijk uit elkaar groeit en elkaar verliest terwijl er heel veel geluk en fantastische ervaringen samen te beleven zijn bij de bereidheid je op elkaar af te stemmen en voor elkaar te kiezen. Een prachtig en spannend avontuur!

MIEKE364 · Berichten: 766

PIETER649 schreef:

In sommige kringen komt het voor dat gemeenteleden het op hun hart krijgen een Woord door te geven aan iemand.

Ken dit niet.

Vaak is dat troostend of opwekkend bedoeld.
De goede bedoeling word dus niet in twijfel getrokken door mij.

Waar ik wel aan twijfel is aan de bedoeling van de mededeling die dan gedaan word.
Als tegen iemand gezegd word: Ik heb van God op mn hart gekregen om je dit of dat te zeggen ( veelal over iets waarmee de aangesprokene worstelt of moeite heeft) dan gaat de spreker er van uit dat dit de aandacht van de aangesprokene trekt.

Vind dat nogal wat te veronderstellen dat degene spreekt geïnspireerd door de HG. Het kunnen ook eigen subjectieve gedachten zijn die geuit worden.

Maar wat als het niet gebeurd wat aangekondigd word???

Wordt er een soort voorspelling gedaan???

Wat als de aangesprokene door deze medeling moed vat om door te gaan met zijn streven of verlangen?

Maak je dan niet meer kapot dan je lief is?

Wat bedoel je hier nou mee?

Benieuwd of jullie positieve ervaringen met dit soort "profetieen" hebben, of, net als ik, alleen slechte ervaringen.

Ik zou het geen goed idee vinden dit in te stellen in onze gemeente. Daar spreken we wel goed gemeend met elkaar maar pretenderen niet daarmee een boodschap van God door te geven.

MIEKE364 · Berichten: 766

CHATULIEM619 schreef:

Ten eerste vraagt je persoonlijke situatie vaak om een selectie vooraf. Een voorbeeld, een relatie met 4 uur reizen is voor veel mensen onmogelijk. Het kost ook veel tijd en geld om dat in stand te houden.
En leeftijd, stel je bent moeder van 43, met drie schoolgaande kinderen, zou je dan echt een relatie willen hebben met een jongen van 18 die bij zijn moeder woont?
Bestaanszekerheid speelt ook een rol. Wil je iemand hebben, die een uitkering heeft of wil je iemand die werkt. Voor sommigen is dit een heel belangrijk criterium.
Geloof en kerk speelt ook een rol. Het is gemakkelijk gezegd, dat je daar samen een weg in moet zien te vinden, maar wat als je partner helemaal niet openstaat voor jouw geloofsbeleving???
Dat mensen criteria zoeken, is helemaal niet onverstandig, vooral omdat men dan rekening houdt met de eigen situatie. En vaak is dat de reden waarom men criteria stelt, niet om anderen te veroordelen, maar meer om te kijken naar mogelijkheden die bij jezelf passen....

Van jullie beide bijdragen de beste bij elkaar gevoegd is denk ik de ideale 'zoekhouding' Knipoog smiley

MIEKE364 · Berichten: 766

SUMMER570 schreef:

Het leven gaat anders dan verwacht.
God snoeit, denk ik dan.
Op die momenten word ik op God teruggeworpen, of ik het op dat moment nou fijn vind of niet: ik kan niet anders dan erkennen dat God de leiding heeft over mijn leven en zal er wel op moeten vertrouwen dat Hij het beste met mij voor heeft.
Mijn last overgeven aan Hem. ( en dat kost vaak wel even strijd)
Dan weet ik mij gedragen.

Maar heel langzaam, subtiel vaak, weer terug in de routine. Wat bij mij betekent dat mijn eigen wensenlijstje weer groeit en ik wel dankbaar ben, maar stiekem ook een beetje het gevoel heb, dat ik het allemaal wel onder controle heb, het zelf wel kan.

Kennen jullie dat? Hoe gaan jullie om met ups en downs in je geloofsleven?

Vind jouw bijdrage wel heel herkenbaar en ik denk dat dat nooit over gaat en dat hoeft ook niet. Ups en downs kennen is heel menselijk en ik zou je willen vragen je daar niet schuldig over te voelen. We zijn imperfect en hoe we ook streven naar perfectie; dat bereiken we nooit. Het valt je op dat je weer in je oude houding vervalt en dat is al mooi, dan kan je proberen bij te sturen. Het helpt wel dagelijks te bidden om je goed afgestemd te houden op Zijn Geest. Als je voor Hem bereikbaar bent dwaal je wat minder vaak en wat minder ver af en voel je ook de inspiratie van Zijn Geest die je helpt de juiste beslissingen te nemen en je rust geeft. Hij kent ons beter dan wij onszelf kennen. Ik ga ervan uit dat het soms maar goed is dat we niet krijgen wat we willen. Wat God ons geeft en hoe Hij ons bijstuurt is denk ik uiteindelijk beter voor ons. Vragen Hem te begrijpen kan je soms inzicht geven in je situatie. Zijn Liefde voor ons is zonder einde.

MIEKE364 · Berichten: 766

THOMAS968 schreef:

Het is niet het mooiste deel van het vioolconcert maar ik heb wel een ongelooflijke bewondering voor het talent van dit vijftienjarige meisje:

http://www.youtube.com/watch?v=MW2dD4TTuAk&feature=related

Thomas, het larghetto is het mooiste, maar toch, wat ongelooflijk knap.

Ok, toch maar even dan:

http://www.youtube.com/watch?v=qrSKN3etxSI&feature=related

Wat een onwaarschijnlijk prachtig talent is dat meisje, regelrecht uit de hemel, speelt ze als een engel. Het tilt je even uit boven het aardse gewoel. Had ik even nodig! Dank je.

MIEKE364 · Berichten: 766

PIETER649 schreef:

kreet van deze week...

ben dr weer Knipoog smiley

Gezellig......., röhring in de tent Lachende smiley

MIEKE364 · Berichten: 766

ANITA695 schreef:

Geweldig mooi geschreven
Goed van je om zo je te uiten
Weet dat de Vader je meer kansen geeft dan de mens
al heb ik diep van binnen de zelfde wens
Maar ik laat los en wacht
tot wat de Vader voor me heeft bedacht
niet van mij nee niets meer
Ik geef mijn leven aan de Heer
Ik merk dat maakt me sterk geeft me nieuwe krachten
om te wachten
God heeft een plan met mij maar ook met jou
eens zal ze komen de vrouw van de dromen
zo niet leg je er dan bij neer dan heeft God iets anders met je voor
en dat is zoveel mooiers dan jij maar ook ik kunnen bedenken
De genade geef ik jouw door ontvangen van de Heilige geest
maar God zelf geeft je de mooiste geschenken
wacht en zie wat HIJ voor je heeft een plan zo mooi
vanuit d e bron waar uit we mogen putten
levend water drinken uitde fontein dan word je leven pas fijn
steun niet op je eigen inzichten geef God je denken en je doen
dan zal alles veranderen en nog mooier dan toen

lieve groet uit een hart van God Anita

Wat een mooie, lieve en goede dingen schrijven jullie! Om over na te denken en bemoedigend. Humor en keten is prachtig en je diepere roerselen eens delen en durven schrijven is een mooi cadeau voor de lezer.

MIEKE364 · Berichten: 766

[quote=YELNIN491]

Je weet het wel en het is toch even bemoedigend als je zo'n mooi gedicht onder ogen krijgt, even een houvast. Heel fijn!

MIEKE364 · Berichten: 766

[quote=YELNIN491]
Deze had ik nou net even nodig. Dank je!

MIEKE364 · Berichten: 766

INEZ910 schreef:

Uw kinderen zijn uw kinderen niet, ze zijn de zonen en dochters van 's levens hunkering naar zichzelf
Zij komen door u maar ze zijn niet van u, en hoewel ze bij u zijn behoren zij u niet toe.

Gij zijt de boog waarmee uw kinderen als pijlen het leven in worden geschoten. De boogschutter ziet het doel op het pad van de oneindigheid en spant u met al zijn kracht opdat zijn pijlen gezwind en ver vliegen. Laat het spannen door de boogschutter u tot vreugde zijn.

Twee citaten uit: de profeet van Kahlil Gibran.

Mijn kinderen zijn de deur nog niet uit, volgend jaar wordt er wel examen gedaan en een verdere studie gekozen ..en zo hoort het ook.
Kinderen horen uit te vliegen, hun eigen leven te gaan leiden. En ik vind het geweldig dat mee te mogen maken.

Wat grappig, precies die citaten staan in mijn profiel......

MIEKE364 · Berichten: 766

MARYLIEN613 schreef:

Chat, je mag gerust zijn, je bent een normale ouder hoor!
Ik herken mezelf heel goed in je verhaal.

Mijn zoon is 28 en gaat in augustus met zijn vriendin hun gekochte huisje intrekken.
We hebben altijd een hele goede band gehad, en ergens nog wel maar toch is het anders.
Vroeger kon hij zo gezellig bij mij komen zitten, nam zelf ook initiatieven om samen eens iets te ondernemen, vertelde veel, ik was een deel van zijn leven.
Stilletjes aan is dit veranderd, vooral sedert hij bij zijn vriendin is veranderde dit. Ik weet dat zij mij veel te bemoederend en beschermend vindt, en soms doet het mij wel pijn omdat ik voel dat ik maar niet meer deel mag uitmaken tot op een bepaald punt.
Hij vertelt niet veel meer, werkt laat, gaat dan in zijn huis werken, bij zijn vriendin, gaat bij vrienden enz. Soms denk ik dat hij bewust weinig thuis is omdat ik eraan zou wennen.
Maar het went niet echt, ik vind het moeilijk om zo op afstand gehouden te worden. Als ik denk aan augustus komen de waterlanders vlugger boven dan ik het besef.
Ik weet dat het de normale gang van het leven is, het zou onnatuurlijk en niet gezond zijn moest hij bij zijn moeder blijven wonen, maar ik heb het soms moeilijk. Ben soms bang dat ik hem aan het verliezen ben.
Ik bid er veel voor dat ook onze band mag goed blijven,
ik let erop mij niet te moeien en respect te tonen voor hun leven,
maar in mijn hart ween ik soms voor die kloof die er stilletjes ingeslopen is.

En toch ben ik heel dankbaar dat ik zijn moeder mag zijn en vooral dat hij gezond is!

Herkenbaar, Marylien!

MIEKE364 · Berichten: 766

[quote=CHATULIEM619]
Chat, mijn zoon is inmiddels 29 jaar oud en woont op zichzelf. Ik moedigde hem in zijn puberteit aan zijn vrienden en vriendinnen mee naar huis te nemen, blijven eten en slapen mits met goedkeuring van de ouders vond ik (bijna) altijd goed. Daar heb ik veel plezier van gehad en door de aanvaarding van zijn vrienden hield ik de band dynamisch. Toen hij in het weekend uitging en geen ultiem tijdstip van thuiskomst meer accepteerde bleef ik nieuwsgierig naar zijn ervaringen en stelde ik hem open vragen over waar hij naar toe ging en met wie en waarom het daar zo leuk was etc. Zo bleef ik betrokken bij zijn belevingswereld en zijn interesses zonder betuttelend te willen zijn (oeps, niet altijd gelukt). Wel gaf ik altijd duidelijk kaders aan en wel veel bewegingsruimte. Nieuwsgierig en betrokken blijven bij de belevingswereld van je kind en ze de ruimte laten, wel duidelijk zijn in wat volgens jou kan en niet kan maar niet zonder jouw heldere motivatie; laat die altijd liefde zijn zonder te willen bezitten, te gunnen dat het kind tot volle wasdom komt en tot de bestemming.

MIEKE364 · Berichten: 766

LISA610 schreef:

Tja Mieke, dat zou kunnen. Vraag is dan denk ik in hoeverre je je partnerkeuze daar dan door laat beïnvloeden... Sluit je aantrekkelijke mensen op voorhand uit, simpelweg omdat er mogelijk ook andere mensen zijn die hem of haar aantrekkelijk vinden? Of kijk je allereerst naar de binnenkant van een persoon en weet je daardoor een aantrekkelijke buitenkant op de juiste manier op waarde te schatten?

De binnenkant straalt je door de buitenkant tegemoet, he. De combinatie daarvan maakt een mens aantrekkelijk. Al die schoonheid is geschapen door God en een geschenk als je die ontmoet waarvoor we dankbaar mogen zijn. En wat ook van belang is is hoe de bezitter (v/m) van de aantrekkingskracht daar zelf mee omgaat.

MIEKE364 · Berichten: 766

FRANKT627 schreef:

top, dank je Frankje Coole smiley met zonnebril

.

schaam me wel een beetje dat ik die URL nooit kan vinden, ik zie 'm echt niet.... Gefrustreerde smiley

MIEKE364 · Berichten: 766

LISA610 schreef:

En als anderen naar die mooie vrouw kijken en haar bewonderen, mag je alleen maar trots zijn op t feit dat jij degene bent die haar hart hebt weten te veroveren.. laat die anderen dan maar lekker kijken Knipoog smiley

Misschien wordt met dat verlekkerd kijken naar je partner wel bedoeld dat je die nooit alleen hebt.....

MIEKE364 · Berichten: 766

GER555 schreef:

tja, mooie gebeden, maar bidden helpt helaas vaak niet. en waarom Smiley die vol vragen zit

De schoonheid van gebeden brengen je dichter bij Hem zodat je beter kunt verstaan wat Hij je zegt, in de stilte, in je binnenkamer. Het is wel zo dat je geen wensenlijstje bij God kunt indienen in de zekerheid dat je alles krijgt wat je Hem vraagt. Hij geeft je wat je vraagt op Zijn manier en dat is maar goed ook. Vaak beseffen wij niet wat we werkelijk vragen en wat de gevolgen zouden zijn als die wens zou worden vervuld. Dat in- en doorzicht hebben wij niet, Hij wel en daarom geeft Hij het ons zoals Hij weet dat het voor ons het beste is. Wij kunnen God nooit verstaan en doorgronden maar soms tilt Hij een tip van de sluier op in een droom, een gedachte, iets wat we horen of lezen en zien we soms even waarom ons leven gaat zoals het gaat. Heb geduld en vertrouwen en vraag Hem alles wat je wilt, ook in de zin van vragen stellen. Je zult verrast worden als je je hart openstelt voor Zijn Liefde. En weet voor altijd dat Hij meer van je houdt dan je je kunt voorstellen.

MIEKE364 · Berichten: 766

http://youtu.be/9iSwhHMxDh4

MIEKE364 · Berichten: 766

[quote=ANGELBOY999]

Dertien jaar kerkte ik in een oecumene; nederlands hervormde, gereformeerde en rooms-katholieke gelovigen bij elkaar waarbij alle drie wat van hun rituelen moesten inleveren en plaats maken voor die van de ander. Dat was een groot succes en deze gemeente bloeit nog steeds, zij het minder florissant dan in het begin.
Het was een pluriforme eenheid en dat is het mooiste dat er is. ieder met behoud van eigenheid toch in hetzelfde gebouw. Nu kerk ik in een pkn-gemeente waar ook wel rooms-katholieken komen verder vooral mensen uit verschillende stromingen van de gereformeerde kerken, hervormden, lutheranen. Ik ben erin opgevoed en voel me er meer in thuis omdat het zo vertrouwd is. Ik ga om met mensen van allerlei geloven. Zo heb ik een goede kennis die boeddhist is, een hindoestaanse vriendin, een goede kennis die moslima is, aardig wat christelijke vrienden en ook vrienden die geen geloof aanhangen. De een is me nader dan de ander maar allen zijn me lief om wie ze zijn met hun geloof/ongeloof en al.
Alle religies, stromingen en geloven, filosofieën zijn ons door God gegeven, de Schepper van hemel en aarde. Ieder volk hun eigen manier van leven, ik vind het prachtig en voel me thuis bij datgene dat God mij gegeven heeft en gun een ieder het zijne/hare.

MIEKE364 · Berichten: 766

MARIAN519 schreef:

Ben ik helemaal met je eens...Hoe gaat het trouwens met je rug? al een beetje beter nu?

Gaan we gewoon mee door dan, he?
Dank voor je belangstelling; de rug verbetert langzaam, lekker gefietst, dat lukt tenminste weer!

MIEKE364 · Berichten: 766

MARIAN519 schreef:

Mooi wel Mieke, het is zo'n echt warme Paasgroet... Lachende smiley

zeker werkt het verwarmend. Je deelt de vreugde van het besef en maakt waarachtig contact met elkaar, heel mooi en versterkt het saamhorigheidsgevoel, zou in deze tijd helemaal niet zo gek zijn, he? Lachende smiley

MIEKE364 · Berichten: 766

MARIAN519 schreef:

Is zo...als iemand mij positief benadert vind ik het ook fijn... Lachende smiley

en ja..zo gaat de groet, eest een eerste en de wedergroet is dan dat de Heer waarlijk is opgestaan...echt zo mooi vind ik dat..

jammer dat het hier niet de gewoonte is..

Heb er ook een warme associatie mee en wist niet dat het in Griekenland gewoonte was.
In onze kerk is het eens zo gedaan na de Paasdienst.
Mijn stiefmoeder begroette zo al haar gasten bij de familie Paasbijeenkomst en dat namen we allemaal over.

MIEKE364 · Berichten: 766

MARIA576 schreef:

Goed verwoord David, ik denk er nét zo over, het ging mij door merg en been, om eerlijk te zijn. Het deed pijn...dat open einde, zelfs zóveel dat ik mijn lidmaatschap van de E.O al heb opgezegd..met een véélzeggende brief eraan toegevoegd. Want Het Evangelie ...daar sleutel je niet aan, om zo iedereen tegemoet te komen (zoals de E.O zélf als reden aangeeft) daarmee doe je Hem in mijn ogen flink tekort. Hij hoefde ook niet populair te zijn in Zijn tijd, waarom proberen wij Hem wél 'hip' neer te zetten? Ik vond het écht verschrikkelijk

zoals ik het begreep liet de verteller met zijn cynische houding zien zoals de meeste niet christenen er over denken. Direct daarop werden de schijnwerpers op Syb gezet die van bovenop de St Jan de Christus verbeeldde als opgestane Heer waarop het vermeende open einde een heldere boodschap werd.

MIEKE364 · Berichten: 766

[quote=CHATULIEM619]
Mooi verwoord, Chat. Zo heb ik Stille Zaterdag vaak ervaren, een volle stilte. Heel herkenbaar. Goed om elkaar te bemoedigen met: de Heer is waarlijk opgestaan, Hij heeft de dood overwonnen. Daarom draag ik een klein rood kruisje, leeg want Hij is sterker dan de dood, rode jaspis want dat is de kleur van het Leven. Hij is ons voorgegaan en leidt ons de weg ten leven.

MIEKE364 · Berichten: 766

WILLEMIJN232 schreef:

Ik veroordeel het absoluut niet, ik gaf alleen aan dat het mijn ding niet is.....
Ik heb ook niets tegen die liedjes, vind het juist heerlijk om daar een avond mee uit mijn dak te gaan, ben recent nog naar de vrienden van Amstel live geweest......
Maar als ik op op dinsdag in de Spits lees dat Syb van der Ploeg een nacht in de cel heeft doorgebracht omdat hij zijn vriendin mishandelde en op donderdag zie ik hem zingen als Jesus.......tja.....maar dat is eigenlijk een detail, het sprak me niet aan......
Ik was donderdagavond in de kerk en daar hebben wij het heilig avondmaal gevierd en ik moet je eerlijk zeggen dat ik daar meer van onder de indruk was........
Maar het is toch goed als er zoveel andere mensen van genoten hebben en er van onder de indruk waren?

Veroordeelde jouw mening ook niet, hoor Willemijn. Wilde alleen mijn beleving ervan met je delen.
Heb het ook gelezen van Syb, is niet zo fraai met je eens maar zijn vriendinnetje is ook geen lieverdje begreep ik, maar dan nog.
Ik zat en zit met spit aan huis gekluisterd in mijn vakantieweek Gefrustreerde smiley

en mis daardoor alle diensten die ik wilde volgen....pffffff
Het is heel goed dat ieder op zijn/haar eigen wijze deze dagen beleeft dat is mijn stellige overtuiging.

MIEKE364 · Berichten: 766

MARYLIEN613 schreef:

Er zijn mensen die de Bijbel letterlijk lezen èn geloven,
en er zijn mensen die dit niet zo doen, die er parabels of beeldspraak in zien,
toch beweren beiden dat ze de Heilige Geest in hun hart hebben,
hoe denken jullie hierover?

Het is Jezus zelf die ons uitlegt dat we zijn verhalen in gelijkenis moeten zien. Het verhaal van de talenten betekent dat je je gaven en talenten niet hebt gekregen om ze te verstoppen maar om ze te ontwikkelen en aan te wenden voor ieders welzijn.
Het verhaal van de meisjes met de olielampjes leert ons dat je vooruit moet zien en waakzaam moet zijn en dat lukt je als je Hem in je hart draagt en in Zijn Geest leeft. Wat erg helpt is erover te lezen; er zijn goede boeken voorhanden in de christelijke boekhandel, laat je adviseren.
Bijbelkringen vanuit de gemeente helpen ook inzicht te krijgen in wat de Bijbel ons wil zeggen en hoe we daarmee in deze tijd kunnen leven.

MIEKE364 · Berichten: 766

WILLEMIJN232 schreef:

Guus Meeuwis zong deze tekst toch ook al? Knipoog smiley

En van oorsprong is de tekst toch van Andre Hazes? Ik ken mijn klassiekers Engeltje smiley

Ik heb er een klein stukje van gezien en om heel eerlijk te zijn was het niet mijn ding.........Hoeft ook niet natuurlijk.....
Lees ook een beetje verbaasd deze reacties eigenlijk.......

Toen ik de voorfilmpjes zag vond ik het ook wat hip opgesteld, zo om de grote massa te bedienen. En toch vond ik dat grote witte kruis door jonge mensen gedragen imponerend. Ik ben er voor gaan zitten om het te zien, alle vooroordelen opzij schuivend die smolten gaandeweg tot niets. Er werden bijna allemaal bestaande songs weergegeven die je qua tekst kon vertalen naar de gebeurtenissen in het leven van Jezus, de weg naar zijn sterven toe. Er liepen joden, atheisten, moslims en christenen mee, jong en oud. De boodschap was duidelijk en op een nieuwe manier gebracht. "En zie, Ik maak alle dingen nieuw".
Ik hield het niet droog toen Do in een intense stilte na het sterven van Christus (door een verteller werd het stervensproces wetenschappelijk beschreven) bij het grote witte kruis met ijle stem "dat het niet voor niets is geweest" bracht. Het Lijden in haar mooie gezicht als gebeeldhouwd.
Ik prijs je de herhaling van harte aan.