Auteur |
Bericht |
|
CHATULIEM619
|
Berichten: 5057
|
Geplaatst: zaterdag 23 april 2011, 20:32
|
|
|
Matt 27 schreef: | Toen de avond gevallen was, arriveerde er een rijke man die uit Arimatea afkomstig was. Hij heette Josef en was ook een leerling van Jezus geworden. 58 Hij meldde zich bij Pilatus en vroeg hem om het lichaam van Jezus. Hierop gaf Pilatus bevel het aan hem af te staan. 59 Josef nam het lichaam mee, wikkelde het in zuiver linnen 60 en legde het in het nieuwe rotsgraf dat hij voor zichzelf had laten uithouwen. Toen rolde hij een grote steen voor de ingang van het graf en vertrok. 61 Maria uit Magdala en de andere Maria bleven achter, ze waren tegenover het graf gaan zitten. |
Op deze stille zaterdag zat ik me af te vragen hoe die discipelen zich gevoeld zouden hebben. Ze hadden zoveel wonderen meegemaakt. ze hadden zoveel hoop gekregen, en nu werden ze geconfronteerd met de dood van Jezus. Wat een vreselijke momenten moeten ze meegemaakt hebben. De kruisiging zelf was eigenlijk het meest duistere moment in hun leven. De duisternis was immers tastbaar aanwezig... Wat voor vragen zouden ze zich stellen? Dat uiteindelijk de duisternis toch sterker was gebleken dan het Licht? Ze zouden daar toch alle aanleiding voor hebben. Jezus was voor hen ogen gestorven, ondergegaan door de duisternis... Zouden ze zich niet afvragen of ze meer voor Hem hadden moeten doen, Hem meer tot stilte te manen. Want Zijn Woorden waren hard geweest, Hij had teveel mensen in het harnas gejaagd Of zouden ze zich geschaamd hebben, dat ze Hem in de steek gelaten hebben daar aan het kruis. Niet alleen Petrus had Hem verloochend, maar vrijwel geen enkele discipel had zich laten zien bij de kruisiging.
En dan de onvermijdelijke vraag: Waar was God en wie was God eigenlijk? Had Hij het niet kunnen voorkomen allemaal? Waarom liet Hij dit eigenlijk toe? De God van Abraham Izaäk en Jacob, die Zijn macht getoond had in Egypte de woestijn en in Israel...Waar was Hij in dit gebeuren?
Hoe herkenbaar zijn deze vragen voor ons allemaal. Soms zijn er momenten dat het wel heel duister lijkt om ons heen. Dat we eigenlijk ramp na ramp moeten doorstaan. Dat ons gebed niet beantwoord lijkt te worden. Dat we moedeloos zijn geworden, omdat alles wat we willen, kunnen of doen op een mislukking lijkt uit te lopen. Maar is dat de hele waarheid? Of is het slechts een momentopname. We lazen in het stukje, dat mensen bij het graf bleven wachten. Wachten waarop eigenlijk. Waarom wachten? Zou het niet kunnen zijn, dat deze vrouwen eigenlijk niet konden geloven dat dit het daadwerkelijke einde van Jezus was. Maar dat ze ook niet konden geloven in zo'n groot wonder van de opstanding? Dat hun geloof te groot was om te geloven dat het echt afgelopen was, maar nog te klein om volledig op Gods kracht te kunnen vertrouwen? En is het niet zo, dat we zelf ook vaak van die momenten hebben, te groot geloof om het vertrouwen in God te verliezen en tegelijkertijd te klein geloof om te vertrouwen dat Hij echt in staat is om voor ons te zorgen. Laten we elkaar dan gaan aanmoedigen met de woorden: Ja, de Heer is opgestaan, Hij heeft de dood zelfs overwonnen!!! Gezegend Pasen..
Laatst aangepast door
|
CHATULIEM619
|
op zaterdag 23 april 2011, 20:51
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
MIEKE364
|
Berichten: 766
|
Geplaatst: zaterdag 23 april 2011, 21:16
|
|
|
[quote=CHATULIEM619] Mooi verwoord, Chat. Zo heb ik Stille Zaterdag vaak ervaren, een volle stilte. Heel herkenbaar. Goed om elkaar te bemoedigen met: de Heer is waarlijk opgestaan, Hij heeft de dood overwonnen. Daarom draag ik een klein rood kruisje, leeg want Hij is sterker dan de dood, rode jaspis want dat is de kleur van het Leven. Hij is ons voorgegaan en leidt ons de weg ten leven.
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
FRANKT627
|
Berichten: 7231
|
Geplaatst: zaterdag 23 april 2011, 21:25
|
|
|
Weet je wat mij altijd zo raakte op Goede Vrijdag? Namelijk de woorden van Jezus:" Mijn God, mijn God, waarom hebt Gij Mij verlaten?” Hoewel Hij wist wat er zou gebeuren, zie ook psalm 27:45, is er toch nog die diep menselijke vraag. Angst, ongeloof misschien omdat Hij de mensen er niet toe in staat achtte?
Die zin van Jezus en dan het inleveningsvermogen voor het gevoel van Maria, de moeder Gods, die haar kind zag lijden hielden me vroeger tijdens mijn kloosterleven op zaterdag erg stil.
Laatst aangepast door
|
FRANKT627
|
op zondag 24 april 2011, 06:18
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
IMKE917
|
Berichten: 838
|
Geplaatst: zaterdag 23 april 2011, 21:38
|
|
|
Chat schreef: Laten we elkaar dan gaan aanmoedigen met de woorden: Ja, de Heer is opgestaan, Hij heeft de dood zelfs overwonnen!!! Gezegend Pasen..
Amen!! Mooi stukje Chat.
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
MARIAN519
|
Berichten: 1146
|
Geplaatst: zaterdag 23 april 2011, 22:41
|
|
|
Erg mooi Chatuliem,
Ik denk dat ik net als die vrouwen er bij zou blijven staan in de verwachting en hoop dat het allemaal niet echt zou zijn gebeurd en dat Jezus gewoon weer opeens bij me was. Hoop en verwachting, net als nu en dan op Paasmorgen elkaar begroeten met de bemoedigende woorden..De Heer is waarlijk opgestaan..
Toen ik nog in Griekenland woonde was dat een mooie gewoonte..
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
THOMAS968
|
Berichten: 2706
|
Geplaatst: zaterdag 23 april 2011, 23:58
|
|
|
MARIAN519 schreef: | Erg mooi Chatuliem,
Ik denk dat ik net als die vrouwen er bij zou blijven staan in de verwachting en hoop dat het allemaal niet echt zou zijn gebeurd en dat Jezus gewoon weer opeens bij me was. Hoop en verwachting, net als nu en dan op Paasmorgen elkaar begroeten met de bemoedigende woorden..De Heer is waarlijk opgestaan..
Toen ik nog in Griekenland woonde was dat een mooie gewoonte.. |
In de hele Griekse en Russische orthodoxie is dat he. Ze begroeten elkaar en de eerste zegt: De Heer is opgestaan waarbij de tweede antwoordt : De Heer is waarlijk opgestaan.
Tolstoi beschreef het in zijn boek Opstanding, waar iemand door het Christendom verandert in een nobel mens.
Thomas
Laatst aangepast door
|
THOMAS968
|
op zondag 24 april 2011, 15:07
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
MARIAN519
|
Berichten: 1146
|
Geplaatst: zondag 24 april 2011, 11:40
|
|
|
THOMAS968 schreef: | In de hele Griekse en Russische orthodoxie is dat he. Ze begroeten elkaar en de eerste zegt: De Heer is opgestaan waarbij de tweede zegt : De Heer is waarlijk opgestaan.
Tolstoi beschreef het in zijn boek Opstanding, waar iemand door het Christendom verandert in een nobel mens.
Thomas |
Is zo...als iemand mij positief benadert vind ik het ook fijn... en ja..zo gaat de groet, eest een eerste en de wedergroet is dan dat de Heer waarlijk is opgestaan...echt zo mooi vind ik dat..
jammer dat het hier niet de gewoonte is..
Laatst aangepast door
|
MARIAN519
|
op zondag 24 april 2011, 12:07
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
MIEKE364
|
Berichten: 766
|
Geplaatst: zondag 24 april 2011, 22:49
|
|
|
MARIAN519 schreef: | Is zo...als iemand mij positief benadert vind ik het ook fijn... en ja..zo gaat de groet, eest een eerste en de wedergroet is dan dat de Heer waarlijk is opgestaan...echt zo mooi vind ik dat..
jammer dat het hier niet de gewoonte is.. |
Heb er ook een warme associatie mee en wist niet dat het in Griekenland gewoonte was. In onze kerk is het eens zo gedaan na de Paasdienst. Mijn stiefmoeder begroette zo al haar gasten bij de familie Paasbijeenkomst en dat namen we allemaal over.
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
MARIAN519
|
Berichten: 1146
|
Geplaatst: zondag 24 april 2011, 23:03
|
|
|
MIEKE364 schreef: | Heb er ook een warme associatie mee en wist niet dat het in Griekenland gewoonte was. In onze kerk is het eens zo gedaan na de Paasdienst. Mijn stiefmoeder begroette zo al haar gasten bij de familie Paasbijeenkomst en dat namen we allemaal over. |
Mooi wel Mieke, het is zo'n echt warme Paasgroet...
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
MIEKE364
|
Berichten: 766
|
Geplaatst: zondag 24 april 2011, 23:18
|
|
|
MARIAN519 schreef: | Mooi wel Mieke, het is zo'n echt warme Paasgroet... |
zeker werkt het verwarmend. Je deelt de vreugde van het besef en maakt waarachtig contact met elkaar, heel mooi en versterkt het saamhorigheidsgevoel, zou in deze tijd helemaal niet zo gek zijn, he?
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
MARIAN519
|
Berichten: 1146
|
Geplaatst: zondag 24 april 2011, 23:21
|
|
|
MIEKE364 schreef: | zeker werkt het verwarmend. Je deelt de vreugde van het besef en maakt waarachtig contact met elkaar, heel mooi en versterkt het saamhorigheidsgevoel, zou in deze tijd helemaal niet zo gek zijn, he? |
Ben ik helemaal met je eens...Hoe gaat het trouwens met je rug? al een beetje beter nu?
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
MIEKE364
|
Berichten: 766
|
Geplaatst: maandag 25 april 2011, 20:55
|
|
|
MARIAN519 schreef: | Ben ik helemaal met je eens...Hoe gaat het trouwens met je rug? al een beetje beter nu? |
Gaan we gewoon mee door dan, he? Dank voor je belangstelling; de rug verbetert langzaam, lekker gefietst, dat lukt tenminste weer!
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
GRIFFIN748
|
Berichten: 1417
|
Geplaatst: dinsdag 26 april 2011, 18:52
|
|
|
THOMAS968 schreef: | In de hele Griekse en Russische orthodoxie is dat he. Ze begroeten elkaar en de eerste zegt: De Heer is opgestaan waarbij de tweede antwoordt : De Heer is waarlijk opgestaan. Thomas |
Toen wij als gezin nog in de Lutherse kerk kwamen, hadden we op Paasmorgen vaak een ontbijt in de kerk. Als we dan binnen kwamen werden we begroet door onze voorganger met de groet 'De Heer is opgestaan', die wij dan beantwoordden met 'De Heer is waarlijk opgestaan'. een goed gebruik op de Paasmorgen in de Lutherse kerk Hilversum.
in 2005 heb ik in Roman, Roemenië de Paasnachtdienst mee mogen maken in de BOR (Biserica Ortodoxã Romãna) aldaar. een zeer indrukwekkende dienst. de hof rond het kerkje stond BOMvol, en de dienst werd vanuit een 'feesttent-achtig' bouwsel geleid door de regionale Patriarch, uit Iasi. alles werd uit het hoofd en a capella gezongen en na afloop van de dienst werd het Licht de kerk uitgedragen en verdeeld over alle aanwezigen die daarvoor van huis een kaars hadden meegenomen. zeer indrukwekkend te zien hoe het Licht zich verspreidde over de hof.
Pasen in de (Roemeens) Orthodoxe Kerk is HET hoogtepunt van het kerkelijk jaar. belangrijker dus nog dan Kerst. Want dat is toch de kern van het Evangelie: Christus voor onze zonden en vrijmaking gekruisigd en de dood overwonnen door de wederopstanding, met Pasen.
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
PIMPERNEL883
|
Berichten: 90
|
Geplaatst: dinsdag 26 april 2011, 21:08
|
|
|
GRIFFIN748 schreef: | Toen wij als gezin nog in de Lutherse kerk kwamen, hadden we op Paasmorgen vaak een ontbijt in de kerk. Als we dan binnen kwamen werden we begroet door onze voorganger met de groet 'De Heer is opgestaan', die wij dan beantwoordden met 'De Heer is waarlijk opgestaan'. een goed gebruik op de Paasmorgen in de Lutherse kerk Hilversum.
in 2005 heb ik in Roman, Roemenië de Paasnachtdienst mee mogen maken in de BOR (Biserica Ortodoxã Romãna) aldaar. een zeer indrukwekkende dienst. de hof rond het kerkje stond BOMvol, en de dienst werd vanuit een 'feesttent-achtig' bouwsel geleid door de regionale Patriarch, uit Iasi. alles werd uit het hoofd en a capella gezongen en na afloop van de dienst werd het Licht de kerk uitgedragen en verdeeld over alle aanwezigen die daarvoor van huis een kaars hadden meegenomen. zeer indrukwekkend te zien hoe het Licht zich verspreidde over de hof.
Pasen in de (Roemeens) Orthodoxe Kerk is HET hoogtepunt van het kerkelijk jaar. belangrijker dus nog dan Kerst. Want dat is toch de kern van het Evangelie: Christus voor onze zonden en vrijmaking gekruisigd en de dood overwonnen door de wederopstanding, met Pasen. |
AMEN!!!
|
|
Naar boven |
|
|
|
|
|
|
|
|
|