Hoe interpreteer je de Bijbel?

Berichten: 788

Er zijn mensen die de Bijbel letterlijk lezen èn geloven,
en er zijn mensen die dit niet zo doen, die er parabels of beeldspraak in zien,
toch beweren beiden dat ze de Heilige Geest in hun hart hebben,
hoe denken jullie hierover?

Berichten: 2113

MARYLIEN613 schreef:

Er zijn mensen die de Bijbel letterlijk lezen èn geloven,
en er zijn mensen die dit niet zo doen, die er parabels of beeldspraak in zien,
toch beweren beiden dat ze de Heilige Geest in hun hart hebben,
hoe denken jullie hierover?

Hoi Marylien,
Ik vind persoonlijk dat de wetenschap het geloof soms aan het verdringen is... ik ben zelf als 21 jarige meid (die net een paar maanden op kamers woonde) vertrokken naar een andere kerk, omdat ik iets miste en niet meer snapte waarom het ene in de bijbel niet meer letterlijk werd genoemd en er waren meer dingen waarvan ik dacht, hier klopt iets niet.

Toch denk ik tegelijkertijd dat je niet over anderen kan en mag oordelen... God is degene die weet hoe en wat...
Ik denk wel dat je mensen erop mag wijzen... maar ik zou zelf niet zo gauw zeggen wie wel en niet God kennen...

Ik heb er zelf zeker in die tijd veel last van gehad... met name omdat ik in die tijd nog weinig mensen kende die de bijbel wel letterlijk namen.

Berichten: 1309

[quote=SUSANNAH475]Hoi Marylien,
Ik vind persoonlijk dat de wetenschap het geloof soms aan het verdringen is...

Moet je voor de aardigheid het boek "moderne wetenschap in de Bijbel" van Ben Hoberink eens lezen Suus... Knipoog smiley

Berichten: 7231

Als je zegt dat je de Bijbel letterlijk neemt, bedoel je dan heel de Bijbel of slechts enkele passages?
Als je nu eens echt nuchter kijkt naar wat er allemaal geschreven staat kom je dan niet tot de conclusie dat je niet alles letterlijk kan nemen?

Een parabel, komt uit het Grieks en betekend 'gelijkenis'. Jezus sprak in parabels om iets duidelijker te maken. Denken we maar aan de zaaier die zaaide op rotsen en vruchtbare grond. Er zijn nog andere parabels die ons iets beter doen verstaan of die ons aan zetten tot denken.

Frank

Berichten: 766

MARYLIEN613 schreef:

Er zijn mensen die de Bijbel letterlijk lezen èn geloven,
en er zijn mensen die dit niet zo doen, die er parabels of beeldspraak in zien,
toch beweren beiden dat ze de Heilige Geest in hun hart hebben,
hoe denken jullie hierover?

Het is Jezus zelf die ons uitlegt dat we zijn verhalen in gelijkenis moeten zien. Het verhaal van de talenten betekent dat je je gaven en talenten niet hebt gekregen om ze te verstoppen maar om ze te ontwikkelen en aan te wenden voor ieders welzijn.
Het verhaal van de meisjes met de olielampjes leert ons dat je vooruit moet zien en waakzaam moet zijn en dat lukt je als je Hem in je hart draagt en in Zijn Geest leeft. Wat erg helpt is erover te lezen; er zijn goede boeken voorhanden in de christelijke boekhandel, laat je adviseren.
Bijbelkringen vanuit de gemeente helpen ook inzicht te krijgen in wat de Bijbel ons wil zeggen en hoe we daarmee in deze tijd kunnen leven.

Berichten: 2113

FRANKT627 schreef:

Als je zegt dat je de Bijbel letterlijk neemt, bedoel je dan heel de Bijbel of slechts enkele passages?
Als je nu eens echt nuchter kijkt naar wat er allemaal geschreven staat kom je dan niet tot de conclusie dat je niet alles letterlijk kan nemen?

Een parabel, komt uit het Grieks en betekend 'gelijkenis'. Jezus sprak in parabels om iets duidelijker te maken. Denken we maar aan de zaaier die zaaide op rotsen en vruchtbare grond. Er zijn nog andere parabels die ons iets beter doen verstaan of die ons aan zetten tot denken.

Frank

Een gelijkenis is idd. om een voorbeeld te geven, het concreter te maken, zoals Jezus dat vaak deed.
Ik bedoel meer de verhalen in de bijbel, dat begint dan met bijv. Jona die onmogelijk door die grote vis zou zijn opgeslokt (ik geloof wél dat dit gebeurd is) en het boek Job zou niet waar zijn, ow ja en Noach ook niet letterlijk nemen en Adam en Eva die niet echt zouden hebben bestaan... en dan zijn er ook nog die twijfelen aan de manier waarop Jezus is geboren, omdat er geen man aan te pas kwam... en als je nog ff zo doorgaat, heb je zelfs (kerk-)mensen die helemaal niet meer geloven in de opstanding van Jezus... tja... en de opstanding is nou juist het bewijs dat ons geloof niet alleen voor dit leven is...
De bijbel noemt mensen dan de beklagenswaardigste van alle mensen. (1 Kor. 15:12-20)
Het begint volgens mij vaak met zo'n (voor mij waargebeurd) verhaal van Jona, uiteindelijk zou niet alleen het geloof in Jezus zaligmakend zijn, maar maakt het ook niet meer uit of je nu in Jezus, allah, of boeddha gelooft....

Dus ja, ik vat de bijbel (meestal) letterlijk op, behalve als Jezus aangeeft dat het bijv. een gelijkenis is, of een metafoor...
Ik geloof niet dat het de bedoeling is dat wij mensen bepalen hoe God is, maar dat we (net zoals we mensen leren kennen, door naar hen te luisteren) mogen luisteren naar wie God zegt dat Hij is... !!
Wat een voorrecht...

Berichten: 5057

FRANKT627 schreef:

Als je zegt dat je de Bijbel letterlijk neemt, bedoel je dan heel de Bijbel of slechts enkele passages?
Als je nu eens echt nuchter kijkt naar wat er allemaal geschreven staat kom je dan niet tot de conclusie dat je niet alles letterlijk kan nemen?

Een parabel, komt uit het Grieks en betekend 'gelijkenis'. Jezus sprak in parabels om iets duidelijker te maken. Denken we maar aan de zaaier die zaaide op rotsen en vruchtbare grond. Er zijn nog andere parabels die ons iets beter doen verstaan of die ons aan zetten tot denken.

Frank

Laten we eerst eens definiëren wat letterlijk is en wat niet. Het eerste dat je vast moet stellen is, wat dringt de Bijbel zelf aan ons op. Jezus vertelt in gelijkenissen, vind ik een mooier woord, maar niet altijd. En ik vind niet dat je alles allegorisch moet zien, zoals wel in sommige kerken beweerd wordt. Ik geloof dat de verhalen in het OT echt gebeurd zijn, en dat de Bijbel zelf daar een verslag van geeft. Hetzelfde geldt voor het NT. Alleen daar waar de bijbel zelf aanleiding geeft voor een andere benadering, volg ik die.
Ik denk dat dit de enig juiste manier is als je als doel wilt hebben, dat de Bijbel als een richtsnoer fungeert. Als je zelf maar gaat invullen, wat je nu wel of niet moet gebruiken, krijg je dat je je eigen visie en levensstijl bevestigd wilt zien door de Bijbel.

Berichten: 7231

CHATULIEM619 schreef:

Laten we eerst eens definiëren wat letterlijk is en wat niet. Het eerste dat je vast moet stellen is, wat dringt de Bijbel zelf aan ons op. Jezus vertelt in gelijkenissen, vind ik een mooier woord, maar niet altijd. En ik vind niet dat je alles allegorisch moet zien, zoals wel in sommige kerken beweerd wordt. Ik geloof dat de verhalen in het OT echt gebeurd zijn, en dat de Bijbel zelf daar een verslag van geeft. Hetzelfde geldt voor het NT. Alleen daar waar de bijbel zelf aanleiding geeft voor een andere benadering, volg ik die.
Ik denk dat dit de enig juiste manier is als je als doel wilt hebben, dat de Bijbel als een richtsnoer fungeert. Als je zelf maar gaat invullen, wat je nu wel of niet moet gebruiken, krijg je dat je je eigen visie en levensstijl bevestigd wilt zien door de Bijbel.

Het is inderdaad zo, Chat, dat de Bijbel een richtsnoer is. Een gids hoe we kunnen leven in navolging van Christus. Ik ben het ook met je eens dat we de Bijbel niet zodanig moeten gaan vervormen zoals wij het willen en wat ons het beste uitkomt. Toch is het zo dat de wetenschap, en die is er nu eenmaal, en gelukkig maar, ook al heeft aangetoond dat niet alles wat in de Schrift staat een correcte weergave is. Misschien zijn die niet- correcte weergaven nu ook weer niet zo doorslaggevend omdat de essentie van een godvruchtig leven en de wijze waarop we dit kunnen bekomen wel duidelijk beschreven staat. Toch blijf ik er van overtuigd dat de inhoud van de Bijbel vandaag anders mag worden geinterpreteerd dan pakweg 50 jaar of veel langer geleden. Wel met die gedachten dat de we ons onder andere houden aan de 10 geboden en aan de voorbeelden die Jezus ons in het NT stelt. Want dan mogen die teksten nog enkele duizenden jaren oud zijn toch veranderd dat niets aan de gedachten, de bedoelingen en de richtlijnen van hoe we moeten leven zoals Hij het van ons verlangd. Niet alles vervaagd door de tijd.

Frank

Berichten: 634

Men is al eeuwen bezig om de waarheid van Gods Woord te ondermijnen... Men tracht Gods Woord, als zijnde de waarheid van de tafel te vegen. De leugen komt in de plaats met als bedoeling Gods Almacht in twijfel te brengen. zo probeert men bijvoorbeeld een evolutietheorie aan de man te brengen, letterlijk omdat het als beperkte mens niet te vatten is dat God in 7 dagen alles voor elkaar krijgt in de schepping. De tegenwoordige mens wil overal bewijzen voor... en zelfs dan !!! zien ze het nog niet. Als men de Heilige Geest heeft ontvangen zie je Gods Woord zoals Hij het heeft bedoeld en dan heb je daar helemaal geen wetenschappelijk stuntwerk voor nodig om te weten wat Hij bedoeld.
Dat is nu net "het" geloof.
De gehele bijbel is Gods openbaring waar alles om Jezus gaat en niet om onszelf. In alles wat je leest zet je Jezus als rode draad en je zult zien dat er dan praktisch geen misverstanden overblijven... what would Jesus do? Hij leefde en sprak in alles vanuit het Woord, maar lees ook met de juiste hartsinstelling Coole smiley met zonnebril

Berichten: 641

Dan is er de ‘evangelisch-reformatorische' visie. In deze opvatting worden gezag en inspiratie met elkaar verbonden. Het laatste gezag rust in de Bijbel zelf. De Heilige Schrift is het Woord van God. Dit gezag wordt bevestigd door het getuigenis van de Heilige Geest in ons hart en niet door het gezag van de kerk of van het verstand. Verder is de openbaring van God in de Bijbel volledig en behoeft niet aangevuld te worden door de kerkelijke traditie. Deze openbaring is ook begrijpelijk en er mag geen onafhankelijk gezag toegekend worden aan het verstand. De traditie, de kerk en de individuele christen kunnen dwalen en doen dat ook, maar de Bijbel, het Woord van God, moet hen corrigeren.

Voor alle duidelijkheid, ondergetekende onderschrijft van harte deze derde visie.

Lachende smiley

Berichten: 114

Quote:

David schreef:
(…) De Heilige Schrift is het Woord van God (…)

Inderdaad.
De Bijbel heeft exact hetzelfde gezag alsof God in vol ornaat met Eigen Stem dit vandaag de dag zou uitspreken. De gehele Bijbel is Gods Woord. Dit is de belangrijkste basis, want om zinnig te kunnen spreken over hoe de Bijbel is te interpreteren moeten we weten wat de bijbel IS. De gehele Bijbel is het Woord van God. Dit betekent, per definitie onfeilbaar.
Dat de Bijbel Gods Woord is, is ook het zelfgetuigenis van de Bijbel zelf.

Quote:

Frank schreef:
(…) Toch is het zo dat de wetenschap, en die is er nu eenmaal, en gelukkig maar, ook al heeft aangetoond dat niet alles wat in de Schrift staat een correcte weergave is.

Ach, al wat de wetenschap beweert is niks weerd want er komt altijd wel weer een andere wetenschapper die het weer wegredeneert Knipoog smiley

Schrift met Schrift vergelijken
Buitenbijbelse bronnen zijn voor een gelovige niet in staat om wat de bijbel leert te weerleggen of minder waarschijnlijk te maken.
De Schrift heeft het vermogen en de bevoegdheid voor zichzelf uit te leggen, en zij is het eind van alle tegenspraak. Voor de exegese van de Bijbel moeten wij altijd bij de Schrift terecht komen; zij alleen verklaart zichzelf; zij werpt over de minder-duidelijke plaatsen licht met de heldere uitspraken, en haar grondgedachten zijn de basis waarop het verstaan van het geheel zowel als van de delen rust. Daarom wordt ook altijd gesproken van de analogia fidei, de overeenstemming des geloofs, waarnaar de Schrift moet worden geïnterpreteerd. Deze uitdrukking is ontleend aan Rom.12:6 waar onze vertaling heeft: naar de mate des geloofs, maar in het grieks staat: kata tèn analogian etc. Men bedoelt met die analogie des geloofs dat de inhoud van het geloof niet met elkaar in strijd mag zijn, en dat dus de betekenis van de ene Schriftplaats niet strijden kan met de andere. De Schrift is een eenheid die met zichzelf niet in tegenspraak kan komen. Hiermee heeft de verklaring van de Schrift rekening te houden.

De Schriftkritiek, de historische kritiek, staat in haar uitgangspunt lijnrecht tegenover het geloof, omdat zij de Bijbel beschouwt als een, ja wel een religieus boek van hogere orde, maar dan toch essentieel een met andere geschriften.
Terwijl het geloof de Bijbel aanvaardt als het Woord van God, dat wel ons bekritiseerd, maar niet aan onze kritiek onderworpen is.

Schriftkritiek dateert niet slechts van de laatste tijd, het is bijna zo oud als de Bijbel zelf.
Geen aanval en geen bestrijding en geen kritiek en verloochening waren in staat de waarheid van God omver te werpen. Ze zijn op de Heilige Schrift gestuit als op een onverbreekbare muur. Wel heeft keer op keer de kritiek zich moeten herzien; wel zijn tal van zogenaamde resultaten van de moderne wetenschap later prijsgegeven; wel is de miskenning van de Bijbel gedwongen geworden op haar schreden terug te keren, maar Gods Woord hield stand en behoefte geen duimbreed te wijken. En alle vlees is openbaar geworden als gras te zijn, en alle heerlijkheid van de mensen als een bloem van het gras die verdort en afvalt, maar het Woord des Heeren bestaat in der eeuwigheid.

Quote:

Susannah schreef:
Ik geloof niet dat het de bedoeling is dat wij mensen bepalen hoe God is, maar dat we (net zoals we mensen leren kennen, door naar hen te luisteren) mogen luisteren naar wie God zegt dat Hij is... !!

Inderdaad!

Quote:

Xabia schreef:
(…) De gehele bijbel is Gods openbaring

Precies!

Historie ook Gods Woord?
Alles wat zich in Gods Woord als historie aandient, moet als historisch aanvaard worden.
Als er staat dat er iets gezegd is, dan is dat ook gezegd, en als er staat dat er iets gebeurd is, dan is dat ook echt gebeurd, en is dat niet verzonnen. Dit is de normale betekenis van de tekst. De tekst zelf geeft de duidelijkheid.
Als God iets tot ons zegt via Zijn Woord dan kunnen we daarop aan.
Ons rest slechts geloof of ongeloof.

Zoals bij Abraham, toen hij en Sara hoogbejaard waren (99 jaar!) en toch de belofte hadden dat ze een zoon zouden krijgen.
Wetenschappelijke is het dwaasheid, of op zijn minst rede tot grote twijfel. Wat zouden wij zeggen in zijn plaats? Zouden we niet denken dat het wel metaforisch uitgelegd zou moeten worden aangezien een letterlijke betekenis bijna niet vol te houden is? Zouden we niet lachen om de letterlijke betekenis zoals Sara deed?
Echter, de gelovige aanvaardt het woord van zijn Heer in geloof, en niet in ongeloof.

En als God tot hem zegt om zijn enige zoon te nemen om hem te brandofferen. Hoe kan zo’n opdracht ooit serieus te nemen zijn als letterlijk zo bedoeld ?
Echter, de gelovige aanvaardt het woord van zijn Heer in geloof, en niet in ongeloof.
Hoe enorm zwaar zal het geweest zijn om zijn enige zoon waarop zijn toekomstverwachting rustte, om dat op te offeren.
Maar abraham geloofde! en het werd hem tot gerechtigheid gerekend.

En geloven we het nog als er staat “Dit nu was het getal der jaren van Abrahams leven, die hij geleefd heeft: honderd vijfenzeventig jaar. En Abraham gaf de geest en stierf in hoge ouderdom”.
Als God tot mij en tot jou zegt: Methusalem is negenhonderd negenenzestig jaar oud geworden voordat hij stierf. Dan aanvaarden we dit in geloof als een historisch feit.
God liegt niet.
Geen geloof te hechten aan de bijbelteksten die deze gebeurtenis duidelijk als historie aangeven, is ongeloof. En dan mag dat ongeloof gevoed zijn door heel wetenschappelijke overdenkingen, het blijft ongeloof als het ingaat tegen Gods Woord.

Bijbel historie is ook Gods openbaring en niet te scheiden

Het religieuze en het historische is in de Schrift zo samengeweven en ineengevlochten dat een scheiding onmogelijk is. Ook de historie in de Schrift is een openbaring van God.
Zo’n scheiding is ook te verwerpen omdat het tekort doet aan de gehoorzaamheid aan het oordeel van Christus.
Onze Heiland heeft niet alleen de religieus-ethische inhoud van het Oude Testament als waarheid erkend, maar ook de historische aanvaard, en zich voor al de schrift als het Woord van God gebogen. En wij mogen niet wijzer zijn dan Hij. Terwijl uiteindelijk dit ethisch standpunt voert tot zuiver subjectivisme. Nergens is er een objectief maatstaf om uit te maken wat religieuze inhoud is of niet. Niemand kan precies zeggen wat als schaal of als kern moet worden aangemerkt.
En omdat deze norm ontbreekt wordt de beoordeling aan het subject, zij het dan aan “het gelovig bewustzijn van de gemeente”, overgelaten, en verheft de mens als rechter boven de Schrift. Maar dan is tegelijk de vastigheid van het geloof wankel geworden.

De Schrift bevat dus niet een religieus-ethische inhoud die alleen het Woord Gods zou zijn. Zij houdt in:
èn de openbaring van Gods waarheid,
èn de uitwerking van die openbaring in het leven van Gods volk,
èn de openbaring van de feiten,
en alle drie tezamen vormen de volle openbaring van de raad Gods, en kunnen en mogen we niet scheiden

Quote:

Frank schreef:
Als je zegt dat je de Bijbel letterlijk neemt, bedoel je dan heel de Bijbel of slechts enkele passages?
Als je nu eens echt nuchter kijkt naar wat er allemaal geschreven staat kom je dan niet tot de conclusie dat je niet alles letterlijk kan nemen?

Wat is het getuigenis van Christus hierin?
Christus Zelf veroordeelt deze scheiding.
Hij heeft namelijk de historische inhoud van de Heilige Schrift van de oude bedeling, ten volle aanvaard. En niet alleen de religieus-ethische uitspraken, maar ook de geschiedkundige bestanddelen van het OT onvoorwaardelijk als goddelijk erkend.
Hij heeft ook de historie, een als onder de inspiratie van de Geest beschreven historie, aan de schare meegedeeld.

Wij hebben te buigen voor Zijn openbaring zoals Hij die ons gegeven heeft.
Niet wij zullen uitmaken in welke vorm die openbaring tot ons komt, en niet wij beslissen over de vraag welke historie openbaringshistorie is, maar dat beslist God.
Op wiens gezag moeten wij die verhalen als werkelijke geschiedenis aanvaarden?
op het gezag van Jezus Christus. Want Hij heeft dat wel gedaan.
Hij heeft zich telkens op de historie van het oude testament beroepen en deze aanvaard zonder enige reserve.

Hij haalt telkens de verhalen van het Oude Testament aan, en gelooft ze onvoorwaardelijk.

- Dit blijkt ten opzichte van de schepping van de mens, want Christus zegt, Hebt gij niet gelezen, dat de Schepper hen van den beginne als man en vrouw heeft gemaakt? En Hij zeide: Daarom zal een man zijn vader en moeder verlaten en zijn vrouw aanhangen en die twee zullen tot één vlees zijn ( Matt. 19:4,5).
In deze woorden beroept de Heiland Zich op het scheppingsverhaal, en hij voegt een tekst uit Genesis 1 en een uit Genesis 2 samen tot een citaat uit het Oude Testament. Beide hoofdstukken zijn dus aan Christus bekend en beide aanvaard Hij, zonder tegenover de Joden één opmerking te maken over een mogelijke andere verklaring.
- Verder Herinnert Jezus de schriftgeleerden en Farizeeërs aan de dood van Abel: opdat over u kome al het rechtvaardige bloed, dat vergoten werd op de aarde, van het bloed van Abel, de rechtvaardige, …(Matt.23:35).
- Eveneens erkend Christus de historiciteit van de zondvloed: Want zoals het was in de dagen van Noach, zo zal de komst van de Zoon des mensen zijn. Want zoals zij in [die] dagen vóór de zondvloed waren, etende en drinkende, huwende en ten huwelijk gevende, tot op de dag, waarop Noach in de ark ging, en zij niets bemerkten, eer de zondvloed kwam en hen allen wegnam (Matt.24:37-39).
- De geschiedenis van de aartsvaders is voor Jezus historie in de volle zin van het woord. Ik ben de God van Abraham, en de God van Isaak, en de God van Jakob? Hij is niet een God van doden, maar van levenden (Matt.22:32, vergl. ook Matt.8:11, Mark.12:26, Luk.13:28).
En over Abraham spreekt Christus keer op keer (vgl. Luk.13:16; 16:22-30; 19:9; 20:37; Joh.8:37,39,40,52,56-58).
- Zelfs bijzondere gebeurtenissen uit het leven van de aartsvaders worden door Hem op gelijke wijze beschouwd, en een voorbeeld als de verwoesting van Sodom en Gomorra en de straf over Lots vrouw, zegt ons genoeg. Men zou kunnen vragen: moeten we dat wonderlijke verhaal van die zoutpilaar ook al geloven, en wat heeft dit met onze zaligheid te maken. Maar Jezus zegt ons: Denkt aan de vrouw van Lot! Op dezelfde wijze als het geschiedde in de dagen van Lot: zij aten, zij dronken, zij kochten, zij verkochten, zij plantten, zij bouwden. Maar op de dag, waarop Lot uit Sodom ging, regende vuur en zwavel van de hemel en verdelgde hen allen. (Luk.17:32,28-29); vgl. Matt.11:23).

- Op de periode van de Aartsvaders volgt die van Israel. Eerst van Israel in Egypte en in de woestijn. Ook omtrent dit tijdvak geeft Christus zekerheid. Hij noemt de verschijning van de Heere aan Mozes bij het brandende braamstruik: Maar dat de doden opgewekt worden, heeft ook Mozes bij de braamstruik aangeduid, waar hij de Here noemt de God van Abraham en de God van Isaak en de God van Jakob. (Luk.20:37).
- Hij beroept zich op het feit van de wetgeving: heeft Mozes u niet de wet gegeven? (vgl. Matt.8:4; 19:7,8; 23:3; Mark.1:44; 7:10’10:3,4; 12:26; Luk.5:14; Joh.5:45,46; 7:22,23).
- Hij aanvaardt het wonder van het manna, want op de bewering van de Joden: Wat voor teken doet Gij dan, opdat wij mogen zien en U geloven? Wat voor werk doet Gij? Onze vaderen hebben het manna in de woestijn gegeten, zoals geschreven is: Brood uit de hemel gaf Hij hun te eten, antwoordt Jezus: Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u, niet Mozes heeft u het brood uit de hemel gegeven, maar mijn Vader geeft u het ware brood uit de hemel, waarmee Hij wil zeggen: uw vaders hebben het stoffelijke manna gegeten wat Mozes u gaf, maar het geestelijke, het ware manna geeft alleen de Vader, want dat manna ben Ik.
- Hij bevestigt, zodat er geen twijfel meer overblijft, de geschiedenis van de koperen slang, die ook tot de wonderen behoort: En gelijk Mozes de slang in de woestijn verhoogd heeft, zó moet ook de Zoon des mensen verhoogd worden (Joh.3:14).

Ook van het historische karakter van de feiten uit het tijdperk van de koningen, getuigt Christus.
- De geschiedenis van David wordt door Christus wel niet vaak ter sprake gebracht, maar juist weer op een punt dat, naar het lijkt, van alle bijzonder belang ontdaan was. De Heiland zegt namelijk tot de farizeeërs die Hem lastig vallen over zijn vrijere sabbatsviering: Hebt gij niet gelezen wat David gedaan heeft, toen hij en die met hem waren honger kregen? Hoe hij het huis Gods binnengegaan is en zij de toonbroden hebben gegeten, waarvan hij noch die met hem waren mochten eten, doch alleen de priesters? (Matt.12:3,4), en Hij noemt dus een (m.i.) minder belangrijk voorval uit de strijd tussen Saul en David. Maar voor Christus heeft deze ‘bijzonderheid’ wel betekenis. En dit is voor Hem evenzeer historie als David’s grootheid.
Zo neemt Hij uit het leven van Salomo niet alleen het feit van zijn heerlijkheid en pracht (Matt.6:29), maar ook de komst van de koningin van Scheba tot Salomo’s hof: De koningin van het Zuiden zal in het oordeel optreden met dit geslacht en het veroordelen, want zij is gekomen van de einden der aarde om de wijsheid van Salomo te horen, en zie, meer dan Salomo is hier. (Matt.12:42; Luk.11:31).
- Van Elia’s historie, die reeds alleen al vaststaat door het feit van de verheerlijking op de berg, noemt Christus slechts het wonder bij de weduwe te Zarfat ( en b.v. niet de indrukwekkende geschiedenis op de berg karmel waarna het weer regende ).
- En van Elisa vermeldt Hij de genezing van Naäman: Doch Ik zeg u naar waarheid, er waren vele weduwen in de dagen van Elia in Israël, toen de hemel drie jaren en zes maanden lang gesloten bleef en er grote hongersnood was over het gehele land, en tot geen van haar werd Elia gezonden, doch wel naar Sarepta, bij Sidon, tot een vrouw, die weduwe was. En er waren vele melaatsen in Israël ten tijde van de profeet Elisa, en geen van hen werd gereinigd, doch wel Naäman de Syriër. (Luk.4:25-27).
- Eveneens staat voor Christus het wonder van Jona vast: Want gelijk Jona drie dagen en drie nachten in de buik van het zeemonster was, zo zal de Zoon des mensen in het hart der aarde zijn, drie dagen en drie nachten. De mannen van Nineve zullen in het oordeel opstaan met dit geslacht en het veroordelen; want zij hebben zich bekeerd op de prediking van Jona en zie, meer dan Jona is hier.(Matt.12:40,41; Luk.11:32).
- En tenslotte wordt door Christus niet alleen de historiciteit erkend van de profeten zoals b.v. Jesaja (Matt.3:3) en Daniël (Matt.24:15), maar ook een niet op de voorgrond tredende gebeurtenis als de moord op de priester Zacharia, de zoon van Barachia, waarvan we lezen in 2 Kronieken 24:21, aanvaardt Hij als een vaststaande werkelijkheid: tot het bloed van Zacharias, de zoon van Berekja, die gij vermoord hebt tussen het tempelhuis en het altaar. (Matt.23:35)

Al deze uitspraken zeggen ons dat Christus de historische inhoud van het Oude Testament onvoorwaardelijk aanvaardt, en dat de realiteit van al deze gebeurtenissen voor Jezus heeft vastgestaan. En dan niet slechts van de grote feiten. Nee, maar ook van de minder belangrijke. Christus maakt geen onderscheidt.
Wie dan ook in Hem gelooft, kan en mag niet twijfelen aan de historiciteit van hetgeen het Oude Testament ons duidelijk als historie meedeelt.

Wat is de getuigenis van de apostelen hierin?

De apostelen van onze Here Jezus Christus hebben het spoor van hun Meester en Zender gevolgd; ook zij aanvaarden de historie van het OT als werkelijk historie.
Hun evangeliën en brieven staan vol met uitspraken die dit onweerlegbaar aantonen.
Het voert misschien wat te ver om alle Schriftplaatsen te noemen, daarom hierbij slechts de hoofdlijnen:
- Adam en Eva in het paradijs en van de verleiding door de slang (Rom.5:14; 2Kor.11:3; 1Kor.15:22,45; 1Tim2:13,14)
- Geschiedenis van Kain en Abel ( Hebr.11:3; 12:24; 1Joh.3:12)
- Henoch en Noach (Hebr.11:5-7; 1Petr3:20; 2Petr.2:5; Jud:14)
- Historie van Abraham wordt zeer uitvoerig verteld:
o De apostel Petrus beroept zich op deze geschiedenis tegenover de Joden (Hand.3:13,25)
o Stefanus leidt de joodse raad tot verschillende gebeurtenissen uit het leven van de aartvaders terug (Hand.7:2,16,17,32)
o De apostel Paulus houdt de gemeente telkens het voorbeeld van Abraham voor ogen (Rom.4; Gal.3)
o Jakobus beroept zich op Abrahams geloof (Jak.2:21,23)
o Petrus spreekt van de onderworpenheid van Sara aan Abraham (1Petr.3:6)
- En uit de historie en verdere geschiedenis van de aartsvaders worden tal van bijzonderheden naar voren gebracht.
o Bijvoorbeeld de ontmoeting van Abraham en Melchizedek (Hebr.6 en 7),
o wat zich tussen Abraham en Hagar, Ismael en Izaak (Gal.4),
o het geduld van Job (Jak.5:11),
o De bereidheid van Abraham om zijn zoon Izaak te offeren (Hebr.11)
o Ezau’s verkoop van het eerstgeboorterecht (Hebr.12:16,17)
o Geschiedenis van Jozef (Hand.7:9 e.v.)
o Sterven van Jakob en Jozef (Hebr.11)
o De zegening van van Jozef’s zonen door Jakob (Hebr.11)
Uit de apostolische geschriften wordt duidelijk dat ze niet alleen de geschiedenis van de aartvaders zonder kritiek hebben aanvaard, maar die ook van de grote betekenis achten voor het geestelijk leven van de nieuwtestamentische gemeente, en ook voor de loop van de heilshistorie die zich een weg baant door alle eeuwen.

Zo staat het ook voor de historie van het volk Israel. Die is voor de apostelen allerminst discutabel:
- de gemeente wordt gewezen op de geloofsheld Mozes (Hand.7; Rom.5:1; 1Kor.9; 2Kor3; Hebr.11).
- De doortocht door de zee en de verschijning van de Heere in de wolk (1Kor.10:1,2).
- Wetgeving op de Sinai (Gal.4 Hebr.12)
- Het water uit de steenrots en het manna uit de hemel ( Ikor.10:3,4)
- De opstand van Jannes en Jambres en de vurige slangen (2Tim.3:8; 1Kor.10:8,9)
- De ezelin van Bileam ( 2 Petr.2:15,16; Jud.11)
- Mozes’ sterven (Jud.9)
- Rachab en de richters (Hebr.11; Jak.2:25)
- Verder wordt in de geschriften van de apostelen en evangelisten, keer op keer de historie van David vermeldt (Hand.7; Hebr.11)
- Stefanus noemt Salomo (Hand.7:47)
- Elia’s strijd en Elia’s gebed wordt als voorbeeld gesteld (Rom.11:2; Jak.5:17; Openb.11)
- Jesaja wordt telkens genoemd (o.a. Rom.9:29)

Het hele Nieuwe Testament sluit zich zonder enige reserve de geschiedenis van het Oude Testament aan. Het aanvaardt die zonder enige gedachte aan legende of mythe over te laten. Het eist voor haar geloof, zowel wat de hoofdlijnen, als ook de kleine details betreft.
En een uitroep als in Hebr.11:32 En wat moet ik nog verder aanvoeren? Immers, de tijd zou mij ontbreken, als ik ging verhalen van Gideon, Barak, Simson, Jefta, David en Samuël en de profeten, bewijst dat de lezers van die brief, of beter gezegd de gemeente des Heeren, met de geschiedenis van het Oude Testament bekend was en haar ten volle als historie aanvaardde.

De God van Abraham, en de God van Isaak, en de God van Jakob, is niet een God van mythische figuren,of stijlfiguren, maar van daadwerkelijk levenden.

CHATULIEM619 schreef:

Laten we eerst eens definiëren wat letterlijk is en wat niet. Het eerste dat je vast moet stellen is, wat dringt de Bijbel zelf aan ons op. Jezus vertelt in gelijkenissen, vind ik een mooier woord, maar niet altijd. En ik vind niet dat je alles allegorisch moet zien, zoals wel in sommige kerken beweerd wordt. Ik geloof dat de verhalen in het OT echt gebeurd zijn, en dat de Bijbel zelf daar een verslag van geeft. Hetzelfde geldt voor het NT. Alleen daar waar de bijbel zelf aanleiding geeft voor een andere benadering, volg ik die.
Ik denk dat dit de enig juiste manier is als je als doel wilt hebben, dat de Bijbel als een richtsnoer fungeert. Als je zelf maar gaat invullen, wat je nu wel of niet moet gebruiken, krijg je dat je je eigen visie en levensstijl bevestigd wilt zien door de Bijbel.

Amen!

Berichten: 641

@Bastiaan,

Niks meer aan toe te voegen.

Lachende smiley

Berichten: 5057

BASTIAAN161 schreef:

Inderdaad.
De Bijbel heeft exact hetzelfde gezag alsof God in vol ornaat met Eigen Stem dit vandaag de dag zou uitspreken. De gehele Bijbel is Gods Woord. Dit is de belangrijkste basis, want om zinnig te kunnen spreken over hoe de Bijbel is te interpreteren moeten we weten wat de bijbel IS. De gehele Bijbel is het Woord van God. Dit betekent, per definitie onfeilbaar.
Dat de Bijbel Gods Woord is, is ook het zelfgetuigenis van de Bijbel zelf.
Historie ook Gods Woord?
Alles wat zich in Gods Woord als historie aandient, moet als historisch aanvaard worden.
Als er staat dat er iets gezegd is, dan is dat ook gezegd, en als er staat dat er iets gebeurd is, dan is dat ook echt gebeurd, en is dat niet verzonnen. Dit is de normale betekenis van de tekst. De tekst zelf geeft de duidelijkheid.
Als God iets tot ons zegt via Zijn Woord dan kunnen we daarop aan.
Ons rest slechts geloof of ongeloof.

Zoals bij Abraham, toen hij en Sara hoogbejaard waren (99 jaar!) en toch de belofte hadden dat ze een zoon zouden krijgen.
Wetenschappelijke is het dwaasheid, of op zijn minst rede tot grote twijfel. Wat zouden wij zeggen in zijn plaats? Zouden we niet denken dat het wel metaforisch uitgelegd zou moeten worden aangezien een letterlijke betekenis bijna niet vol te houden is? Zouden we niet lachen om de letterlijke betekenis zoals Sara deed?
Echter, de gelovige aanvaardt het woord van zijn Heer in geloof, en niet in ongeloof.

En als God tot hem zegt om zijn enige zoon te nemen om hem te brandofferen. Hoe kan zo’n opdracht ooit serieus te nemen zijn als letterlijk zo bedoeld ?
Echter, de gelovige aanvaardt het woord van zijn Heer in geloof, en niet in ongeloof.
Hoe enorm zwaar zal het geweest zijn om zijn enige zoon waarop zijn toekomstverwachting rustte, om dat op te offeren.
Maar abraham geloofde! en het werd hem tot gerechtigheid gerekend.

En geloven we het nog als er staat “Dit nu was het getal der jaren van Abrahams leven, die hij geleefd heeft: honderd vijfenzeventig jaar. En Abraham gaf de geest en stierf in hoge ouderdom”.
Als God tot mij en tot jou zegt: Methusalem is negenhonderd negenenzestig jaar oud geworden voordat hij stierf. Dan aanvaarden we dit in geloof als een historisch feit.
God liegt niet.
Geen geloof te hechten aan de bijbelteksten die deze gebeurtenis duidelijk als historie aangeven, is ongeloof. En dan mag dat ongeloof gevoed zijn door heel wetenschappelijke overdenkingen, het blijft ongeloof als het ingaat tegen Gods Woord.

Eerlijk gezegd vind ik dat je een scheiding maakt die in mijn ogen niet bestaat. Natuurlijk is het goed om te bekijken of de geschreven geschiedenis in de bijbel hetzelfde is als andere geschiedboeken. Het zou vreemd zijn als historisch aangetoond kan worden dat iets anders gebeurd is, dan beschreven in de bijbel, dat we dat maar gaan ontkennen.. Echter in de meeste gevallen ondersteunt de geschiedschrijving de verhalen in de Bijbel.
Wat je ook altijd voor ogen moet houden is, dat er twee verschillende uitgangspunten zijn. De Bijbel beschrijft de geschiedenis heel sterk vanuit de vraag of men God diende of niet. Gewone geschiedschrijving gaat verder. Een voorbeeld om duidelijk te maken dat er een groot verschil in benadering is te lezen in:

1 Kon 16 schreef:

Omri werd koning van Israël in het eenendertigste regeringsjaar van koning Asa van Juda. Hij regeerde twaalf jaar. Toen hij zes jaar in Tirsa had geregeerd, 24 kocht hij van een zekere Semer voor twee talent zilver een berg. Hij liet er huizen op bouwen en noemde de stad die hij liet bouwen Samaria, naar Semer, de vorige bezitter van de berg.
25 Omri deed wat slecht is in de ogen van de HEER; zijn gedrag was nog erger dan dat van zijn voorgangers. 26 Hij volgde in alle opzichten het voorbeeld van Jerobeam, de zoon van Nebat, die de Israëlieten ertoe had aangezet te zondigen door de HEER, de God van Israël, met hun nietige afgoden te tergen.
27 Verdere bijzonderheden over Omri en over de overwinningen die hij behaalde zijn opgetekend in de kronieken van de koningen van Israël. 28 Toen Omri bij zijn voorouders te ruste ging, werd hij begraven in Samaria. Zijn zoon Achab volgde hem op.

Vanuit de geschiedschrijving weten we veel meer van deze koning Omri. Hij stichtte een rijk dat bijna dezelfde afmetingen had als Israel, was belangrijke koning, die grote invloed had op het volk. Voor de Bijbel is dit echter niet belangrijk. Er worden slechts een paar zinnen aan hem gewijd. Zijn zoon echter, Achab was veel minder invloedrijk, maar dat worden ettelijke hoofdstukken aan gewijd. Voor de Bijbel gold slechts één criterium, diende hij God en diende hij zichzelf.

Berichten: 114

CHATULIEM619 schreef:

Eerlijk gezegd vind ik dat je een scheiding maakt die in mijn ogen niet bestaat. Natuurlijk is het goed om te bekijken of de geschreven geschiedenis in de bijbel hetzelfde is als andere geschiedboeken. Het zou vreemd zijn als historisch aangetoond kan worden dat iets anders gebeurd is, dan beschreven in de bijbel, dat we dat maar gaan ontkennen.. Echter in de meeste gevallen ondersteunt de geschiedschrijving de verhalen in de Bijbel.

Er zijn vele ‘wetenschappelijke’ theorieën over de geschiedenis van de mensheid die niet strookt met de geschiedenis zoals die in de bijbel gepresenteerd wordt. Vele gebeurtenissen die als geschiedenis in de bijbel beschreven wordt, wordt beschouwd als ‘bewezen’ onjuist. Zoals b.v. de zondvloed.
Veel wetenschappers menen dat de genoemde hoge leeftijden wetenschappelijk onjuist zijn.
Ook de geschiedenis van de Bijbel word vaak gefileerd. Neem de bronnentheorie etc.

Natuurlijk is er ook veel dat de Bijbel bevestigd!
http://www.christiananswers.net/q-abr/abr-a008.html
http://www.christiananswers.net/q-abr/abr-a009.html

Quote:

Wat je ook altijd voor ogen moet houden is, dat er twee verschillende uitgangspunten zijn. De Bijbel beschrijft de geschiedenis heel sterk vanuit de vraag of men God diende of niet. Gewone geschiedschrijving gaat verder. Een voorbeeld om duidelijk te maken dat er een groot verschil in benadering is te lezen in:
[1 Kon 16 schreef]
Vanuit de geschiedschrijving weten we veel meer van deze koning Omri. Hij stichtte een rijk dat bijna dezelfde afmetingen had als Israel, was belangrijke koning, die grote invloed had op het volk. Voor de Bijbel is dit echter niet belangrijk. Er worden slechts een paar zinnen aan hem gewijd. Zijn zoon echter, Achab was veel minder invloedrijk, maar dat worden ettelijke hoofdstukken aan gewijd. Voor de Bijbel gold slechts één criterium, diende hij God en diende hij zichzelf.

Vanzelfsprekend staat de geschiedenis van de Bijbel in het teken van de geschiedenis die God gaat met Zijn volk. Maar daarom is de geschiedenis die in de Bijbel vermeld staat nog wel echte geschiedenis.
De zon stond bijvoorbeeld inderdaad stil t.o.v. Jozua en z’n mannen (Joz.10:10-13).

Quote:

Het zou vreemd zijn als historisch aangetoond kan worden dat iets anders gebeurd is, dan beschreven in de bijbel, dat we dat maar gaan ontkennen..

Het zou pas absurd zijn om iets wat God in Zijn onfeilbare Woord als geschiedenis duidt, te gaan ontkennen omdat feilbare mensen menen iets te hebben ‘aangetoond’.

Zeker zal ik datgene als waargebeurde geschiedenis ontkennen, wat tegenstrijdig is met de bijbelse geschiedschrijving.
Niemand, ook geen wetenschapper, weet iets beter dan God.

Berichten: 138

LISA610 schreef:

Moet je voor de aardigheid het boek "moderne wetenschap in de Bijbel" van Ben Hoberink eens lezen Suus...

Goed boek, aanrader!

Berichten: 2706

Niemand, ook geen wetenschapper, weet iets beter dan God.

Bastiaan, volgens de Bijbel draait de Zon om de Aarde. Je hoeft geen wetenschapper te zijn om heel zeker te weten dat het niet zo is, ook al staat het in de Bijbel. En ik pretendeer echt niet dat ik de dingen beter weet dan God. Maar de Aarde draait echt om de Zon. Zo als jij het doet mag je van mij best de Bijbel lezen en interpreteren, dat moet je zelf weten. Maar stellen dat mensen die oog hebben voor wetenschappelijke feiten figuren zijn die het kennelijk beter dan God weten, vind ik een diskwalificatie. zo behoor je niet met geloofsgenoten om te gaan die wel wetenschappelijk geschoold en toch gelovig zijn. Als in het toenmalige wereldbeeld fouten zaten wil dat nog niet zeggen dat de geschiedenis van God en de mens die in de Bijbel beschreven staat onjuist is. Maar de Zon draait niet om de Aarde, ook al staat het in de Bijbel. Te stellen dat mensen die zowel wetenschappelijke feiten als het Woord van God serieus nemen 'het beter weten dan God' vind ik geen correcte aanduiding. Erg tactisch vind ik het ook niet, een groot deel van de christelijk opgevoede ontwikkelde mensen verliet de kerk door dit soort benadering, terwijl geloven en wetenschappelijk denken heel goed samen kunnen gaan.

Thomas, eppo si muove. (Galilei: en toch beweegt zij zich - de aarde om de zon.)

Berichten: 114

THOMAS968 schreef:

Bastiaan, volgens de Bijbel draait de Zon om de Aarde. Je hoeft geen wetenschapper te zijn om heel zeker te weten dat het niet zo is, ook al staat het in de Bijbel. En ik pretendeer echt niet dat ik de dingen beter weet dan God. Maar de Aarde draait echt om de Zon. Zo als jij het doet mag je van mij best de Bijbel lezen en interpreteren, dat moet je zelf weten. Maar stellen dat mensen die oog hebben voor wetenschappelijke feiten figuren zijn die het kennelijk beter dan God weten, vind ik een diskwalificatie. zo behoor je niet met geloofsgenoten om te gaan die wel wetenschappelijk geschoold en toch gelovig zijn. Als in het toenmalige wereldbeeld fouten zaten wil dat nog niet zeggen dat de geschiedenis van God en de mens die in de Bijbel beschreven staat onjuist is. Maar de Zon draait niet om de Aarde, ook al staat het in de Bijbel. Te stellen dat mensen die zowel wetenschappelijke feiten als het Woord van God serieus nemen 'het beter weten dan God' vind ik geen correcte aanduiding. Erg tactisch vind ik het ook niet, een groot deel van de christelijk opgevoede ontwikkelde mensen verliet de kerk door dit soort benadering, terwijl geloven en wetenschappelijk denken heel goed samen kunnen gaan.

Thomas, eppo si muove. (Galilei: en toch beweegt zij zich - de aarde om de zon.)

Misschien begrijpen we elkaar niet.

Vanzelfsprekend gaan geloof en wetenschap heel goed samen.
Alleen elke wetenschapper ( of eigenlijk ieder die zo’n wetenschapper gelooft) diskwalificeert zichzelf als hij een resultaat accepteert dat tegen de Bijbel ingaat.

Ik noemde het voorbeeld dat de zon inderdaad stil stond t.o.v. Jozua en z’n mannen (Joz.10:10-13).
Natuurlijk is het zo dat de bijbel niet als doel heeft een wereldbeeld te beschrijven. De Bijbel gebruikt gewone waarnemingstaal.

Want zeggen wij tegenwoordig nog niet hetzelfde? Ook wetenschappers zeggen: “de zon gaat op”, “zonsondergang” “zon staat op haar hoogste punt” “last hebben van een laagstaande zon”.
Niemand zal beweren dat dit niet klopt, want het klopt weldegelijk.

Evenzo als ik in de bijbel lees van nieuwe maan ga ik dat toch ook niet opeens net doen alsof niemand meer de taal begrijpt en gaan beweren dat er een nieuw hemellichaam is bijgekomen?
De Bijbel leert niet een bepaald 'wereldbeeld', maar geeft weer hoe de mensen over de aarde en de hemellichamen spreken. Wij spreken daarover -in het gewone spraakgebruik- nog precies op dezelfde wijze. De Bijbel geeft daarmee geen les in astronomie of zo. En de bijbel spreekt geen wetenschappelijke taal. Spreektaal is geen wetenschappelijke taal.

Een vergelijkbaar situatie is de tekst over: dat God maakte 2 grote lichten (zon en maan) en ook de sterren. Terwijl eigenlijk de zon kleiner is dan de meeste sterren; de zon is 1 van de kleinere sterren. Maar toch weet elk kind dat de zon het grote licht is in vergelijking met de sterren.

En bijvoorbeeld hand.27:27 waarin staat:
"vermoedde het scheepsvolk, dat er land naderde"

Zowel in handelingen als in Jozua wordt datgene beschreven wat zich aan het oog voltrok.
Op basis van alleen de tekst van de bijbel, is de meest logische conclusie toch echt niet geocentrisme.
De tekst gaat er dus helemaal niet over hoe de lengte van de dag wordt bepaald in wetenschappelijke taal. De tekst gaat er alleen over dat de dag langer werd zoals beschreven door de ogen van de toeschouwers, het ging per slot van rekening ook om Jozua; niet hoe ons zonnestelsel in elkaar steekt. (je mag ook zeggen: ze zagen dat de zon stilstond, dus in feite de zonnewijzers stonden stil, dus ze hadden meer tijd. En meer tijd was datgene waar ze om vroegen.)

Als ik vandaag zeg de zon gaat onder bedoel ik helemaal niet dat de rotatie van de aarde om haar as nu al zo ver is gevorderd dat mijn positie op de aardbol nu niet meer door de zonnestralen beschenen wordt?. ?’de zon gaat onder’? is de gewone taal die iedereen begrijpt.

( p.s. zelfs in wetenschappelijk termen is de uitdrukking dat de in Jozua de zon stil staat gewoon correct. Want beweging is per definitie een relatief begrip. Ik noemde zelfs expliciet het referentie punt namelijk t.o.v. Jozua en z’n mannen. Ander voorbeeld: ik ben laatst geflitst voor 58 km/h. maar ik weet vrij zeker dat dit niet m’n echte snelheid was maar dat het tig-maal hoger was, want ze hadden niet meegenomen de snelheid veroorzaakt door de snelheid dat de aarde beweegt, en de snelheid van ons zonnestelsel door de ruimte; ik bedoel, maar het is maar waar je je referentie kiest. Het ene is niet beter of fouter dan het andere. Het meest logische referentiepunt bij Jozua is die t.o.v. de waarnemer ).

Als de God in Zijn Woord zegt dat b.v. de zondvloed heeft plaatsgevonden en dat de Schepping door God gebeurd is zoals beschreven in genesis, dan is het ongeloof als we daarvan afwijken door meer geloof te hechten aan de feilbare wetenschap.
Wetenschappers hebben bijvoorbeeld eens aangetoond dat het volk van de hettieten ( zoals vaak in de Bijbel genoemd) niet bestaan kon hebben omdat zo’n groot volk anders z’n sporen nagelaten moest hebben ( bij archeologsiche opgravingen). Wellicht zijn er mensen geweest die toen dachten dat de Bijbel dan op dat gebied het dan wel mis zou hebben. Maar de feilbare wetenschap past z’n theorieën wel eens aan: door latere opgravingen bleek dat volk toch echt hebben bestaan.
Bij Gods Woord zullen we nooit beschaamt raken.
( Hooguit als we de bijbel laten buikspreken door eventuele foute interpretaties)

(

Quote:

Maar de Aarde draait echt om de Zon

Strikt genomen draaien ze om elkaar; om het gemeenschappelijke zwaartepunt. Maar inderdaad ligt dat punt dichter bij de zon dan bij de aarde.
)

Als een wetenschapper zou verklaren dat de dag in Jozua helemaal niet langer kan zijn, dan spreekt zo'n wetenschapper onwaarheid. Want God had weldegelijk hun gebed verhoord met een wonder waardoor de dag langer werd en zij meer tijd in zonlicht hadden op die dag.

Berichten: 5057

BASTIAAN161 schreef:

Misschien begrijpen we elkaar niet.

Vanzelfsprekend gaan geloof en wetenschap heel goed samen.
Alleen elke wetenschapper ( of eigenlijk ieder die zo’n wetenschapper gelooft) diskwalificeert zichzelf als hij een resultaat accepteert dat tegen de Bijbel ingaat.

Ik noemde het voorbeeld dat de zon inderdaad stil stond t.o.v. Jozua en z’n mannen (Joz.10:10-13).
Natuurlijk is het zo dat de bijbel niet als doel heeft een wereldbeeld te beschrijven. De Bijbel gebruikt gewone waarnemingstaal.

Want zeggen wij tegenwoordig nog niet hetzelfde? Ook wetenschappers zeggen: “de zon gaat op”, “zonsondergang” “zon staat op haar hoogste punt” “last hebben van een laagstaande zon”.
Niemand zal beweren dat dit niet klopt, want het klopt weldegelijk.

Evenzo als ik in de bijbel lees van nieuwe maan ga ik dat toch ook niet opeens net doen alsof niemand meer de taal begrijpt en gaan beweren dat er een nieuw hemellichaam is bijgekomen?
De Bijbel leert niet een bepaald 'wereldbeeld', maar geeft weer hoe de mensen over de aarde en de hemellichamen spreken. Wij spreken daarover -in het gewone spraakgebruik- nog precies op dezelfde wijze. De Bijbel geeft daarmee geen les in astronomie of zo. En de bijbel spreekt geen wetenschappelijke taal. Spreektaal is geen wetenschappelijke taal.

Een vergelijkbaar situatie is de tekst over: dat God maakte 2 grote lichten (zon en maan) en ook de sterren. Terwijl eigenlijk de zon kleiner is dan de meeste sterren; de zon is 1 van de kleinere sterren. Maar toch weet elk kind dat de zon het grote licht is in vergelijking met de sterren.

En bijvoorbeeld hand.27:27 waarin staat:
"vermoedde het scheepsvolk, dat er land naderde"

Zowel in handelingen als in Jozua wordt datgene beschreven wat zich aan het oog voltrok.
Op basis van alleen de tekst van de bijbel, is de meest logische conclusie toch echt niet geocentrisme.
De tekst gaat er dus helemaal niet over hoe de lengte van de dag wordt bepaald in wetenschappelijke taal. De tekst gaat er alleen over dat de dag langer werd zoals beschreven door de ogen van de toeschouwers, het ging per slot van rekening ook om Jozua; niet hoe ons zonnestelsel in elkaar steekt. (je mag ook zeggen: ze zagen dat de zon stilstond, dus in feite de zonnewijzers stonden stil, dus ze hadden meer tijd. En meer tijd was datgene waar ze om vroegen.)

Als ik vandaag zeg de zon gaat onder bedoel ik helemaal niet dat de rotatie van de aarde om haar as nu al zo ver is gevorderd dat mijn positie op de aardbol nu niet meer door de zonnestralen beschenen wordt?. ?’de zon gaat onder’? is de gewone taal die iedereen begrijpt.

( p.s. zelfs in wetenschappelijk termen is de uitdrukking dat de in Jozua de zon stil staat gewoon correct. Want beweging is per definitie een relatief begrip. Ik noemde zelfs expliciet het referentie punt namelijk t.o.v. Jozua en z’n mannen. Ander voorbeeld: ik ben laatst geflitst voor 58 km/h. maar ik weet vrij zeker dat dit niet m’n echte snelheid was maar dat het tig-maal hoger was, want ze hadden niet meegenomen de snelheid veroorzaakt door de snelheid dat de aarde beweegt, en de snelheid van ons zonnestelsel door de ruimte; ik bedoel, maar het is maar waar je je referentie kiest. Het ene is niet beter of fouter dan het andere. Het meest logische referentiepunt bij Jozua is die t.o.v. de waarnemer ).

Als de God in Zijn Woord zegt dat b.v. de zondvloed heeft plaatsgevonden en dat de Schepping door God gebeurd is zoals beschreven in genesis, dan is het ongeloof als we daarvan afwijken door meer geloof te hechten aan de feilbare wetenschap.
Wetenschappers hebben bijvoorbeeld eens aangetoond dat het volk van de hettieten ( zoals vaak in de Bijbel genoemd) niet bestaan kon hebben omdat zo’n groot volk anders z’n sporen nagelaten moest hebben ( bij archeologsiche opgravingen). Wellicht zijn er mensen geweest die toen dachten dat de Bijbel dan op dat gebied het dan wel mis zou hebben. Maar de feilbare wetenschap past z’n theorieën wel eens aan: door latere opgravingen bleek dat volk toch echt hebben bestaan.
Bij Gods Woord zullen we nooit beschaamt raken.
( Hooguit als we de bijbel laten buikspreken door eventuele foute interpretaties)

(

Strikt genomen draaien ze om elkaar; om het gemeenschappelijke zwaartepunt. Maar inderdaad ligt dat punt dichter bij de zon dan bij de aarde.
)

Als een wetenschapper zou verklaren dat de dag in Jozua helemaal niet langer kan zijn, dan spreekt zo'n wetenschapper onwaarheid. Want God had weldegelijk hun gebed verhoord met een wonder waardoor de dag langer werd en zij meer tijd in zonlicht hadden op die dag.

Het verschil in denken tussen ons heeft te maken met de kijk op de Bijbel. In mijn ogen is de Bijbel geen wetenschappelijk boek en moet je hem ook niet zo gebruiken. Dit betekent niet dat je de wonderen ook maar niet serieus moet nemen. Iedere keer blijkt vanuit de wetenschap dat het klopt. Maar om de bijbel op deze manier absoluut te gebruiken gaat me echt te ver.
Uiteindelijk gaat het om de definitie onfeilbaar. In wat voor zin is de bijbel onfeilbaar. Voor jou betekent het ook dat het foutloos is. Voor mij is de boodschap onfeilbaar, de inspiratie is absoluut, maar als je naar fouten kijkt, zul je ze automatisch vinden. Neem alleen maar de brieven van Paulus. Die bulken van grammaticale fouten. Is de Bijbel dan meteen haar gezag kwijt als Paulus kromme zinnen schrijft????

Berichten: 194

Ik heb een aantal malen de DVD's van Kent Hovind bekeken.

In hoeverre hij wel of niet gelijk heeft, daar zal ik niet over oordelen.
Maar wat ik wel geleerd heb en ook al eerder wist.
De wetenschap zoals wij die kennen, is niet zaligmakend. Hoewel ze beweren hun theorien op feiten te baseren. Blijkt dit achteraf allemaal relatief. Theorie na theorie wordt weerlegt.

De leeftijd van de aarde is met geen mogelijkheid vast te stellen. Koolstof-datering is volkomen onbetrouwbaar. Levende dieren blijken 10.000 jaar oud te zijn.

Ik neem de Bijbel dus wel letterlijk. Ik geloof dat de zon 's morgens op komt, zijn pad bewandeld en dus gewoon lekker om de aarde draait.
Wetenschap????
In de Bijbel staan twee opmerkelijke verhalen over de zon. De ene keer blijkt de tijd achteruit te gaan en een andere keer staat de tijd stil. (Tie Ta Tovenaar was er toen nog niet). De wetenschap (?) mist rond die tijd inderdaad een stukje, maar kunnen het niet verklaren. De Bijbel geeft ons het antwoord!!!

De wetenschap verklaarde jaren geleden dat de aarde plat was. De wetenschappers die anders vertelden, werden verketterd. Het duurde een hele poos voor men geleefde dat de aarde rond was.
Maar..... onze Staten Vertaling (welke naar mijn idee de beste vertaling is) spreekt over 'de kloot der aarde'.
De Bijbel wist al de aarde de vorm had van een bal had en op was opgehangen aan niets. Met andere woorden: "geen platte plaat die op pilaren staat".

De brief aan de Hebreeen zegt: Dat het geloof het bewijs van de dingen die we niet zien.
Ik denk dat dit vers ook bedoeld: "De dingen die we niet begrijpen"
Als we dingen die in de Bijbel staan niet begrijpen, moeten we ze gewoon geloven.
Ik geloof dus in de 6 dagen van de schepping, het feit dat de wetenschap hier geen antwoord voor heeft is dan jammer.

Berichten: 138

Ik denk dat dit een echte padstelling is.
De Bijbel is misschien niet geheel letterlijk te nemen. Er staan genoeg dingen in die we met ons brein niet eens kunnen bevatten als wie die letterlijk nemen. Aan de andere kant staan er ook genoeg dingen die wel letterlijk opgevat kunnen worden. Lessen die er letterlijk ter harte moeten nemen. Maar uiteindelijk moeten we geloven als een kind en daarbij hoort geen wetenschappelijk bewijs.

Naar mijn idee is er ook een probleem met 'De wetenschap'.
Om te beginnen: bestaat er zoiets als De wetenschap?
Er zijn talloze wetenschappers. Veel wetenschappers spreken elkaar tegen. Er zijn meer dan genoeg theologen en wetenschappers die de waarheid vanuit De Bijbel weten te onderbouwen, andere ondermijnen deze.

Misschien komt het in de wetenschap ook wel op geloof aan. Wie kiezen we om wat te geloven? En hoe moeten we alle onderzoeken en wetenschappelijk bewijs eigenlijk interpreteren?

Berichten: 114

Quote:

Chatuliem schreef:
In mijn ogen is de Bijbel geen wetenschappelijk boek en moet je hem ook niet zo gebruiken

Inderdaad de bijbel staat in het teken van het heilsplan dat God met de mensen heeft.
Maar daarom is de geschiedenis die in de Bijbel vermeld staat nog wel echte geschiedenis.
De zon stond bijvoorbeeld inderdaad stil t.o.v. Jozua en z’n mannen (Joz.10:10-13).
De zondvloed is echt gebeurd. De Schepping is echt gebeurd.

En geloven we het nog als er staat “Dit nu was het getal der jaren van Abrahams leven, die hij geleefd heeft: honderd vijfenzeventig jaar. En Abraham gaf de geest en stierf in hoge ouderdom”.
Als God tot mij en tot jou zegt: Methusalem is negenhonderd negenenzestig jaar oud geworden voordat hij stierf. Dan aanvaarden we dit in geloof als een historisch feit.
Geen geloof te hechten aan de bijbelteksten die deze gebeurtenis duidelijk als historie aangeven, is ongeloof. En dan mag dat ongeloof gevoed zijn door heel wetenschappelijke overdenkingen, het blijft ongeloof als het ingaat tegen Gods Woord.

Quote:

Chatuliem schreef:
Maar om de bijbel op deze manier absoluut te gebruiken gaat me echt te ver.
Uiteindelijk gaat het om de definitie onfeilbaar. In wat voor zin is de bijbel onfeilbaar. Voor jou betekent het ook dat het foutloos is. Voor mij is de boodschap onfeilbaar, de inspiratie is absoluut, (…)

Onze mening is niet relevant. Christus aanvaard ook de historie van het OT in geloof. Wij hebben te buigen voor Zijn openbaring zoals Hij die ons gegeven heeft.

1)
Het religieuze en het historische is in de Schrift zo samengeweven en ineengevlochten dat een scheiding onmogelijk is. Ook de historie in de Schrift is een openbaring van God.
Nergens is er een objectief maatstaf om uit te maken wat religieuze inhoud is of niet. Niemand kan precies zeggen wat als schaal of als kern moet worden aangemerkt.

2)
Bovendien, Christus zelf veroordeelt zo’n scheiding.
Hij heeft namelijk de historische inhoud van de Heilige Schrift van de oude bedeling, ten volle aanvaard. En niet alleen de religieus-ethische uitspraken, maar ook de geschiedkundige bestanddelen van het OT onvoorwaardelijk als goddelijk erkend.
Hij heeft ook de historie, een als onder de inspiratie van de Geest beschreven historie, aan de schare meegedeeld. Wij hebben te buigen voor Zijn openbaring zoals Hij die ons gegeven heeft.

Quote:

Chatuliem schreef:
maar als je naar fouten kijkt, zul je ze automatisch vinden. Neem alleen maar de brieven van Paulus. Die bulken van grammaticale fouten. Is de Bijbel dan meteen haar gezag kwijt als Paulus kromme zinnen schrijft????

De bijbel presenteert de geschiedenis als waargebeurd; als het niet waargebeurd zou zijn kun je er een mooie term aan geven, maar uiteindelijk zou het dan een leugen zijn. Bovendien Christus heeft ook de geschiedenis als Gods Woord erkent.
De bijbel heeft zich nooit gepresenteerd als iets wat altijd tot ons komt in een grammtikaal onbevlekte vorm. De vergelijking gaat dus mank.

Quote:

MVV schreef:
Ik denk dat dit een echte padstelling is.
De Bijbel is misschien niet geheel letterlijk te nemen

Ik zie geen patstelling. De bijbel is duidelijk genoeg over zichzelf. Het wordt pas een patstelling als je meent dat de feilbare wetenschap een even grote autoriteit heeft. Uiteindelijk blijft de vraag of we God geloven op Zijn Woord.
Het probleem bij geloof is dat je nooit zeker weet wat de werkelijke beweegreden is waarom we iets geloven. Als wetenschap en bijbel op alle vlakken exact hetzelfde zeggen, hoe weet je of je echt God op Zijn Woord gelooft. Juist als ze niet overeen lijken te komen en we keuzes moeten maken komt aan de orde wat werkelijk in ons leven het hoogste gezag heeft.
Juist in onze tegenwoordige tijd waar de wetenschap grote werken lijkt te verrichten lopen we het gevaar de wetenschap als afgod te gebruiken, die wel gelijk moet hebben omdat het ‘aangetoond’ zou zijn.

Quote:

MVV schreef:
Maar uiteindelijk moeten we geloven als een kind en daarbij hoort geen wetenschappelijk bewijs.

Exact.

Quote:

HenkWal schreef:
Als we dingen die in de Bijbel staan niet begrijpen, moeten we ze gewoon geloven.
Ik geloof dus in de 6 dagen van de schepping, het feit dat de wetenschap hier geen antwoord voor heeft is dan jammer.

Inderdaad.

Berichten: 5057

BASTIAAN161 schreef:

Inderdaad de bijbel staat in het teken van het heilsplan dat God met de mensen heeft.
Maar daarom is de geschiedenis die in de Bijbel vermeld staat nog wel echte geschiedenis.
De zon stond bijvoorbeeld inderdaad stil t.o.v. Jozua en z’n mannen (Joz.10:10-13).
De zondvloed is echt gebeurd. De Schepping is echt gebeurd.

En geloven we het nog als er staat “Dit nu was het getal der jaren van Abrahams leven, die hij geleefd heeft: honderd vijfenzeventig jaar. En Abraham gaf de geest en stierf in hoge ouderdom”.
Als God tot mij en tot jou zegt: Methusalem is negenhonderd negenenzestig jaar oud geworden voordat hij stierf. Dan aanvaarden we dit in geloof als een historisch feit.
Geen geloof te hechten aan de bijbelteksten die deze gebeurtenis duidelijk als historie aangeven, is ongeloof. En dan mag dat ongeloof gevoed zijn door heel wetenschappelijke overdenkingen, het blijft ongeloof als het ingaat tegen Gods Woord.

Onze mening is niet relevant. Christus aanvaard ook de historie van het OT in geloof. Wij hebben te buigen voor Zijn openbaring zoals Hij die ons gegeven heeft.

1)
Het religieuze en het historische is in de Schrift zo samengeweven en ineengevlochten dat een scheiding onmogelijk is. Ook de historie in de Schrift is een openbaring van God.
Nergens is er een objectief maatstaf om uit te maken wat religieuze inhoud is of niet. Niemand kan precies zeggen wat als schaal of als kern moet worden aangemerkt.

2)
Bovendien, Christus zelf veroordeelt zo’n scheiding.
Hij heeft namelijk de historische inhoud van de Heilige Schrift van de oude bedeling, ten volle aanvaard. En niet alleen de religieus-ethische uitspraken, maar ook de geschiedkundige bestanddelen van het OT onvoorwaardelijk als goddelijk erkend.
Hij heeft ook de historie, een als onder de inspiratie van de Geest beschreven historie, aan de schare meegedeeld. Wij hebben te buigen voor Zijn openbaring zoals Hij die ons gegeven heeft.

De bijbel presenteert de geschiedenis als waargebeurd; als het niet waargebeurd zou zijn kun je er een mooie term aan geven, maar uiteindelijk zou het dan een leugen zijn. Bovendien Christus heeft ook de geschiedenis als Gods Woord erkent.
De bijbel heeft zich nooit gepresenteerd als iets wat altijd tot ons komt in een grammtikaal onbevlekte vorm. De vergelijking gaat dus mank.

Ik zie geen patstelling. De bijbel is duidelijk genoeg over zichzelf. Het wordt pas een patstelling als je meent dat de feilbare wetenschap een even grote autoriteit heeft. Uiteindelijk blijft de vraag of we God geloven op Zijn Woord.
Het probleem bij geloof is dat je nooit zeker weet wat de werkelijke beweegreden is waarom we iets geloven. Als wetenschap en bijbel op alle vlakken exact hetzelfde zeggen, hoe weet je of je echt God op Zijn Woord gelooft. Juist als ze niet overeen lijken te komen en we keuzes moeten maken komt aan de orde wat werkelijk in ons leven het hoogste gezag heeft.
Juist in onze tegenwoordige tijd waar de wetenschap grote werken lijkt te verrichten lopen we het gevaar de wetenschap als afgod te gebruiken, die wel gelijk moet hebben omdat het ‘aangetoond’ zou zijn.

Exact.

Inderdaad.

Allereerst vind ik dat je twee dingen door elkaar haalt. De geschiedschrijving en de natuurkunde. Op het gebied van geschiedschrijving ben ik het helemaal met je eens.
Op het gebied van de natuurkunde vind ik niet dat je de Bijbel daarvoor moet gebruiken. Het is geen natuurkunde boek....
De heilsgeschiedenis is sterk verbonden met de geschiedenis van Israël. En om de gewone geschiedenis te kunnen begrijpen moet je de Bijbel kennen. Want die geeft je inzicht in het waarom.
Wat betreft wonderen? Ik geloof in elk wonder dat God gedaan heeft. Dat gaat verder dan ons denken alleen.

Berichten: 788

Fijn van jullie allen om zo te reageren op dit onderwerp,
persoonlijk ben ik niet zo gezegend met de gave van spreken dus korter en eenvoudiger:
ik heb aan de lijve ondervonden dat je gelukkiger leeft als je de Bijbel gewoon gelooft voor ècht!
toch vind ik het soms een beetje moeilijk omdat ik buiten de evangelische gemeente zo weinig mensen ken / ontmoet die dit ook willen zien / geloven,
maar na het lezen van jullie reacties blijf ik erbij dat geloven inderdaad ook inhoudt "niet alles kunnen verklaren en begrijpen maar doodgewoon aanvaarden en geloven" en zo lees ik nu de Bijbel.

en toch ook nog zo'n vraagje:
als we de Bijbel woordelijk geloven mag men geen gesneden beelden hebben, waar ik volledig kan inkomen en geen probleem mee heb (alhoewel het een deel van mij opvoeding is die je soms moeilijk kan vergeten of wissen)
maar vandaag las ik in Deuteronomium 22 dat "een vrouw zal geen mansklederen dragen en een man geen vrouwenkleed aantrekken........"
Als ik dagelijks een jeansbroek draag is dit niet een beetje mannenkleding?

als we de gesneden beelden woordelijk aannemen en opvolgen (het dus NIET hebben van gesneden beelden) wat dan met deze kledij?

Berichten: 4047

MARYLIEN613 schreef:

Fijn van jullie allen om zo te reageren op dit onderwerp,
persoonlijk ben ik niet zo gezegend met de gave van spreken dus korter en eenvoudiger:
ik heb aan de lijve ondervonden dat je gelukkiger leeft als je de Bijbel gewoon gelooft voor ècht!
toch vind ik het soms een beetje moeilijk omdat ik buiten de evangelische gemeente zo weinig mensen ken / ontmoet die dit ook willen zien / geloven,
maar na het lezen van jullie reacties blijf ik erbij dat geloven inderdaad ook inhoudt "niet alles kunnen verklaren en begrijpen maar doodgewoon aanvaarden en geloven" en zo lees ik nu de Bijbel.

en toch ook nog zo'n vraagje:
als we de Bijbel woordelijk geloven mag men geen gesneden beelden hebben, waar ik volledig kan inkomen en geen probleem mee heb (alhoewel het een deel van mij opvoeding is die je soms moeilijk kan vergeten of wissen)
maar vandaag las ik in Deuteronomium 22 dat "een vrouw zal geen mansklederen dragen en een man geen vrouwenkleed aantrekken........"
Als ik dagelijks een jeansbroek draag is dit niet een beetje mannenkleding?

als we de gesneden beelden woordelijk aannemen en opvolgen (het dus NIET hebben van gesneden beelden) wat dan met deze kledij?

hoi marylien;
ik ben van huis uit opgevoed met het idee dat wanneer je een jeans-broek draagt, inderdaad zondigt.
ik mocht alleen rokjes en jurken dragen. (en doe dat eigenlijk nog steeds, omdat ik me daar stukken vrouwelijker in voel)

zelf denk ik dat God doelt op travestie; dus mannen die als vrouw gekleed zijn of vrouwen die als man gekleed zijn.
daarnaast is kleding ook cultuur-bepaald; wat in de ene cultuur en tijd als vrouwelijk geld, geld in een ander cutuur of tijd als mannelijk.

Berichten: 5407

MARYLIEN613 schreef:

Fijn van jullie allen om zo te reageren op dit onderwerp,
persoonlijk ben ik niet zo gezegend met de gave van spreken dus korter en eenvoudiger:
ik heb aan de lijve ondervonden dat je gelukkiger leeft als je de Bijbel gewoon gelooft voor ècht!
toch vind ik het soms een beetje moeilijk omdat ik buiten de evangelische gemeente zo weinig mensen ken / ontmoet die dit ook willen zien / geloven,
maar na het lezen van jullie reacties blijf ik erbij dat geloven inderdaad ook inhoudt "niet alles kunnen verklaren en begrijpen maar doodgewoon aanvaarden en geloven" en zo lees ik nu de Bijbel.

en toch ook nog zo'n vraagje:
als we de Bijbel woordelijk geloven mag men geen gesneden beelden hebben, waar ik volledig kan inkomen en geen probleem mee heb (alhoewel het een deel van mij opvoeding is die je soms moeilijk kan vergeten of wissen)
maar vandaag las ik in Deuteronomium 22 dat "een vrouw zal geen mansklederen dragen en een man geen vrouwenkleed aantrekken........"
Als ik dagelijks een jeansbroek draag is dit niet een beetje mannenkleding?

als we de gesneden beelden woordelijk aannemen en opvolgen (het dus NIET hebben van gesneden beelden) wat dan met deze kledij?

Gelukkig kan je er tegenwoordig in een jeans ook vrouwelijk uitzien Marylien, zou me er maar niet al te druk over maken....... Knipoog smiley

Je moet de Bijbel niet zo naar de letter lezen denk ik maar het in die tijd zien.......het gaat om de Boodschap die daar verkondigt wordt, dat is toch veel belangrijker?

Berichten: 788

WILLEMIJN232 schreef:

Gelukkig kan je er tegenwoordig in een jeans ook vrouwelijk uitzien Marylien, zou me er maar niet al te druk over maken....... Knipoog smiley

Je moet de Bijbel niet zo naar de letter lezen denk ik maar het in die tijd zien.......het gaat om de Boodschap die daar verkondigt wordt, dat is toch veel belangrijker?

Willemijn gelukkig voel ik mij ook wel vrouwelijk in jeans Lachende smiley

en ja de Boodschap is wel belangrijkste,
maar soms wordt het moeilijk als er een grens moet getrokken worden wat geloof je letterlijk en wat niet!
kmoet dringend tussen de regeltjes leren lezen
Knipoog smiley

Berichten: 194

Quote:

MARYLIEN613 schreef:
en toch ook nog zo'n vraagje:
als we de Bijbel woordelijk geloven mag men geen gesneden beelden hebben, waar ik volledig kan inkomen en geen probleem mee heb (alhoewel het een deel van mij opvoeding is die je soms moeilijk kan vergeten of wissen)
maar vandaag las ik in Deuteronomium 22 dat "een vrouw zal geen mansklederen dragen en een man geen vrouwenkleed aantrekken........"
Als ik dagelijks een jeansbroek draag is dit niet een beetje mannenkleding?

als we de gesneden beelden woordelijk aannemen en opvolgen (het dus NIET hebben van gesneden beelden) wat dan met deze kledij?

Als vrouwen geen jeans mogen dragen, dan mogen wij mannen dat ook niet! Want in de tijd dat die tekst geschreven werd, liepen mannen ook in jurken rond. Knipoog smiley

Arabieren lopen nog steeds in lange kleden.

En wat betreft de gesneden beelden.
Ik geloof dat dit meer betrekking heeft op het aanbidden van gesneden beelden.
Dat geldt ook voor gefotografeerde beelden of anderszins.
Denk maar aan bijvoorbeeld de 'Idols' op t.v.!!!
Een idool is een afgod.

Daarnaast geloof ik ook dat de Heilige Geest ons duidelijk maakt wat wel en niet goed is. Althans als wij ons laten leiden door de Heilige Geest.

De Bijbel is geen naslagwerk voor wat 'Goed en slecht' is, want dan ben je bezig met het eten van de boom van kennis van goed en kwaad.
Beter is het je te verdiepen in de genade en liefde van God.
Als je iemand echt lief hebt, kun je geen slechte dingen jegens deze persoon doen.
Als je Jezus lief hebt zul je moeite hebben met dingen die hem bedroeven.
Als je toevallig in een kerk komt, waar vrouwen geacht worden in een jurk te komen, dan doe je dat voor de mensen die aanstoot nemen aan een broek en niet omdat de Bijbel een broek zou verbieden.
Wij christenen maken er veel te vaak een zootje van. (ik ook trouwens)

Berichten: 2212

Bijna twee jaar later........

En volgens mij is er nog niets veranderd, maar ik vraag mij af, wordt de Bijbel tegenwoordig alleen nog gebruikt, als wij iets nodig denken te hebben om ons gedrag goed te keuren.
Of ter verdediging van een standpunt, vaak wordt er gesteld, dat de Bijbel achterhaald is.
Dat een hoop dingen niet meer overeenkomen met de tijd waarin wij leven, het komt nu even niet uit.

Berichten: 294

GERRIT084 schreef:

Bijna twee jaar later........

En volgens mij is er nog niets veranderd, maar ik vraag mij af, wordt de Bijbel tegenwoordig alleen nog gebruikt, als wij iets nodig denken te hebben om ons gedrag goed te keuren.
Of ter verdediging van een standpunt, vaak wordt er gesteld, dat de Bijbel achterhaald is.
Dat een hoop dingen niet meer overeenkomen met de tijd waarin wij leven, het komt nu even niet uit.

De Bijbel geeft heel goed aan hoe men leven moet, maar is geen boek waarin je letterlijk sommige dingen kan halen. Je moet niet verwachten iets over spijkebroeken te vinden, dat staat er gewoon niet in.
Daar tegenover staat er wel in wat de strekking is van heo je dingen doet. En als je de Bijbel gaat gebruiken om dinge goed te praten, die eigenlijk beladen voelen, dan is dat naar mijn mening een verkeerd gebruik van de Bijbel.
Bijvoorbeeld vrouwen die mannenkleren dragen, is meer de uitstraling. Ik denk dat een vrouw vrouw mag zijn, en niet dat ze als protest tegen haar vrouw zijn er als een man uit moet zien. En al draagt een vrouw een broek, dan is dat van afstand te zien dat het een vrouw is. Maan in mijn jeugd was er een meisje, wat liep als een man, prate als een man, gekleed was als een man. Voelde zich ook man, maar was vrouw. En dat is moeilijk, kan ook een hoop leed achter schuil gaan, maar ten diepste was ze het niet eens met het lichaam wat God haar gegeven had. En ik denk dat die manier niet goed is, al is het nog zo moeilijk en heb ik makkelijk praten, op dit gebied.

Willem... kan zich soms verbazen hoe oneindig tijdloos de Bijbel is

Berichten: 2212

WILLEM618 schreef:

De Bijbel geeft heel goed aan hoe men leven moet, maar is geen boek waarin je letterlijk sommige dingen kan halen. Je moet niet verwachten iets over spijkebroeken te vinden, dat staat er gewoon niet in.
Daar tegenover staat er wel in wat de strekking is van heo je dingen doet. En als je de Bijbel gaat gebruiken om dinge goed te praten, die eigenlijk beladen voelen, dan is dat naar mijn mening een verkeerd gebruik van de Bijbel.
Bijvoorbeeld vrouwen die mannenkleren dragen, is meer de uitstraling. Ik denk dat een vrouw vrouw mag zijn, en niet dat ze als protest tegen haar vrouw zijn er als een man uit moet zien. En al draagt een vrouw een broek, dan is dat van afstand te zien dat het een vrouw is. Maan in mijn jeugd was er een meisje, wat liep als een man, prate als een man, gekleed was als een man. Voelde zich ook man, maar was vrouw. En dat is moeilijk, kan ook een hoop leed achter schuil gaan, maar ten diepste was ze het niet eens met het lichaam wat God haar gegeven had. En ik denk dat die manier niet goed is, al is het nog zo moeilijk en heb ik makkelijk praten, op dit gebied.

Willem... kan zich soms verbazen hoe oneindig tijdloos de Bijbel is

Precies, en volgens mij werd er in die tijd, ook aardig op los gelat, en is latten gerust niet van deze tijd.
Ja het naampie Gefrustreerde smiley