Auteur |
Bericht |
|
SUMMER570
|
Berichten: 6
|
Geplaatst: zaterdag 25 juni 2011, 20:28
|
|
|
Het leven gaat anders dan verwacht. God snoeit, denk ik dan. Op die momenten word ik op God teruggeworpen, of ik het op dat moment nou fijn vind of niet: ik kan niet anders dan erkennen dat God de leiding heeft over mijn leven en zal er wel op moeten vertrouwen dat Hij het beste met mij voor heeft. Mijn last overgeven aan Hem. ( en dat kost vaak wel even strijd) Dan weet ik mij gedragen.
Maar heel langzaam, subtiel vaak, weer terug in de routine. Wat bij mij betekent dat mijn eigen wensenlijstje weer groeit en ik wel dankbaar ben, maar stiekem ook een beetje het gevoel heb, dat ik het allemaal wel onder controle heb, het zelf wel kan.
Kennen jullie dat? Hoe gaan jullie om met ups en downs in je geloofsleven?
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
MIEKE364
|
Berichten: 766
|
Geplaatst: zaterdag 25 juni 2011, 23:01
|
|
|
SUMMER570 schreef: | Het leven gaat anders dan verwacht. God snoeit, denk ik dan. Op die momenten word ik op God teruggeworpen, of ik het op dat moment nou fijn vind of niet: ik kan niet anders dan erkennen dat God de leiding heeft over mijn leven en zal er wel op moeten vertrouwen dat Hij het beste met mij voor heeft. Mijn last overgeven aan Hem. ( en dat kost vaak wel even strijd) Dan weet ik mij gedragen.
Maar heel langzaam, subtiel vaak, weer terug in de routine. Wat bij mij betekent dat mijn eigen wensenlijstje weer groeit en ik wel dankbaar ben, maar stiekem ook een beetje het gevoel heb, dat ik het allemaal wel onder controle heb, het zelf wel kan.
Kennen jullie dat? Hoe gaan jullie om met ups en downs in je geloofsleven? |
Vind jouw bijdrage wel heel herkenbaar en ik denk dat dat nooit over gaat en dat hoeft ook niet. Ups en downs kennen is heel menselijk en ik zou je willen vragen je daar niet schuldig over te voelen. We zijn imperfect en hoe we ook streven naar perfectie; dat bereiken we nooit. Het valt je op dat je weer in je oude houding vervalt en dat is al mooi, dan kan je proberen bij te sturen. Het helpt wel dagelijks te bidden om je goed afgestemd te houden op Zijn Geest. Als je voor Hem bereikbaar bent dwaal je wat minder vaak en wat minder ver af en voel je ook de inspiratie van Zijn Geest die je helpt de juiste beslissingen te nemen en je rust geeft. Hij kent ons beter dan wij onszelf kennen. Ik ga ervan uit dat het soms maar goed is dat we niet krijgen wat we willen. Wat God ons geeft en hoe Hij ons bijstuurt is denk ik uiteindelijk beter voor ons. Vragen Hem te begrijpen kan je soms inzicht geven in je situatie. Zijn Liefde voor ons is zonder einde.
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
SUMMER570
|
Berichten: 6
|
Geplaatst: zaterdag 2 juli 2011, 23:24
|
|
|
Dankjewel voor je reactie. Ben het grotendeels wel met je eens, maar gek genoeg ervaar ik geloven de laatste jaren steeds meer als een strijd, vaak dwars tegen de stroom in. Maar dat is even te persoonlijk om hier uit te leggen.
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
HANNAH810
|
Berichten: 4047
|
Geplaatst: zaterdag 2 juli 2011, 23:36
|
|
|
ik vind dat eerlijk gezegt niet heel verwonderlijk, summer; ik ervaar geloven (oftewel, vertrouwen op God) de ene keer als een jubel naar Boven, de volgende keer als een tranen-dal, dan weer als een strijd om het zicht op Hem niet kwijt te raken, dan weer als een zoeken naar Zijn weg, het kan moeilijk zijn om te accepteren wat Hij op je levenspad brengt en soms kun je weer verlangen om in de eeuwige rust voor altijd bij Hem te mogen zijn, en alles hier achter te laten.
en toch; door alles heen mag je (mag ik) vertrouwen op Zijn Woord, dat Hij met ons is, alle dagen, tot de voleinding van de wereld; dus wat er ook gebeurd, en hoe je/mijn geloof ook schommelt, Hij is erbij; ook wanneer je denkt; ik ervaar Hem niet of nauwelijks. zelf vind ik het heel fijn, dat de basis van mijn geloof niet ligt in hoe ik me voel op een bepaald moment; maar dat mijn geloof is gebaseerd op het onveranderlijke Wóórd van God.
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
FRANKT627
|
Berichten: 7231
|
Geplaatst: zondag 3 juli 2011, 06:40
|
|
|
SUMMER570 schreef: | Dankjewel voor je reactie. Ben het grotendeels wel met je eens, maar gek genoeg ervaar ik geloven de laatste jaren steeds meer als een strijd, vaak dwars tegen de stroom in. Maar dat is even te persoonlijk om hier uit te leggen. |
Het is niet abnormaal hoor, Summer, wat je meemaakt. Er komen wel eens tijden van dorheid in het geloof. Je voelt je opstandig tegen Hem of je voelt je wel eens in de steek gelaten. De woorden van Jezus 'Vader, waarom verlaat Gij mij?' krjgen voor jou dan een betekenis omdat je het zelf zo ervaart. Het is een woestijnperiode waar je doorheen moet. Misschien is het niet slecht om dit gewoon te ervaren ook al komt je geloofsuiting op een laag pitje te staan. Houdt wel steeds voor ogen dat Hij er altijd is en je niet in de steek laat. Misschien ga jij Hem wel even in de steek laten maar nadien bij je terugkomst tot Hem zal de vreugde heel intens zijn.
Veel sterkte alvast...
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
PIETER649
|
Berichten: 3295
|
Geplaatst: zondag 3 juli 2011, 13:39
|
|
|
Alle ups hebben ook een down. Alle downs hebben ook een up.
Probeer van elke up de down te negeren en van elke down de up te zien. Niets is makkelijker dan je bij een down neer te leggen en te zwelgen in zelfmedelijden, misschien is dat zelfs wel helend als het niet te lang duurt. Beter is wel om snel te werken aan verbetering. Ora et Labora noemen ze dat, geloof ik, bid EN werk. Werk biddend aan je relatie met God. Werk aan je leven, relatie, gezondheid, etc etc.
Pieter, always look on the bright side of life!!
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
ROADY641
|
Berichten: 208
|
Geplaatst: zondag 3 juli 2011, 13:55
|
|
|
Op? Neer?
Wat is dat: Up of down? Een gevoelstoestand? Alles in lijn? Wat is dan goed: als je up bent, of neutraal bent? Is down verkeerd?
Ja, ook ik ken ze. De dalen, die soms erg diep waren. Maar ook de periodes dat je op de top leek te staan.
Achteraf zie ik: het was niet nodig geweest om te proberen "uit de put" te komen. Het uitnodigen van de Heer Jezus in mijn put was meer dan genoeg.
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
CROSSROAD317
|
Berichten: 2463
|
Geplaatst: zondag 3 juli 2011, 15:35
|
|
|
ROADY641 schreef: | Op? Neer?
Wat is dat: Up of down? Een gevoelstoestand? Alles in lijn? Wat is dan goed: als je up bent, of neutraal bent? Is down verkeerd?
Ja, ook ik ken ze. De dalen, die soms erg diep waren. Maar ook de periodes dat je op de top leek te staan.
Achteraf zie ik: het was niet nodig geweest om te proberen "uit de put" te komen. Het uitnodigen van de Heer Jezus in mijn put was meer dan genoeg. |
Bleef je dan met Hem in de put, hielp Hij je uit de put of gaf Hij je handvatten om uit de put te komen ... ??
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
SUMMER570
|
Berichten: 6
|
Geplaatst: zondag 3 juli 2011, 17:11
|
|
|
ROADY641 schreef: | Op? Neer?
Achteraf zie ik: het was niet nodig geweest om te proberen "uit de put" te komen. Het uitnodigen van de Heer Jezus in mijn put was meer dan genoeg. |
Mooi gezegd! Idd Jezus toelaten in je (mijn) leven is gewoon genoeg. Zit gewoon in de aard van het (dit) beestje om Hem onbewust toch vaak buiten te sluiten. Tja, en zo leer ik toch weer steeds meer over hoe groot zijn genade eigenlijk is!
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
ERNSTJAN522
|
Berichten: 41
|
Geplaatst: maandag 4 juli 2011, 13:13
|
|
|
PIETER649 schreef: | Alle ups hebben ook een down. Alle downs hebben ook een up.
Probeer van elke up de down te negeren en van elke down de up te zien. Niets is makkelijker dan je bij een down neer te leggen en te zwelgen in zelfmedelijden, misschien is dat zelfs wel helend als het niet te lang duurt. Beter is wel om snel te werken aan verbetering. Ora et Labora noemen ze dat, geloof ik, bid EN werk. Werk biddend aan je relatie met God. Werk aan je leven, relatie, gezondheid, etc etc.
Pieter, always look on the bright side of life!! | Tsja, een bekende quote, maar dat gaat niet altijd zomaar.
Helaas zitten sommige mensen sneller en langer in een dip dan anderen. Gister werd er nog naar een verlanglijstje gevraagd. Natuurlijk zijn er altijd dingen die je wilt "hebben", maar weet je wat ik zei? "Wat zou ik nog willen? Ik heb Jezus!" Sommige mensen plegen zelfmoord of zitten ergens "bij te komen" omdat ze het niet meer zien zitten. Je kunt best wel eenzaam zijn,m aar weet dat God je nooit alleen laat. Denk maar eens aan het gedicht van "voetstappen". Hoe vaak ik me wel niet "gedragen" heb gevoeld, achteraf gezien, he. Ontelbaar vaak in mijn leventje.
Als er geen down is, dan ervaar je de up ook niet. Ik heb een tijdje aan zo'n soort "medicijn" gezeten, dat je zo afvlakt. Toen heb ik dat allemaal weer aan God terug gegeven, radikaal er mee gestopt en toen ik de arts terug zag, zag hij dat ik compleet "anders" was, volledig strijdbaar, weerbaar. en waarom? Omdat ik weer was waar ik hoorde!
Jezus heeft ook Zijn Ups en Downs gehad, zelfs tot het laatste moment. Wat denk je als je helemaal verlaten bent en elke ademteug je pijn doet? Maar Hij wist waar "het Einde" was, in die gigantische "Up", de plek, staande naast zijn Vader, ons allen in Liefde opwachtend.....
Als je dat voor ogen hebt, dan weet je dat elke "down" die je dan nog tegen komt, op een knikkergaatje lijkt......
Vandaag was mijn tekst Johannes 4:13-14. Ook jouw "down" kan Hij wegnemen, als je het Hem vraagt....
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
HANNAH810
|
Berichten: 4047
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
ROADY641
|
Berichten: 208
|
Geplaatst: maandag 4 juli 2011, 17:52
|
|
|
CROSSROAD317 schreef: | Bleef je dan met Hem in de put, hielp Hij je uit de put of gaf Hij je handvatten om uit de put te komen ... ?? |
Tja, mooie vragen. Ik weet het niet zo goed. Ik weet wel dat "eruit klimmen" niet werkt. Ik denk dat ik mijn put niet meer ervaar omdat de liefde en kracht van Jezus nu in me leeft.
Achteraf gezien heeft een put voor mij veel met angst en eenzaamheid te maken gehad. Of angst voor eenzaamheid/verlating/etc. Ook heeft het te maken met teveel dingen nog niet op orde hebben. Dat geeft zorgen en angst.
Als alles lekker loopt, hoef je maar af en toe bij te sturen. Daarbij hou ik Gods Woord dagelijks bij de hand, als een licht op mijn pad. Hij behoedt me voor grove misstappen (waardoor ik weer in een put zou geraken).
Gehoorzaamheid aan Gods Wil is hierin een sleutelwoord.
Maar goed, er is veel over te zeggen als iemand in een "put" geraakt.
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
ANITA695
|
Berichten: 184
|
Geplaatst: maandag 4 juli 2011, 20:15
|
|
|
mooi om te lezen in zit in de put en weet dat de Vader er bij is en zegt t is hier donker maar zie op naar t licht daarboven We klimmen samen naar boven ik zal naast je staan je hand geven om je voet op te zetten om naar boven te klimmen Maar dan kom je op de rand en denk je ja nog een keer springen maar niet meer t diepe in Ik roep tot God de Vader hij leid mijn leven keer op keer en telkens ja in de douwn s zie ik de ups kan steeds vaker zien wat Vader bedoelt Ik groei ben vernieuwd dat is wat de Pottebaker met me doet al de barstjes van mijn leven weer mooi maken met water stromend water en dan straks wanneer ik gevormd ben zoals HIJ het wil mag ik bij Hem komen dat is wat ik door geloof in mijn Vader zie Hij vormt kneed mij zoals ik nog nooit ben geweest steeds weer een randje klei er boven op zodat ik niet niet er bij kan omdat ik mag leren en dan als de vaas in wording zo is als Hij bedoelt heeft who glanzend stralend gevormd naar zijn beeld zeg nou wie wil dat niet Ik vind t soms fijn als ik terug kijk op een douwn periode t is zo mooi te zien wie je mag zijn in christus dat is zijn plan met ons gelovigen en daar hoort kneden een maal bij
sterkte met wie nog met ups en douwns leeft ook ik kan dat met je delen en weet zeker God gaat je helen dat is t proces van t leven voor Hem luister maar naar zijn stem Hij geeft wat je nodig hebt t koningkrijk binnen te gaan maakt ons klaar voor aan zijn tafel te mogen gaan Hem te dienen straks in zijn hemelrijk dat is zijn plan voor jouw en mij wees daarom met de douwn s ook maar blij
liefs anita
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
CROSSROAD317
|
Berichten: 2463
|
Geplaatst: maandag 4 juli 2011, 20:18
|
|
|
ROADY641 schreef: | Tja, mooie vragen. Ik weet het niet zo goed. Ik weet wel dat "eruit klimmen" niet werkt. Ik denk dat ik mijn put niet meer ervaar omdat de liefde en kracht van Jezus nu in me leeft.
Achteraf gezien heeft een put voor mij veel met angst en eenzaamheid te maken gehad. Of angst voor eenzaamheid/verlating/etc. Ook heeft het te maken met teveel dingen nog niet op orde hebben. Dat geeft zorgen en angst.
Als alles lekker loopt, hoef je maar af en toe bij te sturen. Daarbij hou ik Gods Woord dagelijks bij de hand, als een licht op mijn pad. Hij behoedt me voor grove misstappen (waardoor ik weer in een put zou geraken).
Gehoorzaamheid aan Gods Wil is hierin een sleutelwoord.
Maar goed, er is veel over te zeggen als iemand in een "put" geraakt. |
Ik ben het met je eens, het gaat er niet om hoe je in de put geraakt, maar hoe je er mee omgaat als je in de put zit.
Jezus komt zeker niet bij je in de put zitten om je daar te laten zitten, maar Hij wil je helpen om uit de put te komen, en geeft daar handvatten voor. Soms een Woord uit de bijbel, of een gesproken Woord door iemand, misschien wel door je een flinke schop onder je achterste te geven, maar Hij laat je niet in de put zitten ...
Als je bij de pakken gaat neerzitten is het de kunst om je weer "in beweging" te krijgen, en ik ben er van overtuigd dat Hij je, jou, jullie, altijd handvatten geeft waarmee je kunt werken. Nu nog in beweging komen ...
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
CROSSROAD317
|
Berichten: 2463
|
Geplaatst: maandag 4 juli 2011, 20:31
|
|
|
Ups en downs zullen je ook tekenen. Een tijd terug plaatste ik hier een stukje over een mooi/goed hart ...
Een goed hart
Op een dag stond er een jongenman in het midden van zijn dorp en beweerde dat hij het mooiste hart had van de hele vallei. Een grote menigte had zich om de jongeman verzameld en ze waren het allemaal met hem eens, zijn hart wasperfect. Er zat geen schrammetje of wond in zijn hart en ze waren het er allemaal over eens dat het het mooiste hart was wat ze ooit gezien hadden. De jongenman was er erg trots op en pochte nog meer over zijn mooie en perfecte hart.
Op een dag verscheen er een oude man vanuit de menigte en zei "Waarom is jou hart niet zo mooi als de mijne." De menigte en de jongeman keken naar het hart van de oude man. Het sloeg krachtig, maar het zat vol lidtekens en er waren plaatsen bij waar er stuken uit waren gehaald en andere stukken waren in gezet, maar deze stukken paste er niet mooi in, de hoeken waren rafelig. Er waren plaatsen bij waar hele stukken miste uit zijn hart. De mensen keken verbaasd - hoe kun je zeggen dat je hart aller mooiste is dachten ze?
De jongenman keek naar het hart van de oude mans en zag de staat waarin het verkeerde en lachte "Je maakt een grapje," zei hij. "Vergelijk jouw hart eens met de mijne. Die van mij is perfect en de jouwe is een puinhoop vol lidtekens en scheuren." "Ja," zei de oude man, "jouw hart ziet er perfect uit, maar ik zou niet met je willen ruilen. Kijk" sprak hij, "elk lidteken vertegenwoordigt een persoon aan wie ik mijn liefde heb gegeven - ik scheur een stukje uit mijn hart en geef het, en vaak geven ze me een stukje van hun hart aan mij terug om zo de lege plaats op te vullen. Maar de stukken zijn niet precies hetzelfde. Ik heb gerafelde hoeken, dat ben ik met je eens, maar het herinnerd me er aan dat we de liefde met elkaar hebben gedeeld. Soms geef ik een stukje van mijn hart weg en heeft de ander me geen stukje van zijn hart terug gegeven. Dat zijn de lege gaten - het geven van liefde is een risico. Ook al zijn die gaten in mijn hart pijnlijk, ze blijven open. Het herinnert me er aan dat ik ook liefde heb voor deze mensen en ik hoop dat ze op een dag zullen terug keren en het gat zullen opvullen. Zo," zei hij "zie je nu wat echte schoonheid is?"
De jongenman stond geheel roerloos met tranen die over zijn wangen rolde. Hij wandelde naar de oude man toe en greep in zijn perfecte hart en scheurde er een stuk uit. Hij offerde het aan de oude man met trillende handen. De oude man nam zijn offer aan, plaatste het in zijn eigen hart. Hij nam een ander stuk uit zijn hart en plaatste het in de wond van het hart van de jongenman. Het paste wel niet perfect, er zaten wat rafels aan, maar de jongenman keek naar zijn hart, niet meer perfect, maar mooier als voorheen, omdat de liefde van de oude man nu ook door zijn hart stroomde. Ze omhelsden elkaar en wandelden zij aan zij weg.
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
ERIKA129
|
Berichten: 6369
|
Geplaatst: maandag 4 juli 2011, 20:38
|
|
|
CROSSROAD317 schreef: | Ups en downs zullen je ook tekenen. Een tijd terug plaatste ik hier een stukje over een mooi/goed hart ...
Een goed hart
Op een dag stond er een jongenman in het midden van zijn dorp en beweerde dat hij het mooiste hart had van de hele vallei. Een grote menigte had zich om de jongeman verzameld en ze waren het allemaal met hem eens, zijn hart wasperfect. Er zat geen schrammetje of wond in zijn hart en ze waren het er allemaal over eens dat het het mooiste hart was wat ze ooit gezien hadden. De jongenman was er erg trots op en pochte nog meer over zijn mooie en perfecte hart.
Op een dag verscheen er een oude man vanuit de menigte en zei "Waarom is jou hart niet zo mooi als de mijne." De menigte en de jongeman keken naar het hart van de oude man. Het sloeg krachtig, maar het zat vol lidtekens en er waren plaatsen bij waar er stuken uit waren gehaald en andere stukken waren in gezet, maar deze stukken paste er niet mooi in, de hoeken waren rafelig. Er waren plaatsen bij waar hele stukken miste uit zijn hart. De mensen keken verbaasd - hoe kun je zeggen dat je hart aller mooiste is dachten ze?
De jongenman keek naar het hart van de oude mans en zag de staat waarin het verkeerde en lachte "Je maakt een grapje," zei hij. "Vergelijk jouw hart eens met de mijne. Die van mij is perfect en de jouwe is een puinhoop vol lidtekens en scheuren." "Ja," zei de oude man, "jouw hart ziet er perfect uit, maar ik zou niet met je willen ruilen. Kijk" sprak hij, "elk lidteken vertegenwoordigt een persoon aan wie ik mijn liefde heb gegeven - ik scheur een stukje uit mijn hart en geef het, en vaak geven ze me een stukje van hun hart aan mij terug om zo de lege plaats op te vullen. Maar de stukken zijn niet precies hetzelfde. Ik heb gerafelde hoeken, dat ben ik met je eens, maar het herinnerd me er aan dat we de liefde met elkaar hebben gedeeld. Soms geef ik een stukje van mijn hart weg en heeft de ander me geen stukje van zijn hart terug gegeven. Dat zijn de lege gaten - het geven van liefde is een risico. Ook al zijn die gaten in mijn hart pijnlijk, ze blijven open. Het herinnert me er aan dat ik ook liefde heb voor deze mensen en ik hoop dat ze op een dag zullen terug keren en het gat zullen opvullen. Zo," zei hij "zie je nu wat echte schoonheid is?"
De jongenman stond geheel roerloos met tranen die over zijn wangen rolde. Hij wandelde naar de oude man toe en greep in zijn perfecte hart en scheurde er een stuk uit. Hij offerde het aan de oude man met trillende handen. De oude man nam zijn offer aan, plaatste het in zijn eigen hart. Hij nam een ander stuk uit zijn hart en plaatste het in de wond van het hart van de jongenman. Het paste wel niet perfect, er zaten wat rafels aan, maar de jongenman keek naar zijn hart, niet meer perfect, maar mooier als voorheen, omdat de liefde van de oude man nu ook door zijn hart stroomde. Ze omhelsden elkaar en wandelden zij aan zij weg. |
Wat een schitterend stuk cross!! geen woord aan toe te voegen!
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
ANITA695
|
Berichten: 184
|
Geplaatst: woensdag 6 juli 2011, 16:54
|
|
|
CROSSROAD317 schreef: | Ups en downs zullen je ook tekenen. Een tijd terug plaatste ik hier een stukje over een mooi/goed hart ...
Een goed hart
Op een dag stond er een jongenman in het midden van zijn dorp en beweerde dat hij het mooiste hart had van de hele vallei. Een grote menigte had zich om de jongeman verzameld en ze waren het allemaal met hem eens, zijn hart wasperfect. Er zat geen schrammetje of wond in zijn hart en ze waren het er allemaal over eens dat het het mooiste hart was wat ze ooit gezien hadden. De jongenman was er erg trots op en pochte nog meer over zijn mooie en perfecte hart.
Op een dag verscheen er een oude man vanuit de menigte en zei "Waarom is jou hart niet zo mooi als de mijne." De menigte en de jongeman keken naar het hart van de oude man. Het sloeg krachtig, maar het zat vol lidtekens en er waren plaatsen bij waar er stuken uit waren gehaald en andere stukken waren in gezet, maar deze stukken paste er niet mooi in, de hoeken waren rafelig. Er waren plaatsen bij waar hele stukken miste uit zijn hart. De mensen keken verbaasd - hoe kun je zeggen dat je hart aller mooiste is dachten ze?
De jongenman keek naar het hart van de oude mans en zag de staat waarin het verkeerde en lachte "Je maakt een grapje," zei hij. "Vergelijk jouw hart eens met de mijne. Die van mij is perfect en de jouwe is een puinhoop vol lidtekens en scheuren." "Ja," zei de oude man, "jouw hart ziet er perfect uit, maar ik zou niet met je willen ruilen. Kijk" sprak hij, "elk lidteken vertegenwoordigt een persoon aan wie ik mijn liefde heb gegeven - ik scheur een stukje uit mijn hart en geef het, en vaak geven ze me een stukje van hun hart aan mij terug om zo de lege plaats op te vullen. Maar de stukken zijn niet precies hetzelfde. Ik heb gerafelde hoeken, dat ben ik met je eens, maar het herinnerd me er aan dat we de liefde met elkaar hebben gedeeld. Soms geef ik een stukje van mijn hart weg en heeft de ander me geen stukje van zijn hart terug gegeven. Dat zijn de lege gaten - het geven van liefde is een risico. Ook al zijn die gaten in mijn hart pijnlijk, ze blijven open. Het herinnert me er aan dat ik ook liefde heb voor deze mensen en ik hoop dat ze op een dag zullen terug keren en het gat zullen opvullen. Zo," zei hij "zie je nu wat echte schoonheid is?"
De jongenman stond geheel roerloos met tranen die over zijn wangen rolde. Hij wandelde naar de oude man toe en greep in zijn perfecte hart en scheurde er een stuk uit. Hij offerde het aan de oude man met trillende handen. De oude man nam zijn offer aan, plaatste het in zijn eigen hart. Hij nam een ander stuk uit zijn hart en plaatste het in de wond van het hart van de jongenman. Het paste wel niet perfect, er zaten wat rafels aan, maar de jongenman keek naar zijn hart, niet meer perfect, maar mooier als voorheen, omdat de liefde van de oude man nu ook door zijn hart stroomde. Ze omhelsden elkaar en wandelden zij aan zij weg. |
Geweldig mooi cross
Tranen die nu komen zal maar niet vertellen wat ik denk of voel want dat word weer verkeerd opgevat Maar dan zeg ik dankjwel dat ik dit mocht lezen en jij dat hier wilde delen
groet anita
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
VIJFNUL285
|
Berichten: 30
|
Geplaatst: zondag 10 juli 2011, 20:45
|
|
|
SUMMER570 schreef: | Het leven gaat anders dan verwacht. God snoeit, denk ik dan. Op die momenten word ik op God teruggeworpen, of ik het op dat moment nou fijn vind of niet: ik kan niet anders dan erkennen dat God de leiding heeft over mijn leven en zal er wel op moeten vertrouwen dat Hij het beste met mij voor heeft. Mijn last overgeven aan Hem. ( en dat kost vaak wel even strijd) Dan weet ik mij gedragen.
Maar heel langzaam, subtiel vaak, weer terug in de routine. Wat bij mij betekent dat mijn eigen wensenlijstje weer groeit en ik wel dankbaar ben, maar stiekem ook een beetje het gevoel heb, dat ik het allemaal wel onder controle heb, het zelf wel kan.
Kennen jullie dat? Hoe gaan jullie om met ups en downs in je geloofsleven? |
** Mooi gezegd en ben het helemaal met je eens. Zo beleef ik het ook.
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
JOLAN931
|
Berichten: 1181
|
|
Naar boven |
|
|
|
|
|
|
|
|
|