Berichten van LIESBETH326

LIESBETH326 · Berichten: 456

Hellup... ik moet gaan werken en ik heb helemaal geen zin....

Maar ja... het is wel weer een kans: misschien lukt het me vanavond wél om m'n hoofd mee naar huis te krijgen... Smiley met dichtgeplakte mond

LIESBETH326 · Berichten: 456

IMRE695 schreef:

Als je maar vóór de winter gaat. Want anders wandel je in de sneeuw.

Wat is er mis met wandelen in de sneeuw? Ik heb daar tenminste mooie herinneringen aan.... Knipoog smiley

LIESBETH326 · Berichten: 456

IMRE695 schreef:

Filosofische vraag:

Mensen houden van dieren. Maar.... houden dieren ook van mensen? Smiley die vol vragen zit

Ik hou van dieren..... zolang ze maar op veilige afstand blijven...
Helaas houdt niet elk dier daarvan... Verlegen lachende smiley

LIESBETH326 · Berichten: 456

CHATULIEM619 schreef:

Het is zo jammer dat dit gedicht ontsierd wordt door een vervelende schrijffout. poze is nl. pose......

Het zou jou sieren Chat, als je wat meer geduld kan opbrengen voor de onvolkomenheden van anderen...

Als taalliefhebber vind ik schrijffouten ook vervelend, maar ik kan niet verwachten dat anderen net zo goed in taal zijn als ik... Gelukkig heeft iedereen zijn eigen kwaliteiten!
Ik zou zeggen, wil je dit aankaarten, begin er dan gewoon een nieuw topic over...

LIESBETH326 · Berichten: 456

MIEKE364 schreef:

Dit is een reactie op Habakuk, Liesbeth, niet op jou, hoor! Smiley die vol vragen zit

Moeten we terug naar de donderpreken over zonde en schuld? Laten zien dat we nog steeds niet hebben begrepen dat Christus voor onze zonden is gestorven en de schuld daarvoor op zich nam en hem daardoor - wat pas echt zonde is - Hem telkens opnieuw kruisigen?
Christen zijn is - zoals ik het heb geleerd - een volgeling zijn van Jezus, wat zoveel wil zeggen als proberen te zijn zoals Hij was, voorzover dat een onvolkomen mens gegeven is, en wel in het besef daarvan. Christus was af en toe passievol zoals hij de verkopers van offerdieren e.d. van het kerkplein joeg en zoals hij opkwam voor de overspelige vrouw, zoals hij de farizeeërs en de sadduceeërs stevig toesprak over hun liefdeloosheid. Hij leefde voor en legde ons op je medemens en je vijand lief te hebben als je zelf, oneindig te vergeven en nog zo meer. Dat vind ik christelijker - en zeker niet lauw - dan mijn medemensen onder te dompelen in zedepreken en beschuldigingen. Wel de Weg wijzen, in medemenselijkheid.

Nou ja, toch ook wel een beetje op mij, want ik ben tenslotte degene die het artikel hier plaatst... Maar goed, dat geeft niet... Knipoog smiley

Voor mij is het zeer de vraag of de schrijver van het artikel doelt op de terugkomst van die zgn. donderpreken of dat hij het heeft over het gemis aan erkenning van het feit dat we zondige mensen zijn. Ik denk het laatste en dat kan los gezien worden van (aangepraat) schuldgevoel. Ik erken dat ik zonden doe, maar ik voel me niet (meer) schuldig, want ik weet ook van vergeving!

Ik vraag me weleens af waarom mensen, zodra de term zonde valt, meteen (voor mijn gevoel soms zelfs allergisch) reageren met termen als schuldgevoelens (aanpraten), donderpreken, etc. Ik denk dat ik het kan verklaren vanuit pijnlijke ervaringen en beschadigingen die mensen daardoor hebben opgelopen. Hoewel ik daar zeker begrip voor heb, ben ik ook van mening dat we minder vanuit subjectiviteit naar de term zonde kunnen kijken.

LIESBETH326 · Berichten: 456

ROBBEDOES873 schreef:

Het punt is niet dat ik niet vergeven wil... wil ik best, Maar het knaagd gewoon dat het excuus niet aangenomen word, dat doet gewoon zeer. Twijfelende smiley

Dit roept bij mij een algemene vraag op... in hoeverre mogen wij vergeving verwachten?
Verwachten in de zin van erop rekenen, vinden dat wij vergeving moeten krijgen... Wie zijn wij om voor een ander te bepalen dat het moment rijp is om te vergeven... Wat zou dat kunnen zeggen over ons excuus of spijtbetuiging?

Ik hoop niet dat ik iemand met deze vragen kwets, dat is echt niet mijn bedoeling... Ik benadruk dat het een algemene, neutrale vraag is, die zomaar bij me op kwam...

LIESBETH326 · Berichten: 456

THOMAS968 schreef:

Ik herken veel van je in mezelf, Liesbeth. Maar toch: Weten is niet altijd beseffen....

Thomas, die voor het geluk het gelijk vaak laat schieten.

Er is verschil tussen gelijk hebben en gelijk krijgen. Soms is het voldoende om gelijk te hebben... omdat geluk gaat boven gelijk krijgen...

Wijs en waarachtig... dat is wat ik wil zijn en wat jij, Thomas, volgens mij (ook?) bent!

LIESBETH326 · Berichten: 456

HABAKUK.NU schreef:

Jezus zei tegen zijn volgelingen dat ze moeten zijn als ‘een stad op een berg’. Toch fungeert de kerk lang niet altijd als een helder baken. De verleiding om vage praatjes te verkopen is groot. Want liever willen we niemand voor het hoofd stoten. De bekende atheïst Herman Vuijsje concludeerde eerder dit jaar al dat de kerk is veranderd van streng naar lief, naar een angsthazerig ‘moet kunnnen’. Wat hem betreft mag de kerk weer een ‘een flinke scheut Mozes schenken'. ‘De maatschappij schreeuwt er om en alleen de kerk heeft die duidelijkheid in huis.’

Vergelijkbare geluiden liet deze week Prof dr. A van de Beek horen. Met zijn pamflet ‘Is God terug?’ roept hij de kerk op om terug te keren tot de kern van het geloof. ‘We moeten terug naar wat de apostelen over Christus hebben verkondigd’, schrijft Van de Beek. ‘Wat de apostelen verkondigden, is zo adembenemend dat de huidige matheid van de kerk zal verdampen als weer gehoord en geloofd wordt wat zij zeggen.’

Volgens Van de Beek moet de kerk weer duidelijk over zonde gaan spreken. ‘Want als het in de kerk niet meer over zonde gaat, kan het dan nog over genade gaan? Als het niet meer over zonde gaat, kunnen we het dan nog over God hebben? Dan gaat het in elk geval niet meer over deze God: Jezus Christus.’

Fatale doodsteek

De schrijver concludeert dat de kerk ‘te weinig schaapachtig’ is. ‘Want het is niet plezierig schaapachtig genoemd te worden. Maar hoe zit het dan met de relatie met Hem Die Zich als schaap liet afslachten terwijl Hij de Herder is? Er zit iets grondig mis in de houding van kerken en kerkmensen.’

Het betoog van Van de Beek past goed bij wat afgelopen Kerst in HP/De Tijd stond te lezen: ‘Zonder een duidelijk evangelie verliest het christendom elke relevantie en geeft zij zichzelf de fatale doodsteek.’ Bij dit seculiere opinieblad zien ze kennelijk haarscherp waar de kracht en zwakte van de kerk ligt. Nu de kerk zelf nog.

Gertjan de Jong (redacteur van www.habakuk.nu en De Oogst, het maandblad van stichting Tot Heil des Volks)

Oei... een herkenbare analyse die tot reflectie noopt...
Ben ik schaapachtig of angsthazerig??

LIESBETH326 · Berichten: 456

THOMAS968 schreef:

Juist gezien, Chat. Ik poneerde dat impliciet in mijn slotzin. Je kunt het fijngevoeligheid noemen, ik noem het wijsheid - het maakt niet zoveel uit. Maar zeker in een moeilijker situatie is het goed om niet alles te zeggen wat je weet. Mensen hebben soms wat tijd nodig om de werkelijkheid onder ogen te zien. Zeker in de conflictsituaties, waar ik door mijn werk nogal eens in verkeer, is het beter iets te poneren dat de ander naar de waarheid stuurt - die hij dan zelf ontdekt en dat overtuigt het beste......

Als je een ander helpt, mag en moet je jezelf ook heel houden. Dan heb je de ander ook, in een bepaalde vorm, lief als jezelf.

Thomas, die zich afvraagt wat wil je als mens, gelijk of geluk?

Ehm... ik wil het graag allebei... Lachende smiley

Ondertussen weet ik drommels goed dat geluk meer is dan gelijk...

LIESBETH326 · Berichten: 456

Hé Suus, leuk dat je er weer bent!

LIESBETH326 · Berichten: 456

MARIJAN072 schreef:

En Liesbeth, wat heb jij vandaag gegeten? Knipoog smiley

'k Heb morgen een bbq en vrijdag een Chinees buffet, dan weten jullie dat alvast. Knipoog smiley

Als dat maar goed gaat met kilootjes. Twijfelende smiley

En vandaag heb ik aardappels, andijvie, appelmoes en een karbonade gegeten. Het toetje was vanille-yoghurt.

Er werd voor me gekookt, ik at niet alleen en zat dus keurig aan tafel... Knipoog smiley

Op m'n bord lag o.a. een karbonaadje... en als toetje... je raadt het al...
Het moet niet gekker worden met al die overeenkomsten... Knipoog smiley

LIESBETH326 · Berichten: 456

Eva, gefeliciteerd met je verjaardag!

LIESBETH326 · Berichten: 456

IMRE695 schreef:

Overmorgen is ws. nasi-dag. Met ei en ham. En karnemelk. Kwijlende smiley

Wel een beetje offtopic... 't Gaat hier tenslotte om wat we VANDAAG voor lekkers eten... Knipoog smiley

LIESBETH326 · Berichten: 456

ZINGA672 schreef:

Naar aanleiding van een paar discussies over voorkeuren voor bepaalde liederen vroeg ik mij af wat men verstaat onder de verschillende kwaliteiten die wel of niet aan een bepaald lied worden toegekend. Ik noem er een aantal: diepgang versus oppervlakkigheid, een lied wel of niet vol overtuiging kunnen meezingen (erachter staan), eenvoudige teksten of theologisch verantwoorde opbouw, mooie, lelijke of te simpele melodieën, te verstandelijk of te gevoelsmatig, teksten alleen gericht op God of ook vanuit mijzelf gedacht/gevoeld, wel of niet meegaan met de tijd, muziekcultuur, etc.

Ik vraag mij af:

Wat is diepgang? Wat bepaalt dat een lied diepgang heeft? Is dat de tekst of mijn (diep) gevoel? Is het mogelijk dat je een lied als het ware ‘ontgroeit’; dat het diepgang heeft in een bepaalde fase van je geloofsleven, maar dat je daarna ‘verder trekt’?

Moet je altijd met je gevoel meezingen of kun je ook louter verstandelijk instemmen met een lied omdat je achter de tekst staat? Of omdat je één bent met het koor en je het lied samen zingt voor God? Misschien kun je om nog andere redenen zingen?

Sommige liederen gaan OVER God en andere liederen zijn AAN God. Zou hier verschil in (horen te) zitten in de setting waarin je deze liederen zingt, of niet?

Wanneer is een melodie mooi, lelijk of te simpel en wie bepaalt dat? Mag je wel muzikale en technische eisen stellen aan muziek die je voor God maakt?

En last but not least, wat zegt de Bijbel hierover?

Ben heel benieuwd naar jullie reakties... En please; ga geen dingen afkraken maar laat elkaar in zijn of haar waarde. Verliefde smiley

GrZing!

Je stelt wel heel veel vragen in één keer... maar 'k ga m'n best doen om wat antwoorden te geven... Knipoog smiley

Diepgang... dat zegt iets over de inhoud die het lied heeft en de betekenis die je daaraan geeft. Als ik zoek naar liederen met diepgang, dan denk ik aan de psalmen bij uitstek. Hoewel ik daarbij mijn best moet doen om te begrijpen wat ik zing, vind ik ze mooi, doorleefd en komen de verschillende emoties en 'toonhoogtes' aan bod. Opwekkingsliederen daarentegen ervaar ik veelal als oppervlakkig met een redelijk hoog happy-clappy gehalte. Ik zing ze wel hoor, en nog graag ook, maar wissel ze graag af met wat degelijker liederen...

Ik denk dat het heel normaal is dat een bepaald lied je het ene moment erg kunt raken, terwijl het je een paar maanden later niet bijzonder aanspreekt. Liederen en zingen doen nou eenmaal een beroep op je emoties en je gevoel, en die zijn weer afhankelijk van hoe je op dat moment in het leven staat en in welke omstandigheden je je bevindt...

Wat melodie betreft... tja... smaken verschillen... Hoewel veel melodieën van opwekkingsliederen makkelijk in het gehoor liggen, en daarom lekker en goed mee zingen, vind ik ze wat muziek niet bepaald hoogstaand. Melodieën van psalmen vind ik daarentegen heel gedragen, daardoor wat saai en minder uitnodigend tot werkelijke beleving van wat je zingt.

Ik denk dat we erg voorzichtig moeten zijn in het eisen stellen aan de muziek die je voor God maakt... Voor God telt niet de kwaliteit, maar het hart waarmee je zingt... Iedereen mag zingen, op zijn eigen wijs. 'Alles wat adem heeft, love de Heere', zo staat er in ps. 150.
Toch ben ik ook van mening dat bijvoorbeeld van kerkmuziek wel een zekere kwaliteit verwacht mag worden... zowel wat de melodie/muziek betreft als de tekstuele inhoud van het lied. Het is tenslotte een eredienst!

LIESBETH326 · Berichten: 456

HENK710 schreef:

Het erkennen van een zonde hoeft niet per definitie te maken te hebben met het aanpraten van een schuldgevoel. Je mag ook leren zonde te erkennen en verder te leven uit Zijn genade! En dat is volgens mij ook de strekking van de meeste verhalen hier. Scheiden is vanuit Gods scheppingsprincipe te zien als zonde, maar met die constatering houdt het niet op. God biedt leefruimte na de zonde, dat is volgens mij de strekking van ieder verhaal hier!

Hier sluit ik me helemaal bij aan.
Dank je wel Henk voor het beantwoorden van de vraag die aan mij gesteld was... Knipoog smiley

't Scheelt mij weer tijd en denkwerk... haha

LIESBETH326 · Berichten: 456

TESSYBEAR731 schreef:

Natuurlijk is het een zonde, maar ik weet ook dat het de juiste beslissing was en dat die zonde me, net als alle anderen vergeven kan worden door God.
Het is bij mij in elk geval niet zo dat ik het niet meer als een zonde zie, maar dat ik het mezelf niet meer aanreken omdat Hij dat ook niet doet.
Wat ik wel doe, is er lering uittrekken...en dat toepassen in de praktijk.

Je hebt goed opgepakt, net als Robbedoes, wat ik bedoelde te zeggen... Daar ben ik blij om!

LIESBETH326 · Berichten: 456

MARIEKE897 schreef:

Uiteindelijk is het zo dat wij allemaal, één voor één verantwoording moeten afleggen voor onze daden..ik kan niet in jouw hart kijken en jij niet in de mijne..maar zoals ik het zie , proberen wij allemaal naar Zijn stem te luisteren en het goede te doen!!

Mooi gezegd Marieke! Ik ben het helemaal met je eens.

Tegelijkertijd valt me één ding op, en niet alleen in deze discussie... Heb getwijfeld of ik het wel of niet zou schrijven... Juist ook vanwege de gevoeligheid ervan... Ik doe m'n best om m'n woorden zorgvuldig te kiezen en hoop niet dat ik mensen ermee kwets...

Het lijkt erop dat de zonde niet (te) concreet gemaakt mag worden. Dan blijkt al heel gauw dat er gevoelige snaren geraakt worden. Ik begrijp dat ook wel, want in de praktijk kunnen mensen nogal gauw met hun veroordelingen klaar staan. Dat is niet terecht en kan als zeer kwetsend worden ervaren. Juist ook omdat het gaat om iets heels kwetsbaars, namelijk jezelf als persoon.
Iets als zonde te zien en te benoemen is mijns inziens echter nog niet hetzelfde als het veroordelen daarvan. De toon waarop het gezegd wordt is van groot belang.... naast het besef dat ieder mens schuldig staat voor God. Niemand kan leven zonder de genade.

Het volgende zeg ik dan ook met veel schroom... Wie bepaalt eigenlijk wat zonde is? Zijn wij dat als mensen of is dat God zelf? Ik proef op het forum regelmatig iets wat bij mij overkomt als het goed praten van zonde. Een voorbeeld uit de reactie van Marieke uit haar post van 16:53 (sorry Marieke, het is absoluut niet als aanval bedoeld, hoop dat je dat begrijpt):
'Echtscheiden is dus in mijn ogen geen zonde, niet als je niet anders meer kan!'
Betekent niet anders meer kunnen dat iets geen zonde genoemd kan worden? Marieke, begrijp me goed, ik heb veel respect voor (de beschrijving van) je houding en de manier waarop je uiteindelijk hebt gekozen voor je kinderen en jezelf en daarom ook voor een scheiding...

Er zijn denk ik nog veel meer voorbeelden te noemen, ik herken het ook bij mezelf, waarmee we de zonde het liefst wat algemeen houden en daarmee wat op afstand...
Maar is dat juist en ben ik dan eerlijk voor God? Het woord schijnheiligheid is de afgelopen dagen meerdere malen gevallen. In hoeverre kunnen we ook schijnheilig zijn t.o.v. God? Dat zijn vragen die bij mij in deze discussie boven komen...

LIESBETH326 · Berichten: 456

De door Henk getipte beoordeling van het boek van ds. Koekkoek vind ik ook verhelderend in deze discussie. Ik kan de beoordeling ook wel onderschrijven.
Ik denk dat we echtscheiding wel zonde kunnen noemen, omdat het een illustratie is van de gebrokenheid van de schepping. God heeft dat niet gewild en bedoeld. Integendeel, Hij is een God van liefde en vrede en heeft mensen aan elkaar gegeven om van elkaar te houden.

Bij het aangaan van een huwelijk beloof je je partner trouw te zijn. Ik denk, niet voor een bepaalde tijd, maar in principe tot de dood scheiding maakt. Bij echtscheiding verbreek je die belofte. Je maakt je woord niet waar, dus... kun je spreken van zonde.
Beste mensen, ik veroordeel absoluut niets of niemand. Ik denk namelijk dat we het net zo goed zonde kunnen noemen als partners wel bij elkaar blijven, terwijl het huwelijk nog meer stuk maakt dan een scheiding.

Zonden doen we allemaal. En, zoals Jonathan al schreef, maak je je schuldig aan één gebod, dan ben je schuldig aan alle. We zitten in die zin dus allemaal in hetzelfde schuitje...
Ik vind het geweldig dat God zondige mensen opzoekt met Zijn liefde en genade. Hij is bewogen om de gebrokenheid waarin Zijn schepping zich bevindt.
De slotopmerking van het beoordelende artikel spreekt me erg aan:

Quote:

Dit betekent dat iedere gelovige in de gemeente aanvaarding en respect verdient en wordt uitgenodigd om de weg van de heiliging te bewandelen. Gescheiden (en hertrouwde) mensen nemen hierin geen uitzonderingspositie in. Integendeel, ik ben van mening dat het de gemeente zou sieren wanneer hen extra aandacht en zorg zou toekomen, omdat zij veelal een zware en moeitevolle periode achter de rug hebben en veel te lijden hebben gehad.

Is het voor mij dan om het even om een relatie aan te gaan met een gescheiden of nog nooit getrouwde man? De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat dit niet helemaal waar is; hierin speelt mee denk ik dat ik zelf nog niet getrouwd ben geweest. Ik zou zeker iemand erop bevragen hoe het proces tot scheiding is geweest en hoe iemand daar achteraf in staat.
Het schrikt me misschien wat af, maar het gaat me veels te ver om het bij voorbaat als iets onoverkomelijks te zien...

LIESBETH326 · Berichten: 456

THOMAS968 schreef:

Het zegt wel iets over onze samenleving: Mannen met weinig en vrouwen met veel opleiding, komen moeilijk aan de bak. Ben je tussen de vijftig en zestig dan is het nog lastiger. Het is niet alleen een idee van je, het is aangetoond. Ik gaf al eerder in het draadje hier iets over aan.

Toch succes Knipoog smiley

Thomas

Er is een boek met als titel 'Trouw nooit een vrouw met grote voeten'. Deze titel is ontleend aan een spreekwoord dat zowel in China als in Mozambique voorkomt. Het wil zoveel zeggen als: trouw nooit een vrouw met meer talent, hersens, ambitie of geld dan je zelf hebt.

Niet iets typisch Nederlands dus...

LIESBETH326 · Berichten: 456

IMRE695 schreef:

Ik zou nog even wachten, Liesbeth. Er verschijnen nl. al nieuwe buien op de radar. Morgen blijft het droog. Lachende smiley

Het is helemaal niet nodig om me te helpen redenen te bedenken voor uitstel.... Knipoog smiley

Maar... het begin is er inmiddels...

LIESBETH326 · Berichten: 456

Ik heb een week vakantie en ga m'n buitenboel schuren en schilderen....
Gelukkig schijnt hier een zonnetje... en komt straks een vriendin 'controleren' of ik al begonnen ben...

Jaja... ik heb heel wat stokken achter de deur gezet, dat ik wel moet gaan doen wat ik me voorgenomen had... Ik ken mezelf namelijk wel een beetje... Verlegen lachende smiley

LIESBETH326 · Berichten: 456

IMRE695 schreef:

Dan ga ik maar weer 's als eerste slapen van ons twee, Maris.

MARISKA601 schreef:

Ik kom er zo aan Engeltje smiley

Heb ik wat gemist? Knipoog smiley

LIESBETH326 · Berichten: 456

JONATHAN890 schreef:

Je verleden bestaat uit verschillende ‘hoofdstukken’, zo zie je dit vaak ook in je hoofd.
Sommige mensen leven door steeds meer weer bladwijzers bij ieder hoofdstuk te zetten; zodat zij niet vergeten, er dikwijls naar terug kunnen kijken en het zoveel mogelijk deel kunnen laten uitmaken van het heden.
Zij zijn dikwijls ook bang een nieuw hoofdstuk in te slaan, of bang om wat moois van het nieuwe hoofdstuk te maken omdat de voorgaande hoofdstukken minder mooi zouden zijn.

Wat dacht je ervan om het hele boek; je verleden, vol met hoofdstukken die jou niet aanstaan dicht te slaan? Bladwijzers er tussenuit en in de kast ermee.
Begin een vervolg. Met dezelfde hoofdpersoon; jij, maar dan anders. Misschien beter.

Dat het eerdere deel bestaat, zul je nooit kunnen veranderen. Je zult ook altijd onthouden wat er in dat eerste deel is gebeurd, maar dat betekent niet dat je het tweede deel als een prachtig boek op zichzelf kunt ervaren zonder het eerste deel daar steeds bij te denken.

Om dus antwoord te geven op je vraag; geestelijk, vanuit je hart, kun je je verleden loslaten. Niet vergeten; maar een plekje geven in je hart (in de kast), en het er enkel bij pakken wanneer jij daar zelf voor kiest.

Ik hou wel van beeldspraken... maar voor mij klopt deze niet helemaal...
Ik herken wel de verschillende hoofdstukken in mijn leven; het zijn vooral hoofdstukken waar ik blij mee ben dat ze in mijn 'boek' staan... Waarom zou ik ze dan in de kast zetten?

Verder denk ik, en daar zullen we het vast allemaal over eens zijn, dat het verleden je vormt. Om een bepaalde periode in je leven als een hoofdstuk te duiden dat je af kunt sluiten en naar wens kunt openen is mij te simplistisch. Het is al gezegd dat een hoofdstuk zomaar open voor je kan liggen. Bovendien zijn er onderdelen / lessen uit de hoofdstukken die je 'zijn' hebben geraakt en beïnvloed. Sterker nog, ze kunnen onderdeel geworden zijn van je identiteit. Dan kan het zowel gaan om positieve als minder positieve ervaringen.

Daarom zou ik mijn leven niet als twee boeken kunnen duiden. Hooguit twee delen in één boek... Dan kan je er nog voor kiezen om veel of weinig terug te bladeren, dat zegt idd iets over verwerking en acceptatie van dat wat achter je ligt.

En, hoe meer je terugbladert, des te meer zal het nieuwe hoofdstuk lijken op een vorig hoofdstuk.... Daar tegenover staat natuurlijk, hoe minder je terugbladert, des te opener treed je je toekomst tegemoet...

LIESBETH326 · Berichten: 456

SUSANNAH475 schreef:

oke... ook een knuffel aan degenen die mij niet gaan missen... Clown smiley

oké dankje... Clown smiley

LIESBETH326 · Berichten: 456

Heel veel geluk en Gods zegen gewenst...
... vandaag nog bij de voorpret...
... morgen op dé grote dag...
... en in de dagen die op morgen mogen volgen!

LIESBETH326 · Berichten: 456

't Schijnt tegenwoordig ook traditie te zijn om in rap tempo weer terug te komen.... De een nog sneller dan de ander... Knipoog smiley

Ik vraag me langzamerhand af hoe serieus ik die afscheidsberichten nog moet nemen... Clown smiley

LIESBETH326 · Berichten: 456

JOS689 schreef:

Ik bedoel te praten uit mijn eigen ervaringen en dat reformatorische kerken die soms een sterk dogma hebben wat op mensen kan drukken , maar in sommige zware pinkstergemeenten kan dat ook voorkomen.... wat heeft het voor zin om mensen in een zwaar dogma te drukken ...
Daarom is het beter als gemeente levend te blijven en geen schriftgeleerde te worden
Ik kom ook uit de ref hoek en weet er ook genoeg van .....
Jammer dat het allemaal zo gebroken is.

Met achterkant van het kruis bedoel ik de mensen die niet zien wat het kruis werkelijk betekent .....
Zoals maria die voor het kruis stond en aanschouwde hoe Jezus de zonde droeg

Dank je wel voor je verduidelijking. Ik kan er verder weinig mee, maar dat zij zo...

LIESBETH326 · Berichten: 456

IMRE695 schreef:

Ik zou de stelling wel aandurven, dat de Gereformeerde leer in al zijn 'zwaarheid' vooral bedoeld is voor sterke karakters.

Ik ben wel benieuwd naar je beargumentatie van deze stelling...

LIESBETH326 · Berichten: 456

JOS689 schreef:

Natuurlijk Liesbeth,
Een reformatorische kerk is misschien dogmatisch en heeft een sterke prediking waarbij mensen heel erg in termen denken van zwartwit , en daarnaast heb je ook kerken waarbij gevoel meer een rol speelt en mensen om elkaar denken, en natuurlijk is er een "achterkant van het kruis" waar mensen staan die het lijden van christus niet zien en dat lijden speciaal uit liefde is gedaan , terwijl het jammere is dat deze mensen blind doorlopen naar hun graf, terwijl de zondeval juist kloven, riffen en hoge rotsen heeft veroorzaakt waardoor deze enge dingen er nu zijn en waar sommige mensen echt angst voor hebben .

Sorry Jos, ik begrijp je reactie niet (helemaal)... Is het een meer een algemene reactie of is het wel een reactie op dat wat ik schreef? Kan je wat verduidelijking geven?
En wat bedoel je sowieso met de 'achterkant van het kruis' en wie zijn die mensen die daar achter staan?

LIESBETH326 · Berichten: 456

JOS689 schreef:

Liesbeth,
Het is juist iets wat in de kerken gebeurt en voorkomt dat iemand met onvrede , trauma of wat dan ook daar zit. En is het dan niet belangrijk dat je ook onvrede kunt uitspreken naar elkaar en elkaar daarin kunt helpen om samen een gemeente op te bouwen waar iedereen met plezier komt en samen de bevrijding door Jezus kunt vieren ....
en natuurlijk zijn er mensen naar andere kerken gegaan omdat zij daar wel vonden wat zij misten in de reformatorische kerken ....
Is dat soms niet een teken aan de wand dat er verschillende soorten mensen bestaan met ieder zijn eigen opvatting in het geloof waarbij de een meer op zonde en boete let en de ander meer op verlossing en bevrijding en in de ene kerk het formeel gaat , terwijl in de andere kerk mensen met handoplegging worden genezen ....

Hoe zie jij dat dan ?
Je hebt het wel over tekort schieten .....
maar ja, wat is dat , is er dan wel een leer die niet te kort schiet ?

Het is zeker belangrijk dat mensen hun onvrede op z'n minst bespreekbaar kunnen maken. In veel kerken kan dit ook, binnen de reformatorische kerken ligt dat overigens wel heel gevoelig en moeilijk. Vanwege een sterke hiërarchie. Helaas lijkt macht nog wel eens een rol te spelen en misbruikt te worden... wat kan leiden tot beschadigingen op allerlei gebieden. Je schetste zelf in je openingspost al een aantal voorbeelden.

Het zal je duidelijk zijn dat ik afkomstig ben uit een reformatorische hoek: een behoudende hervormde gemeente. Ik ben daarin opgegroeid, heb ook persoonlijk het geloof daar gevonden. Schuldgevoelens hebben geen grote rol gespeeld. Naast dat er een nadruk lag op je zondige aard, werd ook Christus voorgespiegeld als een God van liefde en trouw die 'de grootste zondaren' tot zich roept.

Daarnaast ben ik ook blij met de dingen die ik heb meegekregen vanuit de reformatorische kerk, namelijk eerbied voor God, gevoel voor heiligheid, bijbelkennis, trouw in de kerkgang, orde in de diensten en vast nog wel meer.
Voor mij is dat van grote betekenis; die kant miste ik ook in je openingspost, vandaar dus misschien ook wel dat ik het niet kon laten wat algemene opmerkingen te plaatsen...