hoofdstukken, boeken en boekenkasten

Berichten: 1599

Je verleden bestaat uit verschillende ‘hoofdstukken’, zo zie je dit vaak ook in je hoofd.
Sommige mensen leven door steeds meer weer bladwijzers bij ieder hoofdstuk te zetten; zodat zij niet vergeten, er dikwijls naar terug kunnen kijken en het zoveel mogelijk deel kunnen laten uitmaken van het heden.
Zij zijn dikwijls ook bang een nieuw hoofdstuk in te slaan, of bang om wat moois van het nieuwe hoofdstuk te maken omdat de voorgaande hoofdstukken minder mooi zouden zijn.

Wat dacht je ervan om het hele boek; je verleden, vol met hoofdstukken die jou niet aanstaan dicht te slaan? Bladwijzers er tussenuit en in de kast ermee.
Begin een vervolg. Met dezelfde hoofdpersoon; jij, maar dan anders. Misschien beter.

Dat het eerdere deel bestaat, zul je nooit kunnen veranderen. Je zult ook altijd onthouden wat er in dat eerste deel is gebeurd, maar dat betekent niet dat je het tweede deel als een prachtig boek op zichzelf kunt ervaren zonder het eerste deel daar steeds bij te denken.

Om dus antwoord te geven op je vraag; geestelijk, vanuit je hart, kun je je verleden loslaten. Niet vergeten; maar een plekje geven in je hart (in de kast), en het er enkel bij pakken wanneer jij daar zelf voor kiest.

Berichten: 2113

JONATHAN890 schreef:

Je verleden bestaat uit verschillende ‘hoofdstukken’, zo zie je dit vaak ook in je hoofd.
Sommige mensen leven door steeds meer weer bladwijzers bij ieder hoofdstuk te zetten; zodat zij niet vergeten, er dikwijls naar terug kunnen kijken en het zoveel mogelijk deel kunnen laten uitmaken van het heden.
Zij zijn dikwijls ook bang een nieuw hoofdstuk in te slaan, of bang om wat moois van het nieuwe hoofdstuk te maken omdat de voorgaande hoofdstukken minder mooi zouden zijn.

Wat dacht je ervan om het hele boek; je verleden, vol met hoofdstukken die jou niet aanstaan dicht te slaan? Bladwijzers er tussenuit en in de kast ermee.
Begin een vervolg. Met dezelfde hoofdpersoon; jij, maar dan anders. Misschien beter.

Dat het eerdere deel bestaat, zul je nooit kunnen veranderen. Je zult ook altijd onthouden wat er in dat eerste deel is gebeurd, maar dat betekent niet dat je het tweede deel als een prachtig boek op zichzelf kunt ervaren zonder het eerste deel daar steeds bij te denken.

Om dus antwoord te geven op je vraag; geestelijk, vanuit je hart, kun je je verleden loslaten. Niet vergeten; maar een plekje geven in je hart (in de kast), en het er enkel bij pakken wanneer jij daar zelf voor kiest.

Vaak beseffen we denk ik niet hoezeer oude patronen nog van invloed zijn op het heden...
Als ik bij mezelf kijk, zie ik dat ik al heel veel in de kast heb gezet.
Toch merk ik ook nog een angst om bepaalde dingen tegemoet te treden... ik vind het een heel mooi stukje Jonathan, want met vooral dat laatste... "het er enkel bij pakken wanneer jij daar zelf voor kiest"... heb je denk ik de kern te pakken... vaak is gedrag er zo ingeslopen dat je je helemaal niet meer bewust bent dat het ook anders kan.
Mijn verleden heb ik gelukkig verwerkt, maar merk wel dat ik soms nog aan dingen vastzit die ik liever kwijt ben dan rijk... dwanggedachten die mij verkeerde signalen geven en waarvoor ik vecht...
Misschien moet ik wel minder hard vechten en meer bij mezelf gaan kijken... wil ik dit ?

We nemen soms koffers vol bagage mee, maar zouden we niet veel lichter door het leven gaan met alleen het noodzakelijke ?
(Een voorbeeld wat ik las in een boek van Max Lucado).

Toch leer ik sinds kort ook mijn andere kant kennen van mijn angst... namelijk dat ik ook heel krachtig kan zijn... en daarmee hoop ik ook de angst te gaan overwinnen, zodat ik idd. kan zeggen ... ik heb het in de kast gezet, en ik haal het er niet eerder uit dan dat ik daar zelf voor kies.

Mijn leven is zwaar geweest, maar nu kan ik er voor kiezen om mijn eigen weg erin te gaan, niet alleen, maar met God aan mijn zijde...

Berichten: 4992

Echt heel mooi verwoord !!!

Berichten: 112

Carpe diem.

Berichten: 735

Een heel mooi verhaal echt heel mooi verwoord.
Helaas is het ook vaak zo, in iedergeval bij mij, dat er helaas nog wel eens boeken uit die boekenkast vallen, Terwijl ik nog wel dacht dat ik ze goed had opgeborgen, En geloof het of niet het gebeurt altijd op momenten dat het, het slechste uitkomt helaas.

Berichten: 2109

JONATHAN890 schreef:

Om dus antwoord te geven op je vraag; geestelijk, vanuit je hart, kun je je verleden loslaten. Niet vergeten; maar een plekje geven in je hart (in de kast), en het er enkel bij pakken wanneer jij daar zelf voor kiest.

Een schitterende parabool, Jonathan. Alleen is het niet zo dat die boeken in de boekenkast blijven en er enkel uitkomen als ik ervoor kies...er zijn momenten dat bepaalde boeken op een of andere manier spontaan uit de kast openvallen en het verhaal van dat moment vrij ernstig verstoren.

Wat is het dan geweldig om te merken hoe God die verhalen toch ineen probeert te smeden en helpt het gevallen boek weer terug te zetten, zodanig dat het niet zomaar weer gaat vallen...

...maar dat is wel een werkstuk op zich Knipoog smiley

Berichten: 5407

ROBBEDOES873 schreef:

Een heel mooi verhaal echt heel mooi verwoord.
Helaas is het ook vaak zo, in iedergeval bij mij, dat er helaas nog wel eens boeken uit die boekenkast vallen, Terwijl ik nog wel dacht dat ik ze goed had opgeborgen, En geloof het of niet het gebeurt altijd op momenten dat het, het slechste uitkomt helaas.

Weet je robbedoes, pijnlijke ervaringen kunnen je ook inzicht geven.Inzicht in vergeving en in macht en onmacht. Je kunt erdoor groeien in barmhartigheid is mijn ervaring. Ik probeer het maar te zien als een ervaring die uiteindelijk mijn leven heeft verrijkt. Dat kan pas als je die pijn een plekje hebt gegeven en dat is een lange weg met vallen en opstaan. Het litteken van die pijn poets ik niet weg en af en toe steekt dat de kop op maar het mag er ook zijn want daardoor heb je meer inzicht gekregen in wat mensen drijft en hoe relaties scheef kunnen gaan en hoe verknipt ook mensen kunnen zijn.......En dat maakt je weer bewust van je toekomstige keuzes. Want wat is fout? Wat is goed? Alles wat je als akelig hebt ervaren hoeft niet fout te zijn.....
Klinkt wat prekerig geloof ik maar zo voel ik het wel......

Willemijn

Berichten: 2338

JONATHAN890 schreef:

Je verleden bestaat uit verschillende ‘hoofdstukken’, zo zie je dit vaak ook in je hoofd.
Sommige mensen leven door steeds meer weer bladwijzers bij ieder hoofdstuk te zetten; zodat zij niet vergeten, er dikwijls naar terug kunnen kijken en het zoveel mogelijk deel kunnen laten uitmaken van het heden.
Zij zijn dikwijls ook bang een nieuw hoofdstuk in te slaan, of bang om wat moois van het nieuwe hoofdstuk te maken omdat de voorgaande hoofdstukken minder mooi zouden zijn.

Wat dacht je ervan om het hele boek; je verleden, vol met hoofdstukken die jou niet aanstaan dicht te slaan? Bladwijzers er tussenuit en in de kast ermee.
Begin een vervolg. Met dezelfde hoofdpersoon; jij, maar dan anders. Misschien beter.

Dat het eerdere deel bestaat, zul je nooit kunnen veranderen. Je zult ook altijd onthouden wat er in dat eerste deel is gebeurd, maar dat betekent niet dat je het tweede deel als een prachtig boek op zichzelf kunt ervaren zonder het eerste deel daar steeds bij te denken.

Om dus antwoord te geven op je vraag; geestelijk, vanuit je hart, kun je je verleden loslaten. Niet vergeten; maar een plekje geven in je hart (in de kast), en het er enkel bij pakken wanneer jij daar zelf voor kiest.

Pfoe...wat hebben al die oude hoofdstukken lang invloed gehad op mijn leven, en nog steeds vind ik het vaak erg moeilijk om een nieuwe weg in te slaan van die oude patronen vandaan.
Toch heb ik gemerkt dat die hoofdstukken precies zoveel invloed hebben als ik ze geef, en met God samen kan ik ieder hoofdstuk in het archief plaatsen en me er niet meer door laten leiden. Ik kan wanneer ik vertrouw op God idd dat verleden ten goede gebruiken om mezelf, maar ook anderen verder te helpen.

Mooi stukje Jonathan, dank je wel!
Knipoog smiley

Berichten: 456

JONATHAN890 schreef:

Je verleden bestaat uit verschillende ‘hoofdstukken’, zo zie je dit vaak ook in je hoofd.
Sommige mensen leven door steeds meer weer bladwijzers bij ieder hoofdstuk te zetten; zodat zij niet vergeten, er dikwijls naar terug kunnen kijken en het zoveel mogelijk deel kunnen laten uitmaken van het heden.
Zij zijn dikwijls ook bang een nieuw hoofdstuk in te slaan, of bang om wat moois van het nieuwe hoofdstuk te maken omdat de voorgaande hoofdstukken minder mooi zouden zijn.

Wat dacht je ervan om het hele boek; je verleden, vol met hoofdstukken die jou niet aanstaan dicht te slaan? Bladwijzers er tussenuit en in de kast ermee.
Begin een vervolg. Met dezelfde hoofdpersoon; jij, maar dan anders. Misschien beter.

Dat het eerdere deel bestaat, zul je nooit kunnen veranderen. Je zult ook altijd onthouden wat er in dat eerste deel is gebeurd, maar dat betekent niet dat je het tweede deel als een prachtig boek op zichzelf kunt ervaren zonder het eerste deel daar steeds bij te denken.

Om dus antwoord te geven op je vraag; geestelijk, vanuit je hart, kun je je verleden loslaten. Niet vergeten; maar een plekje geven in je hart (in de kast), en het er enkel bij pakken wanneer jij daar zelf voor kiest.

Ik hou wel van beeldspraken... maar voor mij klopt deze niet helemaal...
Ik herken wel de verschillende hoofdstukken in mijn leven; het zijn vooral hoofdstukken waar ik blij mee ben dat ze in mijn 'boek' staan... Waarom zou ik ze dan in de kast zetten?

Verder denk ik, en daar zullen we het vast allemaal over eens zijn, dat het verleden je vormt. Om een bepaalde periode in je leven als een hoofdstuk te duiden dat je af kunt sluiten en naar wens kunt openen is mij te simplistisch. Het is al gezegd dat een hoofdstuk zomaar open voor je kan liggen. Bovendien zijn er onderdelen / lessen uit de hoofdstukken die je 'zijn' hebben geraakt en beïnvloed. Sterker nog, ze kunnen onderdeel geworden zijn van je identiteit. Dan kan het zowel gaan om positieve als minder positieve ervaringen.

Daarom zou ik mijn leven niet als twee boeken kunnen duiden. Hooguit twee delen in één boek... Dan kan je er nog voor kiezen om veel of weinig terug te bladeren, dat zegt idd iets over verwerking en acceptatie van dat wat achter je ligt.

En, hoe meer je terugbladert, des te meer zal het nieuwe hoofdstuk lijken op een vorig hoofdstuk.... Daar tegenover staat natuurlijk, hoe minder je terugbladert, des te opener treed je je toekomst tegemoet...

Berichten: 735

LIESBETH326 schreef:

Ik hou wel van beeldspraken... maar voor mij klopt deze niet helemaal...
Ik herken wel de verschillende hoofdstukken in mijn leven; het zijn vooral hoofdstukken waar ik blij mee ben dat ze in mijn 'boek' staan... Waarom zou ik ze dan in de kast zetten?

Verder denk ik, en daar zullen we het vast allemaal over eens zijn, dat het verleden je vormt. Om een bepaalde periode in je leven als een hoofdstuk te duiden dat je af kunt sluiten en naar wens kunt openen is mij te simplistisch. Het is al gezegd dat een hoofdstuk zomaar open voor je kan liggen. Bovendien zijn er onderdelen / lessen uit de hoofdstukken die je 'zijn' hebben geraakt en beïnvloed. Sterker nog, ze kunnen onderdeel geworden zijn van je identiteit. Dan kan het zowel gaan om positieve als minder positieve ervaringen.

Daarom zou ik mijn leven niet als twee boeken kunnen duiden. Hooguit twee delen in één boek... Dan kan je er nog voor kiezen om veel of weinig terug te bladeren, dat zegt idd iets over verwerking en acceptatie van dat wat achter je ligt.

En, hoe meer je terugbladert, des te meer zal het nieuwe hoofdstuk lijken op een vorig hoofdstuk.... Daar tegenover staat natuurlijk, hoe minder je terugbladert, des te opener treed je je toekomst tegemoet...

UIteraard kun je leren van je verleden... En vormt het verleden je naar wie en wat je bent...
Of je de boeken dan wel hoofdstukken wel of niet in een kast wilt zetten hangt denk ik ook van je verleden af...
Hoe pijnlijk en in hoeverre het je beschadigd heeft, dat is ook voor ieder mens anders, Gelukkig heeft niet ieder mens een "slecht" verleden.