'Echtscheiding is geen zonde' wel of niet??

Berichten: 1599

'Echtscheiding is geen zonde'

gelezen op de website van de EO.

http://www.eo.nl/ronduitthema/5752447/page/_Echtscheiding_is_geen_zonde_/articles/article.esp;jsessionid=17E68982F3FFB540DB5DD4661048E56E.mmbase01?page=2&article=4399983&theme=5752447&portal=5678911&baseBlock=5752432&map=5752447

Publicist ds. H.G. Koekkoek na onderzoek bijbelse gegevens
Echtscheiding wordt nergens in de Bijbel als een zonde gezien. Tot deze wel zeer opmerkelijke conclusie komt ds. H.G. Koekkoek in zijn boek Echtscheiding en hertrouwen- Wat zegt de Bijbel?, dat in een nieuwe (uitgebreide) editie wordt uitgegeven door Stichting Het Licht des Levens te Alphen aan den Rijn. 'De mogelijkheid tot echtscheiding die God gegeven heeft, is een teken van Gods medelijden met de mens in nood'.
Ds. Koekkoek, voorganger van een baptistengemeente in Alphen aan den Rijn en voorzitter van Stichting Het Licht des Levens, is zich ervan bewust dat zijn visie haaks staat op de in evangelische en reformatorische kringen gangbare gedachten over echtscheiding en hertrouwen in de Bijbel. Maar op grond van exegetisch onderzoek, waarbij hij ook veel aandacht besteedt aan de Joodse achtergronden van het Oude en het Nieuwe Testament en aan de visie van de rabbijnen, komt hij tot de slotsom dat de Bijbel wel echtbreuk (overspel) als zonde bestempelt, maar echtscheiding niet. 'God heeft de echtscheiding gegeven, opdat mensen uit onoplosbare situaties toch nog een beetje leven zouden hebben', stelt ds. Koekkoek.

In Echtscheiding en hertrouwen - Wat zegt de Bijbel? behandelt hij uitvoerig bekende teksten over deze thematiek, zoals Maleachi 2:16, Mattheüs 5:31-32 en 19:8, Romeinen 7:2,3 en I Korinthe 7:10,27,28. Deze en andere Schriftgedeelten worden volgens hem vaak verkeerd gelezen en uitgelegd, waardoor mensen een onjuist beeld krijgen van Gods visie op stukgelopen relaties. Hij geeft voorbeelden uit de Bijbel van bekende gelovigen van wie de Bijbel zelf vertelt dat zij gescheiden waren. Ook laat hij zien dat een aantal mensen zelfs in opdracht van God gescheiden was.

De wijze waarop in reformatorische en evangelische kerken over echtscheiding en hertrouwen gedacht wordt, berust volgens ds. Koekkoek niet op de leer van de Bijbel, maar op traditie en theologie. Vaak wordt de Bijbel uitgelegd alsof hij geschreven is vanuit Grieks-heidense levenswijze of vanuit de kerkelijke leer. De Bijbel is echter geschreven vanuit een Joodse achtergrond. Veel kerken worstelen met de vraag of gemeenteleden na een echtscheiding mogen hertrouwen, en zo ja, of zo'n huwelijk ook kerkelijk bevestigd mag worden.

In de kerk wordt vergeving gepredikt aan wie de ernstige zonde van overspel begaan heeft, terwijl men slechts tolerant is voor gescheidenen, die in de Bijbel niet veroordeeld worden, aldus ds. Koekkoek. Hij is er op grond van zijn analyse van de bijbelse gegevens van overtuigd dat hertrouwen na een echtscheiding mag, en dat zo'n huwelijk kerkelijk bevestigd behoort te worden. Dit alles betekent overigens niet, dat ds. Koekkoek de echtscheiding zou toejuichen.

Berichten: 1599

En nu graag eens geen veroordelingen van mensen die inhoudelijk niet weten waarom er mensen zijn die wel gescheiden zijn.

Maar met respect, liefde, inleving....en vanuit het besef dat God een Liefdevolle genadige God is.

En er is geen rangorde in zonden.

Alle geboden van God zijn even zuiver en wie zondigt tegen 1 zondigt tegen allen.

IK heb tegen allen dus gezondigd, echter niet gemoord, geen doodslag gepleegd, en ik vind (anderen vinden van wel) overspel komt ook niet in mijn boekje voor...(ben wel gescheiden) .... de rest van de 10 geboden volgens mij allemaal wel een beetje.

Berichten: 2706

JONATHAN890 schreef:

En nu graag eens geen veroordelingen van mensen die inhoudelijk niet weten waarom er mensen zijn die wel gescheiden zijn.

Maar met respect, liefde, inleving....en vanuit het besef dat God een Liefdevolle genadige God is.

En er is geen rangorde in zonden.

Alle geboden van God zijn even zuiver en wie zondigt tegen 1 zondigt tegen allen.

IK heb tegen allen dus gezondigd, echter niet gemoord, geen doodslag gepleegd, en ik vind (anderen vinden van wel) overspel komt ook niet in mijn boekje voor...(ben wel gescheiden) .... de rest van de 10 geboden volgens mij allemaal wel een beetje.

Ik ben eigenlijk vooral benieuwd naar de onderbouwing van zijn verhaal. En met respect. liefde of inleving reageren is hier niet voor iedereen weggelegd, maar wie weet lukt het omdat hier bijna iedereen boven de dertig gescheiden is.....

Echtscheiden was in oudtestamentische tijden overigens niet het soort van scheiden dat wij kennen: Het was niet echtscheiden zoals wij dat kennen maar eigenlijk verstoten, wat een groot kwaad was, gezien de ontzettend zwakke positie die de vrouw toen had. De tekst uit Deuteronomium waar staat dat de verkrachter het verkrachte meisje moet huwen is daar een - in onze ogen gruwelijke - uiting van, en iedereen neemt waarschijnlijk walgend afstand daarvan, ook al staat het er zo. Hij was oorspronkelijk wel sociaal bedoeld. Maar die praktijk zal vandaag zelfs de meest fanatieke bevindelijke niet meer goedkeuren. Daarom ben ik wel benieuwd naar de argumenten.

Thomas, die dingen graag onderbouwd ziet.

Berichten: 2109

Al even wat zitten snuffelen naar de argumenten. Tot nu toe een beoordeling gevonden over het boek van ds. Koekkoek, waarin wellicht iets duidelijk wordt van de argumenten die hij gebruikt heeft in het boek, al is de schrijver het niet geheel eens met ds. Koekkoek wb de bijbelse conclusie. Tegelijk snijdt de beoordelaar wel een pluspunt aan van de opmerkingen van ds. Koekkoek.

Beoordeling boek ds. Koekkoek over echtscheiding en hertrouwen

Henk, die toch ook wel benieuwd is naar de inhoudelijke onderbouwing en wellicht het boek toch eens gaat lezen...maar ondertussen wel wil proberen Thomas wat voer te geven (naast de tip om het boek ook gewoon te lezen Knipoog smiley

)

Berichten: 2706

HENK710 schreef:

Al even wat zitten snuffelen naar de argumenten. Tot nu toe een beoordeling gevonden over het boek van ds. Koekkoek, waarin wellicht iets duidelijk wordt van de argumenten die hij gebruikt heeft in het boek, al is de schrijver het niet geheel eens met ds. Koekkoek wb de bijbelse conclusie. Tegelijk snijdt de beoordelaar wel een pluspunt aan van de opmerkingen van ds. Koekkoek.

Beoordeling boek ds. Koekkoek over echtscheiding en hertrouwen

Henk, die toch ook wel benieuwd is naar de inhoudelijke onderbouwing en wellicht het boek toch eens gaat lezen...maar ondertussen wel wil proberen Thomas wat voer te geven (naast de tip om het boek ook gewoon te lezen Knipoog smiley

)

Ik kende het boek niet, Henk maar de tekst in je link is al heel verhelderend.

Thomas, die door Henk even gevoerd wordt.

Berichten: 2109

Voor mezelf weet ik dat echtscheiding niet is wat God in principe bedoeld heeft als bestaand iets in Zijn schepping. In die zin gaat het Gods eigenlijke bedoeling voorbij en zou je het als zonde kunnen benoemen. Maar tegelijk is het wel altijd Gods bedoeling geweest om harmonie en rust te laten bestaan in Zijn schepping. En veelal brengt scheiding wel meer harmonie en rust in de persoonlijke levens van de betrokkenen, ondanks de disharmonie die ermee gepaard gaat. In die zin kan het dus wel degelijk passen binnen Gods bedoeling met Zijn schepping. Alleen gaat dit puur om het corrigeren van menselijk handelen, ofwel het omgaan met de hardheid van de harten van de mens. Dus ja, echtscheiding is niet direct onderdeel van Gods originele plan, maar God kan het wel gebruiken om de schepping weer te laten toegroeien naar Zijn plan.

Berichten: 2338

Om hier echt een mening over te geven zou ik persoonlijk idd ook wel wat meer onderbouwing willen hebben...
Ik denk dat het ook in dit geval veel te maken heeft met hoe je dingen interpreteert...

Ik gebruik het stukje van Thomas even als voorbeeld:

Quote:

De tekst uit Deuteronomium waar staat dat de verkrachter het verkrachte meisje moet huwen is daar een - in onze ogen gruwelijke - uiting van, en iedereen neemt waarschijnlijk walgend afstand daarvan, ook al staat het er zo.

Heel veel mensen halen inderdaad ditzelfde verhaal uit het vers...dit is wat er staat:

Quote:

Deut: 22:25-29 (NBV)...Maar als het meisje in het open veld wordt belaagd en de man heeft dan gemeenschap met haar, dan verdient alleen de man de doodstraf 26 en gaat het meisje vrijuit, want zij heeft niets gedaan waarvoor ze ter dood gebracht zou moeten worden. Het geval is vergelijkbaar met moord met voorbedachten rade: 27 de man heeft het uitgehuwelijkte meisje belaagd in het open veld, waar niemand haar kon redden als ze om hulp zou roepen.
28 Als iemand betrapt wordt met een meisje, een maagd die nog vrij is, 29 dan moet de man die zich aan het meisje heeft vergrepen vijftig sjekel zilver aan haar vader betalen. Bovendien moet hij met haar trouwen en zolang hij leeft mag hij niet van haar scheiden, omdat hij haar onteerd heeft.

Wat ik hier uit haal is dat er in vers 25-27 idd sprake is van verkrachting en het vers zegt dan ook duidelijk dat de man gedood moet worden.
In de verzen 28-29 enkel staat nergens dat er sprake is van verkrachting...er staat dat de man met de vrouw "betrapt" word wat m.i. niet per definitie stelt dat het niet om wederzijdse gemeenschap kan gaan.
Ik geloof dus niet dat men hier een vrijbriefje in kan lezen om een "vrije" maagd te verkrachten, maar dat er sprake is van contact met wederzijdse toestemming en dan is de conclusie ook veel logischer.

Denk dus dat alles staat en valt met eigen interpretatie en die verschilt per persoon...
Wat echtscheiden betreft denk ik wel dat er idd gekeken moet worden naar het hoe en wat van de periode waarin de boeken geschreven zijn...net als bij het huwelijk.
Persoonlijk ben ik het dus met Henk eens dat harmonie een grote rol speelt.
Als scheiden ervoor zorgt dat je beter in je vel zit, en ook beter in je geloof?..
Sommige mensen voelen zich dusdanig tegengehouden in hun geloofsleven door de partner dat ze geen andere weg zien...tenslotte moet Hij altijd op de eerste plaats staan Knipoog smiley

Berichten: 2978

HENK710 schreef:

Al even wat zitten snuffelen naar de argumenten. Tot nu toe een beoordeling gevonden over het boek van ds. Koekkoek, waarin wellicht iets duidelijk wordt van de argumenten die hij gebruikt heeft in het boek, al is de schrijver het niet geheel eens met ds. Koekkoek wb de bijbelse conclusie. Tegelijk snijdt de beoordelaar wel een pluspunt aan van de opmerkingen van ds. Koekkoek.

Beoordeling boek ds. Koekkoek over echtscheiding en hertrouwen

Henk, die toch ook wel benieuwd is naar de inhoudelijke onderbouwing en wellicht het boek toch eens gaat lezen...maar ondertussen wel wil proberen Thomas wat voer te geven (naast de tip om het boek ook gewoon te lezen Knipoog smiley

)

Interessant!Vooral het gedeelte over het eenzijdig aangaan van het huwelijk en het verschil tussen echtbreuk en echtscheiding.Ik kan in de bijbel alleen vinden dat de man door het verstoten van zijn vrouw echtbreuk pleegt,scheiding(verstoting) = echtbreuk??........hoe moet ik dat dan zien?

Marcus 10
1] Hij vertrok uit Kafarnaüm naar Judea en het gebied aan de overkant van de Jordaan, en de mensen verzamelden zich weer in groten getale om hem heen; hij onderwees hen zoals hij gewoon was te doen. [2] Er kwamen ook Farizeeën op hem af. Ze vroegen hem of een man zijn vrouw mag verstoten. Zo wilden ze hem op de proef stellen. [3] Hij vroeg hun: ‘Hoe luidt het voorschrift van Mozes?’ [4] Ze zeiden: ‘Mozes heeft de man toegestaan een scheidingsbrief te schrijven en haar te verstoten.’ [5] Jezus zei tegen hen: ‘Hij heeft dat voor u opgeschreven omdat u zo harteloos en koppig bent. [6] Maar al bij het begin van de schepping heeft God de mens mannelijk en vrouwelijk gemaakt; [7] daarom zal een man zijn vader en moeder verlaten en zich hechten aan zijn vrouw, [8] en die twee zullen één worden, ze zijn dan niet langer twee, maar één. [9] Wat God heeft verbonden, mag een mens niet scheiden.’
[10] In huis stelden de leerlingen hem hier weer vragen over. [11] Hij zei tegen hen: ‘Wie zijn vrouw verstoot en met een ander trouwt, pleegt overspel; [12] en als zij haar man verstoot en met een ander trouwt, pleegt zij overspel.’

Berichten: 2706

TESSYBEAR731 schreef:

Om hier echt een mening over te geven zou ik persoonlijk idd ook wel wat meer onderbouwing willen hebben...
Ik denk dat het ook in dit geval veel te maken heeft met hoe je dingen interpreteert...

Ik gebruik het stukje van Thomas even als voorbeeld:

Heel veel mensen halen inderdaad ditzelfde verhaal uit het vers...dit is wat er staat:

Wat ik hier uit haal is dat er in vers 25-27 idd sprake is van verkrachting en het vers zegt dan ook duidelijk dat de man gedood moet worden.
In de verzen 28-29 enkel staat nergens dat er sprake is van verkrachting...er staat dat de man met de vrouw "betrapt" word wat m.i. niet per definitie stelt dat het niet om wederzijdse gemeenschap kan gaan.
Ik geloof dus niet dat men hier een vrijbriefje in kan lezen om een "vrije" maagd te verkrachten, maar dat er sprake is van contact met wederzijdse toestemming en dan is de conclusie ook veel logischer.

Denk dus dat alles staat en valt met eigen interpretatie en die verschilt per persoon...
Wat echtscheiden betreft denk ik wel dat er idd gekeken moet worden naar het hoe en wat van de periode waarin de boeken geschreven zijn...net als bij het huwelijk.
Persoonlijk ben ik het dus met Henk eens dat harmonie een grote rol speelt.
Als scheiden ervoor zorgt dat je beter in je vel zit, en ook beter in je geloof?..
Sommige mensen voelen zich dusdanig tegengehouden in hun geloofsleven door de partner dat ze geen andere weg zien...tenslotte moet Hij altijd op de eerste plaats staan Knipoog smiley

Je noemt het gegeven dat Hij op de eerste plaats moet of zou moeten staan als echtscheidingsgrond en dat kan voor mensen een reden zijn. Eerlijk gezegd denk ik niet dat mensen zo makkelijk scheiden maar wel dat mensen te makkelijk trouwen. Soms ook op basis van al of niet christelijke argumenten als: we hadden het met elkaar gedaan en dan ben je dus voor God getrouwd dus ik hoorde wel met hem te trouwen. En dat terwijl vrouw in kwestie voor het huwelijk al wist dat het niets zou worden. Dat eindigt dan in een echtscheiding. Ik denk dan dat het beter is in zo'n geval niet te trouwen. Of: ik ben als maagd het huwelijk ingegaan en na het huwelijk bleek het in bed niet te werken. Moet je dan de rest van je leven daar maar in berusten? Ik vraag me dan ook oprecht af of het wel wijs is als maagd het huwelijk in te gaan. Ik ben er overigens ook van overtuigd dat dit zelden gebeurt. Maar de christelijke of kerkelijke regels hebben niet altijd een goede werking en daarvan kunnen veel mensen hier meepraten.

Thomas, gescheiden.

Berichten: 2338

THOMAS968 schreef:

Je noemt het gegeven dat Hij op de eerste plaats moet of zou moeten staan als echtscheidingsgrond en dat kan voor mensen een reden zijn. Eerlijk gezegd denk ik niet dat mensen zo makkelijk scheiden maar wel dat mensen te makkelijk trouwen. Soms ook op basis van al of niet christelijke argumenten als: we hebben het met elkaar gedaan en dan ben je dus voor God getrouwd dus ik hoorde wel met hem te trouwen. En dat terwijl vrouw in kwestie voor het huwelijk al wist dat het niets zou worden. Dat eindigt dan in een echtscheiding. Ik denk dan dat het beter is in zo'n geval niet te trouwen. Of: ik ben als maagd het huwelijk ingegaan en na het huwelijk bleek het in bed niet te werken. Moet je dan de rest van je leven daar maar in berusten? Ik vraag me dan ook oprecht af of het wel wijs is als maagd het huwelijk in te gaan. Ik ben er overigens ook van overtuigd dat dit zelden gebeurt. Maar de christelijke of kerkelijke regels hebben niet altijd een goede werking en daarvan kunnen veel mensen hier meepraten.

Thomas, gescheiden.

Dit is dus precies de situatie waarin ik zelf verkeerde. Helaas heb ik me, vooral door toedoen van anderen, destijds wel verplicht gevoeld om te trouwen en dat terwijl ik helemaal niet zeker was van de relatie. Ik raakte mezelf daarom steeds meer kwijt en het is een lange weg geweest om uiteindelijk toch de knoop door te hakken en te gaan scheiden.
Sindsdien heb ik heel hard aan mezelf gewerkt en mezelf dus eindelijk weer terug gevonden...en na een korte poging de relatie alsnog nieuw leven in te blazen me uiteindelijk gerealiseerd dat het voor mij echt niet ging werken.
Toendertijd zette ik alles op de eerste plaats behalve God, en hoe meer ik nu bezig was om dat wel te doen, hoe meer ik me realiseerde dat het verkeerd was om in deze relatie te blijven op bijbelse gronden.
Ik heb voor mezelf gekozen, en daarmee voor God...al zal lang niet iedereen het daarmee eens zijn Knipoog smiley

Tess, die tegenwoordig vooral haar hart als leidraad gebruikt...

Berichten: 2706

Ik heb de Onlinebijbel er even bij gehaald en daar wordt toch in diverse vertalingen van verkracht gesproken (o.a.NBG) Ook een vertaling van: die haar aangrijpt. Los van de interpretatie die je terecht noemt zijn de vertalingen niet eenduidig.

Toch hanteer ik het standpunt dat deze oorspronkelijk goede sociale wet in de context van die tijd, nu niet meer te hanteren is en nagenoeg niemand dat een goede christelijke oplossing zou vinden.

Thomas, die de OLB aanraadt.

TESSYBEAR731 schreef:

Om hier echt een mening over te geven zou ik persoonlijk idd ook wel wat meer onderbouwing willen hebben...
Ik denk dat het ook in dit geval veel te maken heeft met hoe je dingen interpreteert...

Ik gebruik het stukje van Thomas even als voorbeeld:

Heel veel mensen halen inderdaad ditzelfde verhaal uit het vers...dit is wat er staat:

Wat ik hier uit haal is dat er in vers 25-27 idd sprake is van verkrachting en het vers zegt dan ook duidelijk dat de man gedood moet worden.
In de verzen 28-29 enkel staat nergens dat er sprake is van verkrachting...er staat dat de man met de vrouw "betrapt" word wat m.i. niet per definitie stelt dat het niet om wederzijdse gemeenschap kan gaan.
Ik geloof dus niet dat men hier een vrijbriefje in kan lezen om een "vrije" maagd te verkrachten, maar dat er sprake is van contact met wederzijdse toestemming en dan is de conclusie ook veel logischer.

Denk dus dat alles staat en valt met eigen interpretatie en die verschilt per persoon...
Wat echtscheiden betreft denk ik wel dat er idd gekeken moet worden naar het hoe en wat van de periode waarin de boeken geschreven zijn...net als bij het huwelijk.
Persoonlijk ben ik het dus met Henk eens dat harmonie een grote rol speelt.
Als scheiden ervoor zorgt dat je beter in je vel zit, en ook beter in je geloof?..
Sommige mensen voelen zich dusdanig tegengehouden in hun geloofsleven door de partner dat ze geen andere weg zien...tenslotte moet Hij altijd op de eerste plaats staan Knipoog smiley

Berichten: 1181

LEANNE226 schreef:

Interessant!Vooral het gedeelte over het eenzijdig aangaan van het huwelijk en het verschil tussen echtbreuk en echtscheiding.Ik kan in de bijbel alleen vinden dat de man door het verstoten van zijn vrouw echtbreuk pleegt,scheiding(verstoting) = echtbreuk??........hoe moet ik dat dan zien?

Marcus 10
1] Hij vertrok uit Kafarnaüm naar Judea en het gebied aan de overkant van de Jordaan, en de mensen verzamelden zich weer in groten getale om hem heen; hij onderwees hen zoals hij gewoon was te doen. [2] Er kwamen ook Farizeeën op hem af. Ze vroegen hem of een man zijn vrouw mag verstoten. Zo wilden ze hem op de proef stellen. [3] Hij vroeg hun: ‘Hoe luidt het voorschrift van Mozes?’ [4] Ze zeiden: ‘Mozes heeft de man toegestaan een scheidingsbrief te schrijven en haar te verstoten.’ [5] Jezus zei tegen hen: ‘Hij heeft dat voor u opgeschreven omdat u zo harteloos en koppig bent. [6] Maar al bij het begin van de schepping heeft God de mens mannelijk en vrouwelijk gemaakt; [7] daarom zal een man zijn vader en moeder verlaten en zich hechten aan zijn vrouw, [8] en die twee zullen één worden, ze zijn dan niet langer twee, maar één. [9] Wat God heeft verbonden, mag een mens niet scheiden.’
[10] In huis stelden de leerlingen hem hier weer vragen over. [11] Hij zei tegen hen: ‘Wie zijn vrouw verstoot en met een ander trouwt, pleegt overspel; [12] en als zij haar man verstoot en met een ander trouwt, pleegt zij overspel.’

het gedeelte wat leanne aanhaalt lijkt me veelzeggend genoeg.
ik maak hieruit op dat er geen andere scheidingsgrond in Gods ogen is dan die van overspel. anderzijds weten we ook dat God verbied om te doden, jezelf in nodeloos gevaar te begeven etc. Hieruit maak ik op dat echtscheiding ook toegestaan is in geval van mishandeling etc.

maar verder??? deze dominee praat naar mijn idee goed, wat in de bijbel duidelijk niet goed gepraat word als ik bovenstaand stuk lees.
en hoe makkelijk is het om te zeggen...de liefde is weg, mijn relatie werkt niet meer?? simpel toch? maar zou dat een afdoende reden voor God zijn?
Zoals ik hierboven al ergens las, er word idd snel getrouwd, maar ook zeker vaak te makkelijk gescheiden, en te weinig aan relaties gewerkt.

een huwelijk is levenslang hard werken door(en voor) twee partijen. Wat me opvalt is dat mensen in hoog tempo steeds egoistischer worden....eerder voor zichzelf kiezen, en daarbij makkelijker hun partner en kinderen op de tweede plaats zetten onder het motto van: als IK maar gelukkig ben.

Berichten: 1599

Ik ben dan ook gescheiden na een lang huwelijk van strijd, onenigheid, moeite, proberen, vrouw die steeds verliefd was op ander.

We hebben daar wat onenigheid over gehad, dan ging het weer een tijdje goed, maar merkte ik weer dat ze kontakt had met die ander.

En ik heb wat gebeden, ook weer goede tijden samen gekend, maar laatste jaren werd het steeds moeilijker. Vooral door een ding wat echt recht tegen mijn geloofsleven in druiste.
Toen ik hoorde dat ze weer wat had met die ander, en mijn jongste kind was 6jr, was t genoeg, zo snel mogelijk scheiden.

En weet je.... t voelde als een bevrijding, van spanning, maar...... de klap van kinderen missen, toch gefaald voelen, teleurstelling in God, waarom de zegen op t huwelijk er niet is geweest.

Mensen die je laten vallen, omdat je gescheiden bent, mensen die je veroordelen, terwijl ze de situatie en de strijd niet eens weten, die dingen doen echt pijn. Mensen die je als zondaar beschouwen.

Vraag is dus.... ben je dat?

Ik denk zelf van niet, als je de bijbel er op na slaat . Scheiden is geoorloofd indien de ander ontrouw is en overspel in t huwelijk plaatsvindt.
Maar ik lees hier van anderen ook, dat als de relatie niet goed is, het beter is. Daar heb ik toch enige moeite mee. Ook de redenatie van als de sex niet zo lukt. Ik denk zelf dat dat vaak ligt aan t egoïstisch omgaan met sex. Als je de ander belangrijker vind dan jezelf, en je niet alleen aan jezelf denkt, is dat veel beter, dat geldt in alles, en ook in sex.
Stel dat dat niet zo fijn gaat, dan is er mijns inziens vaak sprake van het niet aanvoelen van de behoefte van de ander. Daarin kan je een lering trekken, mee aan t werk gaan. Daarin kan je ook samen een weg zoeken, samen met God.
Ik lees hier ook dat er een reden wordt aangehaald, als de ander niet gelovig is. Dat zijn dingen waar je vooraf over na moet denken. Is een relatie aangaan met ongelovige wel iets, wat je geloofsleven ten goede zal komen? Maar stel dat je wel in een dergelijke situatie zit. Is dat dan reden om een scheiding te overwegen? Ik denk dat je voor de ander moet bidden, volharden daarin en helaas de mindere zijn, jezelf dan enigzins wegcijferen als het je groei wat in de weg staat. Volgens mij schrijft Paulus daar iets over, over het heiligen van de ander, het heiligen van je kinderen daarin ook.

Maar goed, dan ben je gescheiden en hoor je mensen vinden dat je gezondigd hebt, terwijl ze dus de redenen niet weten. Ik heb daar grote moeite mee, gebrek aan respect, liefde voor je naaste en dergelijke.
Woorden van schuld aanpraten. En die woorden kunnen soms knagen aan je eigen geweten, t duveltje maakt er graag gebruik van dat je je schuldig voelt ten opzichte van God.
Daarom is t zo belangrijk altijd met empathie met anderen om te gaan.

Hertrouwen, wat is daar nu fout aan? Ik zie daar totaal geen enkele fout in. Waarom zou God daar moeite mee moeten hebben?

Berichten: 913

Mijn reactie zou zijn dat het wel zonde is maar de dingen in praktijk wil men liever daar niets over horen ze horen liever de aangename leugen dan de onaangename Waarheid dus heb je daar een mening over gevormd dan word je gelijk door derde apart gezet of zovan hou jij daar nou maar buiten met je vrome praatjes en hou je liefst je mond met je bijbelteksten.
Je geeft antwoord in wat je leest maar dat word je kwalijk genomen.
Verder kan ik je een verhaal vertellen en dat is echt gebeurd heb iemand al daar over gemaild maar kreeg daar geen antwoord op maar het gaat om het volgende. Hiermee geef ik eerlijk mijn duidelijk mening over in hoe ik denk zo wil ik velen niet kwetsen maar ik wil wel eerlijk zijn ja ook tegen jullie. Ondanks jullie verleden voor mij blijven jullie altijd mijn broeders en zusters in Christus. Knipoog smiley

Als ik hoor en zie dat de man gescheiden is zal ik daar ook geen verdere kennis mee willen maken als het gaat om een relatie (verkering) want ik mag niet met een gescheiden man trouwen is dat overspel en bega ik ook zonde en dat moet niet.
Alleen als de man weduwnaar is of als zijn vrouw hem heeft verlaten voor een ander terwijl hij daar geen weet van heeft.
Ik heb in mijn kenniskring een zuster waarvan haar man ongelovig is en haar heeft verlaten ze heeft jaren alleen geweest totdat er man in haar leven kwam een evangelist en met haar ging trouwen en samen erop uit gingen om het evangelie te vertellen.
Ze is ook zelf nu al over 50 en geniet nog steeds van haar man waarmee ze nu voor de 2e keer is getrouwd.
Dit kan ik niet als verkeerd zien ik hoop dat jullie mij daarin kan begrijpen dat niet elk situatie gelijk zonde is.
Wel voor haar 1e echtgenoot maar die verliet haar omdat ze tot Christus was gekomen moet ze dan alleen blijven leven?

Géén enkel mens is volmaakt ik ook niet en doe dagelijks mijn fouten die ik liever niet deed en toch doe.
We zitten allemaal in de Leerschool van het leven en mogen we op Gods woord ons richten.
Je komt dan vaak alleen te staan die het recht voor ogen hebben maar is Jezus dat ook nooit geweest.
Lees eens 2 Tim 3:13 t/m 4:5.

Wiens leven is geweest elk hart kleeft van pijn en is in stukjes gebroken wat de verhalen zijn weet ik niet maar het is waar ieder mens denkt gauw genoeg aan hun eigen IK zouden we eigenlijk niet meer onszelf meer moeten wegcijferen ons ik verkleinen en meer Jezus in ons leven centraal stellen en meer luisteren naar Gods Woord in hoe er staat zonder dingen onder het vloerkleedje te vegen of niet willen horen naar wat Hij zegt Zijn Woord is heel duidelijk maar willen we eigenlijk wel naar Hem luisteren tot gehoorzaam zijn zoals Hij het wil en niet wij.
Het is moeilijk om je helemaal te buigen dat je knieen de vloer raken en de letter voor lief te nemen zoals het er staat.
Hoe dan ook wat in je leven is geweest of is gebeurt breng dat in gebed en volg Hem mag Hij je voor 100% je kneden, vormen en vullen naar Zijn Beeld.
Zodat we voor velen tot evangelisten mogen behoren te zijn want hoelang we nog hier leven weet géén één maar de tijd staat 5 voor 12.
Lees je Bijbel en Bidt elke dag zodat je Groeien mag.

Wie je de waarheid durft te geven is je vriend.

Hartelijke groet,

Anita

Berichten: 1599

ANITA324 schreef:

Als ik hoor en zie dat de man gescheiden is zal ik daar ook geen verdere kennis mee willen maken als het gaat om een relatie (verkering) want ik mag niet met een gescheiden man trouwen is dat overspel en bega ik ook zonde en dat moet niet.
Alleen als de man weduwnaar is of als zijn vrouw hem heeft verlaten voor een ander terwijl hij daar geen weet van heeft.
Anita

Hiermee geef je voor jezelf wel een rare tweeerlei boodschap af.

t mag wel....en t mag niet?

Jij wilt geen man die gescheiden is, omdat dat volgens jou overspel is.???
Maar een weduwnaar of man van wie vrouw er vandoor is met ander... mag wel?

Ik vind dat je die dingen erg in hokjes plaatst, precies zoals mensen doen als ze horen dat je gescheiden bent. Wie weet mijn achtergrond, wie weet mijn redenen, wie weet van mijn strijd, wie weet van mijn schuldig voelen daardoor, van mijn schreeuw naar God?
Alleen God weet er van...en Hij heeft naar mij omgezien, mij weer bij de hand genomen. Alleen God zal ons beoordelen. Geen zonde is groter dan de ander.

Het gaat erom wat we bij dat kruis hebben neergelegd.

Gelukkig is God genadig en heeft hij geen bordje neergezet met de boodschap dat scheidingen niet in behandeling worden genomen.

Integendeel... moord werd zelfs in behandeling genomen. En ik denk dat dat toch wel een van de grootste schulden is die een mens op zich kan laden.

Berichten: 655

JONATHAN890 schreef:

Hiermee geef je voor jezelf wel een rare tweeerlei boodschap af.

t mag wel....en t mag niet?

Jij wilt geen man die gescheiden is, omdat dat volgens jou overspel is.???
Maar een weduwnaar of man van wie vrouw er vandoor is met ander... mag wel?

Ik vind dat je die dingen erg in hokjes plaatst, precies zoals mensen doen als ze horen dat je gescheiden bent. Wie weet mijn achtergrond, wie weet mijn redenen, wie weet van mijn strijd, wie weet van mijn schuldig voelen daardoor, van mijn schreeuw naar God?
Alleen God weet er van...en Hij heeft naar mij omgezien, mij weer bij de hand genomen. Alleen God zal ons beoordelen. Geen zonde is groter dan de ander.

Het gaat erom wat we bij dat kruis hebben neergelegd.

Gelukkig is God genadig en heeft hij geen bordje neergezet met de boodschap dat scheidingen niet in behandeling worden genomen.

Integendeel... moord werd zelfs in behandeling genomen. En ik denk dat dat toch wel een van de grootste schulden is die een mens op zich kan laden.

AMEN Jonathan!

Berichten: 5057

Eerlijk gezegd ben ik het niet eens met je gekozen strategie. Temeer omdat het in veel gevallen niet werkt. Iedereen die een scheiding meemaakt blijft zitten met een stuk schuldgevoel. Of dat terecht is of onterecht maakt niet uit, dat gevoel blijft aan ieder christen knagen. De mens zit nu eenmaal anders in elkaar dan we zouden willen. Om dit schuldgevoel weg te redeneren gaat men zichzelf rechtvaardigen, en ik geloof dat dat ook terecht is, maar dat dat tegelijkertijd ook weer niet alles is. En ook niet dat de volledige waarheid weergeeft. In mijn ogen is het slechts een poging het schulgevoel weg te redeneren en ik denk dat dat niet werkt.
Dat schuldgevoel geeft ook onzekerheid. Onzekerheid naar God en naar de gemeente. En dat los je niet zo gemakkelijk op. Vaak durft men niet meer naar de gemeente, omdat je het idee hebt dat je daar niet hoort. Door de anderen word je gezien als tweederangs christen, die je mag gedogen in de gemeente, maar die eigenlijk al met één been in de hel staat.

Wat voor mij echter geholpen heeft, is dat ik vergeving gevraagd heb. Eigenlijk voortdurend vergeving, want het bleek, dat hoewel ik misschien in mijn recht stond door te scheiden, ik heel veel dingen fout gedaan had. Pas toen ik door dat proces van vergeving ging, kon ik weer opnieuw beginnen.
Mijn ex en ik hebben daarna nog een ontmoeting gehad, waarin we vergeving aan elkaar gevraagd hebben voor alle fouten die we gemaakt hebben. Toen heb ik pas de bevrijding gevonden waar ik naar op zoek was.

Berichten: 913

JONATHAN890 schreef:

Hiermee geef je voor jezelf wel een rare tweeerlei boodschap af.

t mag wel....en t mag niet?

Jij wilt geen man die gescheiden is, omdat dat volgens jou overspel is.???
Maar een weduwnaar of man van wie vrouw er vandoor is met ander... mag wel?

Ik vind dat je die dingen erg in hokjes plaatst, precies zoals mensen doen als ze horen dat je gescheiden bent. Wie weet mijn achtergrond, wie weet mijn redenen, wie weet van mijn strijd, wie weet van mijn schuldig voelen daardoor, van mijn schreeuw naar God?
Alleen God weet er van...en Hij heeft naar mij omgezien, mij weer bij de hand genomen. Alleen God zal ons beoordelen. Geen zonde is groter dan de ander.

Het gaat erom wat we bij dat kruis hebben neergelegd.

Gelukkig is God genadig en heeft hij geen bordje neergezet met de boodschap dat scheidingen niet in behandeling worden genomen.

Integendeel... moord werd zelfs in behandeling genomen. En ik denk dat dat toch wel een van de grootste schulden is die een mens op zich kan laden.

Als je als man en vrouw trouwt beamen je dat als een zegel die nimmer verbroken word tot je dood scheidt dit bedoel ik voor als een man weduwnaar is geworden en dus vrij af is en weer opnieuw mag trouwen.
Als de vrouw van de man verlaat om de ander en hij koestert nog zijn vrouw maar de vrouw geeft strikt de boodschap ik wil van je scheiden en de man niet is dat een ander verhaal en gaat de man vrij uit omdat hij dit liever niet had gewild maar met dwang werd gedwongen.

Als je beide voor gemak snel trouwt zonder elkaar echt te kennen en later beseft van heej dat en dat heb ik niet van hem of haar verwacht ren dan niet snel naar de advokaat om te scheiden maar los het samen op met God en bidt voor elkaar en zoek naar oplossing waarop het zo mis liep dat je elkaars vertrouwen mag hervinden want vaak is het dat we snel opgeven en om ons zelf denken en dan vaak uit elkaar gaan.

Verder ik ben een vrijgezelle vrouw nog nooit samen gewoont of getrouwd geweest je gaat nadenken over je leven en bekijkt de dingen dan ook naar de letter wat zegt Hij en wat vraagt Hij van mij dat ik doen zal en je kan als mens zwak zijn en op het vlees op je gevoel af gaan maar wat is wijsheid en waarop vul je leven in voor mij geld dan WLW dat houd in Ware Liefde Wacht je wil je voor 1x je aan iemand geven en voor je hele leven daarmee oud worden totdat Jezus terug komt.
Mijn gebeden die ik vaak meeneem en hoop je dat er een man naar Gods hart op je levensweg nabij komt en waar hij je als hoofd van het gezin kan zijn en jou als vrouw geestelijke onderwijs mee kan geven.
Velen die mij kennen weten dat ik ouderwets ben en te zwart -wit ben in geloof maar is het niet zo dat het woord juist zwart op wit is. Alleen willen we ons ook daar aan gehoorzamen en Hem volgen op heel je levensweg.

Zo ken ik je leven niet en hoe het uitviel en ieders leven hebben harten die zich pijn hebben gedaan is jammer dat het zo is gebeurd.
Maar begrijp me wat ik zeg ook ik heb wel mijn verantwoordelijkheid met wie ik ga kennis maken met wie ik verkering aan ga of daarmee ga trouwen en als ik alleen op mijn vlees zou af gaan inplaats van mijn geest dan pleeg ik zelf wel overspel als ik met een gescheiden man zou verkeren als dat van de achtergrond ook niet pluis is.

We hebben allemaal onze eigen verantwoording af te leggen bij God en Hij doorgrond onze harten en weerlegt ze tot vergeving en genezing.

Hartelijke groet,

Anita

Berichten: 1181

CHATULIEM619 schreef:

Eerlijk gezegd ben ik het niet eens met je gekozen strategie. Temeer omdat het in veel gevallen niet werkt. Iedereen die een scheiding meemaakt blijft zitten met een stuk schuldgevoel. Of dat terecht is of onterecht maakt niet uit, dat gevoel blijft aan ieder christen knagen. De mens zit nu eenmaal anders in elkaar dan we zouden willen. Om dit schuldgevoel weg te redeneren gaat men zichzelf rechtvaardigen, en ik geloof dat dat ook terecht is, maar dat dat tegelijkertijd ook weer niet alles is. En ook niet dat de volledige waarheid weergeeft. In mijn ogen is het slechts een poging het schulgevoel weg te redeneren en ik denk dat dat niet werkt.
Dat schuldgevoel geeft ook onzekerheid. Onzekerheid naar God en naar de gemeente. En dat los je niet zo gemakkelijk op. Vaak durft men niet meer naar de gemeente, omdat je het idee hebt dat je daar niet hoort. Door de anderen word je gezien als tweederangs christen, die je mag gedogen in de gemeente, maar die eigenlijk al met één been in de hel staat.
Wat voor mij echter geholpen heeft, is dat ik vergeving gevraagd heb. Eigenlijk voortdurend vergeving, want het bleek, dat hoewel ik misschien in mijn recht stond door te scheiden, ik heel veel dingen fout gedaan had. Pas toen ik door dat proces van vergeving ging, kon ik weer opnieuw beginnen.
Mijn ex en ik hebben daarna nog een ontmoeting gehad, waarin we vergeving aan elkaar gevraagd hebben voor alle fouten die we gemaakt hebben. Toen heb ik pas de bevrijding gevonden waar ik naar op zoek was.

het schuldgevoel waar je het over hebt....
ik heb daar nooit een moment last van gehad. het weggaan van mijn expartner kwam voor ons als een donderslag bij heldere hemel, en toen ik hem na 5 keer weer proberen definitief de deur uitzette was dat de grootste bevrijding die ik ooit meemaakte.
God is duidelijk in Zijn woord als het gaat over echtscheiding na echtbreuk, en dat gegeven gaf me berusting in mijn scheiding.

en jonathan....
een vrouw die verliefd is op een ander tijdens haar huwelijk doet ook overspel he( in haar hart)

Berichten: 2978

ANITA324 schreef:

dan pleeg ik zelf wel overspel als ik met een gescheiden man zou verkeren als dat van de achtergrond ook niet pluis is.

Daar kun je pas over oordelen als je die achtergrond weet en niet bij voorbaat al afwijzen.
Weet je Anita,als mensen trouwen hopen/weten/denken ze dat het voor eeuwig is,die belofte doen ze ook dus ooit zijn ze net zo begonnen als jij.........niemand kan in de toekomst kijken,jij(gelukkig)ook niet

Berichten: 260

THOMAS968 schreef:

. Of: ik ben als maagd het huwelijk ingegaan en na het huwelijk bleek het in bed niet te werken. Moet je dan de rest van je leven daar maar in berusten? Ik vraag me dan ook oprecht af of het wel wijs is als maagd het huwelijk in te gaan.
Thomas, gescheiden.

Thomas, begrijp ik hieruit dat jij er een voorstander van bent om eerst samen seks te hebben om te kijken of het in bed wel fijn is voor dat je met iemand wilt trouwen? klinkt toch wel een beetje als: eerst ff proeven voor ik een beslissing neem. Dat veel mensen niet wachten met seks tot na het huwelijk heeft denk ik niet zo zeer te maken met een van te voren gepland uitproberen dan wel met zo smoor verliefd zijn, dat het vlees sterker is/wordt dan de geest.

Wanneer je iemand voor je gaat trouwen wilt "uitproberen" om te kijken of het gaat, zul je denk ik een redelijke tijd moeten gaan samenwonen. Ik denk dat je dan pas echt merkt hoe iemand is, ook wanneer de persoon zich even niet lekker voelt, of in een stress situatie is. Hoe iemand is nadat de eerste verliefdheid is overgegaan tot een diep houden van, merk je vaak pas in een huwelijk (of samenwonen).

Berichten: 1599

CHATULIEM619 schreef:

Eerlijk gezegd ben ik het niet eens met je gekozen strategie. Temeer omdat het in veel gevallen niet werkt. Iedereen die een scheiding meemaakt blijft zitten met een stuk schuldgevoel. Of dat terecht is of onterecht maakt niet uit, dat gevoel blijft aan ieder christen knagen. De mens zit nu eenmaal anders in elkaar dan we zouden willen. Om dit schuldgevoel weg te redeneren gaat men zichzelf rechtvaardigen, en ik geloof dat dat ook terecht is, maar dat dat tegelijkertijd ook weer niet alles is. En ook niet dat de volledige waarheid weergeeft. In mijn ogen is het slechts een poging het schulgevoel weg te redeneren en ik denk dat dat niet werkt.
Dat schuldgevoel geeft ook onzekerheid. Onzekerheid naar God en naar de gemeente. En dat los je niet zo gemakkelijk op. Vaak durft men niet meer naar de gemeente, omdat je het idee hebt dat je daar niet hoort. Door de anderen word je gezien als tweederangs christen, die je mag gedogen in de gemeente, maar die eigenlijk al met één been in de hel staat.

Wat voor mij echter geholpen heeft, is dat ik vergeving gevraagd heb. Eigenlijk voortdurend vergeving, want het bleek, dat hoewel ik misschien in mijn recht stond door te scheiden, ik heel veel dingen fout gedaan had. Pas toen ik door dat proces van vergeving ging, kon ik weer opnieuw beginnen.
Mijn ex en ik hebben daarna nog een ontmoeting gehad, waarin we vergeving aan elkaar gevraagd hebben voor alle fouten die we gemaakt hebben. Toen heb ik pas de bevrijding gevonden waar ik naar op zoek was.

Voor mij is dit net zo geweest. Ik heb ook bevrijding ervaren toen er vergeving was.
Boosheid en teleurstelling naar mijn ex toe, belemmerde mij behoorlijk.
Ook in de communicatie met mekaar was dit niet bevorderlijk. Een jaar geleden had ik behoorlijk intensieve gesprekken met haar weer gehad over de dingen die in het huwelijk fout zijn gegaan. De ander, mijn beste vriend was het, die in het huwelijk kwam te staan.
En natuurlijk ook dingen die ik anders had kunnen doen, maar door de onmacht je vrouw te zien verliezen niet lukten. Al die dingen hebben we uitgesproken. Maar ook mekaar kunnen vergeven.
Die vriend hoef ik nooit meer te zien, of te spreken. Heb ook niets tegen hem, ben daar gewoon helemaal klaar mee.

De gemeente waar ik niet meer kwam, bezoek ik nu weer, heb ook de teleurstelling met een aantal mensen uitgesproken, ook met de pastoraal medewerker heb ik een goed gesprek gehad, over die dingen. Over de voordeur die altijd is voorzien van een warm welkom, maar de achterdeur van de kerk die onbewaakt is, waar mensen zo door verdwijnen.

En weet je.... vergeving naar anderen is genezing, genezing maakt vrij.
Die dingen hebben bij mij de deuren voor God weer helemaal open gezet, die jaren op een minikier stonden. En de weg die God nu met mij gaat is geweldig.

Wat dan wel jammer is, is dat mensen je nog een bordje opplakken....gescheiden, en nog meer jammer is, is dat t mensen zijn die je broers en zussen zijn. De wereld heeft er geen moeite mee hoor, daar heb ik de jaren na mijn scheiding meer steun gevonden dan bij mede christenen. En dat doet pijn als mensen je nog steeds in hokjes duwen.

Gelukkig heeft God geen bordjes, hokjes,.... alleen maar twee Liefdevolle armen.

Berichten: 2706

MARIANNE129 schreef:

Thomas, begrijp ik hieruit dat jij er een voorstander van bent om eerst samen seks te hebben om te kijken of het in bed wel fijn is voor dat je met iemand wilt trouwen? klinkt toch wel een beetje als: eerst ff proeven voor ik een beslissing neem. Dat veel mensen niet wachten met seks tot na het huwelijk heeft denk ik niet zo zeer te maken met een van te voren gepland uitproberen dan wel met zo smoor verliefd zijn, dat het vlees sterker is/wordt dan de geest.

Wanneer je iemand voor je gaat trouwen wilt "uitproberen" om te kijken of het gaat, zul je denk ik een redelijke tijd moeten gaan samenwonen. Ik denk dat je dan pas echt merkt hoe iemand is, ook wanneer de persoon zich even niet lekker voelt, of in een stress situatie is. Hoe iemand is nadat de eerste verliefdheid is overgegaan tot een diep houden van, merk je vaak pas in een huwelijk (of samenwonen).

Je kunt hier naar de theorie kijken van hoe het zou moeten en ook naar de werkelijkheid. En die is dat nagenoeg iedereen het wel doet en ook wil. Als het goed zit met een stel is dat verlangen er ook of ontstaat dat ergens.
Daar kun je je eigen interpretatie met een term van uitproberen opzetten, maar een relatie is niet een andere auto of zo, dus ik vind die term wat ongelukkig van je gekozen. Op een gegeven moment, meestal niet gepland, gebeurt het gewoon en de meesten van ons is dat overkomen.

Ik heb er soms moeite mee dat het met bijna iedereen zo gaat en dat er dan bij ons als christenen onderling een hele andere praktijk is dan in theorie wordt beweerd, ook hier op het forum. Je kunt elkaar met allerlei schuldgevoel overladen en juist daar moeten we als gelovigen eens mee ophouden. Liefde, seksualiteit en de kwaliteit van een relatie hebben invloed op elkaar. Liefde en lust gaan voor een deel samen en mogen dat ook gaan. Dat slechte huwelijken van veel CM-ers dit beeld vertroebeld hebben begrijp ik maar al te goed. Maar het feit dat veel mensen slecht behandeld zijn op dit punt tijdens een eerder huwelijk maakt nog niet dat er sprake is van een onbereikbaar ideaal. In liefde hertrouwen kan niet in strijd zijn met de christelijke boodschap van de liefde en de boodschap van altijd een nieuwe start mogen maken.

Ik pleit voor een eerlijker kijken naar liefde en seksualiteit tussen mensen. En niet voor losbandigheid zoals ik in eerdere bijdragen al heel duidelijk gemaakt heb.

Het is toch wel tragisch dat vrijwel niemand op CM zich op dit punt kwetsbaar op durft te stellen. Er zijn hier echter voldoende mensen die wel goed aanvoelen wat ik wil zeggen.

Thomas, die vindt dat het beter is om eerlijker naar jezelf te kijken.

Berichten: 66

het is altijd zonde,gewoon een typisch geval van heel jammer. zo is het leven.

Berichten: 5057

THOMAS968 schreef:

Je kunt hier naar de theorie kijken van hoe het zou moeten en ook naar de werkelijkheid. En die is dat nagenoeg iedereen het wel doet en ook wil. Als het goed zit met een stel is dat verlangen er ook of ontstaat dat ergens.
Daar kun je je eigen interpretatie met een term van uitproberen opzetten, maar een relatie is niet een andere auto of zo, dus ik vind die term wat ongelukkig van je gekozen. Op een gegeven moment, meestal niet gepland, gebeurt het gewoon en de meesten van ons is dat overkomen.

Ik heb er soms moeite mee dat het met bijna iedereen zo gaat en dat er dan bij ons als christenen onderling een hele andere praktijk is dan in theorie wordt beweerd, ook hier op het forum. Je kunt elkaar met allerlei schuldgevoel overladen en juist daar moeten we als gelovigen eens mee ophouden. Liefde, seksualiteit en de kwaliteit van een relatie hebben invloed op elkaar. Liefde en lust gaan voor een deel samen en mogen dat ook gaan. Dat slechte huwelijken van veel CM-ers dit beeld vertroebeld hebben begrijp ik maar al te goed. Maar het feit dat veel mensen slecht behandeld zijn op dit punt tijdens een eerder huwelijk maakt nog niet dat er sprake is van een onbereikbaar ideaal. In liefde hertrouwen kan niet in strijd zijn met de christelijke boodschap van de liefde en de boodschap van altijd een nieuwe start mogen maken.

Ik pleit voor een eerlijker kijken naar liefde en seksualiteit tussen mensen. En niet voor losbandigheid zoals ik in eerdere bijdragen al heel duidelijk gemaakt heb.

Het is toch wel tragisch dat vrijwel niemand op CM zich op dit punt kwetsbaar op durft te stellen. Er zijn hier echter voldoende mensen die wel goed aanvoelen wat ik wil zeggen.

Thomas, die vindt dat het beter is om eerlijker naar jezelf te kijken.

Eerlijk gezegd vind ik dat je met deze bijdrage veel mensen tekort doet. Er zijn nog voldoende mensen, die seksualiteit bewaren voor binnen het huwelijk. En je geeft de boodschap af, waar maak je je druk om, iedereen doet het toch.
Seksualiteit is tevens geen garantie voor een goede relatie, daar komen ook andeere dingen bij kijken. Zelf vind ik wel dat seksualiteit een bepaalde druk op de relatie kan leggen. En dat is ook weer niet goed. Maar in mijn ogen mag het nooit een criterium vormen voor een huwelijk.

Berichten: 456

De door Henk getipte beoordeling van het boek van ds. Koekkoek vind ik ook verhelderend in deze discussie. Ik kan de beoordeling ook wel onderschrijven.
Ik denk dat we echtscheiding wel zonde kunnen noemen, omdat het een illustratie is van de gebrokenheid van de schepping. God heeft dat niet gewild en bedoeld. Integendeel, Hij is een God van liefde en vrede en heeft mensen aan elkaar gegeven om van elkaar te houden.

Bij het aangaan van een huwelijk beloof je je partner trouw te zijn. Ik denk, niet voor een bepaalde tijd, maar in principe tot de dood scheiding maakt. Bij echtscheiding verbreek je die belofte. Je maakt je woord niet waar, dus... kun je spreken van zonde.
Beste mensen, ik veroordeel absoluut niets of niemand. Ik denk namelijk dat we het net zo goed zonde kunnen noemen als partners wel bij elkaar blijven, terwijl het huwelijk nog meer stuk maakt dan een scheiding.

Zonden doen we allemaal. En, zoals Jonathan al schreef, maak je je schuldig aan één gebod, dan ben je schuldig aan alle. We zitten in die zin dus allemaal in hetzelfde schuitje...
Ik vind het geweldig dat God zondige mensen opzoekt met Zijn liefde en genade. Hij is bewogen om de gebrokenheid waarin Zijn schepping zich bevindt.
De slotopmerking van het beoordelende artikel spreekt me erg aan:

Quote:

Dit betekent dat iedere gelovige in de gemeente aanvaarding en respect verdient en wordt uitgenodigd om de weg van de heiliging te bewandelen. Gescheiden (en hertrouwde) mensen nemen hierin geen uitzonderingspositie in. Integendeel, ik ben van mening dat het de gemeente zou sieren wanneer hen extra aandacht en zorg zou toekomen, omdat zij veelal een zware en moeitevolle periode achter de rug hebben en veel te lijden hebben gehad.

Is het voor mij dan om het even om een relatie aan te gaan met een gescheiden of nog nooit getrouwde man? De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat dit niet helemaal waar is; hierin speelt mee denk ik dat ik zelf nog niet getrouwd ben geweest. Ik zou zeker iemand erop bevragen hoe het proces tot scheiding is geweest en hoe iemand daar achteraf in staat.
Het schrikt me misschien wat af, maar het gaat me veels te ver om het bij voorbaat als iets onoverkomelijks te zien...

Berichten: 2215

THOMAS968 schreef:

Je kunt hier naar de theorie kijken van hoe het zou moeten en ook naar de werkelijkheid. En die is dat nagenoeg iedereen het wel doet en ook wil. Als het goed zit met een stel is dat verlangen er ook of ontstaat dat ergens.
Daar kun je je eigen interpretatie met een term van uitproberen opzetten, maar een relatie is niet een andere auto of zo, dus ik vind die term wat ongelukkig van je gekozen. Op een gegeven moment, meestal niet gepland, gebeurt het gewoon en de meesten van ons is dat overkomen.

Ik heb er soms moeite mee dat het met bijna iedereen zo gaat en dat er dan bij ons als christenen onderling een hele andere praktijk is dan in theorie wordt beweerd, ook hier op het forum. Je kunt elkaar met allerlei schuldgevoel overladen en juist daar moeten we als gelovigen eens mee ophouden. Liefde, seksualiteit en de kwaliteit van een relatie hebben invloed op elkaar. Liefde en lust gaan voor een deel samen en mogen dat ook gaan. Dat slechte huwelijken van veel CM-ers dit beeld vertroebeld hebben begrijp ik maar al te goed. Maar het feit dat veel mensen slecht behandeld zijn op dit punt tijdens een eerder huwelijk maakt nog niet dat er sprake is van een onbereikbaar ideaal. In liefde hertrouwen kan niet in strijd zijn met de christelijke boodschap van de liefde en de boodschap van altijd een nieuwe start mogen maken.

Ik pleit voor een eerlijker kijken naar liefde en seksualiteit tussen mensen. En niet voor losbandigheid zoals ik in eerdere bijdragen al heel duidelijk gemaakt heb.

Het is toch wel tragisch dat vrijwel niemand op CM zich op dit punt kwetsbaar op durft te stellen. Er zijn hier echter voldoende mensen die wel goed aanvoelen wat ik wil zeggen.

Thomas, die vindt dat het beter is om eerlijker naar jezelf te kijken.

Thomas,

Eigenlijk hoort dit thuis in het topic ‘sex voor het huwelijk’, maar sommige topics vallen ook weer samen. ‘k Merk bij mezelf ook een grote terughoudendheid m.b.t. dit onderwerp. ‘k Heb dus ook veel moed moeten verzamelen, om dit te durven schrijven. ‘k Heb zelf namelijk juist het gevoel dat, als je op CM vindt dat sex binnen het huwelijk hoort, je bijna als een buitenaards wezen gezien wordt. Toch zijn er velen, ook hier op CM, die daar wel naar streven omdat ze het volgens de Bijbel vinden. Maar omdat het zo’n teer en gevoelig onderwerp is, houden velen hun mond. Ik begrijp dat heel goed, maar vind het tegelijkertijd ook jammer.

Er zijn een paar gedachten die in me opkomen, zonder dat ik een oordeel uit wil spreken:

Is de basis van een relatie niet de emotionele en geestelijke verbondenheid? Als dat niet goed zit, gaat het m.i. ook niet goed met de sex. In mijn nabije omgeving ken ik heel veel gelukkig getrouwde stellen, die – wat ik bijna zeker weet – als maagd het huwelijk in zijn gegaan. Dus is ‘uitproberen’ ('k begrijp je moeite met dit woord Thomas, maar ik weet even geen andere. ) persé nodig, om een goed huwelijk te kunnen hebben?

Ook mensen die streven naar sex binnen het huwelijk, gaan – vanuit hun standpunt bezien – wel eens de fout in. Maar mogen ze dit standpunt dan niet hebben? En maakt ze dat dan minder eerlijk?

Verandert de mening van iemand die gescheiden is wel eens, omdat ze ‘het’ toch al gedaan hebben?

Als je een poosje op CM ‘rondloopt’, kun je het gevoel krijgen dat het grootste deel van Nederland een scheiding meegemaakt heeft. Dat is een vertekend beeld. Er kunnen vele oorzaken – waarvan problemen met de sex er een van kan zijn, al denk ik dat er dan al meer mis is - zijn voor een scheiding, waar ik vaak begrip voor heb.

Thomas, ik hoop dat je ook aanvoelt wat ik wil zeggen.

Marijan, die ook wel merkt dat theorie vaak anders is/voelt dan de werkelijkheid

Berichten: 2706

CHATULIEM619 schreef:

Eerlijk gezegd vind ik dat je met deze bijdrage veel mensen tekort doet. Er zijn nog voldoende mensen, die seksualiteit bewaren voor binnen het huwelijk. En je geeft de boodschap af, waar maak je je druk om, iedereen doet het toch.
Seksualiteit is tevens geen garantie voor een goede relatie, daar komen ook andeere dingen bij kijken. Zelf vind ik wel dat seksualiteit een bepaalde druk op de relatie kan leggen. En dat is ook weer niet goed. Maar in mijn ogen mag het nooit een criterium vormen voor een huwelijk.

Chat, met alle respect maar je begrijpt me totaal niet en legt me woorden in de mond. Ik geef die boodschap NIET af, en ik vind het ook niet een criterium voor een huwelijk, zoals jij dat stelt. Ik vind het prima dat mensen seksualiteit willen bewaren voor een huwelijk. Ik spreek er twijfel over uit of het vaak wel zo gaat maar dat is heel wat anders.

Als je reageert, doe het dan wel op basis van wat ik schrijf, waarbij je inderdaad wat dingen aan moet voelen en niet op basis van wat je denkt dat ik schrijf of, zoals in dit geval, wat jij er in leest. En mensen te kort doen? Als je mensen laat zitten zoals Tess al beschreef, een eigenlijk niet gewenst huwelijk met alle echtscheidingsellende daarna zoals ze beschreven heeft en zoals die van anderen op CM ook bekend is, dat is pas mensen tekort doen als opvattingen je daartoe lijken te dwingen.

En ik heb geen zin in een discussie op een wijze zoals je die met Henk al voerde.

Thomas

Berichten: 2706

MARIJAN072 schreef:

Thomas,

Eigenlijk hoort dit thuis in het topic ‘sex voor het huwelijk’, maar sommige topics vallen ook weer samen. ‘k Merk bij mezelf ook een grote terughoudendheid m.b.t. dit onderwerp. ‘k Heb dus ook veel moed moeten verzamelen, om dit te durven schrijven. ‘k Heb zelf namelijk juist het gevoel dat, als je op CM vindt dat sex binnen het huwelijk hoort, je bijna als een buitenaards wezen gezien wordt. Toch zijn er velen, ook hier op CM, die daar wel naar streven omdat ze het volgens de Bijbel vinden. Maar omdat het zo’n teer en gevoelig onderwerp is, houden velen hun mond. Ik begrijp dat heel goed, maar vind het tegelijkertijd ook jammer.

Er zijn een paar gedachten die in me opkomen, zonder dat ik een oordeel uit wil spreken:

Is de basis van een relatie niet de emotionele en geestelijke verbondenheid? Als dat niet goed zit, gaat het m.i. ook niet goed met de sex. In mijn nabije omgeving ken ik heel veel gelukkig getrouwde stellen, die – wat ik bijna zeker weet – als maagd het huwelijk in zijn gegaan. Dus is ‘uitproberen’ ('k begrijp je moeite met dit woord Thomas, maar ik weet even geen andere. ) persé nodig, om een goed huwelijk te kunnen hebben?

Ook mensen die streven naar sex binnen het huwelijk, gaan – vanuit hun standpunt bezien – wel eens de fout in. Maar mogen ze dit standpunt dan niet hebben? En maakt ze dat dan minder eerlijk?

Verandert de mening van iemand die gescheiden is wel eens, omdat ze ‘het’ toch al gedaan hebben?

Als je een poosje op CM ‘rondloopt’, kun je het gevoel krijgen dat het grootste deel van Nederland een scheiding meegemaakt heeft. Dat is een vertekend beeld. Er kunnen vele oorzaken – waarvan problemen met de sex er een van kan zijn, al denk ik dat er dan al meer mis is - zijn voor een scheiding, waar ik vaak begrip voor heb.

Thomas, ik hoop dat je ook aanvoelt wat ik wil zeggen.

Marijan, die ook wel merkt dat theorie vaak anders is/voelt dan de werkelijkheid

Eerlijk slot en ik denk je wel goed aan te voelen. Ik ben zelf zo groot gebracht en begrijp dat wel. En ik ben het zelfs voor een groot deel met je eens. Natuurlijk is er de wisselwerking tussen sexualiteit en wat jij de geestelijke en emotionele verbondenheid noemt. De meesten hier herkennen wel dat wanneer die verbondenheid ontbreekt, het in bed ook niet zal gaan. Helaas werkt het ook andersom zo.

De kern van een van de dingen die ik wilde zeggen pak je heel goed: je stelt dat mensen ook wel eens de fout in kunnen gaan, ook al streef je naar sex binnen het huwelijk. Mij betoog is vooral dat mensen het wel stellen maar het in de praktijk al snel verandert. Ik stel ook niet dat het streven fout is maar constateer dat mensen het vaak toch niet doen. En wat dan?

Eerlijk of niet eerlijk daar loopt al een draadje over. Ik vind het in ieder geval niet eerlijk als mensen andere dingen doen dan ze zeggen na te streven. Ik vind het ook niet eerlijk om te doen alsof, al begrijp ik dat er soms sociale druk is, zeker in de wat behoudende kringen.

De werkelijkheid is weerbarstig, zoals je zelf ook al aangeeft.

Thomas, die met deze reactie wel blij is en ook eerlijk vindt

Berichten: 2215

THOMAS968 schreef:

Eerlijk slot en ik denk je wel goed aan te voelen. Ik ben zelf zo groot gebracht en begrijp dat wel. En ik ben het zelfs voor een groot deel met je eens. Natuurlijk is er de wisselwerking tussen sexualiteit en wat jij de geestelijke en emotionele verbondenheid noemt. De meesten hier herkennen wel dat wanneer die verbondenheid ontbreekt, het in bed ook niet zal gaan. Helaas werkt het ook andersom zo.

De kern van een van de dingen die ik wilde zeggen pak je heel goed: je stelt dat mensen ook wel eens de fout in kunnen gaan, ook al streef je naar sex binnen het huwelijk. Mij betoog is vooral dat mensen het wel stellen maar het in de praktijk al snel verandert. Ik stel ook niet dat het streven fout is maar constateer dat mensen het vaak toch niet doen. En wat dan?

Eerlijk of niet eerlijk daar loopt al een draadje over. Ik vind het in ieder geval niet eerlijk als mensen andere dingen doen dan ze zeggen na te streven. Ik vind het ook niet eerlijk om te doen alsof, al begrijp ik dat er soms sociale druk is, zeker in de wat behoudende kringen.

De werkelijkheid is weerbarstig, zoals je zelf ook al aangeeft.

Thomas, die met deze reactie wel blij is en ook eerlijk vindt

Bedankt voor deze reactie, Thomas. 'k Ben er blij mee! 'k Heb ook moeite met mensen die hun mond vol hebben over 'geen sex voor het huwelijk', maar het in de praktijk niet doen. Eerlijkheid gaat voor alles!