Berichten van CLAUDIA469

CLAUDIA469 · Berichten: 21

JONATHAN890 schreef:

oeps...... ik hoop niet dat ik dat veroorzaakt heb. Had er mijn beste bedoelingen mee.

t Werd idd een beetje heel erg rommelig...10 topics per dag starten.

Zou ik ook kunnen doen.

ben gister niet naar de kerk geweest
de zomertijd was vanmorgen een verschrikking.... uur te vroeg wakker
t werken was aangenaam dankzij de koffie
de dag afgesloten met een borrel
mijn baas is toppie...iedereen een paas-doos met vanalles
moest vreselijk naar de wc
weet niet wat ik eten moet
straks naar bijbelstudie avond
ga ik nog slapen vandaag...of wordt t morgen?
ik weet niet wat ik soms zeggen moet

Hahahhaha waar haaaaaaal je de titels vandaag......hoe krijg je ze verzonnen.
Als je nog wat tips wilt over wat je moet eten:
peekluts, preiprol, pannekoeken met frenzen.......

CLAUDIA469 · Berichten: 21

Moest wel lachen toen ik de reactie las over ontblootte navels.
De eerste keer dat ik in de vrij evangelische kerk kwam had ik me heel netjes aangekleed maar het bleek dat mn topje onder mn blouse iets minder strak was dan ik had gedacht en was de inkijk redelijk groot.
Wat ben ik blij dat ze me er niet over hebben aangesproken en me hebben aanvaard met mn rare kleding!
Want voorheen ging ik niet naar de kerk, was ik best boos op God en nu...........ik ben blij dat God in mn leven is.
En dat was niet zo geweest als ik aan de deur was aangesproken.......

CLAUDIA469 · Berichten: 21

Dank je voor jullie lieve reacties.
Wat ontzettend knap van....even je naam vergeten........dat je na 30 jaar aan het sterfbed bent gaan zitten.
Ik heb er nl heel erg mee in de knoop gezeten: vergeven.
Nu is het niet alleen dit hoor want er heeft ontzettend veel gespeeld dus dit was echt maar een druppel van de gloeiende plaat zullen we maar zeggen Lachende smiley

. Ik kan me eigenlijk niet voorstellen dat het ooit goed komt tussen ons. Nu zou ik het ook niet kunnen, aan het sterfbed van hen zitten.
Misschien heeft het tijd nodig, misschien dat God me op dat moment heel veel steun geeft dat ik het toch doe, ik weet niet. En juist dat niet weten maakt me dat ik me schuldig voel. Want we horen te vergeven, want God vergeeft ook al onze zonden.

De kids op een andere school is ook geen optie. Mn ex doet van alles om te dwarsbomen en zou nooit en te nimmer toestemming geven om naar een andere school te gaan. Alleen al het woord Christelijk en hij steigert al helemaal.
Het is voor dekinderen heel erg zielig. Als ze bij mij zijn juichen als ze op zondagmiddag weer naar de vereniging mogen, de zondagmorgen stuiteren ze want joepie we mogen naar de kindernevendienst en kunnen we knutselen. En zoals opa en oma het zeggen, zouden ze daar zeggen dat ze de kerk haten. Dus ja........

De tijd zal het leren en op God vertrouwen dat er een oplossing komt...

CLAUDIA469 · Berichten: 21

Toen ik je laatste reactie las, over dat hij had gezegd dat voor God jullie bij elkaar horen en dat de tijd het dan wel zal leren (vrij vertaald) moest ik gelijk denken aan een relatie van nu ruim 2 jaar geleden.
Toen hij het uitmaakte zei hij nog heel veel van mij te houden maar de situatie liet het niet toe op dat moment (allebei 4 kinderen en hij net uit scheiding) maar als God het wil dan komen wij weer samen.
Vervolgens nam hij een passieve houding aan richting mij.

Ik geloof echt dat God een plan heeft met je en dat het tijd nodig heeft en er moet vertrouwen. Maar moet je dan een passieve houding aannemen, of in jouw geval elkaar niet meer zien?
Ik vind het zo makkelijk om te zeggen, als God ons bij elkaar wilt dan komt dat nog wel. Er zit toch altijd nog een beetje eigen actie bij ook.
Je zult je toch in een relatie je best moeten blijven doen. En niet alleen passief: och God regelt het wel......

CLAUDIA469 · Berichten: 21

Wat een schrik is dat! Natuurlijk ga ik voor jullie bidden!
Sterkte!

CLAUDIA469 · Berichten: 21

ALFAROMEO918 schreef:

In mijn dorpje,is de straatprijs gevallen.
Op de Helsedijk,waren die winnaars.
Mijn dochter,ook een leuk bedrag,geen miljoen dus.
Die helsedijkbewoners zijn vrij nuchter,gebleven,in die miljoenen.

De Dame die mij eieren bezorgd,en aardappelen,is samen met haar man,rijkelijk miljonair geworden.
Maar gewoon die vrouw gebleven,en haar man,die aanbelt bij mij.
Wel hoorde ik van haar man,de smeekbedes,om te lenen.
Dat echtpaar had voor dat winnend lot,een grote statis,verworven,in eerlijkheid,en oprechtheid,van eerlijke arbeid,en arm waren zij ook niet.

Hun persoonlijk leven,is anders geworden,door dat fotuin.

Sarie,de vrouw is nog steeds voor mij,het eiervrouwtje,waar een christenmens,veel in te kort schiet.
Zij deelt haar Rijkdom met mij,in ongeveinsheid,en belangstelling,in mijn persoonlijk leven.
Want voor dat Lot,en na dat Lot,is zij en haar man nooit veranderd.

Ze poten gewoon weer aardappelen,en gaan niet als koningen gekleed.
Zelf koop ik nooit loten.
Dus om Miljonair te wezen.

Hooguit voor een vogeltjesvereneging,of kerk.

Bij ons in het dorp is de zomerkanjerprijs eens gevallen. Ze hebben er later een documentaire van gemaakt hoe het met de prijswinnaars is vergaan.
Er zat een oude man bij die altijd al heel erg zuinig leefde. Hij won die prijs en had gezegd dat ie daarvan een nieuwe fiets zou kopen Lachende smiley

.
Maar hij heeft m niet gekocht want zn oude was nog goed.
Hij leeft nog steeds zuinig en doet ieder jaar een schenking richting familieleden.
Mooi dat mensen dan toch gewoon blijven!

CLAUDIA469 · Berichten: 21

Een paar jaar geleden ben ik in contact gekomen met de vrij evangelische kerk.
Ik stond er eerst beetje sceptisch tegenover maar door er te blijven komen ben ik me er heel erg gaan thuisvoelen.
Mijn ouders zijn van huis uit katholiek, ze doen er echter niets mee, gaan nooit naar de kerk, zelfs in de jaarlijkse nachtmis kwam de klad.
Toen ze hoorden dat ik naar de vrij evangelische kerk ging zijn ze heel erg kwaad geworden. Gingen rondstrooien dat ik in een sekte zit die er op uit is mij bij hen weg te houden.
Op straat word ik uitgescholden voor vieze vuile griffo door hen, ze stoken vrienden van mij op, de kinderen worden tegen me opgezet.
Maar wel tegen de communietijd eisen dat twee van mijn kinderen communie moesten doen. Heb daar lang over nagedacht maar het toch niet gedaan en het besluit aan mn ex over gelaten.
In een vriendenboekje hadden ze heel kinderachtig gezet bij stomste vak op school: godsdienst en vervolgens wel op zondag je kind communie laten doen.
Ik heb zelfs van iemand een hele lange mail gehad met wat ik mijn kinderen aandoe door naar die kerk te gaan. Dat het een schande was..........

Hoewel ik er probeer boven te staan is het toch best lastig. De kinderen staan er tussenin.

Wie herkent dit en hoe ben je er mee om gegaan?

CLAUDIA469 · Berichten: 21

ALICE495 schreef:

Ik vind het fijn dat jullie deze mooie reacties hebben gegeven.
Dank daar voor en voor jullie bemoedigende woorden.
Als het aan mij ligt kan het idd allemaal wat makkelijker, maar ja als de ander al heel anders denkt betreft over het uitverkoren zijn en dat God je uit kiest om bij Hem te mogen zijn enz. Dat vind ik nl heel anders. Waarom is Jezus dan gekomen en gekruisigd?
En idd de doop is ook zon probleem. Nu zie ik dus ook al 2 meningsverschillen en dat blijf je volgens mij houden.
Ik ben in juni ook gedoopt en als kind ben ik ook gedoopt. Als kind ben je al behouden, je kan zelf nog geen keuzes maken om je wel of niet te laten dopen en met een volwassen doop kan je zelf die keuze maken als je net zoals Jezus weer op staan in een nieuw leven. Ik heb mijn oude leven begraven en heb Jezus aanvaart als mijn verlosser. Want zo staat het toch ook in de bijbel. Als je mij gezien hebt heb je God gezien. En je kan alleen via Mij bij de Vader komen.
Jezus staat zo centraal.
Maar we hebben besloten dat we nu afstand nemen van elkaar om elkaar niet nog meer pijn te doen en 11 april gaat hij mee naar mijn gemeente om te kijken wat hij daar van vind. Hij vind dat daar een wonder moet gebeuren als hij met mij verder wilt.
Maar ja dan blijven er hobbels voor hem. Zijn ouders waar hij een hele goede band mee heeft. Die zou hij in zijn ogen verlogenen. En hij wilt hun ook geen verdriet doen. Dus al met al zal het er allemaal niet makkelijker op worden.
Dus eerst 11 april maar afwachten en voor blijven bidden en het in Zijn hand leggen en los laten. Dat is het enige wat wij op dit moment kunnen doen. Want hij denkt dat er bij hem in de kerk de waarheid wordt verteld en ik in die van mij. Het is gewoon een wereld van verschil deze geloven. En moet zeggen dat ik daar best moeite mee heb. dat ik daar best van baal dat er zo veel verschillende geloven zijn.
De een weet niet zeker of ze behouden zijn en de ander van wel en bij de ene kerk moet je je aanpassen met je kleding en de ander weer niet.
Zo vind je zoveel verschillen.
Dus mocht er wat gebeuren dan zal het geen makkelijke strijd worden, maar weet wel dat God hier een bedoeling bij heeft.
Zo dat was wel ff een verhaal hahaha Clown smiley

Wel heftig verhaal hoor als je het zo leest. Ik hoop voor je dat er dan inderdaad een wonder gebeurd.
Het is natuurlijk heel erg lastig als hij een hele familie heeft die hem dan gaan verloochenen.
Ik ga zelf weleens naar de kerk van mn beste vriendin. Zij is gereformeerd vrijgemaakt. Ik vind het wel eens leuk om een andere kerk te zien maar ik kan me er niet zo bij vinden wat er wordt gezegd daar. Maar ik heb geen achterban die mij daarop veroordeeld.

Sterkte hoor en mocht je eens willen spuien........je mag me altijd mailen hoor!

CLAUDIA469 · Berichten: 21

ROELTJE813 schreef:

JILL658]

Waarom gaan mensen naar een waarzegger/ster of helderziende toe?

-------------------------------------------------------------------------------------
waarschijnlijk omdat ze de weg kwijt zijn, of proberen daar een wit voetje te halen.

sorry,maar ik zie het gewoon als belachelijk.

Moet zeggen dat ik nog niet alle reacties heb gelezen maar vindt deze reactie wel een beetje jammer.
Ikzelf ben na mn scheiding naar een waarzegster geweest. Heb wat vervelende ervaringen en wilde alleen maar weten of daar ooit een einde aan zou komen. Bovendien vond ik het verschrikkelijk dat ik vrijgezel was. Als ik zou weten dat ik nog 10 jaar vrijgezel zou zijn dan zou ik daar toen vrede mee gehad hebben maar het idee (toen) dat ik dat niet wist wanneer ik iemand zou ontmoeten.......een verschrikkelijk idee.
Paar jaar later ben ik met het geloof in aanraking gekomen en ik vind op het bovenstaande gebied steeds meer rust en kan het steeds meer loslaten. Ik ben iemand die graag zelf de touwtjes in handen heeft alleen sommige dingen moet je los laten en er op vertrouwen dat God het beste met je voor hebt.

Maar de weg kwijt zijn of een wit voetje halen?????? Ik noem het meer teleurgesteld zijn in het leven op dat moment.

CLAUDIA469 · Berichten: 21

ALICE495 schreef:

Waarom moet het zo moeilijk zijn als je een relatie krijgt met iemand die heel anders gelooft dan jezelf?
Het gaat toch allemaal om het zelfde. Waarom moeten er dan zo veel verschil in het geloof zitten Smiley die vol vragen zit

Maar wat doe je dan als je echt gek van die persoon bent, maar je zit qua geloofs oppervlak niet op 1 lijn Smiley die vol vragen zit

Vroeger (ruim 2 jaar geleden toen ik nog jong was) leerde ik iemand kennen die naar een vrij evangelische kerk ging/gaat. Ik zelf ben van huis uit katholiek. Ik stond er eerst heel erg sceptisch tegenover, was in heel veel dingen teleurgesteld, mijn toenmalige vriend lag ik scheiding, op zondagmorgen zaten ze in de kerk, smiddags vlogen de vervelende smsjes heen en weer. Toch ben ik er open voor gaan staan door een paar keer mee te gaan.
Pas nadat het uit was ben ik er heel erg serieus over gaan na denken met als gevolg dat ik vorig jaar belijdenis heb gedaan.
Ik denk zelf, als je verliefd bent op iemand die er wel voor open staat dat het zeker moet gaan lukken, jullie vinden dan wel jullie middenweg erin!
Het is al superleuk dat je iemand hebt gevonden waar je helemaal van in love bent........geniet er maar van!

CLAUDIA469 · Berichten: 21

ANNETTE792 schreef:

Als je dat niet weet is dat lastig...als je het wel weet is het ideaal, zo heb ik 2 weken nadat ik bij mn ex wegging als mn meisjesnaam weer aangenomen, ver voor dat de scheiding uitgesproken was. Dat voelde echt als een opluchting.

Hier was een golf van scheidingen op dat moment, bijna niemand wist het dat dat moest. Net 1 vrouwtje had het gehoord van dr advocaat.
Kan me voorstellen dat het voelt als een opluchting! Zo voelde het bij mij ook.

@Pieter Die date is zeker niets geworden Smiley die vol vragen zit

@Arrianne Makelaars zijn toch aparte mensen hoor. Ons huis heeft na de scheiding te koop gestaan maar na een paar maanden wilde mn ex terug. Hij had gevraagd hoe ik dat zou vinden maar verder is ie er niet meer op in gegaan. Paar dagen later ligt er een vernieuwd contract met de handtekening van mn ex (de oude met mijn handtekening erbij was zomaar ontbonden) EN een rekening voor het ontbinden van het contract.
Toen ik belde naar de makelaar dat niet zomaar een contract ontbonden kan worden zonder mijn toestemming en dat ik niet ging betalen voor een contract wat door mn ex werd ontbonden zonder dat makelaar aan mij iets heeft gevraagd was zijn antwoord: ja maar, je ex heeft gezegd dat je toestemming geeft Gefrustreerde smiley

Hem gevraagd of hij nog nooit een echtscheidingszaak had meegemaakt.
Hij stuurde een deurwaarder op mn dak maar heb uiteindelijk mijn gelijk gekregen.

CLAUDIA469 · Berichten: 21

MARY052 schreef:

Ik zou het niet willen, dan ben je nog steeds verbonden aan je ex, lijkt me alleen maar lastig.

Ben blij dat ik van die naam af ben Lachende smiley

Bij de gemeente bleven ze me maar met zijn naam aanspreken. Hoe langer dat bleef aanduren hoe kwaaier ik werd. En iedere keer was het antwoord, ja mevrouw, ik weet het ook niet hoor. Ik had doorgegeven dat ik was gescheiden, stond echt al met mn meisjesnaam op het nieuwe adres.
Na meer dan een jaar bleek dat je een extra formulier moest invullen om je naam te veranderen...... Gefrustreerde smiley

CLAUDIA469 · Berichten: 21

Heb eigenlijk nooit daar zoveel oordelen over. Tenminste niet dat ik het ervaar.
Wat ik wel altijd heel erg vervelend is dat ik de opmerking krijg: wel zwaar he, als alleenstaande moeder.
Alsof ik het niet zwaar had met drie kinderen van 2,1 en 0 jaar, een man die hele dagen weg was, niet naar kinderen of mij omkeek. En als ie er was geestelijk mij proberen te kleineren.
Nee, dan is het nu toch stukken makkelijker hoor! Ik heb het prima naar mn zin nu.

Ook als je een formulier moet invullen, paspoort, solbrief, rijbewijs enz enz. Overal moet ik invullen, gescheiden.........waarom staat dat erbij.
Doet dat er toe in een solbrief of ik een BAM moeder ben of een ex heb?

CLAUDIA469 · Berichten: 21

HENK710 schreef:

Dan is het toch goed?! Knipoog smiley

soms

CLAUDIA469 · Berichten: 21

HENK710 schreef:

Vergeven heeft ook een reinigende factor voor jezelf. Je kunt door vergeving je zelf en je relatie met God zuiver zien te houden zeg maar. Vergeven is dus niet enkel een daad ten behoeve van de ander.

Ik zie mijn relatie toch wel redelijk zuiver met God, ook zonder die vergeving. Ik weet vrijwel zeker dat Hij snapt waarom ik (en andere mensen die ook met zoiets worstelen) iets niet kan vergeven....

CLAUDIA469 · Berichten: 21

De vraag kan ik me wel voorstellen, loop daar beetje tegenaan bij het zoeken hier op CM.
Heb in het verleden (geloofde wel iets maar wat dat wist ik niet) op andere datingsites gezeten. Dat je dan iemand vindt waar je een relatie mee krijgt die op zondag met je mee gaat naar de kerk is klein.
Nu ben ik op dit moment niet zo dateterig maar vorig jaar wel. Heb toen iemand leren kennen waarvan is zn profiel stond dat ie Christen is maar af en toe maar naar de kerk gaat. In de praktijk heb ik nauwelijks gemerkt dat ie wat deed met het geloof. Als ie bij mij was gingen we naar mijn kerk maar bij hem zijn we maar 1x op aandringen van mij naar de kerk geweest.
Daarom misschien dat God beter vond dat het uit ging Clown smiley

Het is voor mij heel dubbel, want ieder gelooft op zijn manier en als je veel werkt ben je weleens blij dat je kan uitslapen. Maar aan andere kant, je zit hier wel op een christelijke site, dan verwacht ik mensen die serieus met het geloof bezig zijn.

CLAUDIA469 · Berichten: 21

juustem Mario, kon er niet meer opkomen!

CLAUDIA469 · Berichten: 21

Een lastig onderwerp waar ik dus ook al heel erg lang mee loop.
Keer op keer vergeven geven aan iemand maar die boort het steeds weer in de grond.
Wat is het doel van vergeven als die persoon zelf er niet door verandert en jou het leven zuur blijft maken? Moet je dat dan je hele leven meedragen?
Ik denk zelf dat als je God uitlegt dat je in sommige gevallen niet kunt vergeven dat Hij dat heel goed begrijpt en je dat ook niet kwalijk neemt.

CLAUDIA469 · Berichten: 21

PIETER649 schreef:

Deze week weer een vervolg op de soap die afgelopen zomer speelde.
Laura Dekker, 14 jaar, wil graag een wereldreis maken, solo met een zeiljacht.
Uiteraard maakt iedereen zich daar druk om, ze is onder beheer van jeugdzorg gesteld en die stelden dat zij te weinig ervaring had.
Nu staat jeugdzorg bekend om hun nautische kennis, dus het zal best zo zijn.
Gelukkig mag Laura van jeugdzorg wel op reis als ze meer ervaring heeft... dus legt jeugdzorg haar boot aan de ketting en geeft haar een vaarverbod. Zieke smiley

Van pure ellende is Laura weggelopen en via St Maarten vandaag weer in Nederland gearriveerd. Omdat er geen wachtlijsten bestaan bij jeugdzorg en justitie kon zij vanmiddag direct voorgeleid worden bij de rechtbank.
De verwachting is dat Laura als onhandelbare tiener uit huis word geplaatst.
Evenals tientallen andere moeilijk opvoedbare meisjes zal ze dan wel in een jeugdgevangenis geplaatst worden omdat jeugdzorg op dit terrein toevallig wel een wachtlijst heeft.
Dan zit ze in ieder geval droog als het regent, tussen andere meisjes met vergelijkbare problemen zoals loverboys, prostitutie, drugsgebruik etc.

Triest dat in Nederland een meisje met pit zo kapot gemaakt moet worden. Het sterft in Nederland al van de vegeterende ongeinteresseerde asociale jeugd... wees er nou eens trots op dat er 1 tussen zit die ergens anders over droomt dan een ontmoeting met een popster!
Dit meisje hoefde geen subsidie, wou alles alleen doen maar word nu geslacht door het systeem. Zieke smiley

Kinderen op die leeftijd zijn nog gewoon leerplichtig hoor, dat heeft niets met asociale jeugd. Trots op haar ben ik niet. Dit is een ontiegelijk verwend meisje wat gewend is dr zin door te drammen.
Door dit soort meisjes komen er dus wachtlijsten en zijn er mensen die langer moeten wachten op onderzoeken en uitslagen.
Als je Henk (Visser?) hoort hoe die heeft afgezien met zn reis rond de wereld en hoe hij er af en toe uitzag op foto's en beelden........
Wil deze Laura dit beter kunnen dan Henk? Kom op, terug op aarde.
Ik hoop dat strakjes, als mn kinderen wat ouder zijn, heerlijk dromen over een ontmoeting met hun favoriete popster, zwijmelend rond het fietsenhok hangen omdat daar DE hunk is, uit de klas wordt gestuurd omdat ze teveel giebelen. Want dat hoort bij de ontwikkeling van een puber!!!!

CLAUDIA469 · Berichten: 21

Zomaar even alle moppers aan het lezen:

Ons bin zuunig maar wij hebben wel gratis lucht aan de tankstations Clown smiley

Ik heb ook zo met KPN gesukkeld na mn scheiding. Wilde mn gsm opzeggen maar lukte niet want mn ex moest dat doen. En die weigerde dat. Maar de rekeningen kwamen wel naar mij (ik gebruikte hem ook wel maar kwilde van mn abbo af, want was veels te duur voor mij). Dreigbrieven dat ze dan wel deurwaarder zouden sturen kwamen ook naar mij maar mijn gesmeek om abbo op te zeggen kon niet Woedende smiley

Weer een voordeel van Zeeuws vlaanderen, wij hebben de meeste zonuren, vorige week lekker naar het strand geweest, heeeerlijk, terwijl in het noorden het een verkeerschaos was.

Ik heb ook weleens discussies met groepje gelovigen. Er zijn er een paar bij die 2x op zondag naar de kerk gaan maarpraten over vreemd gaan ed: ja elk mens maakt fouten en ik vraag daarvoor vergiffenis aan God, om de week daarna weer vrolijk op zaterdagavond naar zn scharrel te gaan ipv thuis bij zn vrouw Woedende smiley

Is een hele makkelijke manier om zo met je zonden om te gaan!

Vandaag ga ik niet mopperen, het zonnetje schijnt, de lucht is blauw.........
sneeuw, verdwijn maar gauw!

CLAUDIA469 · Berichten: 21

Tis een klein beetje off topic maar vindt de verhalen zo leuk om te lezen dat ik toch even wil reageren.
Heb vorig jaar een maand of CM gestaan en ben toen een hele leuke man tegen gekomen. We hadden zelfs plannen om samen te wonen en was ten huwelijk gevraagd. Helaas was het van de ene op andere dag klaar. Heb via zn moeder gehoord dat het uit is en heb hem nooit meer gesproken of gezien. Heel jammer.
Was beetje huiverig om weer terug CM te proberen. Het vertrouwen heeft een grote deuk opgeleverd. Een verhaal heeft natuurlijk 2 kanten maar ik had bepaalde acties niet verwacht van een Christen.
Voordat ik deze persoon leerde kennen zat ik heel erg in de knoop met het vergeven. En ben dan ook best wel trots om te kunnen zeggen, ja, dit heb ik vergeven. Ik heb heel veel steun van God gehad.
Dat er iemand op mn pad komt dat geloof ik nog niet echt maar vindt het al heel leuk om nieuwe mensen te leren kennen.
En als je dan de succesverhalen leest word ik weer beetje blij!