gebrek aan inlevingsvermogen?

Berichten: 2215

De meeste mensen op CM zijn single of weten wat het is om dat te zijn. Nu ben ik benieuwd of jullie ook wel eens mensen tegenkomen, die er - als vanzelfsprekend - vanuit gaan dat je een partner hebt. Een goede vriendin (m'n beste) van me, heeft een nieuw huis gekocht. Zij moet een nieuwe keuken uit gaan kiezen, wat best lastig is om alleen te doen. Nu ga ik vanmiddag graag met haar mee, maar de beslissing moet ze zelf nemen. Ze vertelde me dat ze iemand van het bedrijf aan de telefoon had gehad die steeds nadrukkelijk zei 'komen jullie (doelend op een partner) maar gauw kijken!' En dat voelde niet prettig voor haar. Zo ben ik een aantal jaren terug op meubeljacht geweest, m'n zus ging mee. In een (refo)meubelzaak op de Veluwe zag ik iets leuks, maar ik wilde er nog even over denken. Toen zei de verkoper 'komt u gauw eens terug met uw man (alsof je een partner hebt, kan trouwens ook nog een vrouw zijn Knipoog smiley

), dan kunt u samen beslissen'. Dat heeft mij best wel gestoord, ik heb op dat moment ook niks gezegd. Echt leuk vond ik het niet, later merkte ik dat het me meer boos maakte. Je krijgt neiging de koop af te blazen, dus het is ook niet erg commercieel van die man. Ik ben nu zover dat het mij niet (meer) kwetst. Ik denk eerder 'jammer zeg, als je zo kortzichtig denkt'. Maar stel je voor dat iemand (net) gescheiden is of (kort geleden) een partner verloren heeft of het er gewoon wel heel moeilijk mee heeft? Dan kan zo'n opmerking heel erg pijnlijk en kwetsend zijn. Je wijkt, in de ogen van zo iemand, af van de norm. Wie herkent zulke reacties? Is het een gebrek aan inlevingsvermogen? En een tweede vraag hieraan gekoppeld; hoe ga je er mee om? Kun je dit zeggen tegen zo iemand of stel je je dan te kwetsbaar op? Of moet je het gewoon zo laten. In een stad zullen ze zulke dingen toch niet (meer) zeggen?

Berichten: 2978

MARIJAN072 schreef:

De meeste mensen op CM zijn single of weten wat het is om dat te zijn. Nu ben ik benieuwd of jullie ook wel eens mensen tegenkomen, die er - als vanzelfsprekend - vanuit gaan dat je een partner hebt. Een goede vriendin (m'n beste) van me, heeft een nieuw huis gekocht. Zij moet een nieuwe keuken uit gaan kiezen, wat best lastig is om alleen te doen. Nu ga ik vanmiddag graag met haar mee, maar de beslissing moet ze zelf nemen. Ze vertelde me dat ze iemand van het bedrijf aan de telefoon had gehad die steeds nadrukkelijk zei 'komen jullie (doelend op een partner) maar gauw kijken!' En dat voelde niet prettig voor haar. Zo ben ik een aantal jaren terug op meubeljacht geweest, m'n zus ging mee. In een (refo)meubelzaak op de Veluwe zag ik iets leuks, maar ik wilde er nog even over denken. Toen zei de verkoper 'komt u gauw eens terug met uw man (alsof je een partner hebt, kan trouwens ook nog een vrouw zijn Knipoog smiley

), dan kunt u samen beslissen'. Dat heeft mij best wel gestoord, ik heb op dat moment ook niks gezegd. Echt leuk vond ik het niet, later merkte ik dat het me meer boos maakte. Je krijgt neiging de koop af te blazen, dus het is ook niet erg commercieel van die man. Ik ben nu zover dat het mij niet (meer) kwetst. Ik denk eerder 'jammer zeg, als je zo kortzichtig denkt'. Maar stel je voor dat iemand (net) gescheiden is of (kort geleden) een partner verloren heeft of het er gewoon wel heel moeilijk mee heeft? Dan kan zo'n opmerking heel erg pijnlijk en kwetsend zijn. Je wijkt, in de ogen van zo iemand, af van de norm. Wie herkent zulke reacties? Is het een gebrek aan inlevingsvermogen? En een tweede vraag hieraan gekoppeld; hoe ga je er mee om? Kun je dit zeggen tegen zo iemand of stel je je dan te kwetsbaar op? Of moet je het gewoon zo laten. In een stad zullen ze zulke dingen toch niet (meer) zeggen?

Heeeeeeel herkenbaar,breek me de b*k niet open over instanties e.d.,probeer maar eens een verzekering of hypotheek af te sluiten..........of al die keren dat ik moest bewijzen dat ik gewoon een alleenstaande vrouw ben en niet "de weduwe van"
Die mensen weten niet beter Knipoog smiley

Vervelender is het als je met een groep vrienden op stap gaat,stelletjes.Dan komt op een gegeven moment toch de vraag he....."en wat doen we met Leanne?wie wil haar in de auto en naar huis brengen?" Boze smiley

Hoe ik er mee omga?Ik laat het maar waaien.....(en ik rij zelf wel Knipoog smiley

)

Berichten: 4992

MARIJAN072 schreef:

De meeste mensen op CM zijn single of weten wat het is om dat te zijn. Nu ben ik benieuwd of jullie ook wel eens mensen tegenkomen, die er - als vanzelfsprekend - vanuit gaan dat je een partner hebt. Een goede vriendin (m'n beste) van me, heeft een nieuw huis gekocht. Zij moet een nieuwe keuken uit gaan kiezen, wat best lastig is om alleen te doen. Nu ga ik vanmiddag graag met haar mee, maar de beslissing moet ze zelf nemen. Ze vertelde me dat ze iemand van het bedrijf aan de telefoon had gehad die steeds nadrukkelijk zei 'komen jullie (doelend op een partner) maar gauw kijken!' En dat voelde niet prettig voor haar. Zo ben ik een aantal jaren terug op meubeljacht geweest, m'n zus ging mee. In een (refo)meubelzaak op de Veluwe zag ik iets leuks, maar ik wilde er nog even over denken. Toen zei de verkoper 'komt u gauw eens terug met uw man (alsof je een partner hebt, kan trouwens ook nog een vrouw zijn Knipoog smiley

), dan kunt u samen beslissen'. Dat heeft mij best wel gestoord, ik heb op dat moment ook niks gezegd. Echt leuk vond ik het niet, later merkte ik dat het me meer boos maakte. Je krijgt neiging de koop af te blazen, dus het is ook niet erg commercieel van die man. Ik ben nu zover dat het mij niet (meer) kwetst. Ik denk eerder 'jammer zeg, als je zo kortzichtig denkt'. Maar stel je voor dat iemand (net) gescheiden is of (kort geleden) een partner verloren heeft of het er gewoon wel heel moeilijk mee heeft? Dan kan zo'n opmerking heel erg pijnlijk en kwetsend zijn. Je wijkt, in de ogen van zo iemand, af van de norm. Wie herkent zulke reacties? Is het een gebrek aan inlevingsvermogen? En een tweede vraag hieraan gekoppeld; hoe ga je er mee om? Kun je dit zeggen tegen zo iemand of stel je je dan te kwetsbaar op? Of moet je het gewoon zo laten. In een stad zullen ze zulke dingen toch niet (meer) zeggen?

Nog een vraag: Hoe is de beleving van het gemeentelid zijn in de kerk.

Heb er er barre ervringen mee de afgelopen jaren Gefrustreerde smiley

. Stik maar is de ervaring)

Berichten: 919

MARIJAN072 schreef:

De meeste mensen op CM zijn single of weten wat het is om dat te zijn. Nu ben ik benieuwd of jullie ook wel eens mensen tegenkomen, die er - als vanzelfsprekend - vanuit gaan dat je een partner hebt. Een goede vriendin (m'n beste) van me, heeft een nieuw huis gekocht. Zij moet een nieuwe keuken uit gaan kiezen, wat best lastig is om alleen te doen. Nu ga ik vanmiddag graag met haar mee, maar de beslissing moet ze zelf nemen. Ze vertelde me dat ze iemand van het bedrijf aan de telefoon had gehad die steeds nadrukkelijk zei 'komen jullie (doelend op een partner) maar gauw kijken!' En dat voelde niet prettig voor haar. Zo ben ik een aantal jaren terug op meubeljacht geweest, m'n zus ging mee. In een (refo)meubelzaak op de Veluwe zag ik iets leuks, maar ik wilde er nog even over denken. Toen zei de verkoper 'komt u gauw eens terug met uw man (alsof je een partner hebt, kan trouwens ook nog een vrouw zijn Knipoog smiley

), dan kunt u samen beslissen'. Dat heeft mij best wel gestoord, ik heb op dat moment ook niks gezegd. Echt leuk vond ik het niet, later merkte ik dat het me meer boos maakte. Je krijgt neiging de koop af te blazen, dus het is ook niet erg commercieel van die man. Ik ben nu zover dat het mij niet (meer) kwetst. Ik denk eerder 'jammer zeg, als je zo kortzichtig denkt'. Maar stel je voor dat iemand (net) gescheiden is of (kort geleden) een partner verloren heeft of het er gewoon wel heel moeilijk mee heeft? Dan kan zo'n opmerking heel erg pijnlijk en kwetsend zijn. Je wijkt, in de ogen van zo iemand, af van de norm. Wie herkent zulke reacties? Is het een gebrek aan inlevingsvermogen? En een tweede vraag hieraan gekoppeld; hoe ga je er mee om? Kun je dit zeggen tegen zo iemand of stel je je dan te kwetsbaar op? Of moet je het gewoon zo laten. In een stad zullen ze zulke dingen toch niet (meer) zeggen?

Ik zou gewoon zeggen hoe mijn situati eruit ziet op dat moment.

Berichten: 291

Hey allen,

Ja het lijkt bijna of het nooit goed is en helemaal dat het not done is om geen partner te hebben en alleenstaande vrouw te zijn.

Alsof de hele wereld een realatie heeft behalve jij, loop daar ook tegen aan bij instanties alik niet beter zou weten ben ik bijna buitenaards en niet van deze tijd.....

Want als ze zien of horen dat je kinderen hebt moet je toch op zijn minst ee man hebben of anders toch echt die nieuwe vriend of zo vind dat soms wel erg frusterend.
Mensen die op de man af vragen wanneer ik nu eindelijk weer aan de mn ga......

Inleving vermogen is helaas idd ver t zoeken bij veel mensen ook vrienden die er maar aan kunen schijnen te wennen dat je nu echt alleen bent.

Groetjes,
Peacedove

Berichten: 3295

3 jaar geleden: Joh, zit je nog bij die heks??? Geschokte, onthutste smiley

2 jaar geleden: Gefeliciteerd dat je daar van af bent!!! Lachende smiley

1 jaar geleden: Ben je dr nou alweer ingetrapt??? Gefrustreerde smiley

Het is ook nooooooooooooooooooooooit goed he Verlegen lachende smiley

Berichten: 1550

Ik kan me voorstellen dat het vervelend voelt. Maar als man heb je er niet zo veel mee te maken (ik koop ook nooit keukens), denk ik. Of ik kom gewoon in winkels waar dat geen issue is.

Een goede vriendin van mij, loste het vrij eenvoudig op. Die behield na de scheiding de achternaam van haar man en wordt nu nog overal als zijnde getrouwd behandeld. Maar ja, dat is niet iedereen gegeven, uiteraard.

In de kerk vind ik het soms ook moeilijk. Huwelijksdiensten sla ik over, al vind ik het wel weer interessant om uit te zoeken wie er van de dames allemaal nog single is. Engeltje smiley

In z'n algemeenheid voel ik me (menselijk) eenzaam in de kerk. Maar ja, ik zit er niet voor de mensen, maar voor God, denk ik dan.

En voor de rest weet iedereen wel dat ik single ben. Alleen die 'eeuwige' vraag: "Hoe is het met de liefde?" Slapende smiley

Berichten: 21

Heb eigenlijk nooit daar zoveel oordelen over. Tenminste niet dat ik het ervaar.
Wat ik wel altijd heel erg vervelend is dat ik de opmerking krijg: wel zwaar he, als alleenstaande moeder.
Alsof ik het niet zwaar had met drie kinderen van 2,1 en 0 jaar, een man die hele dagen weg was, niet naar kinderen of mij omkeek. En als ie er was geestelijk mij proberen te kleineren.
Nee, dan is het nu toch stukken makkelijker hoor! Ik heb het prima naar mn zin nu.

Ook als je een formulier moet invullen, paspoort, solbrief, rijbewijs enz enz. Overal moet ik invullen, gescheiden.........waarom staat dat erbij.
Doet dat er toe in een solbrief of ik een BAM moeder ben of een ex heb?

Berichten: 2215

IMRE695 schreef:

Een goede vriendin van mij, loste het vrij eenvoudig op. Die behield na de scheiding de achternaam van haar man en wordt nu nog overal als zijnde getrouwd behandeld. Maar ja, dat is niet iedereen gegeven, uiteraard.

Dat moet je wel willen zeg! Twijfelende smiley

Ben je dan echt jezelf Smiley die vol vragen zit

Berichten: 17

Hoe ik er mee omga?Ik laat het maar waaien.....(en ik rij zelf wel

Mm dat gaat als je auto en rijbewijs heb.. als je die niet hebt.. houd het toch gauw op.. En ik ga er ook niet meer om leuren.

Berichten: 2215

LEANNE226 schreef:

Hoe ik er mee omga?Ik laat het maar waaien.....(en ik rij zelf wel Knipoog smiley

)

Gelijk heb je, Leanne! Lachende smiley

Berichten: 4718

Jaren geleden kocht ik een 2 persoonsbed.
De verkoper vroeg of mijn partner niet mee moest beslissen.
Ik liet duidelijk blijken dat ik aleenstaand was.
Toen maakte de verkoper een opmerking van, nou dat is wel saai slapen en kom je nooit aan je trekken.

verkopers.. grrrr Gefrustreerde smiley

Berichten: 1550

MARIJAN072 schreef:

Dat moet je wel willen zeg! Twijfelende smiley

Ben je dan echt jezelf Smiley die vol vragen zit

Nooit zo over nagedacht. Zij bekeek het vooral praktisch. En haar kinderen dragen ook die naam. Dus tja.... Twijfelende smiley

Berichten: 655

IMRE695 schreef:

Nooit zo over nagedacht. Zij bekeek het vooral praktisch. En haar kinderen dragen ook die naam. Dus tja.... Twijfelende smiley

Ik zou het niet willen, dan ben je nog steeds verbonden aan je ex, lijkt me alleen maar lastig.

Berichten: 21

MARY052 schreef:

Ik zou het niet willen, dan ben je nog steeds verbonden aan je ex, lijkt me alleen maar lastig.

Ben blij dat ik van die naam af ben Lachende smiley

Bij de gemeente bleven ze me maar met zijn naam aanspreken. Hoe langer dat bleef aanduren hoe kwaaier ik werd. En iedere keer was het antwoord, ja mevrouw, ik weet het ook niet hoor. Ik had doorgegeven dat ik was gescheiden, stond echt al met mn meisjesnaam op het nieuwe adres.
Na meer dan een jaar bleek dat je een extra formulier moest invullen om je naam te veranderen...... Gefrustreerde smiley

Berichten: 1663

CLAUDIA469 schreef:

Na meer dan een jaar bleek dat je een extra formulier moest invullen om je naam te veranderen...... Gefrustreerde smiley

Als je dat niet weet is dat lastig...als je het wel weet is het ideaal, zo heb ik 2 weken nadat ik bij mn ex wegging als mn meisjesnaam weer aangenomen, ver voor dat de scheiding uitgesproken was. Dat voelde echt als een opluchting.

Berichten: 3295

Zo had ik ooit eens een date in groningen.
Afspraak gemaakt in een japans restaurant, was trouwens helemaal perfect!!
Zij zou reserveren.
Ik kwam als eerste, beweerde dat er een tafel geresveerd was...
Niet op haar naam.. Smiley die vol vragen zit

Ook niet op mijn naam.. Verraste, verbaasde smiley

Bleek naderhand dat ze nog belde als mevr. De B.
Jawel... de naam van haar ex Clown smiley

Berichten: 13

MARIJAN072 schreef:

De meeste mensen op CM zijn single of weten wat het is om dat te zijn. Nu ben ik benieuwd of jullie ook wel eens mensen tegenkomen, die er - als vanzelfsprekend - vanuit gaan dat je een partner hebt. Een goede vriendin (m'n beste) van me, heeft een nieuw huis gekocht. Zij moet een nieuwe keuken uit gaan kiezen, wat best lastig is om alleen te doen. Nu ga ik vanmiddag graag met haar mee, maar de beslissing moet ze zelf nemen. Ze vertelde me dat ze iemand van het bedrijf aan de telefoon had gehad die steeds nadrukkelijk zei 'komen jullie (doelend op een partner) maar gauw kijken!' En dat voelde niet prettig voor haar. Zo ben ik een aantal jaren terug op meubeljacht geweest, m'n zus ging mee. In een (refo)meubelzaak op de Veluwe zag ik iets leuks, maar ik wilde er nog even over denken. Toen zei de verkoper 'komt u gauw eens terug met uw man (alsof je een partner hebt, kan trouwens ook nog een vrouw zijn Knipoog smiley

), dan kunt u samen beslissen'. Dat heeft mij best wel gestoord, ik heb op dat moment ook niks gezegd. Echt leuk vond ik het niet, later merkte ik dat het me meer boos maakte. Je krijgt neiging de koop af te blazen, dus het is ook niet erg commercieel van die man. Ik ben nu zover dat het mij niet (meer) kwetst. Ik denk eerder 'jammer zeg, als je zo kortzichtig denkt'. Maar stel je voor dat iemand (net) gescheiden is of (kort geleden) een partner verloren heeft of het er gewoon wel heel moeilijk mee heeft? Dan kan zo'n opmerking heel erg pijnlijk en kwetsend zijn. Je wijkt, in de ogen van zo iemand, af van de norm. Wie herkent zulke reacties? Is het een gebrek aan inlevingsvermogen? En een tweede vraag hieraan gekoppeld; hoe ga je er mee om? Kun je dit zeggen tegen zo iemand of stel je je dan te kwetsbaar op? Of moet je het gewoon zo laten. In een stad zullen ze zulke dingen toch niet (meer) zeggen?

Ik heb dit jaar hetzelfde gehad met een makelaar toen ik het voorlopig koopcontract ging tekenen voor een appartement. Veel stelletjes kochten samen een appartement vanwege de prijzen, maar ik kocht het alleen. Het eerste wat de makelaar die ochtend vroeg was hoe lang het duurde wanneer mijn vriend kwam, omdat hij een half uur later ook een afspraak had.

Ik was wel even verbaasd, omdat ik in het voorbereidend gesprek had aangegeven dat ik het alleen zou kopen. Heb hem nog vriendelijk gevraagd of hij nog een kandidaat wist, maar daar kwam helaas geen antwoord meer op.

Het vervelende aan het hele verhaal was dat ik als single vrouw alleen een voorlopig koopcontract kon tekenen als ik bewijs had dat ik de financiering rond kon krijgen van een bank. Alsof je een voorlopig koopcontract gaat tekenen als je niet zeker weet of de financiering niet rond kan krijgen.... Gefrustreerde smiley

Berichten: 21

ANNETTE792 schreef:

Als je dat niet weet is dat lastig...als je het wel weet is het ideaal, zo heb ik 2 weken nadat ik bij mn ex wegging als mn meisjesnaam weer aangenomen, ver voor dat de scheiding uitgesproken was. Dat voelde echt als een opluchting.

Hier was een golf van scheidingen op dat moment, bijna niemand wist het dat dat moest. Net 1 vrouwtje had het gehoord van dr advocaat.
Kan me voorstellen dat het voelt als een opluchting! Zo voelde het bij mij ook.

@Pieter Die date is zeker niets geworden Smiley die vol vragen zit

@Arrianne Makelaars zijn toch aparte mensen hoor. Ons huis heeft na de scheiding te koop gestaan maar na een paar maanden wilde mn ex terug. Hij had gevraagd hoe ik dat zou vinden maar verder is ie er niet meer op in gegaan. Paar dagen later ligt er een vernieuwd contract met de handtekening van mn ex (de oude met mijn handtekening erbij was zomaar ontbonden) EN een rekening voor het ontbinden van het contract.
Toen ik belde naar de makelaar dat niet zomaar een contract ontbonden kan worden zonder mijn toestemming en dat ik niet ging betalen voor een contract wat door mn ex werd ontbonden zonder dat makelaar aan mij iets heeft gevraagd was zijn antwoord: ja maar, je ex heeft gezegd dat je toestemming geeft Gefrustreerde smiley

Hem gevraagd of hij nog nooit een echtscheidingszaak had meegemaakt.
Hij stuurde een deurwaarder op mn dak maar heb uiteindelijk mijn gelijk gekregen.

Berichten: 1550

MARY052 schreef:

Ik zou het niet willen, dan ben je nog steeds verbonden aan je ex, lijkt me alleen maar lastig.

Niet iedereen blijft verbitterd en boos na een echtscheiding. Elkaar blijven haten en verafschuwen de rest van je leven, lijkt me ook niet helemaal de bedoeling.

Vergeven en vergeten zal best moeilijk zijn. Maar sommigen kunnen ook weer verder als vrienden en als co-ouders. Ze is verder wel helemaal los van haar ex-man.

Berichten: 410

Ik heb mijn eigen naam aangehouden, dus na de scheiding heette ik gewoon mezelf Lachende smiley

Mijn zus ging een auto kopen, maar dat kon niet, moest een partner hebben om dat te kunnen doen Gefrustreerde smiley

Tja veel kennissen, want vrienden weten het wel, vragen hoe kan jij nu alleen zijn. Zijn de mannen blind ofzo.
Maar je kan er ook voor een periode voor kiezen toch Knipoog smiley

Berichten: 2215

IMRE695 schreef:

Niet iedereen blijft verbitterd en boos na een echtscheiding. Elkaar blijven haten en verafschuwen de rest van je leven, lijkt me ook niet helemaal de bedoeling.

Vergeven en vergeten zal best moeilijk zijn. Maar sommigen kunnen ook weer verder als vrienden en als co-ouders. Ze is verder wel helemaal los van haar ex-man.

Met je eigen naam verder willen, hoeft niet te zeggen dat je verbitterd en boos bent. Het kan makkelijker zijn om dingen los te laten en vooruit te kijken, als je niet meer de naam van je ex gebruikt. Maarre....ik spreek niet uit ervaring, probeer me in te leven in Mary en anderen. Hopelijk is dat gelukt. Knipoog smiley

Berichten: 655

IMRE695 schreef:

Niet iedereen blijft verbitterd en boos na een echtscheiding. Elkaar blijven haten en verafschuwen de rest van je leven, lijkt me ook niet helemaal de bedoeling.

Vergeven en vergeten zal best moeilijk zijn. Maar sommigen kunnen ook weer verder als vrienden en als co-ouders. Ze is verder wel helemaal los van haar ex-man.

Ik bedoelde niet te zeggen dat ik verbitterd of boos ben,........maar voor mij was het juist heel goed om mijn eigen naam te gebruiken en mezelf weer te hervinden na alles wat er gebeurd was.

Berichten: 1550

MARY052 schreef:

Ik bedoelde niet te zeggen dat ik verbitterd of boos ben,........maar voor mij was het juist heel goed om mijn eigen naam te gebruiken en mezelf weer te hervinden na alles wat er gebeurd was.

Ik begrijp het. Ik denk ook dat het helend is, om weer je eigen naam te gebruiken. Het markeert een nieuw begin.

Berichten: 655

IMRE695 schreef:

Ik begrijp het. Ik denk ook dat het helend is, om weer je eigen naam te gebruiken. Het markeert een nieuw begin.

Precies!!!

Berichten: 368

In de lange tijd dat ik vrijgezel was, werd ik niet (helemaal) voor vol aangezien. Toen ik verkering kreeg werd dat al wat beter en vanaf het moment dat ik getrouwd ben sta ik wat hoger in "aanzien" dan voorheen.....

Wel apart hoor.... want door te trouwen verander je als mens niet van karakter of kwaliteit........ 't Is meer het idee dat bij mensen tussen de oren zit, denk ik zo.

Berichten: 3295

ARJAN007 schreef:

In de lange tijd dat ik vrijgezel was, werd ik niet (helemaal) voor vol aangezien. Toen ik verkering kreeg werd dat al wat beter en vanaf het moment dat ik getrouwd ben sta ik wat hoger in "aanzien" dan voorheen.....

Wel apart hoor.... want door te trouwen verander je als mens niet van karakter of kwaliteit........ 't Is meer het idee dat bij mensen tussen de oren zit, denk ik zo.

Bij wie zat er iets tussen de oren Arjan? bij "al die mensen" of bij jou omdat je een minderwaardigheidscomplex had waarbij je ook nog es in de ontkenningsfase zat?

Berichten: 2215

PIETER649 schreef:

Bij wie zat er iets tussen de oren Arjan? bij "al die mensen" of bij jou omdat je een minderwaardigheidscomplex had waarbij je ook nog es in de ontkenningsfase zat?

Dat idee had ik ook al. Mijn beleving is gelukkig anders, 'k voel me over het algemeen wel geaccepteerd. En natuurlijk zijn er wel eens mensen die doelen op een relatie, maar dan is dat meer omdat ze het me zouden gunnen. Daar heb ik geen moeite mee. Soms zijn er enkele mensen bij wie je wel het gevoel kunt krijgen, dat je niet als volwaardig gezien wordt. Maar heel vaak kan ik dat dan ook verklaren vanuit hun traditionele denken, zij kunnen zich niet inleven hoe het is zonder echtgenoot en kinderen. Dus ik sta er gelukkig boven en voel me gelukkig niet minder, dan mensen die getrouwd zijn. Er zijn meer dingen in het leven, waar je je waarde uit kunt halen toch?

Berichten: 51

sorry,maar ik heb absoluut geen inlevings vermogen

Berichten: 368

PIETER649 schreef:

Bij wie zat er iets tussen de oren Arjan?

Het verschil was zo groot en duidelijk merkbaar, dat ik niet anders kan dan constateren dat het bij die mensen tussen de oren zit.

Kijk... dat in andere plaatsen mensen daar minder verschil in maken, dat geloof ik best. Maar ik woonde nou eenmaal niet in 10 plaatsen tegelijk, anders had ik wellicht kunnen merken dat in andere plaatsen minder op het verschil tussen single/niet-single gelet wordt......