Berichten van ZINGA672

ZINGA672 · Berichten: 1193

Als iets te klein is om voor te bidden
is het ook te klein om je zorgen over te maken.

ZINGA672 · Berichten: 1193

TESSYBEAR731 schreef:

Iemand wees mij op de volgende spreuk:

Liefde is een luxe die je je pas kunt veroorloven als al je vijanden zijn uitgeschakeld. Tot die tijd is iedereen van wie je houdt een gijzelaar die je moed ondermijnt en je beoordelingsvermogen aantast.
-Orson Scott Card-

Ben benieuwd hoe jullie hier over denken... Knipoog smiley

Ik vind liefde geen luxe, maar een 1e levensbehoefte. Dan bedoel ik natuurlijk meerdere soorten van liefde; niet alleen de romantische liefde.

En dan nog: God is liefde, en die kun je maar beter zo snel mogelijk vinden.

Ik weet niet zeker of ik de uitspraak goed begrijp, maar ik zou willen zeggen dat, zolang iedereen van wie je houdt een gijzelaar is, dit een goede oefening is voor je liefde. Die kan groeien en sterker worden. Je kunt moediger worden en je (aangetaste) beoordelingsvermogen oefenen.
Zoiets? Verlegen lachende smiley

GrZing!

ZINGA672 · Berichten: 1193

MARIO216 schreef:

Zing, hoe vond je het onweer vanavond?? Was weer gaaf he Clown smiley

Onweer? Onweer?? Waar?!?! t was een paar minuutjes donker geloof ik, maar verder stelde t niet veel voor. Heb je alles weer voor jezelf gehouden?!! Huilende smiley, smiley in tranen

ZINGA672 · Berichten: 1193

TESSYBEAR731 schreef:

Niet met het vastzetten van de datum!

Maar hey, ik ben niet haatdragend...een ieder is vrij te gaan en te staan waar hij wil Knipoog smiley

Sorry! Je hebt helemaal gelijk! Verlegen lachende smiley

Maar t is op de 14e dus je kunt gezellig mee! Lachende smiley

ZINGA672 · Berichten: 1193

HANNAH810 schreef:

ik doe mee mariska;
zullen we gelijk maar een lijstje maken?

voorlopig willen meegaan;
mariska, 50 jaar
hannah, 37 jaar

wie volgt?

Count me in, maar onder voorbehoud...

ZINGA672 · Berichten: 1193

THOMAS968 schreef:

Ik kan me voorstellen dat, als homofielen deze discussie lezen, ze bij de reacties van sommige mensen hier gillend weglopen. Maar voor een aantal is het misschien wel een geruststelling dat die homofielen massaal zijn verdreven uit een instituut met mensen dat liefde predikt maar waar je enkel walging en uitstoting ervaart. En dat een op de twee homofielen serieus aan zelfmoord gedacht heeft, daar ben je als kerkmensen toch niet verantwoordelijk voor? We hebben ze toch lief als ze zich moeten onthouden van warmte, liefde en genegenheid met een partner naar hun geaardheid, dat is er alleen voor ons, want wij gaan als maagd het huwelijk in, hebben dus geen sex voor het huwelijk, eten geen varkensvlees, want zo staat het er. Naastenliefde moet je echt anders zien: we behoeden ze voor de zonde tenslotte en dat is ook naastenliefde, toch? Wat een soft geklets. We zijn maar gelukkig dat we als hetero geschapen zijn, dat voorkomt veel problemen. Onze zonden zijn ook veel minder erg dan die van die rare homofielen, toch?

Ok jongens, jullie zijn van me geen sarcasme gewend, dat laat ik ook meestal aan anderen over, maar ik moest het even kwijt. De meeste mensen hier prikken er ook wel doorheen. Ik ben blij dat ik in ieder geval niet meer een van de weinigen ben die de strijd is aangegaan voor onze homofiele broeders en zusters. We mogen ze niet uit onze genade laten vallen, uit liefde. Zie het maar als een spiegel die ik voorhoud.

Thomas, wat is er mis met ons als christenen in de omgang met mensen die het toch al zo moeilijk hebben?

En laat ik het nu toch precies andersom bedoelen Engeltje smiley

In een aantal reakties is vanuit de zeg maar 'liberale hoek' zeer denigrerend gereageerd. Iedereen die meent dat homofilie door God als zonde wordt beschouwd wordt uitgescholden voor ofwel, harteloos, meedogenloos en wreed, of vreselijk onchristelijk, of ouderwets of achterhaald.
Lijkt me niet leuk om te lezen als je als homosexueel toch al een zware strijd hebt te voeren, maar overtuigd bent van het feit dat je door alleen te blijven Gods wil in deze doet.

Maar die conclusie is voor de 'homo-liefhebbers' wellicht te ver gezocht. Immers alleen degenen die de homoliefde goedkeuren kunnen liefhebben. (Nou ja, hebben in de haast ff een hele grote groep homo's over het hoofd gezien.) De rest zijn monsterachtige beesten....

Wat me opvalt is dat er geen enkele bijbelse grond wordt aangedragen waarin de homofiele relatie wordt gelijkgesteld aan de heterofiele relatie. Om Romeinen 1 'uit te schakelen' zeg maar. Vandaar de hoeveelheid denigrerende, emotionele en sarcastische opmerkingen.
De echte argumenten ontbreken.

ZINGA672 · Berichten: 1193

HANNAH810 schreef:

mariska, heb je er wel erg in dat tessy bear de 21e augustus al een daagje strand heeft staan in bernisse?
wellicht is het een idee om het henschotermeer dan een weekje eerder te doen?

Ha nee........ wij waren eerst Knipoog smiley

Ik kan in ieder geval de 21e. En mss ook de 14e.

GrZing!

ZINGA672 · Berichten: 1193

HANNAH810 schreef:

zijn we het zomaar eens, pieter!
al moet ik wel zeggen; zoals ik er afkeer van heb om met een vrouw een relatie aan te gaan, is het voor een niet-hetero een drama om de constante verwachting te voelen dat het normaal zou zijn als hij/zij een hetero relatie aan zou gaan.

wat ik vaak mis wanneer er over dit soort onderwerpen gesproken wordt, is het stukje warmte, het stukje empathie naar je medemens toe.
alleen te moeten blijven, terwijl je samen gelukkig zou kunnen zijn, wanneer je dit principe niet zou hebben, lijkt me bijna ondoenlijk!

ik moet dan ook zeggen dat ik erg veel respect heb voor de mensen die geen hetero zijn, en zich aan hun principes proberen te houden, ook al lukt dat misschien in de dagelijkse praktijk van het leven niet.
net als het heel moeilijk kan zijn om single te zijn, en je leven zuiver te leven, dat lukt ook veel mensen niet.

t verschil is alleen wel, dat je geaardheid niet zomaar verandert, terwijl je als hetero single wel iemand tegen zou kunnen komen om een nieuwe start mee te maken.
het toekomstperspectief ziet er dus ontmoedigend anders uit!!

Mee eens Hannah! Maar toch mogen we ook de de hulp van God in dit alles niet onderschatten denk ik. Zoals de welbekende uitdrukking zegt: "Kracht naar kruis".

Of het kruis van alleen-zijn veel zwaarder is wanneer je homo bent weet ik eigenlijk niet. k Kan het me wel voorstellen; je hele identiteit is hierbij in het geding. Ben ik eigenlijk ook wel benieuwd naar, maar homo's die niet op zoek zijn zitten wellicht niet op deze site. Of durven niet meer te reageren?

GrZ

ZINGA672 · Berichten: 1193

SUSANNAH475 schreef:

Toch bedankt dat je dit dan wel wilde delen Carin... Lachende smiley

Nog niet zo lang geleden heb ik ik een assertiviteitscursus gevolgd, waarin dat ook aan de orde kwam...
Daarin leerde ik ook dat juist om het al vroeg op tafel te leggen je voorkomt dat je later ontevreden rondloopt, omdat je het niet hebt aangekaart.
Idd. is open worden naar anderen een goede manier om anderen duidelijk te maken waar bij jou de grens ligt.

Heeft iemand misschien de ervaring om er toch ontevreden mee rond te lopen ? en liep je dan ergens tegenaan ?

Jazeker; dat gevoel ken ik wel. Als je bijvoorbeeld iemand een supervriendelijk mailtje stuurt en je krijgt dan een agressief bericht terug waarin je van alles voor de voeten gegooid wordt over dingen die je nooit hebt gezegd.

Of, ook erg: je deelt iets van je zelf met de bedoeling om iemand te bemoedigen en die persoon haalt je vervolgens onderuit en misbruikt je goede woorden voor eigen gewin.

Dat voelt heel onbevredigend, maar het heeft geen zin om dergelijke mensen op hun gedrag aan te spreken. Parels voor de zwijnen....

ZINGA672 · Berichten: 1193

ANNETTE050 schreef:

momenteel ben ik begonnen in 'Thuiskomst" van Randy Alcorn.
Twee jeugdvrienden zijn elkaar uit het oog verloren. De één is een rijke zakenman geworden, de ander is in China en moet zwaarlijden onder vervolging om z'n geloof en dat ontmoeten ze elkaar weer....aangrijpend boek, bepaald je er wel weer bij waar het echt om gaat.

Een tijdje geleden las ik "Volharden in geloof" uitgegeven door Open Doors. Geen romantiek meer in dit boek; de grimmige realiteit van onze broeders en zusters die in andere delen van de wereld lijden en sterven voor hun geloof. Het houdt je bij de les: meelijden, bidden en geven.
En ja ook; wéér je prioriteiten bijstellen en beseffen aan Wie we onze welvaart en vrijheid te danken hebben. En wat we ermee (zouden) kunnen doen.

GrZing

ZINGA672 · Berichten: 1193

Ter bemoediging:

I will praise You Lord my God
Even in my desperation
I will praise You Lord
And I will praise You, Lord my God
even in my brokenness
I will praise You Lord

And I can’t understand all that You allow
I just can’t see the reason
But my life is in Your hands
And though I cannot see You Lord
I choose to trust You Lord

And even when my heart is torn
I will praise You Lord
And even when I feel deserted
I will praise You Lord
Even in my darkest valley
I will praise You Lord
And when my world is shattered
And it seems all hope is gone
Yet I will praise You Lord

And I will trust You Lord my God
Even in my loneliness; I will trust You Lord
And I will trust You Lord my God
Even when I cannot hear You
I will trust You Lord
And I will not forget that
You hung on a cross
Oh Lord, You bled and died for me
And if I have to suffer
I know that You’ve been there
And I know that You’re here now

And even when my heart is torn
I will praise You Lord
And even when I feel deserted
I will praise You Lord
And even in my darkest valley
I will praise You Lord
And when my world is shattered
And it seems all hope is gone
Yet I will praise You Lord

(auteur onbekend. Uitvoering Vineyard music e.a.)

ZINGA672 · Berichten: 1193

[quote=CHATULIEM619]Wat mij in deze bijdragen opvalt, is dat er een tegenstelling is tussen Gods wil en de wil van de mens. Maar is die tegenstelling wel zo groot?

Als die tegenstelling er niet is waarom roept Jezus ons dan op om dagelijks ons kruis op ons te nemen? Waarom zegt Hij dat we ons leven moeten (willen) verliezen? Waarom zal degene die zijn leven zal willen behouden het uiteindelijk verliezen?

Als je er naar verlangt Gods wil te doen, kan je er toch vanuit gaan dat je die doet?

En wat dan te zeggen van Paulus? Voor mij toch een HELD in kapitale letters; wat hij allemaal niet te verduren heeft gehad voor onze Here Jezus Christus. Toch zegt hij: "Want ik weet, dat in mij, dat wil zeggen in mijn vlees, geen goed woont. Immers, het wensen is wel bij mij aanwezig, maar het goede uitwerken, kan ik niet. Want niet wat ik wens, het goede, doe ik, maar wat ik niet wens, het kwade, dat doe ik. Indien ik nu datgene doe, wat ik niet wens, dan bewerk ik het niet meer, maar de zonde, die in mij woont. Zo vind ik dan deze regel: als ik het goede wens te doen, is het kwade bij mij aanwezig; want naar de inwendige mens verlustig ik mij in de wet Gods, maar in mijn leden zie ik een andere wet, die strijd voert tegen de wet van mijn verstand en mij tot krijgsgevangene maakt van de wet der zonde, die in mijn leden is.
Ik, ellendig mens! Wie zal mij verlossen uit het lichaam dezes doods?"

Paulus voerde kennelijk toch een hele strijd om de wil van God te doen. Hoewel hij zegt deze in zijn innerlijk wel te wensen houdt het uitvoeren van deze wens nog wat te wensen over.

Het lijkt wel alsof mensen bang zijn voor God, zich altijd schuldig voelen omdat ze nog niet volmaakt zijn. Maar is dat schuldgevoel terecht?

Wie zegt dat het over schuldgevoel gaat? Er is toch niks mis mee om je eigen tekortkomingen onder ogen te zien?

Is Gods wil absoluut? Is er maar één weg die je mag gaan? Of hebben we ook ruimte om zelf ook ons leven in te vullen? Is het een samenwerking of is het slechts gehoorzaamheid?

Die vraag; daar ben ik jarenlang mee bezig geweest. Ik heb voor mij de sleutel voor een antwoord gevonden in Romeinen 12:2 "En wordt niet gelijkvormig aan deze wereld, maar wordt hervormd door de vernieuwing van uw denken, opdat gij moogt erkennen wat de wil van God is, het goede, welgevallige en volkomene."
Hier staat denk ik een opdracht voor de mens die de wil van God wil doen. Kennelijk schiet ons denken van nature te kort, en kennelijk moet er na onze bekering toch aan gewerkt worden. Meer een ontdekkingstocht dus dan een pasklaar antwoord.
Net zoals blijkt uit die tekst in Jesaja 55:8 "Want mijn gedachten zijn niet uw gedachten en uw wegen zijn niet mijn wegen luidt het woord des Heren."

Grzing!

ZINGA672 · Berichten: 1193

JONATHAN890 schreef:

De wereld waar wij nu dus op leven is niet meer de wereld zoals God hem voor ons bedoeld heeft. Maar gaat gebukt onder een andere heerser.
Laat God alle onbegrijpelijke diepe sporen van verdriet en geweld dan gebeuren of laat Hij het toe?

Wat is het verschil? Als ik op aarde een vader toestemming zie of hoor geven aan een 3e om zijn kind te molesteren terwijl hij de macht heeft om in te grijpen dan is die vader daar in mijn ogen ook verantwoordelijk voor. God laat het toe met een bedoeling. Hij gebruikt het in Zijn plan met deze wereld hoe moeilijk of wonderlijk ons dat ook in de oren klinkt.

Als je het als gevolg van de zondeval ziet en niet als straf dan denk ik dat dit een gekunsteld onderscheid is. Pijn en lijden als gevolg op de zonde is door God ingesteld; is dus hetzelfde als straf. Ik denk wel dat er verschil is tussen individuele en collectieve zonde. De individuele afrekening vind denk ik later plaats; als wij 1 voor 1 voor Zijn rechterstoel moeten verschijnen. Als ik zeg dat tegenwoordige rampen al een straf of oordeel van God zouden kunnen zijn dan bedoel ik niet dat je die straf 1 op 1 kunt doortrekken op de slachtoffers. Dat is het nare van collectieve schuld.

Er is al heel veel leed over de aarde gegaan. Heel veel ziektes hebben miljoenen mensen gedood. De pest ging in de middeleeuwen rond en doodde velen. Een ziekte die wij hier niet meer kennen. Hongersnoden hebben hele bevolkingen gedood. Hele beschavingen verdwenen door natuurgeweld. Dat zijn gewoon dingen die hier gebeuren op aarde.
Dorens en distels, pijn en verdriet ze horen er helaas bij. Maar het is niet wat God wilde hoe het zijn zou.

Ik geloof niet dat er hier op aarde ook maar een mus zijn vleugels verroert zonder dat God het weet. Daarover vertelt Jezus als Hij het heeft over de mussen die gevoed worden en het gras dat bekleed wordt door God. Voor mij behoren lijden en pijn niet bij de 'dingen die gewoon gebeuren'. Juist omdat God dit nooit zo heeft gewild denk ik dat Hij er uitermate bij betrokken is. Dat Hij het toelaat; daar zal Hij zijn redenen voor hebben die wij nu nog niet kunnen vatten. Misschien later.

God gaf hen leefregels, die als ze die zouden volgen, ze niet zouden lijden onder de pijn en verdriet van deze wereld. Ik geloof stellig dat als wij mensen die regels collectief zouden volgen dat het dan goed zou gaan. Zo wilde God het ook met Zijn volk Israel.
God gaf hun regels, adviezen. Waarom...omdat het hen goed zou gaan.
Goed?....ja in een wereld die niet goed is. Maar door te leven naar God's wil zou het wel goed gaan.

Het is ook een tijd lang goed gegaan in het (post-chr.) Westen; we zijn niet voor niets zo rijk en we zijn (waren?) op vele fronten bevoorrecht boven de minder gezegende gebieden.

God's opdracht aan ons is dat wij onze naasten liefhebben, dat wij de zwakken en armen onderhouden, dat wij mekaar helpen. Er is zoveel goeds wat wij mogen ontvangen van God.
Maar wat verlangt God wat wij ermee doen? Geven maakt gelukkiger dan te ontvangen.
Wij worden door God geroepen mekaar te steunen, het leed en pijn voor mekaar te verzachten. te delen in het goede, in de zegeningen die wij ontvangen.

Dit is de halve opdracht. De volledige opdracht voor de christen is: "en gij zult de Here, uw God, liefhebben uit geheel uw hart en uit geheel uw ziel en uit geheel uw verstand en uit geheel uw kracht. Het tweede is dit: Gij zult uw naaste liefhebben als uzelf."

Met het 2e gebod hebben de meeste mensen geen probleem, maar het 1e gebod staat nog steeds op de 1e plaats. Op het 2e plan komt pas de mens: je naaste en jijzelf op hetzelfde niveau. God staat daar boven. Op het moment dat Jezus stierf scheurde het voorhangsel van boven naar beneden. Dit betekende dat de weg voor de mens vrij is naar God; om Hem lief te hebben! Niet om alleen maar cadeautjes te komen halen. Hoeveel christenen nemen dit voorrecht? Om God van dichtbij te leren kennen? Zijn Woord te bestuderen, tijd met Hem door te brengen?
Dit is geen persoonlijke aanval, meer een verzuchting vanwege het feit dat ik mensen veelal uitsluitend hoor over wat God ons allemaal geeft en wat Hij voor ons doet, en dan gaat het ook nog eens alleen maar over dit leven.

Maar wat betreft het leed wat hier op aarde geschiedt. Ja dan zijn er veel onschuldigen. Kinderen die van de honger sterven in de armen van hun moeder. Honderduizenden die omkomen bij een aardbeving en ander natuurgeweld. God heeft het leven geschapen...niet de dood. De dood kwam als gevolg van de zonde in de wereld.

Dit ben ik met je eens. Begrijpen doe ik het ook niet, maar ik denk dat dit in de bijbelse tijden niet anders was. Af en toe staat er geschreven dat God Zijn kinderen uitredde van het oordeel dat kwam, maar ik vermoed dat dit niet altijd het geval was. Houden we ff hetzelfde voorbeeld: denk jij dat alle kinderen van Job zo slecht waren dat ze hun welverdiende loon kregen? Job bad dagelijks voor ze. Tussen de bannelingen van het Joodse volk zaten ook veel rechtvaardigen; die komen wij later in het OT weer tegen (Daniël en zijn vrienden bijv.). Op deze vraag heb ik maar 1, voor mij leefbaar, antwoord en dat is dat ik denk dat God veel meer dan ons, Zijn blik gericht heeft op de eeuwigheid.

En omdat er een schuld bij ons ligt, heeft God een verlosser gegeven. Die schuld is komen te hangen aan het kruis. Daar werd de straf gekruisigd, daar werd recht gesproken. Daar ligt onze keuze...wel of niet de schuld aanvaarden. Daar is verlossing van de straf.

En ja ik geloof dat in de eindtijd God wel zijn straffende hand laat gaan, wel een leed over Zijn aarde loslaat. En ik weet, en niemand weer, zelf Jezus weet niet wanneer de maat vol is. Dat ligt bij God.

Dat denk ik ook. Maar hoe kunnen wij op aarde weten wanneer die tijd is aangebroken?

Dat ik geloof dat bepaalde natuurrampen weleens straf van God zouden kunnen zijn betekent niet dat ik al die mensen die straf toewens. Ik probeer ook de actualiteit te bezien vanuit bijbels perspectief. En het hele vraagstuk wordt er juist alleen maar moeilijker door wanneer je God verantwoordelijk houdt voor het wereldgebeuren. Maar ik geloof dat Hij stevig de touwtjes in handen heeft en dat Hij die verantwoordelijkheid wel aankan. Daar heb ik alle vertrouwen in.

GrZing

ZINGA672 · Berichten: 1193

SUSANNAH475 schreef:

w8 ff...
Waarom of-of ?
Waarom niet en-en ?

Ik geloof namelijk dat God het fijn vindt om relatie met de (individuele) mens te hebben... wij mensen mogen er ook voor God zijn, ja dat is zeker waar... maar God is er zeker ook voor ons !!
Het ultieme bewijs is Jezus... zoveel geeft God om ons... zoveel zijn wij als mens waard voor Hem.

Ik vind het zelf erg belangrijk om die balans te zien !!!

Welke balans? Dat God alles voor ons heeft overgehad, zelfs voor ons aan een kruis is gestorven en dat wij nu al onze verlanglijstjes bij Hem mogen inleveren?

Dat Hij onze zonden heeft gedragen en wij Hem nu voorschrijven wat wel en wat niet zondig is? Dat God toch ook zeker in deze tijd van verlichting Zijn gedachtengoed een beetje behoort aan te passen?

Dat God weliswaar rechter van het ganse heelal is, maar wij bepalen wanneer Hij in die functie mag gaan staan, wie Hij mag veroordelen en waarom?

De zaken zijn sinds de zondeval HEEL ERNSTIG uit balans en God heeft een enorme voorsprong op ons betreffende liefde, heilig zijn en opoffering.

Een echte balans zoals binnen een relatie met gelijkwaardige partners kan er niet zijn: God is nog altijd God en Hij staat boven de mens.

GrZing

ZINGA672 · Berichten: 1193

In het Onze Vader bidden wij: "Uw wil geschiede". En Jezus heeft gezegd: "Indien iemand achter Mij wil komen, die verloochene zichzelf en neme dagelijks zijn kruis op en volge Mij. Want ieder, die zijn leven zal willen behouden, die zal het verliezen; maar ieder, die zijn leven verloren heeft om Mijnentwil, die zal het behouden (Lucas 9:23-24)

Iemand zei ooit: "Your cross is where your will en Gods will cross". (Jouw kruis is daar waar jouw wil en Gods wil elkaar kruisen)

Wat betekent dit voor de dagelijkse praktijk? Herkennen wij het als God iets anders voor ons wil dan wij voor onszelf in gedachten hebben?

GrZing

ZINGA672 · Berichten: 1193

BRAZEEVEL772 schreef:

In gedachten verzonken
Zit ik daar alleen
Te overdenken wat me was geschonken
Waar gaat dit alles heen
Gefaald in het leven
Zie ik op de puinhopen neer
Wilde ze alles geven
Mn hart brand het doet zo zeer
Alles verloren alles kwijt
Ze roepen je toe is alleen maar verwijt

Eens zullen ze terug komen
En begrijpen ze het volkomen
Dan zullen ze de brand in mn hart blussen
En zullen we de onenigheid sussen
Tranen zullen drogen
En de liefde zal weer te zien zijn in hun ogen
Tijd heeld alle wonden
Maar als dit te lang duurt ga ik ten gronde
Je kunt niet blijven leven achter een masker van verdriet
Geen mens die je kent of die het ziet
Maar God weet wat te dragen is
God help me uit deze droevenis

Wie denkt dat hij staat
Pas op dat je niet wankelt

Moeilijk.

Sterkte!

ZINGA672 · Berichten: 1193

MARIO216 schreef:

Geloof dat het heeft geholpen wat zo laat stopte het bij ons Lachende smiley

Klopt; wij kregen nog een 2e lading en die ging al beter. Bedankt voor t blazen! Heb je dr geen bolle wangen van gekregen? Clown smiley

ZINGA672 · Berichten: 1193

JONATHAN890 schreef:

kijk en hier heb ik het dus moeilijk mee, (word eigenlijk boos om dergelijke woorden,)

Dus God heeft de hand in :

- aardbevingen
- tsunamies
- hongersnoden
- orkanen
- aids
- kanker doden van 6jr

God is dan een wrede God.....die t zooitje niet onder controle heeft

Ik geloof echt wel dat God dergelijke dingen zou kunnen doen.
Maar ik geloof dat wij op een wereld wonen waar deze dingen gewoon gebeuren. Waar op die momenten wij mekaar als mensen moeten helpen.

Ja God heeft deze wereld geschapen, maar God is geen wrede God, die
- ff een golfje naar indonesie ....hhaaaa 100.000 doden
- met zijn vinger eens Haiti aanraakt...hahhaha 300.000 dood..
- laat ik eens flink blazen....dat is leuk...kijk 10.000 doden
- weet je wat leuk is....een enge ziekte, waar ze nog geen medicijn voor hebben....ben ik goed in...de pest snappen ze al, nu doe ik aids.....tegen de tijd dat ze die snappen doe ik weer een andere

boodschap van mij aan die god die je je dan voorhoud:......
- 30 dagen t licht van de zon uitdoen...gaat nog veel beter
- de ozon laag helemaal weg werkt ook erg leuk....huidkanker duurt ff voordat het er is...maar t resultaat is geweldig.

ik weet dat ik nu wel tientallen verbitterden over mij heen krijg...misschien wel een blog....maar ik word echt boos om te zeggen dat God straffen stuurt, waar onschuldigen aan sterven.

Sorry, ik weet dat ik nu het in het extreme trek.

En dan erbij zeggen dat God niet met zich laat sollen....

Ja God is een Heilig God die niet met zich laat spotten. Als de ongerechtigheid te groot word, zal God deze aarde er van verlossen.

God laat de wereld zoals de wereld is. t Kwade zal de wereld nog verder verpesten. En dat zal tot een climax komen....de wederkomst van Jezus.
En ja....God zal dan zijn engelen sturen, die dergelijke dingen zullen doen, zoals beschreven in openbaringen.

Maar God is en blijft een God die HET leven heeft geschapen. God wil NIET de dood. Wij kunnen altijd dit Leven aangrijpen en weten dat wij dan bij de LEVENDE horen. En dat alle tranen van onze ogen zullen worden gewist.

Jonathan; ik denk dat je jezelf een beetje tegenspreekt. Eerst zeg je dat een God die straft d.m.v. o.a. natuurgeweld een wrede God is die de zaken niet onder controle heeft. Daarna zeg je dat deze dingen "gewoon gebeuren" zonder kennelijke inbreng van God (heeft Hij dan de zaken wel onder controle?). En tenslotte geloof je wel in de oordelen die in de eindtijd over de aarde zullen komen, waarbij je in het midden laat of God dan wel of niet wreed is en de zaken onder controle heeft.

Hoe weten wij wanneer die eindtijd is gekomen? Wanneer is de maat vol voor God en begint Hij met de straffen? Aan wie is het om die tijd te bepalen? Zou het kunnen zijn dat die tijd reeds is aangevangen, hoewel nog 'bescheiden in omvang' (in vergelijking met openbaringen) en dat rampen vanaf nu in omvang en frequentie zullen toenemen?

Jij hebt het over onschuldigen die omkomen, maar niemand is onschuldig voor God.

Hebben wij wel enig idee hoeveel onrecht en vreselijke zaken er allemaal op de wereld gebeuren? Wij vernemen via de media hiervan een schijntje, maar God ziet alles, tot in de kleinste details, dag en nacht.
En het grootste gedeelte van de mensheid lijdt. Onder honger of ziekte of onderdrukking. Gevolgen van het mismanagement van deze aardbol door de mens.

Kunnen wij voor God bepalen wanneer de maat vol is?

En, hoewel het niet mijn favoriete stukken zijn, de bijbel staat vol met oordelen van God. God is de rechter van het heelal en dus ook van de aarde. Dat facet wordt tegenwoordig weinig belicht omdat het niet strookt met ons menscentrale denken. Maar wij zijn niet het middelpunt. God heeft zichzelf niet int leven geroepen terwille van ons. Wij zijn geschapen terwille van Hem.

GrZing

ZINGA672 · Berichten: 1193

MARIO216 schreef:

Waar woon je? Wil ze wel jouw kant op sturen Clown smiley

dat wordt héél hard blazen Mario! Clown smiley

ZINGA672 · Berichten: 1193

MARIO216 schreef:

Op nos.nl staan beelden met finkse schade overal in het land. Hier gaat het ook flink te keer. Hoef haast geen lamp meer aan te steken. Knipoog smiley

Das niet eerlijk! Wij hebben maar een paar flitsen gehad Huilende smiley, smiley in tranen

ZINGA672 · Berichten: 1193

Hellup de kerstman is alweer int land??! Gefrustreerde smiley

ZINGA672 · Berichten: 1193

.

ZINGA672 · Berichten: 1193

CARIN303 schreef:

Dealtje maken? De mensen die van onweer houden krijgen dat en dan de pittige variant.
En degene die er niet van houd krijgt een heerlijke plensbui van een paar uur ( scheelt weer plantjes water geven )

Eh....en ik ben van de 2e categorie btw.

Deal!! Ik ben van de 1e categorie: stuur maar hiernaar toe. Lachende smiley met blinkend witte tanden

ZINGA672 · Berichten: 1193

CARIN303 schreef:

Angst is iets vreemds...zelf ben ik erg bang voor onweer.
Hoe dat komt? Geen idee .
Maar dat is zeker 1 van de redenen dat ik niet naar het weerbericht kijk op de televisie want alleen al de mededeling dat er onweer op komst is maakt mij erg onrustig.
En al is het midden in de nacht en slaap ik heerlijk bij het allereerste rommeltje word ik al wakker en blijf dat tot het onweer volledig weggetrokken is.
Zelf baal ik hier enorm van maar weet niet goed wat ik hier aan veranderen kan.
En ja natuurlijk geniet ik van de foto`s van onweer maar daar blijft het- wat mij betreft- ook bij!

Waar ben je dan precies bang voor, kun je dat verwoorden? Dat de bliksem inslaat of associeer je onweer met een toornende God? Dit laatste is trouwens niet vreemd; ik heb zelfs atheïste!n horen zeggen dat ze tijdens onweer het gevoel kregen dat "God nu toch wel erg boos was". Hoezo geen Godsbesef... Knipoog smiley

GrZ

ZINGA672 · Berichten: 1193

MARIEKE897 schreef:

ik hoorde het...jakkes... Verraste, verbaasde smiley

Nog snel ff boodschappen doen! Geschokte, onthutste smiley

Overigens is het in het Westen een stuk minder warm; k smolt bijna toen ik hier weer uit de trein stapte...

GrZing

ZINGA672 · Berichten: 1193

DAVID923 schreef:

Inhoudsopgave

Heldere studie David. Waarvoor dank!

GrZing

ZINGA672 · Berichten: 1193

DAVID923 schreef:

1 Joh 4,18
De liefde laat geen ruimte voor angst; volmaakte liefde sluit angst uit, want angst veronderstelt straf. In iemand die angst kent, is de liefde geen werkelijkheid geworden.

Spr 29,25
Vrees voor mensen spant een strik, maar wie op de HERE vertrouwt, is onaantastbaar.

Helemaal waar! Die eerste tekst heeft mij enorm geholpen om mijn vrees voor mensen te overwinnen. Liefde en angst kunnen namelijk niet naast elkaar bestaan. Ik heb besloten om, in plaats van bang te zijn voor God of mensen, hen (bewust) te gaan liefhebben. En het werkt! Het is een keuze die je op bepaalde momenten maakt waardoor de angst verdwijnt.
Dus geen relativeren, redeneren of tegen je angst vechten. Gewoon liefhebben. In alles.

En de 2e is ook waar. Maar daar kan ik beter een boek over schrijven Engeltje smiley

GrZing!

ZINGA672 · Berichten: 1193

TESSYBEAR731 schreef:

Het nummer doet me eigenlijk denken aan een gedicht dat ik zelf een poosje geleden geschreven heb, maar liever niet wilde plaatsen omdat het nogal persoonlijk is...maar goed, here goes nothing! Knipoog smiley

Als de golven van de zee
dansend op het ritme van de wind
Als het licht van de vuurvliegjes
dat de ondergaande zon bemind
Zo is de warmte van jouw blik
wanneer het de mijne vind

Als de eerste ster aan de hemel
helder schijnend aan de lucht
Als de vogels aan de horizon
kalm zwevend in hun vlucht
Zo is de stilte van jouw armen
wanneer ik stilzwijgend verzucht

Als de rots in de branding
aangeraakt door het woeste tij
Als de zalm in de stroming
trots aan de gevaren voorbij
Zo is de kracht van jouw liefde
wanneer ik je voel heel dichtbij

Als een schip aan de horizon
eenzaam varend in de donk're nacht
Als het licht van de vuurtoren
krachtig schijnend op haar wacht
Zo bewaar ik mijn zee van liefde
voor jou, zolang ik op je wacht

Is véééél mooier! Lachende smiley

ZINGA672 · Berichten: 1193

TESSYBEAR731 schreef:

Niet echt!

het gaat letterlijk over..in het diepe springen Knipoog smiley

Ow.... gelukkig Coole smiley met zonnebril

ZINGA672 · Berichten: 1193

GRACE015 schreef:

Effe heel iets anders, maar ik weet niet waar ik de vraag plaatsen moet.
Ik ben op zoek naar een mooi gedicht of een uitdrukking over HOOP.
Ik wil voor de startdag van de kerk in september een collage maken., en een gedicht daarin verwerken.
Het thema van de PKN is dit jaar Vol van Hoop.
Normaal gesproken zoek ik alles af wat los en vast zit, maar ik lees hier vaak zulke mooie gedichten, daarom mijn vraag: heeft er iemand iets voor mij?
Liefs,
Grace015

Euhhh, geen gedicht, maar een verkorte bijbelstudie. Weet niet meer waar ik em vandaan heb; mss heb je er wat aan.

GrZing!

Eeuwige hoop
In iedere taal is hoop één van de mooiste woorden. Hoop in het hart brengt geduld en kracht om moeiten en problemen te verdragen en om te kunnen gaan met de druk die het leven soms geeft. Hoop voert ons niet om de problemen heen, maar geeft ons de kracht om er doorheen te gaan.
Het tegengestelde van hoop is hopeloosheid. Hopeloosheid ondermijnt onze initiatieven en zelfs onze wil om te leven. Het is tragisch om te moeten leven zonder hoop, maar het is nog veel tragischer om zonder hoop de dood in te gaan. Gelukkig is dat niet het lot van de persoon die zich heeft toegewijd aan Jezus!

Spreuken 14:32
Een goddeloze gaat door zijn slechtheid ten onder: Een rechtvaardige vindt als hij sterft een schuilplaats.

In Efeze 2:12 spreekt Paulus over het leven zonder Christus, zonder hoop, zonder God in de wereld. Er is niet alleen in dit leven een verschil tussen deze twee groepen mensen, maar ook in de dood. De ene groep mensen is door het geloof één geworden met Christus, terwijl anderen in de geestelijke wereld geen eenheid met Christus hebben. Het is een geweldige waarheid dat voor wie Jezus heeft aangenomen, de dood eigenlijk slechts een overstap is. Soms lijkt het alsof sommige christenen zich hiervan maar nauwelijks bewust zijn.

We hebben nu gezien hoe belangrijk en kostbaar hoop is voor een mens. Maar nog belangrijker dan hoop, is volharden in die hoop. Hoop die volhardt, is zeldzaam in deze wereld. Ze is echter ook heel kostbaar, en daarom kijken we nu naar twee beelden van hoop in het Nieuwe Testament in wel in Hebreeën 6. Het eerste beeld schetst de hoop als een toevluchtsoord. (Hebreeën 6: 16:18 ~.......~)

De schrijver van de Hebreeënbrief verzekert ons dat ons vertrouwen op God gebaseerd is op twee onwankelbare, onveranderlijke dingen, namelijk Gods woord en Gods eed. Eigenlijk was het niet nodig dat God ons nog meer gaf dan zijn Woord, maar Hij wilde volledig garanderen dat wij volle zekerheid zouden hebben, en daarom gaf Hij ons zijn woord en bekrachtigde dat vervolgens met een eed. Daardoor mogen wij absoluut zeker weten dat God ons niet de zegen zal onthouden die Hij voor ons bestemd heeft. Wat er in dit leven ook op ons afkomt, we mogen zonder twijfel vertrouwen op Gods plan met ons leven. Geen storm, geen situatie, geen macht of kracht, kan ons de zegen ontnemen die God voor ons in het verschiet heeft.

De NBG-vertaling zegt in Hebreeën 6:18: “...opdat wij, die (tot Hem de) toevlucht genomen hebben, een krachtige aansporing zouden hebben om de hoop te grijpen, die voor ons ligt. Het beeld dat hier wordt geschetst is afkomstig uit het Oude Testament. Als iemand in het Oude Testament werd opgejaagd door een bloedwreker die hem wilde doden, dan was er maar één plaats waar hij heen kon vluchten voor veiligheid: het altaar van God. Als iemand vluchtte naar het altaar van God en de horens van het altaar vastgreep, dan mocht niemand hem daar vandaan slepen, totdat hij verzekerd was van een eerlijk proces. We vinden een duidelijke beschrijving van dit principe in het verhaal van Joab, in 1 Koningen 2:28.

De schrijver van de Hebreeënbrief gebruikt dit beeld van het vluchten naar het altaar van God en het vastgrijpen van de horens van het altaar. Hij zegt: “Die vluchtplaats, dat altaar, is onze hoop op Gods onveranderlijke woord en zijn eed.” Als we deze horens vastgrijpen, dan kan niets ons daar vandaan trekken. We kunnen worden opgejaagd door schuldgevoel, onzekerheid, angst voor de toekomst, angst voor ziekte, enzovoorts, maar als we ons vastgrijpen aan Gods altaar van hoop, dan vinden we daarin een toevluchtsoord van gegarandeerde en blijvende veiligheid.

In Hebreeën 6:19 en 20 vinden we een tweede beeld van hoop, onmiddellijk na het vorige. Hoop is niet alleen een vluchtplaats in moeilijke tijden, maar ze is ook een anker voor onze ziel.
Als we deze tekst analytisch bekijken dan kunnen we als volgt redeneren: “Goed, hoop is dus een anker. Dat roept het beeld op van een boot die met een anker wordt vastgelegd. Waarom heeft een boot een anker nodig? Omdat een boot ronddobbert in water, een onstabiel, onzeker en veranderlijk element zonder vastigheid. Water kun je niet vastpakken, en als je ernaar grijpt met je handen, glipt het tussen je vingers door. In water is geen veiligheid of zekerheid te vinden. Om toch veiligheid te bereiken, moet een boot zijn anker laten zakken dóór het onstabiele element van water heen, totdat het anker een stabieler element bereikt: de rots, of de bodem van de zee, of het vasteland. We kunnen ons leven bekijken net zoals die boot. We bevinden ons op zee, in een wereld of situatie die volkomen onstabiel is. Er is niets permanent of blijvend. Er is niets wat we kunnen vastgrijpen om veiligheid te vinden. Daarom moeten wij ons anker van hoop laten zakken door het gebied van het tijdelijke heen, tot in het gebied van de eeuwigheid. Alleen in de eeuwige, onveranderlijke wereld van God - zijn tegenwoordigheid, zijn Woord, de persoon en het werk van Jezus Christus - is blijvende veiligheid.
Laten we opnieuw, heel bewust ons anker vastleggen in de persoon en het werk van de Heer Jezus Christus.