angst

Berichten: 766

Je hoeft niet bang te zijn voor angst.
Angst is een aanwijzing voor je beperkingen:
binnenin ben je nog kinderlijk,
je bent nog niet helemaal doorkneed in de
hardheid en onaantastbaarheid
van de volwassen wereld.
Dan ben je dus bang, nou en?
Het leven is moeilijk, onrechtvaardig, angstaanjagend -
als je dat erkent is dat, hoe paradoxaal het ook klinkt,
een teken van volwassenheid.
Als je inziet waar je bang voor bent,
nodigt dat je meteen uit jezelf met meer zorg lief te hebben.
Je respecteert de grenzen van wat je aankunt en
ontdekt waar je sterke kanten, je moed en je kracht liggen.
Angsten vragen je jezelf lief te hebben, niet alleen wanneer je alles
onder controle hebt, maar ook wanneer je beverig, bang en klein bent.

Daphne Rose Kingma

Deze wilde ik jullie niet onthouden. Ik vind de tekst herkenbaar, troostvol. Als christen mag je leven met: ".....vreest niet, Ik ben met u al uw dagen en nachten...." en meestal helpen bidden, zingen, bijbel lezen of het in herinnering brengen van de woorden en betekenissen van psalmen, gezangen, teksten uit overwegingen etc. mij verder.
Angst heeft echter ook een functie en geeft de grenzen aan van wat je aankunt, zo mooi omschreven in de bovenstaande tekst.

Is dit herkenbaar voor jullie? Welke soorten angst kunnen jullie benoemen? en hoe ga je ermee om?
Ik ben benieuwd......

Berichten: 13

Ik heb een enorme angst voor falen. En dan niet in de zin van een examen of iets dergelijks. Maar in de zin van falen in de verwachtingen die anderen kunnen hebben. Deze verwachtingen komen tot stand in mijn hoofd en zijn vaak nooit door anderen hardop uitgesproken.

Het beheerst voor een groot deel mijn leven. Ik kan moeilijk nee zeggen, alles moet perfect worden gedaan, moet overal de controle over hebben en kan moeilijk relativeren. Ik praat ook altijd in de zin van "moeten" en kan eigenlijk van weinig dingen meer genieten.

Deze angst zorgde ervoor dat het afgelopen jaar mis ging. De combinatie van de perfecte werknemer, de perfecte student, de perfecte vriendin, de perfecte dochter, de perfecte gelovige was niet meer vol te houden. Aan alle kanten dwong mijn lijf om gas terug te nemen. Veel ziek, slaapproblemen, extreme vermoeidheid, nekklachten en uiteindelijk kreeg ik in april de diagnose burn-out. Ik werd gedwongen om alles te laten vallen. Alles waar ik zo hard voor gewerkt heb. Toen werd ik geconfronteerd met mijn dieperliggende angst: wat zou iedereen wel niet van me vinden? Ik ben 25 en heb een burn-out.

Inmiddels weet ik wel dat iedereen voor een groot deel opgelucht is dat ik eindelijk leer accepteren wat genoeg is en wie ik zelf ben. Angsten worden langzaam omgezet in acceptatie van wie ik ben en welke tekortkomingen ik heb. Daarnaast komt heel voorzichtig de acceptatie dat als ik straks weer beter ben dat ik anders zal zijn als daarvoor en dat iedereen daar wel weer aan zal wennen. Mijn angsten zijn vaak niet gebaseerd op feiten, maar op veronderstellingen die ik niet durfde te controleren. Nu heb ik weer een angst overwonnen: mijn verhaal durven vertellen aan vreemden zonder me druk te maken wat ze van me vinden.

Het is een ontdekkingsreis naar mezelf en God helpt me daarbij. Al kan ik het nog niet zien.

Berichten: 2338

ARIANNE566 schreef:

Ik heb een enorme angst voor falen. En dan niet in de zin van een examen of iets dergelijks. Maar in de zin van falen in de verwachtingen die anderen kunnen hebben. Deze verwachtingen komen tot stand in mijn hoofd en zijn vaak nooit door anderen hardop uitgesproken.

Het beheerst voor een groot deel mijn leven. Ik kan moeilijk nee zeggen, alles moet perfect worden gedaan, moet overal de controle over hebben en kan moeilijk relativeren. Ik praat ook altijd in de zin van "moeten" en kan eigenlijk van weinig dingen meer genieten.

Deze angst zorgde ervoor dat het afgelopen jaar mis ging. De combinatie van de perfecte werknemer, de perfecte student, de perfecte vriendin, de perfecte dochter, de perfecte gelovige was niet meer vol te houden. Aan alle kanten dwong mijn lijf om gas terug te nemen. Veel ziek, slaapproblemen, extreme vermoeidheid, nekklachten en uiteindelijk kreeg ik in april de diagnose burn-out. Ik werd gedwongen om alles te laten vallen. Alles waar ik zo hard voor gewerkt heb. Toen werd ik geconfronteerd met mijn dieperliggende angst: wat zou iedereen wel niet van me vinden? Ik ben 25 en heb een burn-out.

Inmiddels weet ik wel dat iedereen voor een groot deel opgelucht is dat ik eindelijk leer accepteren wat genoeg is en wie ik zelf ben. Angsten worden langzaam omgezet in acceptatie van wie ik ben en welke tekortkomingen ik heb. Daarnaast komt heel voorzichtig de acceptatie dat als ik straks weer beter ben dat ik anders zal zijn als daarvoor en dat iedereen daar wel weer aan zal wennen. Mijn angsten zijn vaak niet gebaseerd op feiten, maar op veronderstellingen die ik niet durfde te controleren. Nu heb ik weer een angst overwonnen: mijn verhaal durven vertellen aan vreemden zonder me druk te maken wat ze van me vinden.

Het is een ontdekkingsreis naar mezelf en God helpt me daarbij. Al kan ik het nog niet zien.

Wat een ontzettend moeilijke reis meid, maar wat goed dat je hem aan het maken bent en er de vruchten van weet te plukken Knipoog smiley

Berichten: 2113

ARIANNE566 schreef:

Ik heb een enorme angst voor falen. En dan niet in de zin van een examen of iets dergelijks. Maar in de zin van falen in de verwachtingen die anderen kunnen hebben. Deze verwachtingen komen tot stand in mijn hoofd en zijn vaak nooit door anderen hardop uitgesproken.

Het beheerst voor een groot deel mijn leven. Ik kan moeilijk nee zeggen, alles moet perfect worden gedaan, moet overal de controle over hebben en kan moeilijk relativeren. Ik praat ook altijd in de zin van "moeten" en kan eigenlijk van weinig dingen meer genieten.

Deze angst zorgde ervoor dat het afgelopen jaar mis ging. De combinatie van de perfecte werknemer, de perfecte student, de perfecte vriendin, de perfecte dochter, de perfecte gelovige was niet meer vol te houden. Aan alle kanten dwong mijn lijf om gas terug te nemen. Veel ziek, slaapproblemen, extreme vermoeidheid, nekklachten en uiteindelijk kreeg ik in april de diagnose burn-out. Ik werd gedwongen om alles te laten vallen. Alles waar ik zo hard voor gewerkt heb. Toen werd ik geconfronteerd met mijn dieperliggende angst: wat zou iedereen wel niet van me vinden? Ik ben 25 en heb een burn-out.

Inmiddels weet ik wel dat iedereen voor een groot deel opgelucht is dat ik eindelijk leer accepteren wat genoeg is en wie ik zelf ben. Angsten worden langzaam omgezet in acceptatie van wie ik ben en welke tekortkomingen ik heb. Daarnaast komt heel voorzichtig de acceptatie dat als ik straks weer beter ben dat ik anders zal zijn als daarvoor en dat iedereen daar wel weer aan zal wennen. Mijn angsten zijn vaak niet gebaseerd op feiten, maar op veronderstellingen die ik niet durfde te controleren. Nu heb ik weer een angst overwonnen: mijn verhaal durven vertellen aan vreemden zonder me druk te maken wat ze van me vinden.

Het is een ontdekkingsreis naar mezelf en God helpt me daarbij. Al kan ik het nog niet zien.

Goed van je Arianne !
Dat is een heel leerproces he', maar je hebt nu een belangrijke stap genomen om je verhaal hier neer te zetten...
Ik hoop dat je steeds meer leert ontdekken wie je zelf bent, God houdt van je en vindt jou waardevol... ! hoop dat je dat kunt vasthouden, ongeacht wat anderen van jou denken.

Het is fijn als mensen positief zijn over je, maar er kunnen soms ook mensen zijn die zich niet goed raad weten met de situatie, bijv. als iemand verandert... laat dat je niet weerhouden om die moedige weg te bewandelen die je nu ingeslagen bent... Knipoog smiley

Succes !

Berichten: 641

1 Joh 4,18
De liefde laat geen ruimte voor angst; volmaakte liefde sluit angst uit, want angst veronderstelt straf. In iemand die angst kent, is de liefde geen werkelijkheid geworden.

Spr 29,25
Vrees voor mensen spant een strik, maar wie op de HERE vertrouwt, is onaantastbaar.

Berichten: 2113

DAVID923 schreef:

1 Joh 4,18
De liefde laat geen ruimte voor angst; volmaakte liefde sluit angst uit, want angst veronderstelt straf. In iemand die angst kent, is de liefde geen werkelijkheid geworden.

Spr 29,25
Vrees voor mensen spant een strik, maar wie op de HERE vertrouwt, is onaantastbaar.

Volgens mij is angst een natuurlijke reactie en kan een nuttige functie hebben, bijv. in een dreigende situatie, het zgn. vechten of vluchten.
Pas als het extreme vormen aanneemt en de dingen niet meer in balans zijn wordt het een last en is het zaak er iets aan te doen.

En dan heb je ook nog de ingrijpende dingen die je als (individueel) persoon kan meemaken... op grond daarvan kun je een verkeerd beeld krijgen van de werkelijkheid.
Zo heb ik een hele tijd een angst gehad voor God zelf... daar koos ik niet voor, maar het overkwam mij... en ik denk dat het verleden daar een hele grote rol in heeft gespeeld, daar ik ben opgegroeid in een onveilige situatie.

Dus zo'n tekst hier neerzetten, tja... soms is het in praktijk ingewikkelder, maar we mogen weten dat angst niet het laatste woord heeft, maar dat we mogen vertrouwen op God (/Jezus) die ook de angsten heeft overwonnen.

Berichten: 2338

DAVID923 schreef:

1 Joh 4,18
De liefde laat geen ruimte voor angst; volmaakte liefde sluit angst uit, want angst veronderstelt straf. In iemand die angst kent, is de liefde geen werkelijkheid geworden.

Spr 29,25
Vrees voor mensen spant een strik, maar wie op de HERE vertrouwt, is onaantastbaar.

Je zal het vast goed bedoelen, David...maareh...
Iets met plank en ontzettend misslaan zullen we maar zeggen Gefrustreerde smiley

Berichten: 766

ARIANNE566 schreef:

Ik heb een enorme angst voor falen. En dan niet in de zin van een examen of iets dergelijks. Maar in de zin van falen in de verwachtingen die anderen kunnen hebben. Deze verwachtingen komen tot stand in mijn hoofd en zijn vaak nooit door anderen hardop uitgesproken.

Het beheerst voor een groot deel mijn leven. Ik kan moeilijk nee zeggen, alles moet perfect worden gedaan, moet overal de controle over hebben en kan moeilijk relativeren. Ik praat ook altijd in de zin van "moeten" en kan eigenlijk van weinig dingen meer genieten.

Deze angst zorgde ervoor dat het afgelopen jaar mis ging. De combinatie van de perfecte werknemer, de perfecte student, de perfecte vriendin, de perfecte dochter, de perfecte gelovige was niet meer vol te houden. Aan alle kanten dwong mijn lijf om gas terug te nemen. Veel ziek, slaapproblemen, extreme vermoeidheid, nekklachten en uiteindelijk kreeg ik in april de diagnose burn-out. Ik werd gedwongen om alles te laten vallen. Alles waar ik zo hard voor gewerkt heb. Toen werd ik geconfronteerd met mijn dieperliggende angst: wat zou iedereen wel niet van me vinden? Ik ben 25 en heb een burn-out.

Inmiddels weet ik wel dat iedereen voor een groot deel opgelucht is dat ik eindelijk leer accepteren wat genoeg is en wie ik zelf ben. Angsten worden langzaam omgezet in acceptatie van wie ik ben en welke tekortkomingen ik heb. Daarnaast komt heel voorzichtig de acceptatie dat als ik straks weer beter ben dat ik anders zal zijn als daarvoor en dat iedereen daar wel weer aan zal wennen. Mijn angsten zijn vaak niet gebaseerd op feiten, maar op veronderstellingen die ik niet durfde te controleren. Nu heb ik weer een angst overwonnen: mijn verhaal durven vertellen aan vreemden zonder me druk te maken wat ze van me vinden.

Het is een ontdekkingsreis naar mezelf en God helpt me daarbij. Al kan ik het nog niet zien.

Zo zie je maar Arianne, hoe God je bijstaat. Je hoort Hem niet, je ziet Hem niet en toch is Hij zo dichtbij als je eigen ademtocht, subtiel en liefdevol en vol mededogen met elk van ons. Hij is geduldiger dan wij ons kunnen voorstellen en wil dat wij gelukkig zijn. Wat een betekenis hebben die woorden.
Ik ben heel blij dat de door mij gekozen tekst jou wat verder heeft geholpen. Moedig dat je die keuze hebt gemaakt en kijk eens hoe warm de reacties daarop zijn. Je kwetsbaar durven opstellen is ook een leerproces, vaak krijg je er veel voor terug en is het zeker de moeite waard. Je bent een leerproces ingegaan en als je je overgeeft aan Zijn Liefde zal je Hem steeds beter leren verstaan met wat Zijn bedoeling is met ieder van ons persoonlijk. Geniet van je spannende, liefdevolle reis en van je nieuwe reisgenoten, een behouden thuiskomst is je al beloofd.

Berichten: 2113

DAVID923 schreef:

1 Joh 4,18
De liefde laat geen ruimte voor angst; volmaakte liefde sluit angst uit, want angst veronderstelt straf. In iemand die angst kent, is de liefde geen werkelijkheid geworden.

Spr 29,25
Vrees voor mensen spant een strik, maar wie op de HERE vertrouwt, is onaantastbaar.

jammer dat je zo reageert... in de praktijk zie je dat het blijkbaar niet zo gemakkelijk is... je zou ook mee kunnen voelen of als dat je iets beter ligt: mee kunnen denken.
Vind dit een beetje erg koel en afstandelijk overkomen.

Berichten: 1193

DAVID923 schreef:

1 Joh 4,18
De liefde laat geen ruimte voor angst; volmaakte liefde sluit angst uit, want angst veronderstelt straf. In iemand die angst kent, is de liefde geen werkelijkheid geworden.

Spr 29,25
Vrees voor mensen spant een strik, maar wie op de HERE vertrouwt, is onaantastbaar.

Helemaal waar! Die eerste tekst heeft mij enorm geholpen om mijn vrees voor mensen te overwinnen. Liefde en angst kunnen namelijk niet naast elkaar bestaan. Ik heb besloten om, in plaats van bang te zijn voor God of mensen, hen (bewust) te gaan liefhebben. En het werkt! Het is een keuze die je op bepaalde momenten maakt waardoor de angst verdwijnt.
Dus geen relativeren, redeneren of tegen je angst vechten. Gewoon liefhebben. In alles.

En de 2e is ook waar. Maar daar kan ik beter een boek over schrijven Engeltje smiley

GrZing!

Berichten: 2978

SUSANNAH475 schreef:

jammer dat je zo reageert... in de praktijk zie je dat het blijkbaar niet zo gemakkelijk is... je zou ook mee kunnen voelen of als dat je iets beter ligt: mee kunnen denken.
Vind dit een beetje erg koel en afstandelijk overkomen.

Vind ik ook Susannah,kom eens met iets vanuit je hart,een bijbeltekst kan iedereen opzoeken(sorry,ik klink wat kribbiger dan normaal door de hitte Knipoog smiley

)

Ik haal hier uit:je doet het niet goed want je hebt niet genoeg lief en vertrouwd niet genoeg op de Heer als je angst hebt......

Berichten: 641

sorry dat ik Bijbelverzen plaats, wat denk ik wel op een christelijk forum, we kunnen idd beten ons hart en onze gevoelen laten regeren.

mijn excusus. Coole smiley met zonnebril

Berichten: 2978

DAVID923 schreef:

sorry dat ik Bijbelverzen plaats, wat denk ik wel op een christelijk forum, we kunnen idd beten ons hart en onze gevoelen laten regeren.

mijn excusus. Coole smiley met zonnebril

Berichten: 766

DAVID923 schreef:

sorry dat ik Bijbelverzen plaats, wat denk ik wel op een christelijk forum, we kunnen idd beten ons hart en onze gevoelen laten regeren.

mijn excusus. Coole smiley met zonnebril

Die ons gegeven zijn door de Schepper, David. Een combinatie van bijbelteksten en toelichting wat die voor jou betekenen?

Niet alle mannen zijn zo getalenteerd als Jonathan in het kunnen omschrijven van gevoelens en emoties, he meiden, geduld....

Berichten: 2215

DAVID923 schreef:

1 Joh 4,18
De liefde laat geen ruimte voor angst; volmaakte liefde sluit angst uit, want angst veronderstelt straf. In iemand die angst kent, is de liefde geen werkelijkheid geworden.

Spr 29,25
Vrees voor mensen spant een strik, maar wie op de HERE vertrouwt, is onaantastbaar.

Mooie en bemoedigende teksten, David. Van mij mag je ze plaatsen hoor. Knipoog smiley

Ik lees de boeken van Corrie ten Boom graag, wat had zij een groot vertrouwen op God. Dat kan mij echt bemoedigen. Op internet vond ik het volgende stukje over haar:

Geen angst

Corrie ten Boom, 48 jaar oud, raakte vrijwel direct betrokken bij het georganiseerd verzet. Al snel stond ze aan het hoofd van een verzetsgroep van tachtig man. Ook Corrie's vader Casper en haar zussen hielpen mee. Het huis van de familie werd gebruikt als een doorgangs-en schuilplaats voor joodse onderduikers en mannen die niet in Duitsland tewerkgesteld wilden worden. Aty Bennema, die rondleidingen in het museumhuis verzorgt, vertelt dat er continu zes of zeven man in huis waren. Sommigen voor een paar uur, totdat ze verder konden, anderen soms maandenlang. "Corrie en haar familie hebben zo heel veel mensen gered. Angst had ze niet. Ze geloofde dat God hen zou helpen. Corrie zei altijd: 'er zijn engelen rond dit huis'."
Wat ook hielp, was dat de horlogewinkel beneden doordeweeks open was, en dat het constante komen en gaan van mensen daardoor niet erg opvallend was.

Berichten: 2338

DAVID923 schreef:

sorry dat ik Bijbelverzen plaats, wat denk ik wel op een christelijk forum, we kunnen idd beten ons hart en onze gevoelen laten regeren.

mijn excusus. Coole smiley met zonnebril

Het gaat er niet om dat je bijbelteksten plaatst David, het gaat erom dat je geen motivatie geeft voor de keuze van de bewuste teksten...iets waarmee je de indruk wekt dat het allemaal erg zwart/wit is, wat in de praktijk natuurlijk absoluut niet het geval is...
Christenzijn is namelijk niet alleen een gevalletje van de bijbel opdreunen, het heeft juist ook heel veel te maken met ons gevoel...en het kan absoluut geen kwaad die twee te combineren. We zijn tenslotte mensen, en geen robots Knipoog smiley

Berichten: 641

TESSYBEAR731 schreef:

Het gaat er niet om dat je bijbelteksten plaatst David, het gaat erom dat je geen motivatie geeft voor de keuze van de bewuste teksten...iets waarmee je de indruk wekt dat het allemaal erg zwart/wit is, wat in de praktijk natuurlijk absoluut niet het geval is...
Christenzijn is namelijk niet alleen een gevalletje van de bijbel opdreunen, het heeft juist ook heel veel te maken met ons gevoel...en het kan absoluut geen kwaad die twee te combineren. We zijn tenslotte mensen, en geen robots Knipoog smiley

als je meer van mijn reacties leest, zie je dat ik er meestal mijn mening of gevoel er bij zet, maar in dit geval, vond ik elk menselijk woord te veel, omdat de teksten als zo duidelijk en krachtig zijn in hun algemene waarde en principe.

mag dat 1 x? op een seculier forum snap ik het, maar hier moet dat toch een keer kunnen? *zucht*

Berichten: 2338

DAVID923 schreef:

als je meer van mijn reacties leest, zie je dat ik er meestal mijn mening of gevoel er bij zet, maar in dit geval, vond ik elk menselijk woord te veel, omdat de teksten als zo duidelijk en krachtig zijn in hun algemene waarde en principe.

mag dat 1 x? op een seculier forum snap ik het, maar hier moet dat toch een keer kunnen? *zucht*

Je zet inderdaad wel eens een motivatie bij je reactie's. maar das lang niet altijd het geval! In vele gevallen vraag ik me af of je niet gewoon ontzettend bewust bezig bent met bewust shockeren om te kijken hoe er gereageerd word...
Het is een kwestie van zorgvuldig afwegen...regulier of niet, je zit nog steeds op een website en had van te voren kunnen bedenken dat dit anders kon overkomen dan jij bedoelde.
Bijbelteksten zijn zeker van groot belang, tenslotte is de bijbel leidraad in ons christelijk leven..
Er is dus ook niemand die beweert dat deze teksten niet krachtig zijn
Je word er enkel op gewezen dat de realiteit lang zo zwart/wit niet is als deze teksten doen overkomen...De liefde voor de medemens, en in staat zijn om je in de ander te verplaatsen is net zo goed belangrijk, en geeft soms zo veel meer dan alleen een bijbeltekst...

Berichten: 2978

DAVID923 schreef:

als je meer van mijn reacties leest, zie je dat ik er meestal mijn mening of gevoel er bij zet, maar in dit geval, vond ik elk menselijk woord te veel, omdat de teksten als zo duidelijk en krachtig zijn in hun algemene waarde en principe.

mag dat 1 x? op een seculier forum snap ik het, maar hier moet dat toch een keer kunnen? *zucht*

Ja het kan,het mag,soms moet het David,dat begrijpt iedereen hier maar......hier spreek je tegen mensen,niet tegen een schermpje,er zijn hier velen met oud zeer en dan kunnen sommige opmerkingen meer afbreken dan opbouwen(en opbouwen is je bedoeling toch?)
Jij praat vanuit een andere achtergrond dan ik,je theologiestudie,je niet gelovige achtergrond etc.
Ik kan mijn gevoel in mijn reacties niet uitschakelen,de realiteit is nou eenmaal dat ik een gezin draaiende probeer te houden,dat blijft altijd meespelen.
Door een vriend word ik wel eens gekscherend "oud wijffie" genoemd,omdat hij vindt dat ik genoeg levenservaring heb voor een 80-jarige Knipoog smiley

Die ervaringen vormen je,maken je tot wat en wie je bent.Ik ben milder geworden en veel toleranter,waarschijnlijk te tolerant voor jou en dat wil wel eens botsen.Is niet verkeerd in mijn ogen,je kunt van elkaar leren als je er open voor staat en begrip voor elkaar kunt opbrengen.

Ik kan het niet laten een bijbeltekst te plaatsen over (Gods)liefde,er wordt nl. ook gevraagd je naaste lief te hebben als jezelf Knipoog smiley

Het is geen verwijt,het is simpelweg mijn favoriete bijbeltekst.

De liefde is geduldig en vol goedheid. De liefde kent geen afgunst, geen ijdel vertoon en geen zelfgenoegzaamheid.Ze is niet grof en niet zelfzuchtig, ze laat zich niet boos maken en rekent het kwaad niet aan, ze verheugt zich niet over het onrecht maar vindt vreugde in de waarheid. Alles verdraagt ze, alles gelooft ze, alles hoopt ze, in alles volhardt ze.
De liefde zal nooit vergaan.
(1 kor.13 4-8a)

Berichten: 2113

DAVID923 schreef:

sorry dat ik Bijbelverzen plaats, wat denk ik wel op een christelijk forum, we kunnen idd beten ons hart en onze gevoelen laten regeren.

mijn excusus. Coole smiley met zonnebril

Hoi David,

Ik vind dat het hard kan overkomen als je alleen teksten plaatst... Arianne (en het had net zo goed een ander kunnen zijn die zijn/ haar persoonlijke verhaal met ons op 't forum wilde delen) had op dit topic net een reactie geplaatst over haar gevoelens, en aangezien het hier over "angst" gaat, een soms best wel complex gevoel waar je als christen ook lang niet altijd je antwoord op hebt, vind ik alleen die tekst daarover plaatsen niet de juiste manier... kwam op mij over als dat je als christen niet goed bezig bent (of niet goed genoeg zou geloven) als je angst ervaart...

Ik vraag me af of je dan vergeten bent dat Jezus in de hof van Gethsemané zijn zweet als bloeddruppels op de aarde viel van angst... en wat te denken van Petrus die weliswaar had moeten vertrouwen op Jezus, toen hij over het water naar Jezus toeliep, maar ook zijn angsten kende.

Dat zijn voor mij voorbeelden van situaties in de praktijk, die het leven mijns inziens meer laten zien dan (uit zijn verband gehaalde) teksten.

Oke, Jezus moest lijden... maar wat betreft Petrus... hij was ook een mens en ook al was 't beter geweest dat ie Jezus volledig vertrouwde, toch mocht hij er ook zijn met zijn twijfels, Jezus bleef er zijn ook voor hem !
Ook wij mogen er zijn met onze angsten en zelfs twijfels... God kent onze zwakheden en wil ons daarin helpen... dat hoeft mijns inziens geen dilemma te zijn in je geloof naar God toe. Hij weet als geen ander hoe we zijn en wat we daarbij voelen !

Berichten: 2338

LEANNE226 schreef:

Ja het kan,het mag,soms moet het David,dat begrijpt iedereen hier maar......hier spreek je tegen mensen,niet tegen een schermpje,er zijn hier velen met oud zeer en dan kunnen sommige opmerkingen meer afbreken dan opbouwen(en opbouwen is je bedoeling toch?)
Jij praat vanuit een andere achtergrond dan ik,je theologiestudie,je niet gelovige achtergrond etc.
Ik kan mijn gevoel in mijn reacties niet uitschakelen,de realiteit is nou eenmaal dat ik een gezin draaiende probeer te houden,dat blijft altijd meespelen.
Door een vriend word ik wel eens gekscherend "oud wijffie" genoemd,omdat hij vindt dat ik genoeg levenservaring heb voor een 80-jarige Knipoog smiley

Die ervaringen vormen je,maken je tot wat en wie je bent.Ik ben milder geworden en veel toleranter,waarschijnlijk te tolerant voor jou en dat wil wel eens botsen.Is niet verkeerd in mijn ogen,je kunt van elkaar leren als je er open voor staat en begrip voor elkaar kunt opbrengen.

Ik kan het niet laten een bijbeltekst te plaatsen over (Gods)liefde,er wordt nl. ook gevraagd je naaste lief te hebben als jezelf Knipoog smiley

Het is geen verwijt,het is simpelweg mijn favoriete bijbeltekst.

De liefde is geduldig en vol goedheid. De liefde kent geen afgunst, geen ijdel vertoon en geen zelfgenoegzaamheid.Ze is niet grof en niet zelfzuchtig, ze laat zich niet boos maken en rekent het kwaad niet aan, ze verheugt zich niet over het onrecht maar vindt vreugde in de waarheid. Alles verdraagt ze, alles gelooft ze, alles hoopt ze, in alles volhardt ze.
De liefde zal nooit vergaan.
(1 kor.13 4-8a)

Mooi gezegd Leanne! Knipoog smiley

Ik vraag me af, of een bepaalde tolerantie enkel met leeftijd te maken heeft? Dan wel met je eigen geloofsbeleving...
Ik ben zelf een stuk jonger dan jij, toch ervaar ik het precies hetzelfde. En ja, okee...ik werd door de ouders van een vriendinnetje vroeger ook altijd gekscherend Omaatje genoemd, en in de therapiegroep waar ik gezeten heb was ik de "Matroesjka"...maar toch...misschien zit het em vooral ook in levenservaring en eigen "instelling"...
Ik heb zelf een moeilijke periode meegemaakt, waarin angst een enorme rol speelde, en hoewel ik er van overtuigd ben dat bepaalde bijbelteksten die ik in die tijd tegenkwam me enorm geholpen hebben, heeft mijn grootste "strijd" zich toch vooral van binnen afgespeeld...Daar, waar de Here God helemaal geen bijbel nodig heeft om mij dingen duidelijk te maken! Geloof blijft voor mij in elk geval een zaak van het hart, alwaar ik de bijbel gebruik ter ondersteuning Knipoog smiley

Berichten: 2978

TESSYBEAR731 schreef:

Ik vraag me af, of een bepaalde tolerantie enkel met leeftijd te maken heeft? Dan wel met je eigen geloofsbeleving...
Ik ben zelf een stuk jonger dan jij, toch ervaar ik het precies hetzelfde.

Nee het heeft,denk ik,niets met leeftijd te maken,misschien niet eens met ervaring maar wel met hoe je in het leven staat.
Een kennis van mij is ook zijn partner verloren en hij zei dat hij voorheen altijd zorgeloos leefde.......toen ik met hem ging praten bleek dat zijn leven helemaal niet zorgeloos was maar hij ervaarde het zo.De één kan gebeurtenissen beter verwerken dan de ander en sneller naar de toekomst kijken maar je bent niet beter in Gods ogen als je (voor de buitenwereld)alles aankunt.
Soms moet iemand je ogen en oren openen en je doen beseffen dat hetgene waar je zo aan vasthoudt toch minder goed is dan je dacht.........zelftolerantie?Je kijkt dan ook anders tegen je medemens aan.....

Berichten: 1599

MIEKE364 schreef:

Niet alle mannen zijn zo getalenteerd als Jonathan in het kunnen omschrijven van gevoelens en emoties, he meiden, geduld....

.......

Berichten: 2463

MIEKE364 schreef:
Niet alle mannen zijn zo getalenteerd als Jonathan in het kunnen omschrijven van gevoelens en emoties, he meiden, geduld....

JONATHAN890 schreef:

.......

Hmm, gisteravond bakte hij er niets van, ja pannenkoeken misschien Uitdagende, speelse smiley die tong uitsteekt

Berichten: 766

CROSSROAD317 schreef:

MIEKE364 schreef:
Niet alle mannen zijn zo getalenteerd als Jonathan in het kunnen omschrijven van gevoelens en emoties, he meiden, geduld....

Hmm, gisteravond bakte hij er niets van, ja pannenkoeken misschien Uitdagende, speelse smiley die tong uitsteekt

ook niet verkeerd.....gelukkig zijn we allemaal anders en heeft ieder zijn/haar eigen talenten. Je zal vast en zeker prachtig kunnen gitaarspelen en zingen misschien ook nog wel.....een mooi sfeertje bouwen met muziek.... Lachende smiley met blinkend witte tanden

Lachende smiley met blinkend witte tanden

Berichten: 1230

Angst is iets vreemds...zelf ben ik erg bang voor onweer.
Hoe dat komt? Geen idee .
Maar dat is zeker 1 van de redenen dat ik niet naar het weerbericht kijk op de televisie want alleen al de mededeling dat er onweer op komst is maakt mij erg onrustig.
En al is het midden in de nacht en slaap ik heerlijk bij het allereerste rommeltje word ik al wakker en blijf dat tot het onweer volledig weggetrokken is.
Zelf baal ik hier enorm van maar weet niet goed wat ik hier aan veranderen kan.
En ja natuurlijk geniet ik van de foto`s van onweer maar daar blijft het- wat mij betreft- ook bij!

Berichten: 1193

CARIN303 schreef:

Angst is iets vreemds...zelf ben ik erg bang voor onweer.
Hoe dat komt? Geen idee .
Maar dat is zeker 1 van de redenen dat ik niet naar het weerbericht kijk op de televisie want alleen al de mededeling dat er onweer op komst is maakt mij erg onrustig.
En al is het midden in de nacht en slaap ik heerlijk bij het allereerste rommeltje word ik al wakker en blijf dat tot het onweer volledig weggetrokken is.
Zelf baal ik hier enorm van maar weet niet goed wat ik hier aan veranderen kan.
En ja natuurlijk geniet ik van de foto`s van onweer maar daar blijft het- wat mij betreft- ook bij!

Waar ben je dan precies bang voor, kun je dat verwoorden? Dat de bliksem inslaat of associeer je onweer met een toornende God? Dit laatste is trouwens niet vreemd; ik heb zelfs atheïste!n horen zeggen dat ze tijdens onweer het gevoel kregen dat "God nu toch wel erg boos was". Hoezo geen Godsbesef... Knipoog smiley

GrZ

Berichten: 1230

ZINGA672 schreef:

Waar ben je dan precies bang voor, kun je dat verwoorden? Dat de bliksem inslaat of associeer je onweer met een toornende God? Dit laatste is trouwens niet vreemd; ik heb zelfs atheïste!n horen zeggen dat ze tijdens onweer het gevoel kregen dat "God nu toch wel erg boos was". Hoezo geen Godsbesef... Knipoog smiley

GrZ

Ik haal God er niet bij hoor behalve dat ik bid bij plaatselijke onweer ( heel dicht bij dus).
Nee, het zijn de flitsen en de donder waarvan ik altijd bang ben dar het inslaat in huis.
Roldonder hoor je weleens en let maar eens op....na een fikse onweersbui komt er altijd op het nieuws een vervelend bericht op.
Brand door bliksem/ iemand omgekomen hierdoor etc.

Berichten: 1599

CARIN303 schreef:

Ik haal God er niet bij hoor behalve dat ik bid bij plaatselijke onweer ( heel dicht bij dus).
Nee, het zijn de flitsen en de donder waarvan ik altijd bang ben dar het inslaat in huis.
Roldonder hoor je weleens en let maar eens op....na een fikse onweersbui komt er altijd op het nieuws een vervelend bericht op.
Brand door bliksem/ iemand omgekomen hierdoor etc.

hier gaat het goed hoor.... t ergste is hier al weer voorbij.....en alles was mis....bij mij tenminste

Maar..... ik had een vriendin die onder de dekens ging liggen als t onweerde, en ik genoot ervan. . . . . Zieke smiley

+

= lekker stel

Dus ieder is weer anders in dingen als angst.

Berichten: 1230

[quote=JONATHAN890]hier gaat het goed hoor.... t ergste is hier al weer voorbij.....en alles was mis....bij mij tenminste

Wat was er mis dan?

dat van die dekens snap ik wel hoor