Berichten van MARIO216

MARIO216 · Berichten: 4992

http://www.youtube.com/watch?v=VBffOZNX8Fw&feature=related

MARIO216 · Berichten: 4992

Zondag 11 september, Psalm 106: 23-33; Tussen beide.

Je moet toch wel stekeblind zijn als je hier niet Jezus ziet staan, onze Middelaar! Althans, zo heeft de kerk Hem door de eeuwen heen gezien – en zo moesten wij Hem maar blijven zien, totdat zijn koninkrijk gekomen is. Onze Middelaar! Zoals Mozes in de bres springt voor zijn volk, op het moment waarop het God te gortig wordt en Hij eens en voorgoed Israël wil straffen vanwege mateloze ontevredenheid in de woestijn, zo springt Christus in de bres voor ons, stelletje mopperende en muitende opstandelingen in dit moment in dit ondermaans bestaan. ‘Vader, vergeef hun, want ze weten niet wat ze doen!’
Maar was God dan zo woedend op ons dat Hij ons wilde vernietigen, als zoveel jaar geleden Osamo bin Laden de Twin Towers in New York vernietigden wilde? En was het dan alleen aan Jezus als de nieuwe Mozes te danken, dat het niet is doorgegaan? Zo grof kun je dat niet zeggen, lijkt mij. De Eeuwige had zelf allang besloten dat Hij de wereld redden zou. En de Mensenzoon was van die vergevende genade de hemelse Illustratie. Maar toch, niets voor niets wordt hier en daar in de geschriften van de apostelen over Hem als over de Middelaar gesproken. Hij is de Grote Hogepriester die zijn eigen bloed offert ten gunste van zijn volk. Hij is Gods vergevende liefde in eigen persoon. Hj brengt ontevreden mopperaars, die niets anders dan de toorn van de Eeuwige verdiend hebben, weer in het reine met zijn hemelse Vader.

Toen sprak de Heer, in toorn ontbrand:
Ik roei hen uit met eigen hand.
Ontsteld trad Mozes tussen beide.
Hij smeekte; Spaar dit zondige volk
en blijf genadig ons geleiden,
ga, Heer, ons voor in vuur en wolk.

MARIO216 · Berichten: 4992

Welke fotograaf is er nu weer bezig. Uitdagende, speelse smiley die tong uitsteekt

MARIO216 · Berichten: 4992

Ben dus geweest en was heel erg leuk en gezellig.

Er waren drie act. die er waren wandelen, boerengolf en schieten. Ondergetekende ging schieten. We maakten kennis met boogschieten, handboogschieten, luchtbuks en blaaspijp.
Het viel best tegen maar wel leuk om na in groepen geoefend te hebben mochten we 'vrij' schieten.
Nadat we klaar waren wachtte op de groepen die nog niet klaar waren en hadden we een overheerlijke bqq.
Om 17.15 uur begon de eerste regendruppels te vallen maar toen het om 20.15 uur geeindigd was begon het echt door te regenen.

MARIO216 · Berichten: 4992

Zaterdag 10 september, Psalm 106:14-22; Een kalf van goud.

Gouden kalveren – die kennen wij. Het Gouden Kalf niet de grote prijs in het Nederlands Festival? Heilige koeien, die kennen wij ook! Dan denk ik niet eens aan de runderen die in India over straten lopen, maar onze eigen automobielen. Zo heilig als de koeien in India zijn, zo heilig zijn onze auto’s! Laat niemand wagen door welke maatregel dan ook ze van de weg te halen! Ze zijn ons lief en heilig: die mobiele toonbeelden van onze vrijheid.

Ik bedoel maar: wij zijn geen haar beter dan de kinderen van Israël in de woestijn. Ze wilden een god, een zichtbaar, tastbaar beeld van een god. En van welke god? Van de god Vruchtbaarheid! Wat wil je, als je midden in de dorre woestijn terugdenkt aan de vruchtbare Nijldelta? Daar zit je dan, met al je gefrusteerde verwachtingen. Mozes weg: de berg op, naar de Eeuwige, om zijn woorden in ontvangst te nemen. Maar komt hij ooit terug? Niemand die het zeker weet. En wat doe je dan? Dan wil je feest, dan wil je dansen rondom wat je kunt zien en voelen, dan wil je meer dan alleen een stem uit den hoge, meer dan alleen een woord van den beginne. Dan wil je een gouden kalf!
Zo ging het. Zo gaat het nog. God, onze glorie, het eeuwige Woord dat ons bevrijdt, hebben we ingeruild voor hebbedingtjes, digitaal speelgoed, tussendoortjes en dikmakertjes. Want we willen hebben en houden, eten, drinken en vrolijk zijn! En zo geldt het nu ook voor ons:

Zij hebben niet op God vertrouwd.
Zij maakten zich een kalf van goud,
een afgodsbeeld dat zij aanbaden.
Zij hebben voor een grazend beest
hun eer geruild, en God verraden
die steeds hun helper was geweest.

MARIO216 · Berichten: 4992

Vrijdag 9 september, Psalm 106: 6-13; Snel vergeten.

Vreemd: de fouten van onze naasten vergeten we niet vlug. Maar wat zij aan goeds deden, blijft meestal niet lang in onze herinnering hangen. De minpunten tellen we, de pluspunten strepen we door: kleinigheden, niet de moeite waard te onthouden.
Zo ongeveer gaat het met Israël in de woestijn. Nauwelijks de dans ontsprongen, op het nippertje aan de Egyptische duisternis ontsnapt, of het geheugen blijkt gestoord, het herinneringsvermogen aangetast. Egypte een diensthuis, een concentratiekamp? Hoe kom je erbij? We hadden het prima! Hier, in deze woestijn, juist hier is het één bittere ellende: honger hebben we, dorst lijden we – terug willen we, terug! Zo gaat Israël tekeer. En God? Hij geeft het volk wat het hebben wil, met alle kwalijke gevolgen van dien…
Snel vergeten? Hoe kan dat? Dat kan wanneer wij Gods plannen niet geduldig afwachten, zo zegt de psalm. Haastige spoed is zeker in het rijk van God niet goed. God heeft meer dan de tijd. Hij heeft de eeuwigheid. Zijn wegen zijn anders dan de onze. Zijn wegen zijn in onze ogen nogal eens omwegen. En dat ligt ons niet. Wij willen snelwegen. Wij willen brede wegen. Gods wegen is maar smal, gaat door diepe ravijnen en door donkere dalen. Dan ben je snel vergeten wat de Eeuwige ons zoal beloofde. Dan wil je terug naar een grijs en grauw verleden. Ongeduldig verlangen we dat God ons direct op onze wenken bedient. Maar dat is de omgekeerde wereld. Wij zijn geroepen Hém te bedienen, op zijn wenken.

Hoe snel vergaten zij den Heer,
hoorden naar zijn bevel niet meer.
Begeerte had hun hart bevangen.
Zij tarten God in de woestijn.
Hij gaf hun toornig hun verlangen,
Opdat het hun tot straf zou zijn.

MARIO216 · Berichten: 4992

Het was toen toch maandag ?????????????

MARIO216 · Berichten: 4992

Donderdag 8 september. Psalm 106: 1-5; Vreugde vinden.

Dan zal ik uw uitverkorenen gelukkig zien, vreugde vinden in de vreugde van uw volk, vervuld zijn van trots op uw liefste bezit.

Wie vreugde zoekt voor zichzelf, zal deze zelden vinden. Vreugde is als zand op het strand: wie denkt het in de vingers te hebben, is het al kwijt. Vreugde laat zich maar op één manier vinden. Vreugde kun je alleen bereiken in het zoeken en vinden voor de ander.
Ook psalm 106 is een lang loflied. Ook deze psalm leert ons een lesje. Een geschiedenislesje. De palm beschrijft de reis van Israël door de woestijn, van uitgang tot ingang, van Egypte naar Kanaän: uittocht en intocht. De psalm wordt omlijst door een vrolijk halleluja, maar goedbeschouwd is de psalm zelf niet zo hooggestemd. Over Israëls dankbaar te zijn voor ontvangen zegeningen. Keer op keer steekt de onvrede de kop op, wordt er gemopperd, gemurmureerd. Met alle gevolgen van dien: ongeluk en ellende. En nu bidt de dichter dat het veranderen zal: dat God zijn volk zal redden uit een welverdiend oordeel. Dan zal hij vreugde vinden in de vreugde van zijn volk!
Vreugde vinden in andermans vreugde – dat is de gebruikelijk gang van zaken in Gods koninkrijk. Echt blij word je alleen als je ziet dat keer op keer teleurgesteld. Gooi het roer eens om, gooi het eens over een andere boeg: zoek vreugde in de vreugde van een ander! Wie weet vind je dan een blijdschap die blijft tot in het eeuwige leven.

Gelukkig zijn die Hij geleidt,
die leven in gerechtigheid.
Gedenk mij naar uw welbehagen.
Dat ik met heel mijn volk U dien,
met hen van voorspoed mag gewagen.
de zegen van uw erfdeel zien.

MARIO216 · Berichten: 4992

Pa q.c. ma

MARIO216 · Berichten: 4992

Het was 16.00 en bijna klaar met werken. Iemand had op het nieuws gehoord dat er vliegtuigen door wolkenkrabbers waren gevlogen.
Het drong pas een paar uur later door dat het echt waar was en geen droom.

MARIO216 · Berichten: 4992

Woensdag 7 september, Psalm 105: 39-45; Met dans en zang.

Ik heb de Tweede Wereldoorlog net niet meegemaakt, maar genoeg foto’s en filmbeelden gezien om zeker te weten dat de vreugde bij de bevrijding groot was. Mensen dansten op de straten, zongen spontaan en geëmotioneerd het Wilhelmus en dankten de hemel waaruit het wittebrood als manna naar beneden viel. Zo vrolijk ging het er aan toe, toen God zijn volk uit Egypte leidde. Zang en dans, trom en fluit – dit was de dag die de Heer gemaakt had!
Vanwaar die vreugde? Omdat het in Egypte niet te harden was. Zeker, voor de gemiddelde Eyptenaar wel: die schikte zich in zijn lot. Die was gewend aan de grootheidswaanzin van de Farao’s aan hun buitensporige bouwdrift en hang naar monumentale gedenktekens. Dat daarbij niet op een mannetje of vrouwtje gekeken werd, zal duidelijk zijn. Dat gold zeker de allochtonen, de kinderen van Israël, ooit door kommervolle omstandigheden vanuit Kanaän aan de oevers van de Nijl terechtgekomen: zij werden afgebeuld van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat, en dat alles ter meerdere ere van de hoge heren in de faraonische paleizen. Het ging zelfs ten koste van hun eigen vlees en bloed: nota bene in de rivier die symbool stond voor goddelijke vruchtbaarheid werden de jongetjes van Israël verdronken. Was het een wonder dat Israël met vreugde vertrok? Was het een wonder dat zij later met vreugde Kanaän beërfden, het land waarin soortgelijke volkeren huishielden? Wég met alle goden die offers eisen in de vorm van kanonnenvlees en kinderbloed. Lang leve, eeuwig leve de God die daar faliekant tégen is.

Hij was het die zijn volk bevrijdde,
zijn uitverkornen veilig leidde.
Zo trokken zij het diensthuis uit
met dans en zang bij trom en fluit,
en erfden het beloofde land,
de arbeid van der heid’nen hand.

MARIO216 · Berichten: 4992

Dinsdag 6 september, Psalm 105: 23-38; Langs effen paden.

Het is een scherp contrast: aan de ene kant de Egyptenaren, de dienaars van de dictator farao, aan de andere kant dat miezerig kleine volkje Israël. Enerzijds de slagen en de plagen, alle ellende die je maar bedenken kunt: kikvorsen, steekvliegen, muggen, hagel, sprinkhanen, allerhande nood en dood. Anderzijds: geen strobreed in de weg, een vrije aftocht, zilver en goud, en niemand die wordt dit vertolkt in de berijmde psalm: “De rijen door weerklonk hun lied. Wie God vertrouwt, die struikelt niet.”
Is dat werkelijk zo? Het duurt niet lang of ze staan voor de Schelfzee, met hoge rotsen links en rechts, de vijand op de hielen. En dan de woestijn: kuilen, en ravijnen, heuvels en bergen. Wie God vertrouwt, die struikelt niet… Maar hoeveel loopt er niet mis in menig christelijk gezin? Parkinson brengt menigeen tot struikelen en vallen. Kanker tast je botten aan. Een dwarslaesie kan ervoor zorgen dat je nooit meer lopen kunt. Zing dan maar eens: Wie God vertrouwt, die struikelt niet! Dat is toch niet vol te houden?
Toch wel. Vraag het maar aan allen die werkelijk hun vertrouwen stelden op God. Wie dat doet, met heel zijn hart, die weet: God zal me dragen, mij optillen, als ik met vallen en opstaan mijn weg door het leven moet gaan. Misschien zal ik struikelen, zal ik zelfs vallen, maar omdat Hij me opricht en mij behouden in zijn Land van Liefde brengt, kan ik Hem alleen maar prijzen!

Gods volk trok uit langs effen paden,
met zilver en met goud beladen.
De rijen door weerklonk hun lied.
Wie God vertrouwt, die struikelt niet.
Bekomen van verslagenheid
was zelfs Egypte’d volk verblijd.

MARIO216 · Berichten: 4992

Thomas inmiddels al de smurf-film gezien???? En hoe vond hij de smurfjes???

MARIO216 · Berichten: 4992

ANNETTE792 schreef:

1951 is toch de NBG-vertaling?

Hier thuis lezen we de Statenvertaling.

Klopt.

MARIO216 · Berichten: 4992

Statenvertaling van 1951

MARIO216 · Berichten: 4992

Uit de krant van vandaag (deel van het artikel)

De Kwestie snijdt dwars door katholiek Liempde. Een deel staat achter de pastoor, een ander deel vindt dat hij niet te handhaven is. Aan de vooravond van de terugkeer van de pastoor trok het bisdom Den Bosch zaterdag alle registers open om de parochie weer op één lijn te krijgen. Hulpbisschop Rob Mutsaerts ging voor in wat soberder dienst. En daarna volgde een verhitte dicussie, waarin hij trachtte de katholieke leer te verhelderen.
"De uitleg is, ik geef het toe, voor buitenstaanders lastig te volgen. Maar de pastoor die de uitvaart heeft geweigerd, heeft goed gehandeld. En de pastoor die de uitvaart wél heeft gedaan, heeft óók goed gehandeld. Als je, zoals de pastoor hier, wist van de euthanasie, kun je de uitvaart niet doen. Maar na de euthanasie kun je als pastoor de uitvaart toch doen, als er sprake van is dat de euthanasie niet in volledige vrijheid is gepleegd - als de gelovige bijv. wanhopig is door angst en lijden. Dan kun je uit barmhartigheid niet weigeren."

Maar er schuurt veel meer tussen gelovigen en pastoor. Voor het kerkbestuur is de kwestie de druppel. Ze vragen om een andere pastoor.

MARIO216 · Berichten: 4992

Maandag 5 september, Psalm 105: 16-22; Zendeling.

Over hongersnood gaat het nu, in deze psalm. Over de hongersnood was door God gezonden, zo vertelt de psalm. Maar mét de nood zond God de uitredding. De Eeuwige zond niet alleen een hongersnood, Hij zond ook een man voor de zonen van Jakob uit: Jozef werd als slaaf verkocht. Zo kwam hij in Egypte en kon hij later als onderkoning zijn familie tot zegen zijn.
Dat is een prachtige gedachte! Toch kom ik er, eerlijk gezegd, niet helemaal uit. Ik bedoel dit: waarom stuurt God zowel de ellende als ook de verlossing daaruit? Bezorgt God zijn ongehoorzaam volk dan straf, met de bedoeling die even later weer ongedaan te maken? Dat zou natuurlijk kunnen – elke rechtvaardige vader legt een ondeugend kind hooguit tijdelijk een straf op. Maar in dat geval had God er toch gewoon voor kunnen zorgen dat de hongersnood ophield? Zoals het een en ander in de Bijbel wordt verteld, lijkt het er toch verdacht veel op dat eenvoudig wordt uitgegaan van de veronderstelling: het gebeurt , dus God heeft het zo gewild. Simpel gezegd: het lot, dat is God.
Dat mag zo allemaal zo zijn, toch neemt niemand mij af wat in deze psalm bezongen wordt: in de diepste ellende zendt God al een mannetje vooruit om het ergste leed te verzachten! Zo’n zendeling ontvingen wij in Jezus. Hij is onze Jozef! Als een slaaf verkocht bleek Hij in het paaslicht onze Verlosser te zijn.

Hoe wonderbaarlijk zijn Gods wegen.
Toen Hij de deur sloot van de regen,
Met hongersnood het land bezocht,
Was Jozef reeds als slaaf verkocht
en in gevangenschap geraakt,
maar door Gods woorden vrijgemaakt.

MARIO216 · Berichten: 4992

Thomas, over beleidsvrijheid gesproken; sorry ik ga nu even off-topic. Ik, wij hebben nu in onze kerk een dominee die zich nergens mee bemoeit en de kerkeraad heeft ook het een en ander nagelaten. Dan heb je toch werkelijk een probleem.
Hier heb je nog dat dominees die visitatie-bezoeken krijgen en ook de kerkeraad die ook bevraagd wordt over zichzelf en over de samenwerking met de predikant. Ik weet dat ik nu wel heel erg afwijk. Dan spreek je toch over nalatigheid.

MARIO216 · Berichten: 4992

Stomme vraag Thomas, maar hoe zou dit bij de protestanten dan werken ?? Deze situatie.

MARIO216 · Berichten: 4992

Uit de krant van gisteren:

LIEMPDE: Pastoor Norbert van der Sluis verzorgt morgen weer gewoon de dienst in de kerk Sint Jans Onthoofding in Liempde. Van der Sluis kwam enkele weken in opspraak toen hij weigerde de uitvaartdienst te verzorgen van een man die euthanasie had laten plegen. De familie van deze Jan van Kronenburg moest nu uitwijken naar Sint Oedenrode.
Het kerkbestuur en schaamde zich daarvoor en wil Van der Sluis weg hebben, maar het bisdom Den Bosch steunt de pastoor die zich houdt aan de regel dat iemand die euthanasie heeft laten plegen, geen kerkelijke uitvaart mag krijgen. Het bisdom geeft vanavond in de kerk uitleg daarover. Het kerkbestuur, dat zegt te worden gesteund door de inwoners van Liempde, wil echter nog steeds af van Van der Sluis.

MARIO216 · Berichten: 4992

Ik begin weer eens aan een ander boek, Het behandelt de psalmen en is van A.F. Troost.

Zondag 4 september, Psalm 105: 7-15; Van kind tot kind.

Het gaat in deze psalm over het verbond dat God sloot met Abraham en met heel zijn volk Israël. Als met handen te tasten is de inhoud van dat verbond: land, grondgebied, een plek om in te wonen. “U zal Ik het land Kanaän geven als het u toegemeten erfdeel.” Geen wonder dat Israël tot op de dag van vandaag zo hartstochtelijk vasthoudt aan dat stukje land aan de Middellandse Zee, waar het, teruggekomen uit die verschrikkelijke Holocaust, sinds 1948 weer wonen kan.
Maar wat hebben niet-Joden te maken met de aloude belofte van de Eeuwige aan zijn volk? Ook wij zingen deze psalm, met name in een kerkdienst waarin de doop wordt bediend. Met Israël zingen wij mee over Gods verbond met Abraham zijn vrind, dat verbond dat Hij bevestigt van kind tot kind. Maar geen mens in de kerk denkt op dat moment aan land.
Het zou mooi zijn als wij allen, Joden en niet-Joden, bij het horen van het woord ‘verbond’ niet alleen zouden denken aan aards land, maar vooral aan een ánder Land, een andersoortig Land, een Plek om te wonen bij Hem, die de Verborgene is. Want laten we eerlijk zijn: hoe mooi ook een stukje land op aarde mogen zijn: hoe gehecht je ook mag wezen aan de aarde die ons is toevertrouwd, geheel anders zal de niéuwe aarde zijn, onuitsprekelijk heerlijk, niet langer verdeeld in partjes en deeltjes, afgebakend door lijnen die grenzen worden genoemd. Gods verbond doet ons verlangen naar een Land van louter licht, naar het Land dat Liefde heet.
God, die aan ons zich openbaarde,
Regeert en oordeelt heel de aarde.
Zijn woord wordt altoos trouw volbracht
tot in het duizendste geslacht.
’t Verbond met Abraham zijn vrind
bevestigt Hij van kind tot kind.

MARIO216 · Berichten: 4992

HANNAH810 schreef:

de pimpelaer is leuk om mee te beginnen misschien, mario? Engeltje smiley

Ligt dat in Rotterdam dan Knipoog smiley

MARIO216 · Berichten: 4992

WILLEMIJN232 schreef:

Jij bent echt een galante ridder hoor........ Engeltje smiley

Wij moeten natuurlijk ook de Italiaan uitzoeken? Verraste, verbaasde smiley

In Rotterdam leven 160 culturen dus zou ik zeggen zoeken maar Uitdagende, speelse smiley die tong uitsteekt

MARIO216 · Berichten: 4992

JOSINA022 schreef:

Oeps, weer te rap van tong geweest Gefrustreerde smiley

Dan maar samen, Mario, please? Engeltje smiley

Ik weet nl niets in Rotjeknor Verlegen lachende smiley

Juist dan is het mooi, naar de VVV en ontdekken maar............... Knipoog smiley

MARIO216 · Berichten: 4992

WILLEMIJN232 schreef:

Occult is het enige juiste woord voor reiki en yoga ...

Zoals jij er tegen kijkt he? Ik vind Yoga en christen zijn prima samengaan......zoals je weet..... Knipoog smiley

Het is voornamelijk lekker voor je lijf......en ach...of ik nu in de krokodillenhouding of de sprinkhaanhoudig moet........daar glimlach ik een beetje om........en dat is nog knap ingewikkeld trouwens.....

Jij kan de vorm van een windhoos aannemen dus voor jouw niet echt ingewikkeld Smiley met dichtgeplakte mond

MARIO216 · Berichten: 4992

Weer naar de Wereldhavendagen geweest. Wat een feest! Over een jaar gaann we weer het feestje overdoen!

MARIO216 · Berichten: 4992

Zaterdag 3 september, Math. 6: 24-34; Morgen geen zorgen.

Zorgen rijmen op morgen. Taalkundig vast toevallig, maar gevoelsmatig niet. Want heel veel zorgen hebben hun oorsprong in morgen, in angst voor wat er komen zal.
Dat we spreekwoordelijk een ‘zorgeloze vakantie genieten’ heeft te maken met de tijdelijke afwezigheid van de zorgen voor morgen, want ook morgen is het vakantie. Dit gevoel moet ik zien vast te houden, denk je dan. Merkwaardig genoeg hoorde ik zien vast te houden, denk je dan.
Merkwaardig genoeg hoorde ik precies hetzelfde zeggen door iemand die levend uit een neergestort vliegtuig stapte. De intense vreugde dat hij nog leefde, deed in zijn hart alle zorgen voor morgen verschrompelen tot niets.
Hoe het ook zij, deze zorgeloosheid geeft een mens een geweldige innerlijke vrijheid. Zoiets moet het zijn geweest, wat mensen hebben herkend aan Jezus en gehoord in zijn woorden: de vrijheid die voortkomt uit gebrek aan zorgen om de dag van morgen.
Waar dat gebrek aan Jezus door ontstond? Hijzelf verwijst naar de vogels en de bloemen. God voorziet ze van wat nodig is. Het besef dat ‘God voorziet’ was in Jezus blijkbaar zo bijzonder sterk ontwikkeld dat morgen Hem geen zorgen baarde. Wat een bevrijding!
Kunnen wij dat ook bereiken? In ieder geval groeit door de ervaring van enige dagen zorgeloos vakantie ons verlangen naar een dergelijke innerlijke vrijheid die een mens in de omgang met God vinden kan.

MARIO216 · Berichten: 4992

Gefeliciteerd Grace en Sjaak.

MARIO216 · Berichten: 4992

Toch wel het mooie weer met de Wereldhavendagen in Rotterdam. Morgen weer. Was trouwens twee seconden in beeld bij het 8 uur journaal vandaag waar het over de Wereldhavendagen ging.

MARIO216 · Berichten: 4992

Vrijdag 2 september, Jesaja 40: 6-11; Hoe kan de profeet het weten?

De toekomst is niet totaal onbekend. In de herfst zullen de bladeren vallen. Als het smelten van de gletsjers in de Andes met de huidige snelheid doorgaat, dan heeft men in Chili binnen 15 jaar een ernstig tekort aan drinkwater. Ook de profeet doet beweringen over de toekomst. Het betreft een dramatische zaak. In de ballingschap te Babel verliest het volk de hoop op een eigen bestaan. Men zegt: het is met ons als in de natuur: het gras verdort en de bloem verwelkt. De profeet spreekt dat op zich niet tegen, maar voegt er een ander weten aan toe: het woord van onze God houdt eeuwig stand. Is dit laatste waar, dan zal het vroeg of laat te merken zijn. Ligt er een belofte van God aan het volk. Dan hééft dat volk toekomst! Dat kan niet anders: God gaat wat doen!
En de profeet neemt daar al een flink voorschot op, door dat toekomstige handelen beeldrijk te omschrijven.
De profetie berust niet op een analyse van trends en ontwikkelingen. Daar was in Babel weinig aanleiding toe. De profetie berust op vertrouwen in een persoon: God kennende, zal Hij…!
Het schepsel komt de aard van deze toekomstkennis tot uiting tegenover de dood. Alle ontwikkelingen wijzen dan op je definitieve einde. De bloem verwelkt, nietwaar? Maar de gelovige zegt: zo definitief kan het niet zijn, want God kennende, doet Hij zijn woord gestand!