Euthanasie

Berichten: 4992

In Brabant is er ophef ontstaan om een priester die weigerde iemand in zijn kerk de laatste eer te bewijzen. Zij had euthanasie laten plegen en zij hoorde tot zijn gemeenschap.

Hoe denken jullie daarover? Ik denk wel dat de priester een punt heeft.

Berichten: 2124

MARIO216 schreef:

In Brabant is er ophef ontstaan om een priester die weigerde iemand in zijn kerk de laatste eer te bewijzen. Zij had euthanasie laten plegen en zij hoorde tot zijn gemeenschap.

Hoe denken jullie daarover? Ik denk wel dat de priester een punt heeft.

Hij heeft groot gelijk.
Euthanasie is vergelijken als zelfdoding of zelfmoord.
Alleen God moet dat doen wanneer de mens sterft, niet zijn eigen wil.
Het kan best wel moeilijk zijn als iemand hele tijd ondraaglijk pijn lijden en wil sneller sterven om zichzelf te verlossen van zijn lijden.
Maar ja maar ja, moeilijk hoor, hoelang duurt zijn lijden dan?

Berichten: 5407

HERMAN388 schreef:

Hij heeft groot gelijk.
Euthanasie is vergelijken als zelfdoding of zelfmoord.
Alleen God moet dat doen wanneer de mens sterft, niet zijn eigen wil.
Het kan best wel moeilijk zijn als iemand hele tijd ondraaglijk pijn lijden en wil sneller sterven om zichzelf te verlossen van zijn lijden.
Maar ja maar ja, moeilijk hoor, hoelang duurt zijn lijden dan?

Maar ja, Herman, wij praten natuurlijk wel vanuit een gezonde situatie.....
Dan is het natuurlijk makkelijk om er een mening over te hebben. Zou het niet zo zijn dat als je er werkelijk mee te maken krijgt je er wat milder over gaat denken?

Berichten: 4718

Hier het verhaal:

In Liempde (Noord-Brabant) is ophef ontstaan na de weigering van pastoor Norbert van der Sluis om de uitvaart te verzorgen van een man die had gekozen voor euthanasie. De pastoor vertelde dinsdag dat hij ook niet wilde dat een collega de plechtigheid in zijn kerk zou overnemen. De familie van de overledene moest uitwijken naar een kerk in Sint-Oedenrode.
Het kerkbestuur is zo verontwaardigd over de starheid van de pastoor dat een actie voor behoud van het orgel voorlopig is stopgezet.

'Kon niet anders'

'Ik heb gehandeld naar eer en geweten', zegt Pastoor Van der Sluis tegen DePers.nl. 'In 2005 is door de bischoppen in Nederland een document op te stellen over hoe je moet handelen in geval van euthansie en conform dat artikel heb ik gehandeld. Hoe dat document heet? Dat weet ik niet.'

Sommige leden van het kerkbestuur vinden dat de pastoor zijn volgelingen in de kou laat staan op het moment dat ze hem het hardst nodig hebben. 'Een pastoor wordt inderdaad geacht om mensen te helpen', zegt Van der Sluis. 'Maar niet ten koste van alles. Ik kan deze uitvaart niet verzorgen omdat ik dan last van mijn geweten krijg.'

Wat zou God vinden van zijn handelen? Van der Sluis: 'Ooit zullen we het weten...

Bestuur eist excuses

Pastoor Norbert van der Sluis moet zijn excuses aanbieden en zijn beleid wijzigen. Doet hij dat niet, kan er beter een andere pastoor komen. Dat heeft het bestuur aan de pastoor laten weten.

,,We hebben het er heel moeilijk mee", aldus de vicevoorzitter Van den Berg. ,,De familie had geen slachtoffer mogen worden van de tweeslachtigheid over de regelgeving. Als bestuur willen we dat de kerk openstaat voor alle mensen."

Van den Berg heeft ,,veel, heel veel'' telefoontjes gehad van parochianen die meeleven met de familie. Hij schat dat 40 tot 45 vrijwilligers zo verontwaardigd zijn dat ze voorlopig niet meer willen meedoen aan een eerder opgezette actie voor behoud van het orgel.

Bisdom Den Bosch

Een pastoor die een uitvaart van een parochiaan die euthanasie heeft laten plegen, weigert, handelt volgens de regels van de Rooms-Katholieke Kerk. Die wijst actieve euthanasie af. Maar een pastoor die de uitvaart vervolgens overneemt, handelt niet per se tegen het kerkelijk recht. Dat heeft het bisdom Den Bosch dinsdag gezegd.
Een pastoor in Liempde (Noord-Brabant) weigerde vorige week een man te begraven, omdat hij euthanasie had gepleegd. Pastoor Vincent Blom in Sint-Oedenrode deed het vervolgens wel. ,,Er kunnen altijd verzachtende omstandigheden zijn waardoor een pastoor zonder gewetensbezwaren een uitvaart kan begeleiden'', aldus de woordvoerder van het bisdom Den Bosch. ,,De eindverantwoordelijkheid ligt bij de pastoor, niet bij de kerk.''

Blom besloot in tegenstelling tot de pastoor in Liempde wel voor te gaan in de uitvaartdienst. De kinderen van de man die euthanasie pleegde, wonen in Sint-Oedenrode, waar Blom pastoor is.

Berichten: 4992

WILLEMIJN232 schreef:

Maar ja, Herman, wij praten natuurlijk wel vanuit een gezonde situatie.....
Dan is het natuurlijk makkelijk om er een mening over te hebben. Zou het niet zo zijn dat als je er werkelijk mee te maken krijgt je er wat milder over gaat denken?

In een krant van vandaag staat, in een reactie van een lezer dat sommige mensen menen dat de Kerk met de tijd mee moet gaan en enthanasie en homoseksualiteit moet goedkeuren.

Berichten: 3599

Ik vind dit een lastige vraag. Ik ben tegen euthanasie en ik weet dat mijn dominee dat ook is, maar of dat hij dan de uitvaart niet meer zal kunnen/mogen leiden?

Ligt de uiteindelijke beslissing, of dat de euthanasie goed was of niet, niet bij God ipv bij ons mensen?

Ook al overlijdt iemand dmv euthanasie, wil dat iets zeggen over zijn/haar relatie met God?

Berichten: 4718

Stel dat alle kerken die houding hebben, van we begraven niet want deze heeft niet de natuurlijke dood gestorven.

Dat zal me een toestand worden.

Berichten: 341

HERMAN388 schreef:

Hij heeft groot gelijk.
Euthanasie is vergelijken als zelfdoding of zelfmoord.
Alleen God moet dat doen wanneer de mens sterft, niet zijn eigen wil.
Het kan best wel moeilijk zijn als iemand hele tijd ondraaglijk pijn lijden en wil sneller sterven om zichzelf te verlossen van zijn lijden.
Maar ja maar ja, moeilijk hoor, hoelang duurt zijn lijden dan?

Weet jij hóélang een lijden kan duren? Nee...? Ik wel (járen!) en het is vréselijk om aan te moeten zien. Mijn broer heeft vreselijk moeten lijden en wilde niets liever dan sterven. Het afschuwelijk...en heeft veel moeite en tranen gekost. Wil je alsjeblieft niet zo snel oordelen Herman?

Berichten: 341

JOSINA022 schreef:

Ik vind dit een lastige vraag. Ik ben tegen euthanasie en ik weet dat mijn dominee dat ook is, maar of dat hij dan de uitvaart niet meer zal kunnen/mogen leiden?

Ligt de uiteindelijke beslissing, of dat de euthanasie goed was of niet, niet bij God ipv bij ons mensen?

Ook al overlijdt iemand dmv euthanasie, wil dat iets zeggen over zijn/haar relatie met God?

Nee Josina, mijn broer had een rotsvast, kinderlijk geloof (hij was verstandelijk beperkt) in zijn Heer. Toch wilde Hij sterven, zijn lichaam was finaal óp. Dat hij tóch op een natuurlijke, onverwachte wijze is overleden..is genade want IK weet niet hoe lang ik het nog volgehouden had om naar zijn lijden te moeten 'kijken....

Berichten: 5057

MARISKA601 schreef:

Stel dat alle kerken die houding hebben, van we begraven niet want deze heeft niet de natuurlijke dood gestorven.

Dat zal me een toestand worden.

Dat is de houding van de kerken jarenlang geweest. Meestal mochten ze niet op het kerkhof begraven worden.

Berichten: 3599

MARIA576 schreef:

Nee Josina, mijn broer had een rotsvast, kinderlijk geloof (hij was verstandelijk beperkt) in zijn Heer. Toch wilde Hij sterven, zijn lichaam was finaal óp. Dat hij tóch op een natuurlijke, onverwachte wijze is overleden..is genade want IK weet niet hoe lang ik het nog volgehouden had om naar zijn lijden te moeten 'kijken....

Ja, kijken naar het lijden van een ander is vaak letterlijk meelijden. Wat kan dat letterlijk pijn doen!

Dat je broer op een natuurlijke wijze is overleden, zij het dan toch nog onverwacht, is idd genade. God heeft je broer bij Hem thuis gehaald op zijn tijd, maar die tijd kan zo immens lang duren.

Ik kan mij zo goed voorstellen dat mensen overgaan tot euthanasie (ook al ben ik uit principe ertegen) en het is dan ook niet aan mij om daarover te oordelen.

Berichten: 341

JOSINA022 schreef:

Ja, kijken naar het lijden van een ander is vaak letterlijk meelijden. Wat kan dat letterlijk pijn doen!

Dat je broer op een natuurlijke wijze is overleden, zij het dan toch nog onverwacht, is idd genade. God heeft je broer bij Hem thuis gehaald op zijn tijd, maar die tijd kan zo immens lang duren.

Ik kan mij zo goed voorstellen dat mensen overgaan tot euthanasie (ook al ben ik uit principe ertegen) en het is dan ook niet aan mij om daarover te oordelen.

Mijn broer heeft meermaals gevraagd aan mij en de artsen om zijn leven te beëindigen. Ik kan je niet uitleggen hóé moeilijk zoiets is. Enerzijds heb ik God gesméékt om hem thuis te halen, anderzijds sprak ik mijn broer weer moed in. Toch denk ik nu vaak: 'waarom deed ik dat eigenlijk? Héb ik wel écht naar hem geluisterd, of was het..omdat IK er nog niet klaar voor was mijn broer te moeten missen?' Als ik lef had gehad...had ik naar hem geluisterd.

Ook...had ik eens een vriend. Hij belde me na lange tijd weer op..en vroeg me vergeving voor alles wat hij in het verleden verkeerd had gedaan. Ik was verbaasd en zei dat Ik degene was die fouten had gemaakt.
Een week later...was hij dood. Van 22 hoog gesprongen, van de flat van zijn oma. Hij was in de war, psychisch ziek....moet ik dan geloven dat God dát niet weet? Had hij niet begraven mogen worden? (gelukkig hebben we mét elkaar afscheid van hem genomen..en hem naar zijn laatste rustplaats op aarde gebracht!)
Ik troost me met de gedachte dat God wel degelijk op de hoogte was van zijn geestelijke toestand en ziekte...en wát de mensen ook zeggen? Ik denk dat hij bij God is.

Berichten: 5057

MARIA576 schreef:

Weet jij hóélang een lijden kan duren? Nee...? Ik wel (járen!) en het is vréselijk om aan te moeten zien. Mijn broer heeft vreselijk moeten lijden en wilde niets liever dan sterven. Het afschuwelijk...en heeft veel moeite en tranen gekost. Wil je alsjeblieft niet zo snel oordelen Herman?

Vaak weten we in theorie wel wat goed is en wat niet. Maar soms kom je voor vragen te staan, waar elk antwoord een slecht antwoord blijkt te zijn. Ik ben tegen euthanasie, maar ik kan mensen niet veroordelen die geen andere uitweg zien. Ik kan ze er wel op wijzen, verder durf ik niet te gaan.

Berichten: 3599

MARIA576 schreef:

Mijn broer heeft meermaals gevraagd aan mij en de artsen om zijn leven te beëindigen. Ik kan je niet uitleggen hóé moeilijk zoiets is. Enerzijds heb ik God gesméékt om hem thuis te halen, anderzijds sprak ik mijn broer weer moed in. Toch denk ik nu vaak: 'waarom deed ik dat eigenlijk? Héb ik wel écht naar hem geluisterd, of was het..omdat IK er nog niet klaar voor was mijn broer te moeten missen?' Als ik lef had gehad...had ik naar hem geluisterd.

Ook...had ik eens een vriend. Hij belde me na lange tijd weer op..en vroeg me vergeving voor alles wat hij in het verleden verkeerd had gedaan. Ik was verbaasd en zei dat Ik degene was die fouten had gemaakt.
Een week later...was hij dood. Van 22 hoog gesprongen, van de flat van zijn oma. Hij was in de war, psychisch ziek....moet ik dan geloven dat God dát niet weet? Had hij niet begraven mogen worden? (gelukkig hebben we mét elkaar afscheid van hem genomen..en hem naar zijn laatste rustplaats op aarde gebracht!)
Ik troost me met de gedachte dat God wel degelijk op de hoogte was van zijn geestelijke toestand en ziekte...en wát de mensen ook zeggen? Ik denk dat hij bij God is.

O, meis, wat een tragische en moeilijke voorbeelden noem je hier. Je raakt mij!

Gelukkig mogen we ons troosten dat God alles ziet en alles in Zijn hand heeft!

Afscheid nemen is moeilijk, zo moeilijk dat wij er nooit klaar voor zijn. Ik denk dat je jezelf niets kwalijk hoeft te nemen naar je broer toe. Je hebt op dat moment gehandeld zoals je dacht dat je moest handelen. En ook dat is door God gezien!

Berichten: 341

CHATULIEM619 schreef:

Vaak weten we in theorie wel wat goed is en wat niet. Maar soms kom je voor vragen te staan, waar elk antwoord een slecht antwoord blijkt te zijn. Ik ben tegen euthanasie, maar ik kan mensen niet veroordelen die geen andere uitweg zien. Ik kan ze er wel op wijzen, verder durf ik niet te gaan.

Dat begrijp ik Chat, en dat is al méér dan de meesten kunnen. Ik ben er ook geen voorstander van...maar ben wel veel milder geworden na de ervaringen die ik heb gehad.

Berichten: 341

JOSINA022 schreef:

O, meis, wat een tragische en moeilijke voorbeelden noem je hier. Je raakt mij!

Gelukkig mogen we ons troosten dat God alles ziet en alles in Zijn hand heeft!

Afscheid nemen is moeilijk, zo moeilijk dat wij er nooit klaar voor zijn. Ik denk dat je jezelf niets kwalijk hoeft te nemen naar je broer toe. Je hebt op dat moment gehandeld zoals je dacht dat je moest handelen. En ook dat is door God gezien!

Ik weet het...en toch...het is moeilijk om mijn broer te zien, in gedachten, zónder dat lijden. En met het lijden...voel ik die pijn.

Berichten: 3599

MARIA576 schreef:

Ik weet het...en toch...het is moeilijk om mijn broer te zien, in gedachten, zónder dat lijden. En met het lijden...voel ik die pijn.

Ik begrijp het. Het is ook moeilijk, want dat zijn je laatste herinneringen en die geven pijn.

En toch...je mag weten dat je broer bij God is en dat hij daar vele malen gelukkiger is dan hier en dat hij van zijn lijden verlost is. Probeer je daaraan op te trekken!

Als je het fijn vindt neem ik jouw verhaal mee in mij gebed, ok?

Berichten: 341

JOSINA022 schreef:

Ik begrijp het. Het is ook moeilijk, want dat zijn je laatste herinneringen en die geven pijn.

En toch...je mag weten dat je broer bij God is en dat hij daar vele malen gelukkiger is dan hier en dat hij van zijn lijden verlost is. Probeer je daaraan op te trekken!

Als je het fijn vindt neem ik jouw verhaal mee in mij gebed, ok?

Graag, dank je wel....

Weet je wat ik op zijn grafsteen heb gezet? ('k heb er zélf een gemaakt, handig als je een hobby hebt als glas graveren...)
"Ik heb mijn strijd gestreden,
ik ben het leven moe,
veel heb ik geleden,
nu ben ik naar de hemel toe."

Bij het zakken van de kist...hebben we ballonnen opgelaten...met een kaart eraan. We hebben hém een kaartje gestuurd, naar de hémel!!

Berichten: 3599

MARIA576 schreef:

Graag, dank je wel....

Weet je wat ik op zijn grafsteen heb gezet? ('k heb er zélf een gemaakt, handig als je een hobby hebt als glas graveren...)
"Ik heb mijn strijd gestreden,
ik ben het leven moe,
veel heb ik geleden,
nu ben ik naar de hemel toe."

Bij het zakken van de kist...hebben we ballonnen opgelaten...met een kaart eraan. We hebben hém een kaartje gestuurd, naar de hémel!!

Mooi afscheid, Maria!

Berichten: 4863

CHATULIEM619 schreef:

Vaak weten we in theorie wel wat goed is en wat niet. Maar soms kom je voor vragen te staan, waar elk antwoord een slecht antwoord blijkt te zijn. Ik ben tegen euthanasie, maar ik kan mensen niet veroordelen die geen andere uitweg zien. Ik kan ze er wel op wijzen, verder durf ik niet te gaan.

Zo denk ik ook...zou mensen er ook op wijzen...maar verder...nee..
Maar hoe denken jullie er dan over als mensen die ongeneselijk ziek zijn en veel pijn moeten lijden...om dat lijden dan te verzachten door middel van morfine...waarna met ook weet dat de dood dan toch uiteindelijk intreed??(Moest even zoeken naar het woord... palliatieve sedatie)
Was dat gisterenavond op t.v soms te zien bij Knevel???

Berichten: 71

Palliatieve sedatie is heel anders dan euthanasie. Wat overeenkomt is dat er aan beide strenge richtlijnen gebonden zijn.
Palliatieve sedatie is niet bedoeld om het overlijden te bespoedigen, maar het opzettelijk verlagen van het bewustzijn van iemand in de laatste levensfase.
Dit wordt toegepast als je spreekt van ondraaglijk leiden ten gevolge van één of meerdere onbehandelbare symptomen. Denk aan benauwdheid, pijn en verwardheid.
In mijn ogen is dit iets waar ik als christen heel goed mee uit de voeten kan. In mijn werk als verpleegkundige kom ik dit ook regelmatig tegen. En ik kan zeggen dat ik er goede ervaringen mee heb.
God bepaald nog steeds het einde, maar hoe het einde wordt ervaren is wel iets wat wij hiermee in de hand hebben. Dat geeft veel mensen rust.

Berichten: 7231

CHATULIEM619 schreef:

Dat is de houding van de kerken jarenlang geweest. Meestal mochten ze niet op het kerkhof begraven worden.

Op een kerkhof had je vroeger een plekje waar de mensen lagen die niet aan een natuurlijke dood waren gestorven. Ze lagen dan niet in gewijdde grond.

Berichten: 7231

RENATE619 schreef:

Palliatieve sedatie is heel anders dan euthanasie. Wat overeenkomt is dat er aan beide strenge richtlijnen gebonden zijn.
Palliatieve sedatie is niet bedoeld om het overlijden te bespoedigen, maar het opzettelijk verlagen van het bewustzijn van iemand in de laatste levensfase.

Op de Belgische televisie was er begin dit jaar een reportage over een jonge Belgische man die koos voor palliatieve sedatie.
Wat ik me dan afvraag: is deze manier dan niet een hypocriete manier om te sterven? Eigenlijk is het toch ook euthanasie maar men sterft langzamer terwijl dat bij euthanasie slechts enkele minuten of korter duurt. Is palliatieve sedatie dan geen soort zoethoudertje?

Struikel nu niet over het woordje 'hypocriete' want voor alle duidelijkheid wil ik vermelden dat ik toch wel een voorstander ben voor beide manieren van levensbeeindiging.

Dit wordt toegepast als je spreekt van ondraaglijk leiden ten gevolge van één of meerdere onbehandelbare symptomen. Denk aan benauwdheid, pijn en verwardheid.
In mijn ogen is dit iets waar ik als christen heel goed mee uit de voeten kan. In mijn werk als verpleegkundige kom ik dit ook regelmatig tegen. En ik kan zeggen dat ik er goede ervaringen mee heb.
God bepaald nog steeds het einde, maar hoe het einde wordt ervaren is wel iets wat wij hiermee in de hand hebben. Dat geeft veel mensen rust.

Berichten: 71

Het gaat in deze discussie wel om wat je dan onder euthanasie verstaat. Er zijn namelijk nogal wat verschillen hierover. Ook wordt er over passieve en actieve euthanasie gesproken. De passieve zou dan palliatieve sedatie inhouden. Omdat deze dingen veel verwarring scheppen zou ik het bij de woorden euthanasie en palliatieve sedatie willen houden.
In mijn ogen is het verschil nog steeds dat euthanasie doelbewust levensbeeindigend is, en palliatieve sedatie een behandeling met medicatie is, die de dood niet veroorzaakt.
Daarbij komt dat een arts palliatieve sedatie pas mag toepassen als de levensverwachting van de patient 2 weken of korter is. Dus alleen in de laatste levensfase. Bij euthanasie ligt dat heel anders en hoeft er geen einde van het leven inzicht zijn.

Berichten: 838

RENATE619 schreef:

Het gaat in deze discussie wel om wat je dan onder euthanasie verstaat. Er zijn namelijk nogal wat verschillen hierover. Ook wordt er over passieve en actieve euthanasie gesproken. De passieve zou dan palliatieve sedatie inhouden. Omdat deze dingen veel verwarring scheppen zou ik het bij de woorden euthanasie en palliatieve sedatie willen houden.
In mijn ogen is het verschil nog steeds dat euthanasie doelbewust levensbeeindigend is, en palliatieve sedatie een behandeling met medicatie is, die de dood niet veroorzaakt.
Daarbij komt dat een arts palliatieve sedatie pas mag toepassen als de levensverwachting van de patient 2 weken of korter is. Dus alleen in de laatste levensfase. Bij euthanasie ligt dat heel anders en hoeft er geen einde van het leven inzicht zijn.

Is het niet zo dat palliatieve sedatie het sterven wel bespoedigd?

Berichten: 3599

IMKE917 schreef:

Is het niet zo dat palliatieve sedatie het sterven wel bespoedigd?

Zover ik het weet en nav de ervaringen die ik ermee heb in mijn werk, is het antwoord nee, het bespoedigd het sterven niet.
Net zoals het gebruik van morfine ook niet tot de dood hoeft te leiden.

Palliatieve sedatie is puur gericht op het verlichten van het lijden in de laatste paar weken door iemand die weken slapend door te laten brengen.

Berichten: 4992

RENATE619 schreef:

Het gaat in deze discussie wel om wat je dan onder euthanasie verstaat. Er zijn namelijk nogal wat verschillen hierover. Ook wordt er over passieve en actieve euthanasie gesproken. De passieve zou dan palliatieve sedatie inhouden. Omdat deze dingen veel verwarring scheppen zou ik het bij de woorden euthanasie en palliatieve sedatie willen houden.
In mijn ogen is het verschil nog steeds dat euthanasie doelbewust levensbeeindigend is, en palliatieve sedatie een behandeling met medicatie is, die de dood niet veroorzaakt.
Daarbij komt dat een arts palliatieve sedatie pas mag toepassen als de levensverwachting van de patient 2 weken of korter is. Dus alleen in de laatste levensfase. Bij euthanasie ligt dat heel anders en hoeft er geen einde van het leven inzicht zijn.

Stomme vraag: Euthanadie is toch strafbaar???

Berichten: 3599

MARIO216 schreef:

Stomme vraag: Euthanadie is toch strafbaar???

Hangt van de situatie af, Mario. In de wet is vastgelegd in welke situaties het mag.
Er komt dan ook heel wat bij kijken voordat het daadwerkelijk toegepast kan worden.

Berichten: 7231

JOSINA022 schreef:

Hangt van de situatie af, Mario. In de wet is vastgelegd in welke situaties het mag.
Er komt dan ook heel wat bij kijken voordat het daadwerkelijk toegepast kan worden.

Dus zeg je eigenlijk dat het niet onwettelijk is. Wat het ook niet is.

Zelf ben ik wel blij dat zowel sedatie als euthanasie toegelaten is. Onnodig lijden hoeft niet. Maria vertelde al over haar broer hier in een topic en dat deed ze ook eerder eens in een gesprek met mij en het trof me erg.

Berichten: 3599

FRANKT627 schreef:

Dus zeg je eigenlijk dat het niet onwettelijk is. Wat het ook niet is.

Zelf ben ik wel blij dat zowel sedatie als euthanasie toegelaten is. Onnodig lijden hoeft niet. Maria vertelde al over haar broer hier in een topic en dat deed ze ook eerder eens in een gesprek met mij en het trof me erg.

Het is niet geheel onwettelijk, in bepaalde situaties is het niet toegestaan. en gelukkig zijn daar gespecialiseerde artsen voor om dat te beoordelen.

Het verhaal van Maria heeft ook mij getroffen en ik kan mij best voorstellen dat er mensen zijn die euthanasie toepassen.

Maar toch ben en blijf ik van mening dat niet wij over leven en dood te beslissen hebben, maar dat het aan God te bepalen is wanneer Hij iemand bij zich haalt.

Ik heb nl ook mogen zien dat lijden niet onnodig hoeft te zijn, maar dat mensen ook gelouterd werden door het lijden waar ze doorheen moesten en dat ze dat juist heel dicht bij God brachten.
Hun sterfbed werd daarom juist een enorm getuigenis!