Auteur |
Bericht |
Berichten: 4992
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
Berichten: 4992
|
Geplaatst: zondag 6 november 2011, 00:02
Onderwerp: Wat heb je gedaan vandaag?
|
|
|
Open dag bezocht bij een Penitiare Inrichting. Het was nl. open dag bij Jusitie.
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
Berichten: 4992
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
Berichten: 4992
|
Geplaatst: zaterdag 5 november 2011, 20:12
Onderwerp: Het slechtste moment van vandaag
|
|
|
VISSER278 schreef: | Hoe zo? Denk je dat zij nog een rechtse heeft liggen? Maatje 46 , met wegenbelasting? |
Daar moeten al die kado-tjes in voor haar klein-kinderen
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
Berichten: 4992
|
Geplaatst: zaterdag 5 november 2011, 19:43
Onderwerp: Het slechtste moment van vandaag
|
|
|
VISSER278 schreef: | Even naar de stad wat boodschappen halen, gelijk even bij Brammetje Dump kijken want daar is het opheffingsuitverkoop. En jawel hoor , laarzen, die heb ik nog nodig want de andere zijn lek. 7,50 euro , nog 20 % korting , das een mooi zeeuws prijsje. Verder niet meer naar gekeken , kom ik thuis en je raadt het al : Zijn het 2 linkse. |
Weet W'-tje het al
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
Berichten: 4992
|
Geplaatst: zaterdag 5 november 2011, 17:53
Onderwerp: Dagelijkse bemoediging.
|
|
|
Zaterdag 5 november, Psalm 121: 5-8; Gaan en komen.
Het Hebreeuwse woord dat hier wordt gebruikt voor wat in onze vertalingen ‘bewaren’ heet, het werk van de ‘wachter’, is een woord dat ik menigmaal in Israël aantrof op tafeltjes in restaurants. ‘Gereserveerd’. Is de taal van de psalm: ‘Bewaard’. Dat is nu precies wat de psalm over de Wachter van Israël wil zeggen. Hij bewaart ons leven, Hij reserveer je. En dat doe doet Hij zolang wij leven. Van de wieg tot het graf. Ja, dat staat er in feite! Gaan en komen, zo lees ik in de vertaling. Maar in het Hebreeuws staan er woorden die ook worden gebruikt voor geboren en begraven worden. Uitgaan, uit de moederschoot. En ingaan, in de aarde, in het graf. De psalm ziet op het eind dus verder dan onze pelgrimsneus lang is. Het gaat niet alleen over vertrekken en weer thuiskomen. Het gaat ook over geboren worden en sterven. Het gaat over heel die pelgrimsreis die ons leven is. Van die reis wordt nu gezegd dat de Eeuwige je reserveert. God zij gedankt en geprezen: Hij zet zijn volk apart! Hij bestemt het voor een bijzondere taak op deze aarde. Israël zal zijn lof zingen, wereldwijd, voor het oog van alle volken. Maar een soortgelijke opdracht kreeg ook de gemeente van de ware Israëliet, Jezus de Gezalfde. Ook wij zullen een stad op een berg zijn, een licht op de korenmat. Daartoe heeft de Eeuwige ons geserveerd. In de doop krijg je daar een teken van. In het doopwater is onze aanstelling getekend, onze roeping bevestigd: Hij haalde je, uit het water van de moederschoot. Hij haalt je eenmaal ook uit de diepe doodsjordaan. Van de wieg tot het graf zal de Eeuwige je bewaren.
De Here zal u steeds gadeslaan, Hij maakt het kwade goed, Hij is het die u hoedt. Hij zal uw komen en uw gaan, wat u mag wedervaren, in eeuwigheid bewaren.
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
Berichten: 4992
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
Berichten: 4992
|
Geplaatst: vrijdag 4 november 2011, 23:29
Onderwerp: Dagelijkse bemoediging.
|
|
|
Vrijdag 4 november, Psalm 121: 1-4; Mijn herder zal niet slapen.
Mijn trouwpsalm! Ónze trouwpsalm! Ik zie achterom. Heeft de Eeuwige echt niet af en toe een oogje dichtgedaan? Is Hem werkelijk niets ontgaan in al die jaren? Eerlijk gezegd heb ik echt wel eens gedacht: God waar bent U nu? Waarom grijpt U niet in? Slaapt U soms? En dan nog eens wat: heb ik nooit gewankeld? Ik zou het van mezelf absoluut niet durven zeggen. Naar mijn gevoel heb ik keer op keer op het punt gestaan om te vallen. Ik wankelde soms al een standbeeld dat ter aarde dreigt te storten. Hoe kan ik nu met heel mijn hart geloven dat deze psalm het bij de rechte eind heeft? De dichter is op weg naar Jeruzalem. Een gevaarlijke reis! Op de hellingen van de bergen rond Jeruzalem houden zich struikrovers schuil. Elk moment kunnen ze van de heuvels afrennen en de nietsvermoedende pelgrims kort en klein slaan, beroven en halfdood langs de kant van de weg laten liggen. De dichter van de psalm ziet op tegen de reis, als tegen een berg. Vele bergen ziet hij, huizenhoog. Wie zal hem helpen, als de nood aan de man komt? Voor hem staat vast: de Eeuwige zal hem terzijde staan. Hij zal zijn voet voor wankelen behoeden. Israëls wachter sluimert noch slaapt. De Goede Herder zal wakker zijn over zijn kudde! Geloof ik dat? Ik zou er niet op kunnen vertrouwen als ik Jezus niet kende. Hij, de Goede Herder, sliep bij tijd en wijle. Zie Hem onder zeil, aan boord van de boot waarop zijn leerlingen in een zwaar gevecht met de elementen gewikkeld zijn! Golven en wind ranselen het schip. En Christus? Hij slaapt. Hoe is het mogelijk? Hij wist: onze hemelse Vader blijft wakker. Altijd. Ook al zien wij daar helemaal niets van.
Ik sla mijn ogen op en zie de hoge bergen aan, waar komt mijn hulp vandaan? Mijn hulp is van mijn Here, die dit alles heeft geschapen. Mijn herder zal niet slapen.
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
Berichten: 4992
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
Berichten: 4992
|
Geplaatst: donderdag 3 november 2011, 21:19
Onderwerp: Wat was je mooiste moment vandaag ?
|
|
|
JOLAN931 schreef: | Het is gebeurd, het is gebeurd.....
MIJN HUIS IS VERKOCHT!!! |
Gefeliciteerd !!!!!
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
Berichten: 4992
|
Geplaatst: donderdag 3 november 2011, 21:18
Onderwerp: Ze weet het niet
|
|
|
Ze weet het niet. Wat ze gaat doen. Wat ze wil doen, laat staan… wat ze zál doen. De toekomst is nog duister. Het kruispunt nadert en ze weet het. Ze moet een keuze maken. Linksaf, rechtsaf, rechtdoor…. allemaal opties. Wegen die naar Rome leiden, of naar Lutjebroek, misschien naar Jeruzalem, of naar Delft… richting misère en ellende of naar het beloofde land… Wie zal het zeggen? En als ze gekozen heeft en ze slaat een weg in, dan nog weet ze niet alles zeker. Je hebt alleen maar zicht op het eerste stukje. Dat ziet er wellicht goed begaanbaar uit, zoals nu… de optie linksaf. Een brede weg, goede verlichting, mooie vergezichten. Dat is veelbelovend. Maar wie zegt dat die niet na een paar kilometer overgaat in een modderig zandweggetje dat nergens meer toe lijkt te leiden? Niemand zegt iets. Garanties zijn er niet. Rechts, zou ze ook kunnen gaan… dat ziet er op het oog bedroevend uit. Smal, schemerig, overgroeid door bomen en in de verte alleen de duisternis van een ondoordringbaar bos. Bepaald niet uitnodigend. Maar ook hier hetzelfde verhaal. Misschien, als ze toch gaat, en ze slaat een paar keer een hoekje om, dat dan die weg juist naar een prachtige bestemming zal voeren op een geasfalteerde weg, en dat ze – na een wat moeizaam begin – zomaar moeiteloos haar weg zal kunnen vervolgen tot in lengte van dagen (maar of dat realistisch is…?). Rechtdoor is ook een optie. Ziet er wat onbestemd uit. Een beetje saai ook. Voorspelbaar. Maar of dat zo blijven zal? Misschien blijkt dat uiteindelijk wel een weg vol verrassingen en staan haar prachtige ontmoetingen te wachten, vlak om de hoek wellicht! En zelfs terug, ook dat kan nog. Rechtsomkeert maken, terugkeren op je schreden. Niet de meest interessante optie, zo op het oog. Die weg kent ze al en zo goed is die niet bevallen. Maar soms moet je een stukje terug voor je de juiste afslag kan nemen. Want misschien had ze een kruising éérder al een andere keuze moeten maken, in plaats van domweg met de blik op oneindig rechtdoor, volle kracht vooruit… zoals ze nu heeft gedaan. Ze zucht. Wat een keuzes. En hoe kies je dan? Hoe weet je wat te doen? Dan herinnert ze het zich. Je zult een stem horen: “Dit is de weg”, zal de stem zeggen. Maar alleen als je goed zit en de juiste keuze hebt gemaakt. Geen hoorbare stem. Een overtuiging in je hart zal het zijn. Zo’n diep verankerd innerlijk weten, dat het gewoon goéd is. Dat je door mag. Dat je er komen zult. Het is lang geleden dat ze die stem hoorde en ze beseft wat dat betekent. Dat ze allang niet meer op het juiste spoor zit… En ze weet dat ze moet besluiten om het anders te doen. Zorgen dat ze beter afgestemd raakt, opnieuw afgestemd raakt op die innerlijke stem, de leiding van God in haar leven. En ze beseft ook opeens wat daarvoor nodig is. Dat ze stiller wordt. Anders kan ze die stem echt niet horen…. Dus het maakt eigenlijk niet uit. Linksaf of rechtsaf, zolang ze maar blijft luisteren. Als ze de overtuiging mist dat het goed is, zal ze omdraaien en een andere keuze maken en anders zal ze doorgaan, volhouden, haar weg vervolgen op de ingeslagen weg.
Dat is het plan. Nu de uitvoering nog.
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
Berichten: 4992
|
Geplaatst: donderdag 3 november 2011, 21:16
Onderwerp: Dagelijkse bemoediging.
|
|
|
Donderdag 3 november, Psalm 120; Te lang al.
Nu krijgen we een groot aantal pelgrimsliederen, liederen ‘van de opgang’. Wie naar Jeruzalem trekt, betreedt de berg des Heren. En bij de tempel ga je bovendien ook nog eens de trappen op. Opwaarts, dus! Het hart en het hoofd omhoog! In dit eerste lied uit die reeks van vijftien pelgrimsliederen is er trouwens geen sprake van vijftien pelgrimsliederen. Het is een lied vol kommer en kwel. De dichter zit ver van huis en moet dag in dag uit verkeren met mensen met mensen die de vrede haten. Dat valt niet mee. Zodra je één woord over vrede spreekt, staan zij als het ware al klaar met hun wapens. Wat kun je dan anders dan verlangen naar huis, naar Jeruzalem, de stad van sjaloom? ‘Te lang al woont mijn ziel bij mensen die vrede haten.’ Te lang. Een mens is niet gauw tevreden. De meeste mensen vinden al snel iets te lang. Of juist te kort. Dat laatste geldt bijvoorbeeld van het leven hier op aarde. Het leven vinden we allemaal veel te kort. Het vliegt voorbij en het zou eigenlijk allemaal veel langer moeten duren. Mag ik in dat hoenderhok van onvrede eens de knuppel van de dagtekst gooien? Daar komt ie: ‘Té lang al woont mijn ziel bij mensen die vrede haten.’ Ik bedoel: waar is ons verlangen naar het koninkrijk van God, naar dat nieuwe Jeruzalem dat ons is beloofd? Wie toch een beetje hart in z’n lijf heeft en dagelijks de hartverscheurende taferelen ziet op foto’s in kranten en op televisie, de wanhoop van vluchtelingen, de pijn van slachtoffers, die zou toch wel op z’n knieën in de richting van Gods toekomst willen kruipen? Het leven te kort? Je zou haast zeggen: het leven duurt veel en veel te lang!
Wee mij, want ik ben een ontheemde,’ ik lijd hier in een land van vreemden, reeds al te lang slijt ik verlaten mijn leven bij wie vrede haten. Vrede, behoedster van het leven, U heb ik heel mijn hart gegeven. Vrede, hoezeer ik voor u pleit, hun woord is haat, zij gaan ten strijd.
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
Berichten: 4992
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
Berichten: 4992
|
Geplaatst: woensdag 2 november 2011, 21:31
Onderwerp: Waardeloos verhaal
|
|
|
Langzaam glijden mijn vingers over de toetsen om de wereld te laten weten wat ik te zeggen heb
Zomaar praten lijkt eenvoudig maar soms is het net alsof er niets meer is geen woorden meer geen letters om te schrijven wat je wil omdat ik niet meer weet wat er te schrijven was
En toch blijven mijn vingers stug door bewegen en voel ik me bewogen omdat ik letters deel met ieder die dit eens zal lezen zomaar even tussendoor of heb je echt de tijd genomen om te ontdekken wat ik schreef?
Soms lijken woorden zonder inhoud maar diep van binnen krijgt het kleur die vele letters ze vormen zinnen om te vertellen dat je bent
niet alleen maar om te zijn maar om te leven met die ander die eens de moeite heeft genomen deze letters te bewegen en zo een tekst achter te laten als een afdruk in je geheugen
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
Berichten: 4992
|
Geplaatst: woensdag 2 november 2011, 21:28
Onderwerp: Dagelijkse bemoediging.
|
|
|
Woensdag 2 november, Psalm 119: 169-176; Een smekeling.
Psalm 119, de langste uit het psalmenboek, besluit met een dwalend schaap. ‘Ik was een schaap en had de weg verloren.’ Geen humbug, geen grootspraak – niets van dat al, aan het eind van dit lied. Het is een en al verootmoediging wat hier de klok slaat. Nederigheid van hart. De dichter van de psalm, zeg maar: Israël in ballingschap, weet hoe het allemaal zover gekomen is. Een mooi verhaal is het zeker niet. Het is het verhaal van een verloren schaap. Dom geweest. Stom geweest. Het zweeg toen het had moeten spreken. Het heeft de geldgraaiers stilletjes hun gang laten gaan, met alle gevolgen van dien voor de sociaal zwakken. De rijken werden steeds rijker, de armen steeds armer. Alsof er geen Thora bestond, zo leefde Israël, in de dagen voorafgaande aan de ballinschap. Dan gebeuren er de gekste dingen. Dan ben je niet wakker meer, dan dut je in, als volk, als gemeenschap. Als de lijnen niet meer strak aangetrokken worden, als iedereen maar een beetje aanrommelt, dan begint het overal te rommelen. Dan heb je niet meer in de gaten door welke vijand je wordt bedreigd. En voor je het weet zit je ver van huis, in den vreemde. ‘Ik was een schaap, en had de weg verloren.’ Het boetekleed siert de dichter. Niet als heer of meester nadert hij tot de Eeuwige. Als een smekeling, zo komt hij. ‘Laat mijn smeekbede tot u doordringen.’ Geen pretenties meer, geen beroep op eigen inzicht – hooguit de belijdenis: van uw geboden alleen verwacht ik mijn heil, de wil ik niet vergeten. De lange psalm die de goedheid van Gods geboden bezingt, eindigt met een smeekbede. Een mens die gaat op de weg van de Eeuwige wordt nooit een verwaande kwast, maar meer en meer een smekeling, een bedelaar die beseft: alleen van Gods genade kan ik leven.
Een smekeling, zo kom is tot uw troon: Leg met uw woord beslag op mijn gedachten Opdat ik in het licht der waarheid woon. Laat niet vergeefs mij op uw bijstand wachten. Leer mij uw wet, die goed is, waar en schoon, dan loof ik U bij dagen en nachten.
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
Berichten: 4992
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
Berichten: 4992
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
Berichten: 4992
|
Geplaatst: dinsdag 1 november 2011, 21:33
Onderwerp: BZV Topic
|
|
|
WILLEMIJN232 schreef: | Ik vroeg mij van de week af of wij dit jaar nog een serie BZV krijgen en hoe het toch met de verliefde boeren was........ Ik hoop natuurlijk van harte dat er weer zo'n serie komt......heerlijk om het daarna met vriendinnen te evalueren..... |
Er is momenteel een brief naar de KRO.
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
Berichten: 4992
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
Berichten: 4992
|
Geplaatst: dinsdag 1 november 2011, 21:28
Onderwerp: Dagelijkse bemoediging.
|
|
|
Dinsdag 1 november, Psalm 119: 161-168; Zevenmaal daags.
Zevenmaal – dat is nogal wat! In menig gezin is het al een geweldige prestatie om de boel één keer per dag stil te krijgen voor de afsluiting van de maaltijd. Een korte lezing uit de Bijbel, een kort gebed – voor velen is dat alles al een brug te ver, veel te veel gevraagd. Zevenmaal – dat is leuk voor monniken en nonnen in een klooster; daar doen ze dat nog, letterlijk: zevenmaal per dag schuilen zij weg in de kloosterkerk, om psalmen te zingen. ’s Morgens in alle vroegte, als de zon nog niet eens is opgegaan, luidt de eerste klok. En dan volgt daarop, als in het ritme van de hartslag, gedurende heel de dag een reeks van gebedstijden. Totdat de zon weer onder is en in de avond van de nacht. Zevenmaal – ja, in kloosters kan dat nog. Maar twee hoog achter in de Schildersbuurt? Kom er maar eens om als de ganse dag in jouw fabriek een popzender lawaai uitbreekt. Zevenmaal? Nog niet aan éénmaal komt je toe… Toch zou het een zegen zijn: bij elke maaltijd, even een moment van bezinning. Waarom wel voedsel voor de maag en geen voedsel voor de ziel? En dan het ochtend- en avondgebed: samen met die drie maaltijden kom je dan al op vijf keer per dag. En als je dan ook nog eens ’s morgens bij de koffie en ’s middags bij de thee een korte dankzegging zou uitspreken, zomaar stilletjes, terwijl je weer terugloopt naar je werkplek… Dan zou je precies doen wat de psalm ons voorhoudt. Ik zeg níet dat het zo móet. Ik zeg alleen dat het kán. Zevenmaal daags. Je kunt het slechtere medicijnen voorgeschreven krijgen…
Zevenmaal daags zeg ik uw goedheid dank, Rechtvaardig is uw wet en mij ten zegen. Dit geeft mijn loflied innigheid en klank. Zij die uw wet beminnen, gaan uw wegen. Zij wandelen voort in uw vrede, vrij en frank, geen struikelblok, geen onheil houdt hen tegen.
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
Berichten: 4992
|
Geplaatst: maandag 31 oktober 2011, 22:11
Onderwerp: kreet van de week
|
|
|
Het leven is geen snelweg, maar een landweg waarop je af en toe stil moet staan om van het uitzicht te genieten.
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
Berichten: 4992
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
Berichten: 4992
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
Berichten: 4992
|
Geplaatst: maandag 31 oktober 2011, 20:35
Onderwerp: Heeft de dominee gelijk?
|
|
|
THOMAS968 schreef: | Regelmatig is dat qua prediking wel zo dat ze na vier jaar weer eens wat anders moeten doen, maar voor de organisatie is het veelal wel een gemis. Een dominee houdt vaak door zijn persoon structuren in stand die dan wat gaan wankelen. Alles heeft twee kanten want het kan ook vernieuwen als er een ander komt.
Thomas |
Overal waar hij komt, naar ik hoor is hij met ruzie en veel onenigheid weggegaan. Heb al veels te veel gezegd, maar moest het even kwijt. Ook met mij heeft hij ruzie gemaakt. Tja.... zou je maar gebeuren.
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
Berichten: 4992
|
Geplaatst: maandag 31 oktober 2011, 20:28
Onderwerp: Wat was je mooiste moment vandaag ?
|
|
|
CROSSROAD317 schreef: | Ze lezen wel je postings Chat ... ze reageren zelfs ... en dat nog wel op de zondag ... |
Dan zou CM ook op zondag op slot moeten
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
Berichten: 4992
|
Geplaatst: maandag 31 oktober 2011, 20:25
Onderwerp: Sauna!
|
|
|
RENATE619 schreef: | Over sauna gesproken.... Ik heb zojuist het verzoek gekregen om naar een wellnescentrum te gaan voor een eerste date!
Ik heb vriendelijk bedankt. Toch wel een verschil in idee van een eerste date.
Of ligt dat aan mij? |
Wel origneel Ik zou het niet persoonlijk voorstellen.
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
Berichten: 4992
|
Geplaatst: maandag 31 oktober 2011, 20:23
Onderwerp: Dagelijkse bemoediging.
|
|
|
Maandag 31 oktober, Psalm 119: 153-160; Dagelijks brood.
Vandaag, 31 oktober: Hervormingsdag. Lang niet overal wordt deze dag gevierd. In rooms-katholieke kring vanzelfsprekend niet. Stel je voor: Luther was geen hervormer; hij was een afvallige, een ketter! Ik stel me zo voor dat menigeen in de Rooms-Katholieke Kerk de dagtekst vandaag zeer waarderen kan juist met het oog op protestanten. ‘Ik zie de afvalligen en weerzin vervult mij, want zij houden zich niet aan uw woord.’ Moet je die beeldenstormers nu eens tekeer zien gaan! Intussen leefde in het andere kamp een soortgelijke gedachte. Kijk nu toch eens hoe die monniken in die kloosters leven: hun dikke buiken verraden al dat ze van waarachtige godsvrucht weinig begrepen hebben! En dan de pausen in Rome, met hun pracht en praal... Wie kan daar nog de Geest van Christus in ontwaren? De gelofte van armoede? Een lachertje! De gelofte van het celibaat? Laat de minnaressen en huishoudsters het niet horen! En wat te denken van de aflaathandel? Voor vergeving grof geld laten betalen, om met dat kapitaal een kathedraal in het Vaticaan te kunnen bekostigen – een schande is het! We moesten met z’n allen vandaag maar een toontje lager zingen. Reformatie en Contrareformatie, protestanten en katholieken, we hebben allemaal boter op ons hoofd. We konden beter ons sámen schamen en sámen psalm 119 zingen. Wie in dat oude lied met die ‘afvalligen’ worden bedoeld? Allen die Gods goede geboden met voeten treden. Hoe anders de dichter, het ware oprechte Israël! Voor het volk van de Eeuwige zijn Gods geboden als brood, dagelijks brood. Om van te smullen! Voor zulke protestanten is elke dag: hervormingsdag!
O Here, uw barmhartigheid is groot. Laat uw bevelen mij tot leven wekken. Talrijk zijn mijn vervolgers, zie mijn nood, maar ik blijf steeds mijn handen naar U strekken. Want uw geboden zijn mijn dagelijks brood, ik haat ze die zich aan uw woord onttrekken.
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
Berichten: 4992
|
Geplaatst: maandag 31 oktober 2011, 20:19
Onderwerp: Hervormingsdag
|
|
|
JOLAN931 schreef: | Annets familie komt Pieters bedrijf hervormen natuurlijk. |
Met al die stellingen van Luther.
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
Berichten: 4992
|
Geplaatst: zondag 30 oktober 2011, 21:52
Onderwerp: Heeft de dominee gelijk?
|
|
|
PIETER649 schreef: | hij zit gewoon in zn ivoren toren dus? |
Ja en nu heeft hij de bevolking tegen. Er is nl. heel veel gebeurt en de kerkvoogdij houdt hem in stand....
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
Berichten: 4992
|
Geplaatst: zondag 30 oktober 2011, 21:51
Onderwerp: Wat was je mooiste moment vandaag ?
|
|
|
CHATULIEM619 schreef: | Wat een opluchting vanmiddag. Groningen heeft echt weer laten zien hoe goed ze zijn. Mijn keel is schor vanwege het juichen... |
Het schijnt dat jij ook de zondagsrust in ere moet houden, toch???
|
|
Naar boven |
|
|