Berichten van SUSANNAH475

SUSANNAH475 · Berichten: 2113

HENK710 schreef:

Susannah, jammer dat je doet alsof ik iets op wil leggen. Ik heb enkel aangegeven wat volgens mij belangrijk is in dergelijke situaties. Het is verder aan jou om je weg te vinden in dit proces en dat laat ik ook bij jou liggen. Wat ik wel hoop en wat ik aangegeven heb, is dat je ondanks je pijn je ouders wel weet te respecteren en accepteren als mens, ook al laat je ze ergens helemaal los. Dit is in mijn ogen een belangrijke stap in het voorkomen van wrok... En als ik dan zie en hoor hoe je aan het groeien en bloeien bent, dan zie ik wel iets hiervan terug Knipoog smiley

Zo voelde het voor mij wel ff Henk, misschien bedoelde je het niet op die manier.
Jammer vind ik wel dat de nadruk altijd ligt op ouders, terwijl er ook in de bijbel staat... "vaders verbittert uw kinderen niet".
Het is niet enkel 1 tekst, maar de gehele bijbel.

Ik ben opgegroeid in een omgeving waar er altijd een ruzieachtige sfeer heerste, ik heb dingen meegemaakt die geen enkele goede ouder in zijn hoofd zou halen... ik heb 2x een poging ondernomen om van huis weg te vluchten als kind (1 keer naar een dominee toe en die belde vervolgens mijn ouders op die me weer kwamen halen), heb ook kort tijdje in een pleeggezin gezeten... je kunt je niet voorstellen hoe angstig ik ben geweest en de gevolgen zijn nu nog zichtbaar Henk. Mijn ouders neem ik het niet (meer) kwalijk, maar dankzij hun ben ik ineengeschrompen, (in mezelf gekeerd, een alter/deelpersoonlijkheid creeerende om te kunnen overleven in de situatie) en pas de laatste tijd bloei ik een beetje uit. Ben van mijzelf een lieve, leuke spontane vrouw, maar als je dingen meegemaakt hebt, word je soms een teruggetrokken, stille meid die het allemaal niet maar zomaar vertrouwt.

Godzijdank heb ik Gods liefde mogen leren kennen (dankzij Hem weet ik wat liefde is).
Ik weet Henk dat je 't zelf ook niet gemakkelijk hebt gehad, maar iedere situatie is weer anders en ik hoop dat je dat hier ook kunt zien... Knipoog smiley

Susannah

SUSANNAH475 · Berichten: 2113

FRANKIIE208 schreef:

Heb ff getwijfeld om het te posten, maar doe het toch maar..

Ik kom vaak (en alleen) in de vakanties hetzelfde (super) leuke meisje tegen in de kerk, we hebben dan (lang) oogcontact en ze lacht naar me en dan lach ik terug. Nu ben ik best bang om een blauwtje te lopen.... vergis ik me, vind ze me leuk of houd ik mezelf voor de gek?? Een gesprek is er nog nooit van gekomen, moet ik op haar afstappen of tel. nummer in de hand duwen of is dit gelijk te veel van het goede, ik wil haar niet afschrikken?? weet het ff niet meer, lijkt me wel zonde om haar te laten gaan... Smiley die vol vragen zit

iemand advies hoe ik dit het beste kan aanpakken?

Groetjes...

Mijn advies ? Ga gewoon eens praten met haar... nou ja gewoon, je snapt me wel Knipoog smiley

hoe moeilijk het ook voelt, gewoon doen Frankie...
Niet geschoten is altijd mis he' ... dan weet je in elk geval waar je aan toe bent... da's beter dan het niet weten en de onzekerheid die erbij komt kijken denk ik en wie weet hou je er een leuke vriendschap aan over, da's ook mooi meegenomen, toch ?
Succes !

SUSANNAH475 · Berichten: 2113

JOLAN931 schreef:

dank je sus, voor het plaatsen van dit stuk!!!
als het waar is wat er staat dan heb ik vergeven...zo heb ik het nog nooit gezien.
ik mag dus wantrouwen en walging van die persoon hebben, maar de haat en de wraakgevoelens zijn weg....eindelijk

Ik vermoed Jolan dat je walging mag hebben van de daden van die persoon... maar denk wel dat het belangrijk is de persoon erachter te zien, hoe moeilijk dat soms ook is. Dat hoeft niet van de een op de andere dag, maar dat leer je denk ik in de tijd om het een plek te kunnen geven, maar die plek hoeft volgens mij niet in je hart te zitten... ik bedoel meer een plek van ik ga verder...
Dat wil volgens mij niet zeggen dat je daar dan nog kontakt mee moet hebben, maar dat kan betekenen dat je verder gaat met je leven, zonder wrokgevoelens naar die persoon toe, mijns inziens is dat juist ook goed voor jezelf...
En ik denk dat iedere situatie weer verschillend is en je de ene niet met de ander kan vergelijken. Het belangrijkste van alles is misschien wel het naar God toe te brengen en Hem te vertellen wat het met je doet en wat je moeilijk vindt...
Ik heb daardoor de kracht ontvangen het van me af te kunnen zetten en door te kunnen gaan, zonder die schuldgevoelens die ik altijd had, door wat anderen ervan vonden en tegen me zeiden.
Dat geeft bevrijding denk ik, juist ook voor jezelf.
Sterkte Jolan !

SUSANNAH475 · Berichten: 2113

Ik ga ook eens een lap tekst plaatsen... Lachende smiley

, niet van mezelf, maar ik vind dit persoonlijk wel een goed stuk en ben benieuwd hoe jullie daar over denken...

(NB. Onderstaand artikel is deel 1 over vergeven, het artikel over "verzoenen" staat hier niet onder, dat is dan deel 2)

" Vergeven en vergeten?!

“Tot zevenmaal toe?” “Nee, niet tot zevenmaal toe, tot zeventig maal zeven maal.”
Vergeven? Dat moet altijd. Hoe erg en hoe vaak je ook beschadigd bent. Wat jij moet vergeven is immers niets in vergelijking met wat God jou moet vergeven.
Herkent u bovenstaande?
Ik vrees dat in orthodox-christelijke kring regelmatig op een dergelijke – schadelijke – manier geredeneerd wordt. Terwijl men gelijktijdig het idee heeft daarmee datgene te doen wat God wil.
In twee artikelen wil ik het hebben over wat in christelijk licht ‘vergeving’ en ‘verzoening’ inhouden en wat niet. Waarom? Omdat ik uit de praktijk weet hoe in naam van Jezus Christus soms bijna ondragelijke lasten worden opgelegd aan mensen die al slachtoffer waren van allerlei onrecht. En omdat zij daardoor de kans lopen opnieuw slachtoffer te worden. Onbedoeld, maar toch.
In het eerste artikel wil ik het alleen hebben over ‘vergeving’. Of en wanneer dat kan en wat we daarin wel en niet van elkaar mogen en moeten vragen. Ik bespreek eerst veel voorkomende – beschadigende – misverstanden (dus: wat vergeving niet is), om vervolgens te zeggen wat vergeving wel is. Verder zal ik laten zien dat christelijke vergeving goed en heilzaam voor iedereen is.
In het tweede artikel zal verzoening centraal staan, wat daar voor nodig is en wat daarin van ons gevraagd kan worden en ook gevraagd wordt door Christus.

Vooropmerking
Ik heb het in deze artikelen over ‘slachtoffers’ en ‘daders’. Alsof je altijd zo helder tussen die twee zou kunnen onderscheiden. Dat de een alleen maar dader zou zijn en de ander alleen maar slachtoffer. Zo zit het natuurlijk lang niet altijd. Vaak is de situatie veel ingewikkelder en zijn er door beide partijen fouten/misdaden begaan tegenover elkaar. En nemen zij dus in een concrete situatie op verschillende momenten verschillende posities in. Waarin dus ook verschillende dingen van hen gevraagd worden. Als ik in deze artikelen spreek over ‘slachtoffers’ en ‘daders’, dan bedoel ik steeds mensen voor zover ze in een concrete situatie slachtoffer of dader zijn.

Misverstanden met betrekking tot vergeven
Iedereen beseft dat vergeven niet makkelijk is. Nooit. En dat het moeilijker is naarmate het geleden onrecht en dus de opgelopen beschadigingen (lichamelijk en/of psychisch of zelfs geestelijk) groter zijn.
En toch kan in het pastoraat een slachtoffer van bijvoorbeeld seksueel misbruik voorgehouden worden dat hij/zij de dader ‘nu toch maar eens’ moet vergeven en weer ‘normaal’ tegen hem/haar moet doen. Of die dader (m/v) zijn schuld nu reëel lijkt te beseffen of niet. Want dat is toch wat Christus van ons vraagt, nietwaar? Lees het maar na in Matteus 18: 21 – 35. Of dat nu mogelijk is voor het slachtoffer of niet. Of dat nu voor het slachtoffer voelt als een ‘vrijbrief’ geven aan de dader of niet. Of dat nu voelt als strijdig met de rechtsorde of niet. Dit is wat Christus van ons vraagt… is het grote misverstand.
Ik ben er namelijk van overtuigd dat bovenstaande vaak helemaal niet waar is en daarom ook helemaal niet gevraagd wordt door Christus.
Vergeving is nl. niet: 1. het goedkeuren van het gedrag van de dader.
2. het vergeten of ontkennen of geen aandacht meer schenken aan
wat er gebeurd is.
3. het excuseren van de dader (alsof hij er niets aan doen kon).
4. de schuld doen verdwijnen.
5. verzoenen (zeggen:”ik wil wel weer vriendjes zijn”).
6. de gevolgen van de daad bagatelliseren (klein verklaren).
7. geloven of zeggen dat God het goed vond of niet zo erg.
8. zeggen dat je het slecht vindt dat je boos was of bent.
9. de dader nu wel weer vertrouwen.
Deze dingen heeft God namelijk ook niet gedaan met en vanwege onze zonden. Het kruis op Golgotha betekent namelijk niet dat God onze zonden allemaal niet zo erg vindt of gevonden heeft. Het kruis op Golgotha is er juist het bewijs van hoe erg God al onze misdaden wel vindt en gevonden heeft. En hoe boos Hij daarom is *. En hoe Hij niet misdaden bagatelliseert en/of ontkent of excuseert.
Zo is God niet met onze zonde schuld omgegaan. Zo vraagt Hij het ook niet van ons om met onderlinge schuld om te gaan. Zo mogen wij het ook niet van elkaar vragen. Want het zou uitgaan van een misverstand omtrent ‘vergeving’.

Wat vergeving is
Vergeving is: dat je als slachtoffer – met erkenning van de schuld van de dader – afziet van eigen wraakactie tegen de dader.
Niet meer en niet minder dan dit: het afzien van een eigen wraakactie. Het is niet de schuld
van de dader uitpoetsen of ervoor zorgen dat de dader niet gestraft gaat worden. Dat is
allemaal niet aan de orde. Het gaat er alleen om zelf af te zien van een wraakactie. Je zou
kunnen zeggen: vergeven is zoiets als ‘loslaten’ of ‘je losmaken’. Je laat het los wat er met de dader gaat gebeuren. Je maakt je los van je gerichtheid op de dader en op wat er met hem gaat gebeuren. Of althans, dat probeer je. Niet meer dan dat dus. Maar ook niet minder. En laten we ons daarbij niet vergissen en denken dat dat niks is: dit is echt heel wat. Want een slachtoffer is vanuit zichzelf juist heel sterk op het wreken van de fouten/misdaden of het veranderen van de dader gericht en daardoor emotioneel heel erg gebonden aan/door de dader.
Vergeven is er nu juist op gericht die band door te snijden. Zodat je als slachtoffer weer los komt (te staan) van de dader en zo weer op je eigen benen. Vergeven is de band tussen de schuld (van de dader) en jouw persoonlijke wraakgevoelens doorsnijden.
Daarmee is vergeven niet het uitpoetsen of het ontkennen van de schuld van de dader. Nee, werkelijke vergeving blijft uitgaan van de schuld van de dader en houdt die ook overeind, maar geeft die over.
Je geeft de dader (en zijn schuld) als het ware over aan God. Of eventueel aan juridische instanties (als dienaresse van God, zie Romeinen 13). Laten die maar bepalen wat er met de dader moet gebeuren. Het is jouw zaak niet (meer), vergelijk ook Romeinen 12: 19.

Het heilzame van vergeving
En daarmee zijn we tegelijk het heilzame van vergeving voor het slachtoffer op het spoor. Ja, u leest het goed. Vergeven is heilzaam voor het slachtoffer. Natuurlijk niet als vergeving in zou houden: het goedpraten van … of het niet schuldig houden van …Dan zou het een geweldige wissel trekken op het slachtoffer. Maar vergeving is niet meer dan het afzien van eigen wraakactie en daarmee juist enorm heilzaam voor het slachtoffer.
Want het slachtoffer komt eindelijk los van de dader, is niet meer gebonden. Kan weer zelf leven, kan weer vrij leven. Het slachtoffer komt vrij uit de greep die de dader eigenlijk steeds op haar/hem gehad heeft. Want zolang het slachtoffer nog (in zijn hoofd) bezig is met wat er met de dader zal gaan gebeuren is het slachtoffer nog in de greep van de dader.
Vergeven is niet makkelijk, maar het is wel degelijk in het belang van het slachtoffer wanneer hij dit doet. Met dat hij vergeeft komt hij los uit ‘de gevangenis van de wrok’.
Vragen of eisen vergeving te schenken is dus niet een nieuwe loden last op de schouders van het slachtoffer leggen, maar het toewerken naar de voorwaarden die nodig zijn. Zodat op termijn het slachtoffer ‘de gevangenis van de wrok’ kan verlaten.
Als je het mij vraagt is het daarom ook datgene wat God van ons vraagt/eist. God vraagt namelijk geen dingen van ons die uiteindelijk beschadigend zijn.

Eenzijdigheid
Gelet op hoe vergeving hierboven gedefinieerd is, kan vergeving dus ook eenzijdig plaatsvinden. En, hoe gek dat ook klinkt, dat is maar goed ook. Vergeving is een actie van de kant van het slachtoffer. Waar hij de dader NIET voor NODIG heeft. Het kan en zal vast makkelijker zijn om te vergeven wanneer de dader werkelijk en merkbaar berouw heeft, nodig is het – gelukkig – niet. Het slachtoffer is hierin gelukkig niet afhankelijk van de eventuele welwillendheid van de dader. Het slachtoffer kan en moet hierin zelfstandig beslissen.

Over verzoening hebben we het nu nog niet gehad. Niet omdat het niet belangrijk zou zijn, maar omdat het wel wat anders is dan vergeving. In het volgende artikel zal het over verzoening gaan.

ds. Arjen van der Scheer, Hoogezand-Sappemeer Zuid.

*is geweest (toevoeging van Susannah475) "

SUSANNAH475 · Berichten: 2113

PEACEDOVE820 schreef:

die durfde ik toch niet helemaal....
Bid gewoon maar ok!

Dat zal ik zeker doen Peacedove... dikke knuffel Knipoog smiley

SUSANNAH475 · Berichten: 2113

CHATULIEM619 schreef:

Het is zo jammer dat dit gedicht ontsierd wordt door een vervelende schrijffout. poze is nl. pose......

Wat maakt dat nou uit Chat ?
...ik zou bijna zeggen niet iedereen heeft een taalknobbelstalent, maar de keren dat ik Jonathan een taalfout zie maken, zijn echt op 1 hand te tellen, dus ik vind dat je je druk maakt om niks.
Wat is nou echt belangrijk en van waarde Chat... taalfouten ??? Nou voor mij niet dus... zolang ik weet wat er mee bedoeld wordt zit ik er echt niet mee.
Er zijn wel andere dingen waar ik me druk om maak... Verlegen lachende smiley

die mijn aandacht meer nodig hebben...

SUSANNAH475 · Berichten: 2113

JONATHAN890 schreef:

Sommige van mijn gedichten zijn voor iedereen
sommige zijn voor iemand in het bijzonder
sommige gaan over iemand waar ik verdriet om heb
sommige gaan over mijzelf en t verdriet daarin
sommige gaan over mijzelf en hoe ga ik verder
sommige gaan over mijn verlangen en niemand in t bijzonder
soms begrijpen mensen ze, en soms plaatsen mensen ze verkeerd
dat vind ik wel eens jammer, omdat ik er heel open en eerlijk in ben
en veel van mijn verdriet, blijdschap, dromen en strijd in leg

En dan hoop ik dat diegene dat zal inzien en weer zal glimlachen

Gedichten zijn soms idd. heel persoonlijk...
't Belangrijkste is denk ik dat je je gevoel erin kwijt kan en dat jij het samen met God begrijpt...
Zo'n mooi gedicht over Pinksteren kan voor een ieder gelden en zou heel goed in bijv. een christelijke boekhandel te vinden kunnen zijn in een gedichtenbundel... interesse ? Knipoog smiley

SUSANNAH475 · Berichten: 2113

WILMA729 schreef:

welke mafketels gaan nou bij -10 graden naar een tuinfeestje Smiley die vol vragen zit

:-Moet wel een heel vreemd en klein gehucht zijn, waar ze dat doen.
Je zal er maar geboren zijn zeg, sneu. Clown smiley

hahaha Wilma... Clown smiley

SUSANNAH475 · Berichten: 2113

ZINGA672 schreef:

[/b]Welke tekst over tattoos bedoel je Suus? Ik vergelijk het laten zetten van het teken van het beest met tattoos en piercings die in deze tijd heel normaal zijn. Dus waarom zou ik dan een chip of iets anders weigeren? Ik snap niet waarom je denkt dat ik tattoos veroordeel; misschien heb ik ze zelf wel. How do u know?
Beetje beter lezen Suus.... Clown smiley

oke, mijn excuses dan Zinga, heb je verkeerd begrepen denk ik... Verlegen lachende smiley

SUSANNAH475 · Berichten: 2113

MIEKJES285 schreef:

ja hoor natuurlijk respecteer ik je daarin...waarom niet zou ik zeggen...
ik kreeg dit zo van iemand en heb er veel steun aan gehad,het gaat om het geheel.

misschien had ik erbij moeten zeggen bijvoorbeeld ipv moet...
maar ik ga daar geen discussie over aan op papier...
ik ben daar namelijk niet zo goed in om de dingen die ik voel op papier te zeggen ik ben wat dat aangaat meer een prater...dit is voor mij allemaal erg nieuw...dus!!!

hopelijk respecteer jij mij daarin...

Ja hoor, daarom zei ik je al... als jij er steun aan hebt, mag je dat zo denken... snap je ? Engeltje smiley

SUSANNAH475 · Berichten: 2113

Nou, het ging hier over "seks voor het huwelijk" en over: zelfbevrediging.
Mijn visie heb ik er eerder al neergezet... maar van de week kwam ik op een stukje over zelfbevrediging wat ik zelf erg goed in elkaar vind zitten.

Hier de link:
http://www.real-life.nl/rubrieken/seksualiteit/zelfbevrediging.html
als je deze link kopieert in WORD wordt de link vanzelf wel blauw (evt. nog een spatie erachteraan en voila).

Vond het heel fijn om dit stukje te lezen; t' blijft toch een beetje een taboe onderwerp voor velen, en zeker als je christen bent en alleen bent.
'k Ben benieuwd wat jullie er van vinden...

Suus

SUSANNAH475 · Berichten: 2113

MARISKA601 schreef:

Wat vinden de voetbalfanaten van de collector-items die de supermarkten nu hebben?
Gaan jullie ze sparen of niet?

Als jullie willen weten hoeveel geld het jullie gaat kosten, kijk dan naar uitzendig gemist : kassa vara 22-5-2010

of al die 'hollandse' dingen die je bij de DA kan kopen hahaha... sokken incl. opdruk van nederlandse vlag... bijv. Clown smiley

SUSANNAH475 · Berichten: 2113

MIEKJES285 schreef:

Als JIJ zegt ik kan het niet dan zegt God als het ware tegen jou dat je tegen jezelf moet zeggen Ik vermag al dingen in Hem die mij kracht geeft.

Toch vind ik dat een vreemde manier hoor... ik zou me dan net een robotje voelen, God heeft me gemaakt als mens opdat ik dingen uit mezelf mag zeggen en niet me dingen voorkauwt.
Maar Miekjes, als jij er steun aan hebt, mag je dat zo denken hoor, maar ik denk dat het anders bedoeld is, hoop dat je mij daarin respecteert... Knipoog smiley

SUSANNAH475 · Berichten: 2113

MARIANNE338 schreef:

inderdaad Zing, we mogen God dankbaar zijn, dat Hij zoveel met
ons wil delen dmv Zijn Woord.
Maar als ik de bijbel erop na sla, is het wel duidelijk, dat ,mensen MET
het teken op hun huid aangebracht, kunnen kopen en verkopen.
Wij als christenen mogen dat dus niet doen.
Wij gaan het dus in die laatste tijd erg zwaar krijgen.
Er zullen allerlei mensen zijn, die zich de antichrist noemen, en ons proberen te verleiden met wereldse dingen.
Continu worden we gewaarschuwd zoals bijv in Openb.14;12
het komt aan op de standvastigheid van de heiligen, die zich houden aan Gods geboden, en aan de trouw van Jezus.
Ook in Judas vers 17tot25, worden we daar voor gewaarschuwd.
Ben daar eerlijk gezegd best wel eens angstig voor, alhoewel ik weet dat we het hierna, in het Hemels Jeruzalem zo oneindig goed mogen hebben.
Laten we maar veel bidden, dat we ons door Zijn Geest mogen laten leiden.En dat we ons vast mogen houden aan Gods liefde , en mogen uitzien naar de barmhartigheid van onze Heer Jezus Christus, die ons uiteindelijk het eeuwige leven zal schenken!

Hoi Marianne,

Ik denk dat we ten alle tijden voorbereid moeten zijn op de komst van Christus, niemand weet namelijk wanneer Hij zal komen.
Maar ik ben iemand die niet in de angst geloofd... maar dat God me in het heetst van de strijd zal vasthouden.
Er zijn christenen die geloven dat er straks een 1000-jarig rijk komt en je als christen daar dan nog bij aanwezig bent en verleidt kan worden.
Ik persoonlijk denk dat God, wie in Zijn zoon geloofd degene daarvoor zal behoeden en dat we als christen dan al veilig bij Hem zullen zijn, ook al weet ik dat niet iedere christen die mening deelt.
Toch blijf ik erbij dat die angst niet nodig is en dat ik er op mag vertrouwen dat God mij de kracht zal geven om te volharden...

Enne Zinga, neem je die tekst van de tatoo's niet te letterlijk denk je ?
Ook vind ik dat je uit moet kijken naar mensen die wel een tatoo hebben laten zetten... oordeel ze niet en bovendien weet je ook niet wanneer iemand zoiets deed (is nu eenmaal iets permanents he') en waarom weet je ook niet. Hoop dat je verder kunt kijken dan dat...

SUSANNAH475 · Berichten: 2113

CROSSROAD317 schreef:

En de bron van de rivier in je hart ontspringt.....

Joh.4:14 ‘maar wie het water drinkt dat ik hem geef, zal nooit meer dorst krijgen. Het water dat ik geef, zal in hem een bron worden waaruit water opwelt dat eeuwig leven geeft.’ (NBV)

Joh.7:38 “Rivieren van levend water zullen stromen uit het hart van wie in mij gelooft,” zo zegt de Schrift.’ (NBV)

Gaat dat gedicht over God dan ? dacht dat het eerder ging over een geliefde... maar misschien is dat mijn invulling Verlegen lachende smiley

SUSANNAH475 · Berichten: 2113

HENK710 schreef:

Dat is zo'n complexe situatie waar ik in mijn reactie al op doelde. Het doet verschrikkelijk pijn als je je niet serieus genomen voelt door mensen waar je een bloedband mee hebt. Ik hoop dat je ondanks die pijn ze wel kunt accepteren als mens en ze een plek kunt (blijven) geven in je hart. Dit is een proces waar je zeker de tijd voor dient te nemen, want het gaat, zo weet ik uit eigen ervaring, met pijn gemoeid...maar gelukkig hoef je het niet alleen te doen, want God wil er ook bij zijn om jouw de kracht te geven en je te helpen groeien!

hmmm ... denk niet dat ze ooit een plek in mijn hart krijgen... mijn hart is er voor mensen die mij dierbaar zijn.

Het moeilijke ervan vind ik dat het van buitenaf bekeken wordt alsof je er eeuwig aan vast zou zitten. En vooral als het je ouders zijn en je ook nog eens christen bent zou het niet kunnen om die afstand te houden... want (wordt er gezegd) het zijn toch je ouders.
Als dezelfde situatie was ontstaan met vrienden is er niemand die er wat van zegt als je dat kontakt verbreekt.
Soms denk ik echt ... ik wou dat er mensen in mijn omgeving waren die het snapten... want dat maakt mij vaak zo eenzaam...
Pleassssse Henk710, hoe goed je het ook bedoelt, laat mij die keuze zelf maken om ze wel of niet in mijn hart toe te laten...

Hoe kan ik duidelijk maken dat ik in bloei had kunnen staan, maar ik ineengeschrompen ben ?
Eindelijk kom ik tot bloei !

en nu heeft een ander het over degene die ik in mijn hart zou moeten sluiten ?
Ik leer pas sinds kort dat het niet normaal is je aan een ander alsmaar aan te passen, iets wat voor mij heel normaal was. Zo is het me geleerd.
Begrijp me goed, ik gun ze het leven dat ze nu leven, maar ik kies er heel bewust voor om daar geen deel meer van uit te maken.
En wat ze allemaal zeiden en deden, ik zal het ze niet meer kwalijk nemen... het is voorbij.

Nee, ik kies voor mezelf, eindelijk... ik mag er zijn, God denkt anders over mij (dan zij in die tijd).

... en ik hoop straks in volle bloei te staan.
En ik weet en geloof dat God me hierin als geen ander begrijpt.

Suus

SUSANNAH475 · Berichten: 2113

JONATHAN890 schreef:

pinksterfeest
maar God is toch ... geweest?
Wie gelooft daar nou nog in
Wat heeft dat nou voor zin?

Getuigenis afgeven
In een wereld die gaat voor eigen leven
Wie gelooft daar nou in
Wat heeft dat nou voor zin?

Hoe moet ik gaan
Kan Jezus zelf daar niet gaan staan?
Wie weet gelooft men dan
Als men ziet de liefde van die man?

Mensen van wie ik houd
Hoe maak ik hen met geloof vertrouwd?
Ik ben ook maar een mens
Kan God niet gaan is mijn wens.

Maar God is wel geweest
Hij wil je vullen met zijn Geest
Op pinksteren begon zijn werk
En met Hem, kan je gaan en ben je sterk.

Pinksterfeest
Is gaan waar God al is geweest.
Leven uit Liefde door God gevuld
God in jou, als je door Zijn Geest bent vervuld.

Bijzonder mooi gedicht.
Van mij mag je wel een gedichtenbundel uitgeven.
Wanneer ligt ie in de winkel ? Lachende smiley

SUSANNAH475 · Berichten: 2113

JOHANNEKE817 schreef:

Hoi Susannah, je kunt natuurlijk met mij mee rijden, zelfde regio dus! Het zal wel een beetje stapelen worden, maar voor zo'n klein stukkie geen probleem, toch?

Stuur anders maar een mailtje, oke? Groetjesssssss

Vind het heeeeel lief dat je me dit aanbiedt Johanneke... maar t'is nog zover weg... Verlegen lachende smiley

Desalniettemin neem ik graag je aanbod aan... zal je nog wel kontakten daarover, goed ? Kussende smiley

SUSANNAH475 · Berichten: 2113

MIEKJES285 schreef:

Als jij zegt....zegt God...

Als jij zegt..."er is niemand die echt van me houdt"
Zegt God tegen jou "IK hou van jou"
(joh 3:16 &joh.13:14)

Als jij zegt "het is onmogelijk.."
Zegt God tegen jou "alles is mogelijk"
(lukas 18:27)

Als jij zegt "IK kan het niet.."
Zegt God tegen jou "Ik vermag alle dingen in Hem die mij kracht geeft"
(fil.4:13)

Als jij zegt.."Ik weet niet hoe ik verder moet gaan.."
zegt God tegen jou.."Ik geef inzicht en wijs je de weg die je moet gaan"
(psalm 32:8)

En verder zegt God.."mijn geliefde dochter,mijn koningskind.
als je al het andere wilt weten weten wat ik tegen je te zeggen heb:
lees de bijbel!!!!
(2 Tim.3:15-17) Knipoog smiley

1 ding vind ik niet kloppen...

" Als jij zegt "IK kan het niet.."
Zegt God tegen jou "Ik vermag alle dingen in Hem die mij kracht geeft"
(fil.4:13) "

Het is toch de mens die tegen God zegt: "ik vermag alle dingen in Hem die mij kracht geeft" ?
Dacht niet dat God dat tegen ons (of Zichzelf) zegt hoor...

Voor de rest heel mooi stukje...

SUSANNAH475 · Berichten: 2113

SUSANNAH475 schreef:

Daar ben ik weer... Knipoog smiley

Susannah (die denk ik wel erg verslaafd is aan C.M. hahaha)

Dank jullie wel voor al die verwelkomende reacties !! Kussende smiley

SUSANNAH475 · Berichten: 2113

JONATHAN890 schreef:

Als je Matteus 11 leest maak je op dat de persoon met de geest van Elia al geweest is.

Het oude testament sluit met deze glorieuze profetie: “Zie, Ik zend u de profeet Elia, voordat de grote en geduchte dag des HEREN komt. Hij zal het hart der vaderen terugvoeren tot de kinderen en het hart der kinderen tot hun vaderen, opdat Ik niet kome en het land treffe met de ban” (Maleachi 4:5-6).

De Here Jezus zei van Johannes, “en indien gij het wilt aanvaarden: Hij is Elia, die komen zou” (Matteüs 11:14).

Wat Jezus hier zei was, “Johannes de doper heeft de geest en de kracht van Elia over zich – als u het maar kunt zien”.

In Lucas 1:17 staat dat de engel van de Heer profeteerde tegen Zacharias dat zijn zoon Johannes “voor zijn aangezicht zal uitgaan in de geest en de kracht van Elia, om de harten der vaderen te keren tot de kinderen en de ongehoorzamen tot de gezindheid der rechtvaardigen, ten einde voor de Here een weltoegerust volk te bereiden”

Ik geloof dat de profetie van Maleachi ook voor vandaag de dag kan gelden en geldt. Ik geloof dat God nogmaals vele van Zijn gekozen dienaren de geest en kracht van Elia zal geven als wij er voor zullen bidden.

Er zijn zoveel gebroken gezinnen, zoveel onenigheid tussen kinderen en ouders, zoveel ellende in familie kringen.

En dan lees ik die profetie van Maleachi weer: “Zie, Ik zend u de profeet Elia, voordat de grote en geduchte dag des HEREN komt. Hij zal het hart der vaderen terugvoeren tot de kinderen en het hart der kinderen tot hun vaderen, opdat Ik niet kome en het land treffe met de ban”
(En je kan hier dus net zo makkelijk moeders lezen trouwens hoor)

Is die profetie al vervuld? Of zou God, dat naast Johannes de Doper, ook bedoelen voor de tijd van nu bijvoorbeeld?
Waar spreekt Maleachi over? Over de tijd van Jezus, en dus van Johannes, of over de tijd die nog moet komen?

Wat zou dat geweldig zijn als God door mensen/dienaren/jou/mij heen...in de geest van Elia....herstel zou geven in die situaties. Ik denk dat als wij zoeken naar herstel van onze levens, naar herstel van gescheurde gezinnen, herstel van banden tussen ouders en kinderen, ... wij moeten bidden of God ons die Geest van Elia wil geven. Dat God op die manier dat herstel wil bewerken.

En natuurlijk weet ik ook dat sommige dingen echt niet meer te herstellen zijn, dat die situaties te moeilijk zijn. En dan niet zeggen dat God alles kan, sommige dingen zijn echt complex. Laten we daarvoor bidden dat God in die specifieke situaties, zegenend met Zijn handen staat, en dat Hij daar beschermend zal zijn in Liefde.

Mijn dank voor dit stukje Jonathan...
Dat stukje in Maleachi vind ik altijd erg mooi... tot ik bij dat ene vers kom: "Zie, Ik zend u de profeet Elia, voordat de grote en geduchte dag des HEREN komt. Hij zal het hart der vaderen terugvoeren tot de kinderen en het hart der kinderen tot hun vaderen, opdat Ik niet kome en het land treffe met de ban" (Maleachi 4: 5,6)

Ik moet dan altijd denken aan mijn eigen ouders.... hoe moet ik dit vers zien dan ? of is 't meer bedoeld in zijn algemeenheid ?
Ik weet niet eens wat dat betekent "ouder zijn". Ik zie pas de laatste jaren om mij heen hoe goed ouders met hun kinderen kunnen omgaan.
In 't begin kwamen daar de tranen van emotie en geluk, nu besef ik meer dat het zo de bedoeling is en kan ik er enorm van genieten.

Maar als ik kijk naar mijn eigen ouders dan heb ik er niet zoveel mee. Ook al heb ik ook vrede met de situatie zoals die nu is.
Als er ooit herstel zou komen, zou het mijn wens zijn dat ze enigszins zouden beseffen hoe het voor mij geweest is. Maar zolang er de relativering, het goedpraten of ontkenning is, mis ik het serieus nemen van wat er is gebeurd, mis ik het serieus nemen van mijzelf als persoon.

SUSANNAH475 · Berichten: 2113

LIELIE304 schreef:

Goed plan

i.v.m. de links waar Hannah het over had lijkt het me beter om alleen te reageren in het oude topic. Anders ff in overleg met Hannah graag, want zij is toch degene die de picknick organiseert...
Allemaal bedankt voor jullie medewerking !

SUSANNAH475 · Berichten: 2113

HANNAH810 schreef:

Uwes reserveert dan dus voor vier persoontjes, tess?
twee dames een ukkie-bear, en een TAXI?
mocht TAXI protesteren, t wordt hier ook half negen, hoor!

Ik wil ook wel een TAXI Knipoog smiley

...maar goed, geen probleem hoor als die er niet komt... ga ik wel fietsen... Lachende smiley

SUSANNAH475 · Berichten: 2113

GRIFFIN748 schreef:

welgeteld 11 dagen afwezig geweest!

welkom terug

Knipoog smiley

Daar ben ik weer... Knipoog smiley

Susannah (die denk ik wel erg verslaafd is aan C.M. hahaha)

SUSANNAH475 · Berichten: 2113

JONATHAN890 schreef:

Je verleden bestaat uit verschillende ‘hoofdstukken’, zo zie je dit vaak ook in je hoofd.
Sommige mensen leven door steeds meer weer bladwijzers bij ieder hoofdstuk te zetten; zodat zij niet vergeten, er dikwijls naar terug kunnen kijken en het zoveel mogelijk deel kunnen laten uitmaken van het heden.
Zij zijn dikwijls ook bang een nieuw hoofdstuk in te slaan, of bang om wat moois van het nieuwe hoofdstuk te maken omdat de voorgaande hoofdstukken minder mooi zouden zijn.

Wat dacht je ervan om het hele boek; je verleden, vol met hoofdstukken die jou niet aanstaan dicht te slaan? Bladwijzers er tussenuit en in de kast ermee.
Begin een vervolg. Met dezelfde hoofdpersoon; jij, maar dan anders. Misschien beter.

Dat het eerdere deel bestaat, zul je nooit kunnen veranderen. Je zult ook altijd onthouden wat er in dat eerste deel is gebeurd, maar dat betekent niet dat je het tweede deel als een prachtig boek op zichzelf kunt ervaren zonder het eerste deel daar steeds bij te denken.

Om dus antwoord te geven op je vraag; geestelijk, vanuit je hart, kun je je verleden loslaten. Niet vergeten; maar een plekje geven in je hart (in de kast), en het er enkel bij pakken wanneer jij daar zelf voor kiest.

Vaak beseffen we denk ik niet hoezeer oude patronen nog van invloed zijn op het heden...
Als ik bij mezelf kijk, zie ik dat ik al heel veel in de kast heb gezet.
Toch merk ik ook nog een angst om bepaalde dingen tegemoet te treden... ik vind het een heel mooi stukje Jonathan, want met vooral dat laatste... "het er enkel bij pakken wanneer jij daar zelf voor kiest"... heb je denk ik de kern te pakken... vaak is gedrag er zo ingeslopen dat je je helemaal niet meer bewust bent dat het ook anders kan.
Mijn verleden heb ik gelukkig verwerkt, maar merk wel dat ik soms nog aan dingen vastzit die ik liever kwijt ben dan rijk... dwanggedachten die mij verkeerde signalen geven en waarvoor ik vecht...
Misschien moet ik wel minder hard vechten en meer bij mezelf gaan kijken... wil ik dit ?

We nemen soms koffers vol bagage mee, maar zouden we niet veel lichter door het leven gaan met alleen het noodzakelijke ?
(Een voorbeeld wat ik las in een boek van Max Lucado).

Toch leer ik sinds kort ook mijn andere kant kennen van mijn angst... namelijk dat ik ook heel krachtig kan zijn... en daarmee hoop ik ook de angst te gaan overwinnen, zodat ik idd. kan zeggen ... ik heb het in de kast gezet, en ik haal het er niet eerder uit dan dat ik daar zelf voor kies.

Mijn leven is zwaar geweest, maar nu kan ik er voor kiezen om mijn eigen weg erin te gaan, niet alleen, maar met God aan mijn zijde...

SUSANNAH475 · Berichten: 2113

HANNAH810 schreef:

ik ga je helemaal niet missen; tot gauw!!

oke... ook een knuffel aan degenen die mij niet gaan missen... Clown smiley

SUSANNAH475 · Berichten: 2113

Ik wil iedereen vast een hele dikke knuffel geven voor wie mij straks gaat missen...
ff kijken hoe lang ik zonder C.M. kan Knipoog smiley

't Is voor mij echt een wikken en wegen geweest... aan de ene kant vind ik het zo belangrijk om met elkaar in het geloof te delen... aan de andere kant maken de stukjes op 't forum me vaak in de war en heb dan erg de behoefte bij iemand terecht te kunnen...
Dit en meer heeft mij doen besluiten het ff niet te verlengen... maar ben vast terug voor jullie er erg in hebben... Lachende smiley

Veel liefs van mij en Gods zegen !!
"Vergeet niet 1 van Zijn weldaden... "

Susannah

SUSANNAH475 · Berichten: 2113

...

SUSANNAH475 · Berichten: 2113

ROBBEDOES873 schreef:

Wij Henk en Does hopen vrijdag 14 mei 'smiddags in het huwlijksbootje te stappen...

Oeps, da's a.s. vrijdag al... hi

Super Henk en Doessie... wens jullie saampjes heel veel liefde toe en ik hoop op een hele mooie dag en toekomst voor jullie... (en de kids uiteraard !)
Alvast gefeliciteerd !!
Liefs,

Susannah

SUSANNAH475 · Berichten: 2113

PREMNATH106 schreef:

Ik weet niet wat ik met mijn leven moet,heb 2 weken geleden flink wat tegenslagen gehad,enorm veel in een week tijd en nog te horen gekregen dat ik Borderline heb,daarna een week opgenomen geweest omdat ik het allemaal niet meer zag zitten,nu nog steeds niet,ik zoek God ook op,ook in mijn diepste momenten,maar heb zo'n eenzaam gevoel,een enorme leegte Huilende smiley, smiley in tranen

Premnath...ik hoop dat je ook kunt bidden... (tot Jezus) en dat je alles kwijt kan aan God... vertel Hem wat je op je hart hebt en wat je zo moeilijk vindt, Hij hoort je... !!
Sterkte !