In de geest van Elia

Berichten: 1599

Als je Matteus 11 leest maak je op dat de persoon met de geest van Elia al geweest is.

Het oude testament sluit met deze glorieuze profetie: “Zie, Ik zend u de profeet Elia, voordat de grote en geduchte dag des HEREN komt. Hij zal het hart der vaderen terugvoeren tot de kinderen en het hart der kinderen tot hun vaderen, opdat Ik niet kome en het land treffe met de ban” (Maleachi 4:5-6).

De Here Jezus zei van Johannes, “en indien gij het wilt aanvaarden: Hij is Elia, die komen zou” (Matteüs 11:14).

Wat Jezus hier zei was, “Johannes de doper heeft de geest en de kracht van Elia over zich – als u het maar kunt zien”.

In Lucas 1:17 staat dat de engel van de Heer profeteerde tegen Zacharias dat zijn zoon Johannes “voor zijn aangezicht zal uitgaan in de geest en de kracht van Elia, om de harten der vaderen te keren tot de kinderen en de ongehoorzamen tot de gezindheid der rechtvaardigen, ten einde voor de Here een weltoegerust volk te bereiden”

Ik geloof dat de profetie van Maleachi ook voor vandaag de dag kan gelden en geldt. Ik geloof dat God nogmaals vele van Zijn gekozen dienaren de geest en kracht van Elia zal geven als wij er voor zullen bidden.

Er zijn zoveel gebroken gezinnen, zoveel onenigheid tussen kinderen en ouders, zoveel ellende in familie kringen.

En dan lees ik die profetie van Maleachi weer: “Zie, Ik zend u de profeet Elia, voordat de grote en geduchte dag des HEREN komt. Hij zal het hart der vaderen terugvoeren tot de kinderen en het hart der kinderen tot hun vaderen, opdat Ik niet kome en het land treffe met de ban”
(En je kan hier dus net zo makkelijk moeders lezen trouwens hoor)

Is die profetie al vervuld? Of zou God, dat naast Johannes de Doper, ook bedoelen voor de tijd van nu bijvoorbeeld?
Waar spreekt Maleachi over? Over de tijd van Jezus, en dus van Johannes, of over de tijd die nog moet komen?

Wat zou dat geweldig zijn als God door mensen/dienaren/jou/mij heen...in de geest van Elia....herstel zou geven in die situaties. Ik denk dat als wij zoeken naar herstel van onze levens, naar herstel van gescheurde gezinnen, herstel van banden tussen ouders en kinderen, ... wij moeten bidden of God ons die Geest van Elia wil geven. Dat God op die manier dat herstel wil bewerken.

En natuurlijk weet ik ook dat sommige dingen echt niet meer te herstellen zijn, dat die situaties te moeilijk zijn. En dan niet zeggen dat God alles kan, sommige dingen zijn echt complex. Laten we daarvoor bidden dat God in die specifieke situaties, zegenend met Zijn handen staat, en dat Hij daar beschermend zal zijn in Liefde.

Berichten: 2109

Ja, er zijn zeer complexe situaties. Maar ook in die situaties kan de tekst doorwerken volgens mij. Immers er wordt gesproken over het terugvoeren van het hart...niet direct de persoon, maar het hart... Er zijn situaties waarin herstel in contact wellicht niet tot de mogelijkheden behoort, maar betekent dit dat de betrokkenen elkaar niet in het hart hebben? Ik denk dat je bij deze tekst ook mag denken aan vervulling als je ondanks bepaald aangedaan verdriet iemand wel in je hart blijft koesteren en geen wrok gaat kweken jegens de ander...maar ja, dat is zomaar een gedachte mijnerzijds vanuit de opmerking dat het hart teruggevoerd zal worden...

Berichten: 1599

HENK710 schreef:

Ja, er zijn zeer complexe situaties. Maar ook in die situaties kan de tekst doorwerken volgens mij. Immers er wordt gesproken over het terugvoeren van het hart...niet direct de persoon, maar het hart... Er zijn situaties waarin herstel in contact wellicht niet tot de mogelijkheden behoort, maar betekent dit dat de betrokkenen elkaar niet in het hart hebben? Ik denk dat je bij deze tekst ook mag denken aan vervulling als je ondanks bepaald aangedaan verdriet iemand wel in je hart blijft koesteren en geen wrok gaat kweken jegens de ander...maar ja, dat is zomaar een gedachte mijnerzijds vanuit de opmerking dat het hart teruggevoerd zal worden...

Ik vind dit een heel mooie aanvulling op hetgeen ik gisteren zat te overdenken toen ik een stukje las.

Van mijzelf kan ik zeggen dat dit zeker geldt. In mijn situatie is de relatie met mijn ex verbroken, maar het herstel heeft niet in de ware zin plaatsgevonden. Wel een stuk vergeving naar haar toe. Hierdoor is er weer ruimte ontstaan voor kontakt over de dingen van onze kinderen. Dat wil ik zeker in dank bij God brengen.
Zij is de moeder van mijn kinderen bij wie nu het grootste deel van de opvoeding ligt. De pijn voor mij, dat stuk te moeten missen, zal wel altijd blijven, maar de momenten dat ik er wel voor mijn kinderen kan zijn, doet er weer veel goed aan. Het verdriet dat ze nu niet meer helemaal een christelijk stuk opvoeding meekrijgen, compenseer ik door voor hen te bidden en zegenen en heiligen, de momenten dat ze bij mij zijn zegen ik ze ook voor de dagen dat ze niet bij mij zijn.

Berichten: 2113

JONATHAN890 schreef:

Als je Matteus 11 leest maak je op dat de persoon met de geest van Elia al geweest is.

Het oude testament sluit met deze glorieuze profetie: “Zie, Ik zend u de profeet Elia, voordat de grote en geduchte dag des HEREN komt. Hij zal het hart der vaderen terugvoeren tot de kinderen en het hart der kinderen tot hun vaderen, opdat Ik niet kome en het land treffe met de ban” (Maleachi 4:5-6).

De Here Jezus zei van Johannes, “en indien gij het wilt aanvaarden: Hij is Elia, die komen zou” (Matteüs 11:14).

Wat Jezus hier zei was, “Johannes de doper heeft de geest en de kracht van Elia over zich – als u het maar kunt zien”.

In Lucas 1:17 staat dat de engel van de Heer profeteerde tegen Zacharias dat zijn zoon Johannes “voor zijn aangezicht zal uitgaan in de geest en de kracht van Elia, om de harten der vaderen te keren tot de kinderen en de ongehoorzamen tot de gezindheid der rechtvaardigen, ten einde voor de Here een weltoegerust volk te bereiden”

Ik geloof dat de profetie van Maleachi ook voor vandaag de dag kan gelden en geldt. Ik geloof dat God nogmaals vele van Zijn gekozen dienaren de geest en kracht van Elia zal geven als wij er voor zullen bidden.

Er zijn zoveel gebroken gezinnen, zoveel onenigheid tussen kinderen en ouders, zoveel ellende in familie kringen.

En dan lees ik die profetie van Maleachi weer: “Zie, Ik zend u de profeet Elia, voordat de grote en geduchte dag des HEREN komt. Hij zal het hart der vaderen terugvoeren tot de kinderen en het hart der kinderen tot hun vaderen, opdat Ik niet kome en het land treffe met de ban”
(En je kan hier dus net zo makkelijk moeders lezen trouwens hoor)

Is die profetie al vervuld? Of zou God, dat naast Johannes de Doper, ook bedoelen voor de tijd van nu bijvoorbeeld?
Waar spreekt Maleachi over? Over de tijd van Jezus, en dus van Johannes, of over de tijd die nog moet komen?

Wat zou dat geweldig zijn als God door mensen/dienaren/jou/mij heen...in de geest van Elia....herstel zou geven in die situaties. Ik denk dat als wij zoeken naar herstel van onze levens, naar herstel van gescheurde gezinnen, herstel van banden tussen ouders en kinderen, ... wij moeten bidden of God ons die Geest van Elia wil geven. Dat God op die manier dat herstel wil bewerken.

En natuurlijk weet ik ook dat sommige dingen echt niet meer te herstellen zijn, dat die situaties te moeilijk zijn. En dan niet zeggen dat God alles kan, sommige dingen zijn echt complex. Laten we daarvoor bidden dat God in die specifieke situaties, zegenend met Zijn handen staat, en dat Hij daar beschermend zal zijn in Liefde.

Mijn dank voor dit stukje Jonathan...
Dat stukje in Maleachi vind ik altijd erg mooi... tot ik bij dat ene vers kom: "Zie, Ik zend u de profeet Elia, voordat de grote en geduchte dag des HEREN komt. Hij zal het hart der vaderen terugvoeren tot de kinderen en het hart der kinderen tot hun vaderen, opdat Ik niet kome en het land treffe met de ban" (Maleachi 4: 5,6)

Ik moet dan altijd denken aan mijn eigen ouders.... hoe moet ik dit vers zien dan ? of is 't meer bedoeld in zijn algemeenheid ?
Ik weet niet eens wat dat betekent "ouder zijn". Ik zie pas de laatste jaren om mij heen hoe goed ouders met hun kinderen kunnen omgaan.
In 't begin kwamen daar de tranen van emotie en geluk, nu besef ik meer dat het zo de bedoeling is en kan ik er enorm van genieten.

Maar als ik kijk naar mijn eigen ouders dan heb ik er niet zoveel mee. Ook al heb ik ook vrede met de situatie zoals die nu is.
Als er ooit herstel zou komen, zou het mijn wens zijn dat ze enigszins zouden beseffen hoe het voor mij geweest is. Maar zolang er de relativering, het goedpraten of ontkenning is, mis ik het serieus nemen van wat er is gebeurd, mis ik het serieus nemen van mijzelf als persoon.

Berichten: 2109

Dat is zo'n complexe situatie waar ik in mijn reactie al op doelde. Het doet verschrikkelijk pijn als je je niet serieus genomen voelt door mensen waar je een bloedband mee hebt. Ik hoop dat je ondanks die pijn ze wel kunt accepteren als mens en ze een plek kunt (blijven) geven in je hart. Dit is een proces waar je zeker de tijd voor dient te nemen, want het gaat, zo weet ik uit eigen ervaring, met pijn gemoeid...maar gelukkig hoef je het niet alleen te doen, want God wil er ook bij zijn om jouw de kracht te geven en je te helpen groeien!

Berichten: 2113

HENK710 schreef:

Dat is zo'n complexe situatie waar ik in mijn reactie al op doelde. Het doet verschrikkelijk pijn als je je niet serieus genomen voelt door mensen waar je een bloedband mee hebt. Ik hoop dat je ondanks die pijn ze wel kunt accepteren als mens en ze een plek kunt (blijven) geven in je hart. Dit is een proces waar je zeker de tijd voor dient te nemen, want het gaat, zo weet ik uit eigen ervaring, met pijn gemoeid...maar gelukkig hoef je het niet alleen te doen, want God wil er ook bij zijn om jouw de kracht te geven en je te helpen groeien!

hmmm ... denk niet dat ze ooit een plek in mijn hart krijgen... mijn hart is er voor mensen die mij dierbaar zijn.

Het moeilijke ervan vind ik dat het van buitenaf bekeken wordt alsof je er eeuwig aan vast zou zitten. En vooral als het je ouders zijn en je ook nog eens christen bent zou het niet kunnen om die afstand te houden... want (wordt er gezegd) het zijn toch je ouders.
Als dezelfde situatie was ontstaan met vrienden is er niemand die er wat van zegt als je dat kontakt verbreekt.
Soms denk ik echt ... ik wou dat er mensen in mijn omgeving waren die het snapten... want dat maakt mij vaak zo eenzaam...
Pleassssse Henk710, hoe goed je het ook bedoelt, laat mij die keuze zelf maken om ze wel of niet in mijn hart toe te laten...

Hoe kan ik duidelijk maken dat ik in bloei had kunnen staan, maar ik ineengeschrompen ben ?
Eindelijk kom ik tot bloei !

en nu heeft een ander het over degene die ik in mijn hart zou moeten sluiten ?
Ik leer pas sinds kort dat het niet normaal is je aan een ander alsmaar aan te passen, iets wat voor mij heel normaal was. Zo is het me geleerd.
Begrijp me goed, ik gun ze het leven dat ze nu leven, maar ik kies er heel bewust voor om daar geen deel meer van uit te maken.
En wat ze allemaal zeiden en deden, ik zal het ze niet meer kwalijk nemen... het is voorbij.

Nee, ik kies voor mezelf, eindelijk... ik mag er zijn, God denkt anders over mij (dan zij in die tijd).

... en ik hoop straks in volle bloei te staan.
En ik weet en geloof dat God me hierin als geen ander begrijpt.

Suus

Berichten: 2109

Susannah, jammer dat je doet alsof ik iets op wil leggen. Ik heb enkel aangegeven wat volgens mij belangrijk is in dergelijke situaties. Het is verder aan jou om je weg te vinden in dit proces en dat laat ik ook bij jou liggen. Wat ik wel hoop en wat ik aangegeven heb, is dat je ondanks je pijn je ouders wel weet te respecteren en accepteren als mens, ook al laat je ze ergens helemaal los. Dit is in mijn ogen een belangrijke stap in het voorkomen van wrok... En als ik dan zie en hoor hoe je aan het groeien en bloeien bent, dan zie ik wel iets hiervan terug Knipoog smiley

Berichten: 5057

JONATHAN890 schreef:

Als je Matteus 11 leest maak je op dat de persoon met de geest van Elia al geweest is.

Het oude testament sluit met deze glorieuze profetie: “Zie, Ik zend u de profeet Elia, voordat de grote en geduchte dag des HEREN komt. Hij zal het hart der vaderen terugvoeren tot de kinderen en het hart der kinderen tot hun vaderen, opdat Ik niet kome en het land treffe met de ban” (Maleachi 4:5-6).

De Here Jezus zei van Johannes, “en indien gij het wilt aanvaarden: Hij is Elia, die komen zou” (Matteüs 11:14).

Wat Jezus hier zei was, “Johannes de doper heeft de geest en de kracht van Elia over zich – als u het maar kunt zien”.

In Lucas 1:17 staat dat de engel van de Heer profeteerde tegen Zacharias dat zijn zoon Johannes “voor zijn aangezicht zal uitgaan in de geest en de kracht van Elia, om de harten der vaderen te keren tot de kinderen en de ongehoorzamen tot de gezindheid der rechtvaardigen, ten einde voor de Here een weltoegerust volk te bereiden”

Ik geloof dat de profetie van Maleachi ook voor vandaag de dag kan gelden en geldt. Ik geloof dat God nogmaals vele van Zijn gekozen dienaren de geest en kracht van Elia zal geven als wij er voor zullen bidden.

Er zijn zoveel gebroken gezinnen, zoveel onenigheid tussen kinderen en ouders, zoveel ellende in familie kringen.

En dan lees ik die profetie van Maleachi weer: “Zie, Ik zend u de profeet Elia, voordat de grote en geduchte dag des HEREN komt. Hij zal het hart der vaderen terugvoeren tot de kinderen en het hart der kinderen tot hun vaderen, opdat Ik niet kome en het land treffe met de ban”
(En je kan hier dus net zo makkelijk moeders lezen trouwens hoor)

Is die profetie al vervuld? Of zou God, dat naast Johannes de Doper, ook bedoelen voor de tijd van nu bijvoorbeeld?
Waar spreekt Maleachi over? Over de tijd van Jezus, en dus van Johannes, of over de tijd die nog moet komen?

Wat zou dat geweldig zijn als God door mensen/dienaren/jou/mij heen...in de geest van Elia....herstel zou geven in die situaties. Ik denk dat als wij zoeken naar herstel van onze levens, naar herstel van gescheurde gezinnen, herstel van banden tussen ouders en kinderen, ... wij moeten bidden of God ons die Geest van Elia wil geven. Dat God op die manier dat herstel wil bewerken.

En natuurlijk weet ik ook dat sommige dingen echt niet meer te herstellen zijn, dat die situaties te moeilijk zijn. En dan niet zeggen dat God alles kan, sommige dingen zijn echt complex. Laten we daarvoor bidden dat God in die specifieke situaties, zegenend met Zijn handen staat, en dat Hij daar beschermend zal zijn in Liefde.

Onbedoeld raak je nu een probleem aan, die verder reikt dan alleen deze tekst. In het Oude Testament zijn er meerdere profetieën over de eindtijd en de Messias die ook meteen de dags des Oordeels inluiden.

Kijk eens naar de volgende teksten:

Joel 3 schreef:

Daarna Noot [sluiten]
(3:1-5) In sommige vertalingen zijn deze verzen genummerd als 2:28-32.zal zich dit voltrekken:
Ik zal mijn geest uitgieten over al wat leeft.
Jullie zonen en dochters zullen profeteren,
oude mensen zullen dromen dromen,
en jongeren zullen visioenen zien;
2 zelfs over slaven en slavinnen
zal ik in die tijd mijn geest uitgieten.
3 Dan zal ik tekenen geven
aan de hemel en op aarde:
bloed en vuur en zuilen van rook,
4 de zon verandert in duisternis
en de maan in bloed.
Dan komt de dag van de HEER,
groot en ontzagwekkend.
5 Dan zal ieder die de naam van de HEER aanroept ontkomen:
op de Sion, in Jeruzalem, is een toevlucht te vinden,
zoals de HEER heeft beloofd;
ieder die hij roept zal worden gered.

Hier wordt de uitstorting van de Heilige Geest op één lijn gezet met de Dag des Oordeels.

Jes 61 schreef:

De geest van God, de HEER, rust op mij,
want de HEER heeft mij gezalfd.
Om aan armen het goede nieuws te brengen
heeft hij mij gezonden,
om aan verslagen harten hoop te bieden,
om aan gevangenen hun vrijlating bekend te maken
en aan geketenden hun bevrijding,
2 om een genadejaar van de HEER uit te roepen
en een dag van wraak voor onze God,
om allen die treuren te troosten,
3 om aan Sions treurenden te schenken
een kroon op hun hoofd in plaats van stof,
vreugdeolie in plaats van een rouwgewaad,
feestkledij in plaats van verslagenheid.
Men noemt hen ‘Terebinten van gerechtigheid’,
geplant door de HEER als teken van zijn luister.

Jezus haalt deze profetie aan in een synagoge te Capernaum. Het kostte Hem bijna zijn leven. Maar ook hier zien we de dag der wrake genoemd. De dag van het laatste oordeel.
Wat was de boodschap van Elia? Bekeert U. Daarmee staat Johannes en Jezus volledig in de traditie van Elia. De geest van Elia kun je ook lezen als de boodschap van Elia. Maar ook hier zien we dat de volledige profetie niet uitgekomen is. Dat komt pas echt tot zijn recht bij de tweede komst van Jezus.
Ik denk dat je de aangehaalde tekst in die trant moet lezen, Elia is gekomen, maar het nieuwe koninkrijk zal pas volledig tot haar recht komen bij de tweede komst van de Messias. Als belangrijk symbool is hierbij gegeven dat de vaders zich met hun kinderen zullen verzoenen. En ik geloof dat in het Nieuwe Koninkrijk plaats is voor verzoening.
Moet je dan wachten tot de tweede komst van Jezus? Ik denk het niet, want ik geloof dat verzoening nu ook al kan plaatsvinden. Het Nieuwe Koninkrijk is al aangebroken, maar niet volledig doorgebroken.

Berichten: 4047

wat ouders zaaien zullen ze maaien, dat is een bijbels gegeven.

ik denk dusdat je hen als ouder kunt accepteren, ook wanneer je het contact met hen op een wat lager pitje zet, om jezelf tegen pijn te beschermen, of zelfs wanneer je de pit volledig uitdraait.

een relatie afbreken, en zeker de relatie met je ouders, is niet iets dat je zomaar even doet; er is dan ook altijd een reden voor.

Berichten: 2338

Okee, ik begeef mij nu op onvaste grond want weet van dit stukje niet zo heel veel af. Maar afgaand op wat Jonathan schreef en na lezen van de bewuste stukjes zou ik zeggen dat deze boodschap voor alle tijden geld.
Dat de geest van Elia ook zeker vandaag de dag nog voortleeft, en stukje bij beetje ruimte wint in deze wereld.
Johannes was natuurlijk de duidelijkste vertegenwoordiging, maar toch geloof ik dat ook vandaag de dag er mensen met de geest van Elia vervuld kunnen zijn.
Ik geloof eigenlijk dat iedereen die in de heilige geest is dat wel zou kunnen zijn, mits er niets anders in de weg staat hiervoor...en daar ligt em natuurlijk de kneep want iedereen heeft altijd wel iets dat in de weg staat, dus denk dat het in de praktijk wel zeldzaam is.

Berichten: 1193

Boekentip:

"In de geest en kracht van Elia" geschreven door David Davis.

GrZing!

Berichten: 2113

HENK710 schreef:

Susannah, jammer dat je doet alsof ik iets op wil leggen. Ik heb enkel aangegeven wat volgens mij belangrijk is in dergelijke situaties. Het is verder aan jou om je weg te vinden in dit proces en dat laat ik ook bij jou liggen. Wat ik wel hoop en wat ik aangegeven heb, is dat je ondanks je pijn je ouders wel weet te respecteren en accepteren als mens, ook al laat je ze ergens helemaal los. Dit is in mijn ogen een belangrijke stap in het voorkomen van wrok... En als ik dan zie en hoor hoe je aan het groeien en bloeien bent, dan zie ik wel iets hiervan terug Knipoog smiley

Zo voelde het voor mij wel ff Henk, misschien bedoelde je het niet op die manier.
Jammer vind ik wel dat de nadruk altijd ligt op ouders, terwijl er ook in de bijbel staat... "vaders verbittert uw kinderen niet".
Het is niet enkel 1 tekst, maar de gehele bijbel.

Ik ben opgegroeid in een omgeving waar er altijd een ruzieachtige sfeer heerste, ik heb dingen meegemaakt die geen enkele goede ouder in zijn hoofd zou halen... ik heb 2x een poging ondernomen om van huis weg te vluchten als kind (1 keer naar een dominee toe en die belde vervolgens mijn ouders op die me weer kwamen halen), heb ook kort tijdje in een pleeggezin gezeten... je kunt je niet voorstellen hoe angstig ik ben geweest en de gevolgen zijn nu nog zichtbaar Henk. Mijn ouders neem ik het niet (meer) kwalijk, maar dankzij hun ben ik ineengeschrompen, (in mezelf gekeerd, een alter/deelpersoonlijkheid creeerende om te kunnen overleven in de situatie) en pas de laatste tijd bloei ik een beetje uit. Ben van mijzelf een lieve, leuke spontane vrouw, maar als je dingen meegemaakt hebt, word je soms een teruggetrokken, stille meid die het allemaal niet maar zomaar vertrouwt.

Godzijdank heb ik Gods liefde mogen leren kennen (dankzij Hem weet ik wat liefde is).
Ik weet Henk dat je 't zelf ook niet gemakkelijk hebt gehad, maar iedere situatie is weer anders en ik hoop dat je dat hier ook kunt zien... Knipoog smiley

Susannah

Berichten: 2113

HENK710 schreef:

Susannah, jammer dat je doet alsof ik iets op wil leggen. Ik heb enkel aangegeven wat volgens mij belangrijk is in dergelijke situaties. Het is verder aan jou om je weg te vinden in dit proces en dat laat ik ook bij jou liggen. Wat ik wel hoop en wat ik aangegeven heb, is dat je ondanks je pijn je ouders wel weet te respecteren en accepteren als mens, ook al laat je ze ergens helemaal los. Dit is in mijn ogen een belangrijke stap in het voorkomen van wrok... En als ik dan zie en hoor hoe je aan het groeien en bloeien bent, dan zie ik wel iets hiervan terug Knipoog smiley

Sorry dat het zo overkwam... ik heb soms nog moeite de mening van een ander los te zien van mijn mening, dat is mijn gebrek waar ik nog aan wil werken (en waar ik overigens mee bezig ben) ... hoop dat je dit snapt.

Ow ja, en dank voor je uitleg Henk... dat helpt mij weer om jou te begrijpen...

Berichten: 2109

@Susannah

Ik vond het wel grappig om elders op het forum een reactie van jou te lezen (topic vergeving meen ik) waarin je min of meer hetzelfde aangeeft als wat ik hier al probeerde te zeggen. Zo blijkt maar weer hoe het gebruik van andere woorden en het lezen vanuit een bepaald eigen gevoel soms verwarring teweeg kan brengen die niet nodig is.

SUSANNAH475 schreef:

Ik vermoed dat je walging mag hebben van de daden van die persoon... maar denk wel dat het belangrijk is de persoon erachter te zien, hoe moeilijk dat soms ook is. Dat hoeft niet van de een op de andere dag, maar dat leer je denk ik in de tijd om het een plek te kunnen geven, maar die plek hoeft volgens mij niet in je hart te zitten... ik bedoel meer een plek van ik ga verder...
Dat wil volgens mij niet zeggen dat je daar dan nog kontakt mee moet hebben, maar dat kan betekenen dat je verder gaat met je leven, zonder wrokgevoelens naar die persoon toe, mijns inziens is dat juist ook goed voor jezelf...
En ik denk dat iedere situatie weer verschillend is en je de ene niet met de ander kan vergelijken. Het belangrijkste van alles is misschien wel het naar God toe te brengen en Hem te vertellen wat het met je doet en wat je moeilijk vindt...
Ik heb daardoor de kracht ontvangen het van me af te kunnen zetten en door te kunnen gaan, zonder die schuldgevoelens die ik altijd had, door wat anderen ervan vonden en tegen me zeiden.
Dat geeft bevrijding denk ik, juist ook voor jezelf.

Dit kan ik dus enkel beamen, want het is wat ik ook aan jou probeerde duidelijk te maken over je ouders...en waarvan ik ook al ontdekt had dat je hier al wel een weg in gevonden hebt! Knipoog smiley

Zo heb ik ook (want ja, wat je schrijft is zeer herkenbaar) de weg mogen vinden in het omgaan met bepaalde gebeurtenissen en daarbij betrokkenen, net als jij...dankzij God!

Berichten: 735

@ Suus...Het verhaal wat je vertelt is voor mij mega herkenbaar...
Heb het er vaak nog heel moeilijk mee, Wel heb ik nu eindelijk na 38 ( werd ook wel tijd Clown smiley

) Geleerd dat ik niet moet proberen men ouders te veranderen, maar dat ik zelf moet veranderen, IK moet niet blijven hopen op wardering...IK moet niet wachten tot ze me accepteren, IK moet me er bij neerleggen dat ze niet van me houden...
Ik kan hun niet dwingen om met te warderen, ik kan hun niet dwingen om mij te accepteren, en ik kan ze al helemaal niet dwingen om van me te houden.
Ja het doet pijn, maar ik leer er wel steeds beter mee omgaan,
Ik ga nu met hun om op mijn tijd en mijn manier en NEE zal ze niet laten vallen het blijven men ouders, Maar als ik blijf wachten tot hun veranderen zal ik mezelf pijn blijven doen, zal ik mezelf verdriet blijven doen.
En ja ook ik ben mede gemaakt door men ouders wat ik in men jeugd heb meegemaakt, Maar ik maak hun geen verwijten...Ik heb voor mezelf maar besloten dat ze ook niet beter wisten en weten Knipoog smiley

Berichten: 2113

ROBBEDOES873 schreef:

@ Suus...Het verhaal wat je vertelt is voor mij mega herkenbaar...
Heb het er vaak nog heel moeilijk mee, Wel heb ik nu eindelijk na 38 ( werd ook wel tijd Clown smiley

) Geleerd dat ik niet moet proberen men ouders te veranderen, maar dat ik zelf moet veranderen, IK moet niet blijven hopen op wardering...IK moet niet wachten tot ze me accepteren, IK moet me er bij neerleggen dat ze niet van me houden...
Ik kan hun niet dwingen om met te warderen, ik kan hun niet dwingen om mij te accepteren, en ik kan ze al helemaal niet dwingen om van me te houden.
Ja het doet pijn, maar ik leer er wel steeds beter mee omgaan,
Ik ga nu met hun om op mijn tijd en mijn manier en NEE zal ze niet laten vallen het blijven men ouders, Maar als ik blijf wachten tot hun veranderen zal ik mezelf pijn blijven doen, zal ik mezelf verdriet blijven doen.
En ja ook ik ben mede gemaakt door men ouders wat ik in men jeugd heb meegemaakt, Maar ik maak hun geen verwijten...Ik heb voor mezelf maar besloten dat ze ook niet beter wisten en weten Knipoog smiley

Oke ja, dat proces heb ik ook gehad en was net voor ik in therapie ging, ik woonde toen net op kamers (rond 21 jaar).
Ik vond het destijds heel moeilijk om in te zien dat zij dezelfde zouden blijven, (ik heb ook heel lang gehoopt dat ze bijv. in therapie zouden gaan of dat er iets zou veranderen), maar ik heb zelf gelukkig de stap genomen om in therapie te gaan.
Toch blijft het soms lastig, want hoezeer je soms ook aan jezelf werkt en je zo anders tegen dingen aan kunt kijken, het verandert het doen en laten niet van de persoon in kwestie en dat is erg lastig als het gaat om "moeilijke mensen", ofwel personen met een persoonlijkheidsstoornis en mensen die zelf niet inzien dat ze dit (of ander afwijkend gedrag) hebben. Blijft lastig...

Berichten: 2109

Eenvoudig zal het nooit echt worden...als je dan maar blijft vasthouden aan het principe dat jij die ander niet kan veranderen...hoe graag je dat ook ergens zou willen om ook die ander wellicht meer van het echte leven te kunnen laten genieten zoals jij dat voor je ziet...

Het blijft inderdaad een vallen en opstaan...elke dag weer... Ik zie dat nog wel eens als voorbeeld van hoe God ons als wijnrank aan het snoeien is...pijnlijk, maar wel bevordelijk voor de groei en bloei Knipoog smiley

Berichten: 1599

CHATULIEM619 schreef:

Wat was de boodschap van Elia? Bekeert U. Daarmee staat Johannes en Jezus volledig in de traditie van Elia. De geest van Elia kun je ook lezen als de boodschap van Elia. Maar ook hier zien we dat de volledige profetie niet uitgekomen is. Dat komt pas echt tot zijn recht bij de tweede komst van Jezus.
Ik denk dat je de aangehaalde tekst in die trant moet lezen, Elia is gekomen, maar het nieuwe koninkrijk zal pas volledig tot haar recht komen bij de tweede komst van de Messias. Als belangrijk symbool is hierbij gegeven dat de vaders zich met hun kinderen zullen verzoenen. En ik geloof dat in het Nieuwe Koninkrijk plaats is voor verzoening.
Moet je dan wachten tot de tweede komst van Jezus? Ik denk het niet, want ik geloof dat verzoening nu ook al kan plaatsvinden. Het Nieuwe Koninkrijk is al aangebroken, maar niet volledig doorgebroken.

Ja..op die dag zal er ook veel verzoening zijn. mensen die nu nog tegenover mekaar staan, zullen dan bevrijd zijn van alle pijn en verdriet. al die dingen zullen teniet vallen.
Hoe...tja, soms denk je hoe is dat nou mogelijk? Maar als God zo'n genade heeft voor mijn fouten, zal Hij dat ook hebben voor een anders fouten. En in die genade en liefde zullen we dan alles vergeven.

Nu is dat vaak zo onmogelijk, in bepaalde situaties. Ik denk echter wel dat we altijd moeten zoeken tijd, dat we die dingen meenemen in ons gebedsleven. Alleen God kan in dergelijke gevallen genade en vergeving geven, en daardoor herstel. Of Hij zal ons kracht geven die pijn, boosheid te dragen.
Maar er komt een dag, dat al die dingen er niet meer zullen zijn.
Dan zal een rivier van genade stromen van Zijn troon, die alle tranen van ons zal wegspoelen.

Berichten: 2113

HENK710 schreef:

Eenvoudig zal het nooit echt worden...als je dan maar blijft vasthouden aan het principe dat jij die ander niet kan veranderen...hoe graag je dat ook ergens zou willen om ook die ander wellicht meer van het echte leven te kunnen laten genieten zoals jij dat voor je ziet...

Het blijft inderdaad een vallen en opstaan...elke dag weer... Ik zie dat nog wel eens als voorbeeld van hoe God ons als wijnrank aan het snoeien is...pijnlijk, maar wel bevordelijk voor de groei en bloei Knipoog smiley

Daar kan ik dan weer echt niet tegen Henk... sorry...
En snap niet goed wat je nou precies met dat laatste bedoeld, hoezo snoeien ? pffffffff Smiley met dichtgeplakte mond

Berichten: 2109

SUSANNAH475 schreef:

Daar kan ik dan weer echt niet tegen Henk... sorry...
En snap niet goed wat je nou precies met dat laatste bedoeld, hoezo snoeien ? pffffffff Smiley met dichtgeplakte mond

Ons leven is een groeien naar onszelf en naar God. Tijdens dat leven maken we dingen mee die soms pijn doen, maar ons wel vormen en maken tot wie we zijn. Dat is wat ik in de aan de Bijbel ontleende beeldspraak duidelijk wil maken.

Berichten: 2113

HENK710 schreef:

Ons leven is een groeien naar onszelf en naar God. Tijdens dat leven maken we dingen mee die soms pijn doen, maar ons wel vormen en maken tot wie we zijn. Dat is wat ik in de aan de Bijbel ontleende beeldspraak duidelijk wil maken.

Toch vind ik dat je daarmee uit moet kijken, want ik vind dat bepaalde dingen die in je leven gebeuren niet in Gods plan horen.
Niet alles wat er gebeurt is Gods wil... en ik geloof ook dat het Gods bedoeling was dat ik zelf net zo goed tot ontplooiing zou komen... en dat het niet Zijn bedoeling was om mezelf niet te kunnen uiten ed.
Ik vind daarom dat we erg voorzichtig moeten zijn met dat soort uitspraken. Ik hoop dat je me daarin begrijpt.

Berichten: 2109

SUSANNAH475 schreef:

Toch vind ik dat je daarmee uit moet kijken, want ik vind dat bepaalde dingen die in je leven gebeuren niet in Gods plan horen.
Niet alles wat er gebeurt is Gods wil... en ik geloof ook dat het Gods bedoeling was dat ik zelf net zo goed tot ontplooiing zou komen... en dat het niet Zijn bedoeling was om mezelf niet te kunnen uiten ed.
Ik vind daarom dat we erg voorzichtig moeten zijn met dat soort uitspraken. Ik hoop dat je me daarin begrijpt.

Ik zeg ook niet dat de dingen die gebeuren Gods wil zijn, want nee, dat geloof ik namelijk niet! Wat ik enkel aangeef is dat God er wel mee aan het werk gaat om ons naar Hem toe te laten groeien.

Berichten: 868

Niet alles wat er gebeurt is Gods wil... en ik geloof ook dat het Gods bedoeling was dat ik zelf net zo goed tot ontplooiing zou komen... en dat het niet Zijn bedoeling was om mezelf niet te kunnen uiten ed.

Hallo Susanne
De HEER neemt je toch zoals je bent, want je zou niet tot ontplooing komen maar je bent tot ontplooing gekomen.
En daarom neemt HIJ je zoals je bent en daar gaat het volgens mij om.
Met een vriendelijke groet van mij.
Martin

Berichten: 1193

Voor wie zich wil verdiepen in dit forumonderwerp: het thema van de Reveilweken van de NEM dit jaar is.... "Dit is de tijd van Elia".

Zie ook; http://www.nemnieuws.nl/nl/reveil-thema-2010/

GrZing!

Berichten: 58

ROBBEDOES873 schreef:

@ Suus...Het verhaal wat je vertelt is voor mij mega herkenbaar...
Heb het er vaak nog heel moeilijk mee, Wel heb ik nu eindelijk na 38 ( werd ook wel tijd Clown smiley

) Geleerd dat ik niet moet proberen men ouders te veranderen, maar dat ik zelf moet veranderen, IK moet niet blijven hopen op wardering...IK moet niet wachten tot ze me accepteren, IK moet me er bij neerleggen dat ze niet van me houden...
Ik kan hun niet dwingen om met te warderen, ik kan hun niet dwingen om mij te accepteren, en ik kan ze al helemaal niet dwingen om van me te houden.
Ja het doet pijn, maar ik leer er wel steeds beter mee omgaan,
Ik ga nu met hun om op mijn tijd en mijn manier en NEE zal ze niet laten vallen het blijven men ouders, Maar als ik blijf wachten tot hun veranderen zal ik mezelf pijn blijven doen, zal ik mezelf verdriet blijven doen.
En ja ook ik ben mede gemaakt door men ouders wat ik in men jeugd heb meegemaakt, Maar ik maak hun geen verwijten...Ik heb voor mezelf maar besloten dat ze ook niet beter wisten en weten Knipoog smiley

Jullie beide verhalen zijn voor mij ook heel herkenbaar.
Hier heb ik ook mijn eigen moeiten mee gehad ivm met mijn vader, maar met hulp van God en anderen heb ik de relatie met mijn vader kunnen verbreken, en mijn Hemelse Vader volledig als mijn Vader aangenomen.

SUSANNAH475 schreef:

Zo voelde het voor mij wel ff Henk, misschien bedoelde je het niet op die manier.
Jammer vind ik wel dat de nadruk altijd ligt op ouders, terwijl er ook in de bijbel staat... "vaders verbittert uw kinderen niet".
Het is niet enkel 1 tekst, maar de gehele bijbel.

Zo waar, ook een relatie tussen ouder en kind is tweerichtingsverkeer. Ouders hebben daarbij niet enkel de plicht tot een opvoeding maar ook een verantwoording om het tot God's eer te doen.