Berichten van WILLEM618

WILLEM618 · Berichten: 294

ZEELAND736 schreef:

Zo heb ik het ook altijd gezien en ook begrepen....

Ik denk, nadat ik diverse stukken er op heb nageslagen, dat we voorzichtig moeten zijn een waarde oordeel te hebben over tongentaal. Wel ben ik van mening dat Tongentaal niet iets is wat door meerderen tegelijk door elkaar gesproken kan worden, en tegelijk dat het meteen dient uitgelegd te worden. Of dat nu in een buitenlandse taal is, of in een taal die iemand begrijpt, is mij even om het even. Tongen is taal, en daarin moet het ook verstaanbaar zijn, en anders is het beter dat diegene zwijge, volgens Paulus.
Daarnaast zijn er veel bijbelse uitleggingen die zeggen dat tongentaal eindig is, maar liefde niet, naar Gods Woord. En dit wordt dan uitgelegd dat tongentaal niet meer actueel zou zijn, terwijl de liefde blijft. Hoe dan ook, ik heb er echt onvoldoende nog van tot me genomen, maar duidelijk voor mij is wel dat het niet een bepaald gebrabbel is, wat voor iedereen onverstaanbaar is, maar een taal. En welke taal? Maar dat laatst doet er ook niet toe, het dient in ieder geval uitgelegd te worden en te kunnen worden, en anders doet het geen nut in de gemeente.

WILLEM618 · Berichten: 294

JOL252 schreef:

Tja weet je, dit is het aloude verhaal van welles en nietes. Er is altijd zoveel hierom te doen en ik zie dit meer als een microwaarheid waar je om kunt strijden en over discussiëren maar wat uiteindelijk nergens toe leidt.

Als tongentaal NU afgedaan heeft wat heeft profetie dan nog voor plek, woorden van kennis, beelden, gezichten zien... Wat heeft het dan nog voor plek als je in de stilte Gods stem verstaat.. en Zijn liefde ervaart...

Ik ben het met je eens dat er excessen zijn binnen de charismatische hoek met vreemde gedragingen. Ik heb ze zelf ook gezien en voel me er niet prettig onder. Ik zou ook niet snel iemand meenemen naar zulke samenkomsten die onbekend is met het geloof.

Ik denk dat het belangrijkste is om te zoeken waar we één in zijn en niet wat ons kan verdelen.

Ik ben het in deze niet helemaal met je eens Jol. Ik ben de laatste dagen wel bezig te lezen over tongentaal, maar dat laat ik dan maar even buiten beschouwing. Duidelijk is wel, dat Tongentaal, of spreken in tongen, iets anders is dan kennis, beelden, gezichten zien, enz. Het spreken in tongen is praten in een taal, vreemde taal, of wat ook. Naar mijn bescheiden mening is dat heel iets anders dan de omgang met God in de dingen die jij noemt, maar ook anders dan eventuele profetie.

Je laatste zin is helemaal juist, maar in een discussie hoeft die niet altijd bovenaan te staan. Praten over hoe we dingen zien, hoeft geen verwijdering nog veroordeling in te houden.

WILLEM618 · Berichten: 294

CHATULIEM619 schreef:

Dit onderwerp is al aan bod gekomen:
http://www.christianmatch.nl/forum/forum_posts.php?tId=2346

Dank chat.
De link van toen heb ik geklikt, en kan me hier enigzins in vinden. Echter, wat daarin genoemd wordt komt niet overeen met de door jou eerder uiteengezette omschrijving. Maar dit even als reactie.

WILLEM618 · Berichten: 294

CHATULIEM619 schreef:

Er staat een heleboel over tongen spreken in de bijbel. Het vormde een essentieel onderdeel van de geloofsbeleving van de eerste gemeentes. Iedereen die tot bekering kwam, werd gedoopt en werd gebeden voor de doop in de Geest. Als teken daarvan werd het in tongen spreken gezien.

Uit mn hoofd kan ik je vier redenen opnoemen:
1. Het versterkt je gebedsleven. Je bidt door de Geest geleid naar God toe...
2. Het verdiept je geestelijk inzicht. Je krijgt geestelijke ogen om te doorgronden wat er aan de hand is.
3. Het opent de weg naar de andere gaven, zoals gaven van genezingen en profetie en onderscheiden van geesten.
4. Het ondersteunt je bij de geestelijke strijd. Het wordt zelfs genoemd als een onderdeel van de geestelijke wapenrusting (Ef.6:18)

En btw vind je de Statenvertaling begrijpelijke taal? Ik denk daar iets anders over.

Ik kan daar met de beste wil van de wereld niet uit opmaken dat in tongen spreken iets is wat Bijbels is, Chat. Maar misschien kan je het is meer uitleggen. Ook het dopen in de Geest zie ik niet, maar ik ken mijn beperkingen, dus ik sta open voor toelichting en uitleg

WILLEM618 · Berichten: 294

JOL252 schreef:

Ik begrijp denk ik (??) wat je wilt zeggen... vaak zit er een eigen invulling door verweven of eigen mening, een zogeheten stokpaardje van de vertaler. Soms komt degene die in het openbaar in tongen spreekt ook zelf met de vertaling... ik vraag me af hoe geloofwaardig dit dan weer is. En daarnaast zit ik als er hardop in tongen wordt gesproken eerlijk gezegd met kromme tenen als ik in de schoenen ga staan van mensen die hier nog niets van weten of gehoord hebben.

Bij mijn weten kan ik niets in de bijbel vinden over het spreken in tongen. Daarnaast is het voor mij juist zo mooi, dat God Zich uitlaat in Zijn Woord met begrijpelijke taal, en een eenvoud die voor mensen is te begrijpen, ook al zijn er dan nog zo veel verschillende meningen over de uitleg ervan. In diensten van de Rk waar in het latijn gesproken wordt, snapt ook niemand waar het over gaat, en dat is in mijn beleving niet het doel van een dienst.
Graag zou ik begrijpen wat het nut is van spreken in tongen, en hoe het gezien wordt en begrepen wordt. Ik zelf kan er namelijk niets mee, en snap er echt niets van als iemand in tongen spreekt.

WILLEM618 · Berichten: 294

CHATULIEM619 schreef:

Een mening is per definitie een oordeel of beoordeling. Mensen durven niet meer een mening te hebben omdat ze bang zijn dat anderen zich daar aan storen. Wel vind ik dat als je een mening uitdraagt je ook ernaar moet leven.

Ben het echt niet met je eens. Ik heb een mening, draag die ook uit, leef er naar, sta er achter. Maar daarmee oordeel ik niet. Ik denk bijvoorbeeld vanuit mijn geloof anders dan iemand uit evangelische hoek. Echter, ik veroordeel hen niet, en kan ook hun geloofsbeleving waarderen. Ze is echter niet gelijk aan die van mij. verschil van mening, heet dat, en daar kunnen we over praten, zonder veroordeling.

Je ontkracht echter dit gebod door meteen te stellen dat als je niet van jezelf houdt, je niet aan die gebod kunt voldoen. En daar ben je helaas niet de enige in.
Ik mag hier een andere mening hebben dan jij, Chat. Jammer dat er dan wel een oordeel aan verbonden moet worden!

Wat komt sterker aan denk je: een koude vermaning of niet leven naar datgene wat je verkondigt?
Ik denk dat beide door Gode gebruikt kunnen worden. Maar puur naar je omschrijving geantwoord, denk ik dat beide niets uitwerken, dan alleen afweer.

een kanttekening hierbij is dat dit gebeurde voor de opstanding en de doop in de Geest. Petrus had andere verwachtingen van waaruit reageerde.
En daarin is alles anders???????????
Ik kan hier niet in meegaan Chat. Petrus bleef mens, ook na de opstanding, en ook na de uitstorting van de Heilige Geest.
galaten 2 vers 11: En toen Petrus te Antiochie gekomen was, wederstond ik hem in het aangezicht, omdat hij te bestraffen was.

Er zit een verschil in liefhebben en lief doen. Lees eens de Korinthebrief, waarin Paulus stelt dat ze iemand uit de gemeente moeten zetten vanwege zijn verkeerde wandel. Denk je dat dat met geaai en gekuffel gepaard ging?
God geeft ook leiders in de kerk mensen aan te spreken op hun levenswandel, als die niet is naar Zijn Woord. Niet om iemand te veroordelen, maar juist tot behoud.
Vanuit liefde iemand wat zeggen, al is het hem aanspreken op zijn gedrag, wil niet zeggen dat je een hoge aaibaarheidsfactor moet hanteren.

WILLEM618 · Berichten: 294

JANS221 schreef:

Willem schreef: Een vader is er om een kind weerbaar te maken naar buiten toe, de veiligheid te bieden tegen aanvallen van buiten af, en het kind naar de volwassenheid toe te loodsen, om zelfstandig zijn/haar weg te vinden.

Ik denk dat zowel vader en moeder dat allebei kunnen doen, maar elk op hun eigen manier. En dat geldt ook voor datgene wat jij schrijft bij de moeder.
Verschillen tussen man en vrouw en meer specifiek vader en moeder hoeven niet weggepoetst te worden. Die verschillen zijn er en die mogen wat mij betreft blijven bestaan, de een kan de ander aanvullen en dat is alleen maar mooi.
En er is ook niets mis met het feit dat kinderen een andere band hebben met hun moeder dan met hun vader. Met je moeder kan je nu eenmaal andere dingen bespreken dan met je vader.

Wel vind ik het goed dat vaders meer deelnemen aan het gezinsleven en zich meer bemoeien met de opvoeding van de kinderen en ook dat moeders blijven deelnemen aan het arbeidsproces. Een wat andere verdeling dan vroeger gebruikelijk was juich ik alleen maar toe. En dit hoeft niet per definitie ten koste te gaan van de kinderen. Hoe een ieder daarmee omgaat zal per gezin/persoon verschillen. Daarmee wil ik niet zeggen dat moeders die hun baan opzeggen en thuis blijven om voor de kinderen te zorgen het niet goed doen.
We leven inderdaad in 2012 en we zullen nu keuzes moeten/kunnen maken die vroeger niet gemaakt werden of waarover niet nagedacht werd.

Helaas is het ook zo dat veel moeders meer moeten werken dan ze eigenlijk zouden willen, gewoon omdat er brood op de plank moet komen en/of omdat er geen vader meer in het gezin aanwezig is.

Ben ik met je eens Jans.
En bij noodzaak zijn er dingen, die we graag anders hadden gezien.

Mijn reactie kwam op de aandacht voor een vader, maar een moeder is net zo belangrijk vond ik. Daarbij veroordeel ik niemand die werkt, wel heb ik mijn gedachten over hen die hun kinderen overlaten aan hun lot, om zelf carrière te maken. De voorbeelden daarvan zijn er ook genoeg, maar hier ging het niet over.
Ik sta helemaal achter je omschrijving betreffende het meer betrokken zijn van een vader bij het gezin en opvoeding. Wel ben ik er van overtuigd dat een vader (over het algemeen gesproken dan) anders is dan een moeder. En ik zie dat ook niet als een waardebepaling, maar wel als iets moois.

WILLEM618 · Berichten: 294

WILLEMIJN232 schreef:

Ik heb je stuk wel twee keer gelezen en dacht bij mezelf je moet maar SGP gaan stemmen in september......
Wat ik zie dat vaders ook erg betrokken zijn bij hun kinderen -zie het nu recent weer bij mijn eigen zoon- Dat kinderopvang duur is dat is een feit en als dat niet kan moet je de tering naar de nering zetten....Ik ben er juist voor dat vrouwen ook een carriere najagen.....Een slimme vrouw zorgt ook voor brood op de plank......was dat niet een slogan van een aantal jaren terug? Ik ben in ieder geval blij dat ik mijn hand niet op hoef te houden en mijn eigen brood kan verdienen....En tekort komen? Wat versta je daar dan precies onder? Vind jij dat ze te kort komen en ervaren de kinderen dat ook zo? Onderzoeken zijn er natuurlijk plenty dus ik zal nu niet komen met onderzoek dat kinderen veel socialer zijn in creches....
Ik vind dat een ieder het zelf moet weten hoe je je werkzame leven wel of niet invult als je een gezin hebt.....

Dank je voor het gratis stemadvies Lachende smiley

Dat vrouwen voor hun carriëre gaan, en mannen net zo, is iets waar ik me erg in kan vinden. Maar als ze een gezin hebben, ligt daar wel hun verantwoording.
Dat neerleggen in een creche, of kinderopvang, of als in rusland bij de staat?
Ik ken er meer die hun hand niet op hoeven te houden, maar die naast het opvangen van hun kind er werk bij hebben. En daarnaast er wel zijn voor hun kind.

Al met al, ik begrijp niet echt waarin je je aangevallen voelt in dat wat ik heb geschreven? of waarin ik je niet in waarde zou laten? Ik kan je reactie en je stemadvies dan ook niet helemaal plaatsen

WILLEM618 · Berichten: 294

CHATULIEM619 schreef:

Hierin ben ik het niet met je eens. Jezus zegt Zelf dat Hij de waarheid is, en dat als we Hem volgen, we de waarheid zullen begrijpen en die waarheid maakt ons vrij.
En oordelen is altijd toegestaan, anders zou je nooit ergens een mening over kunnen hebben. Wij hebben zelfs als christenen de opdracht de mensen te vertellen wat goed of fout is. Wat ze ermee doen is hun zaak.
Veroordelen mogen we ook. We mogen daden veroordelen, geen mensen. De mens zelf mogen we niet veroordelen, dat is een zaak tussen God en mens.

Een mening hebben is wat anders dan oordelen en veroordelen!!!

Mijn woorden: Wel zijn er basis zaken die waarheid noodzakelijk maken. En dat is Gods wil en wet. En Christus zelf heeft die samengevat, God lief te hebben boven allen, en je naaste als jezelf.

Het uitdragen van je eigen mening als zijnde waarheid, heeft al erg veel kapot gemaakt in de wereld, maar ook binnen de christelijke kerken. Het oordelen en veroordelen op grond van een mening die als waarheid wordt neergezet, maakt hard en koud, en trekt af van waar het werkelijk om gaat.
Je mening: Jezus zegt Zelf dat Hij de waarheid is, en dat als we Hem volgen, we de waarheid zullen begrijpen en die waarheid maakt ons vrij.
Een mening die wel een kanttekening nodig heeft volgens mij. Petrus volgde Jezus, dat zal niemand ontkennen. Maar toen hij tegen Jezus zei: Heere, wees U genadig! dit zal U geenszins geschieden. begreep hij niet veel van de waarheid die Jezus hem vertelde. En Jezus reactie: Ga weg achter Mij, satanas zegt genoeg denk ik.
Een medemens vanuit de liefde aanzeggen dat je vind dat iemand niet goed leeft, en je wijst je medemens op Jezus, dat is je opdracht, je liefde tot je medemens om hem niet zonder God te laten leven. Maar dat is wat anders dan zelf de waarheid te bezitten. Oordelen en veroordelen is dus niet aan ons, een mening hebben lijkt mij erg waardevol.

WILLEM618 · Berichten: 294

JOL252 schreef:

nee hoor, niet te streng.. maar consequent. Stel dat je terug was gekomen op wat je hem van te voren had gezegd dan neemt ie je de volgende keer niet meer serieus, dus super dat je je woord nakomt. Maar ik herken dat wel, dat toch nog afwegen of je het wel goed doet...

Consequent zijn is niet altijd even gemakkelijk, zeker niet als je ook nog is met gevoel met je kinderen omgaat. Ik zelf merk dat het me soms evenveel pijn doet als het kind. Maar tegelijk, houden van je kind is niet dat je alles toestaat. Juist niet. Maar het met plezier uitoefenen is het niet. Maar duidelijkheid bieden vooraf is noodzaak, maar soms even moeilijk als het toepassen van de consequenties. Het blijft een boeiend onderwerp, opvoeden.

WILLEM618 · Berichten: 294

THOMAS968 schreef:

Ik zal niet zeggen dat ik alle maatschappelijke veranderingen als een zegen beschouw maar ik juich een meer gevoelige en affectieve rol van de vader zeker toe. Ik vind het prima dat vaders zich meer met de opvoeding bezighouden en ook een gevoelsband met de kinderen opbouwen. Kinderen hebben affectie, zekerheid en structuur nodig en daar kan de vader, ook al was dat niet zijn traditionele rol, prima toe bijdragen. Velen van ons, ik ook, zijn traditioneel grootgebracht met moeder regelt het huishouden en vader is weinig thuis vanwege de plichten in samenleving en kerk. Knuffel je kinderen maar, lees ze voor, ga met ze op stap en stimuleer eigen ontwikkeling. Dat kunnen vaders ook heel goed al is het niet de traditionele rol. Het is maar zeer de vraag of de in kerken gegroeide traditionele rol ook Gods wil is.

Thomas.

Ben het helemaal met je eens THomas, al vergt het nogal is denkwerk om hier goed je weg in te vinden. Ik ga ook niet standaard uit van het traditionele denken, wel is het een natuurlijk gegeven dat een vader anders met dingen omgaat dan een moeder, en een kind een moeder in spontaan gedrag voor andere dingen opzoekt dan een vader. Een kind wat gevallen is, en pa en ma zijn beiden aanwezig, zal in erg veel gevallen eerst ma opzoeken. En ik ben van mening dat dit niets zegt over de waarde van vader of moeder, wel dat ze anders zijn. En dat maakt het eigenlijk alleen maar mooi.
De opmerking over "de in de kerken gegroeide traditionele rol" is wel erg breed, vind ik, daar er ook in kerken verschillend over gedacht en mee omgegaan wordt, naar mijn mening.

WILLEM618 · Berichten: 294

ZWAAN995 schreef:

Schrijven staat vrij en over oordelen dat doen we allemaal alleen de mens heeft dat zelf niet in de gaten als het maar in hem of haar straatje past.
De Waarheid mag tegenwoordig niet meer gezegd worden dat houd in overal water bij de wijn doen. Daarom krijg je ook lauwe christenen of terwijl " naam christenen" die hebben hun eigen geloof en manieren van denken op die manier er te komen. De vraag is of deze mensen wel echt tot wedergeboorte zijn gekomen want dan doen je niet aan yoga, meditatie, enz.

Aan de vrucht herken je de boom

<><

Zwaan

Ik ben het er niet mee eens dat de waarheid niet meer gezegd mag worden. Wel komt de vraag naar boven, wie heeft de waarheid in pacht?
We hebben allemaal Gods woord, en daarnaast ons eigen leven en ervaring. Aangevult met tal van boeken en onderzoeken, geschiedenis en dergelijke. Maar waarheid, het zal altijd een discussie blijven. En ik denk ook dat dat goed is. Maar dan wel op gelijkwaardige manier. Niemand heeft het alleenrecht op bezit van de waarheid, en ik denk ook niet dat dat een vereiste is. Wel zijn er basis zaken die waarheid noodzakelijk maken. En dat is Gods wil en wet. En Christus zelf heeft die samengevat, God lief te hebben boven allen, en je naaste als jezelf. En daarbij heeft Hij ons een voorbeeld meegegeven van een gebed, Het onze Vader.
Iedereen mag van mening verschillen, maar oordelen en veroordelen is in mijn ogen geen christelijke levenshouding.

WILLEM618 · Berichten: 294

WILLEMIJN232 schreef:

Het is 2012 en het is net of ik iets lees wat in mijn jeugd actueel is....Vader zorgt voor brood op de plank en moeder zorgt......Als je kind op de creche zit is er geen balans?
Gelukkig is het mij als moeder ook nog aardig gelukt mijn kinderen naar de volwassenheid te loodsen ondanks dat ze een werkende moeder hadden en hadden ze ook een vader die zorg en veiligheid bood om kind te kunnen zijn ondanks dat hij ook werkte........
En nee, ze hebben wat dat betreft zeker geen traumatische jeugd gehad.........ik had het er recent nog met ze over en geloof me ze zijn mondig en open genoeg om het ook te melden als het anders was.......
Een ieder maakt daar zelf keuzes in die bij haar/zijn situatie past maar om nu te stellen dat kinderen slechter af gaan als ze naar de creche gaan of naar een oppas is mij echt een brug te ver....en dat vrouwen alleen voor de zorg zijn en mannen er zijn om hun kinderen naar de volwassenheid te loodsen......pffff

Ha Willemijn. Ik geloof niet dat je mijn stuk goed gelezen hebt. Dat we in 2012 leven weet ik, dat ouders werken weet ik ook. Dat het jou gelukt is je kinderen aardig naar de volwassenheid te loodsen, is een mooi gegeven om dankbaar voor te zijn. Ik geef alleen maar aan dat man en vrouw niet gelijk zijn, dat hun rol richting de kinderen anders is. Ik kan me namelijk niet voorstellen dat jou man je kind heeft gedragen tijdens de zwangerschap, en dat hij direct na de geboorte een gelijke band ervaarde als er was tussen jou en je kind. Het is gewoon anders. En ik weet echt wel waar ik het over heb. En daarmee geef ik niet af op werkende moeders. Wel is het een gegeven dat er veel kinderen in 2012 veel te kort komen, en dat dit wel eens veroorzaakt word door werkende ouders die hun carriere voor hun kinderen zetten, is bewezen. En niet uit stukken uit een bepaalde kring, ook niet uit stukken uit jou jeugd. Het is redelijk actueel zelfs. Een onderzoek van begin dit jaar, als gevolg van bezuinigingen kinderopvang en de gevolgen daarvan, zijn echt van DIT jaar. En dat kinderen de dupe daarvan worden, soms uren alleen in huis doorbrengen, is van deze tijd.

WILLEM618 · Berichten: 294

CARMEN073 schreef:

Sja kan zijn. Maar kan God dan ook het gebrek aan een goede moeder later alsnog invullen? Ik ervaar God nu wel als een goede Vader, maar niet als een moeder. En ik heb beide gemist.

Ik denk dat het essentieel is dat mensen (incl kids) God weer als Vader leren kennen. Jezus is daar tenslotte voor gestorven, om die relatie weer te herstellen.

Geen ding is bij God onmogelijk.
Het vergelijken van een aardse vader met onze Hemelse Vader, gaat snel mank denk ik. Daarnaast, God is vrij in wat Hij geeft, ook in wat Hij vind dat we nodig hebben. Zelf heb ik achteraf gezien dat ik voor de verantwoording ben gaan leven van mijn aardse vader ( het gaat me te ver hier erg over uit te wijden), en ben na zijn overleiden zover gegaan, dat ik niets meer met God wilde te maken hebben. Het KON niet zo zijn, dat God mijn vader wegnam, om een voor mij zo moeilijk moment. Maar achteraf, het was nodig om God als mijn Vader te leren kennen. Ik, die niets meer met Hem wilde te maken hebben, zocht Hij op, en liet me zien dat Hij me wel zag, terwijl ik me van iedereen verlaten voelde. En het beeld van Vader staat los van het beeld wat ik van mijn vader had. Maar daarmee is het geen regel dat God zo werkt. Dit zal voor iedereen anders voelen, zo denk ik, en kan dan ook geen oordeel geven over wat God geeft, en dat in relatie tot wat we hebben gemist. Het is niet zo, dat God alles geeft wat we eerder gemist hebben, denk ik. En wat Hij geeft, is aan Hem.

WILLEM618 · Berichten: 294

MAMALOE463 schreef:

Ik denk dat we pas werkelijk kunnen zeggen wie God is, als Hij zich aan onze ziel openbaart.

Ik denk dat het een leerweg is, mamaloe. Een baby in de genade, die weet echt wel wie z'n Vader is, maar dat ook zeggen is een ander verhaal. Daarnaast, God heeft Zich bekend willen maken in Zijn Woord, en in het geven van een weg na de zondeval, om weer met Hem te gaan leven, en Hem weer te vinden. Op zich is dat alleen al iets, wat heel veel zegt over Wie God is.

WILLEM618 · Berichten: 294

MAMALOE463 schreef:

Inderdaad Willem, letterlijk betekent dat zoals jij het omschrijft, maar sommige dingen kunnen voor mensen geestelijk een heel andere betekenis krijgen dan wat er letterlijk staat in de bijbel.
Ik ben van mening dat een kind van God die bv lange tijd in zielenood heeft gezeten, en dan ineens geeft God Dat kind licht in de duisternis, en worden er bv problemen uit de weg geruimd, dat zo een kind wel zou kunnen zeggen, met God spring ik op de bergen en huppel ik over de heuvelen, gezien de toestand waarin hij heeft gezeten.
Ook al is de betekenis bijbels gezien anders, maar geestelijk kan het voor dat kind een heel andere strekking krijgen, denk jij niet Willem dat dat kan?

In het totaal wat je omschrijft kan ik me er wel in vinden, mamaloe, echter, dan liever een ander stuk aangehaald. Huppelen van zielevreugd is iets wat ook genoemd staat in Gods woord, en zo zijn er meer plaatsen te noemen.

WILLEM618 · Berichten: 294

JOL252 schreef:

Zelf denk ik dat het ontbreken van een vader/moeder door welke reden dan ook niet ingehaald kan worden. Er kunnen wel andere hechtpersonen zijn die veel kunnen betekenen en de rol op zich kunnen nemen maar dan nog zul je altijd met het gegeven zitten dat er een vader en/of moeder mist. Ik geloof dat God kan helen en hoe Hij zich laat kennen is het duidelijk dat Hij een vader is én ook een moeder..... maar... als God zijnde. Ik geloof dat Hij zo kan troosten, beschermen, leiden, aanwezig kan zijn in je leven dat Hij die lege plekken aanraakt en je tot je doel laat komen in je leven. Ik geloof ook dat Hij je helpt het een plek te laten krijgen in je leven waar ouderlijke liefde en zorg heeft ontbroken.

Klopt Jol, bedoelde ook niet dat God in gebreke blijft, maar wilde alleen zeggen op het stukje van Carmen, dat het niet alleen een gebrek is aan een vader wat problemen geeft.
God kan meer troosten dan een moeder troost, en Hij is een Vader van Zijn Kinderen. Dat blijft overeind, ondanks de fouten en gebreken op deze wereld.

WILLEM618 · Berichten: 294

MAMALOE463 schreef:

Zo ist Zeeland, soms willen we vluchten, maar we kunnen niet vluchten!
Maar met God aan onze zijde kunnen we springend over de bergen en huppelend over de heuvelen, maar Hij laat ons soms weleens door een woestijn heengaan, maar Hij kastijd ons nooit meer dan we aankunnen, maar Hij wil er wel om gevraagd worden hè Zeeland...... En dat is soms weleens moeilijk als we door een woestijn heen moeten!

Het vetgedrukte is in mijn beleving door jou iets anders weergegeven als dat het staat in het hooglied. Dit gedeelte slaat op het wachten op De Liefste van de bruid, die komt. En Hij komt, springende op de bergen, en huppelende op de heuvelen.
De tijd van wachten is een tijd van verlangen, van uitzien, maar niet zelf kunnen gaan. Wat niet zeggen wil dat het een zitten is met niets doen, maar wel, dat het een tijd is van gemis.

WILLEM618 · Berichten: 294

CARMEN073 schreef:

Ik heb nog niemand gehoord over het feit dat God onze Vader is / wil zijn. Ik denk dat dit 1 van de belangrijkste dingen is die Jezus aan de wereld wil(de) openbaren. Als je een Vader hebt dan weet je waar je vandaan komt, wie er voor je zorgt en bij wie je altijd terecht kunt. Een (goede) Vader zoals in de gelijkenis van de verloren zoon is 1 van de mooiste geschenken die Jezus ons weer heeft 'teruggegeven'. (beetje krom uitgedrukt mss)

Ik weet niet hoe het is om een liefdevolle (aardse) vader te hebben en ik wist niet eens wat ik miste. Het heeft lange tijd geduurd voordat het mij duidelijk werd dat God heel anders is dan ik mij voorstelde. God is betrouwbaar en liefdevol en Hij zorgt voor zijn kinderen! Hij laat zijn kinderen niet aan hun lot over.

Als er ooit een tijd was waarin de wereld hunkert naar echt Vaderschap dan is het denk ik nu wel. Hele generaties kinderen groeien op zonder de zegen van een goede liefdevolle Vader.

Mijn reactie hierop is, dat het niet beperkt blijft tot het ontbreken van een goede liefdevolle vader.
God heeft het zo geschapen, dat een man en een vrouw niet gelijk zijn. Vaderschap is belangrijk, maar komt pas tot zijn recht, als er een moeder is die een kind de zorg en de veiligheid bied om kind te mogen zijn. Een kind zoekt de geborgenheid allereerst bij moeder, om liefdevol en zorgenloos de basis te ontvangen om mens te zijn, liefde te ontvangen, liefde te geven, de ontwikkeling te krijgen in praten en lopen, voeding te genieten en te mogen groeien tot tiener. De vaderrol is in deze vaak zo anders. Een vader is er om een kind weerbaar te maken naar buiten toe, de veiligheid te bieden tegen aanvallen van buiten af, en het kind naar de volwassenheid toe te loodsen, om zelfstandig zijn/haar weg te vinden.
Dit is slechts een aan tippen van, maar ik wil er mee zeggen, dat er zoveel is, wat tegenwoordig uit balans is. Het kind is vaak niet meer dan iets leuks, wat zo snel mogelijk moet worden ondergebracht op een opvang, om in de vakanties alles te krijgen wat het maar wil, als het maar stil is en geniet, en als het ouders maar een gevoel geeft dat ze goed voor het kind zijn. Dat een kind mag opgroeien binnen de bescherming van een gezin is al geen vanzelfsprekendheid meer, zo ook het hebben van een vader die ook een vader is. Maar hetzelfde geld voor een moeder.

WILLEM618 · Berichten: 294

SHANITA130 schreef:

quote=WILLEM618]
Ja, 't zit me erg hoog...

En toch...er zijn nog zoveel mooie en goede dingen, en ik ga verder met de beperkte mogelijkheden..werelds gezien, maar ik zelf vind dat ik heel rijk ben.

gelukkig Shanita. Hoe het zou moeten zijn is helaas niet de werkelijkheid van alle dag. En daarin geld gelukkig wel, God is rechter, die ook die dingen ziet. En dat jij je rijk mag voelen, ondanks dat wat er nog wel is aan moeilijkheden, is je ook gegeven. Ik ken het gevoel niet van misbruik, maar kan me enigzins wel inleven in een stukje van je pijn, als gevolg van het oneerlijk behandeld worden, afgekeurd worden. En dat tegenover het gegeven dat anderen de hand boven het hoofd word gehouden, vaak tegen beter weten in.

Sterkte in ieder geval, en wel mooi van je, dat je kan zeggen dat wat je omschrijft achter JOU "En toch..."

WILLEM618 · Berichten: 294

SHANITA130 schreef:

Maar ja, dat kon ik daar niet doen, als ik het woordje 'God' uitsprak werd er vaak allergisch en woedend gereageerd.

vergeven

Shanita, juist dit en deze houding, hoe die ook christelijk genoemd word, is ZO onchristelijk.

Heel begrijpelijk dat mensen die slachtoffer zijn, de Naam van God niet meer horen kunnen, maar dat komt niet door God, en ook niet door het christelijk geloof. Het komt door een verkeerd omgaan met geloof, en het overeind houden van een menselijk gevoel.

Allereerst, christelijk is, dat een vader als een vader omgaat met een kind. En dan is er geen enkel vrijplijten mogelijk als die vader, of wie het dan ook moge zijn, zich vergrijpt aan een kind. Daarnaast, christelijk is je naaste liefhebben, niet je macht op je naaste botvieren.
Helaas is het in veel kerkgemeenschappen zo, dat het gaat op een hoop uiterlijkheden. Iemand is gezien, of leeft uiterlijk zo netjes, gaat netjes gekleed, of zoals jij noemt heeft een goede baan en laat veel centen klinken in de schatkist. Maar daar ging het Christus niet om. de handel in de Tempel hate Hij, en noemde Hij moordend.

Dan vergeven. Dat is pas aan de orde, als er eerst een hoop andere zaken zijn gepasseerd. Vergeven word niet van ons gevraagd als eerste actie. Maar zo gaat God er ook niet mee om. Hij vraagd eerst berouw, en dat houd wel in, dat er bekennen is. Zonder onder ogen te zien wat je verkeerd gedaan hebt, en het ook zo inleeft, is er geen berouw mogelijk. In het oude testament waren er niet voor niets vrijsteden. Daar kon iemand heen vluchten, als hij iemand zonder moetwil had gedood. En dan was er onderzoek naar wat er gebeurd was. Vergeven was dus nooit iets, wat als eerste genoemd werd.
En de tekst: mij komt de wrake toe.....
Hierin hebben we het niet over dergelijke dingen. Indien iemand om de Naam van God gedood werd, of wat werd aangedaan, en zelf geen macht had iets te doen, dan gaat dit op. Maar liefdevol omgaan met iemand wil niet zeggen dat je alles maar laat gebeuren. Een ouder, die zijn/haar kind liefheeft laat een kind niet fout op fout begaan zonder te bestraffen, met als argument dat God wel in zal grijpen als het anders moet. En voelen we dat ons onrecht is aangedaan, en zien we ons zelf niet bij machte iets daar tegen te doen, dan mogen we dit allemaal aan onze hemelse Vader vertellen, en dan zal Hij daar ook niet makkelijk mee omgaan. Maar in de eerste plaats word van ons niet gevraagd om onrecht maar even te vergeven.

WILLEM618 · Berichten: 294

De grootheid van God wordt het meest zichtbaar in het detail. God is zo oneindig groot, dat Hij zich zo met het detail bemoeit, dat er geen haar van ons hoofd valt, zonder Zijn wil.

Daarbij is God zo Heilig, dat Hij nooit een mens kan zien, die zondig is. En toch wilde Hij dat, en heeft ook gezorgt dat Hij een mens kon zien. Door zelf een oplossing aan te dragen waarin dit mogelijk was. Want Zijn Heiligheid zou nooit het onheilige kunnen aanzien, maar door dat Christus bereid was tussen God en de mens te gaan staan, kon God door Christus een mens zien. Wat een grootheid komt hierin naar voren. En wat een liefde, dat Christus zoveel vermaak had in de mens, dat Hij Zijn leven er voor wilde geven, de Heiligheid van de Hemel voor wilde verlaten, tussen Zijn kinderen wilde geboren worden, en dat, terwijl Zijn kinderen Hem niet eens wilde zien. Hij wilde hen wel zien. Hierin komt Zijn grootheid en Zijn Liefde tot uiting.
Daarnaast is Hij ook De Almachtige. Hij heeft alles in de hand, hoe hard de duivel ook tegenwerkt, Gods plan gaat altijd door. Door de hele wereld geschiedenis heen blijft Gods weg zichtbaar, hoe donker het soms ook was en is, hoe onbegrijpelijk het voor ons mensen ook lijkt. Maar zou een verstandelijk beperkt mens iets begrijpen van een zeer geleerde laborant? zou hij iets begrijpen van al het gegoochel met stoffen en buisjes? Zouden wij met ons beperkte verstand iets begrijpen van wat God doet en denkt? Jes 40:28-29>Weet gij het niet? Hebt gij niet gehoord, dat de eeuwige God, de Heere, de Schepper van de einden der aarde, noch moede noch mat wordt? Er is geen doorgronding van Zijn verstand.
Hij geeft den moeden kracht, en Hij vermenigvuldigt de sterkte dien, die geen krachten heeft.

WILLEM618 · Berichten: 294

THOMAS968 schreef:

De volgende spreekt ook boekdelen:

http://www.youtube.com/watch?v=YVPPQirK9qE&feature=related

Er is sprake van kinderverkrachting met God aan de zijde van de kinderverkrachters. Hoe krom kun je zijn? En reken maar dat het vandaag ook gebeurt. En mensen die het toedekken, moeten kinderen tot Christenen opvoeden.... Het is juist tragisch dat er een kerkelijke omgang dan wel een cultuur in sommige kerken is, die dat toestaat. Een dergelijke kerk deugt niet en is een schande voor alle christenen. Deze kerkelijke structuur is er verantwoordelijk voor dat de misbruikte meisjes een enorme klap oplopen. Het moet wel een krom christendom zijn die dat toelaat. Incest en verkrachting gedijdt nu eenmaal goed in autoritaire gezinnen met een toedekkende cultuur van mensen er om heen. Erg voor de slachtoffers en naar voor ons omdat het Christendom door deze ellendelingen ook nog als schild wordt gebruikt. Laat de meisjes maar verrekken, dat is de praktijk. De toedekkers zijn schuldig aan psychische schade en als jij in je kerk mee toedekt, ben jij dat ook. Want je houdt een cultuur in stand waarin kinderverkrachters zich veilig voelen in plaats van de slachtoffertjes.

Thomas

Ik heb het filmpje gezien, en hierin komt sterk naar voren, dat er sprake is van een machts-situatie. Maar ik denk dat dit niet verschilt binnen een christelijk millieu of ander milieu. Het enige wat ik wel heel mooi vind, is hoe het ene slachtoffer er mee om kan gaan. Na 12 jaar wel vergeven, en zo los te komen van het verleden. Ik vind dat wel een mooi iets, wat wel weer erg christelijk over komt.
Ik vind ook niet dat er binnen christelijk Nederland zoiets bewust word verzwegen. Alleen wel, dat men het moeilijk vind er mee om te gaan. Heel het onderwerp sex is al taboe, laat staan ook nog misbruik op dat gebied. Maar het begint al veel eerder. Het verkeerd omgaan met de plaats die je als man inneemt in een gezin. Een man mag dan het hoofd zijn van het gezin, dat wil niet zeggen dat hij alle macht heeft. Het hoofd wil niet zeggen dat hij het voor het zeggen heeft, en dat iedereen maar onderdanig moet doen wat hij zegt. Hoofd van een gezin wil zeggen dat hij "de voorzitter" is van een gezin, die de leiding heeft, die ieder zijn zegje laat doen, die alles bespreekbaar laat zijn. En gaat een vader goed met die rol om, is er helemaal geen sprake van een verstoorde verhouding. Dan is het juist veilig, om leiding te ervaren, om binnen de orde van een gezin juist je plaats te weten, en je veilig te voelen. Bij een verstoorde verhouding, waarbij iemand onder dreigementen het zwijgen wordt opgelegd, dan is er iets al erg niet in de haak. Alles moet bespreekbaar zijn, ook naar buiten uitgedragen mogen worden. Maar met dit alles komen we weer op het onderwerp "waardevol met lichaam en leven omgaan".
Dat er binnen een kerkelijke gemeensschap dus een cultuur in stand word gehouden die de kinderverkrachters een veilige plaats bied, ben ik het nietmee eens. En in de gevallen waarin het bij mij bekend is, dat iemand zich aan zijn kinderen vergrepen heeft, werd juist niet beschermend met de persoon omgegaan.

WILLEM618 · Berichten: 294

CHATULIEM619 schreef:

Ik zal het je dan uitleggen. Iedereen die een beetje van de wereldgeschiedenis weet, weet ook dat de ergste vorm van regeren een theocratie is. Daarbij dwing je de anderen nl. te geloven zoals jij dat wilt. Het betekent een absolute censuur, en het betekent geen enkele persoonlijke vrijheid meer.
Als ik dus zeg, dat ik me niks kan voorstellen bij het idee, dat we al onze persoonlijke vrijheid moeten inleveren, dan bekijk ik dat met mijn huidige ogen. Er moet nl. een extra wonder gebeuren wil dat werken. Want ik geloof echt wel dat het fijn zal zijn, maar in de huidige situatie kan ik me er geen voorstelling van maken. Wordt het een christelijke variant van Iran? Of wordt het een soort communistische heilstaat?
Ik kan me met de huidige denkbeelden niet voorstellen hoe dat zou werken. Een maatschappij, waarin ik geen eigen mening mag hebben, geen eigen identiteit, vind ik persoonlijk niet aantrekkelijk. Maar daar mag een ander anders over denken.

Sorry Chat, maar wat is de Hemel zonder het leven in eindeloos zonder zonden en gevolgen van zonden leven. Dat is leven als in het paradijs, maar dan met het verschil dat er een redding aan vooraf ging. Dus meer dan het paradijs leven is de Hemelse heerlijkheid.
Jij mag verdriet en pijn verheffen tot iets wat heerlijk is, maar dat is iets wat hoord bij het aardse. Ik begrijp werkelijk niet waar je dan naar toe leeft, als je de hemelse heerlijkheid, waarin het verdriet om God verdriet te doen met je zonden en zondige aard, nooit meer een plaats zal hebben. Dan is het eeuwig opgaan in Hem, die Zijn verlossing heeft gegeven, en een mens het eeuwige geluk in Hem schenkt. Daar is geen tekort aan, daar is ook geen gemis in. Dat ik volmaakt.
En het gemis van eigen identiteit? ik geloof niet dat er in de hemel allemaal klonen lopen, maar mensen, in een verheerlijkt lichaam, waar geen dood, pijn, verdriet, tranen, enz. zullen zijn. Omdat men daar volmaakt leeft in God, ieder op zijn manier, zoals God die mens geschapen heeft, met ieder zijn identiteit.

En theocratie zoals die door mensen word voorgesteld, is geen theocratie. Als God het echt voor het zeggen heeft, dan is er geen dictatuur. Dan is het God die regeerd. En God is Liefde, zou dan de LIEFDE zelf als Hij regeerd, vergeleken kunnen worden met communisme, Iran, of wat ook?
EN dat er dan een wonder moet gebeuren, dat is zo. Geloof ook niet dat het zomaar zal gebeuren. Maar het negatieve rond een regering, waarin God het voor het zeggen heeft, is niet mijn mening. Dit doet geen recht aan Wie God is, en hoe God met een mens omgaat.

WILLEM618 · Berichten: 294

Dat het realiteit is, is voor mij geen vraag.
Niemand minder dan de HEERE Jezus Christus is het geweest, die er heel vaak op gewezen heeft. Maar Hij, die DE Liefde was, wist waar Hij het over had.

Mijn mening is, als iemand echt weet wat de hel inhoudt, dat er dan ook niet makkelijk over gesproken wordt. Alleen al het gegeven, eindeloos, zonder einde, buiten Gods Liefde en aanwezigheid te moeten leven, opgevreten te worden door verwijt aan jezelf, omdat je de kans die God je gegeven heeft, om van die straf te worden verlost, niet heb aangenomen, is al niet voor te stellen.
Daartegenover staat, dat wie weet wat de Hemel inhoudt, dat er ook niet makkelijk over gesproken wordt. Onverdient, uit alleen genade omdat God het wil, verlost te zijn van de vloek die God heeft uitgesproken over de zondaar. Die genade, zo groot, zo onuitsprekelijk. Dat een ZO grote God, die door de mens is verlaten, Zich zelf en Zijn leven geeft om die mens te verlossen.
Veroordelen, mensen plaatsen in een plaats van oordeel, komt een mens niet toe. De hele tijd dat Christus leefde op aarde is een strijd geweest tegen mensen die het zo goed wisten. En die mensen werd wel voorgehouden wat de hel was, maar nooit met een punt. Altijd weer Christus verder, naar wie de wil doet van Zijn Hemelse Vader, die gelooft in Hem, die heeft het eeuwige leven.

De hel als straf. Ja. Maar Christus heeft dat nooit liefdeloos genoemd. Een ouder die nooit straft is pas liefdeloos, maar een ouder die uit liefde straft, heeft het belang van het kind op het oog. En een koning die alles goed vindt is een slappe koning, zonder ruggegraat, en zonder liefde. Daarnaast, het besef van wat we verdient hebben, en wat ondanks dat God gegeven heeft als we in Hem geloven, maakt onze dank naar Hem alleen maar inhoudvol.

Mijn reactie, de hel is realiteit. Maar niet met het doel om mensen bang te maken, maar om een mens wel te laten realiseren dat God er is, en dat God Zijn Zoon gestuurd heeft om in Hem te geloven, de straf te dragen die een mens verdient heeft, en die straf is voldaan. Maar Hem negeren, Zijn Liefde aanbod in de wind te slaan, zal God niet ongestraft kunnen laten. En dat straft Hij met Zijn eeuwige afwezigheid. En zonder Hem te leven en dat niet te kunnen, dat vooruitzicht alleen al, zou genoeg moeten zijn om Hem met heel je leven en hart te zoeken.
Zo gij Zijn stem dan heden hoord, geloofd Zijn heil en troostrijk woord. Verhard u niet, maar laat u leiden. En dat tot Hem, tot Zijn eer, en tot zaligheid van mensen.

WILLEM618 · Berichten: 294

Theocratie: Door God geregeerd worden. Dat wil niet zeggen, dat het gaat zoals sommigen willen dat het gaat. Dat wil niet zeggen dat mensen die zeggen dat hun ogen geopend zijn, het voor het zeggen hebben. Dat wil zeggen, dat God regeerd. En Hij stuurt dan mensen, die zelf er mogelijk helemaal niet voor geschikt zijn in eigen oog, zie aan een Gideon.

Een mening als zou een Theocratie onmenselijk zijn, zou inhouden dat God zo'n barbaar is, dat onder Zijn regering het onmenselijk zou zijn om nog te leven. Ik ben er van overtuigd dat dit niet zo is. Een echte Theocratie is geen communisme, is geen onmenselijk leven, maar is een leven vanuit Hem, die de Liefde is. Dat dit consequenties heeft voor onze eigen wil, die boos is, en die er continue op uit is om ons eigen ikje te bedoelen, dat is wat anders. Dat is een leven als Christus geleeft heeft, dienstbaar voor de naaste, en tot eer van God. Ook in de practische uitleving is dat een zalig leven.
En Leven naar Gods wil en wet is geen Iran, is geen leven in dictatuur. Leven in Gods regering is vrijheid, omdat niet het alles maar te doen wat je wil vrijheid is (al wordt dat soms wel zo gevoeld), maar je over te geven in de wil van je Hemels Vader echt vrijheid is.

In dat opzicht, als ik reacties van hiervoor lees, krijg ik wel sterk de indruk dat God het niet zo goed zou doen als er naar Zijn wil geleeft word, en je onderdaan zou zijn in een leefgemeenschap waarin Hij het voor het zeggen heeft. Ik kan me hier totaal niet in vinden.

WILLEM618 · Berichten: 294

CHATULIEM619 schreef:

Alsjeblieft niet zeg. Een theocratie is een dictatuur. Wie zijn wij dat we ons geloof dwingend op moeten leggen aan anderen? Daar schieten we echt niks mee op. Een chr. variant op Iran, nee, dat nooit.

Interessant is dan ook de vraag hoe het zou zijn na Jezus terugkomst. Ik moet zeggen dat ik al een tijdje met dat beeld worstel, het lijkt me vreselijk toe ergens te leven waar je je eigen mening moet inleveren. En een stukje identiteit. Nee, de toekomstverwachting met de komst van Jezus spreekt me echt niet zo aan. Ik krijg het idee dat het een soort hemels communisme wordt...of heeft Marx zich onbewust laten leiden door zijn eigen joodse achtergrond en heeft de eindtijdgedachte communistisch ingevuld. Knap trouwens van Bordewijk, die in zijn boek Blokken liet zien wat een communistische maatschappij inhield...

Ik begrijp niet zo goed hoe een Christen zo kan reageren.
Jezus wederkomst, wat is dat meer dan een eindelijk zondenloos Leven, met ook verlost van de gevolgen van de zonden, eindeloos opgaan in Hem, die De Liefde is. Hij, die ons verlost heeft van alle verdiensten, en geschonken heeft Zijn Heerlijkheid. Zijn wederkomst, is een eeuwig verwonderen van Hem, omdat Hij een rede heeft gevonden dat Hij een mens redden zou, en die redding heeft hij verdient.
Ik kan me er geen voorstelling van maken, te denken hoe erg het moet zijn als je je eigen mening niet meer mag hebben. Die mag je wel hebben, en die zal zodanig bezet zijn met Hem, dat je niets liever wil dan EEUWIG Hem genieten, opgaan in Hem.

WILLEM618 · Berichten: 294

ZWAAN995 schreef:

De eieren aan de kook
De meloenen in stukjes
De ramen gewassen

Zo meteen taart ophalen
Koffie/thee klaar zetten
Wachten op de 1e gasten

<><

Zwaan

Van Harte Zwaan, en een mooie dag vandaag. Hoop voor je dat het een gezellige dag wordt. Je was er in ieder geval lekker op tijd bij vandaag Lachende smiley

WILLEM618 · Berichten: 294

THOMAS968 schreef:

Met jou kan ik praten. Een vis vangen en dan weer terugsmijten is wel heel sportief maar ik eet ze gewoon op. En dan zeggen ze nog dat ik geen dierenliefhebber ben! Wat een onzin. Ik eet koeien, varkens en vissen, dus ik hou echt wel van dieren.

Thomas, eet smakelijk.

Je ben niet zo opvliegerig, dat je ook van gevogelte houdt Thomas?

WILLEM618 · Berichten: 294

HEIDE115 schreef:

veel mensen lachten veel te hard,waren veel te stout,ik heb laten insmeren voor de zon..maar ondanks geen alcohol..werd ik ingesmeerd met knoflooksaus Knipoog smiley

..nou dan weet jij jt..

Verdur een TOP daggie..!

Op de hei, rustig veldje, dan mag je toch wel hard lachen?
En wanneer ben je veel te stout?
Maar dat jij je moest laten insmeren voor de zon, Heide, ik dacht juist dat je al veel uren zon er op had zitten. Je kleurtje was veel bruiner dan de mijne Twijfelende smiley

, en insmeren voor de zon was bij mij niet eens nodig Knipoog smiley

En knoflooksaus tegen de ZON????? is dat voor een luchtig kleurtje?????

In ieder geval was het er erg gezellig, en super dat ik weer mensen gezien heb en gesproken, die ik alleen "kende" van het forum. Lachende smiley