Berichten van MIEKE364

MIEKE364 · Berichten: 766

MARIO216 schreef:

Hie mag je alles opschrijven over Jeugdsentiment.

De gedrukte Top40 ophalen tot een LP. Schrijf het op en geniet.

The Beatles op een Kenwood, snoeihard.....

MIEKE364 · Berichten: 766

WILLEMIJN232 schreef:

Dan zijn er toch wel meer beroepen met een speciale opdracht? Als hij/zij op zaterdag een begrafenis heeft neemt hij misschien een ander moment in de week vrij? Ik denk dat het niet meer zo is dat een predikant 24 uur beschikbaar is zoals vroeger......

Ach vroeger.....toch is het zo dat de voorganger die 's avonds na zijn dagtaak, wat later komt op de bijbelstudiegroep die hij leidt omdat hij direct na het eten weer even langs ging bij de stervende over wie hij nog heel even verteld. Zijn witte gezicht en de donkere kringen onder zijn ogen spreken boekdelen. Hij ziet er aangedaan uit. Ook maar een mens, dan voelt hij zich ook nog geroepen de rouwende partner en kinderen een troostend woord toe te dichten. Hij staat paraat voor hen, ze kunnen hem dag en nacht bellen. Zo kan ik over hem veel voorbeelden noemen bv hoe hij meeleefde met het grootouder- en ouderpaar dat een baby verloor bij de geboorte, gelukkig bleef het tweelingbroertje in leven. Het begeleiden van een aan kanker leidende vrouw, in jaren achtereen meerdere malen geopereerd en net aan weer opgekrabbeld. De kinderen, de echtgenoot allemaal zoeken ze steun bij hem. Het is zijn werk maar daarnaast wordt hij geacht te participeren in allerlei overlegverbanden met collega's, ook van andere geloven. Voert hij individuele begeleidingsgesprekken met mensen die daaraan behoefte hebben en leidt vele bijbelstudie- en begeleidingsgroepen in de avonduren. Daarnaast de vergaderingen met de kerkenraad maar ook met verschillende werkgroepen en al het werk dat daaruit voortvloeit horen tot zijn taken. Een 40-urige werkweek? Degene over wie ik het heb zal er regelmatig tussen de 60 en 80 maken.

MIEKE364 · Berichten: 766

WILLEMIJN232 schreef:

Geldt dat niet voor iedereen die zich christen noemt?
En wat vind jij wereldse zaken?
Ik denk dat het juist belangrijk is dat je midden in het echte leven staat en niet alleen als voorganger denkt...
Tegenwoordig is predikant of voorganger zijn ook gewoon een beroep en geen roeping zoals vroeger.........

met dat laatste ben ik het zeker niet met je eens, Willemijn. Ik ken ten minste twee predikanten die er duidelijk over zijn dat zij hun beroep hebben gekozen omdat zij zich daartoe geroepen voelen.

Ik ben van mening dat een voorganger die zijn mensen weet te beroeren zelf ten diepste leeft. Een voorganger is niet meer of minder dan ieder ander mens die christen wil zijn en is net zo onderhavig aan het leven als elk ander.

MIEKE364 · Berichten: 766

botersla met aardbeien, honingmeloen, ananas. Dressing maak je met biogarde (soort milde yoghurt), witte balsamico, theelepeltje honing, extravierge olijfolie, vierseizoenen versgedraaide peper en wat sap van de ananas (vers). Pofaardappeltje met zelfgemaakt sausje (biogarde, beetje yoghurtmayonaise, peper zie boven, beetje witte balsamicoazijn, bieslook en munt uit de tuin, teentje knoflook, beetje olie zie boven). lekkurrrrrr

MIEKE364 · Berichten: 766

Vasten hoort wel bij het christenzijn. Ik vast ook met enige regelmaat door sober te eten bijvoorbeeld op zaterdagen. Zo word ik meer bewust van de zegeningen die we hier ondergaan in de overvloed die we hebben. Ik ben opgevoed met de overtuiging dat het niet goed is meer te nemen dan je nodig hebt om de aarde niet uit te putten en voor je gezondheid. Zo is het denk ik ook bedoeld. Vasten helpt je te verinnerlijken en dichter bij God te komen, beter naar Hem te luisteren, af te stemmen en even wat minder op het materiële gericht te zijn.

MIEKE364 · Berichten: 766

Jonathan, je hebt veel topics geopend en heel bijdragen geleverd. Ik las ook vaak mee. Dank voor je openheid. Ik hoop dat jouw hoop op een mooie en goede relatie wordt bewaarheid. Alle goeds, veel geluk en wie weet kom je weer terug op cm.

MIEKE364 · Berichten: 766

[offtopic]

MIEKE364 · Berichten: 766

SHANITA130 schreef:

Hoi Jonathan890,

CROSSROAD317 schreef:
LATEN WE DOORGAAN

CHRIS PLEASE EEN SLOTJE OP DIT TOPIC Smiley met dichtgeplakte mond

Ik wou Mieke natuurlijk helemaal niet afzeiken.
Sterker, Mieke lijkt mij heel erg aardig.

En eigenlijk weet ik dan ook wel dat ze wat ik schreef en quotte niet zo bedoelde, maar/en het ff verkeerd werd geformuleerd.
In het echte leven had ik haar dat dus ook uit kunnen leggen.

Maar ja, dit is niet het echte leven en in the heat of the moment werd ik ff boos.

Bij deze mijn Excuses naar Mieke toe, die iets wellicht per ongeluk onhandig heeft geformuleerd.

Prima, Shanita, mijn bijdrage was ook een behoorlijk stevige, niet anders dan de andere reacties in dat gedeelte van het topic.
Soms mag de discussie wat steviger als je elkaar maar heel kunt laten en elkaar niet gaat afbranden.
De context van mijn bijdrage ligt wat dieper in de materie en daar kan je als je de tekst niet hebt bijgehouden overheen lezen als je even 'bijleest.' Dat begrijp ik best.
Goed dat je er zo mee omgaat, hoor.

MIEKE364 · Berichten: 766

SUSANNAH475 schreef:

mooi stukje Mieke...
Ik vermoed dat het niet luisteren naar een kind toch vaker voorkomt dan je denkt.
Uitleggen waarom je wilt dat je kind iets niet doet vind ik ook super belangrijk... ik heb dat pas in de praktijk gezien bij een C.M. moeder en ik moest bijna huilen, zo goed vond ik dat ze dat deed... Knipoog smiley

Het kan ontroerend zijn, he, als je om je heen ziet hoe het zou moeten en hoe het gelukkig ook kan zijn. Je zou het iedere ouder en ieder kind gunnen, dat inzicht te krijgen.
Nu hij volwassen is zie ik hoe hij het zelf toepast met de volwassenen om zich heen. En ik krijg dezelfde behandeling op zijn manier natuurlijk, van hem terug en dat is vaak heel ontroerend.
Ik ben beretrots op hem.
Goed doen werkt als een steentje werpen in een poel met stilstaand water, het breidt zich uit; negativiteit wordt gestopt en ervoor in de plaats komt positiviteit, dat, als het wordt overgenomen, steeds meer ruimte inneemt.

MIEKE364 · Berichten: 766

GRACE015 schreef:

Ik heb 2 jaar op een peuterspeelzaal meegelopen als ondersteuning van de leidster. Daar maakte ik kennis met de Gordonmethode, die ze daar hanteerden. Ik kan niet anders zeggen dat ik er goede ervaringen mee heb gehad. Moest er eerst aan wennen, maar als je het eenmaal gewend bent, om ook echt te luisteren naar het kind, en niet altijd je eigen wil als maatstaf te nemen, kan het in de praktijk voordelen opleveren. De sfeer van overleg tussen leiding en kinderen op deze peuterspeelzaal was zeer goed, en dat kwam zeker door het gebruik van deze methode. Maar het is net als met alles, je kunt er het beste kennis van nemen, en kijken of het in je situatie past, anders wordt je er natuurlijk alleen maar ongelukkiger van.
Met mijn oudste had ik veel problemen, en de psycholoog waar ik toen was gaf het advies, dat luisteren naar je kind het allerbelangrijkst is.
Wat zeker niet betekent om het kind overal zijn zin in te geven natuurlijk, zo bedoel ik het niet.
Grace

Dat laatste is zeker waar. Het gaat meer om de kwaliteit van de omgang met elkaar. Onverdeelde aandacht werkt vaak goed bij het opvoeden. Het oprecht luisteren naar wat je kind bezighoudt geeft hem/haar het gevoel ertoe te doen en voelt zich serieus genomen. Door zichzelf uit te leggen wordt voor het kind zelf ook meer helder wat hij/zij echt wil en waarom. Wat ook goed werkt is uitleggen waarom je wilt dat je kind iets niet doet. Daarbij wordt voor jezelf ook duidelijk wat nou precies je motivatie is.
De meest fantastische reactie kreeg ik van de vrienden van mijn zoon toen zij voor het eerst met de auto uitgingen en ik hen ging uitleggen waarom ik vond dat ze voorzichtig moesten zijn en geen risico moesten nemen. Het was even stil nadat ik zei: "kan je je voorstellen hoe je ouders en je zus zich zouden voelen als er met jullie iets gebeurd? Weet je wel hoe kostbaar en dierbaar jullie zijn en hoeveel ervan jullie wordt gehouden?". "ehhh, je bent hartstikke gek maar we houden wel van je, hoor" baste de 'Bob' van het span en verlegen grijnzend keken ze van elkaar naar mij en weer terug. Een prachtig moment...Zeg gewoon hoe het zit...doe niet geheimzinnig, wees open en blijf belangstellend, niet veroordelend maar leg hen jouw bezorgdheid uit...
In de puberteit reageren ze wel stoer of kribbig maar de boodschap komt wel aan.

MIEKE364 · Berichten: 766

WILLEMIJN232 schreef:

De afwas doen met je kinderen is al een erg ouderwets gegeven geloof ik.......
Onder de discussie wie de vaatwasser in en uit moet ruimen hoef je niet te zingen.......

onder de twaalf vinden ze 't nog wel een uitdaging, soms, als er een beloninkje aan vast zit wordt de kans groter.

Mijn zoon en schoondochter wassen nog af met de hand, scheelt veel kosten en ruimte in de keuken etc. Ze bespreken de wereld en wat al niet, heb ze nog niet horen zingen maar wat scheelt het?

MIEKE364 · Berichten: 766

SUSANNAH475 schreef:

Dank je voor je reactie Mieke.
Fijn dat je dan toch uit boeken iets kon leren... ook al ken ik die methode zelf niet.
Ik hoor wel om me heen dat de praktijk vaak een heel ander verhaal is dan de opvoeding uit boekjes... immers geen 1 kind is hetzelfde...
Ik denk wel dat goede informatie kan helpen, maar je bent er dan nog niet... de praktijk die volgt... Knipoog smiley

Het is idd. belangrijk om je als ouder aan te passen aan het niveau van je kind.
Het lijkt me heel goed om ook jouw gevoelens als ouder te benoemen... tegelijkertijd denk ik dat je kinderen nooit moet belasten met volwassen zaken. Maar zeggen dat je moe bent is goed en kan ook een kind goed begrijpen.
Zelf denk ik dat het heel belangrijk is om een juiste sfeer te creeeren... jij als ouder bent dan het goede voorbeeld... ik denk dat kinderen heel veel leren van wat ze zien... zo kunnen ze ook zelf rust en vrede ervaren denk ik als jij dat als ouder ook bent.
Ik spreek niet uit ervaring want ik heb zelf (helaas) geen kids, maar denk wel dat het zo werkt... (haha, theorie ? of toch de praktijk ?)

Zo'n methode kan je het beste gebruiken als leidraad en dingen ervan gebruiken die bij je passen en aansluiten of aansluitbaar maken op je eigen manier van opvoeden, zo bedoel ik het meer en dat kan heel goed gaan.

MIEKE364 · Berichten: 766

CHATULIEM619 schreef:

Inderdaad als man word je er gewoon af en toe eens ongemakkelijk van.

.....maar wel nieuwsgierig kijken, he Chat hahaha

MIEKE364 · Berichten: 766

CARIN303 schreef:

Wat heerlijk zo`n model gezin.
Zingen jullie psalmen onder de afwas of liederen van Joh. de Heer?
Mag ik dan een keer bij je aanschuiven?

tweestemmig en in canon, wedden, net zoals wij vroeger aan de afwas thuis......pfffffffffff

MIEKE364 · Berichten: 766

EVA685 schreef:

Ik geef je Mijn vrede. Ik reik jou Mijn hand.
Ik geef je Mijn sterkte. Door Mij houd je stand.
Ik geef je genade, een teken van trouw.
Ik ben als een Vader. Ik ben er voor jou.

Ik geef je Mijn blijdschap. Ik geef je Mijn kracht.
Ik geef je Mijn uitzicht, het licht in de nacht.
Ik geef je Mijn warmte, een vuur in de kou.
Ik geef je Mijn liefde. Ik ben er voor jou.

Ik geef je Mijn toekomst. Ik geef je Mijn troost.
Want Ik zal beschermen wat zwak is en broos.
Ik geef je Mijn stilte die nimmer benauwt.
In Mij mag je rusten. Ik ben er voor jou.

Ik geef je Mijn vriendschap. Een arm om je heen.
Ik geef je Mijn Woord. Je bent nooit meer alleen.
Ik geef je Mijn leven, omdat Ik van je hou.
Ik geef je Mijn Geest, want Ik ben er voor jou.

Al je vragen en zorgen vinden rust in Mij.
Dus wees maar geborgen, Ik sta aan je zij.
'k Heb alles gegeven, wat jij niet verdient.
Ik wil in jou leven, want Ik ben jouw Vriend.

wat een cadeau hè, onbaatzuchtige Liefde

MIEKE364 · Berichten: 766

TESSYBEAR731 schreef:

Eigenlijk zou ik jullie willen vragen om gebed voor mezelf!
Na een lange periode enorm met mezelf bezig geweest te zijn, aan mezelf gewerkt te hebben...ben ik aangekomen op het punt dat ik mijn gaven en talenten in de praktijk mag gaan brengen.
Ik ben hier op het moment enorm mee bezig...
Zo ben ik een tijdje geleden begonnen met vrijwilligerswerk als taalcoach, en
heb ik me afgelopen week (zo goed als) aangemeld om "jeugdleider" te worden in de kerk.
Dingen waarvan ik denk dat ik ze echt kan, maar die ik wel heel eng vind!
Vind het enorm moeilijk om deze stappen te zetten, en doe het dus ook in vol vertrouwen op de Heer. Maar af en toe zakt me ineens de moed in de schoenen...en dan vind ik het moeilijk om te blijven vetrouwen...
Zouden jullie voor me willen bidden? Voor die kracht en dat vertrouwen?

Als je voelt dat dit in je hart is gelegd door de Heilige Geest, het klinkt wat zwaar maar dat is in mijn leven met beslissingen doorslaggevend, dan kan je er gerust voor gaan. Je kunt voor raad en daad altijd in je gebed bij de Heer terecht die je dit gegeven heeft om te doen. Wees er blij mee en geniet ervan, vertrouw op jezelf want dat doet Hij ook!!
Succes Tessy! zet 'm op en vooral geniet ervan, leg jezelf erin en wees niet te bang eens een foutje te maken.

MIEKE364 · Berichten: 766

PIETER649 schreef:

mensen woorden in de mond leggen, das pas beneden peil. Gefrustreerde smiley

daarnaast zou ik het op prijs stellen dat je erkent dat in dit topic niet of nauwelijks op de homo-persoon is gespeeld. Naar mijn mening is de persoon goed gescheiden gehouden van de zonde.

Mijn reactie hierop weggehaald om persoonlijke redenen.

MIEKE364 · Berichten: 766

ZINGA672 schreef:

En laat ik het nu toch precies andersom bedoelen Engeltje smiley

In een aantal reakties is vanuit de zeg maar 'liberale hoek' zeer denigrerend gereageerd. Iedereen die meent dat homofilie door God als zonde wordt beschouwd wordt uitgescholden voor ofwel, harteloos, meedogenloos en wreed, of vreselijk onchristelijk, of ouderwets of achterhaald.
Lijkt me niet leuk om te lezen als je als homosexueel toch al een zware strijd hebt te voeren, maar overtuigd bent van het feit dat je door alleen te blijven Gods wil in deze doet.

Maar die conclusie is voor de 'homo-liefhebbers' wellicht te ver gezocht. Immers alleen degenen die de homoliefde goedkeuren kunnen liefhebben. (Nou ja, hebben in de haast ff een hele grote groep homo's over het hoofd gezien.) De rest zijn monsterachtige beesten....

Wat me opvalt is dat er geen enkele bijbelse grond wordt aangedragen waarin de homofiele relatie wordt gelijkgesteld aan de heterofiele relatie. Om Romeinen 1 'uit te schakelen' zeg maar. Vandaar de hoeveelheid denigrerende, emotionele en sarcastische opmerkingen.
De echte argumenten ontbreken.

mijn reactie hierop weggehaald om persoonlijke redenen.

MIEKE364 · Berichten: 766

THOMAS968 schreef:

Ik denk dat het wat ingewikkelder is. Ik ben overigens al blij dat je pedofilie en homosexualiteit duidelijk weet te scheiden want die twee hebben niets met elkaar te maken. Incestslachtoffers weten daarover mee te praten.

De term andersgeschapenen hanteerde ik. Ik ga er vanuit dat God ons allemaal heeft geschapen en gewild, dat is uitgangspunt. Het is inmiddels duidelijk dat er bij homofielen sprake is van een andere structuur in de hersenen, wat de gerichtheid op het eigen geslacht bepaalt. Bij jou en mij is die structuur anders en is er sprake van de gangbare gerichtheid op het andere geslacht. Vandaar dat ik spreek van andersgeschapenen.
Je kunt hier van een geaardheid spreken.

Bij pedofilie zit dat heel anders. Het kenmerk van de pedofiele relatie is de machtsongelijkheid ervan en het gericht zijn op kinderen die niet weerbaar zijn. Het genieten hiervan dan wel het gericht zijn hier op, doet het kind kwaad, maar het gebeurt toch. Dan is het een gerichtheid die een ander kwaad doet maar die toch wordt gepraktiseerd. Daar ligt een psychische stoornis aan ten grondslag, die geen fysieke verklaring kent. Pedofilie is dus geen geaardheid al wordt het wel vaak zo genoemd, het is een gerichtheid. De weerstand er tegen is terecht, een pedofiel doet onschuldige kinderen iets aan. De combinatie macht en seksualiteit werkt altijd negatief. Het is ook de machtsfactor waar incestslachtoffers van te lijden hebben, een vader die zijn dochter tot incest dwingt, heeft hetzelfde effect. Het is echter geen geaardheid maar een psychische stoornis, aan machtswellust gerelateerd. Pedofilie is ook niet hetero- of homoseksueel van karakter om die reden.

Verder denk ik dat je terecht uiterst voorzichtig bent met pedofilie en homofilie op een hoop te gooien - en dat doe je gelukkig ook niet.

De term pedofilie is mijns inziens ook onjuist, ik spreek van pedoseksualiteit en die behoren we af te wijzen om redenen hierboven genoemd. Machtsmisbruik en seksualiteit gaan niet samen en kunnen verwoestende effecten hebben op de mogelijkheden later een liefdesleven ten volle te ervaren.

Ik vind overigens wel dat als mensen verder willen discussiëren over zaken als pedoseksualiteit dan wel incest het in een ander topic thuishoort.

Thomas, die vindt dat een waardeoordeel soms wel mag.

Thomas, deze mag ingelijst. Dank voor deze zeer waardevolle uiteenzetting die verdere bewustwording en begripsvorming voor slachtoffers en hun omgeving kan ontwikkelen.
Het is een uiterst gevoelig onderwerp maar ik kan me voorstellen dat het delen van ervaringen en/of het elkaar bevragen een belangrijke stap kan zijn voor sommigen verder te komen in verwerking van ervaringen van zichzelf of van dierbaren.

MIEKE364 · Berichten: 766

PIETER649 schreef:

Ik beweer nergens dat ik SCHULDLOOS ben gescheiden... ik zeg dat ik een WETTIGE reden had om te scheiden, meer niet.
En die hand in eigen boezem vind je, OVERDUIDELIJK, in het stukje waar je op reageerd terug.
Deze aantijging die je hier doet is dus compleet vals.

Niet meteen zo boos worden, Pieter. Ik heb je kennelijk geraakt. Het is niet mijn bedoeling je opzettelijk te kwetsen.
Je kwetst mij namelijk met je rigide vasthouden aan de zonde van de homofiel wat ik een zwaktebod vind.

Onbewust had ik blijkbaar de behoefte jou ook te kwetsen. Dat is blijkbaar gelukt. Hopelijk staan we nu quitte.

Er zijn een aantal mensen waaronder ik, die zich moeite hebben getroost je uit te dagen boven jezelf uit te stijgen over dit onderwerp.

Ik hoop dat je het zo kunt zien.

MIEKE364 · Berichten: 766

SUSANNAH475 schreef:

Soms besef ik het me pas
na een nacht vol herrie
Wat het met me deed
En hoe graag ik het als kind vermeed

Vannacht hoorde ik het bij de buren
Tussen de muziek van Andre Hazes door
Ineens besefte ik het weer
hoe me dat pijn deed, die sfeer

Eigenlijk ben ik een geluksvogel
De ruzie is uit m'n leven
al besef ik het niet meer elke dag
Ik sta elke morgen op met een lach

De ongelooflijke rust is daar
mij door God elke keer weer gegeven
Een vrede die alle verstand te boven gaat
En mij nimmermeer verlaat

Wat ben ik dankbaar dan dat ik geloof
In een God die het goede voor ons zoekt.
Waar ooit de haat en pijn
er niet meer zal zijn.

Tot zover een gedicht.

Ik zou graag van jullie willen weten hoe jullie dat in de praktijk doen.
De meeste van ons hebben kinderen... en ik neem aan dat het niet altijd gemakkelijk is... wat doe je als ouder in een 'crisis'situatie ? (en daar bedoel ik dan mee, bijv. wat je doet als iets net op een moment komt dat het je niet uitkomt misschien, je bent moe, je komt net uit je werk, de dag zit volgepland en er is echt geen tijd...)
Wat doe je als je zelf het geduld ff niet meer hebt... geef je dat dan eerlijk toe aan je kids ?
Hoe gaan jullie met conflicten om ?

Ik ben me ervan bewust dat het best een gevoelig onderwerp is en dat het best iets van je vraagt en misschien nog niet zo gemakkelijk is om je daarin kwetsbaar op te stellen... en je verhaal te delen.
Toch ben ik daar benieuwd naar, en laat ik 1 ding voorop stellen... als je ervan kan leren, is 't alleen maar leerzaam toch ?

Suus

Ik volgde de methode Gordon om mijn zoon op te voeden naar de eisen van deze tijd en las ook de opvoedkundige boeken die mijn ouders hanteerden, ook moderne ouders.
Dat klinkt misschien wat erg verstandelijk maar er staan veel praktische tips in naast het inzicht wat je krijgt in hoe jouw communicatie overkomt bij je kind. Daardoor word je bewust van het effect van je doen en laten en hoe je je kind voorleeft.

Wat helpt is tegen je kind zeggen in voor hem/haar begrijpelijke taal natuurlijk en rekening houdend met wat te bevatten is dat je moe bent of je niet lekker voelt en dat je niet zoveel kunt als anders. Zo stoot je het kind niet af maar betrekt het bij hoe je je voelt en hij/zij zal moeite doen rekening met je te houden. Zelf wordt hij/zij dan vertrouwd met het idee dat het goed is te praten over wat je bezighoudt, wat belangrijk voor je is. Mijn zoon is inmiddels een volwassen man die heel goed relaties kan beginnen en onderhouden met mensen die hij uitkiest.

MIEKE364 · Berichten: 766

THOMAS968 schreef:

Misschien mag ik het niet zeggen... maar moet daar toch aan denken...
Toen de farizeeers de overspelige vrouw bij Jezus brachten, ging Jezus toch 'offtopic'...

Nou dat is zacht gezegd. Het staat er toch dat een overspelige vrouw ter dood gebracht moet worden? En Jezus wees haar notabene alleen op haar zonde en liet haar gaan, waarbij Hij de eerdere wet van Zijn Vader zelfs negeerde......of juist niet?

En volgens dezelfde wetten werd Hij ter dood gebracht.

Thomas, die zich niet meer afvraagt wat de betekenis hiervan is.

Het vergt moed om te proberen Jezus na te leven, dat is zeker.

MIEKE364 · Berichten: 766

PIETER649 schreef:

In deuterononium 24 vers 4 staat duidelijk dat je, eenmaal gescheiden, je vorige relatie niet MAG terugnemen. Dus daar is de bijbel duidelijk over, ik had je bijbelkennis hoger ingeschat....
(Daarnaast heeft mijn ex overspel met de tuinman gepleegd, dus ik ben niet zonder grondige reden gescheiden.)

Dat laat onverlet dat ook ik iedere dag zondig tegen andere geboden, ik ben geen heilige, integendeel.
Dit topic gaat echter over homofilie, dus ik probeer het ontopic te houden

Wat ik aanhaal staat ook in de bijbel, Pieter. Niet meteen zo denigrerend.

Ik kan jou wel vragen hoe het komt dat je vrouw is vreemd gegaan. Alle schuld bij de ander leggen is wel makkelijk. Heb je daar zelf aan bijgedragen? Heb je haar wellicht verwaarloosd?

Steek je hand dan ook in eigen boezem in plaats van te wijzen naar wat anderen - in dit geval de homo's - allemaal zondigen.
Je vergeeft jezelf toch ook ruiterlijk, wat veroordeel je een ander dan?

MIEKE364 · Berichten: 766

PIETER649 schreef:

Thomas...

GOD is je kroegmaatje niet, HIJ is niet de lachende man met een baard op een wolk...

GOD haat de zonde en bestraft die... dat heeft HIJ bijvoorbeeld gedaan door de complete aarde onder water te laten lopen... en door Sodom en Ghomorra van de aardbol af te branden.

GOD is niet menselijk, HIJ heeft wetten en regels ingesteld en zal deze handhaven, of dat nu leuk of eerlijk vind of niet.

De enige troost die hierin ligt is dat er voor de ingekeerde zondaar vergeving is in JEZUS bloed.
En tja... ingekeerd is heel wat anders dan volhardend.

Pieter,
God heeft ook zijn enige zoon Jezus Christus naar de aarde gezonden die onder andere tot ons spreekt: wat overblijft is geloof, hoop en liefde en daarvan is de laatste de belangrijkste. Vergeef zonder einde en oordeelt niet, opdat je zelf niet in het gericht komt. Oordelen is niet aan ons maar aan God.

MIEKE364 · Berichten: 766

CHATULIEM619 schreef:

Ik denk dat Pieter ons voorhoudt, dat homofielen niet de enigen zijn die hun kruis hebben te dragen. En wat betreft zwaarte, dat is toch subjectief...

Dat begrijp ik, Chatuliem, maar heterofielen allerlei zonden die als zodanig staan beschreven in de bijbel niet aanrekenen maar wel de homo's voorschrijven hoe ze leven moeten, gaat veel te ver. Wij hebben niet het recht hun kruis zwaarder te maken dan het al is. Wij zullen hen als broeders en zusters beter met vriendschap en verdraagzaamheid tegemoet treden, wetende dat wij allen 'zondaars', feilbaren, zijn. Wat zou je ervan vinden, Pieter, als homofielen jou zouden aanvallen over het feit dat je voor een tweede keer bent getrouwd en je zouden voorschrijven dat je dat niet mag omdat in de bijbel staat dat je of alleen moet blijven of de vrouw van wie je bent gescheiden weer terug moet nemen? En je daarbij arrogant gebieden dat je je kruis moet dragen?

MIEKE364 · Berichten: 766

PIETER649 schreef:

Er van uitgaande dat jij je kritiek mede op mijn laatste bijdrage hebt, wil ik je graag op wat puntjes wijzen...

Nergens in mijn bijdrage vind je een oproep tot discriminatie of homofoob gedrag.
Integendeel, als er iemand is die bijv. de discriminatie van homofiele leerkrachten verafschuwd, ben ik dat!

Wat ik duidelijk, dacht ik althans, heb geprobeert te verwoorden is de term KRUISDRAGEN.
Dat begrip kom ik verder nergens tegen in de diverse "liberale" bijdragen hier.

Ieder heeft zn kruis, ieder heeft zn doorn in het vlees... ook ik.
Denk je nou echt dat mij altijd alles heeft meegezeten? Dat er in mijn leven geen onuitwisbare drama's zijn geweest?
Ik heb mn kruis ook maar te dragen... net als ieder ander.

Dat het kruis van de homo bestaat uit het verzaken van lichamelijke en (gedeeltelijk) geestelijke intimiteit... ja, heel erg voor de betrokkene.
Zo is het ook erg voor de vrouw die geen kinderen kan krijgen, voor het kind dat zn ouders moet missen, voor het meisje dat jarenlang misbruikt is, voor de ouders die hun kind ter grave moesten brengen.

Kruisdragen... de HEERE geeft, de HEERE neemt...

En wil je zoals Sus zegt SERIEUS met GOD en het geloof bezig zijn, dan moet je je conclusies trekken.

Pieter, die niet snapt dat dit niet te snappen noch te accepteren is

wat schat je in, Pieter, dat het kruis weegt dat je homofiele medemens te dragen heeft. Heb je enig idee? Wel eens met een 'echte' homofiel gesproken? Ik wel, vrienden van mij zijn homofiel, oprechte, diepgelovige christenen, overtuigde christenen die zoveel als hen mogelijk is als zodanig leven. Ze houden geen lange verhandelingen over het kruis dat ze te dragen hebben maar wat ze me hebben toevertrouwd liegt dat er niet om. Hun kruis zou ondragelijk zijn als ze niet geloofden dat God ook van hen houdt en hen aanvaardt zoals ze zijn. De Heer heeft hen dat kruis te dragen gegeven en zij dragen het manhaftig zonder hun zelfrespect te verliezen en van zichzelf te houden zoals ze van hun medemens houden.

MIEKE364 · Berichten: 766

THOMAS968 schreef:

Ik kan me voorstellen dat, als homofielen deze discussie lezen, dat ze bij de reacties van sommige mensen hier gillend weglopen. Maar voor een aantal is het misschien wel een geruststelling dat die homofielen massaal zijn verdreven uit een instituut met mensen dat liefde predikt maar waar je enkel walging en uitstoting ervaart. En dat een op de twee homofielen serieus aan zelfmoord gedacht heeft, daar ben je als kerkmensen toch niet verantwoordelijk voor? We hebben ze toch lief als ze zich moeten onthouden van warmte liefde en genegenheid met een partner naar hun geaardheid, dat is er alleen voor ons, want wij gaan als maagd het huwelijk in, hebben dus geen sex voor het huwelijk, eten geen varkensvlees, want zo staat her er. Naastenliefde moet je echt anders zien: we behoeden ze voor de zonde tenslotte en dat is ook naastenliefde, toch? Wat een soft geklets. We zijn maar gelukkig dat we als hetero geschapen zijn, dat voorkomt veel problemen. Onze zonden zijn ook veel minder erg dan die van die rare homofielen, toch?

Ok jongens, jullie zijn van me geen sarcasme gewend, dat laat ik ook meestal aan anderen over, maar ik moest het even kwijt. Ik ben blij dat ik in ieder geval niet meer een van de weinigen ben die de strijd is aangegaan voor onze homofiele broeders en zusters. We mogen ze niet uit onze genade laten vallen, uit liefde. Zie het maar als een spiegel die ik voorhoud.

Thomas, wat is er mis met ons als christenen in de omgang met mensen die het toch al zo moeilijk hebben.

Thomas, wat een krachtige bijdrage lever je hier. Ik onderschrijf die voor de volle 100%. Een betere getuigenis voor je christenzijn in hart en nieren kan je op deze topic niet leveren, dunkt me. Je getuigt hier van het volledig begrepen en verstaan hebben wat het betekent, wat de lading is ten diepste van het christenzijn; lees: een volgeling van christus te zijn, een die probeert als Jezus te leven....in die zin, Zijn woorden zo letterlijk mogelijk te nemen, Zijn adviezen, voorschriften te leven; christen zijn.

MIEKE364 · Berichten: 766

CROSSROAD317 schreef:

MIEKE364 schreef:
Niet alle mannen zijn zo getalenteerd als Jonathan in het kunnen omschrijven van gevoelens en emoties, he meiden, geduld....

Hmm, gisteravond bakte hij er niets van, ja pannenkoeken misschien Uitdagende, speelse smiley die tong uitsteekt

Uitdagende, speelse smiley die tong uitsteekt

ook niet verkeerd.....gelukkig zijn we allemaal anders en heeft ieder zijn/haar eigen talenten. Je zal vast en zeker prachtig kunnen gitaarspelen en zingen misschien ook nog wel.....een mooi sfeertje bouwen met muziek.... Lachende smiley met blinkend witte tanden

Lachende smiley met blinkend witte tanden

MIEKE364 · Berichten: 766

DAVID923 schreef:

sorry dat ik Bijbelverzen plaats, wat denk ik wel op een christelijk forum, we kunnen idd beten ons hart en onze gevoelen laten regeren.

mijn excusus. Coole smiley met zonnebril

Die ons gegeven zijn door de Schepper, David. Een combinatie van bijbelteksten en toelichting wat die voor jou betekenen?

Niet alle mannen zijn zo getalenteerd als Jonathan in het kunnen omschrijven van gevoelens en emoties, he meiden, geduld....

MIEKE364 · Berichten: 766

ARIANNE566 schreef:

Ik heb een enorme angst voor falen. En dan niet in de zin van een examen of iets dergelijks. Maar in de zin van falen in de verwachtingen die anderen kunnen hebben. Deze verwachtingen komen tot stand in mijn hoofd en zijn vaak nooit door anderen hardop uitgesproken.

Het beheerst voor een groot deel mijn leven. Ik kan moeilijk nee zeggen, alles moet perfect worden gedaan, moet overal de controle over hebben en kan moeilijk relativeren. Ik praat ook altijd in de zin van "moeten" en kan eigenlijk van weinig dingen meer genieten.

Deze angst zorgde ervoor dat het afgelopen jaar mis ging. De combinatie van de perfecte werknemer, de perfecte student, de perfecte vriendin, de perfecte dochter, de perfecte gelovige was niet meer vol te houden. Aan alle kanten dwong mijn lijf om gas terug te nemen. Veel ziek, slaapproblemen, extreme vermoeidheid, nekklachten en uiteindelijk kreeg ik in april de diagnose burn-out. Ik werd gedwongen om alles te laten vallen. Alles waar ik zo hard voor gewerkt heb. Toen werd ik geconfronteerd met mijn dieperliggende angst: wat zou iedereen wel niet van me vinden? Ik ben 25 en heb een burn-out.

Inmiddels weet ik wel dat iedereen voor een groot deel opgelucht is dat ik eindelijk leer accepteren wat genoeg is en wie ik zelf ben. Angsten worden langzaam omgezet in acceptatie van wie ik ben en welke tekortkomingen ik heb. Daarnaast komt heel voorzichtig de acceptatie dat als ik straks weer beter ben dat ik anders zal zijn als daarvoor en dat iedereen daar wel weer aan zal wennen. Mijn angsten zijn vaak niet gebaseerd op feiten, maar op veronderstellingen die ik niet durfde te controleren. Nu heb ik weer een angst overwonnen: mijn verhaal durven vertellen aan vreemden zonder me druk te maken wat ze van me vinden.

Het is een ontdekkingsreis naar mezelf en God helpt me daarbij. Al kan ik het nog niet zien.

Zo zie je maar Arianne, hoe God je bijstaat. Je hoort Hem niet, je ziet Hem niet en toch is Hij zo dichtbij als je eigen ademtocht, subtiel en liefdevol en vol mededogen met elk van ons. Hij is geduldiger dan wij ons kunnen voorstellen en wil dat wij gelukkig zijn. Wat een betekenis hebben die woorden.
Ik ben heel blij dat de door mij gekozen tekst jou wat verder heeft geholpen. Moedig dat je die keuze hebt gemaakt en kijk eens hoe warm de reacties daarop zijn. Je kwetsbaar durven opstellen is ook een leerproces, vaak krijg je er veel voor terug en is het zeker de moeite waard. Je bent een leerproces ingegaan en als je je overgeeft aan Zijn Liefde zal je Hem steeds beter leren verstaan met wat Zijn bedoeling is met ieder van ons persoonlijk. Geniet van je spannende, liefdevolle reis en van je nieuwe reisgenoten, een behouden thuiskomst is je al beloofd.