Auteur |
Bericht |
|
MARIO216
|
Berichten: 4992
|
Geplaatst: donderdag 29 juli 2010, 19:28
|
|
|
Een mooi onderwerp waar Chat. Mag een predikant een normaal leven hebben of moet hij in zijn prive tijd ook zijn tijd aan wereldse zaken besteden.
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
IMKE917
|
Berichten: 838
|
Geplaatst: donderdag 29 juli 2010, 19:32
|
|
|
MARIO216 schreef: | Een mooi onderwerp waar Chat. Mag een predikant een normaal leven hebben of moet hij in zijn prive tijd ook zijn tijd aan wereldse zaken besteden. |
Euuhhhh...een normaal leven gaat toch samen met wereldse zaken...
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
WILLEMIJN232
|
Berichten: 5407
|
Geplaatst: donderdag 29 juli 2010, 19:32
|
|
|
MARIO216 schreef: | Een mooi onderwerp waar Chat. Mag een predikant een normaal leven hebben of moet hij in zijn prive tijd ook zijn tijd aan wereldse zaken besteden. |
Geldt dat niet voor iedereen die zich christen noemt? En wat vind jij wereldse zaken? Ik denk dat het juist belangrijk is dat je midden in het echte leven staat en niet alleen als voorganger denkt... Tegenwoordig is predikant of voorganger zijn ook gewoon een beroep en geen roeping zoals vroeger.........
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
MARIO216
|
Berichten: 4992
|
Geplaatst: donderdag 29 juli 2010, 19:46
|
|
|
Beroep met een speciale opdracht...waarvan je mag ik denk wel verwachting dat hij iets extra's doet dan 8 uur per dag werken. Daar gaat het dan om. Als je het hebt over beroep moet hij ook extra betaald worden bij een brgrafenis op zaterdag. Dat zal hij ook wel krijgen maar ik vind het geen beroep zoals timmerman.
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
WILLEMIJN232
|
Berichten: 5407
|
Geplaatst: donderdag 29 juli 2010, 19:57
|
|
|
MARIO216 schreef: | Beroep met een speciale opdracht...waarvan je mag ik denk wel verwachting dat hij iets extra's doet dan 8 uur per dag werken. Daar gaat het dan om. Als je het hebt over beroep moet hij ook extra betaald worden bij een brgrafenis op zaterdag. Dat zal hij ook wel krijgen maar ik vind het geen beroep zoals timmerman. |
Dan zijn er toch wel meer beroepen met een speciale opdracht? Als hij/zij op zaterdag een begrafenis heeft neemt hij misschien een ander moment in de week vrij? Ik denk dat het niet meer zo is dat een predikant 24 uur beschikbaar is zoals vroeger......
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
MARIO216
|
Berichten: 4992
|
Geplaatst: donderdag 29 juli 2010, 19:59
|
|
|
Een predikant heeft min. een dag in de week vrij. Echt helemaal vrij.
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
WILLEMIJN232
|
Berichten: 5407
|
Geplaatst: donderdag 29 juli 2010, 20:05
|
|
|
MARIO216 schreef: | Een predikant heeft min. een dag in de week vrij. Echt helemaal vrij. |
vaak nog meer, veel predikanten werken niet meer de volle werkweek.....
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
THOMAS968
|
Berichten: 2706
|
Geplaatst: donderdag 29 juli 2010, 20:17
|
|
|
MARIO216 schreef: | Een predikant heeft min. een dag in de week vrij. Echt helemaal vrij. |
Het is niet helemaal een gewone baan. Maar veel predikanten ervaren het wel als erg zwaar. Veel gezeur met allerlei overlegvormen, een kennelijk onuitroeibare cultuur. Kerkenraden die de predikant als een soort loopjongen zien. Teruglopend kerkbezoek wat in de schoenen van de predikant geschoven wordt. Harde koppen bij kleine leerverschillen. Je bent ook een mens die opgeladen moet worden als predikant. Wie kan aan alle eisen voldoen die worden gesteld? Een aantal vrienden van me zijn predikant en klagen hun nood wel eens. Ik ben blij dat ik het niet geworden ben. Een predikant zit in een glazen huis en wat je precies onder wereldse zaken verstaat, weet ik niet. Hij moet wel weten wat er loos is in de wereld, wil hij pastoraal goed bezig kunnen zijn.
Thomas, voor een beetje menselijkheid bij de geestelijke beroepen.
Laatst aangepast door
|
THOMAS968
|
op donderdag 29 juli 2010, 20:19
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
WILLEMIJN232
|
Berichten: 5407
|
Geplaatst: donderdag 29 juli 2010, 20:24
|
|
|
THOMAS968 schreef: | Het is niet helemaal een gewone baan. Maar veel predikanten ervaren het wel als erg zwaar. Veel gezeur met allerlei overlegvormen, een kennelijk onuitroeibare cultuur. Kerkenraden die de predikant als een soort loopjongen zien. Teruglopend kerkbezoek wat in de schoenen van de predikant geschoven wordt. Harde koppen bij kleine leerverschillen. Je bent ook een mens die opgeladen moet worden als predikant. Wie kan aan alle eisen voldoen die worden gesteld? Een aantal vrienden van me zijn predikant en klagen hun nood wel eens. Ik ben blij dat ik het niet geworden ben. Een predikant zit in een glazen huis en wat je precies onder wereldse zaken verstaat, weet ik niet. Hij moet wel weten wat er loos is in de wereld, wil hij pastoraal goed bezig kunnen zijn.
Thomas, voor een beetje menselijkheid bij de geestelijke beroepen. |
Is het nog wel zo dat een predikant in een glazen huis leeft? Is ook hoe hij zelf in het leven staat....... En wat je je zelf van de buitenwereld aantrekt......is mijn ervaring met predikanten.....
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
MARIO216
|
Berichten: 4992
|
Geplaatst: donderdag 29 juli 2010, 20:34
|
|
|
Je zult goed hoofd-en bijzaken moeten kunnen onderscheiden wil je kunnen overleven. En over dat glazen huis...Je leven wordt wel onder een vergroot glas gelegd en voorzichtig met je prive(huis) leven om moeten kunnen gaan. Dat zal je altijd wel blijven houden. Ook de huisgenoten worden al gauw de maat gemeten.
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
CROSSROAD317
|
Berichten: 2463
|
Geplaatst: donderdag 29 juli 2010, 22:50
|
|
|
Ik denk dat er verschil gemaakt mag worden tussen een dominee en een voorganger. Als ik me niet vergis wordt een dominee beroepen door een gemeente, en dat betekend dat hij of zij 24/7 beschikbaar moet zijn voor zijn gemeente. In deze gemeenten/kerk is de dominee vaak (altijd) het eerste aanspreekpunt. Een voorganger wordt aangesteld door een gemeente (meestal) voor een aantal dagdelen per week, en hoeft zodoende niet 24/7 klaar te staan voor de gemeente. De voorganger is samen met de oudsten het aanspreekpunt voor de gemeenteleden.
Ik denk dat het verschil dus voornamelijk ligt in de zwaarte qua dagelijkse verantwoording.
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
HANNAH810
|
Berichten: 4047
|
Geplaatst: vrijdag 30 juli 2010, 09:25
|
|
|
ik denk zelf dat het meer een stukje kerk-cultuur is crossroad, van huis uit kom ik uit een reformatorische gemeente, die niet bij een kerkverband is aangesloten, zoals je weet; en de dominee leidde vijf avonden per week een dienst en was ook nog eens overdag de hele dag de hele dag druk met de gemeente, wat ten koste ging van zijn gezin en huwelijk. ik denk zelf, dat dit te maken heeft met verwachtingen van gemeenteleden, en het vermogen van een dominee/voorganger om grenzen te stellen en tijd vrij te maken voor zijn gezin/persoonlijk leven. natuurlijk heb je als dominee een ambt, en ik denk dat God ook wil dat hij daarin zijn verantwoordelijkheid neemt. maar ook een huwelijk en gezin zijn verantwoordelijkheden, en ik denk dat het de kunst is om daar een juiste balans in te vinden.
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
WILLEMIJN232
|
Berichten: 5407
|
Geplaatst: vrijdag 30 juli 2010, 16:13
|
|
|
HANNAH810 schreef: | ik denk zelf dat het meer een stukje kerk-cultuur is crossroad, van huis uit kom ik uit een reformatorische gemeente, die niet bij een kerkverband is aangesloten, zoals je weet; en de dominee leidde vijf avonden per week een dienst en was ook nog eens overdag de hele dag de hele dag druk met de gemeente, wat ten koste ging van zijn gezin en huwelijk. ik denk zelf, dat dit te maken heeft met verwachtingen van gemeenteleden, en het vermogen van een dominee/voorganger om grenzen te stellen en tijd vrij te maken voor zijn gezin/persoonlijk leven. natuurlijk heb je als dominee een ambt, en ik denk dat God ook wil dat hij daarin zijn verantwoordelijkheid neemt. maar ook een huwelijk en gezin zijn verantwoordelijkheden, en ik denk dat het de kunst is om daar een juiste balans in te vinden. |
Vroeger was het inderdaad zo als crossroad beschreef, tegenwoordig is het een baan waar je ook recht hebt op vrije tijd. En tegenwoordig hebben predikanten (man/vrouw) ook werkende partners waar ze ook weleens rekening mee moeten houden...... Ik denk zelf dat het ook heel goed is om er niet 24uur per dag mee bezig te zijn, een beetje afstand werkt vaak verfrissend en eigenlijk geldt dat voor elk beroep toch?
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
CROSSROAD317
|
Berichten: 2463
|
Geplaatst: vrijdag 30 juli 2010, 17:15
|
|
|
WILLEMIJN232 schreef: | Vroeger was het inderdaad zo als crossroad beschreef, tegenwoordig is het een baan waar je ook recht hebt op vrije tijd. En tegenwoordig hebben predikanten (man/vrouw) ook werkende partners waar ze ook weleens rekening mee moeten houden...... Ik denk zelf dat het ook heel goed is om er niet 24uur per dag mee bezig te zijn, een beetje afstand werkt vaak verfrissend en eigenlijk geldt dat voor elk beroep toch? |
Helemaal mee eens, maar vaak is het ook nog, zoals Hannah schreef, afhankelijk van de gemeenteleden. Het "normale" werk is te plannen, maar de "tussendoor" werkzaamheden, pastoraat, sterfgeval enz. enz. zijn niet in te plannen. Dus dan is het afhankelijk van de afspraken zoals die in de kerk of gemeente zijn gemaakt.
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
WILLEMIJN232
|
Berichten: 5407
|
Geplaatst: vrijdag 30 juli 2010, 18:20
|
|
|
CROSSROAD317 schreef: | Helemaal mee eens, maar vaak is het ook nog, zoals Hannah schreef, afhankelijk van de gemeenteleden. Het "normale" werk is te plannen, maar de "tussendoor" werkzaamheden, pastoraat, sterfgeval enz. enz. zijn niet in te plannen. Dus dan is het afhankelijk van de afspraken zoals die in de kerk of gemeente zijn gemaakt. |
En wat denk je dan van werkers in de gezondheidszorg, mensen die 24uurs diensten draaien, mensen die bereikbare diensten draaien noem maar op..... Ik denk dat je het niet meer met vroeger kunt vergelijken......
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
HANNAH810
|
Berichten: 4047
|
Geplaatst: vrijdag 30 juli 2010, 18:25
|
|
|
CROSSROAD317 schreef: | Helemaal mee eens, maar vaak is het ook nog, zoals Hannah schreef, afhankelijk van de gemeenteleden. Het "normale" werk is te plannen, maar de "tussendoor" werkzaamheden, pastoraat, sterfgeval enz. enz. zijn niet in te plannen. Dus dan is het afhankelijk van de afspraken zoals die in de kerk of gemeente zijn gemaakt. |
neem daarbij nog een aantal gemeente leden met een geestelijke "aandacht-tekort-stoornis" en je week als dominee is meer dan gevuld!! want ja, een gemeentelid in nood wijs je niet de deur, he, dat is helemaal niet geestelijk. (als ze zich al laten wijzen!!)
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
LEANNE226
|
Berichten: 2978
|
Geplaatst: vrijdag 30 juli 2010, 18:37
|
|
|
CROSSROAD317 schreef: | Helemaal mee eens, maar vaak is het ook nog, zoals Hannah schreef, afhankelijk van de gemeenteleden. Het "normale" werk is te plannen, maar de "tussendoor" werkzaamheden, pastoraat, sterfgeval enz. enz. zijn niet in te plannen. Dus dan is het afhankelijk van de afspraken zoals die in de kerk of gemeente zijn gemaakt. |
De kerkgemeenschap staat of valt met de leden,een dominee kan dat niet alleen doen. Voorbeeld(onze kerk):1700 leden,2 dominees(hervormd+gereformeerd),1 kerkelijk werker(evangelische richting),16 ouderlingen,13 diakenen,bijna 50 bezoekdames.......etc. eigenlijk doet elk kerklid wel iets.Ik moet zeggen dat het goed werkt,het netwerk is dusdanig opgezet dat de lijntjes erg kort zijn. De dominees doen uiteraard de diensten,zijn bij vergaderingen aanwezig en geven cathechesatie(ik vergeet vast de helft)
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
WILLEMIJN232
|
Berichten: 5407
|
Geplaatst: vrijdag 30 juli 2010, 18:50
|
|
|
HANNAH810 schreef: | neem daarbij nog een aantal gemeente leden met een geestelijke "aandacht-tekort-stoornis" en je week als dominee is meer dan gevuld!! want ja, een gemeentelid in nood wijs je niet de deur, he, dat is helemaal niet geestelijk. (als ze zich al laten wijzen!!) |
denk je dat dat binnen de gezondheidszorg anders is????? en bij zoveel andere takken?
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
ZINGA672
|
Berichten: 1193
|
Geplaatst: vrijdag 30 juli 2010, 19:03
|
|
|
Waar komt het dominees- of voorgangersambt zoals wij dat kennen eigenlijk vandaan? In de bijbel zie ik alleen apostelen (=rondreizende predikers die gemeenten stichten) en verder ouderlingen en diakenen.
GrZing!
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
MARIO216
|
Berichten: 4992
|
Geplaatst: vrijdag 30 juli 2010, 19:25
|
|
|
Wie in Nederland bij een van de grotere gezindten het ambt van predikant wil uitoefenen, moet een volledige universitaire studie theologie volgen, hetzij van de protestantse signatuur waartoe hij of zij behoort of in wil werken, hetzij met een verbijzondering in die richting na het doctoraal examen in de theologische wetenschap.
Deze indeling is in de loop van de 19e eeuw tot stand gekomen, als gevolg van de scheiding tussen kerk en staat, aangebracht bij de invoering van een nieuwe onderwijswet in 1876. De overheid wilde zowel zorg dragen voor een onafhankelijke objectieve academische opleiding in de theologie, als - in overleg met kerkgenootschappen - ruimte geven aan de specifieke accenten die elk kerkgenootschap voor zichzelf van belang achtte bij de opleiding van hun voorgangers. Vandaar dat een tweeslag tot stand kwam: een academische theologische opleiding, voortgezet met een predikantsopleiding ten behoeve van het kerkgenootschap dat de betrokkene wilde dienen (duplex ordo).
Dat werd als volgt geregeld: na afronding van de academische studie theologie geniet de student nog minimaal twee jaar onderwijs van hoogleraren, aangesteld door het betreffende kerkgenootschap. Na het afleggen van het zogenaamde 'kerkelijk examen' kan de 'kandidaat' via de kerkelijke weg een aanvraag indienen om beroepbaar gesteld te worden. Deze laatste term heeft te maken met de zelfstandigheid van de kerkgenootschappen. Die stellen aan een predikant de eis, dat hij of zij een academische theologische opleiding heeft gevolgd, en beslissen dan zelf, of ze de zo opgeleide persoon als predikant beroepbaar willen stellen.
Wanneer een kandidaat beroepbaar gesteld is, kan deze een beroep van een plaatselijke gemeente in overweging nemen. Wanneer het beroep aangenomen wordt, zal de kandidaat in een kerkdienst bevestigd worden tot predikant, om daarna, meestal in dezelfde kerkdienst, intrede te doen in zijn of haar gemeente.
Tot 1922 bestond in Nederland nog een oud heerlijk recht, het Recht van collatie. Dat gaf het recht een dominee te benoemen
De belangrijkste functie van een predikant is verklaarbaar vanuit de archaïsche omschrijving "dienaar van het Woord" (Verbi divini minister). In brede zin is haar of zijn taak het opbouwen van geloof en christelijk leven van de gelovigen door middel van prediking vanuit de Bijbel en het geven van onderwijs (bijvoorbeeld in de vorm van kringenwerk). Daarnaast is pastoraat belangrijk (pastor is Latijn voor herder, vergelijk pastor in de Rooms-katholieke Kerk). Hierin wordt hij of zij bijgestaan door een team van ouderlingen en diakenen, de kerkenraad.
Andere traditionele predikantstaken zijn het geven van geloofsonderricht aan jongeren (catechisatie), het kerkelijk bevestigen en inzegenen van huwelijken, en kerkelijke ambten, het leiden van begrafenissen, het toedienen van de protestantse sacramenten doop en avondmaal, en in het algemeen het stimuleren en/of leiden van opbouwende activiteiten voor allerlei doelgroepen en doeleinden binnen de kerkelijke gemeente.
De predikant is vaak voorzitter van de kerkenraad. Vanouds was een predikant de spil van elke lokale kerk en werd er hoog tegen het ambt opgekeken. Later zijn in de meeste kerkgenootschappen de verhoudingen gewijzigd, maar soms wordt de dominee nog meer gezien als de 'primus' (eerste) dan de 'primus inter pares' (eerste onder gelijken).
Een speciale functie bekleedt de legerpredikant wiens gemeente bestaat uit een legeronderdeel. In essentie is de functieinvulling gelijk aan die van een predikant in de burgermaatschappij, met daaraan toegevoegd het verzorgen van lessen Geestelijke Verzorging, een variant op de zondagsschool.
Bron:Wikipedia
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
ZINGA672
|
Berichten: 1193
|
Geplaatst: vrijdag 30 juli 2010, 20:40
|
|
|
Oké. Het is dus eerder een politieke keuze geweest dan een op de bijbel gefundeerde invulling van dit ambt
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
THOMAS968
|
Berichten: 2706
|
Geplaatst: vrijdag 30 juli 2010, 20:41
|
|
|
MARIO216 schreef: | Wie in Nederland bij een van de grotere gezindten het ambt van predikant wil uitoefenen, moet een volledige universitaire studie theologie volgen, hetzij van de protestantse signatuur waartoe hij of zij behoort of in wil werken, hetzij met een verbijzondering in die richting na het doctoraal examen in de theologische wetenschap.
Deze indeling is in de loop van de 19e eeuw tot stand gekomen, als gevolg van de scheiding tussen kerk en staat, aangebracht bij de invoering van een nieuwe onderwijswet in 1876. De overheid wilde zowel zorg dragen voor een onafhankelijke objectieve academische opleiding in de theologie, als - in overleg met kerkgenootschappen - ruimte geven aan de specifieke accenten die elk kerkgenootschap voor zichzelf van belang achtte bij de opleiding van hun voorgangers. Vandaar dat een tweeslag tot stand kwam: een academische theologische opleiding, voortgezet met een predikantsopleiding ten behoeve van het kerkgenootschap dat de betrokkene wilde dienen (duplex ordo).
Dat werd als volgt geregeld: na afronding van de academische studie theologie geniet de student nog minimaal twee jaar onderwijs van hoogleraren, aangesteld door het betreffende kerkgenootschap. Na het afleggen van het zogenaamde 'kerkelijk examen' kan de 'kandidaat' via de kerkelijke weg een aanvraag indienen om beroepbaar gesteld te worden. Deze laatste term heeft te maken met de zelfstandigheid van de kerkgenootschappen. Die stellen aan een predikant de eis, dat hij of zij een academische theologische opleiding heeft gevolgd, en beslissen dan zelf, of ze de zo opgeleide persoon als predikant beroepbaar willen stellen.
Wanneer een kandidaat beroepbaar gesteld is, kan deze een beroep van een plaatselijke gemeente in overweging nemen. Wanneer het beroep aangenomen wordt, zal de kandidaat in een kerkdienst bevestigd worden tot predikant, om daarna, meestal in dezelfde kerkdienst, intrede te doen in zijn of haar gemeente.
Tot 1922 bestond in Nederland nog een oud heerlijk recht, het Recht van collatie. Dat gaf het recht een dominee te benoemen
De belangrijkste functie van een predikant is verklaarbaar vanuit de archaïsche omschrijving "dienaar van het Woord" (Verbi divini minister). In brede zin is haar of zijn taak het opbouwen van geloof en christelijk leven van de gelovigen door middel van prediking vanuit de Bijbel en het geven van onderwijs (bijvoorbeeld in de vorm van kringenwerk). Daarnaast is pastoraat belangrijk (pastor is Latijn voor herder, vergelijk pastor in de Rooms-katholieke Kerk). Hierin wordt hij of zij bijgestaan door een team van ouderlingen en diakenen, de kerkenraad.
Andere traditionele predikantstaken zijn het geven van geloofsonderricht aan jongeren (catechisatie), het kerkelijk bevestigen en inzegenen van huwelijken, en kerkelijke ambten, het leiden van begrafenissen, het toedienen van de protestantse sacramenten doop en avondmaal, en in het algemeen het stimuleren en/of leiden van opbouwende activiteiten voor allerlei doelgroepen en doeleinden binnen de kerkelijke gemeente.
De predikant is vaak voorzitter van de kerkenraad. Vanouds was een predikant de spil van elke lokale kerk en werd er hoog tegen het ambt opgekeken. Later zijn in de meeste kerkgenootschappen de verhoudingen gewijzigd, maar soms wordt de dominee nog meer gezien als de 'primus' (eerste) dan de 'primus inter pares' (eerste onder gelijken).
Een speciale functie bekleedt de legerpredikant wiens gemeente bestaat uit een legeronderdeel. In essentie is de functieinvulling gelijk aan die van een predikant in de burgermaatschappij, met daaraan toegevoegd het verzorgen van lessen Geestelijke Verzorging, een variant op de zondagsschool.
Bron:Wikipedia |
Je kon ook aangesteld worden op basis van singuliere gaven, bijzondere gaven dus, die een mens geschikt maakte als predikant. De vader van Michael Zeeman, ik heb nog wel eens onder zijn gehoor gezeten, was zo iemand. Het was hem een droefheid dat de mensen alleen maar 's ochtends naar de kerk kwamen. Hij gaf eens de zegen in de ochtenddienst, maar slechts tot de middagdienst en daarna pas voor de rest van de week. Dit werd de kerkenraad toch wat te gortig en het is daarna ook niet meer gebeurd. Maar het was een bijzondere man. Toen zoon Michael en de eigenaar van de boekhandel de Tille in Leeuwarden wat eeeh verschillende opvattingen over de eigendomsverhoudingen hadden, was dit nogal een rel in Leeuwarden en het prestige van zijn vader zal Michael de vernedering van een rechtszaak, vanwege zijn gigantische diefstallen aan boeken uit deze boekhandel, bespaard hebben. Die singuliere gaven werkten wat na.
Thomas, komt nog regelmatig in de Tille, maar Michael is er niet meer.
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
THOMAS968
|
Berichten: 2706
|
Geplaatst: vrijdag 30 juli 2010, 20:42
|
|
|
MARIO216 schreef: | Wie in Nederland bij een van de grotere gezindten het ambt van predikant wil uitoefenen, moet een volledige universitaire studie theologie volgen, hetzij van de protestantse signatuur waartoe hij of zij behoort of in wil werken, hetzij met een verbijzondering in die richting na het doctoraal examen in de theologische wetenschap.
Deze indeling is in de loop van de 19e eeuw tot stand gekomen, als gevolg van de scheiding tussen kerk en staat, aangebracht bij de invoering van een nieuwe onderwijswet in 1876. De overheid wilde zowel zorg dragen voor een onafhankelijke objectieve academische opleiding in de theologie, als - in overleg met kerkgenootschappen - ruimte geven aan de specifieke accenten die elk kerkgenootschap voor zichzelf van belang achtte bij de opleiding van hun voorgangers. Vandaar dat een tweeslag tot stand kwam: een academische theologische opleiding, voortgezet met een predikantsopleiding ten behoeve van het kerkgenootschap dat de betrokkene wilde dienen (duplex ordo).
Dat werd als volgt geregeld: na afronding van de academische studie theologie geniet de student nog minimaal twee jaar onderwijs van hoogleraren, aangesteld door het betreffende kerkgenootschap. Na het afleggen van het zogenaamde 'kerkelijk examen' kan de 'kandidaat' via de kerkelijke weg een aanvraag indienen om beroepbaar gesteld te worden. Deze laatste term heeft te maken met de zelfstandigheid van de kerkgenootschappen. Die stellen aan een predikant de eis, dat hij of zij een academische theologische opleiding heeft gevolgd, en beslissen dan zelf, of ze de zo opgeleide persoon als predikant beroepbaar willen stellen.
Wanneer een kandidaat beroepbaar gesteld is, kan deze een beroep van een plaatselijke gemeente in overweging nemen. Wanneer het beroep aangenomen wordt, zal de kandidaat in een kerkdienst bevestigd worden tot predikant, om daarna, meestal in dezelfde kerkdienst, intrede te doen in zijn of haar gemeente.
Tot 1922 bestond in Nederland nog een oud heerlijk recht, het Recht van collatie. Dat gaf het recht een dominee te benoemen
De belangrijkste functie van een predikant is verklaarbaar vanuit de archaïsche omschrijving "dienaar van het Woord" (Verbi divini minister). In brede zin is haar of zijn taak het opbouwen van geloof en christelijk leven van de gelovigen door middel van prediking vanuit de Bijbel en het geven van onderwijs (bijvoorbeeld in de vorm van kringenwerk). Daarnaast is pastoraat belangrijk (pastor is Latijn voor herder, vergelijk pastor in de Rooms-katholieke Kerk). Hierin wordt hij of zij bijgestaan door een team van ouderlingen en diakenen, de kerkenraad.
Andere traditionele predikantstaken zijn het geven van geloofsonderricht aan jongeren (catechisatie), het kerkelijk bevestigen en inzegenen van huwelijken, en kerkelijke ambten, het leiden van begrafenissen, het toedienen van de protestantse sacramenten doop en avondmaal, en in het algemeen het stimuleren en/of leiden van opbouwende activiteiten voor allerlei doelgroepen en doeleinden binnen de kerkelijke gemeente.
De predikant is vaak voorzitter van de kerkenraad. Vanouds was een predikant de spil van elke lokale kerk en werd er hoog tegen het ambt opgekeken. Later zijn in de meeste kerkgenootschappen de verhoudingen gewijzigd, maar soms wordt de dominee nog meer gezien als de 'primus' (eerste) dan de 'primus inter pares' (eerste onder gelijken).
Een speciale functie bekleedt de legerpredikant wiens gemeente bestaat uit een legeronderdeel. In essentie is de functieinvulling gelijk aan die van een predikant in de burgermaatschappij, met daaraan toegevoegd het verzorgen van lessen Geestelijke Verzorging, een variant op de zondagsschool.
Bron:Wikipedia |
Je kon ook aangesteld worden op basis van singuliere gaven, bijzondere gaven dus, die een mens geschikt maakte als predikant. De vader van Michael Zeeman, ik heb nog wel eens onder zijn gehoor gezeten, was zo iemand. Het was hem een droefheid dat de mensen alleen maar 's ochtends naar de kerk kwamen. Hij gaf eens de zegen in de ochtenddienst, maar slechts tot de middagdienst en daarna pas voor de rest van de week. Dit werd de kerkenraad toch wat te gortig en het is daarna ook niet meer gebeurd. Maar het was een bijzondere man. Toen zoon Michael en de eigenaar van de boekhandel de Tille in Leeuwarden wat eeeh verschillende opvattingen over de eigendomsverhoudingen hadden, was dit nogal een rel in Leeuwarden en het prestige van zijn vader zal Michael de vernedering van een rechtszaak, vanwege zijn gigantische diefstallen aan boeken uit deze boekhandel, bespaard hebben. Die singuliere gaven werkten wat na.
Thomas, komt nog regelmatig in de Tille, maar Michael is er niet meer.
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
MIEKE364
|
Berichten: 766
|
Geplaatst: vrijdag 30 juli 2010, 21:40
|
|
|
WILLEMIJN232 schreef: | Geldt dat niet voor iedereen die zich christen noemt? En wat vind jij wereldse zaken? Ik denk dat het juist belangrijk is dat je midden in het echte leven staat en niet alleen als voorganger denkt... Tegenwoordig is predikant of voorganger zijn ook gewoon een beroep en geen roeping zoals vroeger......... |
met dat laatste ben ik het zeker niet met je eens, Willemijn. Ik ken ten minste twee predikanten die er duidelijk over zijn dat zij hun beroep hebben gekozen omdat zij zich daartoe geroepen voelen.
Ik ben van mening dat een voorganger die zijn mensen weet te beroeren zelf ten diepste leeft. Een voorganger is niet meer of minder dan ieder ander mens die christen wil zijn en is net zo onderhavig aan het leven als elk ander.
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
VISSER278
|
Berichten: 4852
|
Geplaatst: vrijdag 30 juli 2010, 21:50
|
|
|
Hoort een dominee op de preekstoel een toga aan te hebben?
Onze eigen dominee (sinds kort) doet het wel. Gastpredikers, de een doet het wel , de ander niet.Sommigen deden hem aan alleen bij bijzondere diensten zoals doop- en avondmaalsdiensten. Er waren er ook die hem alleen swinters aan deden omdat ze het zomers te warm vonden. Las vanavond in het RD een artikel van ds. op 't Hof, die moest er niks van hebben. Noemde het een on(ding). Vond het hoogmoed, noemde het zelfs poppenkast. En toch , een ds. is wel een persoon die afgestudeerd is aan de universiteit, dus waarom niet. Zelf zeg ik : Voel je je lekker met een toga aan , doe hem aan. vind je het niks doe hem dan niet aan.
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
MIEKE364
|
Berichten: 766
|
Geplaatst: vrijdag 30 juli 2010, 22:04
|
|
|
WILLEMIJN232 schreef: | Dan zijn er toch wel meer beroepen met een speciale opdracht? Als hij/zij op zaterdag een begrafenis heeft neemt hij misschien een ander moment in de week vrij? Ik denk dat het niet meer zo is dat een predikant 24 uur beschikbaar is zoals vroeger...... |
Ach vroeger.....toch is het zo dat de voorganger die 's avonds na zijn dagtaak, wat later komt op de bijbelstudiegroep die hij leidt omdat hij direct na het eten weer even langs ging bij de stervende over wie hij nog heel even verteld. Zijn witte gezicht en de donkere kringen onder zijn ogen spreken boekdelen. Hij ziet er aangedaan uit. Ook maar een mens, dan voelt hij zich ook nog geroepen de rouwende partner en kinderen een troostend woord toe te dichten. Hij staat paraat voor hen, ze kunnen hem dag en nacht bellen. Zo kan ik over hem veel voorbeelden noemen bv hoe hij meeleefde met het grootouder- en ouderpaar dat een baby verloor bij de geboorte, gelukkig bleef het tweelingbroertje in leven. Het begeleiden van een aan kanker leidende vrouw, in jaren achtereen meerdere malen geopereerd en net aan weer opgekrabbeld. De kinderen, de echtgenoot allemaal zoeken ze steun bij hem. Het is zijn werk maar daarnaast wordt hij geacht te participeren in allerlei overlegverbanden met collega's, ook van andere geloven. Voert hij individuele begeleidingsgesprekken met mensen die daaraan behoefte hebben en leidt vele bijbelstudie- en begeleidingsgroepen in de avonduren. Daarnaast de vergaderingen met de kerkenraad maar ook met verschillende werkgroepen en al het werk dat daaruit voortvloeit horen tot zijn taken. Een 40-urige werkweek? Degene over wie ik het heb zal er regelmatig tussen de 60 en 80 maken.
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
WILLEMIJN232
|
Berichten: 5407
|
Geplaatst: zaterdag 31 juli 2010, 02:14
|
|
|
MIEKE364 schreef: | Ach vroeger.....toch is het zo dat de voorganger die 's avonds na zijn dagtaak, wat later komt op de bijbelstudiegroep die hij leidt omdat hij direct na het eten weer even langs ging bij de stervende over wie hij nog heel even verteld. Zijn witte gezicht en de donkere kringen onder zijn ogen spreken boekdelen. Hij ziet er aangedaan uit. Ook maar een mens, dan voelt hij zich ook nog geroepen de rouwende partner en kinderen een troostend woord toe te dichten. Hij staat paraat voor hen, ze kunnen hem dag en nacht bellen. Zo kan ik over hem veel voorbeelden noemen bv hoe hij meeleefde met het grootouder- en ouderpaar dat een baby verloor bij de geboorte, gelukkig bleef het tweelingbroertje in leven. Het begeleiden van een aan kanker leidende vrouw, in jaren achtereen meerdere malen geopereerd en net aan weer opgekrabbeld. De kinderen, de echtgenoot allemaal zoeken ze steun bij hem. Het is zijn werk maar daarnaast wordt hij geacht te participeren in allerlei overlegverbanden met collega's, ook van andere geloven. Voert hij individuele begeleidingsgesprekken met mensen die daaraan behoefte hebben en leidt vele bijbelstudie- en begeleidingsgroepen in de avonduren. Daarnaast de vergaderingen met de kerkenraad maar ook met verschillende werkgroepen en al het werk dat daaruit voortvloeit horen tot zijn taken. Een 40-urige werkweek? Degene over wie ik het heb zal er regelmatig tussen de 60 en 80 maken. |
Ik geloof het allemaal Mieke, maar wat ik bedoel aan te geven dat er mensen zijn met andere beroepen die net zoveel uren maken en net zoveel verdriet meemaken. Hoeveel uur denk je dat artsen werken? Wat die allemaal meemaken? En hoe zwaar dat af en toe is..... En natuurlijk een predikant werkt 's avonds maar heeft 's morgens weer meer tijd.....
Maar kies je allemaal niet een vak uit een bepaalde roeping? ik ken ook predikanten en natuurlijk die werken hard, maar jij en ik en zoveel andere mensen ook.....en dat bedoelde ik er mee te zeggen.....
Laatst aangepast door
|
WILLEMIJN232
|
op zaterdag 31 juli 2010, 02:18
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
MIEKE364
|
Berichten: 766
|
Geplaatst: zaterdag 31 juli 2010, 13:01
|
|
|
WILLEMIJN232 schreef: | Ik geloof het allemaal Mieke, maar wat ik bedoel aan te geven dat er mensen zijn met andere beroepen die net zoveel uren maken en net zoveel verdriet meemaken. Hoeveel uur denk je dat artsen werken? Wat die allemaal meemaken? En hoe zwaar dat af en toe is..... En natuurlijk een predikant werkt 's avonds maar heeft 's morgens weer meer tijd.....
Maar kies je allemaal niet een vak uit een bepaalde roeping? ik ken ook predikanten en natuurlijk die werken hard, maar jij en ik en zoveel andere mensen ook.....en dat bedoelde ik er mee te zeggen..... |
prima, Willemijn. Ik denk dat predikanten veel te maken hebben met intens moeilijke situaties in geboorte, leven, ziekte en dood, grote levensvragen, grote beslissingen en dat is in mindere mate zo met artsen bv denk ik hoewel die ook hun portie krijgen daar ben ik wel van overtuigd. Zij draaien hun roosters en maken met uitzondering van de co-assistenten 'normale' uren. Een van mijn dierbaarste vriendinnen is psychiater, jij en ik willen niet weten wat zij voor haar kiezen krijgt en moet verwerken. Ook zij heeft - uit zich geroepen voelen - haar beroep gekozen. Je kunt deze beroepen niet vergelijken met ieder ander beroep hoe hard er ook gewerkt wordt.
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
LIESBETH326
|
Berichten: 456
|
Geplaatst: donderdag 5 augustus 2010, 22:53
|
|
|
WILLEMIJN232 schreef: | Ik geloof het allemaal Mieke, maar wat ik bedoel aan te geven dat er mensen zijn met andere beroepen die net zoveel uren maken en net zoveel verdriet meemaken. Hoeveel uur denk je dat artsen werken? Wat die allemaal meemaken? En hoe zwaar dat af en toe is..... En natuurlijk een predikant werkt 's avonds maar heeft 's morgens weer meer tijd.....
Maar kies je allemaal niet een vak uit een bepaalde roeping? ik ken ook predikanten en natuurlijk die werken hard, maar jij en ik en zoveel andere mensen ook.....en dat bedoelde ik er mee te zeggen..... |
Ik ken meerdere predikanten vanuit nabije familie- en kennissenkring. Ik ben het met je eens Willemijn als je zegt dat niet alleen de predikant enorm veel (leed) voor zijn kiezen krijgt en hard/veel moet werken. Het verschil echter zit 'm denk ik hierin dat een predikant over het algemeen geen dienstrooster heeft. In principe is hij 24/7 oproepbaar, continu. Natuurlijk zijn veel bezigheden wel enigszins te plannen, waardoor er een of meerdere dag(del)en per week vrij gehouden kan worden. Een arts kan dan bijvoorbeeld zijn praktijk sluiten, voor een predikant geldt dat je dan ook maar het beste weg en dus onbereikbaar kunt zijn... Anders zijn er altijd mensen die je pastorie weten te vinden, soms terecht, soms ook niet.... Een ander verschil is voor mij het feit ik het predikantschap als meer als een ambt zie dan als een baan. De vergelijking met het ambt van burgermeester gaat wat mij betreft dan ook meer op dan de vergelijking met de baan van een arts/psychiater...
|
|
Naar boven |
|
|
Auteur |
Bericht |
|
MARIEKE897
|
Berichten: 486
|
Geplaatst: vrijdag 6 augustus 2010, 13:09
|
|
|
LIESBETH326 schreef: | Ik ken meerdere predikanten vanuit nabije familie- en kennissenkring. Ik ben het met je eens Willemijn als je zegt dat niet alleen de predikant enorm veel (leed) voor zijn kiezen krijgt en hard/veel moet werken. Het verschil echter zit 'm denk ik hierin dat een predikant over het algemeen geen dienstrooster heeft. In principe is hij 24/7 oproepbaar, continu. Natuurlijk zijn veel bezigheden wel enigszins te plannen, waardoor er een of meerdere dag(del)en per week vrij gehouden kan worden. Een arts kan dan bijvoorbeeld zijn praktijk sluiten, voor een predikant geldt dat je dan ook maar het beste weg en dus onbereikbaar kunt zijn... Anders zijn er altijd mensen die je pastorie weten te vinden, soms terecht, soms ook niet.... Een ander verschil is voor mij het feit ik het predikantschap als meer als een ambt zie dan als een baan. De vergelijking met het ambt van burgermeester gaat wat mij betreft dan ook meer op dan de vergelijking met de baan van een arts/psychiater... |
het blijft in en op vakanties zelfs 24/7 enne...dat weet ik uit ervaring! Kan me de angst voor telefoontjes uit NL nog goed voor de geest halen...want, tja..dan was het inpakken en weer naar huis. Vakantie of niet!
|
|
Naar boven |
|
|
|
|
|
|
|
|
|