Berichten van SHANITA130

SHANITA130 · Berichten: 7083

LYDIA448 schreef:

Mijn mooiste moment van vandaag wordt vanavond... lekker naar schildercursus... heeeerlijk Lachende smiley

Ik heb ook tijden geschilderd: heerlijk, is het fijnste wat er bestaat, dat meen ik echt.

Én, iedereen kan schilderen, ja, de een heeft meer talent dan de ander, maar ja tis aan te leren dmv technieken en dan kom je samen met fantasie een heel eind Knipoog smiley

Oefening baart namelijk Kunst, letterlijk als het over kunst schilderen gaat.

S. Als ik weer op de rails zit, over niet al te lang, begin ik ook weer Kwijlende smiley

SHANITA130 · Berichten: 7083

Geplaatst: dinsdag 8 januari 2013, 18:56

ERIKA129 schreef:
Denk dat God onze waaroms ook wel begrijpt, we weten dat het leven niet oneindig is en dat we hier geen eeuwige woning hebben, maar er is niks menselijkers denk ik dan waarom vragen hebben, alleen mogen ze denk ook vaak waartoe leiden...
En dat is niet alleen met sterfgevallen denk ook maar aan ziektes waarom de 1 zoveel en gaat de ander huppelend door het leven nooit wat meemakend??? zoveel vragen in een mensen leven... Denk vaak maar goed dat we niet alles weten Knipoog smiley

Maritime: Tja Erika, jammer dat je niet weet wat het eeuwig leven inhoud voor jou.

@Maritime: Natuurlijk weet Erika dat, ze zegt dingen op een andere manier.

Wat ik ook heb, wat jij ook hebt is dat je niet goed tegen het woordje 'we' kan als iemand dingen anders verwoord als jij zou doen.

Maar ze begrijpt het wel, ze zegt namelijk: 'dat we hier geen eeuwige woning hebben'.

Dus, maw, we hebben hier op aarde geen eeuwige woning, dus wél in de hemel.

Vrede...

SHANITA130 · Berichten: 7083

PIETER619 schreef:

Het zal toch wel met en beetje logica zijn opgeborgen, nu alleen de logica terug vinden en je hebt alles weer
Lachende smiley

Vrouwen en logica? Smiley die vol vragen zit

SHANITA130 · Berichten: 7083

FRANKT627 schreef:

Waar ben je dan nu? En zeg nu niet 'hier', hé Boze smiley

Ach, ik ben ook veel te bezorgd over mijn kudde Engeltje smiley

lol

SHANITA130 · Berichten: 7083

Me behandelaar is geweest; doorgesproken het e.e.a.

Duidelijke afspraken; Wat én Hoe....

De Rust zelve nu......Smiley die heel rustig kijkt en zich ook zo voelt.

SHANITA130 · Berichten: 7083

Lydia: Ieder mens hoort in principe in zn autoriteit te staan, dat stuk om je heen waar jij jij bent, waarin de relatie met God centraal is.
Zodra je je autoriteit wil verbinden met die van een ander, ga je werken aan een brug.

Op die brug kom je samen, en mocht het fout gaan, dan kan je terug vallen op je eigen autoriteit.
Dan val je niet meteen in een 'onoverkomelijk' gat waarin je je gaat afschermen om niet gekwetst te worden.

Dat kan binnen een partnerrelatie zijn alswel binnen een vriendschap.

Zodra je van je eigen grond gaat weggeven omdat je niet jezelf kunt/wilt/durft te zijn, gaan je grenzen eraan.
En hoe meer je van je grenzen weggeeft, hoe meer een 'burn-out' op de loer ligt.

De letterlijke betekenis van een burn-out is ook ' leeggegeven', 'opgebrand'
Die grens moeten we zelf bewaken, en met behulp van God, door alles waar we over twijfelen los te laten en bij God brengen.

Ja, en dat 'weggeven' kan zijn, langskomen bij iemand die angstig is, terwijl je dat absoluut niet aankan op dat moment.
Ook door manipulatie, als je aangeeft niet te kunnen; 'ja, maar ik deed ook dit en dat....'.
En dan idd, ligt een burn-out op de loer, of je krijgt een burn-out, raakt zwaar overspannen.
Lydia: absoluut, en er is zóveel 'verborgen en onbedoelde' manipulatie..

Ja, onbedoeld, dat voel ik wel aan, maar ja, je kan niet zeggen van 'onbedoeld' dus ja, ga er in mee want dan ligt dus de burn-out op de loer, met alle gevolgen van dien....

En ja, ja kan door 'onbedoelde' manipulatie je ook (vals) schuldig voelen.

Wat weer 'fijn' bijdraagt aan de burn-out.

Ik bedoel een vals schuldgevoel; niet van wat ik welles had van ja, dit kan niet, ja dan voel ik dat zelf aan en bied bijvoorbeeld mijn excuses of laat dingen op andere manieren merken.

Maar ja, juist dat va;s schuldgevoel, ja, daar kan je dus aan onderdoorgaan, dat voelt heel naar aan, juist omdat het dus vals is.

Even een quote uit een ander forum, waar ik me in kan vinden: Alsof ik, door anderen te redden, waard kan maken om te mogen leven en hier te mogen zijn maar ik kan het niet.... ik heb zelf zoveel hulp nodig
Ben niet eens in staat om mijn eigen leven op de rails te houden dus hoe kan ik dan een ander helpen en toch... zo erg dat gevoel van ik mag alleen leven als...

Ik zelf zou bij de laatste zin zeggen; , Hoe kan ik dan een ander gaan helpen als ik mezelf nauwelijks kan helpen....me eigen angst en stress met veel moeite onder controle kan houden...'
Maar ja, het komt op hetzelfde neer.
En ja, ik kom vaak 'goed' over/kan goed over komen, terwijl ik een zenuwinzinking nabij ben. Dat is niet overdreven.

Maar ja, dát heb ik weer op een cursus 'omgaan met crises' geleerd, maar ja , kan iemand denken ze overdrijft etc.

Lekker ingewikkeld weer....

Straks me behandelaar....(zucht....gelukkig)

Ben nu trouwens redelijk rustig, ja, kan zo veranderen van ene op andere moment.

Iig bedankt voor de inzichten die ik zo nodig heb!

Ja, ik heb ook even contact met een zuster hierover, die had dat ook; van ja een schuldgevoel, wat niet terecht was; ik herkende me daar ook in...

En juist door die herkenning, ja, dat is ook bevrijdend, ja, want dat lag ook op de loer de laatste tijd.

Laterz, fijne dag, werk ze en bedankt!

SHANITA130 · Berichten: 7083

Ik ben heel erg gevoelig op het moment.

Voorbeeld: normaal kan ik, lekker met een bordje eten, heerlijk een paar afleveringen van 'goede tijden...' zien.

Gisteren kon ik dat niet verdragen, meteen een dvd van 'het kleine huis...' opgezet, en ik werd rustig en gelukkig.

Weet je waarom, ja voor mij dan: de Liefde overheerst daar áltijd....in combinatie met het Geloof....

SHANITA130 · Berichten: 7083

LYDIA448 schreef:

Is er een boeken topic??

Weet niet zeker, je kan er zelf een maken. Knipoog smiley

SHANITA130 · Berichten: 7083

ROELANDE345 schreef:

Ja heel apart boek he?

Ik heb 'm pas uitgelezen, ja er zit een hele symboliek achter...

De vader, moeder en dochter kunnen ineens wel werken nu Gregor dat niet meer kan. En plannen maken om kleiner te wonen zonder personeel.

Hij(Gregor) onderhield de hele familie met zijn baan, op een zaak waar zijn vader grote schulden had ook nog, die betaalde hij ook af.

Vader, moeder en zus konden een luxueus luilekkerland leventje leiden door Gregor.

Wat opvalt is, dat, ook al is Gregor veranderd in een levensgroot insect, hij in het boek gewoon respectvol 'Gregor' blijft worden genoemd door de auteur....

Het moraal(volgens mij dan)....Hoeveel kinderen worden door ouders, instanties met name vroeger, in arme landen, straatkinderen, als niet mee dan een insect gezien....en behandeld....

Zolang ze wat opleveren, ok, ...

SHANITA130 · Berichten: 7083

ALTJE848: Iemand had mij eens uitgelegd waarom is iets wat je vaak meteen wilt weten dan is het klaar.
En waartoe is iets dat je niet moet willen weten omdat God daar over gaat en niet wij dat is even vanuit mijn oogpunt gezien.

Ja, idd. je antwoord hierboven voelt goed.

Je wilt een discussie nou ss kijken
:)
Ben ik boos geweest ja mijn hele leven tot vorig jaar dat ik bevrijding hebt ervaren en God mij bijzonder heeft aangeraakt .
Wat fijn!!!
us ff kijken bijna 44 jaar was ik aan het worstelen in mezelf kende de wereld niet ging voor goud wat mijn kinderen aan ging maar heb ze verloren want ik deed te goed mijn best
Opvoeden kan moeilijk zijn hoor, ik zag het bij kinderen waar ik oppaste, kinderen van kennissen uit de kerk.
En ken je het programma 'Super Nanny'?

ze konden niet groeien moeilijk want de ouste kon niet echt groeien de jongste ook niet en de middelste dacht ik och die kan het die is normaal die red zicht wel kreeg voldoende aandacht maar moest alles meemaken ik boos jjaaaaaa heel boos

Waarom konden ze niet groeien?
En de middelste wel? Omdat de middelste wel voldoende aandacht kreeg, en de andere 2 niet?
Ja. ik ken dat hele erge boosheid, onredelijke boosheid, dat heb ik al jaren niet meer, maar dat is heel naar, want eigenlijk wil je niet zo boos worden en je hebt er elke keer zo spijt van.....

Daarin tussen drie hernia s een blijvend letsel dove teen , een baarmoederoperatie kantje boord op ic was ik boos ik verloor een vriend ie me liet liggen op het ic
was ik boos teleurgesteld kwam mijn leven binnen niet zo zuinig ga je na 17 jaar eens weer op pad tref je een man ocult als de nacht misbruikt door het woord van God voel ik boosheid of ben ik teleurgesteld wat moet ik voelen ja hoor ik voel me ook wel eens zo

Ik lees het, je hebt het heel erg moeilijk gehad.
Nu over twee weken zonder aanleiding en beloftes vijf jaar terug dat ik mijn zoontje gewoon na een periode van rust weer thuis zou krijgen zeggen ze we nemen je gezag af hoor ik van een vrouw in de kerk dan mag hij nooit meer thuis wonen ik heb geworsteld.

Zo, nou word ik boos; ik zou wel ff met dat mens in die kerk willen spreken Boze smiley

Wat een verdriet (en ws ook veel boosheid), verheug je je dat je zoontje thuiskomt, zeg zo'n mens ff dat ie nooit meer thuiskomt....

is de discussie nu opgang??

Ja...

Maar het mooie is dat ik door het woord en omdat God mij heeft veranderd het allemaal los kan laten ook de boosheid ook mijn worstelen want ik weet het het heeft geen zin en wat ik niet maken kan wil ik ook niet meer over denken en hoef ik niet meer te worstelen

Ja, als je kind in een pleeggezin zit, ja, en je krijg hem niet thuis, ja, dat kan je idd beter accepteren, want ja, dan kan je daar niets aan doen.
En je druk maken over dingen waar je toch niets aan kan veranderen is niet gezond.

Ja mijn lichaam die geeft het af en toe op nu maar ik dien mijn God en worstel niet meer want ik geef alles aan mijn Heer elke minuut elke dag .
Hij zegt geef alles aan mij want ik maak je vrij ik heb voor jouw geleden om jouw een toekomst te kunnen geven.

Wat mooi he, het geloof!!! Lachende smiley

Dus ook mijn denken geef ik nu aan Hem want ik luister naar zijn stem.
Goed zo!
Ik doe dat ook, alles wat ik denk, weet ik dat God dat weet, daarom is mijn denken een gebed, snap je?

Heb antwoorden mogen ontvangen en rust is er gekomen in de volle zekerheid dat God me geeft wat ik nodig heb en ik los mag laten alles ook mijn zoontje HIJ zorgt ervoor waar ik niet bij kan en geeft alles op Zijn tijd ten goede .

Wat mooi, dat je antwoorden hebt mogen ontvangen, er rust is gekomen, en Godsvertrouwen.
Ik zelf ervaar dat ook, maar ja het is erg bemoedigend om het ook van jou te horen!
En dat je dingen los kan laten, zoals je zoontje, en je vertrouwd dat God ervoor zorgt.
Ja, ook ik, zonder kinderen die ik niet kan krijgen door mishandeling kindertijd, kan ook dingen los laten in vertrouwen dat God ervoor zorgt, en soms lukt het me niet, en ja, nu ik jou tekst zo lees, ja, geeft het mij bemoediging om door te gaan!En dat Hij alles op zijn tijd geeft ten goede.Doet me denken aan de Bijbeltekst: God laat alles meewerken ten goede voor hen die Hem liefhebben.
Ja, idd, en dat denk ik ook.

teleurstelling worsteling geen vrienden alleen mensen van de kerk waar ik gelukkig in groei om te vertrouwen ik worstelen ja ik heb het gedaan maar als ik het doe leg ik het bij Hem neer.

Ja meid, het wordt in de maatschappij individualistischer.
Ik ken dat, teleurstelling, worsteling, dan weer rust, dingen gaan een tijd goed, dan weer iets. Ja, en elke keer als dingen weer 'lopen', ja, dan denk ik nu is alles ok, en ja hoor, dan gebeurd er weer iets...
Maar ja, dan wéét ik, vorige keren kwam het ook goed, net zoals ik paar dagen geleden overspannen was en ik vroeg hier gebed, ja, ben nu heél rustig, maar ja, ik moet/wil die rust wel bewaken.

Door oa wat doorzettingsvermogen en mijn grenzen aangeven, op een assertieve manier, dus niet agressief, boosachtig, ook niet sub-assertief, zoals: ik kan dan niet wil je me aub begrijpen accepteren.
Als je subassertief bent laat je je makkelijk de mond snoeren door anderen. Subassertieve mensen laten zich makkelijk commanderen en doen vaak wat je zegt.
Maar: Assertief.

Assertief zijn houdt in dat iemand zijn eigen mening respecteert en durft op te komen voor zichzelf op een
zelfbewuste, zelfverzekerde manier.

De Link

Is het weg nee maar weet wat ik moet doen.
Ja, dat herken ik, sommige dingen zijn niet weg, maar je kan het handelen.
Dit maar tot hier en nu.
Idd; tot hier en nu en niet verder; mijn grens :)
want het is veel te veel dat mensen zeggen sta je nog op twee benen Ja dan mag ik zeggen en getuigen God zij de dank en eer en meer hoef ik niet .
Ik ken dat; mensen uitleggen dat als ik het geloof in God niet had, het allang niet meer zou kunnen, en in mijn geval zijn dat zelf de gewone dagelijkse dingen, die ik dan door verdriet niet zou kunnen.
En mijn behandelaar; ja, God heeft ook gezorgd, dat ze, mijn behandelaar is.

worstelen en deze dingen zijn een brug om dichter bij de Heer te komen het is maar wat je er mee doet.
Ja, het is maar wat je ermee doet; ga je doen wat je kan en accepteren dat er dingen zijn die je niet kan, en daarmee op God vertrouwen....:)
Ik volg hem dien mijn Heer en op een dag hoef ik niet meer dit alles te voelen want dan mag ik bij Hem zijn volledig zonder worstelen en pijn
Ja, dat vooruizicht hebben we, de Hemel waar geen tranen meer zijn, geen verdriet, alleen Geluk....Dat is geloven :)
Anita, Shanita

SHANITA130 · Berichten: 7083

MARITIME853 schreef:

Heel erkenbaar. Smiley met dichtgeplakte mond

Dat is het ook, heel herkenbaar....wat als het andersom was, jij met je gezinnetje, en iemand in je naaste omgeving die zijn partner verliest?

Je wéét namelijk niet wat te zeggen. Zeggen van: 'wat erg'., ja, dat dekt de lading niet, ja, dan probeer je over de hemel.

Maar ja daar moet je mee uitkijken....hoe en wanneer....

Dus je probeert.....want je voelt het wel, maar weet niet wat/hoe te zeggen....

SHANITA130 · Berichten: 7083

....ik nog mails wil beantwoorden....

SHANITA130 · Berichten: 7083

....ik ook zo ga slapen, morgen de hele dag werken, woensdag ook.

Truste Slapende smiley

SHANITA130 · Berichten: 7083

ALTJE848 schreef:

Shanita

Dan maar een lied voor vrienden/ vriendinnen natuurlijk ook .

The prayer with LYCRIS celine dion /josh groban of met Andrea boccelli

Veel luisterplezier
Blessings Anita

Hai Anita,

Bedankt!

Mooi!!! Knipoog smiley

SHANITA130 · Berichten: 7083

Hoi Roelande en Steentje!

Bedankt!

Jullie reacties doen me ook zo goed.

Ja, je/ik zou toch zeggen van nah, op je bijna 41ste zou ik toch ondertussen uitgeleerd moeten zijn....wat betreft het leven...
Ik dacht en vond dat ik op mijn 13de al volwassen was....(ja, had zijn redenen natuurlijk deze 'verkeerde denkwijze' zeg maar....
Ik kan ff niet op het woord komen, daarom 'verkeerde denkwijze', tot het me te binnen schiet.
Maar ja, ik herinner me ook als kind dat een keer een ouder iemand zei van je blijft je hele leven leren, meerdere keren gehoord, ja, dat is ook zo.

Iig, het gaat nu stukken beter weer...ben weer wat gebalanceerder, en stabieler, wb mijn emoties zeg maar; het hele gestressde is weg, kan mezelf nu zelfs rustig noemen :)

En wéér bijgeleerd, en weer inzichten erbij....

Zo zie je; gebed helpt.

Dank Knipoog smiley

SHANITA130 · Berichten: 7083

ALTJE848 schreef:

Hallo Shanita

Maandag morgen daar zit ik dan en lees jou.
Veel heb je al meegemaakt vele malen net als een andere zus mijn hart geraakt.
Wel zie ik je groeien al is de weg wat zwaar, dat schept mij vertrouwen in mijn middelaar.
Hij zal je de weg wijzen een pad met steentjes hier en daar in mijn verbeelding schop ik dan de rode steentjes van de weg, want die brengen alleen maar pech.
Op het pad liggen ook de groen die volg ik keer op keer en dat weer ik weer ja dit is van de HEER.
Elk jaar weer laat ik alles los wat me bind , zelf vrienden waarvan ik vind dat het niet langer kan, dan heb ik alleen nog Jezus om me heen, en het zeker weten HIJ laat me nooit alleen
Lieve meid wat een stijd heb jij al geleverd ik wil bidden in stilte maar ok hier met letters geschreven dat je op mag zien naar Hem zijn stem leert verstaan want dat is de mooiste weg die je kunt gaan.
Er staat ook ergens geschreven vertrouw niet op mensen ik geloof dat het werkt op HEM te vertrouwen in alle dingen die je leven omringen.
Want Hij baant voor jou de weg naar de toekomst om te leven voor en met Hem , ik bid je toe Shanita dat je vast houd aan Hem .
Geef je maar volledig wees niet bang want ik weet door angst duurt het nog zo lang , geef al je zorgen angst aan Hem ook je diepe stem.
geen hulp vakantie ertussen waar is de HEER dan voor jou HIJ hoort je ziet je in alles wat je doet , blijf Hem volgen Hij wil alles van je weten , zelfs je diepste pijn wil HIJ bij je zijn.
God is trouw en zal je geven in je leven rust en vrede in je hart als je met hem de elke dag start.
Voor het slapen gaan alles aflegt bij het kruis Hem geeft omdat HIJ wil dat jij leeft
IK geef je wat liefde mee uit mijn hart omdat je het nodig hebt lieve schat.
Dat laatste is omdat ik je wil bemoedigen als zijnde een zus in de HEER.
Want waar je hart is zal ook je schat zijn en bij de HEER is zoveel meer.
Trek je wapenuitrusting aan en ga voor de overspannen gedachte staan,
Laat niet toe dat dat je velt, al kunnen we niet alles voorkomen , wil ik je tocht laten weten dat ik je niet zal vergeten.
Zo gaat de Heer met je mee en zal je leiden wees niet bang en laat alles in bidden en smeken bij de heer bekend worden fillipenzen.
Ik wens je alle goeds toe Gods zegen meid sterkte wijsheid en kracht.

Anita

Hai Anita, Wat lief de dingen die je schrijft, en bemoedigend. En wijs!

Ik wil hier daarom graag later deze week op reageren, want ja, ik wil me dan concentreren, en das nu niet mogelijk ;)

Bedankt!!!!

SHANITA130 · Berichten: 7083

LAVERDE524 schreef:

Oke lieve mensen, ik heb in zoverre de website voor de internet radio klaar gekregen al moeten er nog wel wat dingen aan gebeuren. Maar we gaan rustig voorwaarts lieve mensen.

http://stream.ekklesia-evangeliekorps.com/

Eind deze week hoop ik ook de radiogids klaar te hebben.

Zo. das knap!

Dan ben je zeker een whizzkid, of een computernerd o.i.d.?

Ja, zo noemen ze dat toch, mensen die er zoveel verstand van hebben....

Lachende smiley

SHANITA130 · Berichten: 7083

Hoi Anita,

Bedankt voor je respons, ik lees het later door, ik moet nu weg helaas.

Laterz!!

SHANITA130 · Berichten: 7083

Hoi Anita!

Ik wou even reageren op een stukje van je tekst.

Quote:

En boosheid moet je verbreken in Jezus naam want dat is wat de boze van je wil je tegen keren naar God .

Aan de ene kant is dat zo, mijns inziens.
Boosheid is niet van God.
Aan de andere kant ook weer wel, God werd vaak boos in het oude testament, en Jezus ook in het Nieuwe testament, toen de mensen gingen handelen in de tempel.

Aan de andere kant, er is volgens mij ook een terecht boosheid.

Als bijvoorbeeld iemand mijn grenzen niet respecteerd, en juist door manipulatie iets gedaan wil krijgen, ja, dan krijg ik boosheid, en ja, dan kan ik één ding doen , grenzen trekken.

Als ik bijvoorbeeld verzet en zeg: 'ik kan zaterdag niet, maar wel zondag.'

En iemand begint: 'ja maar....en allemaal redenen op te noemen waarom ik wel op zaterdag moet komen.

Ik zelf zou andersom zeggen van nou da's goed, ja, als ik zondag zou kunnen. anders zou ik zeggen van zondag kan ik niet, en een andere dag overleggen.

En nee, boos worden kan je jezelf erg mee hebben.....je wordt gestressd.

Beter is rustig je standpunten herhalen, des noods met de 'kapotte grammofoonplaat techniek'.

Een andere soort boosheid is terechte of onterechte verontwaardiging.

Terecht, ja spreekt voor zich, iemand gaat over grenzen bijvoorbeeld. Onterecht is, als iemand meent dat anderen altijd voor haar/hem klaar móeten staan. En geen 'nee ik kan niet' willen accepteren'. Wel of niet bekrachtigd met: 'ik deed ook dit en dat voor jou'

Dan denk ik, ja, dan kan je dit en dat ook meteen weer terugkrijgen, als dat inhoud dat mijn grenzen niet (meer) worden gerespecteerd.

Ja, dit waren zo een paar zelfbedachte voorbeelden. ;) Die ik ff kwijt wou.

Ja, er zijn ook dingen waar iemand niets aan doen kan, natuurrampen, ziekten, ja, dat soort dingen, ja, dan kan je op niemand boos worden,
Ik kan me wel voorstellen dat men boos wordt op God,
Ik zelf zou verdrietig worden.

Zegens!

SHANITA130 · Berichten: 7083

ZEELAND736 schreef:

Je woorden...HIHI...doen me een beetje zeer....
Waarom...hihi???

Hai Zeeland!

Hoe het op mij overkwam, gewoon dat hij het leuk vind zoveel reacties, niet meer en niet minder.

SHANITA130 · Berichten: 7083

LYDIA448 schreef:

ook goed... het was weer een zinnetje ergens opgedaan tijdens mijn lezerij..

En dat diagram, ja, dat lijkt op een diagram zoals ik deze heb geleerd tijdens een van mijn cursussen.

Ieder mens hoort in principe in zn autoriteit te staan, dat stuk om je heen waar jij jij bent, waarin de relatie met God centraal is.
Zodra je je autoriteit wil verbinden met die van een ander, ga je werken aan een brug.

Op die brug kom je samen, en mocht het fout gaan, dan kan je terug vallen op je eigen autoriteit.
Dan val je niet meteen in een 'onoverkomelijk' gat waarin je je gaat afschermen om niet gekwetst te worden.

Dat kan binnen een partnerrelatie zijn alswel binnen een vriendschap.

Zodra je van je eigen grond gaat weggeven omdat je niet jezelf kunt/wilt/durft te zijn, gaan je grenzen eraan.
En hoe meer je van je grenzen weggeeft, hoe meer een 'burn-out' op de loer ligt.

De letterlijke betekenis van een burn-out is ook ' leeggegeven', 'opgebrand'
Die grens moeten we zelf bewaken, en met behulp van God, door alles waar we over twijfelen los te laten en bij God brengen.

Maar ja.... het 'takes two to tango' dus.... wil je een eerlijke oprecht verbinding met elkaar is het noodzakelijk om het geven en nemen in balans te houden, een verantwoordelijkheid die je samen draagt in een relatie.

Als er onder in de verse fundering al een steentje scheef komt te liggen, volgt de rest vanzelf.. een soort van toren van Pisa.

Wat goed verwoord!!!

Inderdaad;

Quote:

Zodra je van je eigen grond gaat weggeven omdat je niet jezelf kunt/wilt/durft te zijn, gaan je grenzen eraan.
En hoe meer je van je grenzen weggeeft, hoe meer een 'burn-out' op de loer ligt.

Ja, en dat 'weggeven' kan zijn, langskomen bij iemand die angstig is, terwijl je dat absoluut niet aankan op dat moment.
Ook door manipulatie, als je aangeeft niet te kunnen; 'ja, maar ik deed ook dit en dat....'.
En dan idd, ligt een burn-out op de loer, of je krijgt een burn-out, raakt zwaar overspannen.

En ja, wil je/ik dat in de toekomst voorkomen, aangeven waar mijn grenzen liggen, en niet denken uit een vals schuldgevoel, dat ik op oproep beschikbaar ben. Of bij iemand langskom waar het psychisch niet goed mee gaat als het met mezelf niet goed gaat, dan kan ik zoiemand ook niet helpen. Ja, als ik dat probeer kom ik zelf in een finale breakdown,ja, daar pas ik voor...in het vervolg...En niet eens, en natuurlijk dus niet omdat ik dat niet zou willen, ik kán het niet.

Ik had het er nog over met een vriend vanochtend, waar het skypen al niet goed voor is....je kan wel anderen blamen, maar jij/ik bent degene die grenzen aan moet geven.

Dank voor de goede posting!!!!!!

S. Je hoeft niet iemand te helpen als dat ten koste van jezelf gaat.
Je kan alleen iemand helpen op momenten als het zelf ook goed met je gaat.

NB: dit wou ik ook nog even quoten:

Quote:

Maar ja.... het 'takes two to tango' dus.... wil je een eerlijke oprecht verbinding met elkaar is het noodzakelijk om het geven en nemen in balans te houden, een verantwoordelijkheid die je samen draagt in een relatie.

Nog een stukje wat ik ergens las: 'Psychologische manipulatie is geen doel, maar een middel om tot een doel te komen'

- 'Als je werkelijk van me hield'
- 'Kijk eens wat je me aandoet'
- 'Ga niet bij me weg want anders'
- 'Jij bent de enige die me kan helpen'
- 'Ik heb toch ook dát voor jou gedaan toen'
- 'Waarom spreek je zo weinig met me af'
Deze bovenstaande zinnen zijn alle totaal verschillend en toch staan ze voor een hele krachtige vorm van manipulatie namelijk: Emotionele Chantage.

Ps; ik had deze dingen die je schreef, soortgelijk ook op cursussen.
Om mezelf te kunnen handhaven. Eigenlijk waren het ook re-integratie cursussen.

SHANITA130 · Berichten: 7083

TESSYBEAR731 schreef:

Natuurlijk begrijp ik wel dat het hele verhaal maar betrekkelijk is in het groter geheel en dat de dood gewoon bij dit leven hoort. Maar toch kan ik op zo'n moment best boos worden, of misschien wel onmachtig... als een betere term. Ik ben niet boos op God, natuurlijk niet. Maar wel op het feit dat het leven zo oneerlijk kan zijn. Ik ben zelf helemaal niet iemand die 'de last van de wereld' met zich mee torst, maar vind het dan soms zó makkelijk gezegd dat we maar op de Here moeten zien en moeten geloven dat de bewuste persoon ergens is waar het goed is. Alsof er dus niet gerouwd mag worden?!
En ik vroeg me af of ik daar de enige in was... gelukkig ben ik dat niet...

Rouwen is noodzakelijk. Als je niet zal rouwen over een Verlies, ja, dan kan je het niet verwerken.
Ergens in Prediker: voor alles is een tijd, een tijd van rouwen, een tijd van...etc.

SHANITA130 · Berichten: 7083

...het heerlijk is om vroeg op te staan, ik was er om 7 uur uit, toen me wekker ging. Had heerlijk geslapen, ja, wel ff met een 'indien nodig' tablet, maar ja dat was echt ff nodig weer.

Je moet deze tabletten dus niet elke dag slikken he? ik loop hier dus geen reclame te maken.
Want als je ze elke dag slikt, en je hebt ze toevallig ff niet, ja dan wordt je wel ziek.
En tweede nadeel van elke dag slikken, ja, de werking gaat verloren, een helpt niet meer, wat het anders altijd wel deed, nee, je moet er dan 2 nemen voor hetzelfde effect.

Dus ff een waarschuwing: als je al die 'indien nodig' tabletten slikt, ja, doe het dan idd 'indien nodig'.

En ook; sommige artsen willen nog wel eens 'indien nodig' tabletten gewoon voorschrijven het hele jaar door, jarenlang, elke dag een, dan raak je gegarandeerd verslaafd.
Dat is denk ik onkunde.

Ff een waarschuwing; ik slik ze alleen indien nodig, ja dan hebben ze ook effect.

Ja, ik wil niet overkomen alsof ik het allemaal zo goed weet, deze medicatie is echt alleen bedoelt als je heel erg gestrestst bent.

Zo en nu een bakkie

En nooit thuis naast de pc zetten die koffie, maar op een tafeltje ernaast, die ongeveer 15-20cm lager is.

Deze post is wat later dan de bedoeling was ja, werd ff geskypt tussendoor, ja, wat een wonder he, zit je te babbelen met iemand 300 km verderop, en zie je zoiemand gewoon in je huiskamer.

S. Skypen is alleen leuk als je iemand al goed kent, vind ik.

SHANITA130 · Berichten: 7083

GERRIT084 schreef:

En daar bij gelaten, het is hier één groot tranen dal, en daar zal vreugde zijn geen pijn en geen verdriet

Dát vind ik er mooi gezegd. Ja, dat is ook zo de kern van het Evangelie.

Ja, wat zou het Evangelie nu zijn, zonder de zekerheid van eeuwig leven.
(deze tekst staat ook ergens in de bijbel)

Ergens in Corinthiërs: dood waar is uw prikkel, de dood is van zijn prikkel ontdaan.

Wat natuurlijk niet wegneemt, dat er veel verdriet en/of boosheid is bij degene die achterblijven.

SHANITA130 · Berichten: 7083

PIETER619 schreef:

Natuurlijk bid ik voor je ,

Dank je, Pieter 619!

Wat lief!

SHANITA130 · Berichten: 7083

ANNETTE050 schreef:

Shanita, je posting raakte me.
Weet dat de Heere God trouw is. Trouwer dan je denkt.
Natuurlijk bid ik voor je, we zijn net een kleine gemeente hier.
Hou je taai, meid.
Jezus heeft de werken van de boze overwonnen en vernietigd.

Dank je Annette050,

Ja, idd net een gemeente.

Ja, ik had het er gister ook over met een zuster van hier.

Kijk, ik wil niet anderen de schuld geven, ik kán duidelijke grenzen geven, dit en dat niet dat en dat en dat weer wel.

En als ik dat consequent ga blijven doen, ja, blijf ik in de rust, zo ook de mensen met wie ik omga.

Dat 'grenzen aangeven' kan natuurlijk over alles gaan.

Door de week, ja op een enkele uitzondering na, wil ik om 10 uur slapen.

Ik hou het even bij dit belangrijke voorbeeld.

Bedankt voor je belangrijke voorbeelden!

SHANITA130 · Berichten: 7083

gefeliciteerd!!!!! Lachende smiley

SHANITA130 · Berichten: 7083

Beste broeders en zusters,

Ik heb het gevoel best wel overspannen te zijn.

Daar wou ik gebed voor vragen.

Dat ik dingen weer in perspectief enzo kan zien.

En dingen kan doen die ik wil doen.

Alvast bedankt!

Ik bedoel dus niet dat ik ongelukkig ben; ik heb mijn behandelaar al drie!! weken niet gezien vanwege vakantie, en ik zie haar weer deze week.

Iig, dit schrijven hier doet me ff goed!

Ik neem even me 'indien nodig' tablet in. Ja, God heeft de artsen ook wijsheid gegeven om deze tabletten te ontwerpen zeg maar.

Ja, bij dat idee al voel ik me al beter.

Laterz!

Nou, ben al wat rustiger met me 'indien nodig tablet'.

Ach, ja, dreigde overzicht kwijt te raken, ben nu weer in de rust.

SHANITA130 · Berichten: 7083

ANNETTE050 schreef:

Anderhalve maand geleden werd bij één van mijn Noorse Boskatten HCM vastgesteld. Een ziekte, waardoor de hartspier steeds stugger wordt, de rechterkamer van het hart kleiner en de linkerkamer groter.
De dierenarts wilde haar in laten slapen, maar ik kón het gewoon niet. Ze is nog maar 3 jaar en zo komisch en aanhankelijk. Ze heeft het niet verdiend om zomaar opgegeven te worden. Ik wilde haar de kans geven er bovenop te komen, ze is zo een lief, trouw dier.
Ik heb voor haar gevochten. Ze was te moe om kleine brokjes te eten.
Alleen blikjes met paté, dun uitgesmeerd op een schoteltje, met een beetje water erdoorheen, kon ze maar met kleine beetjes naar binnen likken.

Maar de medicatie slaat helemaal aan, ze er weer bovenopgekrabbeld, de dappere kleine vechter.
Ik heb erg veel tegenslag en verdriet gehad, maar het voelde vanmorgen zó goed, dat ze me een speelse tik met haar poot gaf, vanaf haar plekje op de krabpaal. Even met haar gestoeid. Zoals vroeger.

Gek, dat zoiets je weer zoveel moed kan geven om verder te gaan , zelf ook weer te gaan vechten. Er zijn dus toch nog artsen en mensen, met het hart op de goede plek. Mensen voor wie alles niet om geld draait, maar die van harte bereid zijn voor zoiets het onderste uit de kan te halen. Eén van de dierenartsen heeft kostenloos met een specialist gebeld, welke medicatie het beste was.

Mensen, voor wie leven op zich waarde heeft, ook al is het maar een dier.

Wat een mooi, prachtig verhaal!

Dank! Het bemoedigd mij ook!

SHANITA130 · Berichten: 7083

TESSYBEAR731 schreef:

Ken je dat gevoel? Dat er iets gebeurt dat je zó ontzettend bóós maakt...
Dat je enkel en alleen omhoog kunt kijken, je armen in de lucht kunt gooien en aan God vragen; "Waarom?"

Neem nou vanmorgen; in de kerk werd bekend gemaakt dat een 41-jarige man plotseling is overleden. 41!! Zomaar, in zijn slaap. Hij laat een vrouw en twee kleine kinderen achter.
En dan kan ik zo bóós worden! En me zo goed de onmacht voorstellen die zijn vrouw moet voelen, nog geen 40, gelukkig gezin, en in één klap is het weg... En daar stond ik dan.. te midden van die gemeente.. met mijn ogen naar het kruis gericht.. mijn armen in de lucht.. En alles dat ik kon uitbrengen was; "Waarom?"

Hebben jullie dat ook wel eens? Wat doe je dan? Hoe ga je daarmee om?

Ik heb dan wel verdriet.

En ik weet dat degene nu bij God is.

Boos? Nee. Niét in dít specifieke geval.

Wel als de man was doodgeschoten, maar dan boos op de dader.

En waarom God deze man nu al bij zich wilde hebben, ja, dat weet God zelf alleen...