Berichten van MARIO216

MARIO216 · Berichten: 4992

Zondag 11 december, Psalm 142: 6-8; Al wat ik heb.

Kan het zover met ons komen dat we niets meer overhouden dan God alleen? Ik denk het wel. Als alles voor de wind gaat, heb je je handen vol aan duizend dingen. Je hebt werk, je huis, misschie een gezin; je toekomstplannen, je hebt tal van hebbedingetjes om je heen, speelgoed voor volwassenen. Je hebt je muziek, je lievelingsboeken, je buren, kennissen, vrienden. Ik zou met gemak een hele pagina kunnen vullen met een opsomming van dingen die wij mensen allemaal ‘hebben’. Maar er komt een dag waarop je niets meer hebt. Ik stel me wel eens voor dat ik op mijn sterfbed lig. Dan moet je alles, zelfs de allerliefsten om je heen: degene met wie je het leven deelde, je kinderen, je kleinkinderen. Je moet er niet aan denken, maar je doet het toch. En eigenlijk is het nog eens niet zo gek daar zo af en toe aan te denken. Want bij alles wat onzeker is in dit leven, weet je heel zeker: eens komt die dag. En wat houd je nog over? Niets!
Niets? ‘U bent mijn schuilplaats, al wat ik heb in het land van de levenden.’ Om misverstanden te voorkomen: de dichter van de psalm denkt niet aan zijn sterfbed. Hij denkt wel aan alle sores waarin hij is verzeild geraakt. Hij zit midden in een spelonk van ellende. Maar ondanks alles en midden in al die narigheid, roept hij het uit: ‘U bent mijn schuilplaats, al wat ik heb in het land van de levenden!’ En met dat land van de bedoelt hij dan dit aardse bestaan. Alles wat hij nog overheeft, is samen te vatten in dat ene woord: God. Hij kan geen beroep meer doen op familie of vrienden, hij is ver van huis en haard, hij zit van alles en iedereen verlaten in die stikdonkere spelonk – maar God is bij hem. ‘Al wat ik heb in het land van de levenden.’ Wat een armoede in zo’n situatie ook geen God meer te hebben. Wat een rijkdom zelfs dan te weten: Hij is bij me. Hij laat me nooit alleen.

Tot U roep ik dat Gij, o Heer,
mijn schuilplaats zijt, mijn tegenweer,
mijn deel, mijn erve in het land
der levenden, mijn onderpand.

MARIO216 · Berichten: 4992

PIETER649 schreef:

Wat erg leuk was deze week, een bezoek van de reintegratieambtenaar.
Ze had papieren bij zich waarmee mijn bedrijf officieel reintegratiebedrijf word.
Die mogelijkheid heb ik omdat meer dan 30% van mijn medewerkers een zware handicap heeft.

Als dit geregeld is, komen meerdere gehandicapten hier per week 10 uur werken met behoud van uitkering om te bezien of ze weer terug kunnen in het arbeidsproces.
Ik krijg dus gratis personeel en vadertje staat zorgt voor de inrichting van de arbeidsplaatsen.

Win-win situatie dus Lachende smiley

Je zal nog eens werkgever van het jaar worden !!! Clown smiley

MARIO216 · Berichten: 4992

Zaterdag 10 december, Psalm 142: 1-5; Alles wat mij benauwt.

Een spelonk is ook niet alles. Daar kwam David achter, toen hij op de vlucht voor zijn schoonvader, koning Saul, in een spelonk zijn toevlucht nam. Daar zit je dan, met al je sores je angsten, de beklemming die je lijfelijk in zo’n spelonk ervaart. Je kunt geen kant meer op dan alleen de verkeerde: naar buiten toe, waar de mannen zijn die op je leven loeren. Zo’n spelonk lijkt heel mooi, maar is in wezen een doodlopende weg. Als je er eenmaal in zit, zit je in je eigen gevangenis. Geen wonder dat de dichter van de psalm het benauwt krijgt. En in die benauwdheid doet hij het enige wat nog een beetje helpen kan: hij stort zijn hart uit voor God. Er zijn mensen die in een soortgelijke situatie anders reageren. Je zwijgt. Je probeert dapper het leed te doorstaan. Je kropt op wat er aan onvrede in je leeft. Maar het helpt niet. Het gaat je, letterlijk, aan je hart.
De psalmdichter kiest een andere weg. Hij gooit zijn spanning eruit. Hij gooit die naar God toe. Hij stort zijn hart uit, zoals je een emmer water leeggiet. Bij God klaagt hij zijn nood. Nee, hij formuleert geen keurige gebeden. Hij zegt niet met mooie, goedgekozen woorden wat hem zo dwarszit. Hij schreeuwt het uit naar omhoog. Zou het verder komen dan het plafond van zijn spelonk? Vast en zeker! Als je daar niet meer op zou kunnen vertrouwen…
Roepen in de spelonk. Misschien is dat wel een goed beeld voor wat geloven is: in de begrensde en soms o zo benauwde ruimte die leven heet, roepen tot Hem bij wie ruimte is en rust. En zie, wie zo roept, zo schreeuwt tot God, die zal bij tijd en wijle ervaren dat de donkerste spelonk geen gevangenis meer is, maar een hand van liefde om je heen.

Tot God den Heer hief ik mijn stem,
ik riep tot God, ik smeekte Hem.
Alles, alles wat mij benauwt
heb ik den Here toevertrouwd.

MARIO216 · Berichten: 4992

Vrijdag 9 december, Psalm 141: 5-10; Bij u schuil ik.

Schuilen. Wie alleen al kijkt naar de voorkant van dit boek, kan vermoeden dat het op menige bladzijde in dit boek over schuilen gaat. Als een spelonk, zo is de Eeuwige van Israël. Als een schuilplaats in de wildernis, zo is Hij, de Bron van ons leven, de Behoeder van ons bestaan. Wat weten wij van Hem? Hoe zullen wij zijn geheim doorgronden? Wie zijn wij, nietige mensjes op deze aarde, lachwekkend klein, vanuit de ruimte gezien niet veel groter dan miertjes in een molshoop: een prooi voor kosmische machten en krachten, slachtoffer van demonische kwelgeesten. Waar kunnen wij heen, als de winter komt, de vrieskou van de dood?
In de psalmen wordt ons gezegd waar wij een schuilplaats kunnen vinden. Nee, nergens ter wereld is een bunker die afdoende bescherming biedt tegen het verwoestende geweld van atoombommen. Nergens zul je veilig zijn als objecten uit de ruimte de aarde raken en haar uit haar wankel evenwicht brengen, met alle gevolgen van dien. Het is niet verstandig je elke dag weer allerlei doemscenario’s voor ogen te halen wat de toekomst betreft. Er zijn mensen die je precies kunnen vertellen hoe vreselijk het allemaal in de komende tijd worden zal, maar je weet het met de Vader van Jezus Christus maar nooit! Zijn wegen zijn vaker anders gegaan dan massa’s mensen dachten…
Hoe dan ook, hoe verschrikkelijk de tijd die komen zal ook moge wezen, er is een schuilplaats! De Eeuwige zelf staat garant: bij Hem ben je veilig. De dichter van de psalm heeft er weet van. Israël ziet zich omgeven door vijanden, het ligt als het ware voor de muil van de ondergang, maar zie, de Eeuwige is als een spelonk. ‘Ik schuil bij u.’ Wij kennen een God die zelfs voor mensen midden tussen leeuwen een schuilplaats is.

Zo aan dood en graf prijsgegeven
hef ik tot U mijn smachtend oog,
ik schuil bij U: trek mij omhoog,
verzamel weer mijn vege leven.

MARIO216 · Berichten: 4992

CHATULIEM619 schreef:

ON TOPIC MENSEN!!!!!!!!!!!!

Terugkomend op erfzonde. Ik kan me voorstellen als je gelooft dat je slechts een zondaar bent, tot niets toe in staat, dat dat invloed heeft op de kijk op jezelf en de kijk naar God. Want we zijn immers niet in staat God te behagen....

Snap ik niet. Waarom kan je God niet behagen ??

MARIO216 · Berichten: 4992

COOTJE711 schreef:

Kom er net achter dat Sint een schenking geboekt heeft op m'n rekening...... Kussende smiley

Bij mij komt de kerstman Coole smiley met zonnebril

MARIO216 · Berichten: 4992

COOTJE711 schreef:

òf hij vind daar een dochter van Farao Knipoog smiley

Veranderd in een mummie Verraste, verbaasde smiley

MARIO216 · Berichten: 4992

COOTJE711 schreef:

Dat doet ze hier op cm Knipoog smiley

MARIO216 · Berichten: 4992

“Wees nooit bang voor de woede van anderen als u doet wat u vindt dat u moet doen.” Burgemeester van der Laan in de raadsvergadering, dec. 2011.

MARIO216 · Berichten: 4992

Over een paar weken is er er weer, de TOP2000; deze staat weer nummer één:

http://www.youtube.com/watch?v=k-ARuoSFflc&feature=artistob&playnext=1&list=TLCii7JgOI4Mg

MARIO216 · Berichten: 4992

Donderdag 8 december, Psalm 141: 1-4; De deuren van mijn mond.

Dat mag dan wel een sterke engel zijn, die wacht voor mijn mond. Een soort hemelse bodyguard. Een engel met boksbeugels en een leren riem om zijn witte toog. Want daar komt me wat naar buiten! Als ik de deuren van mijn mond openzet, weet je niet half wat te voorschijn kan komen… Keurige praatjes en prettige preken, zeker. Maar dat is lang niet altijd het geval. Soms verdringen de boze woorden en valse vervloekingen zich in de hal van mijn mond. Soms stroomt er een golf van kritiek over die lippen heen, een zee van verwijten.
De dichter van de psalm van vandaag kent zichzelf een beetje. Hij bidt. Hij draagt zijn gebed op als een offer, het kringelt als wierook naar de hemel. En wat bidt hij dan zoal? Dat God hem zal beschermen tegen kwade woorden. Zijn die dan zo kwalijk? Ja, dat kunnen kwade woorden zomaar zijn. Je bedoelt het misschien nog niet eens zo kwaad, maar de ander doorziet meestal niet je goede bedoelingen. Het floept eruit, je besluit van het ene moment lik op stuk te geven, elke vorm van diplomatie te laten varen, en daar ga je, de ene na de andere volzin, verwijt op verwijt, aanklacht op aanklacht. En pas achteraf realiseer je je wat je hebt aangericht. Dat is niet altijd en per definitie helemaal fout. Het is goed van je hart geen moordkuil te maken. Maar toch, in veel gevallen heb je er subiet geen spijt van. Je ziet opeens heel helder: zo bereik ik mijn doel niet. Ik had me moeten inhouden, ik had het anders moeten zeggen, liefdevoller. ‘Zet een wacht voor mijn mond.’ Ja, het mag de engel Gabriël zelf wel zijn… Die zou mijn lippen wel in toom kunnen houden! Gabriël, die is gespecialiseerd in goéde woorden, in positief nieuws. Gabriël, die ik ken van Bethelem, van het engelenkoor, van het Ere zij God. Engelen voor je mond te leren je het vloeken af. Engelen op je lippen leren je Gods glorie zingen!

Doe mij, Heer, te rechter tijd zwijgen,
laat mij niet spreken zonder grond,
bewaak de deuren van mijn mond,
laat niet mijn hart tot kwaad zich neigen.

MARIO216 · Berichten: 4992

Woensdag 7 december, Psalm 140: 7-14; Wonen voor zijn aangezicht.

Wonen. Je kunt erover wakker liggen. Je wilt verhuizen. O juist niet. Je bent op zoek naar een huis, maar je kunt niets vinden. Of je hebt het erg naar zijn zin, maar de buren zijn onuitstaanbaar. Wonen. Bron van vreugde. Bron van ergernis.
De dichter van de psalm woont nu niet bepaald in een omgeving waarvan je kunt zeggen dat die romantisch is. Schurken, schavuiten. Criminelen hebben het op hem gemunt. Zo ergerniswekkend zijn hun praktijken dat hij God bidt hen een kopje kleiner te maken. ‘Dat vurige kolen op hen neerstorten, dat ze vallen in een kuil waaruit ze nooit meer opstaan.’ Alles wijst erop dat de dichter nu niet bepaald wat je noemt prettig woont. Integendeel. Het leven is een hel.
Hoe houdt zo’n man het uit? Hij houdt het uit dankzij Gods belofte. ‘Dit weet ik: de Heer doet recht aan zwakken en armen.’ Dat is punt één. Hij weet: de Heer staat aan zijn kant. En punt twee is: ‘De rechtvaardigen zullen uw naam prijzen, de oprechten wonen in uw nabijheid.’ Is dat toekomstmuziek, het lied van de nieuwe hemel en de nieuwe aarde? Ook wel, denk ik. Maar het is vooral muziek die hier en heden ziel en zinnen streelt. ‘De oprechten wonen in uw nabijheid.’ Waar recht woont, daar woont God. Waar mensen eerlijk en oprecht door het leven gaan, daar is de Eeuwige niet ver. Om een andere psalm te parafraseren: waar liefde woont, daar woont God zelf. Ik geef toe: in deze psalm gaat het vooral over mensen die door God in het gelijk zijn gesteld, maar ik zou menige plaats in de Bijbel kunnen aanwijzen waar mensen zelfs midden in de grootst misère Gods nabijheid ervaren. Je kunt nog zo beroerd wonen, met de liefde van de Eeuwige in je hart is zelfs het kleinste krot een paleis van vrede.

Ik weet: de Heer zal vonnis wijzen;
’t verdrukte volk wordt opgericht.
In recht hersteld zal het Hem prijzen
en wonen voor zijn aangezicht.

MARIO216 · Berichten: 4992

http://www.youtube.com/watch?v=xBcMKwbMEcQ

MARIO216 · Berichten: 4992

Dinsdag 6 december, psalm 140: 1-6; Bij U geborgen.

De boze, de goddeloze – je vindt allerlei vertalingen voor het woord dat in de Nieuwe Bijbelvertalingen met schurk is aangeduid. Ik vind dat nog niet zo gek. Het heeft in elk geval de gevoelswaarde van wat hier ook werkelijk bedoeld wordt. Je zou bijna het woord schoft gebruiken. Het betreft mensen die van God los zijn. Een goddeloze is niet iemand die niet meer naar de kerk gaat. Een goddeloze is niet iemand die niet meer naar de kerk gaat. Een goddeloze is iemand die compleet van Gods geboden los is. Die van God-losse mens trekt zich nergens meet iets van aan en zal zelf wel bepalen wat goed is en wat kwaad is en wat kwaad. De schurk! Hij steelt, steelt, rooft – en gelooft dat er geen God in de hemel is die kan zien welk onheil hij zo op aarde aanricht. Zijn tong? Scherp als die van een slang. Zijn lippen? Glijbaan voor gif. Voor duizenden is de van-God-losse mens een held, dankzij grof geweld. Zo was dat, in de dagen van het oude oosten. Zo is dat nog altijd, in de dagen van ons geciviliseerde westen.
Wij zullen ertegen in opstand komen. Wij zullen ons ertegen verzetten! In woord en daad. Maar wij zullen ook en overal onze handen vouwen. Of die omhoog heffen, tot God die in de hemel woont. Wij zullen roepen, smeken: ‘Houd mij, HEER, uit de handen van schurken, behoed mij voor hun bruut geweld.’ Helpt dat dan, al dat bidden? Jazeker. Soms verhoort de Eeuwige zo’n gebed direct en letterlijk. Dan steekt Hij een stokje voor de snode plannen van die schurken. Maar meestal gaat het anders. Dan gebeurt we wat er gebeurt. Met dit verschil: je bent sterker dan je anders zou zijn. Je bent gewapend. Niet met dolken en messen en pistolen. Je bent gewapend met het Woord. Je draagt een schild van geloof en een helm van behoud. Je staat je mannetje of je vrouwtje. Je bent voor de duivel niet bang. Je bent geborgen. Omdat de Eeuwige je verbergt. In zijn hoede ben je wel geborgen. In zijn hart kan geen vijand je vinden.

Bescherm mij en bewaar mijn gangen.
Als adders spuwen zij venijn.
Hun tong is scherp als die van slangen.
Laat mij bij U geborgen zijn.

MARIO216 · Berichten: 4992

Eerst een intro, want stel je voor:
het is niet je niet bekend
dat die in het rood geklede oude vent
in Nederland is met een reden

elk jaar zingen de kinderkeeltjes in het koor:
“Kom maar binnen met je knecht!”
en tadaa, weer een wortel als hoofdgerecht
voor het arme paard (maar ach, weet die veel)

Kijk, het belangrijkste komt even na zeven uur
dan pakt die man namelijk z’n grote boek
en gaat hij naar al je daden op zoek.
Goede en slechte, alles komt aan het licht

Eigenlijk is het wel een beetje zuur
doe je het hele jaar je best om goed te zijn
alleen nét op het einde verzorg je je broeder zielenpijn
dan ben je voor Sint eigenlijk al afgegleden

5 december, m’n laatste kans vandaag:
Ik google naar sinterklaasliedjes en zing me schor,
dit is toch goed voor op z’n minst een reep van Cote d’Or
want met veel moeite pers ik nog een refreintje uit m’n keel

Toch krijg ik een wee gevoel in mijn maag
Stel je voor dat het allemaal niet baat
en ik m’n reputatie eigenlijk te erg heb geschaad,
dan komt dat enkeltje met die boot nu wel vol in zicht

Sorry buren, ik moet nog even door met zingen.
Ik besef nu terdege dat ik stout ben geweest
als ik stop kan ik wel dag zeggen tegen dit feest
opgeven kan ik niet en daarom als bonus nog een gedicht

Als ik nu geen spijt heb gebeuren er nare dingen
niet zozeer mijn verblijf in Spanje, dat lijkt me wel tof
maar ja, drie dagen reizen in zo’n zak van jutestof
dat had ik toch wel graag vermeden

zo’n zak is niet alleen nauw maar hij ruikt ook muf
Ik hoop dus dat mijn broeder me kan vergeven
en ik met het oordeel van Sint hier door kan leven
en morgen met een blij hart m’n chocoladeletter deel

Of stel ik me nu aan en is dat jute geval gewoon pure bluf?

MARIO216 · Berichten: 4992

Ter ere van zijn verjaardag:

http://www.youtube.com/watch?v=L5nBdXq-zPg

MARIO216 · Berichten: 4992

Maandag 5 december, Psalm 139: 19-24; Doorgrond mijn hart.

Sinterklaasavond! Lang leve de Hollandse gezelligheid! Even alle ellende vergeten de kachel aan, de zak van zolder, gevulde speculaas, marsepein en pepernoten – oerknusse huiselijkheid te top! En dan ook nog het slot van psalm 139. Maar dat slot is wel het minst geschikte psalmgedeelte voor sinterklaasavond dat je lezen kunt. Het spreekt over haat. ‘Zou ik niet haten wie u haten?’ De psalm liegt er niet om: ; Ik haat hen, zo fel als ik haten kan, ze zijn mijn vijand geworden.’ De goed-heilig-man ziet je al aankomen! Ik vermoed dat hij je nog geen pepernoot zal geven… En wat nog veel belangrijker is: zou je er wel bij Christus mee voor de dag komen, met het slot van deze psalm? Past dit doek vol haat- en wraakgevoelens wel in de lijst van het evangelie?
Hoe belangrijk de woede en het verdriet van de psalmdichter ook zijn, haat staat inderdaad haaks op de grondregels van Gods koninkrijk. Hoewel… het gaat hier om hen die Gód haten. Het gaat hier om afkeer van alles wat goed en goddelijk is. De dichter heeft hier handlangers van de duivel, demonische kwelgeesten op het oog; hij heeft het over laffe moordenaars, niets en niemand ontziende terroristen. Kun je zulke mensen anders tegemoet treden dan met haat? Ja, toch. Zie Jezus. En alsof de dichter van de psalm zelf ook wel aanvoelt dat hij met zijn haat zomaar de grenzen van Gods koninkrijk zou kunnen overschrijden, besluit hij zijn lied met een gebed. ‘Zie of ik geen verkeerde weg ga, en leid mij over de weg die eeuwig is.’ Sinterklaas weet met dit verlanglijstje geen raad. Maar de goede, heilige man die Christus is, wel. Zijn Geest doet niets liever dan ons leiden op een weg van oprechte vergeving en waarachtige liefde.

Doorgrond, o God, mijn hart; het ligt
toch open voor uw aangezicht.
Toets mij of niet een weg in mij
mij schaadt en leidt aan U voorbij.
O God, houd mij geheel omgeven,
en leid mij op de weg ten leven.

MARIO216 · Berichten: 4992

http://www.youtube.com/watch?v=_-yskHbN6gs

MARIO216 · Berichten: 4992

http://www.youtube.com/watch?v=WPmy2fCuTjs&feature=related

MARIO216 · Berichten: 4992

Op de discussie terug te komen. Schaamte was één van de eerste zonde. Toen Adam en Eva uit het paradijs moesten ontdekten zij dat zij naakt waren en zij schaamden zich.

MARIO216 · Berichten: 4992

CHATULIEM619 schreef:

Dat doet men ook met opdragen, en idd uiteindelijk is die belofte het belangrijkst. Maar al die leerstelligheden erom heen vind ik niet juist. In sommige gevallen weerhoudt het de mensen juist om tot een levende relatie met God te komen. En zoals ik al in eerdere bijdragen heb aangegeven, merk ik dat juist de mensen, die buiten de kerk belanden, dan pas tot een echte levende relatie met de Heer komen. Of dat hun relatie juist verdiept wordt. Mensen leunen vaak op de kerk voor hun geestelijke groei, en als dat wegvalt, zie je dat ze tot ontdekking komen, dat ze zelf keuzes moeten maken.

Is het daadwerkelijk zo, dat een kind door besprenkeling ingelijfd wordt in Christus, of zou het zonder besprenkeling even goed bij God horen? Dat laatste geloof ik, God veroordeelt geen kinderen..
Als je daadwerkelijk gelooft, dat de besprenkeling daarvoor bestemd is, zou je ook moeten geloven dat zonder besprenkeling een kind niet ingelijfd is in Christus.

En als je gelooft, dat erfzonde ermee teniet gedaan kan worden, dan moet je ook geloven, dat als men niet besprenkeld is, de erfzonde nog steeds bestaat en dat mensen verloren gaan..

In alle reacties van de pedobaptisten, zie ik dat ze de ene kant wel benadrukken, maar gemakkelijk over de consequentie van dit denken heen stappen.
Daarom ben ik een credobaptist. Je wordt gedoopt op grond van je geloof en je bekering. Dat is wat ik in de bijbel lees en ik heb geen enkele aanleiding gezien, om van dat principe af te stappen.

Erfschuld bestaat niet. Een kind is niet verantwoordelijk voor de daden van de ouders. Zondige natuur bestaat wel, maar daar heeft de besprenkeling geen enkele invloed op...

Op dit punt is juist het verschil tussen jouw en mij, tussen geloofsopvatingen onderling. God houdt van kinderen. Ik geloof ook niet dat wij het ooit eens kunnen worden. Maar daarom bestaat er idd wel iets van erfzonde. Anders was er geen kwaad in de wereld.

MARIO216 · Berichten: 4992

Zondag 4 december, Psalm 139: 13-18; Mijn oerbegin aanschouwd.

Tegenwoordig krijg je al ver voor de geboorte in het ziekenhuis een foto mee: onooglijk klein zie je dan iets waarvan je geloven mag dat het een kindje is. Een pril begin. De psalm van vandaag gelooft dat er Eén is die zelfs het vormloze begin al heeft gezien. Als er nog iets niets gevormd is, als alles nog openligt en het nog alle kanten op kan, dan ziet de Eeuwige al het leven dat zich aandient. Hij heeft mijn oerbegin aanschouwd. Een wonder!
Mooi – maar je zult dit maar lezen als je zelf dolgraag een kindje zou hebben en van de dokter te horen hebt gekregen dat je onvruchtbaar bent. Je zult deze psalm maar moeten horen in de kerk en nog nooit de man of de vrouw van je leven zijn tegengekomen. Je zult deze bladzijde maar lezen en vader of moeder van een zwaar gehandicapt kindje zijn… Wat doe je dan met zo’n psalm? Een God die het oerbegin aanschouwt – had die dan niet even beter kunnen opletten? Wie zo redeneert ziet God ten onrechte aan voor een mislukte manager. Het gaat ook niet op Hem als een soort Sinterklaas te zien, die altijd maar precies moet geven wat wij graag hebben willen. God is de Bron van het leven, Hij is de Levende zelf. Dat leven is nu nog niet volmaakt. De Schepper moet zijn schepping nog voltooien. Donkere machten en krachten spelen Hem parten. Duivels duister is de keerzijde van het lichte leven. Reken maar dat de Eeuwige alles op alles zet om zijn doel te bereiken: een nieuwe hemel en een nieuwe aarde. Hoe vertroostend is het dan is het dan te weten: ook het verfomfaaide, gehandicapte leven ontgaat Hem niet.

Ik loof U die mij schepper zijt,
die met liefde mij geleidt,
Gij hebt mijn oerbegin aanschouwd,
In ’t diepst der aarde opgebouwd.
Niets blijft er voor uw oog verborgen.
Ja, Gij omringt mij met uw zorgen.

MARIO216 · Berichten: 4992

SHANITA130 schreef:

Doe je ze zelf bedenken, of kopieer en plak je ze gewoon?

Lachende smiley

Uit een dagboek.

MARIO216 · Berichten: 4992

CHATULIEM619 schreef:

Mijn vraag was, in hoeverre helpt de besprenkeling bij het bestrijden van de zondige natuur?

Bij de doop beloof je toch dat je je kind hem/haar te onderwijzen en (breder) leert te onderwijzen waarvan je de vader/moeder bent.

MARIO216 · Berichten: 4992

CHATULIEM619 schreef:

En hoe zie je dan de functie van de besprenkeling in deze? Helpt het om minder oorlog, ruzie jaloezie en andere kwalijke zaken te verminderen?

inlijving’ in Christus, waarmee noties verbonden zijn als dood en opstanding, vergeving en vernieuwing, het ontvangen van de heilige Geest en leerlingschap van Jezus, het deel uitmaken van het lichaam van Christus. Wanneer deze noties verdwijnen, boet de doop aan betekenis in.

MARIO216 · Berichten: 4992

CHATULIEM619 schreef:

Een leuk verhaal hoor, omfloerst met dure woorden, en toch niet bijbels. Jezus roept nergens op kinderen te dopen. De doop is een antwoord op de keuze van de persoon zijn. En je laat terecht zien, dat het het inlijven in Christus is. Daarmee is het volledig overbodig geworden, omdat kinderen per definitie geheiligd zijn. En de grens tussen inlijving in Christus en behouden zijn doordat je besprenkeld bent, is heel smal, in mijn ogen precies hetzelfde. En kinderen besprenkelen ten behoeve van de zonden van de ouders is volledige onzin.

Ben ik het niet mee eens, maar ja dat wist je al.

MARIO216 · Berichten: 4992

LISA610 schreef:

Ik wil niet vervelend doen Mario, maar ik probeer deze discussie juist steeds weer af te leiden van een discussie over de kinderdoop. Die wordt immers elders op het forum gevoerd. Juist daarom probeer ik het een beetje ontopic te houden. Het topic was erfzonde en mijn vraag is dan ook nog steeds hoe je van mening kunt zijn dat een baby zondig is c.q. zondigt.... Knipoog smiley

Het is hier al een keer eerder genoemd, maar wij stammen af van Adam en Eva. Doordat er een keer is geluisterd naar de duivel hebben, is Adam het paradijs uitgestuurd. En heeft hij nageslacht gekregen (ik, jij, iedereen) dat met die zonden geboren zijn. Het is als het ware in je DNA gepland. Dat maakt dat er oorlog is, ruzie, jaloezie en andere kwalijke zaken. Dat zie ik als erfzonde.

MARIO216 · Berichten: 4992

Het is hier niet de plaats om de legitimiteit van de kinderdoop aan te tonen. Toch is een enkel woord over de aard van de kinderdoop op zijn plaats.Het is niet ten onrechte dat kinderdoop wordt gezien als afgeleide van volwassenendoop. Afgeleid wil niet zeggen van mindere betekenis. De kinderdoop wordt verricht in het geloof dat ook deze handeling een echte heilshandeling is. In de kinderdoop is er nog niet sprake van een bewuste geloofshandeling van de dopeling. Die wordt over het algemeen naar de doopvont gebracht of gedragen. Toch hoeft iemand, die als zuigeling of kind gedoopt is, niet op deze doop terug te kijken als een halve doop. Ook de kinderdoop is verbonden met het Woord en ontvangen in het geloof en daarom een heilsteken van God.
Het geloof van het kind is op het moment van de doop niet ‘actief’. Het kind is niet bewust gelovig, maar daarmee evenmin bewust ongelovig. Het mag later wel vernemen dat Christus ook voor hem of haar heeft gekozen. Dat is de aanvangssituatie. Doop is daarom een ‘relevant gegeven’. De doophandeling, ook waar het gaat om de kinderdoop, is een complete handeling. De kinderdoop is geen ‘kinderwerk’. De doopgenade is geen halve genade. Er zit dus óók de notie in, die in het zogenaamde zondvloedgebed wordt gebeden: ‘gestorven met Christus en met Hem opgewekt’. Voor iedereen die opgroeit zal gelden: de werkelijkheid, die in de doop wordt afgebeeld, en als geschenk is gegeven, vraagt erom gelovig te worden toegeëigend. De doop vraagt om een antwoord. Daar kan niemand om heen. De kinderdoop is dus geen half werk is, maar het is wel een handeling, die openstaat naar de toekomst. Het is gericht op de belijdenis van het geloof. Het vraagt om geloof en een leven als leerling van Jezus, in liefde tot God en de naaste.
Toch kan niet ontkend worden, dat de kinderdoop kan losraken van wat met de doop volgens het Nieuwe Testament gegeven is, en dat het daarmee verburgerlijkt en van de radicaliteit wordt ontdaan. Een kinderdoop wordt veelal gezien als het ontvangen van een tastbare zegen, als het wijden van een kind aan God, het opdragen van een kind als teken van dankbaarheid, als een vieren van de gave van het leven. Deze noties spelen ook zeker mee in de doop, maar het is voor alles een ‘inlijving’ in Christus, waarmee noties verbonden zijn als dood en opstanding, vergeving en vernieuwing, het ontvangen van de heilige Geest en leerlingschap van Jezus, het deel uitmaken van het lichaam van Christus. Wanneer deze noties verdwijnen, boet de doop aan betekenis in. De doop is geen familiefeest, maar strikt genomen eerder een onteigening van jezelf en je familie, waarin wordt uitgedrukt dat het kind in de eerste plaats toebehoort aan Jezus Christus, en niet aan de ouders of de familie.

http://www.pkn.nl/site/uploadedDocs/Doopgedachtenis_KTO_08_02.pdf

MARIO216 · Berichten: 4992

Lisa, heb er even goed over nagedacht, en wikipedia nageslagen en zo heb ik het geleerd en komt wel overeen met wat ik denk.

De leer van de erfzonde

Volgens de christelijke leer is de erfzonde het gevolg van de zondeval. In het bijbelverhaal van de zondeval waren Adam en Eva de eerste paradijsbewoners, aan wie het door God verboden was te eten van de Boom van de kennis van goed en kwaad. Op aanraden van een slang - die traditioneel door de christenen in navolging van de rabbijnen gelijk wordt gesteld aan Satan - aten zij toch van die boom. Hierdoor verwierven ze kennis van goed en kwaad en werden zij onderworpen aan zonde en dood. Door deze eerste zonde werd de gehele mensheid sterfelijk en behept met een zondige natuur. Deze zondige en sterfelijke aard wordt, volgens het christendom, door ieder mens in de lijn van de geslachten 'geërfd' van de eerste voorouders.
De leer van de erfzonde is een centrale leerstelling in de christelijke dogmatiek. Het is een hoeksteen van de verzoeningsleer. De erfzonde veroorzaakt een verwijdering tussen mens en God en maakt een verzoening noodzakelijk. De erfzonde veroorzaakt tevens sterfelijkheid en lijden van de mens waardoor de zondige mens verlossing nodig heeft. Deze verlossing van de mens, tevens verzoening tussen mens en God, is gekomen, volgens het christendom, met de kruisdood en opstanding van de in Jezus Christus vleesgeworden God.
In de Rooms-Katholieke leer wast het doopsel de erfzonde af, maar er blijven sporen in de mens achter waardoor de geneigdheid tot zonde blijft bestaan, de zgn. 'begeerlijkheid'.Protestanten beschouwen de doop als een symbolische afwassing van de verdorven aard van de mens.
Het begrip erfzonde komt niet in de bijbel voor. Het leerstuk is wel gegrond op bijbelteksten, bijvoorbeeld Psalm 51:7 en Romeinen 5:12-19.

De leer van de erfzonde is gebaseerd op het werk van de kerkvaders, onder wie Augustinus. Het is op verschillende concilies vastgesteld, bevestigd en toegelicht. De concilies van Carthago (418) en Orange (529) keerden zich beide tegen de leer van Pelagius, het zogeheten pelagianisme dat de erfzonde ontkent. Op grond daarvan heeft de christelijke kerk het pelagianisme als dwaalleer veroordeeeld. De leer is opnieuw bevestigd en toegelicht op de concilies van Florence (1439) en Trente (1545-1563).

De erfzonde geldt, volgens het christendom, voor het gehele menselijke geslacht. Er is volgens de Rooms-katholieke Kerk een uitzondering: Maria, de moeder van Jezus. Zij is zondeloos geboren. Dit is vastgelegd in het leerstuk van de onbevlekte ontvangenis. Op grond daarvan kon ook Jezus zonder zonde worden geboren. Protestantse christenen kennen de leer van de onbevlekte ontvangenis niet. Wel is ook volgens hen Jezus zonder erfzonde geboren.

MARIO216 · Berichten: 4992

CHATULIEM619 schreef:

Volgens mij wast het bloed van Jezus van alle zonde. We hoeven niet de zonden van onze ouders te dragen. Het is een onbijbels ritueel, wat later theologisch is ingevuld.

Citaat @Mariska: Het gaat bij erfzonde niet om wat je voorouders deden,
maar om het feit dat je in zonden wordt geboren.