Berichten van MARIO216

MARIO216 · Berichten: 4992

YELNIN491 schreef:

wrom

Geluk dat er nog geen slotje op zit. Sinds vanmorgen weer problemen moet weer naar Chrome voor een mailtje Kotsende smiley

MARIO216 · Berichten: 4992

COOTJE711 schreef:

Treurig stukje Mario.....

Sterkte trouwens morgenochtend Knipoog smiley

Ben aan het werk

Heb je niet gezien Boze smiley

MARIO216 · Berichten: 4992

Dinsdag 20 december, Psalm 145: 15-16; Gij opent uw hand.

Ik geloof er niets van. Brood op z’n tijd. Moet je eens in Afrika gaan kijken! Terwijl de vrachten meel van de voedselhulp in de haven staan te bederven, sterven duizenden broodmagere hongerlijders. En dan zeker deze psalm citeren bij hun begrafenis? Een lachertje, een klap in het gezicht van mensen die tevergeefs hun leven lang op God hoopten. ‘Allen zien hoopvol naar u uit.’ Ja, dat zal wel, dat zie ik zomaar voor me. Maar dat brood, op de juiste tijd? De psalm liegt.
Dus: wordt het niet hoog tijd dat ik nu eens dat psalmboek afval en met de psalmen de hele Bijbel in de prullenbak stop? Moet ik dan altijd maar weer die Bijbel verdedigen en het opnemen voor die irritante psalmen, tegen beter weten in? Brood op de juiste tijd… Hoe velen zijn er alleen al niet in oorlog, in de Hongerwinter van 1944 en 1945, door honger omgekomen? Ook gelovige christenmensen, trouwe kerkgangers! In dat licht is zo’n psalm toch niet te handhaven? Hak nu toch eens een knoop door, geloof die onzin toch langer niet! Dit boek ik bijna uit, zoveel nieuws zullen de laatste psalmen niet laten horen, leg je er nu toch bij neer: die psalmen zeggen maar wat!
Goed, ik zal het toegeven. Ik zal toegeven dat ik psalmen hier en daar slechts met moeite kan meezingen. Maar ik weiger te erkennen dat ze de plank misslaan! Integendeel. Laat ik diezelfde Hongerwinter nog eens in gedachten roepen. Hoor je ze, zie je ze: de vliegtuigen vol met verrukkelijke, voedzaam brood? Reken maar dat toen deze psalm gezongen is! Mag een mens in zulke situaties dan misschien God danken voor hulp die voor duizenden níet te laat kwam? Trekken wij de boel niet volkomen scheef zolang wij niet inzien dat het overgrote deel van mens en dier al eeuwenlang dagelijks zoveel voedsel krijgt als nodig is?

Zie, alles ogen zijn op U gericht,
Heer, die te rechter tijd hun nood verlicht.
Gij opent uwe hand, en al wat leeft
Vindt voedsel, vindt al wat nodig heeft.

MARIO216 · Berichten: 4992

BRIGIT826 schreef:

Je reed op de driewieler Smiley die vol vragen zit

Dan wilde ik eigenlijk dat er zijwieltjes kwamen op mijn fiets.... Ben altijd zo bang dat ik val.

MARIO216 · Berichten: 4992

Het moeilijkste moment van de dag is als je net wakker wordt.
Je rekt je uit, nog half in dromenland, ontspannen en onwetend….. en dan opeens is daar dat besef. Als een kras op een plaat die abrupt de muziek stopzet, als een auto die crasht tegen een muur. Je weet het weer en je zou je willen verstoppen onder de dekens. Terug kruipen in de wereld van de onwetendheid, samen met duizend struisvogels met je kop in het zand, diep onder de warme dekens en vergeten dat het waar is. Maar het is te laat. De dag heeft je ingehaald, het licht schijnt op de harde feiten en je beseft het weer: dat alles anders is. Niets zal meer hetzelfde zijn.

Je moet het doen met wat er is, of je dat nu wilt of niet. Je kunt even blijven zitten op de rand van je bed, maar niet te lang. Het leven gaat door. Je kunt jezelf even buiten spel zetten, stil op de bank voor je uit blijven staren met de gordijnen dicht, maar niet te lang. Het leven laat je niet met rust. Je kunt je auto niet stilzetten op de snelweg van het leven, niet blijven zitten op de rand van de stoep terwijl iedereen doorloopt. Mensen vallen over je heen… dus je staat maar weer op. Je moet wel. Alles gaat door, hoe bizar dat ook voelt.

Er wordt geen rekening gehouden met de feiten die zich in jouw leven voordoen.
Dat jij net hebt gehoord dat je vader niet lang meer te leven heeft, dat je kind verslaafd is geraakt, dat je partner niet meer met je verder wil, is blijkbaar niet relevant. Nog steeds moet er geld verdiend, moeten er monden gevoed, boodschappen gehaald. De post moet van de mat, de krantenjongen komt gelukkig nieuwjaar wensen en je kunt hem niet laten staan met dat stomme kaartje in zijn hand. Je kind moet naar school of komt enthousiast aanrennen met een nieuw gemaakte tekening en verwacht een reactie van je.
Je ontsnapt er niet aan.

Nu kruip je nog even weg, op de rand van deze nieuwe dag. Je staat nog even stil. Vanachter je raam zie je hoe het leven ontwaakt, in een stroomversnelling raakt, en je voelt hoe het aan je trekt en zuigt en je met zich meeneemt. Het is niet eerlijk en tegelijkertijd je redding.
Een dezer dagen zal je jezelf betrappen op een glimlach, wanneer je luistert naar de verhalen van je kind. Je zult vertedering voelen. Misschien schrik je van het geluid van je eigen schaterlach bij een scene in een grappige film. De scherpe randjes zullen er vanaf gaan.
Je weet het, maar vandaag helpt dat nog niet.

Je staat op met lood in je schoenen. Het gemis ligt als een zware deken over je schouders en je sleept het met je mee de nieuwe dag in. Je doet de lichtjes van de kerstboom aan. Met tranen in je ogen, maar toch.
Je smeert een boterham en drinkt een kop thee. Zonder trek, maar toch…

Of je het nu beseft of niet, elke gesloten deur maakt dat een raam geopend kan worden. Elke leegte geeft niet alleen gemis, maar ook ruimte voor nieuwe dingen, nieuwe inzichten, nieuwe mogelijkheden.
Wat nu aanvoelt als een afschuwelijk scenario, kan achteraf bezien een nieuwe kans zijn om dingen anders te doen. Beter misschien.

Ik weet het. Vandaag kun je er nog niet bij.
Misschien morgen.

MARIO216 · Berichten: 4992

Was vanmorgen glad op de fietspaden. Ik was er niet op berekend maar niet gevallen.

MARIO216 · Berichten: 4992

Ja, iedereen fijne kerstdagen en een goed 2012; ook degene die op de Veluwe wonen Knipoog smiley

MARIO216 · Berichten: 4992

Maandag 19 december, Psalm 145: 7-14; Met macht en majesteit.

Nog even en het is kerst. Een koning in de kribbe. Is dat het koningschap waar psalm 145 overspreekt? Dat lijkt me niet. De psalm spreekt over een koning die geduchte daden doet, die groot en goed is en zicht ontfermt over heel zijn schepping. De psalm gaat over God. Niet over Jezus. Jezus deed geen geduchte daden. Nu ja, Hij genas zieken en wekte zelfs doden op. Maar de Romeinen verdreef Hij niet uit het land, laat staan dat Hij de wereld herschiep en zorgde voor een nieuwe aarde. De glorie van Christus moet je met een vergrootglas zoeken. Een kribbe, een kruis, een kroon van doornen. Het is maar wat je glorie noemt…. Wat moeten we eigenlijk met dat naderende kerstfeest? Is dat niet puur romantiek: dat kindje in een stal, de herders en de engelen, de wijzen en hun geschenken – één groot, maar volledig achterhaald sprookje?
Ik dacht het niet. Ik geef toe: van Gods onmetelijke glorie is de komst van Christus maar een kleine afspiegeling. God is groter dan Jezus. Hoewel… Kan God nog groter zijn dan juist in de kleinheid van zijn kind? Kan de glorie van de Eeuwige meer schitteren dan in de wijze waarop Christus mens was met de mensen, met een open oog en een open hart voor zieken, de zwakken, de zondaren? Hoe kan God een groter God en Koning zijn dan in de liefde van de Mensenzoon?

Zij roemen in uw koningschap, o Heer,
zij stellen in uw heerlijkheid hun eer.
Al wie hen hoort zal weten wie Gij zijt:
een vorst, bekleed met macht en majesteit.
Uw heerschappij is over alle tijden,
Ieder geslacht zal zich in U verblijden.
Die dreigen te bezwijken wilt Gij schragen
en Gij richt op, die zijn terneergeslagen.

MARIO216 · Berichten: 4992

PEET760 schreef:

http://www.youtube.com/watch?v=ktq-Jndxmvo&feature=related

een heel mooi nummer, geweldige stem

http://www.youtube.com/watch?v=ktq-Jndxmvo&feature=related Knipoog smiley

MARIO216 · Berichten: 4992

Zondag 18 december, Psalm 145: 1-6; Uw heerlijk licht.

Sinds die ene zondag kan ik deze psalm niet meer lezen zonder aan haar te denken. Niet zo lang voordat ze stierf, was ze weer in de kerk, zo blind als ze was. Met de gemeente stond ze op bij het slotlied, met haal brailleboek. Het ontroerde me. Haar handen zagen, haar ogen niet: haar vingers bewogen, betasten het papier, vlogen erover als was het een klavier. Spelend en zingend, zo stond ze daar, en zingende zag ze – ik werd het gewaar aan haar stralend gezicht en ik hoorde haar juichen: ‘Ik zal getuigen van uw heerlijk licht.’
‘Laten zij spreken over de glorie van uw majesteit.’ Ja, op verhoogde toon, samen zingend met anderen, lukt dat nog wel. Maar zomaar alleen, persoonlijk? Dat is een stuk moeilijker, laten we eerlijk zijn. Dan ervaar je jezelf al gauw als onuitstaanbaar vroom. Toch hebben we soms het gevoel dat het zo pas echt is. En dat het dus daarom ook zo moét. Met eigen woorden, in zelfbedachte zinnen zou je toch eigenlijk bij tijd en wijle aan de mensen om je heen duidelijk moeten maken wat God voor jou betekent. Zó wil Hij geprezen zijn, onze God en Koning. Zou het werkelijk zo zijn? Zeker, er is niets op tegen, mits het inderdaad niet overdreven zoet en vroom wordt. Maar om nu te zeggen dat het zo pas echt je ware is… Waar staat dat in deze psalm of elders in de Bijbel? God roemen, zijn naam prijzen, daar heb je misschien juist de gemeenschap voor nodig! Wat is er trouwens mooier dat dat samen te doen, als in koor, als uit één mond? Daar ga je elk geval óók voor naar de kerk: om te zingen. Om samen met broeders en zusters in het geloof onze Koning te prijzen. Om, zo blind als je bent, in het loflied van de gemeente te getuigen van het heerlijk licht, dat er nu al is en eenmaal ten volle komen zal.

Ik zal getuigen van uw heerlijk licht,
van al de wondren die Gij hebt verricht,
opdat men alom spreke van uw kracht,
en roeme in uw overwinningskracht.

MARIO216 · Berichten: 4992

COOTJE711 schreef:

hij is er toch weer vandoor....

En met de kerst komt zijn neef..... de kerstman

MARIO216 · Berichten: 4992

Zaterdag 17 december, Psalm 144: 9-15; Gelukkig is het volk.

De psalm eindigt met een plaatje: het lijkt wel Luilekkerland. Gevulde schuren, voedsel volop in voorraad, schapen en geiten, kudden, weldoorvoed. Niets wijst op oorlog, geen inval, geen geweeklaag – pais en vree alom. Te mooi om waar te zijn.
Te mooi om waar te zijn? Maar hoe lang leven wij nu al in zo’n paradijselijke toestand? In mijn geval wandel ik al zolang ik leef in zo’n paradijs! Ik weet heus wel wat verdriet is en ik heb meer dan me lief is de dood in de ogen gekeken – maar de oorlog heb ik niet meegemaakt. Wel: jaren van opbouw, economische groei, welvaart, technische vooruitgang. Ik heb nog nooit op een houtje behoeven te bijten, ik heb nog nooit mijn handje behoeven op te houden. ‘Geen inval, geen uittocht.’ Ja, de beelden van opmarcheerde troepen heb ik gezien, de beelden van gedeporteerde Joden ook – maar ik heb het allemaal van horen zeggen, ik heb het (al scheelde het niet veel) met mijn eigen ogen nooit gezien. God zij dank!
Wat ik wel gezien heb? Ontevredenheid. Wat ik wel gehoord heb? Gemopper. Sinds ik mij kan heugen lopen we nu al als Israël in de woestijn te schelden op van alles en nog wat. En soms doe ik er ook zelf aan mee. De politiek, de economie, de toestand in de wereld, de kerkelijke situatie, het geestelijk leven, het klimaat, de energievoorziening – en ga zo maar door. Is dan geen enkele reden om bezorgd of kritisch te zijn? Vast en zeker. Maar het lijkt er wel op dat wij ondanks alles compleet vergeten gelukkig te zijn. ‘Gelukkig het volk dat zo mag leven.’ Mens, geniet van je geluk! Is die ontevredenheid er misschien omdat wij wel het geluk, maar niet de God van het geluk willen kennen? Niets voor niets vult de psalm aan: ‘Gelukkig het volk dar de HEER als God heeft.’

Gelukkig is het volk dat ’t allen tijde
staat maken mag, o HEER, op uw geleide.
Gelukkig ’t volk, waaraan Gij welvaart geeft,
Het volk dat U, o God, tot Koning heeft!

MARIO216 · Berichten: 4992

Vrijdag 16 december, Psalm 144: 3-8; Dat Gij hem kennen wilt.

Er kwam eens een student in de antropologie bij een hoogleraar om tentamen te doen. “Wat is de mens?”, vroeg de professor. De student antwoordde: “Zegt u dat wel, professor!”
De psalm van vandaag geeft wel een helder antwoord. ‘Een mens is vluchtig als een ademtocht, zijn dagen glijden als een schaduw weg.’ Kortom, een mens is niets. Een stofje op de weegschaal. Een druppel aan een emmer. Dat is geen gemopper van een versomberderende grijsaard. Dat is de nuchtere constatering van iedereen die dagelijks de krant leest. ‘Weet je wie er overleden is?’ Je noemt een naam. ‘O ja, en nog zo jong?’ Het leven vliegt voorbij. Naar je gevoel kreeg je gisteren nog op school kerstvakantie, nu ben je al jaren met pensioen. Wat is de mens?
In de psalm die we deze dagen lezen, gaat het over oorlog. De dichter heeft te doen met barbaarse vijanden. In dat gewelddadige tumult gelooft hij dat God zijn schild is, zijn beschermer. En zodra hij daaraan denkt, beseft hij opeens hoe nietig zijn bestaan op aarde is. Je bent een mens van de dag. Als God je niet zou beschermen, zou je er bij het eerste het beste windvlaagje al niet meer zijn. Maar zo is het niet! Er is een God die aan je denkt.
Een God die aan je denkt… Een gedachte om even bij stil te staan. Denk niet dat God je vergeet: Hij denkt aan je. Hoe klein je bent, hoe nietig je leventje ook moge wezen, er is een God die jou in gedachten houdt. In leven en sterven. Wat een zegen: te weten dat ik niet vergeten zal zijn, ook niet zodra mijn naam voor hen later leven hooguit nog een vage herinnering is. ‘Ik zal je nooit vergeten.’ Menigmaal een loze belofte. Bij God een levende werkelijkheid.

Wat is de mens, o Heer? Hoe hebt Gij reden
aan mensenkinderen aandacht te besteden,
voor hen te zorgen, vriendelijk en mild?
Wat is de mens dat Gij hem kennen wilt?

MARIO216 · Berichten: 4992

THOMAS968 schreef:

Hoe was Doutzen, Mario?

Thomas.

Heel erg goed en soms ondeugend, en alles in 3D he Knipoog smiley

Ze was heel beschaafd. Maar heel de film is waanzinnig goed. Stoere mannen die bang zijn voor een ijsbeer en de dood in de ogen zien.

MARIO216 · Berichten: 4992

Het hoort eigenlijk bij gisteren. Maar de film NovaZembla was schitterend!

MARIO216 · Berichten: 4992

Donderdag 15 december, Psalm 144: 1,2; Schild dat mij dekt.

God leert de dichter vechten. De Allerhoogste schoolt zijn vingers voor de strijd. ‘Mooie God!’ zegt u. ‘Ik dacht dat God ons de oorlog afleert, zwaarden omsmeedt, van speren snoeimessen maakt. Van dat alles lees ik in deze psalm niets. Integendeel, God is degene die volken aan Israël onderwerpt, die de bliksem erin gooit, de volken uiteenslaat, zijn pijlen om hen te verdrijven.’
‘Ja, nou, en?’zeg ik dan. Zouden wij niet precies zo’n psalm zingen als we wisten dat onze famieleden zojuist waren afgevoerd naar Auswitz? Dat betekent toch nog niet dat God opeens een kannibaal geworden is, een woeste oorlogsgod die er maar een beetje op los timmeren naar believen? Soms heb je geen keus. Soms moet je wel geweld gebruiken om nog veel meer geweld te voorkomen of te bedwingen. Dat doe je dan niet graag. Dat doe je net ontzettend veel tegenzin. Een soldaat die oorlog leuk vindt, is gek. Hij die de psalmen las en was, ik bedoel: Jezus, Woord van God ten voeten uit, Hij heeft het nooit zover laten komen. Maar Hij was dan ook geen politiek lijder, laat staan minister-president. Eén keer was het bijna raak: in Jeruzalem. Op het tempelplein. Hij had de touwtjes al in handen, al was het maar om duidelijk te maken dat de hemel in feite op aarde de touwtjes in handen houdt. Bijna had Hij er op losgeslagen. Bijna. Hij hield zich in. En dat is hemels. Dat is goddelijk. Dat is ook nog eens een keer op en top menselijk. De ware humaniteit! Je slaat er pas op los als er werkelijk geen andere weg naar de vrede blijkt te zijn. En dán mag je weten dat God achter je staat. En voor je. En naast je. Hij is het schild dat mij dekt.

Gezegend Hij, de redder van mijn leven,
Schild dat mij dekt, mijn vesting hoogverheven.
Gezegend zij de HEER, die mij behoedt
En die de volken onder mijn voet.

MARIO216 · Berichten: 4992

Woensdag 14 december, Psalm 143: 9-12; Reik mij uw hand.

Zoals wel vaker wanneer ik de psalmen lees, zie ik Hem zomaar voor me staan: Jezus. Als er één was die psalmen als water opgedronken heeft, dan Hij wel. Voorspelden de psalmen de Christus? Ze spelden vóór wat zou komen. En Christus heeft ze nagespeeld. Van letter tot letter is Hij door het psalmboek gekropen. Hij had maar één passie: de wil van de Eeuwige te doen: Reken maar dat Jezus’ hart deze regel uit de psalmen stond gegrift: ‘Leer mij naar uw wil te volbrengen, u bent mijn God.’
Wat is de wil van God? Lees de Thora en je weet het. Lees de bergrede van Christus en je begrijpt het. God wil niets anders dan dat wij liefhebben: Hem en onze naaste als onszelf. Wie Hij dan wel is? De Onnoembare, de Eeuwige, de Altijd Andere die tegelijkertijd altijd dezelfde is. ‘Ik ben die Ik ben.’ Je moet Mij maar nemen zoals Ik bij je ben. Nooit kunnen wij God in onze broekzak steken. Nooit kunnen wij Hem vangen in dikke dogmatieken. Hij is en blijft een Geheimenis. Maar dan wel een Mysterie dat zich heeft geopenbaard. Hoe? In Wie? In Jezus vooral. Daar zie je – zo geloven we – de Eeuwige beter dan waar of bij wie dan ook. In Christus valt de helderste zonnestraal tussen de wolken op aarde. Hem lief te hebben en je naaste als broeder of zuster, als kind van diezelfde Vader, dat is wat God van ons vraagt. Jezus heeft alles op alles gezet om naar de wil van God te leven. Het heeft Hem zijn leven gekost. Maar het heeft Hem ook de verrijzenis bezorgd! God laat niet in de dood alleen wie naar zijn wil leven. Hij reikt zijn hand aan allen die – zij het met vallen en opstaan – op zijn weg willen wandelen. Voor wie op die weg gaan, blijken bergen vlak en zeeën droog.

Gij zijt mijn God, sta mij ter zijde,
mijn toevlucht als zij mij bestrijden.
Leer mij uw wil, reik uw hand.
Uw goede Geest zij mijn geleide;
voer mij in een geëffend land.

MARIO216 · Berichten: 4992

Dinsdag 13 december, Psalm 143: 5-8; Vroeger dagen.

Weet je nog van toen? Van vroeger? Van die goede, oude tijd? Weet je nog dat we buiten speelden in de zomer, kinderen nog? Weet je nog dat het ’s winters kon vriezen dat het kraakte, dat je schaatsen kon en sneeuwballen gooien en dat je kijken kon naar de ijsbloemen op de ruiten? En weet je nog van het kerstfeest van de zondagsschool? Van het spannende kerstboek dat je kreeg en van die grote, oranje sinasappel? Weet je nog van toen?
Naarmate je ouder wordt, denk je meer en meer terug aan wat vroeger was en misschien wel nooit meer terug zal komen. Pure nostalgie! Is dat wat de dichter van de psalm bedoelt? Is het een uitgeleefde bejaarde die voordat hij gaat dementeren een beetje sentimenteel aan het worden is? Geen sprake van! De dichter van de psalm denkt niet terug aan wat hijzelf allemaal presteerde. Hij denkt zelfs niet terug aan de behaaglijkheid van alle knusse dingen die hij als kind mocht beleven. Hij mijmert over Góds daden!
Is dat een variant op het bekende versje ‘Tel uw zegeningen, tel ze een voor een?’ Ik denk het wel. De dichter grijpt in zijn strijd tegen de vijand terug naar een wonderlijk wapen: de herinnering aan Gods goedheid. Hij bouwt een harnas van goede herinneringen op. Hij gaat voor zijn geestesoog nog eens alles passeren wat God gedaan heeft, voor zijn volk, zijn familie, zijn gezin, voor hem persoonlijk. Hij mediteert over de Eeuwige, die onze Schepper is en ook onze Verlosser. Dat is geen garantie voor een volmaakte rust van ziel en lichaam. Maar het helpt je wel om weer toekomst te zien. Deze God zal je ook blijven leiden!

Laat’s , morgens uw genade dagen,
voor ogen die het donker zagen.
Ik bouw op U en anders geen.
Wijs mij de weg van uw behagen,
mijn ziel wacht het van U alleen.

MARIO216 · Berichten: 4992

Maandag 12 december, Psalm 143: 1-4; Het hoofd gebogen.

Wat heeft de dichter van deze psalm op zijn geweten? Je krijgt het niet te horen. Hij is bang dat de Hoogste Rechter een vernietigend oordeel over zijn leven zal uitspreken. Waarom, dat hoor je niet. Deze psalm is geen biecht. Is het een lied van David? Zijn naam staat boven de psalm. In dat geval laat zich wel het een en ander vermoeden. Zo’n lieverdje was David niet. Of is de psalm slechts aan David opgedragen door een onbekende dichter? Hoe dan ook, de dichter van deze psalm gaat niet diep in op het onrecht dat hij heeft gedaan. Hij smeekt alleen de Eeuwige hem niet te straffen voor wat hij heeft misdaan. Stel je voor dat de Allerhoogste je voor het gerecht daagt en dat je Hem onder ogen moet komen met alles met alles wat je in dit leven aan schuld hebt opgehoopt! Wat – het doet er niet toe. Een ander heeft daar niets mee te maken. Een mens hoeft niet altijd de vuile was buiten te hangen. Hoewel, die gedachte bezwaart je soms nog meer dan de misdaad zelf. Dat anderen van je denken dat je brandschoon bent, terwijl je voor Gods aangezicht niet kunt bestaan… Dat je door het leven gaat als een vrome jongen, als een voorbeeldige dame – ze moesten eens weten! ‘Daag uw dienaar niet voor het gerecht, voor u is geen sterveling onschuldig.’ O, wacht even, gaan we de zaak veralgemeniseren? Iedereen doet wel eens wat fout! Voor U, o God, is niemand rechtvaardig! Zo je eigen schuld verdoezelen… Is dat eerlijk? Dat valt tegen van die psalmdichter! Of is hier iets anders gaande? Ik denk het. Ik vermoed dat de dichter van de psalm bedoelt: niet alleen de vijanden die mij op de hielen zitten, zijn schuldig. Ook ik, opgejaagde ziel! Laat niemand denken dat ik een arme drommel ben, een slachtoffer van de omstandigheden. Niemand is onschuldig, ik ook niet! Ik kom net zo goed in aanmerking voor een vernietigend vonnis van het hemelse gerecht als de mannen die het op mijn leven gemunt hebben. En daarom bid ik, ootmoedig:

Ik nader U, het hoofd gebogen.
Gij kunt, o Heer, geen kwaad gedogen,
ga met uw knecht niet in ’t gericht,
doe hem niet weg van voor uw ogen;
wie is rechtvaardig in uw licht?

MARIO216 · Berichten: 4992

Heb ook zonet vernomen van W'tje dat ze haar abbo niet verleng. Het doet echt werkelijk pijn in mijn hart. De compilmentjes van mijn muziekkeuze, Pietenstad, d'r vriendin, de Veluwe en het gezeur met Visser en Frankt. Heel veel gelachen en ook wel eens lieve mailtjes gehad.

Het ga je goed Willemijn! Huilende smiley, smiley in tranen

MARIO216 · Berichten: 4992

Kan niet op, hier gaat ze naar een concert:

http://www.youtube.com/watch?v=ZGoWtY_h4xo

MARIO216 · Berichten: 4992

http://www.youtube.com/watch?v=l3dKpzMMte0

MARIO216 · Berichten: 4992

Daar houd w'tje ook van:

http://www.youtube.com/watch?v=6eByMZJ9ueA

MARIO216 · Berichten: 4992

http://www.youtube.com/watch?v=Rhcs98EGwQw&feature=related

MARIO216 · Berichten: 4992

http://www.youtube.com/watch?v=txxEeM2iIak&feature=fvwrel

MARIO216 · Berichten: 4992

http://www.youtube.com/watch?v=D2bVnhfWmZg&feature=related

MARIO216 · Berichten: 4992

http://www.youtube.com/watch?v=ln_Ca2aVbhA&feature=related

MARIO216 · Berichten: 4992

Voor W'tje voor haar laatste dag: Can't stop thinking of you.

http://www.youtube.com/watch?v=c5-5gxCVE1Q&feature=fvst

MARIO216 · Berichten: 4992

CHATULIEM619 schreef:

Ik begrijp nog steeds niet echt wat het nut is van erfzonde. In mijn ogen leidt het juist af van het verlossingswerk van Christus...

Beetje tegenstrijdig hé, erfzonde versus verlossingswerk. Ik denk dat juist het verlossingswerk nodig is en blijft om ons te laten zien dat we zondige mensen zijn die het niet alleen kunnen. Wij hebben Christus iedere dag nodig....

MARIO216 · Berichten: 4992

A birthday is just the first day of another 365-day journey around the sun. Enjoy the trip. ~Onbekend