Berichten van MARIO216

MARIO216 · Berichten: 4992

[quote=COOTJE711]

Pas maar op, dalijk woon je door al het gezang nog maar in vijf huizen Smiley met dichtgeplakte mond

MARIO216 · Berichten: 4992

[quote=COOTJE711]

Je hebt er twee hé Uitdagende, speelse smiley die tong uitsteekt

MARIO216 · Berichten: 4992

"Niets maakt ons laffer en gewetenlozer dan de zucht om door alle mensen bemind te worden."

In het duits: "Nichts macht uns feiger und gewissenloser als der Wunsch, von allen Menschen geliebt zu werden."

Marie von Ebner-Eschenbach Oostenrijks schrijfster 1830-1916

MARIO216 · Berichten: 4992

Vrijdag 20 Januari, Psalm 10: 12-18; Weten en wegen.

Klagen. Vragen. Dragen. Dat is ongeveer de route van menig mens die z’n wanhoop God voor de voeten gooit. Het begint met een klacht. Je begrijpt het niet, je gooit je woede eruit, al je onbegrip, je twijfels, al je mitsen en maren. In de psalmen is dat schering en inslag, het gebeurt er aan de lopende band. Daarom is dat psalmboek dan ook zo geliefd geweest bij hen die op God hoopten. En nog altijd zijn die psalmen oases langs onze route naar het beloofde land. Bij God ben je welkom, inclusief elke wanhoopsklacht.
Toch houd het met die klachten niet op. Bijna altijd zie je dat de dichters van de psalmen verdergaan. Ze klagen niet alleen, ze vrágen ook. En wat vragen ze dan? Ze vragen God iets aan hun ellende te doen. Ze vragen Hem op te staan tegen het geweld van hun vijanden. Ze vragen Hem rechter te zijn in hun zaak tegen de woede van de wereld. Ze vragen Hem nu eindelijk eens orde op zaken te stellen in de enorme puinhoop die onze samenleving maar al te vaak is. Ze vragen Hem de hoogmoedigen een lesje te leren, hun grote monden, hun lafbekken dicht te naaien. Dat vragen ze aan God. Ze doen het niet zelf. Hoe zouden ze? Ze vragen het aan Hem die oneindig veel machtiger is, de Almachtige, in hemel en op aarde.
Maar er is nog een derde facet in de omgang met God. De psalmen klagen. De psalmen vragen. Maar ze dragen ook. Of liever gezegd: ze danken God omdat Hij allen die klagen en vragen drágen wil. Hij grijpt lang niet altijd direct in. Maar wel neemt Hij altijd ons verdriet in zijn hand. Hij wikt. Hij weegt. Hij weet hoe zwaar het is. En dat te weten, dat vertroost mij, meer dan ik kan zeggen kan!

Heer God, sta op! Vergeet de armen niet!
Maak de hoogmoedigen voorgoed te schand!
Gij zijt de Heer, o God die alles ziet
en alle moeiten opneemt in uw hand!

MARIO216 · Berichten: 4992

JOLAN931 schreef:

Ja, dat denk ik wel...Je wist m'n naam prima te gebruiken in een onredelijke reactie in een ander topic.
Troost je...je hoeft bij mij niet te komen zingen hoor Knipoog smiley

Kom wel aan de over van de Lek staan, dan kun je me horen Smiley met dichtgeplakte mond

MARIO216 · Berichten: 4992

W'tje zal wel een krokodil kunnen zijn Smiley met dichtgeplakte mond

MARIO216 · Berichten: 4992

Vanaf vandaag 16.15 uur weekend! Het eerste lange weekend van 2012!

MARIO216 · Berichten: 4992

Donderdag 19 Januari, Psalm 10: 1-11; Verbergen uw blik.

Psalm 10 is in alle opzichten het vervolg van psalm 9. Die twee psalmen vormen eigenlijk één lied. Hoe de psalm van gisteren verdergaat? Het antwoord is onthutsend. Alles wat in psalm 9 zo mooi o z’n pootjes was terechtgekomen, wordt in psalm 10 weer heftig onderuitgehaald. Nauwelijks is God hooglijk geprezen omdat Hij recht doet aan de arme en verdrukte, of in het vervolg van de psalm wordt Hij flink aan zijn mantel getrokken. ‘Waarom Heer, bent u zo ver en verbergt u zich in tijden van nood?’ Kijk, daar heb je het weer: het aloude waarom. Hoe is het toch mogelijk dat God wel belooft dat Hij de zijnen niet vergeet, maar het volgende moment hen als een baksteen laat vallen? Dat is toch niet te rijmen? Met zo’n God kun je toch niet leven? ‘Hoe komt het , Heer, dat Gij zo verre zijt?’ Dit kan ik toch aan mijn buren niet uitleggen? Geen mens op kantoor snapt hoe ik het in de kerk nog uithouden kan. Zo ziek, zo ellendig, zo belabberd, zo alleen gelaten – en dan toch nog blijven geloven in een God die je op geen enkele manier helpt? Een lachertje! En intussen pocht je tegenstander dat hij het zonder God wel redden zal. Sterker nog: er is geen God en niemand doet me wat!
Wat kun je tegen dit alles ondernemen? Niets. Helemaal niets? Ja, toch! Gooi het God voor de voeten! Richt je spervuur van vragen op Hem! Als er Eén is die dat kan hebben, dan Hij wel. Sla er niet zelf met de botte bijl op los. Neem het zwaard niet in eigen hand. Vergeld geen kwaad met kwaad. Laat God je rechter wezen. Maar laat Hem gerust weten dat je het er moeilijk mee hebt en dat je er niets, helemaal niets van begrijpt. Zou God doof zijn voor de klachten van wie Hem liefhebben? Blijf hopen, desnoods tegen beter weten in!

Hoe komt het, Heer, dat Gij zo verre zijt?
Hoe kan het zijn verborgen voor uw blik
dat uw vernederd volk verdrukking lijdt?
Verwar de trots in zijn eigen strik,
onstel hem met de dreiging van uw schrik!

MARIO216 · Berichten: 4992

COOTJE711 schreef:

5 dagen geen oplader voor mijn laptop....
Vandaag was tie niet binnen gekomen... Gefrustreerde smiley

Helaas is mijn buuf er nu achter dat ik pc verslaafd ben.... Verlegen lachende smiley

En dan tot de conclusie komen dat ze over een week ook op cm staat Geschokte, onthutste smiley

MARIO216 · Berichten: 4992

MARISKA601 schreef:

a la Amy Winehouse? Knipoog smiley

Ben al veel geoefender Knipoog smiley

MARIO216 · Berichten: 4992

Woensdag 18 Januari, Psalm 9:12-21; Open armen.

Hoogmoed komt voor de val. En wie een kuil graaft voor een ander, zal er zelf de bodem van zien… Zo ongeveer gaat psalm 9 verder. Gaandeweg luider klinkt de lof aan de Allerhoogste. Hij is het die de noodkreet van de nederigen niet vergeet. Hij is het die de volken in hun eigen val doet lopen. Ze raken verstrikt in de netten die ze voor anderen spanden. En dan loopt de psalm uit op een woordenspel waarin het werkwoord vergeten een grote rol speelt. Enderzijds gaat het over de Godvergeten volkeren. Ze vergeten God en doen waar ze zin in hebben. Met alle gevolgen van dien”: woede en geweld, list en liederlijkheid, bedreiging en bedrog. Anderzijds: de eewig Trouwe. Hij vergeet de zijnen niet! De volkeren mogen Hem vergeten, Hij vergeet zijn volk nooit. Dat wil zeggen: Hij vergeet de armen niet, Hij vergeet de ellendigen niet.
Ik vind dat woord ellendige altijd weer zo ontroerend! We komen het hier tegen in de berijming van de psalm. Ellendige betekent letterlijk uitlandig. Dat is een ouderwets woord voor ontheemd, vervreemd. Dat woord doet me denken aan een asielzoeker, aan een man of een vrouw die de wanhoop nabij is. Alles verloren, huis en haard, land en geluk, alles, alles. Ver van het vertrouwde, gevangen in den vreemde, balling ver van je woont. Dat mensen dat elkaar aandoen! Verbijsterd is dat! Maar het gebeurt. In het groot. En in het klein. Pesterijen, plaagpartijen. Schelderige brieven, modder via mailtjes. Soms met fors effect. Je voelt je weggezet, in de hoek gezet, uitgerangeerd, weggeparkeerd. Je kunt geen kant meer op, je voelt je hopeloos alleen, miskend, onbegrepen. Je zou er iets tegen willen doen, erop los willen slaan, van je af willen timmeren. Dit is beter:

Ten dode voert het duister pad
van al het volk dat God vergat.
Maar wie ellendig is, mag hopen.
Het heil blijft voor de arme open.

MARIO216 · Berichten: 4992

Willemijn, ziet het als een uitdaging om het niet als een beleving te zien maar als een vrijheid van handelen voor iedereen.......homo, bi, transeksueel of wat dan ook......[/quote]

Of in de krokodil te liggen Uitdagende, speelse smiley die tong uitsteekt

MARIO216 · Berichten: 4992

Je indrinken Clown smiley

MARIO216 · Berichten: 4992

Dinsdag 17 Januari, Psalm 9: 1-11; Die U vertrouwt.

Het is weer een flink raak, in deze psalm. Het gaat over vijanden en over goddelozen en over God die ervoor zorgt dat hun woede bedwongen wordt. Hij, rechter over hemel en aard, vaagt hun steden weg. Het worden ruïnes, voorgoed.
Dat zal vast en zeker waar zijn, mopper ik. Ik ken ze, de verhalen uit de bijbelse en wereldse geschiedenis die vertellen hoe de vijanden van Gods volk het zwijgen werd opgelegd. Ik ken ze, de getuigenissen van hen die door de Vader van onze Heer Jezus Christus gered zijn uit de klauwen van demonische gedrochten. Prachtig, heerlijk, God zij lof en eer, halleluja! Maar zo loopt het lang niet altijd en dat wilde ik toch ook maar even zeggen. Soms neem je afscheid van Gods liefste kinderen, soms sta je week in week uit bij een open graf. En dan heb ik het echt niet over uitgeleefde bejaarden… Soms leef je van christenen die het niet gered hebben, die gemarteld werden, opgehangen, onthoofd. Soms hoor je van schuinsmarcheerders die het leven van een prins leiden, terwijl de allervroomsten wegkwijnen als ratten in de val. God, hoe is het toch allemaal mogelijk? Wie zich dit alles realiseert, kan toch onmogelijk op God blijven vertrouwen?
Ja, dat kan wel. Hoe dan? Wanneer je afleert te denken in termen van tijdelijk en materieel succes. Wie goed en bloed bewaren wil, kan beter meehuilen met de wolven in het bos. Maar over zulke mensen gaat het niet in de psalm. Het gaat over hen die hun ziel en zaligheid stellen in de handen van de Heer. Hoe het dan ook gaan mag, kome wat komt, wij vertrouwen ons leven toe aan de eeuwige Trouwe. Wie zo denkt en wie zo handelt, die zal gewaar worden dat God een burcht is, een vaste burcht, een toevlucht van geslacht op geslacht.

Heer, Gij bewaart wie tot U vliedt.
Die U vertrouwt, verlaat Gij niet.
Een burcht voor wie in nood verkeren,
Een vaste burcht is onze Here.

MARIO216 · Berichten: 4992

Maandag 16 Januari, Psalm 8: 4-10; Wat is de mens.

Dit is een grapje. Werkelijk, een Joods witz van de bovenste plank! Dit is goddelijke humor, op en top! Je zou er eigenlijk voor in Babel moeten zijn, in zo’n stikdonkere woestijnnacht, om dit te kunnen begrijpen. Je zou aan de voet van zo’n Babylonische toren moeten staan, bij zo’n tempeltoren. Of beter nog, je zou er bovenop moeten staan, op zo’n wolkenkrabber van toen, het oog gericht op de sterrenhemel. Ginds: de maan. En overal, waar je maar kunt kijken: de sterren, twikkelend aan het zwart gewelf. Indrukwekkend! Toekomst voorzeggend. Sterren tussen de strepen van de kometen. Goden, stuk voor stuk. De maan met haar impact op eb en vloed, die altijd wassende of krimpende god van de vruchtbaarheid. Dat is nog een religie, mijnheer! Dit is nu werkelijk een echte godsdienst, mevrouw! Hier kun je tenminste iets zien van de goden; de hemel toont zich aan de aarde, het allerbinnenste draait zich om naar buiten. Komt dat zien, komt dat zien!
Maar nu de psalm. Psalm 8 steekt de draak met al onze religieuze dromen over de invloed van hemellichamen. Daar moet de psalm hartelijk om lachen! Weet je wat al die hele zogenaamde godenwereld is? Het knip- en plakboek van de Allerhoogste! Al die glinsterdingetjes zijn aangebracht door de God van Israël, de Enige, de Eeuwige! Hij regeert en niet de sterren. En juist díe gedachte: dat heel die ongrijpbare wereld van miljoenen sterren slechts vingerwerk is van onze Schepper, maakt mij heel stil en heel klein. Want als die schitterende sterren al geen goden zijn, dan ben ik, klein mens, het zeker niet! En dan te beseffen dat zo’n klein pieterig mensje als ik namens Hem toch als een bijna God op aarde mag zijn…

Aanschouw ik ’s nachts het kunstwerk van uw handen,
de maan, de duizend sterren die daar branden,
wat is de mens, dat Gij aan hem gedenkt,
het mensenkind, dat Gij hem aandacht schenkt?

MARIO216 · Berichten: 4992

Het is nu vandaag.
Morgen is het morgen.
Gister was het gisteren.
En volgend jaar is nog ver weg,
of dichtbij........

Want .... later als ik groot ben,
dat is pas ver weg.
Als ik rond loop, met of zonder man.
Als ik pas op kinderen of een hond.
Als ik oma word of niet...
Als ik alleen ben vol verdriet....
Als ik gelukkig ben elke dag....
Qat mijn toekomst ook zijn mag,
de toekomst is onzeker...

Nu is nu en vandaag is vandaag....
Dus ik probeer nu te leven graag...

Want na dit leven geloof ik trouw...
Zal God er zijn op wie ik bouw..

MARIO216 · Berichten: 4992

COOTJE711 schreef:

ze bestaan ook niet.... Clown smiley

MARIO216 · Berichten: 4992

COOTJE711 schreef:

[url]www.brabantsevrouwen.be[/url] Uitdagende, speelse smiley die tong uitsteekt

[url]www.brabantsevrouwen.nl[/url] Woedende smiley

hij doet het niet.

MARIO216 · Berichten: 4992

HANNAH810 schreef:

I agree......... Lachende smiley met blinkend witte tanden

you're right, tinkelbel.

and nothing els mathers.......

MARIO216 · Berichten: 4992

Zondag 15 Januari, Psalm 8: 1-3; Hoe heerlijk.

Eerlijk gezegd, ik zou niet op het idee gekomen zijn. Hoe verzint een mens het? Dat de Allerhoogste zijn macht baseert op het geblèr van baby’s… Dat de Eeuwige van Israël zijn kracht ontleent aan het gepruttel van praatjesmakers… Peuters en kleuters zingen zijn lof! Op het consultatie- en zuigelingen- bureau wordt de legermacht van de Koningen der koningen gevoed en gevormd. Dat is toch niet te geloven? Nee, dat gelooft de vijand dan toch ook niet. Die denkt alleen maar in termen van power en paardenkrachten. Die is alleen maar uit op kanongebulder en afweergeschut. Zo niet de Allerhoogste! Die stalt zijn glans uit tégen de sterrenslag die op kosmisch niveau nog altijd gaande is. Onze God, Hij die erbij is, die met je meegaat, Hij etaleert zijn zeggingskrachtin het gekir van kindertjes. Dat moet je nu maar geloven, zegt de psalm. Zo is onze God!
Ik weet niet precies wat de psalmdichter hiermee bedoelt, maar ik heb een vermoeden. Deze psalm is één groot getuigenis tegen de machomachten van de geweldenaars, het geblaf en gebrul van de grote mogendheden. Deze psalm is puur oproer tegen de mannen van de munitie, tegen alle strijdlustige starfighters. Een kind kan bij deze God de was doen. Een kind wast de oren van zijn vijanden. Een kind in het koninkrijk van God is sterker dan een zogenaamd groot mens in het rijk van het kwaad. Want de wijsheid zal het winnen van de dwaasheid en de liefde van de haat. Een daarom is de Naam van de Eeuwige zo machtig op aarde, zo allemachtig machtig! Machtiger dan zijn Naam is er geen Naam in hemel en op aarde. Alle andere machtige namen verbleken in de machtige Naam van Jezus, de Mensenzoon die als een kind de Thora heeft gespeld, letter voor letter – en ernaar leefde! En díe Naam schreef onze Heer breeduit over heel de aarde!

Heer, onze Heer, hoe heerlijk en verheven
hebt Gij uw naam op aarde uitgeschreven –
machtig God, Gij die uw majesteit
ten hemel over ons hebt uitgebreid.

MARIO216 · Berichten: 4992

MARISKA601 schreef:

Ik zou het gaan doen op 26-06-2012 Knipoog smiley

Nee joh, 30 februaris a.s.

MARIO216 · Berichten: 4992

LEANNE226 schreef:

Mooi he mario!Ik rijd over een snelweg naar mijn werk en zie daar vaak roofvogels biddend hangen om vervolgens(zelfs in de middenberm)op een muisje te duiken.

Eenden zijn een stuk dommer........waarom beesten die kunnen vliegen lopend een snelweg proberen over te steken zal ik nooit begrijpen Gefrustreerde smiley

het geeft zo'n rommel aan je banden Engeltje smiley

Dat vraag ik me ook weleens af waarom zwanen midden op het fietspad zitten en heel hoogmoedig zitten te kijken of ze echt alleen op de wereld zijn Gefrustreerde smiley

Maar goed weer on-topic: Ik ga vanmiddag naar het strand.

MARIO216 · Berichten: 4992

Zaterdag 14 Januari, Psalm 7: 7-18; Mijn onschuld.

Toe maar, de dichter durft. Moet er niet hoognodig een raam open in deze psalm? Het gaat stinken…, ‘Ik ben onschuldig, mij treft geen blaam.’ Dat is snel gezegd. Maar zeggen ze dat niet allemaal? Ga maar eens luisteren op een willekeurige dag bij de rechtbank. ‘Edelachtbare, echt, ik heb niets gedaan, ik word volkomen ten onrechte verdacht! U moet me wel vrijspreken…’
Is hier hoogmoed in het spel? Ik heb de neiging wantrouwig te worden. Zo is het mij niet meegeven, in mijn jonge jaren. Wij zijn grote zondaars, niemand van ons is goed, zelfs niet één. Zo staat dat toch in de Bijbel? Al doe je een bepaalde zonde alleen maar in gedachten, dat sta je bij God toch al in het krijt. Was het niet Jezus zelf, die ons schuldbesef aanscherpte en niemand vrijuit liet gaan? En was het niet zijn leerling Paules, die met ongekende radicaliteit iedereen schuldig verklaarde voor God? Moet ik dan op voorspraak van zo’n psalm geloven dat een mens ook wel eens géén blaam kan treffen en dat hij dus onschuldig kan zijn?
Ja, dat moest ik maar geloven. Het is nogal ziekelijk ervan uit te gaan dat iedereen altijd maar aan alles schuldig is. Het boek Job staat niet voor niets in de Bijbel. Iedereen beweerde van hem dat hij een zondaar was en om die reden zwaar werd gestraft. Maar Job hield vol: hij had niets misdaan. En God gaf hem nog gelijk ook!
God is rechter. Hij beslist. En Hij weet beter dan wie ook hoe groot mijn schuld en hoe groot mijn onschuld is.

God zal der volken rechter wezen.
Zou ik zijn oordeel moeten vrezen?
Rechtvaardig sta ik voor ’t gericht.
Heer, breng mijn onschuld aan het licht.

MARIO216 · Berichten: 4992

Vandaag tijdens het naar huis fietsen, ree ik tussen de weilanden. En op een lantaarnpaal boven mij zag ik een roofvogel zitten kijken naar mij.

MARIO216 · Berichten: 4992

Vrijdag 13 Januari, Psalm 7:1-6; Breid over mij uw vleugels uit.

Er gaat een leeuw door de wildernis. Is het Saul, Davids schoonvader? In elk geval, de vijand zit de dichter dicht op de hielen. Als een bang dier wordt hij achtervolgd. Als hij nu zelf nog onrecht had beraamd, dan was hij verdiend. Eigen schuld, dikke bult. Maar daar is geen sprake van. Wat heeft David misdaan? Hij heeft slechts Goliath verslagen en mocht toen bij wijze van beloning Sauls schoonzoon zijn. En dan krijg je dit. Stank voor dank. Prooi van een jaloers vorst. Opgejaagd als een hert. Vogelvrij verklaard. Wat kun je dan anders doen dan roepen tot de Allerhoogste? ‘Bij U schuil ik, bevrijd mij van mijn achtervolgers, red mij!’
Het is een oud liedje, deze psalm. Het is een oud liedje van Israël, opgejaagd te midden van de volken. Opgejaagd naar allerlei buitenlanden. Opgejaagd naar binnenste kerkers. Opgesloten in brandende ovens, in gruwelijke gaskamers. Het is misschien ook wel mijn eigen, oude liedje. Altijd maar weer die angst ingehaald en vermorzeld te worden door wie het niet goed met je voorhebben, de beterweters, de beterdoeners, de bazen van die boven alle bazen staan. Altijd maar weer de angst op een dag verscheurd te worden door zo’n leeuw, zo’n majesteuze krachtpatsers, tegen wie niemand in actie durft te komen.
Met vertroost de gedachte dat het ook nog eens het oude liedje is van Davids Zoon, achtervolgd door Saul die later Paules heette. Vogelvij als Christus was, leerde Hij als geen ander in wiens hand ons leven veilig is.

Here mijn God, Gij hoedt mijn leven,
ik heb het in uw hand gegeven,
breid over mij uw vleugels uit,
de vijand is belust op buit:
hij wil mij als een leeuw verslinden.
Laat, Heer, zijn klauwen mij niet vinden,
niet slepen naar zijn woest gebied,
terwijl geen mens mij bijstand biedt.

MARIO216 · Berichten: 4992

MARRY942 schreef:

Ik doe nie mee met loterijen...geen postcode....geen staats....nixnie...
En nou win ik een gratis intree kaart van mijn favoriete organist Martin mans.....in Grootegast of Krimpen aan de IJssel....
Eh...waar ligt dat? Mijn aardrijkskundeknobbel is nie je van het.... Smiley die vol vragen zit

En als je toch in Krimpen aan den IJssel bent kun je gelijk op de koffie bij Cootje en Mario Smiley met dichtgeplakte mond

MARIO216 · Berichten: 4992

Annet ook van mij een goeie verjaardag toegewenst met een gelukkig nieuw levensjaar.

MARIO216 · Berichten: 4992

Donderdag 12 Januari, Psalm 6:7-11; Wegwezen.

Kletsnat is mijn bed. Zijn kussen drijft weg van de tranen. Met roodomrande ogen staat hij ’s morgens op. En waarom? Heeft de dichter een diep verdriet? Is hij zo panisch bang voor de dood? Of is het de angst voor de confrontatie met zijn vijanden? Is het misschien berouw over wat hij heeft misdaan? Zijn het tranen van spijt, om wat in leven verkeerd is gelopen?
Helemaal duidelijk wordt het in de psalm niet. Helder is alleen dat de dichter er niet best aan toe is. Hij is er ziek van. Wat een ellende! Hij huilt dag en nacht. Hij is bang dat het niet goed afloopt.
En hoe loopt het af? Plotseling is er een omkeer. Aan het slot van de psalm verandert de toon. De klaagtoon wordt zomaar een strijdkreet. Wegwezen jullie! Eruit, miserabele machten en kwaadaardige krachten, aan de kant jullie! De Heer heeft mijn huilen gehoord, mijn tranen gezien. En dat besef is blijkbaar voor de dichter genoeg. Ik lees niets over een wonderbaarlijke uitredding, niets over een woord van vergeving, door de hemel gesproken. Niets van dat al! Het enige dat verandert, is de visie van de dichter. De Heer hoort! En als je dat gelooft, sta je sterk. Als je dáárvan overtuigd bent, kun je de hele wereld aan.

Wijkt, werkers van het kwade!
De Heer heeft in genade
mijn smekingen verstaan.
De Heer heeft in ontfermen
geluisterd naar mijn kermen
en neemt mijn bidden aan.

MARIO216 · Berichten: 4992

Woensdag 11 Januari, Psalm 6: 1-6; Uw weerspannig kind.

Ik waarschuw u: dit wordt een zwarte bladzijde in dit dagboek. Waarom? Omdat het gaat over Gods toorn. En over Gods toorn horen wij tegenwoordig liever geen woord meer. Over Gods toorn hebben we vroeger meer gehoord dan ons lief was. Over Gods toorn ging in de preken die ik in mijn jeugd hoorde. Over Gods toorn zongen we in de psalmen, toen nog in wat nu de oude berijming heet. ‘O Heer, Gij zijt weldadig, straf mij niet ongenadig in uwen toornegloed.’ Je kreeg dan als kind het gevoel dat God een zeer boosaardige vader was. Dat kwam door wat er in die berijmde psalm volgde. ‘Ai, matig uw kastijden, sla mij met medelijden, gelijk een vader doet.’ En dan dacht je aan je eigen vader, die je ook wel eens een flink pak op je broek gaf als je iets ondeugends had gedaan. Intussen is in de onberijmde psalm, dus in de oorspronkelijke tekst, helemaal geen sprake van een vader en een kind. Ik lees alleen van angst voor Gods toorn. De Allerhoogste is woedend! En daarom is de dichter doodsbang. Bang voor de dood. Bang voor wat daarna komt: dat schimmige rijk van de doden, waarin alleen maar duisternis heerst en niemand meer een lofzang zingt. Hij moet er niet aan denken, maar hij doet het toch. O God, straf me niet! Diep vanbinnen weet de dichter: er is een God die recht zal doen! Mij dunkt: laat maar blij zijn dat we een God hebben die het onrecht niet eeuwig door de vingers ziet!
Maar Gods genade dan? De Eeuwige is toch liefdevol en zeer groot van goedertierenheid? Zeker. Maar laat dat geen vanzelfsprekendheid worden. Over Gods goedheid kan ik mij alleen maar als een ondeugend kind verwonderen….

Heer, toon mij uw genade,
straf mij niet naar mijn daden,
ik was in kwaad verblind.
Komt mij uw hand kastijden,
sla mij met medelijden
als uw weerspanning kind.

MARIO216 · Berichten: 4992

Dinsdag 10 Januari, Psalm 5: 9-13; Allen die bij u schuilen.

Wat er uit je mond komt – dat is altijd weer de vraag. Geleuter of gejubel. Mee mogelijkheden zijn er niet. Psalm 5 besluit met een contrast, met dezelfde scherpe tegenstelling die we al eerder in de psalmen zagen. Enerzijds de laffe leugenaars, de vermaledijde macho’s die met God en zijn gebod geen rekening houden en met hun naaste al helemaal niet. Anderzijds de rechtvaardigen, de waarlijk normen. Dat zijn geen heilige boontjes, die elke rustdag braaf hun vrome versjes zingen in de kerk en hun overbodige duitjes in de collectezak doen, voor de arme negertjes in Afrika. De rechtvaardigen, dat zijn zij die de waarheid hooghouden in plaats van die de grond in boren. De rechtvaardigen, dat zijn zij die niet zozeer zéggen dat ze recht door zee gaan, maar dat werkelijk dóen. Meer groepen heb je in de samenleving niet. Ja, de grijze middenmoot, die is er natuurlijk ook nog. De mens die hom noch kuit kiest, van twee walletjes wil eten. Maar daar kan God geen rekening meehouden, die groep telt bij Hem niet mee. Eigenlijk komt die niet eens ter sprake in de Schrift. Goedbeschouwd zet die hele muizentroep zichzelf onbewust aan de kant van de leugenaars, de leuteraars. Hun keel is een open graf, zegt de psalm. Moet je eens horen wat een rottigheid er uit die monden komt! Het stinkt een uur in de wind! Wat een leugens! Wat een geleuter!
En de mond van de rechtvaardigen? Die is ook open, maar dan open als het graf van Christus op de paasmorgen! De mond van de rechtvaardigen is een mond die vol is van gejubel. ‘Sta op! Een morgen ongedacht, Gods dag is aangebroken!’ Het geleuter zal ooit verstommen. Het gejubel zingt dóór. Altijd.

Maar die uw lieve naam belijden,
Vinden een schuilplaats aan uw hart:
juichende zich in U verblijden
te allen tijde.