Berichten van MARIO216

MARIO216 · Berichten: 4992

http://www.youtube.com/watch?v=S8t775wUwbY&feature=related

MARIO216 · Berichten: 4992

Weer een leuk stukje:

Het is lastig om een relatie te beginnen. Zeker op afstand. Maar wat is dat toch? Ik schijn maar geen leuke/geschikte partner te kunnen vinden. Standaard ben ik zeker niet. Ook niet iemand die er meteen bovenop duikt. Daarnaast vraag ik misschien wel om verschillende labeltjes. Net als ieder ander heb ik toch wel eisen aan een partner, maar dat klinkt weer zo veeleisend…
Een man* zou labeltjes moeten hebben of nog handiger een ingrediënten lijst. Net als op een verpakking. Mag je geen noten? Dan kijk je bij de allergie informatie. Hou je niet van mannen die rocken aangezien jij naar klassiek luistert? Bekijk de achterkant en je weet het. Hmm, ideaal zou ik zeggen! Want hoe makkelijk zou het zijn als je van tevoren wist wat in een man zat? Dan was het selecteren een stuk makkelijker. Ideaal voor FF. Je ingrediëntenlijst komt erop te staan en binnen no time heb je een partner!
Maar zoveel ingrediënten, zoveel combinaties en zoveel smaken. Toch lastiger dan gedacht. En je eet ook niet elke dag hetzelfde. Dan spaghetti, dan aardappels en dan een keer nasi. Dan ook maar wisselen van man zodat je smaakpapillen tevreden blijven? Dan een Italiaan, dan een Hollander en daarna een Chinees? Nee. Ook geen oplossing…
Aan de andere kant. Met eten probeer je ook eerst allerlei dingen voordat je ontdekt hebt wat je écht lekker vind. Misschien moet je dat met een partner ook. Na verschillende ontmoetingen/dates/relaties weet je eigenlijk pas echt wat je wel of niet wil in een relatie. Je hebt uitgevonden naar welke labeltjes je moet kijken en welke ingrediënten je nodig hebt om een lekkere maaltijd te maken.
Maar heb ik de goede labeltjes en bevat ik de goede ingrediënten om samen de perfecte maaltijd te maken? We staan in de goede supermarkt, maar er is geen personeel om mij te helpen en welke schappen moeten ik hebben? Ik vertrouw erop dat uiteindelijk de grote baas van de supermarkt mij bij de juiste ingrediënten brengt….

Zegeltjes erbij?

* man of vrouw lezen.

MARIO216 · Berichten: 4992

MAR907 schreef:

Wie weet hield Jezus wel van alle mensen, ja incl jouw met jouw veroordelende mening. Daar heeft hij misschien wel ontzettend meedlijden mee.

MARIO216 · Berichten: 4992

Het gevaar bij dit topic dat we elkaar veroordelen en dat we niet spreken in liefde. Ok, de bijbel veroordeelt wel homoseksualiteit. Maar ik meen wel dat Jasmijn echt is en dat ze om haar gevoelens niet liegt.

Dan mag ze toch wel een volgeling van Jezus zijn????

MARIO216 · Berichten: 4992

Maandag 6 februari, Psalm 18: 31-35; Zoeken naar veiligheid.

Een schild. Wat is dat eigenlijk, een schild? Wat biedt een schild in tijden van oorlogsgeweld? Bescherming Absoluut. Maar zorgt zo’n schild ervoor dat de oorlog ophoudt? Welnee, de oorlog gaat gewoon door. Het wapengekletter is niet van de lucht. Bepaald rustig zit je achter zo’n schild niet. De spanning blijft. Hoe gaat dit aflopen? En hoe zal het met je vrienden gaan? En zal de vijanden binnenkort de strijd staken of nog eindeloos lang met grof geweld verdergaan?
Ik wil maar zeggen: zo’n schild is een zegen, maar niet het eind van de strijd en al helemaal geen garantie op een prettig paradijs. Dat geldt ook voor het leven met God. Nooit heeft Hij ons beloofd dat we dankzij Hem van een luilekkerlandleventje zouden kunnen gaan genieten. Geen sprake van! Guido Gazelle wist het al: ‘Het leven is: een krijgsbanier, door goede en kwade dagen, gescheurd, gevlekt, ontvallen schier, kloekmoedig voorwaarts dragen!’ Het blijft knokken, zolang je leeft. Altijd zal er geroezemoes zijn, geschreeuw om je heen. Altijd zullen er links en rechts slachtoffers vallen. En het is niet onmogelijk dat je zelf ook nog enige averij oploopt. Zo’n schild, hoezeer het je ook bewaart tegen de dood, kan je niet garanderen dat je nooit een schrammetje moet incasseren. Volhouden is dus de boodschappen! ‘Het leven is: geen vrede alhier, geen wapenstilstand vragen. Het leven is: de kruisbanier tot in Gods handen dragen.’ Of dat lukken zal? Dat lukt je nooit! Tenzij je schuilt achter het schild van Gods onvoorstelbaar grote goedheid.

Alleen Gods weg kan tot het doel geleiden,
zijn woord is waar en zuiver ’t allen tijde.
Hij is een schild, een schuilplaats in de strijd,
voor al wie bij hem zoekt naar veiligheid.
Want wie is God, dan deze onze Here?
Wie is de rots die alles kan trotseren?
Alleen die God mij met kracht omgordt,
bij wie mijn levenspad een heilsweg wordt.

MARIO216 · Berichten: 4992

Tijdens een schaatstocht vanmiddag flinke hongerklop gekregen. Moest heel veel klünen. Ben op sleeptouw genomen door mensen waarmee ik schaatste.

MARIO216 · Berichten: 4992

Kijk, daar kunnen we mee met zo'n mening!

MARIO216 · Berichten: 4992

Zondag 5 februari, Psalm 18: 21-30; De sprong wagen.

Een mens hoeft niet te denken die ie altijd alles verkeer doet. Je laat je dat al gauw aanpraten door mensen die er belang bij hebben jou als bron van alle ellende te zien. Geloof ze niet, de doemdenkers! Waarom zou altijd alle schuld bij jou liggen? Misschien had je in bepaalde situaties anders moeten optreden. Maar waren je bedoelingen, je diepste intenties nu werkelijk zo verkeerd al sommigen suggereren? God mag het weten en Hij weet het dan ook. De dichter van de psalm is er in elke geval van overtuigd dat de Eeuwige zijn onschuld kent. En wat nog belangrijker is: de dichter van de psalm is er van overtuigd dat God van hem houdt!
Met die overtuiging is geen huis te hoog. Met die overtuiging kun je over muren springen. Laten er leeuwen en beren zijn, laten er dagen zijn waarop alles tegenzit en je weer terugvalt in een donker gat – dit neemt niemand af: dat je met God over bergen kunt springen. Met Hem beklimt je de hoogste muur!
Hoe dat dan in z’n werk gaat? Dat kan in niet uitleggen. Dat moet je gewoon ervaren. Je krijgt kracht om vol te houden. Hulp om erdoorheen te gaan. Moed om niet te wanhopen. Het is alsof je van hogerhand een opstapje krijgt, zo’n handje van een vriendje die je vroeger hielp om over een schutting heen te komen. Wie weet kunnen deze woorden, juist vandaag, wel zo’n klimtouw zijn.

Gij immers zult het arme volk verhogen
en Gij vernedert, Heer, de trotse ogen.
Gij zijt mijn licht, de lamp die voor mij schijnt,
Waarvoor de dichtste duisternis verdwijnt.
Met U durf ik mij de strijd te wagen,
de legerbanden op de vlucht te jagen.
Met U ga ik door water en door vuur,
En met mijn God spring ik over een muur.

MARIO216 · Berichten: 4992

Vind het onzettend knap dat jij, Jasmijn, ervoor uitkomt. Heb nu een buurman, die uit een oud-gereformeerd gezin kom, en al vanaf zijn 12de er mee loopt. Hij is nu 32 jaar, alles komt er uit. Ruzie thuis je weet het wel.

MARIO216 · Berichten: 4992

1. Ware wijsheid en inzicht is altijd gratis.
2. Naar het onbekende gaan verbreed hetgeen dat al bekend is.
3. Spendeer meer tijd met mensen die je uitdagen én respecteren.
4. Blijf altijd sceptisch.
5. Schaf een bibliotheekpas aan. Of een museumjaarkaart. Of een Film abonnement. Of word vriend van het theater.
6. Vecht voor de dingen die ertoe doen.
7. Er is een methode die werkt. Vind ‘m.
8. Word lid van een beweging.
9. Drink je koffie zwart.
10. Overleef op minima, enkel om te bewijzen dat je het kan.
11. Lees meer. Vooral de dingen waar je het niet mee eens bent.
12. Raak gewend aan je dom voelen. Dit is een teken van groei.
13. Praten is makkelijk. Let juist eens op hoe mensen zich gedragen tijdens een gesprek.
14. Leer iets van iedereen. "Discover Beauty in Everyone." -Romans 12
15. Ga opzoek naar dingen die je inspireren en zet deze voort. Ook al valt er geen geld uit te halen.
16. Doe wat je zegt te doen. Er kan op niemand vertrouwd worden.
17. Maak iets een groot succes op jonge leeftijd. Het zal je zelfvertrouwen een boost geven voor grotere projecten.
18. Wees comfortabel met het achterlaten, zelfs delen van je identiteit.
19. Leer een nieuwe taal. (Ohja ik was aan't proberen Spaans te leren, toch maar weer's oppakken)
20. Eet wat vaker een eitje. Gebakken, geroerd, gekookt of lekker in de pannenkoek.
21. Houd mensen om je heen die je de waarheid vertellen.
22. Slim zijn brengt je nergens, slim zijn tot uitvoering brengen betekent alles.
23. Indien je moet kiezen tussen aandelen of cash, ga voor de cash.
24. Ontmoet nieuwe mensen zo vaak als mogelijk is. Stel voor ze te helpen.
25. Discrimineer niet. Verbind mensen binnen je netwerk.
26. Niemand houdt van betweters. (ohoh... maar ik weet't echt beter... )
27. Vul je paspoort met stempels die anderen nog nooit eerder hebben gezien.
28. Eindig je verschrikkelijke baan. En blijf hopen op je droombaan.
29. Lees biografieën. Het is een toegang tot de beste mentoren uit de geschiedenis.
(Ik wil die van Annie M.G. Smidt nog steeds eens lenen.)
30. Ga op tijd naar bed en sta vroeg op. Niemand zal je belasten en je beste werk komt tevoorschijn. (Of als dat beter in je ritme past: Ga laat naar bed en sta laat op. )
31. Leer in bomen te klimmen. Of ontdek het opnieuw.
32. Koop niet alles, enkel de dingen die je dicht bij het hart liggen.
33. Wees nederig en nieuwsgierig.
34. Favorieten op CM houden je niet warm ‘s nachts.
35. Wees zo nuttig als mogelijk in alle soorten omstandigheden.
36. Kom opdagen. Ook al is het fashionably late.
37. Herhaal de namen van mensen wanneer je ze ontmoet. Onthoud ze.
38. Maak van je huis een veilige thuishaven.
39. Wed met mensen. En maak er zelf meer. (De lopende weddenschap van dit moment is Wie is de Mol? al voor het vierde jaar achter elkaar probeer ik’n collega te verslaan.)
40. Neem koude douches. Die werken beter dan koffie.
41. Leer je honger op prijs te stellen. Je hoeft het niet altijd direct te stillen.
42. Herinner je altijd degenen die je geholpen hebben. Geef hun twee tot drie keer zo veel terug.
43. Wanneer je weet dat pijn tijdelijk is, zal dit al je keuzes beïnvloeden.
44. Neem een tatoeage. Of niet.
45. Waag je aan dingen die ver buiten je vermogen liggen.
46. Spreek vaker af met vrienden dan je denkt dat nodig is.
47. Leer te stil te zijn. Leer bidden.
48. Je verhalen zijn meer en minder interessant dan je denkt.
49. Leer écht te luisteren.
50. Loop meer. Naar de stad, voor de boodschappen, naar de werk of gewoon zomaar 's avonds in het donker. "Als je beweegt gaan je gedachten stromen."

51. Lelijkheid is een stap op weg naar schoonheid.
52. Leer je buren kennen. (Is dat even handig dat m'n beste vriendin naast mij woont! )
53. Neem niets persoonlijk op.
54. Koop kunst, zo snel als het kan. En kijk kunst. (Wees welkom bij mijn werkplek voor wat extra speciale kunst! Mijn collectie bestaat al uit 3 schilderijen.)
55. Een goede kappersbeurt verandert alles. (Oeh in Maart word ik geknipt voor een show. Vind't heel spannend wat ze met m'n haar gaan doen... Just Dare!)
56. Zeg ‘nee’ tegen projecten die je niet interesseren.
57. Doe dingen die niet cool zijn. Later zal het waarschijnlijk wel cool zijn.
58. Vind je stem. Vind je eigen stemgeluid.
59. Heb manieren. Wees galant!
60. Leer te schaken. Leer een nieuw spel. Wees sluw.
61. Vind manieren om het systeem te omzeilen. Doe dit echter niet met mensen.
62. Wees geen meeloper, maar een volgeling. Weet Wie je volgt.
63. Date op z’n minst één keer iemand die totaal niet bij je past.
64. Onderzoek je eigen jaloezie. Zo leer je veel van jezelf.
65. Goede connecties gaan over mensen, niet sociale netwerken.
66. Kleed je als een toffe variant van jezelf. Elk seizoen is er weer'n nieuwe kans.
67. Ja, er bestaat zo iets als slechte publiciteit.
68. Voeg ‘avonturier’ toe aan je profiel. Wordt dit.
69. Indien het internet het beste in je leven is, heb je een serieus probleem. (En dat heb ik ook... als dat ding kuren heeft raak ik helemaal gefrustreerd, geen muziek meer, geen CM en al helemaal niet "effe snel" bloggen.)
70. Geef je beste werk af.
71. Vind mentoren. Noem ze alleen niet zo.
72. Word lid van een sportschool. Til het zwaarst mogelijke. (Doe ik! Lekker op dinsdag met de gewichten aan de gang... en een spierpijn!)
73. Indien je iemand ziet die hulp kan gebruiken, help ze. Ga er niet om vragen.
74. Doe het belangrijkste van de dag, voordat je je email checkt.
75. De beste gesprekken zijn zij aan zij, niet tegenover elkaar. (Daarom hebben de leukste koffiecafé'tjes ook van die lekkere banken. Prima voor'n zij aan zij Latte Machiatto!)
76. Bescherm je gehoor. (Na't laatste concert heb ik idd besloten om oordopjes mee te nemen de volgende keer. Die poppodia denken allemaal dat we harde muziek willen, maar of't daar nou mooier van word.)
77. Iedereen voelt zich van tijd tot tijd niet goed genoeg. Je bent niet de enige. Laat 't maar over je heen komen.
78. Moed is iets dat je leert. Doe dingen waar je moed voor nodig hebt.
79. Spendeer je laatste jaren in een warm land.
80. Neem een fles wijn mee. Of een bos bloemen.

Bonus:
Bezoek vaker het theater, het filmhuis, een museum. Laat je verrassen en leer ook dat wat je niet mooi vind waarderen.

MARIO216 · Berichten: 4992

Toch weer kunnen schaatsen en lekker dat het was!

MARIO216 · Berichten: 4992

Zaterdag 4 februari, Psalm 18: 5-20; Het water aan de lippen.

Het gaat er heftig aan toe in dit deel van de psalm. Donder en bliksem, bevende rotsen, vuurspuwende vulkanen, lavastromen en een ragen aan as. En dan de hemel open en de Allerhoogste zwevend als op een engelenvleugels door de ruimte, vurige pijlen en bliksemschichten – het lijkt wel een scienfictionfilm… Allemaal gruwelijke beelden, helse taferelen die enigszins moeten benaderen aan welke angsten en kwellingen de dichter is blootgesteld. Het is alsof ik een psychiatrisch patiënt hoor spreken over angstaanjagende dromen, verschrikkelijke visioenen.
Het doet mij denken aan wat in het begin van de bijbel in een korte pennenstreek ons getekend wordt: de aarde was woest en ledig. Woest! Maar uit die woeste overvloed redt de hand van de Allerhoogste. Hij trekt zijn schepping tevoorschijn uit de baarmoeder van het oergeweld. Hij roept ons aan het licht. En als de wateren ons tot de lippen komen, blaast Hij ons droog: Israël door de Rode Zee!
In het leven van Jezus is dit alles nog eens overgedaan. Liever gezegd, in Hem is alles nog eens ‘ten diepste’ gegaan: de Jordaan in, ondergedompeld in de woede van heel de wereld, prooi van onze pestpijlen, hangend in Egyptische duisternis – een angstaanjagend visioen in werkelijkheid. Maar de Eeuwige heeft Hem gered! En in Hem zijn mensheid. Hoor man, kijk maar: het werd Pasen!

God boog zich neer, zijn hand heeft mij gevonden
toen mij de waatren aan de lippen stonden.
Hij redde mij, toen ’s vijands overmacht
mij totterdood in d’ engte had gebracht.
Te kwader ure traden zij mij tegen,
maar God geleidde mij op goede wegen,
maakte ruim baan hoezeer ik werd benauwd.
Hij is het die in liefde mij behoudt.

MARIO216 · Berichten: 4992

Vrijdag 3 februari. Psalm 18: 1-4; Een vestingwal om mij.

Wie in een vestingstad woont, weet het, ziet het om zich heen van dag tot dag: de wallen, de kannonen op de muren, de bastions. Dat moet een veilig gevoel hebben opgeleverd, vroeger, in die wereld van buskruit en hellebaarden. In onze tijd is dat anders. Nu praten we over laserstralen en kernbommen en ruimteoorlogen. Stiekem vraag je je af: zou dat bijbelse geloof in een God die je beschermde, ook niets iets zijn uit de oude doos, iets van vroeger, iets van oma en opa? Ik kan dat nu wel roepen, dat God een vestingwal is om mij, maar hoe weet ik dat, hoe merk ik dat, in onze eigen moderne tijd?
De vraag is zeer begrijpelijk. Maar ik roep mijzelf tot de orde! Ben jij nu ook al zo iemand die zich het hoofd op hol laat jagen door de gedachte dat alles anders is dan vroeger? Het wapentuig mag zijn gemoderniseerd, de vijand nog precies dezelfde: de dood. De dichter van de psalm (is het David, op de vlucht voor zijn schoonvader, koning Saul?) heeft zijn dood onder ogen gezien. Maar hij heeft in de hitte van de strijd een bastion ontdekt. Tegen het woeden van de wereld vond hij een wal. David schuilt achter een schild dat van hogerhand hem is aangereikt. Een ruimteschild? Ja, een ruimteschild! Een kolossaal, komisch schild, dat hem immuun maakt voor elke vijand. En dat ruimteschild is er nog altijd.

Ik heb U lief van ganser harte, Here.
Gij immers zult het onheil van mij weren.
Gij zijt mijn steenrots, mijn bevrijder Gij,
Gij zijt een muur, een vestingwal om mij.
Mijn God, mijn schild, mijn schuilplaats in gevaren,’
Mijn rots die mij beschermt en blijft bewaren,
o hoorn des heils, U loof ik voor altijd,
ik roep het uit, want Gij hebt mij bevrijd.

MARIO216 · Berichten: 4992

http://www.youtube.com/watch?v=mLeZuHNJl7c&feature=related

MARIO216 · Berichten: 4992

WILLEMIJN232 schreef:

Heren.....nu stel ik gewoon een heel belangstellende vraag en nemen jullie me weer in de maling..... Boze smiley

Mannen pfff Engeltje smiley

Zou jij ook eens moeten doen

MARIO216 · Berichten: 4992

PIETER649 schreef:

opfrissingscursus Lachende smiley

EHBO: Eerste Hulp Bij Opfrissingscursussen

MARIO216 · Berichten: 4992

PIETER649 schreef:

Samen met Coot naar de EHBO? Uitdagende, speelse smiley die tong uitsteekt

Wat is daar te doen dan Smiley die vol vragen zit

MARIO216 · Berichten: 4992

(heren; nodigen jullie nog een aantal gezellige dames uit? we raken in de minderheid namelijk!! Geschokte, onthutste smiley

)[/quote]

Vindt han dat niet erg dan, meer keus zou ik zeggen Knipoog smiley

MARIO216 · Berichten: 4992

WILLEMIJN232 schreef:

Wat leuk in deze tijd van bezuinigingen! Wat ga je voor vervolgopleiding doen?

Mario wil ook naar cursus Woedende smiley

MARIO216 · Berichten: 4992

Donderdag 2 februari, Psalm 17: 13-15; Blij vooruitzicht.

Wakker worden en je Geliefde recht in de ogen kunnen kijken – dat is nog eens wat je noemt: geluk! Met die Geliefde bedoel ik: God. Zeker, het is een bijzonder voorrecht als je een levenspartner hebt, die je bij het ontwaken aan je zijde vindt. Dat is een geschenk uit de hemel en een dagelijkse bron van dankbaarheid. Maar daarover gaat het niet in de psalm. Het gaat over een Geliefde die Zich ook vinden laat door hen die ongehuwd of niet meer gehuwd en misschien zelfs volstrekt alleen door het leven gaan. Menselijk geluk hangt niet af van ‘hebben’ van een levenspartner, hoe mooi dat ook mag wezen mag. In deze psalm gaat het over een Ander die je ’s morgens bij het wakker worden in de ogen mag kijken. De dichter zegt zelfs dat hij zich verzadigt aan Gods beeld!
Wie daar geen notie van heeft, kan zich hoogtuit met iets anders bevredigen. Middelen en methoden te kust en te keur. Drugs. Seks. Voedsel. Je kunt in onze tijd krijgen wat je hebben wilt. Of het je echt gelukkig maakt? Ik geloof er niets van. ‘Kortstondig gewin’, noemt de psalm het. Even een kick en alles is weer over. Nee, dan die andere verzadiging! Daar kun je mee opstaan en mee naar bed gaan, daar kun je mee slapen en daar kun je mee waken. Beeldschoon is wat je krijgt te zien: Gods vriendelijk aangezicht, één en al vrolijkheid en licht! Je ziet het niet? Zing dan, zing dan luidkeels of fluisterzacht dit lied, deze psalm. En ga het al zingend van de Goedheid zelve. Laat zijn Woord je slaap wiegen. Laat zijn Stem je wakker maken. Mens, heb Hem lief!

O blij vooruitzicht dat mij streelt,
ik zal, ontwaakt, uw lof ontvouwen,
U in gerechtigheid aanschouwen,
Verzadigd met uw goddelijk beeld.

MARIO216 · Berichten: 4992

Woensdag 1 Februari, Psalm 17: 8-12; Gods oogappel.

Hoe bewaart iemand zijn oogappel? Het antwoord op die vraag lijkt me niet zo moeilijk. Door er zijn of haar ooglid overheen overheen te trekken! Je beschermt je pupil door je ogen dicht te doen. ‘Als een vogel, die zijn tere jongen met de vleugels dekt, zo houdt over mij de Here zijn beschuttende arm gestrekt.’ Daar heb je met een ander beeld dezelfde gedachte: God slaat zijn armen om je met een ander beeld dezelfde gedachte: God slaat zijn armen om je heen. Hij doet een oogje dicht om zijn oogappels te beschermen. Hij behoedt zijn pupillen door ze te verdonkermanen. Je zou bijna zeggen: in de strijd tegen boosdoeners en overige onverlaten, voert de Eeuwige zijn eigen, hoogstpersoonlijke, struisvogelpolitiek… Een wonderlijke gedachte! Je wordt in het donker gezet, omdat God je zo bewaren wil. Je ziet opeens geen hand voor ogen meer, omdat Hij zijn ooglid als een deken over je heengetrokken heeft. Je denkt dat je plotsklaps in het holst van de nacht bent terechtgekomen, omdat de Almachtige je zo voor zijn daglicht bewaart.
Is dat werkelijk zo’n wonderlijke gedachte? Zit er niet een onvoorstelbaar grote zegen in? ‘In het duister van de tijden ben ik nooit alleen geweest’, zo zingt datzelfde gezang dat ik zojuist al citeerde. Ik denk soms wel dat ik alleen gelaten word. Ik denk soms wel dat ik geen hand voor ogen zie. Ik denk soms wel dat niemand zich nog om mij bekommert – maar door Gods ooglid. In feite behoedt Hij mij als zijn oogappel. Hij leert mij als een pupil door de les der eenzaamheid wat vaderlijke zorg betekent: duisternis die mij bewaart voor het licht.

Gij hulp van wie wordt overmand,
hoe wonderbaar kunt Gij die U bevrijden!
Hoe zegent Gij die U verbeiden,
die schuilen bij uw rechterhand.
Behoed mij dan, laat mij niet vrezen,
behoed de appel van uw oog;
breid uit uw vleugels van omhoog
en laat mij zo geborgen wezen.

MARIO216 · Berichten: 4992

Dinsdag 31 Januari, Psalm 17: 1-7; Geen kwaad.

Krijgen we hier een weer zo’n staaltje van zelfgenoegzaamheid? Weer zo’n padvinder die meldt dat ie elke dag een goede daad heeft gedaan? Het vingertje tegen de pet, het jasje strakgetrokken, het kuifje gekamd – kijk mijnheer daar toch eens keurig staan, een toonbeeld van tevredenheid. God, snijd me maar doormidden, U zult nog geen gezwelletje zien, geen rottigheid tegenkomen – als een gaaf appeltje lig ik hier op de muzikale fruitschaal van uw kerk en koninkrijk!
Ik dacht het niet. Hier is een mens aan het woord die zo rechtvaardig is, dat hij zelfs niet zijn best doet een gefingeerde schuldbelijdenis uit zijn strot te persen. Daar kan ik nog wat van leren! Het Kyrie eleis zingen we maar al te graag, want dat staat zo goed bij de presentatie van je persoonlijkheid… Het staat chic om nederig te doen. Bescheidenheid siert de mens, toch? Dus belijden wij graag liturgisch onze schuld, ook al menen we er geen fluit van. Maar daar doet de dichter van deze psalm mooi niet aan mee. Daar is hij veel te eerlijk voor. Hij heeft het gevoel dat hij niets kan doen aan de ellende waarin hij terecht is gekomen. Hij is een man als Job, die zich door geen honderd vrienden van zijn schuld laat overtuigen. Mag een mens er misschien ook eens dankbaar voor zijn dat ie nooit als een olifant door andermans porseleinkast is gebanjerd? Dank God, als Hij voor grote zonden heeft bewaard!

Hoor, Heer, Gij God van trouw en recht,
mijn zaak is recht, hoor naar mijn klagen,
doe eindelijk uw aanschijn dagen,
dan is voorgoed het pleit beslecht.
Gij hebt gepeild mijn diepste gronden,
mijn hart doorschouwd in diepste nacht,
mijn woord getoetst aan wat ik dacht,
en Gij hebt mij oprecht bevonden.

MARIO216 · Berichten: 4992

COOTJE711 schreef:

ik neem altijd een ouwe keukenstoel.... Knipoog smiley

Chocolade mag ik niet van me moeder.... Boze smiley

Word je daar een beetje hyper van Clown smiley

MARIO216 · Berichten: 4992

COOTJE711 schreef:

Op de overdekte ijsbaan zeker?? Uitdagende, speelse smiley die tong uitsteekt

Kan ook zo zijn, jij zit zeker dan aan de chocolade of zit je op een stoel schaatsen te leren Uitdagende, speelse smiley die tong uitsteekt

MARIO216 · Berichten: 4992

Ook van mij, een fijne dag toegwenst!

Nog geen gefelicitatie gehad van W'tje Gerrit Uitdagende, speelse smiley die tong uitsteekt

MARIO216 · Berichten: 4992

Van de week schaatsen !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

MARIO216 · Berichten: 4992

Maandag 30 Januari, Psalm 16: 7-11; Zelfs in de nacht.

Dat is eenmaal mooi en goed, maar hoe doe je dat? In het holst van de nacht, als de duisternis op je af komt, de herinnering aan wat je misdeed – hoe houd ik dan de Heer voor ogen? Heb ik soms een plaatje van Hem? Wat er aan ellende in mijn leven was, dat zie ik haarscherp. Beelden van weleer, taferelen van momenten waarin ik faalde, ik zie ze helder als de dag. De gezichten van de macho’s die mijn kleineerden, me het leven zuur maakten, die kan ik wel uitrekenen. De tronies van lieden die sterker waren, knapper waren, groter, leuker, beter – die zie ik zomaar weer voor me. Ik droom ervan en ik lig er wakker van. Als zo’n psalm zegt dat het anders moet, geloof ik dat graag – maar hoe? Daar moet ik maar naar raden. Ja, dat ik mijn God voor ogen moet houden, dat zal wel waar zijn. Maar hóe houd ik God voor ogen? Ik kan Hem niet uittekenen. Ik heb Hem nooit gezien. Heeft Hij een oud gezicht, vriendelijk, vaderlijk? Dat mag ik hopen, maar zeker weten doe ik het niet. Heeft Hij wel een gezicht? Hij heeft niet eens een naam. Ik ben die Ik ben, zo wil Hij heten. Maar wat moet ik met een God die geen naam wil hebben en zijn gezicht niet laat zien? Hoe houd ik mij Hem voor ogen, in het midden van de nacht?
Nu zou ik graag iets moois over Jezus zeggen: de Icoon van de Vader, het Beeld van zijn wezen. Maar ik weet ook niet hoe de Afdruk van Gods Majesteit eruitziet. Ik ken Hem alleen uit verhalen. Daar komt bij: de dichter van deze psalm kende zelfs die verhalen nog niet. Zou er dan misschien een engel zijn, die ’s nachts dat licht in mijn ziel ontsteekt? Een Christusengel, die mij een lied voorzingt? En zou in dat lied en in dat licht het gezicht van de Eeuwige zich openbaren?

Ik prijs de Heer; Hij heeft mijn hart verlicht,
dat in de nacht zelfs blijft van Hem gewagen.
Ik houd bestendig naar zijn aangezicht
mijn ogen vol vertrouwen opgeslagen.
Ik wankel niet, want aan mijn rechterzijde
Staat God, mijn Heer, die mij tot hiertoe leidde.

MARIO216 · Berichten: 4992

Feyenoord - Ajax 4-2

MARIO216 · Berichten: 4992

Zondag 29 Januari, Psalm 16: 1-6; Mijn erfdeel en mijn beker.

‘U bent mijn geluk.’ Dat hoor je maar weinig mensen zeggen. Ik zeg het zelf ook niet elke dag. Ik vergeet het nogal eens. Ik denk er soms niet eens aan. Ik zoek mijn geluk in iets anders. Ik beproef mijn geluk in pogingen iets in mijn vingers te krijgen. Geld. Goud. Goed. Vastgoed. Huizen. Landerijen. Als een herenboer zou ik weleens langs mijn velden willen lopen, mij in de handen wrijven van genoegen. Zeker, het is nu nog januari, tenzij de sneeuw er een plaatje van maakt, liggen de akkers er donker en droevig bij. Maar wacht eens af, als de lente komt en straks de zomer, dan golft hier het graan over de aarde, dan moet je eens kijken hoe vorstelijk alles er bij staat. Daaraan denkend voel ik mij nu al gelukkig, ik, grootgrondbezitterm agrariër bij de gratie Gods! Of… zou ik ziek zijn nog voor het zomer is, ongeneeslijk zien?
‘U bent mijn geluk.’ Dat is een andere tekst. Dat is andere taal. Anders denken. Omdenken. Omkeringsdenken. Zeg maar: bekering. Dat je je geluk net meer zoekt in bloemen of boeken, in duizend-en-één hoeken, maar in God alleen. Dat is niet normaal. Nee, niet normaal. Het zou wel normaal moeten zijn. Want wat je ook in handen kunt houden, absoluut zeker weet je dat je het eenmaal uit handen zult moeten laten wegglijden. Alles. Behalve: God. Alleen in Hem ben ik geborgen. Alleen in Hem schuilt mijn geluk. Hij is mijn lot, mijn land, mijn beker en mijn brood. Hij is mijn huis, mijn tafel, mijn bed. Hij is mijn ziel, mijn zaligheid.

Bewaar mij, want ik schuil bij U, o God,
Gij zijt mijn Heer en mijn geluk is zeker.
Gij maakt bestendig mijn voorspoedig lot,
Gij zijt mijn heil, mijn erfdeel en mijn beker.
Gij deelt mij toe zo lieflijke landouwen
dat mijn hart in mij opspringt bij ’t aanschouwen.

MARIO216 · Berichten: 4992

Ergens gelezen:

Het is vreemd hoe moeilijk het soms is om de werkelijkheid te onderscheiden van hoe je wilt dat dingen zijn.
Je verlangen naar iets kan je visie volkomen vertroebelen. De wens om niet meer single te zijn kan maken dat je die ene enthousiaste man met totaal andere ogen ziet dat de mensen om je heen. Sterker nog (en gevaarlijker ook) … je kunt hem totaal anders zien dan hij werkelijk is.
Hij is toch leuk? (Is hij dat écht?) Lief? (Wanneer dan?) En geïnteresseerd in jou….(Waaruit blijkt dat?) En daar gaat het om. Of niet? En ook al is dat allemaal zo, is dat dan genoeg?

Je vriendinnen trekken hun wenkbrauwen wel eens voorzichtig op en stellen je behoedzaam wat kritische vragen, waar jij dan geïrriteerd op reageert.
Gunnen ze je dit niet? Komt het omdat zij nog single zijn en jij niet meer? Of zit er een kern van waarheid in de opmerkingen die ze maken?

Maar jij bent gelukkig. Het weekend is niet meer eindeloos leeg, de avonden zijn veel gezelliger en al die bezoekjes hoef je niet mee alleen af te leggen.
Hij is erbij.

De stilte die voorheen zo pijnlijk was, wordt nu regelmatig doorbroken door de telefoon die rinkelt en zijn stem die je kamer binnenkomt. Dat hij tijdens die gesprekjes maar zelden vraagt hoe het met jou is en je meer gebruikt om zijn eigen verhalen te ventileren, valt je in eerste instantie niet eens op. Hij belt. Hij belt jou! Dus vindt hij je leuk…. En ben je belangrijk voor hem… (??)
Je redeneert wat krom is recht en dat met het grootste gemak. In het begin dan. Later gaan er wel dingen knagen. Na het zoveelste telefoontje zit je wat verslagen met je mobiel in je handen. Zelf nog vol verhalen die je had willen vertellen, maar de verbinding is alweer verbroken. Aandachtsloos.
Als hij af en toe andere bezigheden heeft en je weer alleen op de bank zit, merk je dat je vooral zijn arm om je heen mist en zijn stem in je oor, maar ook niet meer dan dat.
Gezelschap. Dat mis je. Maar mis je hém?

Je neemt wat afstand en probeert uit te zoeken hoe het zit. Eerlijk te kijken naar je verlangen om niet meer alleen te zijn. Eerlijk te kijken naar dat groeiende gevoel van teleurstelling. En diep van binnen onderken je steeds meer het besef dat je iets onder ogen moet zien dat je liever nog niet wilt weten.
Nog een poosje houd je het vol. Samen op de bank, samen onderweg. Maar steeds vaker voel je de teleurstelling, omdat échte belangstelling voor jouw belevingswereld ontbreekt. Je begrijpt vaak niet wat hem beweegt en hij begrijpt nog minder van jou.
Het gelukkige gevoel stroomt weg door de steeds groter wordende gaten die de teleurstelling heeft geknaagd in je gevoel van welbevinden. Eigenlijk weet je het allang.
Dit is het niet. Hij is ‘het’ niet.
Maar het alternatief is verontrustend en moeilijk om onder ogen te zien.
Het alternatief is namelijk: weer alleen op de bank, weer alleen onderweg, de weekenden weer akelig leeg en jij weer net zo single als je vriendinnen zijn. Bovendien begint de gedachte terrein te winnen dat jij misschien wel nooit iemand tegen zult komen met wie je die ultieme klik ervaart, bij wie je vindt wat je zoekt en wat je nodig hebt. Wellicht moet je onder ogen zien dat je niet slechts alleenstaand bent, maar dat wellicht ook blijft.
Al met al lopen de dingen niet lekker meer. De knoop wordt doorgehakt omdat je anders zou blijven struikelen over dat bijltje, dat schijnbaar uit zichzelf en spontaan almaar dichterbij komt te liggen.
Zo kun je niet leven.
De avond valt en je zit weer alleen op de bank. Natuurlijk zijn er vrienden en vriendinnen. Natuurlijk is er je onwrikbare geloof in God.
Maar er is ook de stilte.
Er is een grote, dappere beslissing nodig om hiermee af te rekenen.
Vandaag sluit je vrede met de afwezigheid van geliefd stemgeluid. Vandaag beslis je dat alleen zijn zo slecht nog niet is, als het alternatief is dat je je verliest in een relatie die niet bij je past. Vandaag besluit je dat er altijd hoop is, maar dat je levensgeluk niet afhangt van een partner.
Vandaag ga je leven op eigen kracht en vliegen met je eigen vleugels. Met onder die vleugels de wind van God die je omhoog stuwt.
En alleen Hij weet waarheen.