Bang voor nieuwe relatie en opnieuw leren vertrouwen

Berichten: 1

Hier had ik het laatst met een (niet gelovige) vriendin, die nog niet zo lang geleden verlaten is door haar man over.
Ik ben inmiddels 3 jaar geleden gescheiden, en ben daar ook wel over heen.
En dan vraag je je zo langzamerhand af of je je weer zou kunnen open stellen voor een nieuwe relatie.

Na 12 jaar huwelijk, lief en leed delen en alles van de ander weten moet je ineens alleen verder.
Al die vertrouwde dingen die in een huwelijk horen zijn er niet meer en zal je in een nieuwe relatie opnieuw moeten opbouwen.
Dat kan mij letterlijk weleens bang maken. Want hoe leer je een ander weer te vertrouwen?

En dat gaat over hele basale, simpele dingen. Het letterlijk jezelf bloot geven. Het letterlijk jezelf weer opnieuw bloot geven.

Ik ben heel benieuwd of anderen dit herkennen, of er juist al door heen zijn gegaan in een nieuwe relatie! Lachende smiley

Berichten: 216

PATRIES723 schreef:

Hier had ik het laatst met een (niet gelovige) vriendin, die nog niet zo lang geleden verlaten is door haar man over.
Ik ben inmiddels 3 jaar geleden gescheiden, en ben daar ook wel over heen.
En dan vraag je je zo langzamerhand af of je je weer zou kunnen open stellen voor een nieuwe relatie.

Na 12 jaar huwelijk, lief en leed delen en alles van de ander weten moet je ineens alleen verder.
Al die vertrouwde dingen die in een huwelijk horen zijn er niet meer en zal je in een nieuwe relatie opnieuw moeten opbouwen.
Dat kan mij letterlijk weleens bang maken. Want hoe leer je een ander weer te vertrouwen?

En dat gaat over hele basale, simpele dingen. Het letterlijk jezelf bloot geven. Het letterlijk jezelf weer opnieuw bloot geven.

Ik ben heel benieuwd of anderen dit herkennen, of er juist al door heen zijn gegaan in een nieuwe relatie! Lachende smiley

zeg het even zo hoe ik er over denk , je bent zo erg beschadigt , denk dat je vertrouwen weg is , kijk in de maatschappij kun je mensen nog vertrouwen ??je kunt maar 1 vertrouwen das God . uit ervaring heb ik zelf geleerd na een jaar een relatie te hebben gehad , ik vertrouwde die persoon , maar ben er mooi mee op de koffie gekomen . en hoor van veel vrienden / vriendinnen als ze iets hebben het vaak van korte duur is . je heb met je ex man / vrouw iets opgebouwd , dat kan geen mens vervangen . je hebt samen kinderen , een ander zijn kinderen worden nooit jou kinderen . moet ook maar net klikken met die kids . dus mijn ervaring is blijf lekker alleen ga genieten , staat wel in de bijbel het is niet goed dat de mens alleen blijft , maar zie dat wel even anders .een man / vrouw mag je niet verlaten tot de dood hun scheid , het gaat tegenwoordig te makkelijk , ben er zat van streep er door , arme kids dat moeten mee maken , zie dat om me heen . zeg even daarom heeft God het huwelijk niet ingesteld ,

Berichten: 216

heb vakantie denk even over dingen na . denk dat er maar 1 lacht das de duivel die alles probeer stuk te maken . het is een rare wereld waar in we leven . stel mijn vertrouwen op de Heer mijn God .

Berichten: 2328

PATRIES723 schreef:

Hier had ik het laatst met een (niet gelovige) vriendin, die nog niet zo lang geleden verlaten is door haar man over.
Ik ben inmiddels 3 jaar geleden gescheiden, en ben daar ook wel over heen.
En dan vraag je je zo langzamerhand af of je je weer zou kunnen open stellen voor een nieuwe relatie.

Na 12 jaar huwelijk, lief en leed delen en alles van de ander weten moet je ineens alleen verder.
Al die vertrouwde dingen die in een huwelijk horen zijn er niet meer en zal je in een nieuwe relatie opnieuw moeten opbouwen.
Dat kan mij letterlijk weleens bang maken. Want hoe leer je een ander weer te vertrouwen?

En dat gaat over hele basale, simpele dingen. Het letterlijk jezelf bloot geven. Het letterlijk jezelf weer opnieuw bloot geven.

Ik ben heel benieuwd of anderen dit herkennen, of er juist al door heen zijn gegaan in een nieuwe relatie! Lachende smiley

herkenbaar, gewoon voorzichtig je hart weer openzetten en helaas blijven er altijd wel mensen in deze wereld die je vertrouwen beschamen.
Maar waar kies je voor, af en toe je hart laten breken??? ( door iemand die jouw dan ook niet waard is)
of nooit meer je hart openzetten voor anderen??? gevolg is dat je zo ook geen mooie relaties, vriendschappen of eventuele nieuwe liefdes relatie kan op bouwen.
Weet je, als je je hart nooit meer durft open te zetten voor anderen, laat je je je exman nog meer kapot maken in je leven en dan heeft hij al genoeg gedaan

maar makkelijk is het niet... bijna 9 jaar gescheiden, ook me hart weer opengezet voor man en ha ha zo hard laten breken... en ik kom er wel weer overheen, maar denk maar niet ik die sukkel nog meer kapot laat maken ... voorzichtig zet ik gewoon weer me hart open, als er een leuke man voorbij komt. en ja ook al is dat soms beetje moeilijk als je vertrouwen op dat gebied beschadigd is.

Volgens mij als je zelf sterk in je eigen indentiteit staat, zelf vertrouwen hebt, gaat het makkelijker dan wanneer je dat ook beschadigd is, iets wat bij mij na 20 jaar huwelijk... ha ha flink beschadigd was. ergens pik je de boodschap op, van je bent niks... daarom laat ik je achter.. etc... wat een leugen is.
Als ik zo terug denk aan mijn eigen proces, denk ik, ik nog steeds me hart voor iedereen open kan zetten, doordat ik me indentiteit in God heb gevonden. Het maakt je sterker tegen over mensen die jouw betrouwen beschamen, zegt niks over jezelf, maar over die ander....

Berichten: 2328

TRIJNIE671 schreef:

zeg het even zo hoe ik er over denk , je bent zo erg beschadigt , denk dat je vertrouwen weg is , kijk in de maatschappij kun je mensen nog vertrouwen ??je kunt maar 1 vertrouwen das God . uit ervaring heb ik zelf geleerd na een jaar een relatie te hebben gehad , ik vertrouwde die persoon , maar ben er mooi mee op de koffie gekomen . en hoor van veel vrienden / vriendinnen als ze iets hebben het vaak van korte duur is . je heb met je ex man / vrouw iets opgebouwd , dat kan geen mens vervangen . je hebt samen kinderen , een ander zijn kinderen worden nooit jou kinderen . moet ook maar net klikken met die kids . dus mijn ervaring is blijf lekker alleen ga genieten , staat wel in de bijbel het is niet goed dat de mens alleen blijft , maar zie dat wel even anders .een man / vrouw mag je niet verlaten tot de dood hun scheid , het gaat tegenwoordig te makkelijk , ben er zat van streep er door , arme kids dat moeten mee maken , zie dat om me heen . zeg even daarom heeft God het huwelijk niet ingesteld ,

Klinkt verbitterd.... een hart die niet meer gelooft in e chte liefde

en gelukkig zijn er gevallen waarin God het wel toestaat dat je niet tot de dood je scheid bij je partner hoeft te blijven. Maar dat is een ander onderwerp, voor een ander topic meer.

Berichten: 45

@Patries; hoe kun je je weer openstellen zonder beschadigd te raken. Mijn advies aan je is om voor je zelf duidelijke, eigen grenzen te stellen aan waar de relatie moet voldoen. Voelt het niet goed, begin er dan niet aan.

Berichten: 1

Zelfs op mijn leeftijd is dit helaas herkenbaar. Na 4 jaar een relatie en bijna huwelijk opgebouwd te hebben is alles nu ineens voorbij. Inmiddels een half jaar verder en mijn eigen leven aan het opbouwen.
Ik geniet nu van elk moment wat ik mag mee maken. En openstellen en vertrouwen van mensen is soms erg moeilijk... iemand toelaten die je niet goed genoeg kent, en soms denk je iemand goed genoeg te kennen maar blijkt de waarheid toch anders. Ik denk dat je genoeg van jezelf mag houden! Dat je trots op jezelf mag zijn, en dat je mag denken dat je uniek bent zoals je bent! Dat God van je houd zoals je bent en dat je er niet alleen voor staat. Ik geloof ook dat God je kan helpen met het weer openstellen naar mensen toe, dit zal vast tijd nodig hebben. Maar als je eerst van jezelf leert houden, je eigen fouten te accepteren en wetende dat je ondanks dat goed bent zoals je bent, dan weet ik zeker dat de rest vanzelf komt! En als je dan een persoon tegenkomt die jou ook goed genoeg vind met al je dingen dan kan het alleen maar beter worden. God is almachtig en God heeft het beste met zijn kinderen voor.

Berichten: 1621

PATRIES723 schreef:

Hier had ik het laatst met een (niet gelovige) vriendin, die nog niet zo lang geleden verlaten is door haar man over.
Ik ben inmiddels 3 jaar geleden gescheiden, en ben daar ook wel over heen.
En dan vraag je je zo langzamerhand af of je je weer zou kunnen open stellen voor een nieuwe relatie.

Na 12 jaar huwelijk, lief en leed delen en alles van de ander weten moet je ineens alleen verder.
Al die vertrouwde dingen die in een huwelijk horen zijn er niet meer en zal je in een nieuwe relatie opnieuw moeten opbouwen.
Dat kan mij letterlijk weleens bang maken. Want hoe leer je een ander weer te vertrouwen?

En dat gaat over hele basale, simpele dingen. Het letterlijk jezelf bloot geven. Het letterlijk jezelf weer opnieuw bloot geven.

Ik ben heel benieuwd of anderen dit herkennen, of er juist al door heen zijn gegaan in een nieuwe relatie! Lachende smiley

Ik begrijp je vraag en herken het probleem dat je op tafel legt. Vertrouwen is belangrijk en is er niet zomaar, zeker niet als je een nare ervaring achter de rug hebt. Belangrijk hierbij lijkt mij om weer een stukje zelfvertrouwen terug te krijgen, want vaak heeft dat ook een knak gekregen.
Leg niet altijd de schuld geheel bij de ander, maar durf ook eens kritisch naar jezelf te kijken. Waarom en hoe heeft dit plaats kunnen vinden en wat heb ik er van geleerd en wat zou ik de volgende keer anders doen.

Vertrouwen in elkaar moet groeien, voorgaande ervaringen kun en moet je niet als maatstaf nemen voor een volgende relatie. Probeer weer te gaan genieten en kijk niet naar alles wat mis kan gaan.

Geef in elk geval verbitterdheid geen kans, want dan geef je jezelf en de ander geen kans. Voorzichtig zijn is begrijpelijk en ook goed, maar laat je gevoel daardoor niet ondersneeuwen. Je mag er zijn en laat dat ook zien. Blijf trouw aan jezelf, stel grenzen! Maar bovenal durf te leven en (je) te geven! En probeer ook eens het e.e.a. te relativeren en niet groter te maken dan het is. Bedenk hoe het voor de ander is, dat jij moeite hebt met vertrouwen!

En kom je er zelf niet uit, zoek dan professionele hulp. Goed voor jezelf en goed voor de ander!

Berichten: 2328

SHA400 schreef:

Zelfs op mijn leeftijd is dit helaas herkenbaar. Na 4 jaar een relatie en bijna huwelijk opgebouwd te hebben is alles nu ineens voorbij. Inmiddels een half jaar verder en mijn eigen leven aan het opbouwen.
Ik geniet nu van elk moment wat ik mag mee maken. En openstellen en vertrouwen van mensen is soms erg moeilijk... iemand toelaten die je niet goed genoeg kent, en soms denk je iemand goed genoeg te kennen maar blijkt de waarheid toch anders. Ik denk dat je genoeg van jezelf mag houden! Dat je trots op jezelf mag zijn, en dat je mag denken dat je uniek bent zoals je bent! Dat God van je houd zoals je bent en dat je er niet alleen voor staat. Ik geloof ook dat God je kan helpen met het weer openstellen naar mensen toe, dit zal vast tijd nodig hebben. Maar als je eerst van jezelf leert houden, je eigen fouten te accepteren en wetende dat je ondanks dat goed bent zoals je bent, dan weet ik zeker dat de rest vanzelf komt! En als je dan een persoon tegenkomt die jou ook goed genoeg vind met al je dingen dan kan het alleen maar beter worden. God is almachtig en God heeft het beste met zijn kinderen voor.

Mooi gezegd
Lachende smiley

Berichten: 317

Ik heb toch even veranderd.......

Na 2 relatie's, de laatste is overleden!
Heb ik een rake klap ervan gehad.....
Ik was erg gelukkig met hem!

Dit jaar, ik had even een relatie, gaat gewoon niet !
En nu ben ik zover, voor mij hoeft het ook niet meer...!
Ik ben wel tevreden zo ...lieve stel vriendinnen....en eigen leven inplannen deze stuk vrijheid...heerlijk hoor...... Clown smiley

Berichten: 317

ZWALUWTJE610 schreef:

Ik heb toch even veranderd.......

Na 2 relatie's, de laatste is overleden!
Heb ik een rake klap ervan gehad.....
Ik was erg gelukkig met hem!

Dit jaar, ik had even een relatie, gaat gewoon niet !
En nu ben ik zover, voor mij hoeft het ook niet meer...!
Ik ben wel tevreden zo ...lieve stel vriendinnen....en eigen leven inplannen deze stuk vrijheid...heerlijk hoor...... Clown smiley

Je weet nooit wat Gods planning is...
Nu is het goed......zo!
De angst zit er ook erin......
Bang om weer zoveel van iemand te houden...
De angst......de afscheid, de pijn.....
Deze klap is zo hard geweest...
De overlijden van een dierbare....!
Daarom nu de veilige kant....
Dit wilde ik even nog toevoegen........

Berichten: 2

Afgelopen donderdag 17 juli rij ik op weg naar huis op de E40 ter hoogte van Dresden Duitsland. Op de radio een nieuwsbericht dat vlucht MH17 in het oosten van Oekraïne is neergestort. Kort daarvoor was ik vooral druk in m'n gedachte over hoe mijn leven weer vorm te geven. Hoe er te zijn voor m'n kinderen die in een gebroken gezin moeten opgroeien. Nu staat de tijd weer gemarkeerd net als in 2001 op 11 sept.

wat moet je leren van traumatische ervaringen? Een zaken relatie van me zei: Fer je moet er helemaal niets van leren. Ten minste als het gaat om je vertrouwen in mensen, in je liefde naar anderen en jezelf. Blijf dezelfde in deze zaken als daarvoor.

God zelf staat ons nabij en heeft aan al deze ellende allang al wat gedaan toen hij stierf aan het kruis. Dit is genade tijd. Niet makkelijk maar dat is ook nooit beloofd. In hem zijn we over winnaar. Je hoeft dus niet bang te zijn! Want hij heeft je lief en niets kan je daarvan scheiden.

En ja ik weet het. Ik vergeet het ook zo vaak en dan vliegt het me aan. Maar het is een werkelijkheid wat we elkaar steeds voor mogen houden.

Houdt moet t komt goed!!

Berichten: 216

FERRY620 schreef:

Afgelopen donderdag 17 juli rij ik op weg naar huis op de E40 ter hoogte van Dresden Duitsland. Op de radio een nieuwsbericht dat vlucht MH17 in het oosten van Oekraïne is neergestort. Kort daarvoor was ik vooral druk in m'n gedachte over hoe mijn leven weer vorm te geven. Hoe er te zijn voor m'n kinderen die in een gebroken gezin moeten opgroeien. Nu staat de tijd weer gemarkeerd net als in 2001 op 11 sept.

wat moet je leren van traumatische ervaringen? Een zaken relatie van me zei: Fer je moet er helemaal niets van leren. Ten minste als het gaat om je vertrouwen in mensen, in je liefde naar anderen en jezelf. Blijf dezelfde in deze zaken als daarvoor.

God zelf staat ons nabij en heeft aan al deze ellende allang al wat gedaan toen hij stierf aan het kruis. Dit is genade tijd. Niet makkelijk maar dat is ook nooit beloofd. In hem zijn we over winnaar. Je hoeft dus niet bang te zijn! Want hij heeft je lief en niets kan je daarvan scheiden.

En ja ik weet het. Ik vergeet het ook zo vaak en dan vliegt het me aan. Maar het is een werkelijkheid wat we elkaar steeds voor mogen houden.

Houdt moet t komt goed!!

mooi gezegd , Lachende smiley

Berichten: 2328

Inderdaad mooi gezegd van ferry.
En zwaluw, die veilige kant... het is inderdaad veilig om je niet open te zetten voor nieuwe contacten, kan je niemand ook verliezen, niemand kan je kwetsen, verdriet doen. heb zoiets een tijdje na me scheiding gehad , dat gevoel. Hoort denk ik bij het rouwproces. je bent dan ook niet toe aan een nieuwe relatie. tenminste zo denk ik erover...

Berichten: 317

Klopt Petra goed gezien, ik heb een leuk stel vriendinnen en vrienden, ik vermaak mij best.......

Berichten: 23

van de beëindiging van de relatie die ik met een buitenlandse had, nu 5 jaar geleden, heb ik een kater overgehouden. achteraf gezien heeft ze niet van mij gehouden maar van mijn paspoort. want op de dag af 3 jaar nadat ze in Nederland aankwam kon ze een vergunning voor voortgezet verblijf aanvragen waardoor ze niet meer verplicht was bij de Nederlandse verblijfgever (ik dus) te blijven. binnen 4 maanden daarna was ze pleite.

dat ze bovenstaand spelletje heeft gespeeld kwam ik pas achteraf achter. je gaat dan terugrekenen en dan blijkt dus dat ze het uitgerekend en afgewacht heeft.

het heeft me zeer gekrenkt in mijn vertrouwen in vrouwen (als ik het zo mag zeggen) als het op kontakten/relaties aankomt. ik wantrouw in principe iedere vrouw die meer kontakt wil dan 'enkel wat heen en weer gemail'.

Berichten: 4097

ROELOF140 schreef:

van de beëindiging van de relatie die ik met een buitenlandse had, nu 5 jaar geleden, heb ik een kater overgehouden. achteraf gezien heeft ze niet van mij gehouden maar van mijn paspoort. want op de dag af 3 jaar nadat ze in Nederland aankwam kon ze een vergunning voor voortgezet verblijf aanvragen waardoor ze niet meer verplicht was bij de Nederlandse verblijfgever (ik dus) te blijven. binnen 4 maanden daarna was ze pleite.

dat ze bovenstaand spelletje heeft gespeeld kwam ik pas achteraf achter. je gaat dan terugrekenen en dan blijkt dus dat ze het uitgerekend en afgewacht heeft.

het heeft me zeer gekrenkt in mijn vertrouwen in vrouwen (als ik het zo mag zeggen) als het op kontakten/relaties aankomt. ik wantrouw in principe iedere vrouw die meer kontakt wil dan 'enkel wat heen en weer gemail'.

Zo.. tjonge... dat noem ik vies verraad. Wat erg dat je hiervoor misbruikt bent... Het is goed dat je het naar buiten en onder woorden brengt... en ik hoop ontzettend dat je in je vertrouwen in vrouwen maar ook in je vertrouwen in je eigen antennes weer gaat herstellen zodat er weer een kans op nieuw geluk komt.

Berichten: 584

ROELOF140 schreef:

van de beëindiging van de relatie die ik met een buitenlandse had, nu 5 jaar geleden, heb ik een kater overgehouden. achteraf gezien heeft ze niet van mij gehouden maar van mijn paspoort. want op de dag af 3 jaar nadat ze in Nederland aankwam kon ze een vergunning voor voortgezet verblijf aanvragen waardoor ze niet meer verplicht was bij de Nederlandse verblijfgever (ik dus) te blijven. binnen 4 maanden daarna was ze pleite.

dat ze bovenstaand spelletje heeft gespeeld kwam ik pas achteraf achter. je gaat dan terugrekenen en dan blijkt dus dat ze het uitgerekend en afgewacht heeft.

het heeft me zeer gekrenkt in mijn vertrouwen in vrouwen (als ik het zo mag zeggen) als het op kontakten/relaties aankomt. ik wantrouw in principe iedere vrouw die meer kontakt wil dan 'enkel wat heen en weer gemail'.

Ik kan me heel goed voorstellen dat je je gebruikt voelt toch hoop ik dat je niet elke vrouw over 1 kam scheert.ik weet het klinkt nu gemakkelijk maar toch hoop ik dat ooit het gevoel krijgt dat er toch iemand is die het goed meent met je en waarbij het vertrouwen terug wint en je weer open durft te stellen.
Wens je alle goeds en veel liefs in je zoektocht, dikke knuffel voor nu.

Berichten: 317

ROELOF140 schreef:

van de beëindiging van de relatie die ik met een buitenlandse had, nu 5 jaar geleden, heb ik een kater overgehouden. achteraf gezien heeft ze niet van mij gehouden maar van mijn paspoort. want op de dag af 3 jaar nadat ze in Nederland aankwam kon ze een vergunning voor voortgezet verblijf aanvragen waardoor ze niet meer verplicht was bij de Nederlandse verblijfgever (ik dus) te blijven. binnen 4 maanden daarna was ze pleite.

dat ze bovenstaand spelletje heeft gespeeld kwam ik pas achteraf achter. je gaat dan terugrekenen en dan blijkt dus dat ze het uitgerekend en afgewacht heeft.

het heeft me zeer gekrenkt in mijn vertrouwen in vrouwen (als ik het zo mag zeggen) als het op kontakten/relaties aankomt. ik wantrouw in principe iedere vrouw die meer kontakt wil dan 'enkel wat heen en weer gemail'.

Kan heel goed begrijpen dat je vertrouwen beschadigd is, dat heeft ook weer tijd voor nodig om de vertrouwen weer in een vrouw te steken!
Helaas zijn ook mannen er bij, die de vertrouwen beschadigen, naar de vrouw toe! Het is weer leren openstaan en de vertrouwen te winnen! Sterkte ermee en hoop dat je een leuke vrouw mag ontmoeten! Vriendelijke groet

Berichten: 23

ik heb dat eigenlijk al uit mijn hoofd gezet: (al dan niet actief) op zoek naar een vrouw/partner. er zijn na 'binnenkomst' van mijn ex dingen gebeurd/nagelaten die ik mijn familie ernstig kwalijk neem. ik heb me daarom voorgenomen dat ik pas (weer) aan een relatie begin als er er bepaalde mensen in mijn familie er niet meer zijn.

zo, dan weten de dames dat alvast Knipoog smiley

Berichten: 2328

ROELOF140 schreef:

ik heb dat eigenlijk al uit mijn hoofd gezet: (al dan niet actief) op zoek naar een vrouw/partner. er zijn na 'binnenkomst' van mijn ex dingen gebeurd/nagelaten die ik mijn familie ernstig kwalijk neem. ik heb me daarom voorgenomen dat ik pas (weer) aan een relatie begin als er er bepaalde mensen in mijn familie er niet meer zijn.

zo, dan weten de dames dat alvast Knipoog smiley

Heavy, je neemt pas een relatie als bepaalde mensen uit je familie er niet meer zijn?
Beheerst je familie je leven dan zo negatief? Jammer voor je, leef lekker je leven ondanks wat negatieve familie leden

Berichten: 4097

PETRA373 schreef:

Heavy, je neemt pas een relatie als bepaalde mensen uit je familie er niet meer zijn?
Beheerst je familie je leven dan zo negatief? Jammer voor je, leef lekker je leven ondanks wat negatieve familie leden

Ja, je geeft ze zo heel wat macht en zeggenschap ...

Berichten: 584

ROELOF140 schreef:

ik heb dat eigenlijk al uit mijn hoofd gezet: (al dan niet actief) op zoek naar een vrouw/partner. er zijn na 'binnenkomst' van mijn ex dingen gebeurd/nagelaten die ik mijn familie ernstig kwalijk neem. ik heb me daarom voorgenomen dat ik pas (weer) aan een relatie begin als er er bepaalde mensen in mijn familie er niet meer zijn.

zo, dan weten de dames dat alvast Knipoog smiley

negatief om te zeggen dan weten de dames dat !

en door zulke familieleden ontneem jij je eigen geluk dus,

heb je jezelf zo op de 2e plek gezet dat je familie voorgaat.

en dan staat er niet geschreven heb u naaste lief gelijk u zelf?

weet niet wat er is gebeurd maar persoonlijk zou ik hun loslaten en me verder richten op mijn eigen geluk.

Berichten: 45

@Roelof; ik vraag mij af, hoe herkenbaar jouw verhaal ook is, maak schoonschip met je verleden. Op deze manier kom je niet verder. Je familie. schoon of niet, verander je niet. Wachten op hun einde vind ik een afschuwelijke gedachte, lijkt mij in strijd met de christelijke naastenliefde. Het leed wat jou is aangedaan poets je hier niet mee weg. Maar de eerste stap zal je zelf moeten zetten. Met lege handen naar omhoog kijken.

Berichten: 23

familie staat dan wellicht volgens sommigen op de 1e plek maar daar heb ik geen kontakt mee, dus die eerste plek valt leeg. en 'de minste zijn', zoals mijn moeder wil dat ik me opstel is geen optie, danwel gepasseerd station.

verder: als ik van mijn moeder moet horen dat mijn broer tegen haar loopt te klagen dat ze mij niet meer zien/spreken, en ik zeg haar dan dat als ze me willen spreken ze me maar moeten bellen, en dat gebeurt vervolgens niet (en nu, na twee jaar na de discussie is dat nog steeds niet gebeurd), dan is het gemis ook weer niet zo schrijnend.

ik heb me, na wat er gebeurd/nagelaten is, voorgenomen pas aan een relatie te denken als mijn moeder er niet meer is. hard? mwoah, niet half zo hard als dat zij er mede voor gezorgd heeft dat de relatie stuk liep. tweede voornemen is dat ik de sleutel van haar huis, na haar overlijden bij de executeur testamentair (zijnde mijn broer) afgeef om te voorkomen dat ik de beschuldiging op mijn bord krijg dat er dingen uit het ouderlijk huis missen. hard? nee, ik noem het reëel, aangezien ik de enige ben die bij haar in de buurt woont, en er tzt niet voor betaald krijg om het geheel af te handelen.

Berichten: 584

ROELOF140 schreef:

familie staat dan wellicht volgens sommigen op de 1e plek maar daar heb ik geen kontakt mee, dus die eerste plek valt leeg. en 'de minste zijn', zoals mijn moeder wil dat ik me opstel is geen optie, danwel gepasseerd station.

verder: als ik van mijn moeder moet horen dat mijn broer tegen haar loopt te klagen dat ze mij niet meer zien/spreken, en ik zeg haar dan dat als ze me willen spreken ze me maar moeten bellen, en dat gebeurt vervolgens niet (en nu, na twee jaar na de discussie is dat nog steeds niet gebeurd), dan is het gemis ook weer niet zo schrijnend.

ik heb me, na wat er gebeurd/nagelaten is, voorgenomen pas aan een relatie te denken als mijn moeder er niet meer is. hard? mwoah, niet half zo hard als dat zij er mede voor gezorgd heeft dat de relatie stuk liep. tweede voornemen is dat ik de sleutel van haar huis, na haar overlijden bij de executeur testamentair (zijnde mijn broer) afgeef om te voorkomen dat ik de beschuldiging op mijn bord krijg dat er dingen uit het ouderlijk huis missen. hard? nee, ik noem het reëel, aangezien ik de enige ben die bij haar in de buurt woont, en er tzt niet voor betaald krijg om het geheel af te handelen.

Ehhh ik voel hier iets wat in mijn ogen, ik herhaal in mijn ogen een gedrag is waar een gods kinds zich niet schuldig aanmaakt.

Eer u vader en uw moeder is hier ver te zoeken ... wat ze ook gedaan mocht hebben dit rechtvaardig niet jouw gedrag.
Ik vind het niet reëel eerder haatdragend, en ik denk dat het maar goed is dat jij geen vrouw neemt zoals jezelf aangeeft dit slaat kant nog wal en ik distantieert mij hier dan ook verder van.
Hoop dat je eens diep in je hart kijkt en nadenkt wat je nu gezegd heb en richt je meer op naar boven alleen Hij kan je redden.

Berichten: 23

eer uw vader en uw moeder. maar dan moeten ze wel eerbaar zijn. en als je als ouder je eigen voordeel (want: vrijgezelle zoon is altijd handig als je wat rondom huis te doen hebt of je moet/wil ergens heen, en je wil zelf niet rijden) geblokkeerd ziet worden doordat die vrijgezelle zoon tegen een vrouw aanloopt, dan zit mijn moeder zo in elkaar dat ze er wel voor zal zorgen dat zoonlief weer vrijgezel wordt. al zal ze dat niet met zoveel woorden toegeven.

en: ik niet-christelijk? zij wel dan?

komt nog bij dat ze meent hoge eisen te mogen stellen aan haar schoondochters/-zoons. ik denk zelf dat ze het er ten diepste niet mee eens is dat ik 'maar in het OV' werk, terwijl mijn broer HTS+ heeft en (naar mijn idee) maar dom handleidinkjes voor eiersorteermachines zit te vertalen...maar nee, daar mag niks over gezegd worden.

Berichten: 7083

ROELOF140 schreef:

familie staat dan wellicht volgens sommigen op de 1e plek maar daar heb ik geen kontakt mee, dus die eerste plek valt leeg. en 'de minste zijn', zoals mijn moeder wil dat ik me opstel is geen optie, danwel gepasseerd station.

verder: als ik van mijn moeder moet horen dat mijn broer tegen haar loopt te klagen dat ze mij niet meer zien/spreken, en ik zeg haar dan dat als ze me willen spreken ze me maar moeten bellen, en dat gebeurt vervolgens niet (en nu, na twee jaar na de discussie is dat nog steeds niet gebeurd), dan is het gemis ook weer niet zo schrijnend.

ik heb me, na wat er gebeurd/nagelaten is, voorgenomen pas aan een relatie te denken als mijn moeder er niet meer is. hard? mwoah, niet half zo hard als dat zij er mede voor gezorgd heeft dat de relatie stuk liep. tweede voornemen is dat ik de sleutel van haar huis, na haar overlijden bij de executeur testamentair (zijnde mijn broer) afgeef om te voorkomen dat ik de beschuldiging op mijn bord krijg dat er dingen uit het ouderlijk huis missen. hard? nee, ik noem het reëel, aangezien ik de enige ben die bij haar in de buurt woont, en er tzt niet voor betaald krijg om het geheel af te handelen.

O, ik weet idd hoe een ouder de boel kan verzieken, eerder meegemaakt.

Ik zelf zou zeggen, gewoon relatie nemen, als de mogelijkheid zich voordoet, en gewoon je hele moeder erbuiten laten.

Sterkte!!!

Berichten: 7083

ROELOF140 schreef:

eer uw vader en uw moeder. maar dan moeten ze wel eerbaar zijn. en als je als ouder je eigen voordeel (want: vrijgezelle zoon is altijd handig als je wat rondom huis te doen hebt of je moet/wil ergens heen, en je wil zelf niet rijden) geblokkeerd ziet worden doordat die vrijgezelle zoon tegen een vrouw aanloopt, dan zit mijn moeder zo in elkaar dat ze er wel voor zal zorgen dat zoonlief weer vrijgezel wordt. al zal ze dat niet met zoveel woorden toegeven.

O, wat komt mij dát bekend voor, ja, je bent iig lang niet de enige...schrale troost....

Ja, ik kan ook nog wel wat staaltjes vertellen over schoonmoeders....herken iig jou verhaal.

Quote:

en: ik niet-christelijk? zij wel dan?

Ja, en idd, onder het mom van christelijkheid, wordt er op los gemanipuleerd...ik herken....

Quote:

komt nog bij dat ze meent hoge eisen te mogen stellen aan haar schoondochters/-zoons. ik denk zelf dat ze het er ten diepste niet mee eens is dat ik 'maar in het OV' werk, terwijl mijn broer HTS+ heeft en (naar mijn idee) maar dom handleidinkjes voor eiersorteermachines zit te vertalen...maar nee, daar mag niks over gezegd worden.

Ja, van je familie moet je het hebben, ja, dat cliché, is niet zomaar een cliché geworden...

Ik kan ook wel wat staaltjes vertellen, omwille van privé hou ik even mijn mond, maar weet precies wat je bedoeld...

Berichten: 4097

ROELOF140 schreef:

eer uw vader en uw moeder. maar dan moeten ze wel eerbaar zijn. en als je als ouder je eigen voordeel (want: vrijgezelle zoon is altijd handig als je wat rondom huis te doen hebt of je moet/wil ergens heen, en je wil zelf niet rijden) geblokkeerd ziet worden doordat die vrijgezelle zoon tegen een vrouw aanloopt, dan zit mijn moeder zo in elkaar dat ze er wel voor zal zorgen dat zoonlief weer vrijgezel wordt. al zal ze dat niet met zoveel woorden toegeven.

en: ik niet-christelijk? zij wel dan?

komt nog bij dat ze meent hoge eisen te mogen stellen aan haar schoondochters/-zoons. ik denk zelf dat ze het er ten diepste niet mee eens is dat ik 'maar in het OV' werk, terwijl mijn broer HTS+ heeft en (naar mijn idee) maar dom handleidinkjes voor eiersorteermachines zit te vertalen...maar nee, daar mag niks over gezegd worden.

Pfff en tjee zeg... je zit hartstikke vast (met al je verzet) aan je moeder etcetera. Je probeert je grenzen te zetten en te verdedigen en zelfs dan nog komt ze gewoon bij je binnen. Ik kan je alleen maar aanraden hier es over te gaan praten met een neutraal persoon om echt los te komen. Laat asjeblieft je familie niet alsnog gelijk krijgen en jaag je vrede/geluk na.