Je kunt vertrouwen op God - ervaar je dat?

Berichten: 146

Inleiding tot een open gesprek.

'k Stel mijn vertrouwen op de Heer mijn God
want in Zijn hand ligt heel mijn levenslot
Hem heb ik lief, Zijn vrede woont in mij
'k zie naar hem op en weet Hij is mij steeds nabij.

Een bekend lied wat over dit thema gaat. Het is ook mijn gebed dat jij dat zo mag ervaren, dat je God zo innerlijk mag kennen.

god- en mensbeeld
Volgens mij ligt de kern van de vraag besloten in ons beeld van God. en ik denk dat er heel wat verschillende Godsbeelden zijn.
En daar hangt direct een mensbeeld aan vast. Heb ik als mens een vrije wil? Maak ik de keuzes of moet God dat doen?

De vraag die ik neer wil leggen is wat dat in de praktijk van elke dag betekent. Hoe merk jij dat je God kunt vertrouwen? Betekent dit dat je al jouw vragen bij Hem neerlegt en dat Hij je dan antwoord geeft? En hoe dan?

Ik vraag je om geen kennis in de zin van weetjes te delen maar juist jouw ervaring.
Het is hierbij geen schande om te delen dat je God helemaal niet in jouw leven ervaart. Dat je gelooft dat wat je weet waar is en God uiteindelijk jouw vertrouwen in Hem zal belonen.

Ik moet denken aan de film Meet Joe Black waar een vader twee dochters heeft. De oudste dochter ervaart haar leven lang de liefde niet van haar vader. Dat zou een godsbeeld kunnen zijn wat jij ook hebt. De afstandelijke God die met Zijn dingen bezig is en natuurlijk geen tijd heeft voor iemand zoals ik. Maar ik weet dat Hij mij beschermt tegen vijanden, dat hij zorgt voor eten ..

Zo is er ook een Godsbeeld waarin God alle problemen oplost of in ieder geval op zou moeten lossen. Als Hij besluit dat niet te doen dan is dat kennelijk Zijn wil. Ik denk hierbij aan Bruce Almighty, waar het idee van geeltjes wordt gebruikt voor vragen die we aan God stellen. Dat beeld heb ik eigenlijk ook voor het grootste deel van mijn leven gehad. De film eindigd dan erg ontnuchterend: God die aangeeft dat hij ons alles heeft gegeven om de antwoorden te vinden. Ik herken dat.

Die laatste film geeft een beetje aan hoe mijn beeld van God zich ook heeft veranderd. Van een manier van bidden die draaide om vragen en oplossingen buiten mezelf naar een manier van biden die draait om danken voor dat wat God al heeft gegeven, in Zijn schepping en in Jezus die ons de weg naar de Vader weer heeft laten ontdekken.

Hij laat mij de keuze
Mijn vertrouwen in God is dat Hij met mij wil wandelen en dat Hij mij zo ontmoet dat ik Hem en daarin mezelf steeds beter mag leren kennen. Dat is voor mij in Zijn koninkrijk wandelen, nu vandaag, en alles met Hem delen. Hij is mijn bron van weten in mij. Daar kan kennis zich in spiegelen. Hij laat me zien welke keuzes ik heb die er echt toe doen en dat is in de praktijk bijna altijd een keuze die te maken heeft met onderliggende angst. Wat ik ervaar is dat de keuze die angst overwint leidt tot vrede.

Mijn vertrouwen in God is dus uiteindelijk een vertrouwen dat als ik kies om mijn angst te overwinnen en daarin achter Hem aanloop dit altijd leidt tot groei, groei van inzicht en ervaring van vrede.

God spreekt door iedere situatie
Daaraan vast zit de overtuiging dat alles wat op mijn pad terecht komt (altijd nu) een antwoord is op een (vaak onbewuste) vraag. Dat dit ook een van de belangrijkste manieren is waarop God tot mij spreekt.
Dat herkennen geeft vertrouwen.

God is nog zoveel groter! En Hij woont in jou, zoek en je zult Hem vinden. Stap in Zijn koninkrijk en vertrouwen is geen vraag meer maar een diamant!

Berichten: 7083

JE KUNT OP GOD VERTROUWEN ERVAAR JE DAT?
Ja.
Volgens mij ligt de kern van de vraag besloten in ons beeld van God. en ik denk dat er heel wat verschillende Godsbeelden zijn.
En daar hangt direct een mensbeeld aan vast. Heb ik als mens een vrije wil? Maak ik de keuzes of moet God dat doen?
Ik maak de keuzes aan de hand van wat eerlijk en verstandig is.De vraag die ik neer wil leggen is wat dat in de praktijk van elke dag betekent. Hoe merk jij dat je God kunt vertrouwen? Betekent dit dat je al jouw vragen bij Hem neerlegt en dat Hij je dan antwoord geeft? En hoe dan?
Ik vertel God alles. Op dezelfde manier zoals je denk, maar dan gericht naar God. Ik vertel mijn zorgen om dingen, ik vraag kracht en rust, en ik dank Hem voor alle dingen die ik (wel) heb....
Hoe ik merk dat ik God kan vertrouwen; mijn gemoedsrust, mijn vrolijkheid ook al ben ik weleens een paar dagen achterelkaar alleen, mijn optimistisch en vertrouwensvol gevoel als ik heb gebeden voor een situatie en ik zit er nu in zeg maar...De rust dat ik eeuwig leven heb....
Hij antwoord door mij dus een gevoel van Rust en geluk te geven.
Ik vraag je om geen kennis in de zin van weetjes te delen maar juist jouw ervaring.
Deed ik net ;)
Het is hierbij geen schande om te delen dat je God helemaal niet in jouw leven ervaart. Dat je gelooft dat wat je weet waar is en God uiteindelijk jouw vertrouwen in Hem zal belonen.
Ja eerst ervaarde ik Hem niet toen ik in se....euh groepen zat, nu wel...zie boek 'ooit evangelisch'.

;)

Berichten: 2583

God is voor de volle 100% te vertrouwen,.
Alleen zeggen wij te vaak 'ikke zelf doen'

Berichten: 1095

De rode draad die door mijn leven loopt, is wel de draad van God!
Al begrijp ik zelf niet altijd, ik weet wel dat God mij steeds weer doorheen leidt!
Ik vertrouw op God ,met mijn hart en ziel!
Zonder Hem ben ik niets.

Berichten: 146

ANNA415 schreef:

God is voor de volle 100% te vertrouwen,.
Alleen zeggen wij te vaak 'ikke zelf doen'

Hoi Anna, boeiend. Als ik jouw reactie lees dan denk ik; maar ik moet toch ook dingen zelf doen? De problemen ontstaan juist als ik dingen niet zelf doe.

Ik herken het probleem als ik zeg; "iike op mijn manier doen"

Ik mag vertrouwen dat als ik dingen op zijn manier doe (naar zijn wil) dat dat altijd zegen geeft.

Berichten: 2212

ZOEKER064 schreef:

Hoi Anna, boeiend. Als ik jouw reactie lees dan denk ik; maar ik moet toch ook dingen zelf doen? De problemen ontstaan juist als ik dingen niet zelf doe.

Ik herken het probleem als ik zeg; "iike op mijn manier doen"

Ik mag vertrouwen dat als ik dingen op zijn manier doe (naar zijn wil) dat dat altijd zegen geeft.

Ben het bijna met beiden eens, bijna helemaal, maar laten we niet vergeten, dat heel ons leven, eigenlijk een leerproces is, tot je laatste snik.
En je leert elke dag, sommige een beetje, en anderen weer een hele hoop, als ik van uit mijn eigen leven kijk.
Nog steeds, en als ik eens terug fietst in mijn geheugen, kom ik uit op die eerdere opmerking, het doen op mijn eigen eigenwijze manier.
Maar uiteindelijk, als je dichter met Hem leeft, en mag leven, er een heleboel duidelijk wordt, en je kan zeggen, ik, wie was ik ook al weer.

Berichten: 7083

Gerrit: Maar uiteindelijk, als je dichter met Hem leeft, en mag leven, er een heleboel duidelijk wordt, en je kan zeggen, ik, wie was ik ook al weer.

Nou, als je dichter bij God leeft, en dan niet meer weet wie je was.... Smiley die vol vragen zit

Ik zelf heb dan meer zoiets van: ik herken mezelf weer, weet weer wie ik ben(blij, blij, blij), en ja, dat geeft me juist een goed gevoel. Lachende smiley

Nee, niet meer weten wie ik ook alweer was, dat lijkt me nu niet echt een fijne ervaring.... Twijfelende smiley

weet ik ook uit ervaring...juist het mezelf weer herkennen en terugvinden/hebben gevonden, dat is voor mij, onder andere met bij God leven.
Want dát geeft zoveel vreugde.... Kwijlende smiley

Berichten: 2212

SHANITA130 schreef:

Gerrit: Maar uiteindelijk, als je dichter met Hem leeft, en mag leven, er een heleboel duidelijk wordt, en je kan zeggen, ik, wie was ik ook al weer.

Nou, als je dichter bij God leeft, en dan niet meer weet wie je was.... Smiley die vol vragen zit

Ik zelf heb dan meer zoiets van: ik herken mezelf weer, weet weer wie ik ben(blij, blij, blij), en ja, dat geeft me juist een goed gevoel. Lachende smiley

Nee, niet meer weten wie ik ook alweer was, dat lijkt me nu niet echt een fijne ervaring.... Twijfelende smiley

weet ik ook uit ervaring...juist het mezelf weer herkennen en terugvinden/hebben gevonden, dat is voor mij, onder andere met bij God leven.
Want dát geeft zoveel vreugde.... Kwijlende smiley

ach, je hebt nu eenmaal mensen, en mensen die kunnen zeggen, zoals ik voorheen was, wil ik niet meer zijn, maar zoals nu, op de goede weg.

Berichten: 7083

Gerrit: ach, je hebt nu eenmaal mensen, en mensen die kunnen zeggen, zoals ik voorheen was, wil ik niet meer zijn, maar zoals nu, op de goede weg.

Ja, bij sommigen kan ik me ook voorstellen dat ze blij zijn dat ze niet meer willen zijn zoals ze nu zijn, of voorheen waren Twijfelende smiley

Op de goede weg! Lachende smiley

Berichten: 1331

Het zou zo fijn zijn als in dit topic getuigenissen zouden komen van christenen, die hebben ervaren dat de Heere God hen uit een valstrik, of uit een moeilijke situatie, of vul maar in, geleid heeft.
Zoals in psalm 23 staat, de goede herder die het lam dat verstrikt was geraakt in een struik, terug heeft gebracht naar een grazige weide, naar de juiste kudde, beschermt door de Heere Jezus zelf.

Berichten: 146

GERRIT084 schreef:

Ben het bijna met beiden eens, bijna helemaal, maar laten we niet vergeten, dat heel ons leven, eigenlijk een leerproces is, tot je laatste snik.
En je leert elke dag, sommige een beetje, en anderen weer een hele hoop, als ik van uit mijn eigen leven kijk.
Nog steeds, en als ik eens terug fietst in mijn geheugen, kom ik uit op die eerdere opmerking, het doen op mijn eigen eigenwijze manier.
Maar uiteindelijk, als je dichter met Hem leeft, en mag leven, er een heleboel duidelijk wordt, en je kan zeggen, ik, wie was ik ook al weer.

Gerrit, ik denk dat ik begrijp wat je bedoeld: als ik nu denk dat ik iets volgens de wil van God doe kan later blijken dat ik dat verkeerd had begrepen. Dat is leren.

Hoe verhoud zich dit nu tot jouw vertrouwen in God?

Berichten: 1331

ZOEKER064 schreef:

Gerrit, ik denk dat ik begrijp wat je bedoeld: als ik nu denk dat ik iets volgens de wil van God doe kan later blijken dat ik dat verkeerd had begrepen. Dat is leren.

Hoe verhoud zich dit nu tot jouw vertrouwen in God?

God kijkt altijd naar de intenties van je hart.
Als je intentie oprecht was, dan staat er in de Bijbel dat de Here alles ten goede keert voor hen die Hem liefhebben.

Berichten: 4863

GERRIT084 schreef:

Ben het bijna met beiden eens, bijna helemaal, maar laten we niet vergeten, dat heel ons leven, eigenlijk een leerproces is, tot je laatste snik.
En je leert elke dag, sommige een beetje, en anderen weer een hele hoop, als ik van uit mijn eigen leven kijk.
Nog steeds, en als ik eens terug fietst in mijn geheugen, kom ik uit op die eerdere opmerking, het doen op mijn eigen eigenwijze manier.
Maar uiteindelijk, als je dichter met Hem leeft, en mag leven, er een heleboel duidelijk wordt, en je kan zeggen, ik, wie was ik ook al weer.

Helemaal waar...!!!

Berichten: 2212

ZOEKER064 schreef:

Gerrit, ik denk dat ik begrijp wat je bedoeld: als ik nu denk dat ik iets volgens de wil van God doe kan later blijken dat ik dat verkeerd had begrepen. Dat is leren.

Hoe verhoud zich dit nu tot jouw vertrouwen in God?

Voor mij, ik heb eens gehoord, of gelezen, dat als je twijfelt, dat vaak het niet doen, de juiste keuze is.
Als het vertrouwen in mensen zo,n deuk heeft opgelopen, dat het vertrouwen zo is geschaad, dan kan je alleen je vertrouwen, nog op Hem vestigen.
Maar vaak heeft een oorzaak ook wel een gevolg door eigen handelen.
En wordt je uiteindelijk in een hoekje gedreven, waar je eigenlijk bijna niet meer uit kan komen.
En als het dan zover is, kan je nog één ding doen, Hem om hulp vragen, en dan ben je klein heel klein.
En je merkt het van zelf, als het zo ver mag komen, en soms moet dat komen in een mensen leven.
Om je eigen te laten leiden door Zijn Geest, en niet wat het kwaad je influistert , en als je eerlijk bent, ook tegenover jezelf, weet je welke keuze de juiste is.
Maar je moet ook met beide benen op de grond blijven staan, en niet als een blinde rond huppelen.
Volgens mij, vraagt ook Hij om zelf uit te kijken, en niet blind te varen..

Berichten: 146

ANNETTE050 schreef:

Het zou zo fijn zijn als in dit topic getuigenissen zouden komen van christenen, die helemaal stuk zaten en hebben ervaren dat de Heere God hen uit een valstrik, of uit een moeilijke situatie, of vul maar in, geleid heeft.

en het mag geen lap van een verhaal zijn .... ;)

Ik wil graag een stukje delen van wat mij overkwam op een conferentie afgelopen april. Een conferentie van Leanne Payne over identiteit in Christus. Ik ben daar de tweede avond ziek (40 graden koorts) uit weggelopen. Erg heftig. Ik heb dat hele weekend gewandeld met God, hij heeft me zoveel verteld en bemoedigd. Om een stukje uit de dialoog met hem weer te geven;

-> Heer, moet ik nu morgen terug gaan en ze vertellen wat dit met me heeft gedaan?
Nee, dat is niet nodig. Ga eerst maar naar je hotel en ga even lekker slapen. Ik zal je zo wel wat laten lezen.
Ik ben in bed gevallen en werd enkele uren later wakker. Ik dacht:
-> ok ik moet iets gaan lezen maar wat dan? Heer, hoe zit dat?
Ga eerst maar lekker wat eten, dat lezen komt zo wel.
Ik gegeten, en had dus geen misselijkheid bij die koorts, maar nog steeds flinke koorts. Ik weer naar bed maar dacht:
-> maar Heer, ik moet wat lezen, ik zou niet weten wat. en ik ben zoooo moe.
Galaten 5.
-> Wat Galaten 5?
Lees dat maar eens
In die tekst zit zo het antwoord op mijn worsteling. Met name in vers [24] Wie Christus Jezus toebehoort, heeft zijn eigen natuur met alle hartstocht en begeerte aan het kruis geslagen. [25] Wanneer de Geest ons leven leidt, laten we dan ook de richting volgen die de Geest ons wijst.
Ik krijg nu ik hier neer schrijf weer kippevel. Hoe treffend, maar hoe toepasselijk ook voor dit topic!
Ik was klaar met het weekend en reed terug naar huis.
Ik lag vroeg op bed, tegen een uur of 9.
Ga even bij Nico en Coby langs en laat je zegenen.
Ik heb me weer aangekleed en ben naar deze lieve mensen toegegaan. Ze waren net 5 minuten thuis van een vrienden weekend. Ik heb mijn ervaring gedeeld met Nico. Hij keek mij vol verwondering aan en sprak: Galaten 5? Daar hebben wij het het afgelopen weekend met elkaar telkens over gehad na aanleiding van een dagboekje. Hij heeft mij enkele stukken daaruit voorgelezen, ook weer zo relevant. Daarna me gezegend.
Ik kan alleen maar zeggen God is geweldig! Hij is een levende, sprekende God en oneindig wijs!

Vertrouwen? het heeft zoveel lagen! Vetrouwen dat Hij bestaat. Vertrouwen dat Hij er is, ook al hoor ik Hem even niet; Vertrouwen dat Hij mij heeft gemaakt zoals ik ben, dat ik mag zijn wie ik ben; Vertrouwen dat hij onvoorwaardelijk van mij houdt; Vertrouwen dat ook al maak ik een verkeerde keuze, ik meer over mezelf leer en dat dit altijd goed is; Vertrouwen dat Hij naar mij toekomt als ik naar hem toega. Dat Hij spreekt als ik luister. Dat in hem alleen maar vrede is. Dat Hij morgen dezelfde is als vandaag!

-> Heer, kan ik dit wel delen? op deze manier op dit forum?
Getuig gewoon van Mijn liefde. Laat mij maar zorgen voor de rest ...

P.S. Geweldig om een dagboek bij te houden om al dit soort gesprekken vast te houden.

Berichten: 146

[quote=GERRIT084]
Maar vaak heeft een oorzaak ook wel een gevolg door eigen handelen.
En wordt je uiteindelijk in een hoekje gedreven, waar je eigenlijk bijna niet meer uit kan komen.
En als het dan zover is, kan je nog één ding doen, Hem om hulp vragen, en dan ben je klein heel klein.
En je merkt het van zelf, als het zo ver mag komen, en soms moet dat komen in een mensen leven.
quote]

Hoi Gerrit,
bedoel je te zeggen dat een probleem vaak het gevolg is van eigen handelen?

Ik denk dat Annette (die voor mij de aanleiding was om dit topic te starten) graag een voorbeeld van je zou willen horen. In wat voor een situatie je Hem om hulp hebt gevraagd en hoe Hij je toen heeft geantwoord. En dat kan op een heel andere manier dan wat ik net beschreef. God heeft zoveel manieren om te antwoorden. Daarom juist dit topic.

Berichten: 2328

ANNETTE050 schreef:

Het zou zo fijn zijn als in dit topic getuigenissen zouden komen van christenen, die helemaal stuk zaten en hebben ervaren dat de Heere God hen uit een valstrik, of uit een moeilijke situatie, of vul maar in, geleid heeft.
Zoals in psalm 23 staat, de goede herder die het lam dat verstrikt was geraakt in een struik, echt hopeloos verstrikt, dat de goede herder dit lam terug heeft gebracht naar een grazige weide, naar de juiste kudde, beschermt door de Heere Jezus zelf.
Waar geen wolf in schaapskleren meer naar binnen kan, dan alleen langs de Here Jezus zelf.

Niet vitten op elkaar, of iemand die verwond is nog verder naar beneden trappen, maar gewoon even een topic met rust en bemoedigende getuigenissen over Gods Trouw toen jij even helemaal niet meer verder kon.

ik heb al es dingen over me leven geschreven dus dan zou ik in herhaling vallen. Dit voorval heb ik nog nooit geschreven, na me scheiding, toen ik nog niet met god was raakte ik in verwachting van een man, perongeluk. Ik kon het niet laten weghalen. Nu kan ik goed met hem, maar heb veel bedreigingen gehad dat hij me kind van me zou weghalen. En ik stond zwak als moeder, had last van herbelevingen door traumatische ervaringen, daardoor straatangst en daar kwam jeugdzorg en exvriendje met allerlei leugens tegen jeugdzorg die perfect over kwam. inmiddels had ik god leren kennen en vertelde al die dingen tegen god, toen sloeg ik d ebijbel open en las ik,
deutotom 7 7-8 De here zal uw vijanden die tegen u opstaan, verslagen aan u overleveren. Langs een enkele weg zullen zij tegen u optrekken, maar langs zeven wegen voor u vluchten.
psalm 55-23 leg uw last op de heer en hij zal u steunen, nooit zal hij dulden dat een rechtvaardigge ten val komt
jesaja 49- 25 ik zelf zal strijden tegen uw bestrijders en ik zelf zal uw zonen redden.

Ik heb die woorden opgeschreven en me daar vaak aan vast gehouden, hoe de omstandigheden ook waren, en die waren gemeen, oneerlijk, om het maar kort te omschreven. Op een gegeven moment bad ik voor verwarring van me tegenstanders, wat echt dus gebeurde, waardoor de waarheid boven de tafel kwam.

Nu is dit allemaal geschiedenis, volgens jeugdzorg hoef ik nooit meer bang te zijn dat iemand me kind bij me weg wil halen, ik bewezen heb tegen over hun dat ik een goede moeder ben, hoe de omstandigheden ook zijn.
Om een beetje me prive te beschermen heb ik het verhaal beetje kort omschreven, maar geloof me, het was een heftig gebeuren, zonder god had ik het niet aangekund. De leugens waren gemeen, als of de duvel een valkuil voor je graaft.

en moeilijke omstandigheden, ja met 7 kids, agressieve ex en getraumatiseerd, daar heeft god me uit gered

aan tafel zitten met kids bidden voor eten, ook verhoord

met kids bidden voor een woning, omdat we die niet konden krijgen, ook verhoord

eerlijk gezegd zou ik er een boek over kunnen schrijven over gods genade en liefde voor ons en hoe we hem rustig kunnen vertrouwen en dat terwijl ik helemaal niet zon goede cristen ben, hij houd van ons onvoorwaardelijk.

vreemdste ervaring was dat er echt een demoon door me raam naar binnen liep, ik dacht help, dit word me dood, durfde hem noggeneens niet weg te sturen in jezus naam, zo angstig was die en ik verlamde van angst.
toen kwam er een prachtig mooi wit licht en hoorde ik boven em een stem die zei, ik ben bij je, zoef ding weg, nooit meer gezien.

En soms op hele moeilijke momenten heb ik een engel gezien, ik denk dat god dat deed om me te laten zien, kijk niet bang zijn, ik ben echt bij je, en zelf engelen zijn bij jou.

Berichten: 2328

ach en als ik toch al bezig ben;
na antibiotica kuur nog steeds koorts dus moest na de dokter een sterkere halen en dacht ik ga na de kerk, vraag of eimand voor me wil bidden, me ziek na de kerk gesleept, en ik had nog geneens niet gevraagd of iemand voor me wou bidden en ik genas spontaan. ( eh wel ook altijd na de dokter gaan hoor)

en soms bid ik tot god en is het als of de hemel open is, voel ik me zo dicht bij jezus en god, ooit kwam daarbij een waterval over me heen , hele mooie van soort diamanten, me kinderen zeiden dat ik straalde, sindsdien weg traumatische stress, stom genoeg ben ik nog wel es onzeker zou ik echt genezen zijn? Maar dat word steeds minder en dat terwijl deskundiggen beweerden dat ik niet zou genezen zonder medicijnen omdat ik te zwaar getraumatiseerd was, dus medicijnen en er maar mee leven, medicijnen heb ik nooit genomen, maar gods woord als medicijn Lachende smiley

enfin ik zou ophouden, maar jezus is er echt, de bijbel is een woord van waarheid en jezus houd van ons met een onvoorwaardelijke liefde, we hoeven niet eerst een perfecte cristen te zijn om zijn liefde te krijgen, daar ben ik bewijs van.

Dus niets zo fijn als een relatie met jezus hebben, zo veilig als hem vertrouwen en je leven aan hem geven, hoe de omstandigheden ook zijn.

Berichten: 146

PETRA373 schreef:

enfin ik zou ophouden, maar jezus is er echt, de bijbel is een woord van waarheid en jezus houd van ons met een onvoorwaardelijke liefde, we hoeven niet eerst een perfecte cristen te zijn om zijn liefde te krijgen, daar ben ik bewijs van.

Dus niets zo fijn als een relatie met jezus hebben, zo veilig als hem vertrouwen en je leven aan hem geven, hoe de omstandigheden ook zijn.

Dankjewel Petra, dat is mijn Koning! Al mijn vertrouwen meer dan waard!

Hij nodigt uit: Kind, ik houd van jou. ik wil met je wandelen. Waarom loop je zo eenzaam rond? Geef me jouw verdriet, dat wil ik aanraken en wegnemen. Waarom deel je jouw pijn niet met me? Het zijn plaatsen die je donker houd voor mij.

Dat zegt Hij niet alleen tegen mij, maar tegen iedereen.
Ik heb ervaren dat Hij de pijn wegneemt, voorzover ik die echt met hem heb gedeeld.

Berichten: 637

ZOEKER064 schreef:

Hoi Anna, boeiend. Als ik jouw reactie lees dan denk ik; maar ik moet toch ook dingen zelf doen? De problemen ontstaan juist als ik dingen niet zelf doe.

Ik herken het probleem als ik zeg; "iike op mijn manier doen"

Ik mag vertrouwen dat als ik dingen op zijn manier doe (naar zijn wil) dat dat altijd zegen geeft.

Helemaal waar.
De bijbel (het Woord van God) en ook de Here Jezus en Zijn apostelen leren, dat het gaat om een wandel in het geloof. Dat is groeien in geloof zoals een kind groeit naar volwassenheid.
Daar ligt mijn vertrouwen en zekerheid. Het begint met God lief hebben boven alles.

Berichten: 146

MARITIME853 schreef:

Helemaal waar.
De bijbel (het Woord van God) en ook de Here Jezus en Zijn apostelen leren, dat het gaat om een wandel in het geloof. Dat is groeien in geloof zoals een kind groeit naar volwassenheid.
Daar ligt mijn vertrouwen en zekerheid. Het begint met God lief hebben boven alles.

Hoi Maritime,

volgens mij zijn we het allemaal eens over het gegeven dat we op God mogen en kunnen vertrouwen. Volgens mij is daar geen discussie of gesprek voor nodig.

Ik zie wat je schrijft, en dat klinkt als een duidelijke richting. De Weg volgen. Verstandelijk helemaal mee eens.

De vraag in dit topic is of je ook aan kunt geven hoe je dat ervaart? In jouw keuzes iedere dag? Wat betekent voor jou bijvoorbeeld God lief hebben boven alles? Ik heb dat ook eens gezegd tegen mijn vrouw ....

Wat doe je wel of juist niet als je in geloof wandelt? En hoe reageert God daar op? Waar blijkt dat vertrouwen uit?

Berichten: 259

ZOEKER064 schreef:

Dankjewel Petra, dat is mijn Koning! Al mijn vertrouwen meer dan waard!

Hij nodigt uit: Kind, ik houd van jou. ik wil met je wandelen. Waarom loop je zo eenzaam rond? Geef me jouw verdriet, dat wil ik aanraken en wegnemen. Waarom deel je jouw pijn niet met me? Het zijn plaatsen die je donker houd voor mij.

Dat zegt Hij niet alleen tegen mij, maar tegen iedereen.
Ik heb ervaren dat Hij de pijn wegneemt, voorzover ik die echt met hem heb gedeeld.

je bedoelt met hem gedeeld wsch: het Hem verteld?? Lachende smiley

a

Berichten: 637

ZOEKER064 schreef:

Hoi Maritime,

volgens mij zijn we het allemaal eens over het gegeven dat we op God mogen en kunnen vertrouwen. Volgens mij is daar geen discussie of gesprek voor nodig.

Ik zie wat je schrijft, en dat klinkt als een duidelijke richting. De Weg volgen. Verstandelijk helemaal mee eens.

De vraag in dit topic is of je ook aan kunt geven hoe je dat ervaart? In jouw keuzes iedere dag? Wat betekent voor jou bijvoorbeeld God lief hebben boven alles? Ik heb dat ook eens gezegd tegen mijn vrouw ....

Wat doe je wel of juist niet als je in geloof wandelt? En hoe reageert God daar op? Waar blijkt dat vertrouwen uit?

Jij stelt hele goeie vragen.
Hoe ik dat ervaar?

Dat is niet met een paar woorden te omschrijven.
Mijn keuzes maak ik altijd samen met God in het gebed.
Tevens weet ik de richting van mijn keuzes afhankelijk van hetgeen dat ik ken vanuit het Woord van God zoals Hij mij dat leert door de leer van de Here Jezus en Zijn apostelen. Dat vind in de bijbel. De antwwoorden vind ik daar ook.
Helemaal los van de "christelijke leer" en opvattingen.

God lief hebben boven alles, betekend voor mij dat God ook boven de vrouw staat en/of mijn vleselijke gevoelens.
Ook de verantwoordelijkheid welke ik is als man heb zoals God dat bedoeld heeft neem ik serieus.

Naar mijn inziens is de man de stichter van Gods koninrijk beginnend in zijn gezin.
Mijn vertrouwen daarin heeft God, me nooit in de steek gelaten....
Elke gebed is tot nu toe door Hem beantwoordt en bevestigd.
Ook al is het nodig dat een boodschap van Hem via een engel gebracht moet worden.

Berichten: 1095

ZOEKER064 schreef:

en het mag geen lap van een verhaal zijn .... ;)

Ik wil graag een stukje delen van wat mij overkwam op een conferentie afgelopen april. Een conferentie van Leanne Payne over identiteit in Christus. Ik ben daar de tweede avond ziek (40 graden koorts) uit weggelopen. Erg heftig. Ik heb dat hele weekend gewandeld met God, hij heeft me zoveel verteld en bemoedigd. Om een stukje uit de dialoog met hem weer te geven;

-> Heer, moet ik nu morgen terug gaan en ze vertellen wat dit met me heeft gedaan?
Nee, dat is niet nodig. Ga eerst maar naar je hotel en ga even lekker slapen. Ik zal je zo wel wat laten lezen.
Ik ben in bed gevallen en werd enkele uren later wakker. Ik dacht:
-> ok ik moet iets gaan lezen maar wat dan? Heer, hoe zit dat?
Ga eerst maar lekker wat eten, dat lezen komt zo wel.

Ik gegeten, en had dus geen misselijkheid bij die koorts, maar nog steeds flinke koorts. Ik weer naar bed maar dacht:
-> maar Heer, ik moet wat lezen, ik zou niet weten wat. en ik ben zoooo moe.
Galaten 5.
-> Wat Galaten 5?
Lees dat maar eens
In die tekst zit zo het antwoord op mijn worsteling. Met name in vers [24] Wie Christus Jezus toebehoort, heeft zijn eigen natuur met alle hartstocht en begeerte aan het kruis geslagen. [25] Wanneer de Geest ons leven leidt, laten we dan ook de richting volgen die de Geest ons wijst.
Ik krijg nu ik hier neer schrijf weer kippevel. Hoe treffend, maar hoe toepasselijk ook voor dit topic!
Ik was klaar met het weekend en reed terug naar huis.
Ik lag vroeg op bed, tegen een uur of 9.
Ga even bij Nico en Coby langs en laat je zegenen.
Ik heb me weer aangekleed en ben naar deze lieve mensen toegegaan. Ze waren net 5 minuten thuis van een vrienden weekend. Ik heb mijn ervaring gedeeld met Nico. Hij keek mij vol verwondering aan en sprak: Galaten 5? Daar hebben wij het het afgelopen weekend met elkaar telkens over gehad na aanleiding van een dagboekje. Hij heeft mij enkele stukken daaruit voorgelezen, ook weer zo relevant. Daarna me gezegend.
Ik kan alleen maar zeggen God is geweldig! Hij is een levende, sprekende God en oneindig wijs!

Vertrouwen? het heeft zoveel lagen! Vetrouwen dat Hij bestaat. Vertrouwen dat Hij er is, ook al hoor ik Hem even niet; Vertrouwen dat Hij mij heeft gemaakt zoals ik ben, dat ik mag zijn wie ik ben; Vertrouwen dat hij onvoorwaardelijk van mij houdt; Vertrouwen dat ook al maak ik een verkeerde keuze, ik meer over mezelf leer en dat dit altijd goed is; Vertrouwen dat Hij naar mij toekomt als ik naar hem toega. Dat Hij spreekt als ik luister. Dat in hem alleen maar vrede is. Dat Hij morgen dezelfde is als vandaag!

-> Heer, kan ik dit wel delen? op deze manier op dit forum?
Getuig gewoon van Mijn liefde. Laat mij maar zorgen voor de rest ...

P.S. Geweldig om een dagboek bij te houden om al dit soort gesprekken vast te houden.

Mooie getuigenis, zo is de Here Hij zorgt voor de mensen, leg je leven in Zijn handen neer, vertrouw op Hem....!

Berichten: 219

PETRA373 schreef:

ik heb al es dingen over me leven geschreven dus dan zou ik in herhaling vallen. Dit voorval heb ik nog nooit geschreven, na me scheiding, toen ik nog niet met god was raakte ik in verwachting van een man, perongeluk. Ik kon het niet laten weghalen. Nu kan ik goed met hem, maar heb veel bedreigingen gehad dat hij me kind van me zou weghalen. En ik stond zwak als moeder, had last van herbelevingen door traumatische ervaringen, daardoor straatangst en daar kwam jeugdzorg en exvriendje met allerlei leugens tegen jeugdzorg die perfect over kwam. inmiddels had ik god leren kennen en vertelde al die dingen tegen god, toen sloeg ik d ebijbel open en las ik,
deutotom 7 7-8 De here zal uw vijanden die tegen u opstaan, verslagen aan u overleveren. Langs een enkele weg zullen zij tegen u optrekken, maar langs zeven wegen voor u vluchten.
psalm 55-23 leg uw last op de heer en hij zal u steunen, nooit zal hij dulden dat een rechtvaardigge ten val komt
jesaja 49- 25 ik zelf zal strijden tegen uw bestrijders en ik zelf zal uw zonen redden.

Ik heb die woorden opgeschreven en me daar vaak aan vast gehouden, hoe de omstandigheden ook waren, en die waren gemeen, oneerlijk, om het maar kort te omschreven. Op een gegeven moment bad ik voor verwarring van me tegenstanders, wat echt dus gebeurde, waardoor de waarheid boven de tafel kwam.

Nu is dit allemaal geschiedenis, volgens jeugdzorg hoef ik nooit meer bang te zijn dat iemand me kind bij me weg wil halen, ik bewezen heb tegen over hun dat ik een goede moeder ben, hoe de omstandigheden ook zijn.
Om een beetje me prive te beschermen heb ik het verhaal beetje kort omschreven, maar geloof me, het was een heftig gebeuren, zonder god had ik het niet aangekund. De leugens waren gemeen, als of de duvel een valkuil voor je graaft.

en moeilijke omstandigheden, ja met 7 kids, agressieve ex en getraumatiseerd, daar heeft god me uit gered

aan tafel zitten met kids bidden voor eten, ook verhoord

met kids bidden voor een woning, omdat we die niet konden krijgen, ook verhoord

eerlijk gezegd zou ik er een boek over kunnen schrijven over gods genade en liefde voor ons en hoe we hem rustig kunnen vertrouwen en dat terwijl ik helemaal niet zon goede cristen ben, hij houd van ons onvoorwaardelijk.

vreemdste ervaring was dat er echt een demoon door me raam naar binnen liep, ik dacht help, dit word me dood, durfde hem noggeneens niet weg te sturen in jezus naam, zo angstig was die en ik verlamde van angst.
toen kwam er een prachtig mooi wit licht en hoorde ik boven em een stem die zei, ik ben bij je, zoef ding weg, nooit meer gezien.

En soms op hele moeilijke momenten heb ik een engel gezien, ik denk dat god dat deed om me te laten zien, kijk niet bang zijn, ik ben echt bij je, en zelf engelen zijn bij jou.

Tranen in mijn ogen wat mooi om te lezen de Heer is echt bewogen.
Jij hebt gewonnen ik heb verloren en toch mag ik bij de kudde horen
Ben ik ook een schaapje van HEM luister ik naar Zijn stem.
Een beetje denk ik nu wat doe ik dan niet goed en jij wel , maar mensen zien wie ik ben veranderd door de HEER , maar van jeugdzorg mag ik niet meer
kreeg eergisteren een bericht als gezag word afgenomen ik de rekening naar jeudzorg mag sturen van de ortho van zoontje.
Nu heb ik antwoord die de raad niet kon geven ,
Jeugdzorg word gezaghebbende van MIJN KIND
Ik zie jou zegeningen en tranen in mijn ogen ik kan het niet geloven
wat hier gebeurd , ja ook ik krijg die antwoorden en woord van God
En toch de wereld gaat door en ik ja ik die alles verloor alles heb gegeven aan de HEER
En ik weet ik ben geborgen in zijn Hand tot ik mag zijn in het Vaderland.

Sorry zoeker ik hoop dat ik dat hier mag schrijven en hoop dat velen bidden dat gebed alles omdraait en de boze doet verdrijven in dit gezin
Dat we één kunnen worden in zijn naam .
Ik verlang ik weet ook Hij gaf me inzicht maar de Pijn
Ik ga zo naar boven om te bidden stil te zijn voor zijn aangezicht.
Want wil al mijn angsten nu geven aan HEM want Hij weet en heeft mijn toekomst al voorbereid .
Ik weet ook dat gezag me door wereldse mensen word afgenomen maar dromen zijn
En ik ik weet mijn kinderen komen terug hoe dan ook al is het na mijn dood enmaal zal ik herenigd worden en de zon zien schijnen leven in vreugde en zonder pijn wat zal dat fijn zijn .
zal nu stoppen want het word me te veel

Gods zegen op de weg voor een ieder die dit leest en dat God al je krankheden en gemis van alleen zijn wat ever geneest.

Anita

Berichten: 146

ALTJE848 schreef:

Sorry zoeker ik hoop dat ik dat hier mag schrijven en hoop dat velen bidden dat gebed alles omdraait en de boze doet verdrijven in dit gezin
Dat we één kunnen worden in zijn naam .
Ik verlang ik weet ook Hij gaf me inzicht maar de Pijn
Ik ga zo naar boven om te bidden stil te zijn voor zijn aangezicht.
Want wil al mijn angsten nu geven aan HEM want Hij weet en heeft mijn toekomst al voorbereid .
Ik weet ook dat gezag me door wereldse mensen word afgenomen maar dromen zijn
En ik ik weet mijn kinderen komen terug hoe dan ook al is het na mijn dood enmaal zal ik herenigd worden en de zon zien schijnen leven in vreugde en zonder pijn wat zal dat fijn zijn .
zal nu stoppen want het word me te veel
Anita

Lieve Anita, natuurlijk mag je dat hier schrijven, want je raakt hier de kern van vertrouwen! Alle angst aan Hem geven omdat je vertrouwt dat Hij weet wat je nodig hebt. Vandaag en morgen.
Ik weet hoe moeilijk dat is maar stop met denken aan morgen, aan de toekomst, leg dat in Zijn hand. Je hebt je handen vol aan vandaag.
Vandaag ben je de kinderen nog niet kwijt. Dat is de werkelijkheid. Geniet van de mogelijkheden die je nog hebt.
Vertrouw God als Hij zegt, maak je geen zorgen voor de dag van morgen.
Laat niet je kinderen los, maar laat de zorgen over de kinderen los. Dat is een wereld van verschil.
Als je dat doet verwacht ik vandaag of morgen grote verhalen over hoe dingen in je leven positief zijn veranderd. Hoe God jou wonderlijk heeft voorzien van het goede. Zoals Petra dat heeft beschreven...
Dat wil God ook voor jou!

In eenzelfde situatie zei Jezus tegen mij:
Begrijp je iets van wat ik heb meegemaakt? Denk je dat ik niet precies weet hoe jij je voelt? Geef die pijn nu aan mij! Ik maak je vrij.
Awesome! Ik hoef het kromme niet recht te maken. Dat doet Hij.

Berichten: 2328

ALTJE848 schreef:

Tranen in mijn ogen wat mooi om te lezen de Heer is echt bewogen.
Jij hebt gewonnen ik heb verloren en toch mag ik bij de kudde horen
Ben ik ook een schaapje van HEM luister ik naar Zijn stem.
Een beetje denk ik nu wat doe ik dan niet goed en jij wel , maar mensen zien wie ik ben veranderd door de HEER , maar van jeugdzorg mag ik niet meer
kreeg eergisteren een bericht als gezag word afgenomen ik de rekening naar jeudzorg mag sturen van de ortho van zoontje.
Nu heb ik antwoord die de raad niet kon geven ,
Jeugdzorg word gezaghebbende van MIJN KIND
Ik zie jou zegeningen en tranen in mijn ogen ik kan het niet geloven
wat hier gebeurd , ja ook ik krijg die antwoorden en woord van God
En toch de wereld gaat door en ik ja ik die alles verloor alles heb gegeven aan de HEER
En ik weet ik ben geborgen in zijn Hand tot ik mag zijn in het Vaderland.

Sorry zoeker ik hoop dat ik dat hier mag schrijven en hoop dat velen bidden dat gebed alles omdraait en de boze doet verdrijven in dit gezin
Dat we één kunnen worden in zijn naam .
Ik verlang ik weet ook Hij gaf me inzicht maar de Pijn
Ik ga zo naar boven om te bidden stil te zijn voor zijn aangezicht.
Want wil al mijn angsten nu geven aan HEM want Hij weet en heeft mijn toekomst al voorbereid .
Ik weet ook dat gezag me door wereldse mensen word afgenomen maar dromen zijn
En ik ik weet mijn kinderen komen terug hoe dan ook al is het na mijn dood enmaal zal ik herenigd worden en de zon zien schijnen leven in vreugde en zonder pijn wat zal dat fijn zijn .
zal nu stoppen want het word me te veel

Gods zegen op de weg voor een ieder die dit leest en dat God al je krankheden en gemis van alleen zijn wat ever geneest.

Anita

Anita ik ken jouw verhaal met jeugdzorg niet, heb het ergens in een draadje geschreven hier dan kan ik het effe nalezen ?
Mijn verhaal is dat ik gewonnen had, maar ik heb ook een verhaal waarin ik verloor. Moet me denken aan petrus in de gevangenis, de andere dicipelen bidden voor hem en ze bidden trouwens best met beetje twijfel, want als er een engel komt, petrus word bevrijd uit de gevangenis en petrus gaat naar ze toe zijn ze verbaasd hem te zien.
vervolgens gaat jacobus(die was het dacht ik) na de gevangenis en word daar onthoofd . zeker weten dat de disipelen weer hadden gebeden, nu zelf met meer vertrouwen, maar nee jacobus word onthoofd. warom Smiley die vol vragen zit

het verhaal waarin ik verloor:
Mijn dochter raakte in verwachting van een meisje, ze kreeg mijn naam, ik was zo blij, een kleindochter die vlak bij me zou wonen, dus ik droeg haar op aan jezus en bad voor haar en me dochter, vlak voor de uitgerekende dag, stopte het hartje ermee, mijn dochter heeft een dood kindje moeten baren, perfect zag ze er uit, oorzaak nooit gevonden. Warom zeiden sommigge kinderen tegen mij? Warom god, en sorry voor anderen dat ik nu in herhaling val met een verhaal. het warom weet ik niet, wel is mijn vertrouwen in god niet beschadigt.
Ze werd gecremeerd in een mandje, ik had een medaillon voor haar gekocht van goud, het lag op haar borstje, de ouders hebben haar na d e oven gedragen, op de band gelegd, gezien hoe het de oven inging, in het vuur, de oven ging weer dicht en ze zijn gegaan. later gingen ze de as ophalen en er zat wat in, de medaillon helemaal zwart door het vuur, we hebben het schoongemaakt en het zag er perfect weer uit, zelfs de inkervingen,
in het medaillon zat een briefje met daarop een gedichtje voor me kleindochtertje waarin ik schreef dat ik haar in de hemel weer zou zien, op de achterkant droeg ik haar op in jezus naam. Ik heb alles nagezocht, hoe heet de oven ze doen met een klein kindje, wat dat voor gevolgen heeft voor goud, het had moeten smelten, ook zijn er wetten bij het crematorium dat restjes goud en zilver verplicht door het crematorium moet worden verzameld en word ingeleverd bij een goed doel. Ook zaten er meerdere sieraden bij , bij mijn kleindochtertje, die waren wel weg. Ik zie het als een wonder van god, het waarom, mijn gebed niet werd verhoord, me kleindochter niet gezond op de wereld kwam, daar heb ik geen antwoord op, wel vertrouwen in god , door het wonder wat hij deed met de medaillon, heb ik een bevestiging, er is echt een hemel, jezus heeft echt de dood overwonnen en hij leeft met ons mee met ons verdriet, want wat een troost dat wonder wat hij voor ons deed. Mijn dochter draagt nu het medaillon.
Cristenen vragen vaak waarom? warom geneest de een en de ander niet? waarom werd mijn gebed niet verhoord, ik heb de antwoorden niet, niemand niet ,wel een weten een vertrouwen dat god als een liefdevolle vader voor ons zorgt en ik denk dan, ik leg me zoontje die nog een kleuter is niet alles uit in de wereld, hij kan die informatie niet aan, zo doet god het met ons ook.

liefs en veel sterkte toegewenst, misschien heb je wat aan me woorden, petra die door dit voorval het verhaal in het o.t. van de mannen in d e oven snel nog es een keer ging lezen.

Berichten: 2328

ZOEKER064 schreef:

Lieve Anita, natuurlijk mag je dat hier schrijven, want je raakt hier de kern van vertrouwen! Alle angst aan Hem geven omdat je vertrouwt dat Hij weet wat je nodig hebt. Vandaag en morgen.
Ik weet hoe moeilijk dat is maar stop met denken aan morgen, aan de toekomst, leg dat in Zijn hand. Je hebt je handen vol aan vandaag.
Vandaag ben je de kinderen nog niet kwijt. Dat is de werkelijkheid. Geniet van de mogelijkheden die je nog hebt.
Vertrouw God als Hij zegt, maak je geen zorgen voor de dag van morgen.
Laat niet je kinderen los, maar laat de zorgen over de kinderen los. Dat is een wereld van verschil.
Als je dat doet verwacht ik vandaag of morgen grote verhalen over hoe dingen in je leven positief zijn veranderd. Hoe God jou wonderlijk heeft voorzien van het goede. Zoals Petra dat heeft beschreven...
Dat wil God ook voor jou!

In eenzelfde situatie zei Jezus tegen mij:
Begrijp je iets van wat ik heb meegemaakt? Denk je dat ik niet precies weet hoe jij je voelt? Geef die pijn nu aan mij! Ik maak je vrij.
Awesome! Ik hoef het kromme niet recht te maken. Dat doet Hij.

Ik vind dat je niet de zorgen van de kinderen moet loslaten, maar aan god moet geven, dat doe ik ook en niet dat ik dan passief blijf zitten en wacht tot god alles doet, zelf onderneem ik natuurlijk ook actie. Bv toen lazerus uit het graf werd opgewekt, moest er wel iemand effe de steen wegrollen, waarom moest iemand dat doen? Ik denk om ons uit het verhaal te leren dat we niet passief moeten worden, samen met god in actie moeten komen. Sorry zoeker , voor commentaar op je w oorden, tenminste zie het niet als echt commentaar, maar vond dat er nog iets bij moest.

Berichten: 637

ZOEKER064 schreef:

Lieve Anita, natuurlijk mag je dat hier schrijven, want je raakt hier de kern van vertrouwen! Alle angst aan Hem geven omdat je vertrouwt dat Hij weet wat je nodig hebt. Vandaag en morgen.
Ik weet hoe moeilijk dat is maar stop met denken aan morgen, aan de toekomst, leg dat in Zijn hand. Je hebt je handen vol aan vandaag.
Vandaag ben je de kinderen nog niet kwijt. Dat is de werkelijkheid. Geniet van de mogelijkheden die je nog hebt.
Vertrouw God als Hij zegt, maak je geen zorgen voor de dag van morgen.
Laat niet je kinderen los, maar laat de zorgen over de kinderen los. Dat is een wereld van verschil.
Als je dat doet verwacht ik vandaag of morgen grote verhalen over hoe dingen in je leven positief zijn veranderd. Hoe God jou wonderlijk heeft voorzien van het goede. Zoals Petra dat heeft beschreven...
Dat wil God ook voor jou!

idd Lachende smiley

In eenzelfde situatie zei Jezus tegen mij:
Begrijp je iets van wat ik heb meegemaakt? Denk je dat ik niet precies weet hoe jij je voelt? Geef die pijn nu aan mij! Ik maak je vrij.
Awesome! Ik hoef het kromme niet recht te maken. Dat doet Hij.

Berichten: 637

PETRA373 schreef:

Ik vind dat je niet de zorgen van de kinderen moet loslaten, maar aan god moet geven, dat doe ik ook en niet dat ik dan passief blijf zitten en wacht tot god alles doet, zelf onderneem ik natuurlijk ook actie. Bv toen lazerus uit het graf werd opgewekt, moest er wel iemand effe de steen wegrollen, waarom moest iemand dat doen? Ik denk om ons uit het verhaal te leren dat we niet passief moeten worden, samen met god in actie moeten komen. Sorry zoeker , voor commentaar op je w oorden, tenminste zie het niet als echt commentaar, maar vond dat er nog iets bij moest.

Ik denk dat de moraal ligt in het gebed met God ligt, zoals bij de Heer.

Joh 11:40 Jezus zeide tot haar: Heb Ik u niet gezegd, dat, zo gij gelooft, gij de heerlijkheid Gods zien zult? Joh 11:41 Zij namen dan den steen weg, waar de gestorvene lag. En Jezus hief de ogen opwaarts, en zeide: Vader, Ik dank U, dat Gij Mij gehoord hebt.