Hoe om te gaan met teleurstellingen en afwijzingen....?

Berichten: 176

Ik heb een vraagje aan iedereen. Hoe gaan jullie ermee om als jullie na de zoveelste keer zijn afgewezen, terwijl je je best voor hebt gedaan door jezelf te zijn zoals je bent, door eerlijk te wezen?

Hoe gaan jullie met dit soort dingen om? In feite ben ik in het verleden veel opstap geweest, zowel in christelijke gelegen als niet christelijke gelegenheden, maar wat mij opviel dat wanneer je wat anders denkend bent dat je dan al snel afgewezen bent. Zou ik dan alsnog een masker moeten opzetten van schijn? Hoe zou ik met dit soort om moeten gaan?

Hoe denken jullie daarover, of hoe gaan jullie met dit soort dingen om?

Groetjes, laverde

P.S. wat me ook op viel is dat er vandaag de dag veel meer eisen worden gesteld vergeleken met vroeger en in de middeleeuwen. Als ik kijk naar de Bijbel en naar de persoonlijkheid van Jezus, dan zie ik een ander blik. Namelijk; dat je oprecht bent van hart en dat je streeft om eerlijk te zijn en om trouw te zijn. Maar het rare is dat er vandaag de dag onder de mensen veel meer dan dat word geëist. Met andere woorden: als je anders denkend bent dan het huidige maatschappij dan ben je buiten geworpen. Is dit Bijbels?

Berichten: 2167

LAVERDE524 schreef:

Ik heb een vraagje aan iedereen. Hoe gaan jullie ermee om als jullie na de zoveelste keer zijn afgewezen, terwijl je je best voor hebt gedaan door jezelf te zijn zoals je bent, door eerlijk te wezen?

Hoe gaan jullie met dit soort dingen om? In feite ben ik in het verleden veel opstap geweest, zowel in christelijke gelegen als niet christelijke gelegenheden, maar wat mij opviel dat wanneer je wat anders denkend bent dat je dan al snel afgewezen bent. Zou ik dan alsnog een masker moeten opzetten van schijn? Hoe zou ik met dit soort om moeten gaan?

Hoe denken jullie daarover, of hoe gaan jullie met dit soort dingen om?

Groetjes, laverde

P.S. wat me ook op viel is dat er vandaag de dag veel meer eisen worden gesteld vergeleken met vroeger en in de middeleeuwen. Als ik kijk naar de Bijbel en naar de persoonlijkheid van Jezus, dan zie ik een ander blik. Namelijk; dat je oprecht bent van hart en dat je streeft om eerlijk te zijn en om trouw te zijn. Maar het rare is dat er vandaag de dag onder de mensen veel meer dan dat word geëist. Met andere woorden: als je anders denkend bent dan het huidige maatschappij dan ben je buiten geworpen. Is dit Bijbels?

Pijnlijk idd, als je als persoon wordt afgewezen. Een stuk gemakkelijker is het om om te gaan met afwijzing van je standpunt, je mening etc. Maar ik begrijp dat jij meer doelt op relationele afwijzing. Dat ligt doorgaans erg gevoelig, en heeft soms tijd nodig om te herstellen.

Ik denk dat je "vandaag de dag" niet kunt vergelijken met de Middeleeuwen, of de tijd waarin het grootste deel van de Bijbel geschreven werd. We leven vandaag de dag in een tijd waarin individualisering en autonomie kernbegrippen zijn. Vandaag de dag zijn we vele malen kieskeuriger, omdat we nu eenmaal gewend zijn aan het hebben van keuzes. Je keuzevoorkeur pas je daarop aan. Zelfs inzake relaties.
Daarbij waren mensen vroeger in zekere zin van elkaar afhankelijk, bijv. voor hun eten/drinken, kleding, etc. etc. Dat gaf een andere samenleving. Vandaag de dag redden we onszelf, eten/drinken we wat we willen, en maken seizoenen etc. allemaal niet meer uit. Onze mentaliteit is daarmee veranderd, en terugdraaien kun je die niet meer. In sommige situaties: helaas!

Los van dit alles: pijnlijk als je ervaart dat je afgewezen wordt. Vooral als je je open, eerlijk, kwetsbaar opstelt, raakt je dat direct behoorlijk.
Toch is dat wel de meest juiste manier, wil je iemand leren kennen, en jezelf laten kennen. Verstoppertje spelen of de boot afhouden werkt nu eenmaal niet relatiebevorderend.

Hopelijk tref je binnenkort de juiste persoon in je leven, en laat je je niet ontmoedigen door eerdere ervaringen. Heel veel sterkte ermee!! Knipoog smiley

Berichten: 1663

LAVERDE524 schreef:

Ik heb een vraagje aan iedereen. Hoe gaan jullie ermee om als jullie na de zoveelste keer zijn afgewezen, terwijl je je best voor hebt gedaan door jezelf te zijn zoals je bent, door eerlijk te wezen?

Hoe gaan jullie met dit soort dingen om? In feite ben ik in het verleden veel opstap geweest, zowel in christelijke gelegen als niet christelijke gelegenheden, maar wat mij opviel dat wanneer je wat anders denkend bent dat je dan al snel afgewezen bent. Zou ik dan alsnog een masker moeten opzetten van schijn? Hoe zou ik met dit soort om moeten gaan?

Hoe denken jullie daarover, of hoe gaan jullie met dit soort dingen om?

Groetjes, laverde

P.S. wat me ook op viel is dat er vandaag de dag veel meer eisen worden gesteld vergeleken met vroeger en in de middeleeuwen. Als ik kijk naar de Bijbel en naar de persoonlijkheid van Jezus, dan zie ik een ander blik. Namelijk; dat je oprecht bent van hart en dat je streeft om eerlijk te zijn en om trouw te zijn. Maar het rare is dat er vandaag de dag onder de mensen veel meer dan dat word geëist. Met andere woorden: als je anders denkend bent dan het huidige maatschappij dan ben je buiten geworpen. Is dit Bijbels?

Jij wilt eerlijk zijn en geen masker dragen, wat een goed punt is.
Maar dat wil de ander door wie jij je afgewezen voelt waarschijnlijk ook, en dan kom je wel eens tot de conclussie dat je totaal niet bij elkaar past.
Of verwacht je wel dat de ander dat masker opzet om jou te plezieren en in jou belevingswereld te passen, nee toch zeker?

Berichten: 176

Bedankt voor jullie goede reacties. Het is inderdaad zo dat ik eerlijk en oprecht wil blijven, zoals ik ben. En net zoals de laatste reactie zegt: het is wel nodig dat je bij mekaar past en dat is zeker waar.

Het klinkt misschien een beetje dom maar om precies te zijn zoals ik nu uitgerekend heb, ben ik al voor de 25 a 26 ste keer afgewezen in 2 jaar tijd, waarbij enkel 2 ontmoetingen zijn geweest van die 25 keren. Dan gaan er bij mij toch wat lampen knipperen in mijn hoofd. Blijkbaar doe ik het ergens fout, zou het niet?

Maar goed, het is goed zo. Mijn oom van 45 zit met hetzelfde als ik, ook al vanaf zijn jonge jaren. Hij woont nu al 9 jaar alleen op zich zelf. Hij red hem wel op zich, maar soms dan merk ik aan hem, wanneer hij dan weer een leuke meid ziet, hoe hij iemand aan zijn zij mist, aangezien ik weekends altijd bij hem ben merk ik dat soort dingen goed op. Ja, misschien is het voor ons ook wel niet weggelegd, je weet het maar nooit. Mensen zeggen vaak: op ieder potje past een deksel. Maar op een potje waarvan de schroef rand is versleten past geen deksel meer op, dat is dan erg zwaar met draaien.

Ik probeer nu echt zoveel mogelijk te aanvaarden dat het voor ons niks anders in zit dan de rest van ons leven alleen door het leven te gaan. Is misschien moeilijk maar uiteindelijk raak je er aan gewend en weet je het niet beter meer. Ik heb alles op zich, ik ben tevreden met wat ik heb. En laat de tevredenheid dan datgene zijn waaraan je toch waarde kunt hechten. Ik heb er vandaag diep over nagedacht, al met al, op het werk. Ik heb mijn collega's gevraagd, en die zeggen hetzelfde over mij, dat er niks anders op zit omdat ik volgens hun wat te apart ben ofzo iets zeiden ze.

Ik bid nu enkel of mijn Heere mij krachtig wil maken zodat ik dan sterk zal zijn om alleen in het leven te kunnen staan ondanks die gemis. De Heilige Geest is er om daarin ook te helpen toch. Dus zal Hij me ook daarin helpen en leiden. Ik heb vandaag gebeden of de Here de vrede hierover in mijn hart wil uitstorten, de vrede en aanvaarding van zoals het is. Ja, ik geloof dat mijn God me hierbij zal helpen zodat ik er sterk door heen zal komen. Maar goed, bedankt nogmaals voor jullie reacties. Ik heb ook jullie woorden vanmorgen mee genomen en overpeinst. Nogmaals bedankt.

Berichten: 6369

LAVERDE524 schreef:

Bedankt voor jullie goede reacties. Het is inderdaad zo dat ik eerlijk en oprecht wil blijven, zoals ik ben. En net zoals de laatste reactie zegt: het is wel nodig dat je bij mekaar past en dat is zeker waar.

Het klinkt misschien een beetje dom maar om precies te zijn zoals ik nu uitgerekend heb, ben ik al voor de 25 a 26 ste keer afgewezen in 2 jaar tijd, waarbij enkel 2 ontmoetingen zijn geweest van die 25 keren. Dan gaan er bij mij toch wat lampen knipperen in mijn hoofd. Blijkbaar doe ik het ergens fout, zou het niet?

Maar goed, het is goed zo. Mijn oom van 45 zit met hetzelfde als ik, ook al vanaf zijn jonge jaren. Hij woont nu al 9 jaar alleen op zich zelf. Hij red hem wel op zich, maar soms dan merk ik aan hem, wanneer hij dan weer een leuke meid ziet, hoe hij iemand aan zijn zij mist, aangezien ik weekends altijd bij hem ben merk ik dat soort dingen goed op. Ja, misschien is het voor ons ook wel niet weggelegd, je weet het maar nooit. Mensen zeggen vaak: op ieder potje past een deksel. Maar op een potje waarvan de schroef rand is versleten past geen deksel meer op, dat is dan erg zwaar met draaien.

Ik probeer nu echt zoveel mogelijk te aanvaarden dat het voor ons niks anders in zit dan de rest van ons leven alleen door het leven te gaan. Is misschien moeilijk maar uiteindelijk raak je er aan gewend en weet je het niet beter meer. Ik heb alles op zich, ik ben tevreden met wat ik heb. En laat de tevredenheid dan datgene zijn waaraan je toch waarde kunt hechten. Ik heb er vandaag diep over nagedacht, al met al, op het werk. Ik heb mijn collega's gevraagd, en die zeggen hetzelfde over mij, dat er niks anders op zit omdat ik volgens hun wat te apart ben ofzo iets zeiden ze.

Ik bid nu enkel of mijn Heere mij krachtig wil maken zodat ik dan sterk zal zijn om alleen in het leven te kunnen staan ondanks die gemis. De Heilige Geest is er om daarin ook te helpen toch. Dus zal Hij me ook daarin helpen en leiden. Ik heb vandaag gebeden of de Here de vrede hierover in mijn hart wil uitstorten, de vrede en aanvaarding van zoals het is. Ja, ik geloof dat mijn God me hierbij zal helpen zodat ik er sterk door heen zal komen. Maar goed, bedankt nogmaals voor jullie reacties. Ik heb ook jullie woorden vanmorgen mee genomen en overpeinst. Nogmaals bedankt.

Wat heel belangrijk is voordat je aan een relatie toe bent is kan je in je eentje gelukkig zijn??
Want als je zelf niet gelukkig bent hoe kan je een ander dan gelukkig maken??
Zo denk ik er altijd over ik kan gelukkig goed alleen zijn en vind het soms ook heerlijk, ja idd ook ik mis wel eens die arm om me heen is dat niet menselijk??? Pas ben ik door een man van cm op een manier gedumpt al hadden we niet eens een relatie!! gewoon paar keer date gehad maar meneer at van meerdere walletjes erkende me gebruikt te hebben.... nou heb er geen traan om gelaten ben echt liever alleen dan met zo iemand te zijn!!!!

Berichten: 1663

LAVERDE524 schreef:

Mensen zeggen vaak: op ieder potje past een deksel. Maar op een potje waarvan de schroef rand is versleten past geen deksel meer op, dat is dan erg zwaar met draaien.

Die vergelijking klopt niet, want dat zou betekenen dat er iets mis is met het potje.
Op bijzondere potjes past gewoon geen standaard dekseltje!

Berichten: 176

Ja dat is waar, je moet niet met mensen omgaan die je misbruiken op bepaalde gebieden, want wat die man met u deed is gewoon misbruik maken.

Nee, ik heb moeite met alleen zijn. Als mijn ouders niet thuis zijn, zoals enkele jaren terug, 3 weken lang, dan verga ik van de eenzaamheid. Juist wat ik ondervonden heb zelf, wat ik zelf ervaren heb is dat gelukkig zijn aangewakkerd moet worden. Ik heb een 2 jarige relatie gehad waarin ik eindelijk een keer gelukkig was, ik had haar en ik was daardoor gelukkig geworden waardoor ik haar ook weer gelukkig kon maken. Je maakt mekaar gelukkig als 't ware.

Ik ben nu gewoon tevreden met het leven zoals het is. Maar gelukkig ben ik niet. Gelukkig beaamt mijn bijbelleraar mij. Hij zei, we zijn geen gelukkige mensen maar gezegende mensen. Je kan jezelf wel aansporen om gelukkig te zijn door tegen jezelf te zeggen "ik ben gelukkig" terwijl inwendig iets anders klinkt, waardoor je uiteindelijk jezelf voor liegt, want je zegt dan dingen die dan gewoon niet waar zijn tegen jezelf.

En dan is het goed om je dan voor te nemen om dan tevreden te zijn over de dingen in het leven, dan valt het lang zo zwaar niet dan dat je jezelf zit voor te liegen.

Berichten: 176

-

Berichten: 5407

LAVERDE524 schreef:

Ja dat is waar, je moet niet met mensen omgaan die je misbruiken op bepaalde gebieden, want wat die man met u deed is gewoon misbruik maken.

Nee, ik heb moeite met alleen zijn. Als mijn ouders niet thuis zijn, zoals enkele jaren terug, 3 weken lang, dan verga ik van de eenzaamheid. Juist wat ik ondervonden heb zelf, wat ik zelf ervaren heb is dat gelukkig zijn aangewakkerd moet worden. Ik heb een 2 jarige relatie gehad waarin ik eindelijk een keer gelukkig was, ik had haar en ik was daardoor gelukkig geworden waardoor ik haar ook weer gelukkig kon maken. Je maakt mekaar gelukkig als 't ware.

Ik ben nu gewoon tevreden met het leven zoals het is. Maar gelukkig ben ik niet. Gelukkig beaamt mijn bijbelleraar mij. Hij zei, we zijn geen gelukkige mensen maar gezegende mensen. Je kan jezelf wel aansporen om gelukkig te zijn door tegen jezelf te zeggen "ik ben gelukkig" terwijl inwendig iets anders klinkt, waardoor je uiteindelijk jezelf voor liegt, want je zegt dan dingen die dan gewoon niet waar zijn tegen jezelf.

En dan is het goed om je dan voor te nemen om dan tevreden te zijn over de dingen in het leven, dan valt het lang zo zwaar niet dan dat je jezelf zit voor te liegen.

Gelukkig zijn moet je ook hard voor werken he? Als ik een relatie met een man zou hebben die niet alleen kan/wil zijn zou mij dat ontzettend beklemmen....Misschien zaak om eerst eens wat met dat gevoel te doen?Je kan toch ook niet altijd thuis blijven wonen?Pin je je niet teveel vast op een relatie?

Berichten: 6369

LAVERDE524 schreef:
Mensen zeggen vaak: op ieder potje past een deksel. Maar op een potje waarvan de schroef rand is versleten past geen deksel meer op, dat is dan erg zwaar met draaien.

Ik heb eens een predikant horen zeggen...
Op ieder potje past een deksel maar... niet ieder potje op iedere deksel..
Dat klinkt al heel anders he Knipoog smiley

Berichten: 637

LAVERDE524 schreef:

Ik heb een vraagje aan iedereen. Hoe gaan jullie ermee om als jullie na de zoveelste keer zijn afgewezen, terwijl je je best voor hebt gedaan door jezelf te zijn zoals je bent, door eerlijk te wezen?

Hoe gaan jullie met dit soort dingen om? In feite ben ik in het verleden veel opstap geweest, zowel in christelijke gelegen als niet christelijke gelegenheden, maar wat mij opviel dat wanneer je wat anders denkend bent dat je dan al snel afgewezen bent. Zou ik dan alsnog een masker moeten opzetten van schijn? Hoe zou ik met dit soort om moeten gaan?

Hoe denken jullie daarover, of hoe gaan jullie met dit soort dingen om?

Groetjes, laverde

P.S. wat me ook op viel is dat er vandaag de dag veel meer eisen worden gesteld vergeleken met vroeger en in de middeleeuwen. Als ik kijk naar de Bijbel en naar de persoonlijkheid van Jezus, dan zie ik een ander blik. Namelijk; dat je oprecht bent van hart en dat je streeft om eerlijk te zijn en om trouw te zijn. Maar het rare is dat er vandaag de dag onder de mensen veel meer dan dat word geëist. Met andere woorden: als je anders denkend bent dan het huidige maatschappij dan ben je buiten geworpen. Is dit Bijbels?

Mischien door iets meer in de compromie zone te stappen en voor jezelf hetgeen vast houden waarin je gelooft en/of weet.
Een samen spel tussen het weten en en samenwerken.
Dat is ook hetgeen dat de Heer ons wil leren.
Twee benen een wandel, een been van het weten en de andere been van samenwerken.

Berichten: 176

Mijn wens was om te gaan trouwen van uit huis uit. En het is een ramp als ik alleen zou moeten gaan wonen, word een grote ramp. Een collega van mij woont ook alleen, maar die gaat wel elke avond naar de kroeg te zuipen, dus dat ligt anders. Ik moet er niet aan denken om alleen te moeten gaan wonen, zou ook niet goed komen, ik zou dan knetter gek worden.

Maar goed, ik heb er vanavond ook even over nagedacht over wat jullie allemaal hebben gezegd, het is inderdaad waar wat jullie allemaal zeggen. Ik pin teveel aan een relatie, dat is een feit. Draai ik niet om heen. Ik probeer dat gevoel dan ook altijd uit te schakelen. Maar het valt niet mee. Mijn wens was toch om vanuit huis uit te gaan trouwen, origineel en precies zoals het hoort. Maar goed, dat zit er niet helaas, we leven in een goddeloze tijd, zoals de Bijbel het omschrijft waarin wetteloosheid de hand heeft gekregen waarin langzamerhand alles normaal is geworden.

Ik ga daarom proberen om mij meer te focussen om emigratie naar zuid Afrika toe. Ik ken vele vrouwen daar, via facebook leren kennen, waarmee ik ook persoonlijk contact mee heb, en die zeggen dat zij al jaren naar een man verlangen die de instelling nog heeft zoals de Bijbel het opdraagt. Aangezien veel mannen in Zuid Afrika drank problemen hebben, zijn vele meiden en vrouwen daar nog vrijgezel. En aangezien de beschaafdheid daar nog heerst onder het boerenvolk, is de kieskeurigheid daar veel minder dan hier. Ze zijn daar vooral heel oud testamentisch gericht, dit hebben ze altijd vast gehouden tijdens de ballingschap en verstrooiing. Zoals gelofte dag daar word gehouden, waarin ze ooit eens in de vroegere middeleeuwen, een belofte aan de God van Israël hebben gedaan, daaruit is die gelofte dag ontstaan. Prachtig om te zien.

Ja emigratie naar SA is duur helaas, maar ik hoop volgend jaar toch het geld bij mekaar te hebben. Want ik heb meteen onderdak daar, bij veel mensen, dus ik kan maar uitkiezen, want ze zijn gastvrij, en ik heb al connecties opgebouwd met mensen die daar computer bedrijven hebben opgericht, en die willen me ontzettend graag daar hebben. Dus die voordeel heb ik. Nu de emigratie procedure nog. Ohhh wat zal ik God dankbaar zijn als ik eindelijk daar naar toe mag en kan gaan. Een nieuw leven. Dat zal pas heerlijk wezen.

Berichten: 2978

Je doet jezelf en de ander tekort als je beide niet kieskeurig bent en genoegen neemt met minder dan je wilde.........wat moet je met een partner die geen eisen heeft???
Doet me denken aan een oud cm-lid die zei:je hoeft niet van mij te houden,ik hou wel van jou,dat is genoeg.............Maar dat is niet genoeg!

Een relatie "neem" je niet als oplossing voor eenzaamheid,het is veel meer dan dat.

Niet opgeven

Berichten: 637

LAVERDE524 schreef:

Mijn wens was om te gaan trouwen van uit huis uit. En het is een ramp als ik alleen zou moeten gaan wonen, word een grote ramp. Een collega van mij woont ook alleen, maar die gaat wel elke avond naar de kroeg te zuipen, dus dat ligt anders. Ik moet er niet aan denken om alleen te moeten gaan wonen, zou ook niet goed komen, ik zou dan knetter gek worden.

Maar goed, ik heb er vanavond ook even over nagedacht over wat jullie allemaal hebben gezegd, het is inderdaad waar wat jullie allemaal zeggen. Ik pin teveel aan een relatie, dat is een feit. Draai ik niet om heen. Ik probeer dat gevoel dan ook altijd uit te schakelen. Maar het valt niet mee. Mijn wens was toch om vanuit huis uit te gaan trouwen, origineel en precies zoals het hoort. Maar goed, dat zit er niet helaas, we leven in een goddeloze tijd, zoals de Bijbel het omschrijft waarin wetteloosheid de hand heeft gekregen waarin langzamerhand alles normaal is geworden.

Ik ga daarom proberen om mij meer te focussen om emigratie naar zuid Afrika toe. Ik ken vele vrouwen daar, via facebook leren kennen, waarmee ik ook persoonlijk contact mee heb, en die zeggen dat zij al jaren naar een man verlangen die de instelling nog heeft zoals de Bijbel het opdraagt. Aangezien veel mannen in Zuid Afrika drank problemen hebben, zijn vele meiden en vrouwen daar nog vrijgezel. En aangezien de beschaafdheid daar nog heerst onder het boerenvolk, is de kieskeurigheid daar veel minder dan hier. Ze zijn daar vooral heel oud testamentisch gericht, dit hebben ze altijd vast gehouden tijdens de ballingschap en verstrooiing. Zoals gelofte dag daar word gehouden, waarin ze ooit eens in de vroegere middeleeuwen, een belofte aan de God van Israël hebben gedaan, daaruit is die gelofte dag ontstaan. Prachtig om te zien.

Ja emigratie naar SA is duur helaas, maar ik hoop volgend jaar toch het geld bij mekaar te hebben. Want ik heb meteen onderdak daar, bij veel mensen, dus ik kan maar uitkiezen, want ze zijn gastvrij, en ik heb al connecties opgebouwd met mensen die daar computer bedrijven hebben opgericht, en die willen me ontzettend graag daar hebben. Dus die voordeel heb ik. Nu de emigratie procedure nog. Ohhh wat zal ik God dankbaar zijn als ik eindelijk daar naar toe mag en kan gaan. Een nieuw leven. Dat zal pas heerlijk wezen.

Laverde,
Als je mijn zoon zou zijn, raad ik je dit af.
Het lijkt heel belovend maar dat is het niet.
Liefde zit niet in de behoeftes op economische en/of gevoels kwestie waarvan je denkt nodig te hebben.
Hetgeen dat normaal een man nodig heeft, is een vrouw waar hij af en toe ook zijn hoofdje neer kan leggen, in de schoot dat van hem houdt.

Berichten: 7083

LAVERDE524 schreef:

Mijn wens was om te gaan trouwen van uit huis uit. En het is een ramp als ik alleen zou moeten gaan wonen, word een grote ramp. Een collega van mij woont ook alleen, maar die gaat wel elke avond naar de kroeg te zuipen, dus dat ligt anders. Ik moet er niet aan denken om alleen te moeten gaan wonen, zou ook niet goed komen, ik zou dan knetter gek worden.

Maar goed, ik heb er vanavond ook even over nagedacht over wat jullie allemaal hebben gezegd, het is inderdaad waar wat jullie allemaal zeggen. Ik pin teveel aan een relatie, dat is een feit. Draai ik niet om heen. Ik probeer dat gevoel dan ook altijd uit te schakelen. Maar het valt niet mee. Mijn wens was toch om vanuit huis uit te gaan trouwen, origineel en precies zoals het hoort. Maar goed, dat zit er niet helaas, we leven in een goddeloze tijd, zoals de Bijbel het omschrijft waarin wetteloosheid de hand heeft gekregen waarin langzamerhand alles normaal is geworden.

Ik ga daarom proberen om mij meer te focussen om emigratie naar zuid Afrika toe. Ik ken vele vrouwen daar, via facebook leren kennen, waarmee ik ook persoonlijk contact mee heb, en die zeggen dat zij al jaren naar een man verlangen die de instelling nog heeft zoals de Bijbel het opdraagt. Aangezien veel mannen in Zuid Afrika drank problemen hebben, zijn vele meiden en vrouwen daar nog vrijgezel. En aangezien de beschaafdheid daar nog heerst onder het boerenvolk, is de kieskeurigheid daar veel minder dan hier. Ze zijn daar vooral heel oud testamentisch gericht, dit hebben ze altijd vast gehouden tijdens de ballingschap en verstrooiing. Zoals gelofte dag daar word gehouden, waarin ze ooit eens in de vroegere middeleeuwen, een belofte aan de God van Israël hebben gedaan, daaruit is die gelofte dag ontstaan. Prachtig om te zien.

Ja emigratie naar SA is duur helaas, maar ik hoop volgend jaar toch het geld bij mekaar te hebben. Want ik heb meteen onderdak daar, bij veel mensen, dus ik kan maar uitkiezen, want ze zijn gastvrij, en ik heb al connecties opgebouwd met mensen die daar computer bedrijven hebben opgericht, en die willen me ontzettend graag daar hebben. Dus die voordeel heb ik. Nu de emigratie procedure nog. Ohhh wat zal ik God dankbaar zijn als ik eindelijk daar naar toe mag en kan gaan. Een nieuw leven. Dat zal pas heerlijk wezen.

Ik vind het een goed plan, waarvan ik denk, als ik jou zou zijn, ik het ook zou willen.
Ja, ik snap wat je bedoelt, net zoiets als de fillipijnse cultuur.
Vrouwen zijn veel zorgzamer en hebben veel meer respect voor de man, dan hier. Gewoon, andere cultuur.

Ik wens je alle goeds met je plannen, je hebt alles goed doordacht zie ik.
Onderdak, ja, ze zijn gastvrij
Werk, door connecties, dat voordeel ook.
En ja, dat je niet alleen wilt zijn kan ik begrijpen.
alleen zijn, zo jong als jij, ja, en door internet ja, kan je dus contacten maken die je dan al hebt als je daar bent.
Nogmaals, goed plan, lijkt mij! Lachende smiley

Berichten: 7083

LEANNE226 schreef:

Je doet jezelf en de ander tekort als je beide niet kieskeurig bent en genoegen neemt met minder dan je wilde.........wat moet je met een partner die geen eisen heeft???
Doet me denken aan een oud cm-lid die zei:je hoeft niet van mij te houden,ik hou wel van jou,dat is genoeg.............Maar dat is niet genoeg!

Een relatie "neem" je niet als oplossing voor eenzaamheid,het is veel meer dan dat.

Niet opgeven

Ik kan me helemaal inleven in het plan van Laverde; ander land, wereldeel, andere cultuur, men leeft daar veel meer met respect.
Het is een avontuur, daar is tie jong genoeg voor Knipoog smiley

En idd, dat zie je vaak, vrouwen zijn in het buitenland heel anders, letten op andere dingen.
en het avontuur kan best goed uitpakken, en anders..weer veel geleerd, en een verijking van je levenservaring.

Berichten: 702

Beste Laverde,

Je stelt hier een hele veelvoorkomende kwestie voor denk ik.

Het komt op mij over alsof je nog een beetje krampachtig bent in "het vinden van een vrouw". Je bent 30 keer afgewezen in 2 jaar tijd. Je wilt wel erg graag he? En daar is niets mis mee. Ik herken dat wel. En wie niet?

Maar mijn vraag aan jou is: heb je vrede in je hart? Heb je vrede met jezelf? Heb je je ouders al losgelaten? Ik wilde ook erg graag een relatie, die dan ook kwam. Het was een ehhh erg leerzame periode. Lessen in loslaten, op mezelf geworpen worden, en diepliggende zaken onder ogen komen. Zo kijk ik erop terug.
God wist heel goed wie Hij op m'n paadje zette. Nu ben ik Hem dankbaar. Ik ben nu veel zelfstandiger, rustiger, gewoon vrede met mezelf.

Ik denk dat veel mensen de fout maken dat - wanneer ze contact hebben met een leuke, mooie, fijne, .... man of vrouw, ze denken hem/haar te hebben. En zodra je denkt te hebben, wordt je bang om te verliezen.

Ik zou voorzichtig zijn met stellingen als "Ik probeer nu echt zoveel mogelijk te aanvaarden dat het voor ons niks anders in zit dan de rest van ons leven alleen door het leven te gaan."

Wat een onzin zeg! Ik wil je adviseren er een beetje losser in te gaan staan. Kom je een leuk meisje tegen, knipoog er dan eens tegen, en loop verder. Merk je een klik, maak een praatje.
Je weet nooit wat er op je pad komt, blijf er dus op een ontspannen manier voor open staan. Hoe krampachtiger je een vrouw "wilt hebben" hoe meer afwijzingen je zult tegenkomen en hoe bitterder je zou kunnen worden.

En nog een nadenkertje: wat in jou houdt vrouwen bij je vandaan...
Welke signalen zend je (onbewust) uit waarvan vrouwen intuitief aanvoelen "wegwezen hier"?

Ik wil je ook aanraden je stap naar Afrika GOED te doorbidden.
Je neemt jezelf namelijk mee. Ik heb ook zo'n periode gehad dat ik overal naar toe wilde, maar ik besefte dat het voornamelijk een vlucht geweest zou zijn. Je probleem zit in je eigen hart, en dat hart reist vrolijk met je mee, waarheen je ook gaat.

"Maar het rare is dat er vandaag de dag onder de mensen veel meer dan dat word geëist. Met andere woorden: als je anders denkend bent dan het huidige maatschappij dan ben je buiten geworpen. Is dit Bijbels?"

Of het bijbels is? Jezus zelf benadrukte dit toch al zeer stellig?
Ze zullen u haten omdat ze Mij haten. Als je Jezus volgt, BEN je anders dan "de maatschappij" en zul je tegenstand ondervinden. Dit is dus normaal. Het is mooi als je een partner treft die hetzelfde beleefd, dan is het abnormale binnen de relatie tenminste normaal Lachende smiley

Berichten: 4863

Heel duidelijk Roady....helemaal te volgen en ook herkenbaar....

Ook ik dacht te ""vluchten""...na de scheiding..
Kwam er achter dat het DAT ook niet was...inderdaad je neemt jezelf mee...

Zelfs na de scheiding...een nieuwe relatie...TOCH was dat het ook niet...

Zoals het nu is ...is het goed....ook al mis je het DELEN met de ander...

Ook de raad (aan Laverde) om eens te bedenken hoe het komt dat je iedere keer afgewezen wordt...of dat het ""misgaat""

Maar bovendien...ook mijn zoon was 27....toen er een serieuze relatie kwam(voor het eerst)

Soms...komt er heel onverwachts TOCH...een vrouw op je weg...
Maar dwing het nooit af voor jezelf....en de ander....

Sterkte Laverde!!!

Berichten: 1149

Teleurstellingen worden vaak bewerkstelligd door de lat te hoog te leggen. zou je iemand treffen waar je mee in gesprek gaat, neem niet de overhand maar stel je belangstellend op. Ik heb het idee dat men soms te veel "Waar het hart vol van is" aan een ander overbrengt en zo een afkeer kweekt.

Het "hart vol van" kan van alles zijn, hobby's, geloof, teleurstellingen en wat al niet meer. Als men een goed gesprek wil gaat in eerste instantie de aandacht uit naar de persoon waar je mee in contact treed, en behoed je voor eigen overreding (gebeurd soms onbewust toch heel stiekem}.

Mijn teleurstellingen heb ik aan de kant gegooid en ga bij tegenslag gewoon verder waar ik gebleven was, maar ben dan wel weer even op de feiten gedrukt dat ik toch gigantische zegeningen heb, als kind van God.

Mede daarom is mijn leus geworden "Alle ere komt toe aan de Here".

Ondanks alle ellende die men meemaakt is Hij er, maar willen we Hem zien in moeilijke tijden en Hem om hulp vragen, desnoods om gebed vragen voor je moeilijkheden, bij je broers en zusters van de Grote Vader?

Berichten: 702

Ik vind dat heel mooi gezegd Pieter!

Dank je wel!

Berichten: 4863

Bedankt Pieter...ook daar mogen we weer moed uit putten....waar woord!!!!

(Jammer dat we het niet meer WILLEN zien....(ik spreek voor mezelf)

Berichten: 702

ZEELAND736 schreef:

Heel duidelijk Roady....helemaal te volgen en ook herkenbaar....
Maar dwing het nooit af voor jezelf....en de ander....

Liefde laat zich nooit dwingen ....

Hooglied zingt ervan: waarom de liefde dwingen voordat zij zelf wil?
(Hooglied 2:7)

Berichten: 6369

ROADY558 schreef:

Beste Laverde,

Je stelt hier een hele veelvoorkomende kwestie voor denk ik.

Het komt op mij over alsof je nog een beetje krampachtig bent in "het vinden van een vrouw". Je bent 30 keer afgewezen in 2 jaar tijd. Je wilt wel erg graag he? En daar is niets mis mee. Ik herken dat wel. En wie niet?

Maar mijn vraag aan jou is: heb je vrede in je hart? Heb je vrede met jezelf? Heb je je ouders al losgelaten? Ik wilde ook erg graag een relatie, die dan ook kwam. Het was een ehhh erg leerzame periode. Lessen in loslaten, op mezelf geworpen worden, en diepliggende zaken onder ogen komen. Zo kijk ik erop terug.
God wist heel goed wie Hij op m'n paadje zette. Nu ben ik Hem dankbaar. Ik ben nu veel zelfstandiger, rustiger, gewoon vrede met mezelf.

Ik denk dat veel mensen de fout maken dat - wanneer ze contact hebben met een leuke, mooie, fijne, .... man of vrouw, ze denken hem/haar te hebben. En zodra je denkt te hebben, wordt je bang om te verliezen.

Ik zou voorzichtig zijn met stellingen als "Ik probeer nu echt zoveel mogelijk te aanvaarden dat het voor ons niks anders in zit dan de rest van ons leven alleen door het leven te gaan."

Wat een onzin zeg! Ik wil je adviseren er een beetje losser in te gaan staan. Kom je een leuk meisje tegen, knipoog er dan eens tegen, en loop verder. Merk je een klik, maak een praatje.
Je weet nooit wat er op je pad komt, blijf er dus op een ontspannen manier voor open staan. Hoe krampachtiger je een vrouw "wilt hebben" hoe meer afwijzingen je zult tegenkomen en hoe bitterder je zou kunnen worden.

En nog een nadenkertje: wat in jou houdt vrouwen bij je vandaan...
Welke signalen zend je (onbewust) uit waarvan vrouwen intuitief aanvoelen "wegwezen hier"?

Ik wil je ook aanraden je stap naar Afrika GOED te doorbidden.
Je neemt jezelf namelijk mee. Ik heb ook zo'n periode gehad dat ik overal naar toe wilde, maar ik besefte dat het voornamelijk een vlucht geweest zou zijn. Je probleem zit in je eigen hart, en dat hart reist vrolijk met je mee, waarheen je ook gaat.

"Maar het rare is dat er vandaag de dag onder de mensen veel meer dan dat word geëist. Met andere woorden: als je anders denkend bent dan het huidige maatschappij dan ben je buiten geworpen. Is dit Bijbels?"

Of het bijbels is? Jezus zelf benadrukte dit toch al zeer stellig?
Ze zullen u haten omdat ze Mij haten. Als je Jezus volgt, BEN je anders dan "de maatschappij" en zul je tegenstand ondervinden. Dit is dus normaal. Het is mooi als je een partner treft die hetzelfde beleefd, dan is het abnormale binnen de relatie tenminste normaal Lachende smiley

Mooi en duidelijk stuk Roady...
Idd als je in jezelf geen rust vind, zal je die op een andere plek ook niet vinden! Het is wat ik ook al schreef... als je niet alleen gelukkig kan zijn hoe kan je dan wel gelukkig zijn in een relatie?? De rust begint bij jezelf niet bij die ander.... Rust in jezelf in je hoofd en hart maakt dat je wat anders gaat uitstralen...
Ik heb mogen ervaren in mijn eentje gelukkig en tevreden te zijn.. mocht de juiste man nog komen heel fijn, zal ik dankbaar voor zijn zeer zeker, maar mocht die er niet komen dan kan ik daar ook vrede mee hebben!
Waarom?? Omdat ik weet dat ik nooit alleen zal zijn... mijn Heer en Vader in de hemel is er altijd of je nu blij bent of verdrietig... Gelukkig mag ik me geprezen voelen in een lieve moeder, zus en broer met hun gezin en lieve vrienden... soms moet je loslaten en overgeven weet dat het heel moeilijk is maar geloof me het geeft veel meer vrede!

Berichten: 2167

Mooie reacties, Roady en Erika. En zo wáár!
Ik hoop dat je er ook echt wat aan hebt, Laverde. Heel veel sterkte ermee!

Berichten: 702

Er ligt iets op m'n hart dat ik toch nog zou willen uitspreken tegen jou Laverde.

Ik herken namelijk wel het een en ander in jou, zoals je je geloof beleeft.
Fanatiek, de waarheid hooghoudend.... op zich heel gaaf, en moet je ook niet kwijtraken.

Zo ben ik ook lange tijd geweest. Het "geloof" - dat is dan de kennis die je ervan hebt - kan dan een soort van masker voor je worden. Iedereen die contact met je zoekt, botst het eerst tegen die laag van kennis aan.
En tja, fanatisme schrikt nog wel 's af. Dat heeft in mijn eigen leven ook voor eenzaamheid gezorgd. Vroom van buiten, maar de werkelijke pijn die van binnen aanwezig was, die kreeg niemand te zien. Want DAT was te eng natuurlijk....

Mijn eigen ervaring is dat naarmate je meer die ECHTE ik durft te laten zien zonder daarbij meteen te moeten evangeliseren en preken, dat dat veel meer gewaardeerd wordt. In de liefde die er dan ontstaat, kan er zomaar een geestelijk gesprekje ontstaan. Liefde sticht werkelijk, waar gepreek alleen maar weerstand en verzet oproept.

En natuurlijk is het handig als je je geestelijk zwaard op zijn tijd weet te hanteren. Ik heb gemerkt dat je dat van lastposten kan bevrijden Lachende smiley

Ik heb dus wel geleerd dat "al bezat ik alle kennis, maar de liefde niet had, ik was niets...." Dat is nogal wat.

Het is een mooi proces om dat bij jezelf te merken. Dat je steeds meer in de rust met God komt, en dat ook gaat uitstralen. En om dan vanuit die rust de contacten aan te gaan, dat is echt mooi! Laat die ander maar denken: "Goh, wat zou hij hebben? Hij is zo relaxed?" Lachende smiley

Hopelijk kun je er iets mee.

Ik wens je dan ook de VREDE van God toe, die alle verstand te boven gaat (Fil 4:6)

Berichten: 1006

ROADY558 schreef:

Er ligt iets op m'n hart dat ik toch nog zou willen uitspreken tegen jou Laverde.

Ik herken namelijk wel het een en ander in jou, zoals je je geloof beleeft.
Fanatiek, de waarheid hooghoudend.... op zich heel gaaf, en moet je ook niet kwijtraken.

Zo ben ik ook lange tijd geweest. Het "geloof" - dat is dan de kennis die je ervan hebt - kan dan een soort van masker voor je worden. Iedereen die contact met je zoekt, botst het eerst tegen die laag van kennis aan.
En tja, fanatisme schrikt nog wel 's af. Dat heeft in mijn eigen leven ook voor eenzaamheid gezorgd. Vroom van buiten, maar de werkelijke pijn die van binnen aanwezig was, die kreeg niemand te zien. Want DAT was te eng natuurlijk....

Mijn eigen ervaring is dat naarmate je meer die ECHTE ik durft te laten zien zonder daarbij meteen te moeten evangeliseren en preken, dat dat veel meer gewaardeerd wordt. In de liefde die er dan ontstaat, kan er zomaar een geestelijk gesprekje ontstaan. Liefde sticht werkelijk, waar gepreek alleen maar weerstand en verzet oproept.

En natuurlijk is het handig als je je geestelijk zwaard op zijn tijd weet te hanteren. Ik heb gemerkt dat je dat van lastposten kan bevrijden Lachende smiley

Ik heb dus wel geleerd dat "al bezat ik alle kennis, maar de liefde niet had, ik was niets...." Dat is nogal wat.

Het is een mooi proces om dat bij jezelf te merken. Dat je steeds meer in de rust met God komt, en dat ook gaat uitstralen. En om dan vanuit die rust de contacten aan te gaan, dat is echt mooi! Laat die ander maar denken: "Goh, wat zou hij hebben? Hij is zo relaxed?" Lachende smiley

Hopelijk kun je er iets mee.

Ik wens je dan ook de VREDE van God toe, die alle verstand te boven gaat (Fil 4:6)

mooi gesproken roady!!! en hoe waar ook.....

Berichten: 4863

Fijn....hoop dat Laverde er iets mee kan...
Ik voel in ieder geval...wat je bedoeld....heel veel herkenning....
Dank je wel...

(Ook weer werk aan de winkel voor mezelf)

Berichten: 176

Ja roady dat is zeker waar en ook wat pieter zegt. Maar de reden dat ik ook naar Zuid Afrika toe wil gaan is omdat ik daar mijn vriendenkring heb opgebouwd. Via skype heb ik regelmatig contact met hen. Ik heb ook al enkele mooie en leuke vrouwen leren kennen daar, boeren vrouwen. Ik heb hele gesprekken met hun gehad en ze kunnen zich er niet bij dat ik zovaak afgewezen ben. En dan is t wel es leuk dat er toch vrouwen zijn die je toch schattig, lief, leuk en aardig vinden. Dat soort woorden hoor je niet zoveel hier. Maar goed... ondanks dat; ik heb een tijdje terug nog vast contact gehad met een jonge boermeisjie, dat is wat verwaterd aangezien ik druk heb gehad op werk hier. En wat mij steeds weer fascineert aan die boerenvolk van SA is dat zij zo Bijbelgetrouw(vooral oud testamentisch gericht) zijn, want dat is iets wat ik zo ontzettend belangrijk vind. De studies die wij hebben en bezitten komen ook daar vandaan. In alles wat zij daar doen daar word het geloof altijd in betrokken geraakt. En dat vind ik zo uitzonderlijk.

Ik kan me soms er niet bij dat ons hollandse volk dat niet is. Ja misschien ligt het eraan omdat wij onder een andere maatschappij leven, maar toch... Ik heb al veel geproefd van het boerenvolk van SA. Volgend jaar krijgen ik en mijn ma zelfs bezoek van een boerenvrouw uit Zuid Afrika. Ik vind het heerlijk om met die mensen daar te praten en gesprekken te hebben. Ik heb nu al 2 jaar lang contact met het afrikaanse boerenvolk, en het is voor mij als een wonder, want ik heb nooit gedacht dat er zulke mensen nog zouden bestaan. Hun taal dat zo liefelijk is, ik hoor het nu al 2 jaar lang aan, maar het verveeld geen moment het is me wel normaal geworden nu maar het verveelt me niet, ik blijf het een bijzondere taal vinden.

En dan die beschaafdheid waarmee ze daar groot zijn gebracht. Ik heb nog nooit gedacht dat zoiets nog bestond. Kijk het gaat mij niet om de kennis. Maar is wel belangrijk. Mijn volk gaat ten gronde door gebrek aan kennis zeggen de profeten. Maar bij mij gelden er 4 dingen, kennis, geloof, gehoorzaamheid en liefde. Maar de vraag is; welke liefde? Maar echt mijn geloof en intense liefde voor het geloof kan ik met die Boeren delen, ik heb t ook nog nooit eerder ervaren om zo het geloof intens te kunnen delen met een ander, zonder een aanstoot te wezen. Hier in Holland kan je soms wel als een aanstoot werken. En dat heb ik met dat Boerenvolk niet. Ja daar zijn ook genoeg problemen zoals de plaasmoorde. Maar goed, dat is ander koek. Het gaat mij meer om die cultuur van die boeren van zuid afrika. Ik schrijf zoveel op facebook en dan met Bijbelteksten erbij, en dan merk ik hoe de boeren genieten van de ontdekkingen die ik doe in de Bijbel. De Here zegt: overpeins Mijn Woord dag en nacht. En mijn streven is om steeds meer in die vreze voor mijn Here te staan.

Daarom zie ik er naar uit om naar zuid afrika toe te gaan.

Berichten: 702

Beste Laverde,

Daar ben je natuurlijk helemaal vrij in. Je hoeft je zelfs niet te verantwoorden of te verklaren hier.

Maar..... het probleem lag toch rondom afwijzing?

Berichten: 2706

LAVERDE524 schreef:

J
Daarom zie ik er naar uit om naar zuid afrika toe te gaan.

Dort wo Du nicht bist, ist das Glück?

Thomas.