Een getuigenis van een oudere mevrouw

Berichten: 176

Het volgende verhaal gaat over een kleine jongen die elke zondag na de dienst met zijn vader bij de deur langs ging om koekjes langs te brengen bij mensen. Deze kleine jongen vond dit altijd leuk om te doen. Zijn vader was tevens een dominee van dat kerkje.

Zoals gewoonlijk liep de vader samen met zijn kleine zoon van 7 jaar oud naar buiten na de dienst. En hij vroeg zoals altijd of zijn pa dit keer ook mee wilde om een mand vol met koekjes langs te brengen bij mensen.

Maar aangezien er zware regenval aan kwam zetten zei de vader tegen zijn zoon dat het beter was om dit keer niet de straat op te gaan. Maar zijn zoontje zette maar door, want hij zou en wilde bij de deuren langs. Dus zoals gewoonlijk ging deze kleine jongen bij de deuren langs met koekjes ondanks de regenval, maar dit keer even zonder zijn vader.

En bij elke deur dat hij aanklopte gaf hij een koekje aan mensen, gratis als een geschenk. Maar bij het laatste huis zou de kleine jongen ook weer aankloppen, maar dit keer ging de deur niet open. En in die grote regenval bleef de kleine jongen maar op de deur om kloppen. Maar niemand deed open. Op gegeven moment riep hij door de brieven klep en vroeg of er ook iemand thuis was. En toen zag hij eindelijk dat er iemand aan kwam, een oude mevrouw kwam er aan en deed eindelijk de deur open voor deze kleine jongen. En ze vroeg wat zij voor hem kon doen. Maar toen zei hij tegen die oude mevrouw: "ik sta hier met een mand vol met koekjes, en u mag er ook een paar uitpakken als geschenk". En de vrouw lachte en bedankte de kleine jongen. En de kleine jongen vertelde deze oude mevrouw dat Jezus van haar hield. En zo liep de kleine jongen weer terug naar huis.

De zondags daarop ging de kleine jongen met zijn vader weer naar de kerkdienst, zoals gewoonlijk. Zijn vader begon te preken over bekering en over de liefde van Jezus en hij vroeg of er iemand in de zaal was of die ook een mooie getuigenis had. Daarop stond een oudere mevrouw op uit haar stoel en vertelde dat zij een getuigenis had. Dit was haar getuigenis: "Vorige week zondag toen het zo regende, voelde ik me zeer alleen, aangezien mijn kinderen en klein kinderen ook nooit meer langs komen, zag ik het niet meer zitten. Ik pakte op gegeven moment een stuk touw, en bind deze vast aan de balk boven mijn slaapkamer. Terwijl ik de touw al om mij heen had ging de bel, ik zei nog tegen mezelf "gaat toch weg alsjeblieft". Maar het aanbellen ging maar door, en op gegeven moment werd er zelfs gebonkt op de deur waardoor ik toch eerst maar naar de voordeur liep. En toen ik open deed, stond daar een klein 7 jarige jongetje met koekjes in een mand, en bood mij de koekjes aan, en deze kleine jongen vertelde mij over hoeveel Jezus van mij houdt". Terwijl de vader van zijn zoon deze getuigenis hoorde, sprongen de tranen in zijn ogen, en liep langzaam naar zijn zoon toe. En lachte vol blijdschap in zijn ogen naar zijn zoon toe.

En toen vroeg de man aan die oudere mevrouw: "is dit deze jongen die bij u aan de deur kwam?", waarop die mevrouw antwoorde: "ja, dat is die jongen die bij mij aan de deur kwam". En toen pas besefte de vader van deze kleine jongen wat de betekenis was wanneer er weer iemand gered word door Jezus, en dit keer door zijn kleine zoon heen.

Zie je? Weer of geen weer, hoe hard onze harten ook zijn. Jezus klopt ook aan in onze harten, en vraagt of Hij binnen mag komen. Jezus zoekt naar de harten die open staan voor Hem.

Dit lag dik op mijn hart om met jullie te delen.

Berichten: 109

Prachtig!

Berichten: 1149

LAVERDE524 schreef:

Het volgende verhaal gaat over een kleine jongen die elke zondag na de dienst met zijn vader bij de deur langs ging om koekjes langs te brengen bij mensen. Deze kleine jongen vond dit altijd leuk om te doen. Zijn vader was tevens een dominee van dat kerkje.

Zoals gewoonlijk liep de vader samen met zijn kleine zoon van 7 jaar oud naar buiten na de dienst. En hij vroeg zoals altijd of zijn pa dit keer ook mee wilde om een mand vol met koekjes langs te brengen bij mensen.

Maar aangezien er zware regenval aan kwam zetten zei de vader tegen zijn zoon dat het beter was om dit keer niet de straat op te gaan. Maar zijn zoontje zette maar door, want hij zou en wilde bij de deuren langs. Dus zoals gewoonlijk ging deze kleine jongen bij de deuren langs met koekjes ondanks de regenval, maar dit keer even zonder zijn vader.

En bij elke deur dat hij aanklopte gaf hij een koekje aan mensen, gratis als een geschenk. Maar bij het laatste huis zou de kleine jongen ook weer aankloppen, maar dit keer ging de deur niet open. En in die grote regenval bleef de kleine jongen maar op de deur om kloppen. Maar niemand deed open. Op gegeven moment riep hij door de brieven klep en vroeg of er ook iemand thuis was. En toen zag hij eindelijk dat er iemand aan kwam, een oude mevrouw kwam er aan en deed eindelijk de deur open voor deze kleine jongen. En ze vroeg wat zij voor hem kon doen. Maar toen zei hij tegen die oude mevrouw: "ik sta hier met een mand vol met koekjes, en u mag er ook een paar uitpakken als geschenk". En de vrouw lachte en bedankte de kleine jongen. En de kleine jongen vertelde deze oude mevrouw dat Jezus van haar hield. En zo liep de kleine jongen weer terug naar huis.

De zondags daarop ging de kleine jongen met zijn vader weer naar de kerkdienst, zoals gewoonlijk. Zijn vader begon te preken over bekering en over de liefde van Jezus en hij vroeg of er iemand in de zaal was of die ook een mooie getuigenis had. Daarop stond een oudere mevrouw op uit haar stoel en vertelde dat zij een getuigenis had. Dit was haar getuigenis: "Vorige week zondag toen het zo regende, voelde ik me zeer alleen, aangezien mijn kinderen en klein kinderen ook nooit meer langs komen, zag ik het niet meer zitten. Ik pakte op gegeven moment een stuk touw, en bind deze vast aan de balk boven mijn slaapkamer. Terwijl ik de touw al om mij heen had ging de bel, ik zei nog tegen mezelf "gaat toch weg alsjeblieft". Maar het aanbellen ging maar door, en op gegeven moment werd er zelfs gebonkt op de deur waardoor ik toch eerst maar naar de voordeur liep. En toen ik open deed, stond daar een klein 7 jarige jongetje met koekjes in een mand, en bood mij de koekjes aan, en deze kleine jongen vertelde mij over hoeveel Jezus van mij houdt". Terwijl de vader van zijn zoon deze getuigenis hoorde, sprongen de tranen in zijn ogen, en liep langzaam naar zijn zoon toe. En lachte vol blijdschap in zijn ogen naar zijn zoon toe.

En toen vroeg de man aan die oudere mevrouw: "is dit deze jongen die bij u aan de deur kwam?", waarop die mevrouw antwoorde: "ja, dat is die jongen die bij mij aan de deur kwam". En toen pas besefte de vader van deze kleine jongen wat de betekenis was wanneer er weer iemand gered word door Jezus, en dit keer door zijn kleine zoon heen.

Zie je? Weer of geen weer, hoe hard onze harten ook zijn. Jezus klopt ook aan in onze harten, en vraagt of Hij binnen mag komen. Jezus zoekt naar de harten die open staan voor Hem.

Dit lag dik op mijn hart om met jullie te delen.

Ik snap um even niet, Scrooge is ook een pracht verhaal

Berichten: 637

LAVERDE524 schreef:

Het volgende verhaal gaat over een kleine jongen die elke zondag na de dienst met zijn vader bij de deur langs ging om koekjes langs te brengen bij mensen. Deze kleine jongen vond dit altijd leuk om te doen. Zijn vader was tevens een dominee van dat kerkje.

Zoals gewoonlijk liep de vader samen met zijn kleine zoon van 7 jaar oud naar buiten na de dienst. En hij vroeg zoals altijd of zijn pa dit keer ook mee wilde om een mand vol met koekjes langs te brengen bij mensen.

Maar aangezien er zware regenval aan kwam zetten zei de vader tegen zijn zoon dat het beter was om dit keer niet de straat op te gaan. Maar zijn zoontje zette maar door, want hij zou en wilde bij de deuren langs. Dus zoals gewoonlijk ging deze kleine jongen bij de deuren langs met koekjes ondanks de regenval, maar dit keer even zonder zijn vader.

En bij elke deur dat hij aanklopte gaf hij een koekje aan mensen, gratis als een geschenk. Maar bij het laatste huis zou de kleine jongen ook weer aankloppen, maar dit keer ging de deur niet open. En in die grote regenval bleef de kleine jongen maar op de deur om kloppen. Maar niemand deed open. Op gegeven moment riep hij door de brieven klep en vroeg of er ook iemand thuis was. En toen zag hij eindelijk dat er iemand aan kwam, een oude mevrouw kwam er aan en deed eindelijk de deur open voor deze kleine jongen. En ze vroeg wat zij voor hem kon doen. Maar toen zei hij tegen die oude mevrouw: "ik sta hier met een mand vol met koekjes, en u mag er ook een paar uitpakken als geschenk". En de vrouw lachte en bedankte de kleine jongen. En de kleine jongen vertelde deze oude mevrouw dat Jezus van haar hield. En zo liep de kleine jongen weer terug naar huis.

De zondags daarop ging de kleine jongen met zijn vader weer naar de kerkdienst, zoals gewoonlijk. Zijn vader begon te preken over bekering en over de liefde van Jezus en hij vroeg of er iemand in de zaal was of die ook een mooie getuigenis had. Daarop stond een oudere mevrouw op uit haar stoel en vertelde dat zij een getuigenis had. Dit was haar getuigenis: "Vorige week zondag toen het zo regende, voelde ik me zeer alleen, aangezien mijn kinderen en klein kinderen ook nooit meer langs komen, zag ik het niet meer zitten. Ik pakte op gegeven moment een stuk touw, en bind deze vast aan de balk boven mijn slaapkamer. Terwijl ik de touw al om mij heen had ging de bel, ik zei nog tegen mezelf "gaat toch weg alsjeblieft". Maar het aanbellen ging maar door, en op gegeven moment werd er zelfs gebonkt op de deur waardoor ik toch eerst maar naar de voordeur liep. En toen ik open deed, stond daar een klein 7 jarige jongetje met koekjes in een mand, en bood mij de koekjes aan, en deze kleine jongen vertelde mij over hoeveel Jezus van mij houdt". Terwijl de vader van zijn zoon deze getuigenis hoorde, sprongen de tranen in zijn ogen, en liep langzaam naar zijn zoon toe. En lachte vol blijdschap in zijn ogen naar zijn zoon toe.

En toen vroeg de man aan die oudere mevrouw: "is dit deze jongen die bij u aan de deur kwam?", waarop die mevrouw antwoorde: "ja, dat is die jongen die bij mij aan de deur kwam". En toen pas besefte de vader van deze kleine jongen wat de betekenis was wanneer er weer iemand gered word door Jezus, en dit keer door zijn kleine zoon heen.

Zie je? Weer of geen weer, hoe hard onze harten ook zijn. Jezus klopt ook aan in onze harten, en vraagt of Hij binnen mag komen. Jezus zoekt naar de harten die open staan voor Hem.

Dit lag dik op mijn hart om met jullie te delen.

dit staat toch ook in de bijbel??? Dan in 1 regel....

Berichten: 7083

Hai Laverde,

Mooi geschreven, ontroerend, het zou zo een stukje van 'het kleine huis op de prairie' kunnen zijn. Verlegen lachende smiley

Berichten: 176

Dank je... Ja soms zitten de waarden van dit soort dingen geschreven in een stuk. Het is trouwens wel gebaseerd op een waargebeurd feit, dat is het mooie ervan. Ik heb het bijna 2 jaar geleden ergens gelezen, en gisteren werd ik er weer even bij bepaald.

Berichten: 2978

LAVERDE524 schreef:

gebaseerd op een waargebeurd feit

Oke,aangedikt dus........wat is dan het echte verhaal?Dat hoor ik nl. liever.....

Berichten: 176

Ging over een mevrouw die op het punt stond om zelfmoord te plegen. Toen kwam er een gelovige iemand bij haar, bij de deur die zoals elke week aan evangelisatie werk deed. En toen kwam deze persoon juist net gelegen terwijl die mevrouw op het punt stond zelfmoord te plegen aan een stuk touw. Dus ze was net op tijd gered, zo ontstond ook dat verhaal van wat ik geschreven had, die al eens eerder is geschreven, maar ik kon m niet meer vinden.