Vergeving

Berichten: 919

CHATULIEM619 schreef:

Dat is wel een hele snelle conclusie, je weet niet wat er voorgevallen is.

Ik vraag me af, gebruikt iemand zijn hart dan wel?
Of allèèn z.n verstand?
Misschien echt een te snelle conclusie, zou kunnen Smiley die vol vragen zit

Toch was het het eerste wat in me opkwam.

Het kan natuurlijk dat iemand is misbruikt en de dader komt om vergeving te vragen, dan is het moeilijk om dat te accepteren.
Toch zegt de Bijbel, hebt u vijanden lief, moeilijk hoor. Twijfelende smiley

Berichten: 2113

JOLAN931 schreef:

dank je sus, voor het plaatsen van dit stuk!!!
als het waar is wat er staat dan heb ik vergeven...zo heb ik het nog nooit gezien.
ik mag dus wantrouwen en walging van die persoon hebben, maar de haat en de wraakgevoelens zijn weg....eindelijk

Ik vermoed Jolan dat je walging mag hebben van de daden van die persoon... maar denk wel dat het belangrijk is de persoon erachter te zien, hoe moeilijk dat soms ook is. Dat hoeft niet van de een op de andere dag, maar dat leer je denk ik in de tijd om het een plek te kunnen geven, maar die plek hoeft volgens mij niet in je hart te zitten... ik bedoel meer een plek van ik ga verder...
Dat wil volgens mij niet zeggen dat je daar dan nog kontakt mee moet hebben, maar dat kan betekenen dat je verder gaat met je leven, zonder wrokgevoelens naar die persoon toe, mijns inziens is dat juist ook goed voor jezelf...
En ik denk dat iedere situatie weer verschillend is en je de ene niet met de ander kan vergelijken. Het belangrijkste van alles is misschien wel het naar God toe te brengen en Hem te vertellen wat het met je doet en wat je moeilijk vindt...
Ik heb daardoor de kracht ontvangen het van me af te kunnen zetten en door te kunnen gaan, zonder die schuldgevoelens die ik altijd had, door wat anderen ervan vonden en tegen me zeiden.
Dat geeft bevrijding denk ik, juist ook voor jezelf.
Sterkte Jolan !

Berichten: 913

Berichten: 913

Berichten: 1193

TESSYBEAR731 schreef:

Maar moet je zo iemand dan wel de kans geven om het te blijven doen?
Ik denk het dus niet! Ik heb het zelf regelmatig meegemaakt dat ik iemand die me herhaaldelijk had gekwetst, wel kon vergeven...maar op den duur wel besloot het contact af te breken zodat de kans om het ook te blijven doen ontnomen werd, en ik er zelf niet aan onderdoor zou gaan.
En ook zo'n besluit kan je die vrijheid doen ervaren...
Er is niets meer waardoor je je rot voelt naar de ander, je kunt diegene recht in de ogen kijken en geen obstakels meer ervaren...
Je bent symbolisch gezien "leeg" van wrok, en voelt je dus vrij! Lachende smiley

Dit herken ik wel. Mensen die hun eigen gedrag goedpraten, zichzelf altijd weten vrij te pleiten en niet van plan zijn om te veranderen. Wel eisen ze van je dat je overal 'overheen stapt' en het vergeeft (hoewel ze vinden dat ze niets verkeerds hebben gedaan) want 'jij bent tenslotte christen'.
En die vergeving moet dan blijken uit hernieuwing van en intensief contact met hen waarbij ze vrolijk doorgaan met hun foute gedrag.

Wat dit betreft vind ik het stuk dat Suus plaatste heel goed en verhelderend. Hoewel ik ook daar nog vraagtekens bij heb, want komt dit overeen met de vergeving die God van ons vraagt in bijvoorbeeld het Onze Vader?

Iemand zei ooit tegen mij: "als je iemand hebt vergeven dan heeft die persoon je niets aangedaan". Je bent dat als het ware helemaal kwijt. Dat vond ik toen een mooie gedachte, maar het is wel gevaarlijk bij mensen die je voortdurend kwetsen en die weigeren hun eigen gedrag onder ogen te zien, laat staan te veranderen.

Ik probeer mijn hart vrij te houden van wrok, maar soms lijkt het meer op 'onderdrukken' dan op loslaten Smiley die vol vragen zit

GrZing

Berichten: 2338

ZINGA672 schreef:

want 'jij bent tenslotte christen'.

Ik denk dat daar wel een heel groot misverstand ligt! Ja, we zijn christen en ja, we zullen wellicht eerder de kracht in ons hart vinden om iemand te vergeven...maar dat betekent niet dat we alles maar hoeven te pikken. Ook wij christenen mogen toch gewoon onze grenzen aangeven?!

Ik denk dat vergeving met name is: Het op waarde weten te schatten, en erkennen van hetgeen er gebeurd is en ervoor kiezen om daar idd "overheen te stappen"...Dat herken ik wel in het stukje van Sus, het betekent dus niet net doen of er niets gebeurd is of anders alsof het niet zo erg was. Wat ik ook al een beetje aangaf in mijn reactie op Chat.

Dit stukje vond ik daar enorm uitspringen:

Quote:

Vergeving is: dat je als slachtoffer – met erkenning van de schuld van de dader – afziet van eigen wraakactie tegen de dader.

Die erkenning denk ik, niet te verwarren met erkenning van die ander...maar van jezelf!
Overigens wijs ik mensen die gaan slingeren met de kreet "Jij bent toch christen, dus..." altijd netjes op het feit dat ik ook maar gewoon een mens ben, en eigenlijk helemaal niet zo verschil van andere mensen...

Berichten: 913

Hoe moeilijk je leven ook
Zie het lammentje
Op handen gedragen
De Herder waakt
Voor Zijn schapen

<><

AK

Berichten: 2463

[quote=ANNETTE792][quote=CROSSROAD317]@Annette792 -- Kun je iemand vergeven die zelf vind dat hij-zij niets fout heeft gedaan?
Waarom niet?? Als jij vind dat hij/zij jou iets heeft aangedaan, en jij zit daar mee, dan kan vergeving de eerste stap zijn naar herstel.

In geval van een eenmalig iets heb je gelijk, maar wat als de persoon het gedrag structureel blijft herhalen? Week in week uit hetzelfde doen en dat nog normaal vinden ook. Ik zie hier het nut van vergeven echt even niet in.
Dit is dan ook een hele andere situatie dan die je eerst benoemde. Voor mezelf kan ik alleen maar stellen, onderschat de kracht van vergeving in Jezus naam niet.
Aan de andere kant hoef je ook niet over je heen te laten lopen, dus wees duidelijk en stel goede grenzen voor jezelf en naar die ander toe.
Boos zijn werkt ook niet want daar heb ik enkel mezelf mee. Momenteel lijkt het gedrag negeren nog de beste oplossing. Als ik iemand vergeef verwacht ik namelijk wel dat de persoon in elk geval probeert om zn gedrag te veranderen.
Als voor jou het negeren het beste werkt op dit moment, dan heb je dus al een grens gesteld voor jezelf (tot hier en niet verder) en naar hem toe.

Berichten: 33

[quote] wanneer heb je iemand echt vergeven, wat voel je dan?

Vrijheid!

Een tijdje geleden voelde ik een zware last op me vanwege de vele dingen die ik in het verleden fout gedaan heb. Ik vroeg God om me te vergeven, en meteen vroeg ik of ik mezelf kon vergeven.
En daar bleef ik steken, waarom? Waarom kon ik mijzelf niet vergeven? Als God iedereen vergeeft die om vergeving vraagt, waarom zou ik mijzelf dan niet kunnen vergeven?
En langzaam werd het me duidelijk, waneer ik bid, dan bid ik ook
"vergeef ons onze schuld, zoals ook wij aan anderen hun schuld vergeven"
En daar zat het dus, er waren nog zoveel mensen die in mijn ogen net zoveel en sommige zelfs nog meer schuld aan mijn last hadden als ik.
Er stond me dus één ding te doen.
In gedachte ging ik iedereen af, en dat was geen klusje van een paar uur.
Ik wist dat het me een hoop moeite zou kosten. Bij iedereen die ik kende vroeg ik mij af, heeft hij/zij iets gedaan wat ik hem/haar kwalijk neem.
En net als Jezus aan het kruis om vergeving vroeg voor diegene die schuld/oorzaak hadden dat Hij daar hing.
Zo begon ik God vergeving te vragen voor diegene die in mijn ogen mede schuld/oorzaak hadden aan mijn last.
In het begin merkte ik nog niet zoveel, maar na gelang ik meer mensen met hulp van God vergeven had, voelde ik mijn eigen last ook minder worden.
Er bleven een paar mensen over die ik maanden lang dagelijks vergeven heb maar er zou geen eind aan komen want zij hielden in stand wat mijn zwaarste last was.
Uiteindelijk heb ik het bij God neergelegd en gelaten en op dat moment voelde ik me vrij, er was niemand meer die ik iets kwalijk nam, mijn last was weg.
Voor het eerst voelde ik weer de vrijheid die ik als kind voor het laatst gevoeld had.

Berichten: 43

[quote=ANNETTE792 In geval van een eenmalig iets heb je gelijk, maar wat als de persoon het gedrag structureel blijft herhalen? Week in week uit hetzelfde doen en dat nog normaal vinden ook. Ik zie hier het nut van vergeven echt even niet in.
Boos zijn werkt ook niet want daar heb ik enkel mezelf mee.Momenteel lijkt het gedrag negeren nog de beste oplossing. Als ik iemand vergeef verwacht ik namelijk wel dat de persoon in elk geval probeert om zn gedrag te veranderen.

...hier kan ik even meepraten Knipoog smiley

in idiote situaties waar een ander steeds zijn gedrag herhaalt en praten allaaang geen zin meer heeft, ben je enkel bezig om alles zoveel mogelijk op de rit te houden
maar je weet dat je openstaat voor die persoon als hij laat zien dat hij daadwerkelijk anders wil en doet
ik denk dat jij en ik niet met vergeving worstelen, dat is er wel....we willen niets liever eigenlijk dan just the normal way....
vergeven is mooi maar je zult ook echt een gedragsverandering moeten zien, niet alleen woorden maar ook
daden,
heel nuchter en praktisch gezien draait t daar toch echt wel om!
en zolang dat er niet is denk ik dat je heeel erg moet opletten dat je absoluut je eigen leven blijft leiden! inderdaad negeren en wie weet komt t moment ooit (vraag t me af....maar vooruit.... wonderen bestaan nog!)

Berichten: 4047

inderdaad sandra;
maar ook dat valt onder "vergeef ons onze schulden gelijk wij vergeven onze schuldenaren.
de Heere God doet het ook zo namelijk;
"indien iemand zijn zonde belijd en laat, die zal barmhartigheid (vergeving) geschieden"
dus ik denk zelf, dat dit in dezelfde lijn ligt.........
God wil ons dus ook wel degelijk vergeven, maar verwacht ook zeker verandering van ons gedrag; en Hij is ons volmaakte voorbeeld toch, als overste Leidsman?

Berichten: 58

het kan soms heel ver gaan wat betreft het al dan niet kunnen/willen vergeven
helaas hebben mijn oudste 2 broers en zus het contact met mijn ouders verbroken niet zozeer om mijn moeder maar heeft alles met mijn vader te maken.
het ligt allemaal zeer ingewikkeld dus ga het hier verder niet over uitwijden maar hoe kan iemand nu vergeving vragen voor iets waarvan hij niet weet wat hij nu verkeerd heeft gedaan?
mijn eigen vader zit daarmee, vertelden ze maar wat er was dan kon er over worden gesproken maar ze hebben gemakshalve het contact maar verbroken.
Ik weet wel waar hem de schoen wringt bij mijn broers en zus, maar daar hebben ze wel een enorme sanctie op gezet door het contact te verbreken. Mijn vader weet niet waarom en mijn moeder snapt het al helemaal niet.

dus eigenlijk is mijn vraag: hoe kan je nu vergeven terwijl je niet weet waarvoor je vergeving moet vragen? want al zal mijn vader bij wijze van bidden: Heer vergeef me wat ik verkeerd heb gedaan naar mijn kinderen toe,ik weet niet wat ik verkeerd heb gedaan waardoor ze het contact moeten verbreken, maar vergeef mij Heer, ..... de situatie zal niet veranderen....menselijker wijs niet dan
maar dit duurt nu al meer dan een jaar...

Berichten: 1193

HANNAH810 schreef:

inderdaad sandra;
maar ook dat valt onder "vergeef ons onze schulden gelijk wij vergeven onze schuldenaren.
de Heere God doet het ook zo namelijk;
"indien iemand zijn zonde belijd en laat, die zal barmhartigheid (vergeving) geschieden"
dus ik denk zelf, dat dit in dezelfde lijn ligt.........
God wil ons dus ook wel degelijk vergeven, maar verwacht ook zeker verandering van ons gedrag; en Hij is ons volmaakte voorbeeld toch, als overste Leidsman?

Ja precies Hannah; zo denk ik ook. Hoewel ik vermoed dat onze Vader ons ook heel veel zonde(n) vergeeft die wij nog niet zien van onszelf.

Maar ik heb ook het idee dat er vaak onterecht op eenzijdige vergeving wordt aangedrongen en dat dit zelfs wordt misbruikt door mensen die het zelf niet zo nauw nemen met hun houding en gedrag naar anderen toe.

Toch blijft overeind dat vergeving, ook zonder medewerking van de dader, voor het slachtoffer het beste is. Staat in het stuk dat Susannah plaatste. Maar dat is weer iets anders dan verzoening. Het blijft lastig de definiëring.... Misschien moeten we dit geen vergeving noemen maar meer een 'loslaten'?

Vergeving bij God door Jezus Christus houdt toch ook verzoening in? Hoe zit dat dan? En Jezus vroeg vergeving voor Zijn moordenaars: "Vader, vergeef het hun want zij weten niet wat zij doen".

Ik ben er (nog) niet uit.

GrZing!

Berichten: 913

Jezelf wegcijferen

Durf jij jezelf
Weg te cijferen
Niet mijn ik
Gelijk te hebben
Of de ander
Ieders leven
Leg in Gods hand
Hij kent jou hart
Cijfer jezelf weg
Laat Jezus
Je Cijfer zijn

<><

AK

Berichten: 7083

Quote Anita: Want waar vergeving is daar zal er genezing zijn
De pijn in je hart ja heel diep van binnen
Samen met de Vader overwin je alle dingen
Dat gebroken harten tot samen smelten
De weg van herstel kan beginnen

Dit is wel heel erg mooi gezegd!
En bemoedigend!

Dank je :)

Shanita

Berichten: 766

SUSANNAH475 schreef:

Ik ga ook eens een lap tekst plaatsen... Lachende smiley

, niet van mezelf, maar ik vind dit persoonlijk wel een goed stuk en ben benieuwd hoe jullie daar over denken...

(NB. Onderstaand artikel is deel 1 over vergeven, het artikel over "verzoenen" staat hier niet onder, dat is dan deel 2)

" Vergeven en vergeten?!

“Tot zevenmaal toe?” “Nee, niet tot zevenmaal toe, tot zeventig maal zeven maal.”
Vergeven? Dat moet altijd. Hoe erg en hoe vaak je ook beschadigd bent. Wat jij moet vergeven is immers niets in vergelijking met wat God jou moet vergeven.
Herkent u bovenstaande?
Ik vrees dat in orthodox-christelijke kring regelmatig op een dergelijke – schadelijke – manier geredeneerd wordt. Terwijl men gelijktijdig het idee heeft daarmee datgene te doen wat God wil.
In twee artikelen wil ik het hebben over wat in christelijk licht ‘vergeving’ en ‘verzoening’ inhouden en wat niet. Waarom? Omdat ik uit de praktijk weet hoe in naam van Jezus Christus soms bijna ondragelijke lasten worden opgelegd aan mensen die al slachtoffer waren van allerlei onrecht. En omdat zij daardoor de kans lopen opnieuw slachtoffer te worden. Onbedoeld, maar toch.
In het eerste artikel wil ik het alleen hebben over ‘vergeving’. Of en wanneer dat kan en wat we daarin wel en niet van elkaar mogen en moeten vragen. Ik bespreek eerst veel voorkomende – beschadigende – misverstanden (dus: wat vergeving niet is), om vervolgens te zeggen wat vergeving wel is. Verder zal ik laten zien dat christelijke vergeving goed en heilzaam voor iedereen is.
In het tweede artikel zal verzoening centraal staan, wat daar voor nodig is en wat daarin van ons gevraagd kan worden en ook gevraagd wordt door Christus.

Vooropmerking
Ik heb het in deze artikelen over ‘slachtoffers’ en ‘daders’. Alsof je altijd zo helder tussen die twee zou kunnen onderscheiden. Dat de een alleen maar dader zou zijn en de ander alleen maar slachtoffer. Zo zit het natuurlijk lang niet altijd. Vaak is de situatie veel ingewikkelder en zijn er door beide partijen fouten/misdaden begaan tegenover elkaar. En nemen zij dus in een concrete situatie op verschillende momenten verschillende posities in. Waarin dus ook verschillende dingen van hen gevraagd worden. Als ik in deze artikelen spreek over ‘slachtoffers’ en ‘daders’, dan bedoel ik steeds mensen voor zover ze in een concrete situatie slachtoffer of dader zijn.

Misverstanden met betrekking tot vergeven
Iedereen beseft dat vergeven niet makkelijk is. Nooit. En dat het moeilijker is naarmate het geleden onrecht en dus de opgelopen beschadigingen (lichamelijk en/of psychisch of zelfs geestelijk) groter zijn.
En toch kan in het pastoraat een slachtoffer van bijvoorbeeld seksueel misbruik voorgehouden worden dat hij/zij de dader ‘nu toch maar eens’ moet vergeven en weer ‘normaal’ tegen hem/haar moet doen. Of die dader (m/v) zijn schuld nu reëel lijkt te beseffen of niet. Want dat is toch wat Christus van ons vraagt, nietwaar? Lees het maar na in Matteus 18: 21 – 35. Of dat nu mogelijk is voor het slachtoffer of niet. Of dat nu voor het slachtoffer voelt als een ‘vrijbrief’ geven aan de dader of niet. Of dat nu voelt als strijdig met de rechtsorde of niet. Dit is wat Christus van ons vraagt… is het grote misverstand.
Ik ben er namelijk van overtuigd dat bovenstaande vaak helemaal niet waar is en daarom ook helemaal niet gevraagd wordt door Christus.
Vergeving is nl. niet: 1. het goedkeuren van het gedrag van de dader.
2. het vergeten of ontkennen of geen aandacht meer schenken aan
wat er gebeurd is.
3. het excuseren van de dader (alsof hij er niets aan doen kon).
4. de schuld doen verdwijnen.
5. verzoenen (zeggen:”ik wil wel weer vriendjes zijn”).
6. de gevolgen van de daad bagatelliseren (klein verklaren).
7. geloven of zeggen dat God het goed vond of niet zo erg.
8. zeggen dat je het slecht vindt dat je boos was of bent.
9. de dader nu wel weer vertrouwen.
Deze dingen heeft God namelijk ook niet gedaan met en vanwege onze zonden. Het kruis op Golgotha betekent namelijk niet dat God onze zonden allemaal niet zo erg vindt of gevonden heeft. Het kruis op Golgotha is er juist het bewijs van hoe erg God al onze misdaden wel vindt en gevonden heeft. En hoe boos Hij daarom is *. En hoe Hij niet misdaden bagatelliseert en/of ontkent of excuseert.
Zo is God niet met onze zonde schuld omgegaan. Zo vraagt Hij het ook niet van ons om met onderlinge schuld om te gaan. Zo mogen wij het ook niet van elkaar vragen. Want het zou uitgaan van een misverstand omtrent ‘vergeving’.

Wat vergeving is
Vergeving is: dat je als slachtoffer – met erkenning van de schuld van de dader – afziet van eigen wraakactie tegen de dader.
Niet meer en niet minder dan dit: het afzien van een eigen wraakactie. Het is niet de schuld
van de dader uitpoetsen of ervoor zorgen dat de dader niet gestraft gaat worden. Dat is
allemaal niet aan de orde. Het gaat er alleen om zelf af te zien van een wraakactie. Je zou
kunnen zeggen: vergeven is zoiets als ‘loslaten’ of ‘je losmaken’. Je laat het los wat er met de dader gaat gebeuren. Je maakt je los van je gerichtheid op de dader en op wat er met hem gaat gebeuren. Of althans, dat probeer je. Niet meer dan dat dus. Maar ook niet minder. En laten we ons daarbij niet vergissen en denken dat dat niks is: dit is echt heel wat. Want een slachtoffer is vanuit zichzelf juist heel sterk op het wreken van de fouten/misdaden of het veranderen van de dader gericht en daardoor emotioneel heel erg gebonden aan/door de dader.
Vergeven is er nu juist op gericht die band door te snijden. Zodat je als slachtoffer weer los komt (te staan) van de dader en zo weer op je eigen benen. Vergeven is de band tussen de schuld (van de dader) en jouw persoonlijke wraakgevoelens doorsnijden.
Daarmee is vergeven niet het uitpoetsen of het ontkennen van de schuld van de dader. Nee, werkelijke vergeving blijft uitgaan van de schuld van de dader en houdt die ook overeind, maar geeft die over.
Je geeft de dader (en zijn schuld) als het ware over aan God. Of eventueel aan juridische instanties (als dienaresse van God, zie Romeinen 13). Laten die maar bepalen wat er met de dader moet gebeuren. Het is jouw zaak niet (meer), vergelijk ook Romeinen 12: 19.

Het heilzame van vergeving
En daarmee zijn we tegelijk het heilzame van vergeving voor het slachtoffer op het spoor. Ja, u leest het goed. Vergeven is heilzaam voor het slachtoffer. Natuurlijk niet als vergeving in zou houden: het goedpraten van … of het niet schuldig houden van …Dan zou het een geweldige wissel trekken op het slachtoffer. Maar vergeving is niet meer dan het afzien van eigen wraakactie en daarmee juist enorm heilzaam voor het slachtoffer.
Want het slachtoffer komt eindelijk los van de dader, is niet meer gebonden. Kan weer zelf leven, kan weer vrij leven. Het slachtoffer komt vrij uit de greep die de dader eigenlijk steeds op haar/hem gehad heeft. Want zolang het slachtoffer nog (in zijn hoofd) bezig is met wat er met de dader zal gaan gebeuren is het slachtoffer nog in de greep van de dader.
Vergeven is niet makkelijk, maar het is wel degelijk in het belang van het slachtoffer wanneer hij dit doet. Met dat hij vergeeft komt hij los uit ‘de gevangenis van de wrok’.
Vragen of eisen vergeving te schenken is dus niet een nieuwe loden last op de schouders van het slachtoffer leggen, maar het toewerken naar de voorwaarden die nodig zijn. Zodat op termijn het slachtoffer ‘de gevangenis van de wrok’ kan verlaten.
Als je het mij vraagt is het daarom ook datgene wat God van ons vraagt/eist. God vraagt namelijk geen dingen van ons die uiteindelijk beschadigend zijn.

Eenzijdigheid
Gelet op hoe vergeving hierboven gedefinieerd is, kan vergeving dus ook eenzijdig plaatsvinden. En, hoe gek dat ook klinkt, dat is maar goed ook. Vergeving is een actie van de kant van het slachtoffer. Waar hij de dader NIET voor NODIG heeft. Het kan en zal vast makkelijker zijn om te vergeven wanneer de dader werkelijk en merkbaar berouw heeft, nodig is het – gelukkig – niet. Het slachtoffer is hierin gelukkig niet afhankelijk van de eventuele welwillendheid van de dader. Het slachtoffer kan en moet hierin zelfstandig beslissen.

Over verzoening hebben we het nu nog niet gehad. Niet omdat het niet belangrijk zou zijn, maar omdat het wel wat anders is dan vergeving. In het volgende artikel zal het over verzoening gaan.

ds. Arjen van der Scheer, Hoogezand-Sappemeer Zuid.

*is geweest (toevoeging van Susannah475) "

Een heel waardevolle, helder uiteenzetting waar elk slachtoffer mee aan de slag kan.

Berichten: 2113

ANITA324 schreef:

Jezelf wegcijferen

Durf jij jezelf
Weg te cijferen
Niet mijn ik
Gelijk te hebben
Of de ander
Ieders leven
Leg in Gods hand
Hij kent jou hart
Cijfer jezelf weg
Laat Jezus
Je Cijfer zijn

Ik ben het er niet mee eens Anita. Ik geloof niet dat het de bedoeling is van een christen om jezelf "weg te cijferen".
Misschien dat jij iets anders onder "wegcijferen" verstaat... ik bedoel nu niet jezelf ff naar de achtergrond zetten omdat de ander dat ff meer nodig hebt... dat is denk ik juist omzien naar de ander maar zonder jezelf daarbij uit het oog te verliezen.

Het is mijns inziens allereerst belangrijk dat je leert van jezelf te houden... dit is mijns inziens niet egoistisch, maar een basis die ieder mens nodig heeft.
Jezus leerde ons ook dat we van onszelf mogen houden, dat is wat ik geloof. Je naaste liefhebben als jezelf
(vanuit die basis kun je ook (pas) een ander liefhebben, denk ik)

Jammer genoeg is er bij velen de nadruk op "zelf" komen te liggen.
Vanuit mijn achtergrond, waarin ik alleen maar geleerd heb om mij aan de ander aan te passen (waarbij ik mezelf uit het oog verloor) ben ik juist doorgeschoten naar de andere kant... bij mij is het zo dat ik (meestal) eerder aan een ander denk...
Pas de laatste tijd leer ik ook op mijn eigen behoeftes te letten... en ik denk dat dat alleen maar heel gezond is.
Jezus trok zich denk ik ook van tijd tot tijd terug om bijv. in stilte met Zijn Vader te zijn...

Berichten: 11

ik moet hierbij denken aan de vergelijking (heb geen bijbel bij de hand dus weet niet welk gedeelte iig in één van de evangelien) met de heer en de slaaf die hem (veel) geld schuldig is. de heer/baas scheldt deze schuld kwijt.
dezelfde slaaf komt dan een medeslaaf tegen die hem (veel minder) geld schuldig is en eist het geld, laat de medeslaaf zelfs in de gevangenis gooien.
als de heer hiervan hoort laat hij de slaaf alsnog in de gevangenis gooien!

er staat ook niet voor niets in het onze vader: vergeef ons onze schulden gelijk wij onze schuldenaren vergeven.

vergeving is hoe dan ook belangrijk, vooral als je beseft dat wat jijzelf hebt foutgedaan (alsje tegen een wetregel zondigt heb je tegen de hele wet gezondigt). God houdt zoveel van ons dat hij ons telkens weer vergeeft, dan moeten wij toch op z'n minst de ander ook vergevensgezind zijn!

het is wel erg moeilijk om iemand die iid niet wil accepteren dat hij/zij fout zit te vergeven, maar (zoals al eerder opgemerkt) vergeving is daar niet van afhankelijk.

de 'verzoening' is iets heel anders, je hoeft namelijk een persoon die je gekwetst heeft niet te vertrouwen (wij gaan ook weer de mist in naar God toe en dat weet hij ook) of vrienden mee worden, maar als je vergeeft dan laat je ook niet toe dat je deze persoon gaat haten en vanuit die haat gaat reageren en leven. Je blijft dan in de Liefde!

Berichten: 7083

Quote Susannah:

Wat vergeving is
Vergeving is: dat je als slachtoffer – met erkenning van de schuld van de dader – afziet van eigen wraakactie tegen de dader.
Niet meer en niet minder dan dit: het afzien van een eigen wraakactie. Het is niet de schuld
van de dader uitpoetsen of ervoor zorgen dat de dader niet gestraft gaat worden. Dat is
allemaal niet aan de orde. Het gaat er alleen om zelf af te zien van een wraakactie. Je zou
kunnen zeggen: vergeven is zoiets als ‘loslaten’ of ‘je losmaken’. Je laat het los wat er met de dader gaat gebeuren. Je maakt je los van je gerichtheid op de dader en op wat er met hem gaat gebeuren. Of althans, dat probeer je. Niet meer dan dat dus. Maar ook niet minder. En laten we ons daarbij niet vergissen en denken dat dat niks is: dit is echt heel wat. Want een slachtoffer is vanuit zichzelf juist heel sterk op het wreken van de fouten/misdaden of het veranderen van de dader gericht en daardoor emotioneel heel erg gebonden aan/door de dader.
Vergeven is er nu juist op gericht die band door te snijden. Zodat je als slachtoffer weer los komt (te staan) van de dader en zo weer op je eigen benen. Vergeven is de band tussen de schuld (van de dader) en jouw persoonlijke wraakgevoelens doorsnijden.
Daarmee is vergeven niet het uitpoetsen of het ontkennen van de schuld van de dader. Nee, werkelijke vergeving blijft uitgaan van de schuld van de dader en houdt die ook overeind, maar geeft die over.
Je geeft de dader (en zijn schuld) als het ware over aan God. Of eventueel aan juridische instanties (als dienaresse van God, zie Romeinen 13). Laten die maar bepalen wat er met de dader moet gebeuren. Het is jouw zaak niet (meer), vergelijk ook Romeinen 12: 19.

Hier ben ik het helemaal mee eens en hier sta ik zelf helemaal achter.

Onder andere de band doorsnijden zodat je weer los komt te staan van de dader en zo weer op je eigen benen.

Dank voor het héle stuk :)

Dit ene stuk heb ik er even uitgelicht, zeg maar, omdat ik dit stuk het sterkste vond.

Berichten: 7083

...Toen ik wou wijzigen, per ongeluk op "reageren" geklikt.

Berichten: 913

SUSANNAH475 schreef:

Ik ben het er niet mee eens Anita. Ik geloof niet dat het de bedoeling is van een christen om jezelf "weg te cijferen".
Misschien dat jij iets anders onder "wegcijferen" verstaat... ik bedoel nu niet jezelf ff naar de achtergrond zetten omdat de ander dat ff meer nodig hebt... dat is denk ik juist omzien naar de ander maar zonder jezelf daarbij uit het oog te verliezen.

Het is mijns inziens allereerst belangrijk dat je leert van jezelf te houden... dit is mijns inziens niet egoistisch, maar een basis die ieder mens nodig heeft.
Jezus leerde ons ook dat we van onszelf mogen houden, dat is wat ik geloof. Je naaste liefhebben als jezelf
(vanuit die basis kun je ook (pas) een ander liefhebben, denk ik)

Jammer genoeg is er bij velen de nadruk op "zelf" komen te liggen.
Vanuit mijn achtergrond, waarin ik alleen maar geleerd heb om mij aan de ander aan te passen (waarbij ik mezelf uit het oog verloor) ben ik juist doorgeschoten naar de andere kant... bij mij is het zo dat ik (meestal) eerder aan een ander denk...
Pas de laatste tijd leer ik ook op mijn eigen behoeftes te letten... en ik denk dat dat alleen maar heel gezond is.
Jezus trok zich denk ik ook van tijd tot tijd terug om bijv. in stilte met Zijn Vader te zijn...

Je kan het gedicht via 2 kanten bekijken he er zit een stukje logica in het is vorm van een doordenkertje zoals mijn gedichten zijn kort maar krachtig. Knipoog smiley

Snap het wel van jou kant hoor en natuurlijk is het belangrijk dat je van jezelf kunt houden want kun je dat niet dan kan je ook niet van een ander houden.
Maar waar ik op het gedicht weergeef is dat je niet alleen maar om je ik moet denken en de rest kan maar stikken doordat je door hebzucht over een ander heen walst en de hakken maar goed inzet zodat andere liktekens van over houden dat moet dus niet en daarin is het juist goed dat je jezelf wegcijfert en daarvoor meer Jezus meer in de plek komt te staan zodat Hij des te meer nummer 1 in je leven word dat bedoel ik met Jezus meer je cijfer mag zijn. Verliefde smiley

Shalom,

Anita

Berichten: 7083

Ik denk ga eens wat topics nalezen waar ik zelf in voorkom, druk ik op de laatste pagina, krijg, ik, toevallig of niet, deze topic.

Knipoog smiley

Berichten: 1331

...

Berichten: 7083

De wet der liefde

27 Maar tot u, die Mij hoort, zeg ik: Hebt uw vijanden lief, doet wel degenen, die u haten; 28 zegent wie u vervloeken; bidt voor wie u smadelijk behandelen. 29 Slaat iemand u op uw wang, keer hem ook de andere toe, neemt iemand u uw mantel af, laat hem ook het hemd nemen. 30 Vraagt iemand iets van u, geef het hem; neemt iemand het uwe, vraag het niet terug. 31 En gelijk gij wilt, dat u de mensen doen, doet gij hun evenzo. 32 En indien gij liefhebt, die u liefhebben, wat hebt gij vóór? Immers, ook de zondaars hebben lief, die hen liefhebben. 33 Want indien gij goed doet aan wie u goed doen, wat hebt gij vóór? Ook de zondaars doen dat. 34 En indien gij leent aan hen, van wie gij hoopt iets te ontvangen, wat hebt gij vóór? Ook zondaars lenen aan zondaars om evenveel terug te ontvangen. 35 Neen, hebt uw vijanden lief, en doet hun goed en leent zonder op vergelding te hopen, en uw loon zal groot zijn en gij zult kinderen van de Allerhoogste zijn, want Hij is goed jegens de ondankbaren en bozen.

36 Weest barmhartig, gelijk uw Vader barmhartig is. 37 En oordeelt niet en gij zult niet geoordeeld worden. En veroordeelt niet en gij zult niet veroordeeld worden; laat los en gij zult losgelaten worden. 38 Geeft en u zal gegeven worden: een goede, gedrukte, geschudde, overlopende maat zal men in uw schoot geven. Want met de maat, waarmede gij meet, zal u wedergemeten worden.

38 Geeft en u zal gegeven worden...een van de favoriete teksten voor het ophalen van de collecte.

Nb: Er staat hier nergens: 'En is u leed aangedaan, vergeef meteen, ook al toont de dader geen enkel berouw, juist het tegenovergestelde van berouw, hij lacht je in je gezicht uit dat je lekker toch niets kan bewijzen...en dat het leven nu eenmaal onrechtvaardig is....toch zult gij deze mensen moeten vergeven anders bent u ongehoorzaam aan God.

Dat staat dus nergens en toch maken sommigen mensen dat ervan...

Dat is geen liefde, dat is angstgeloof verspreidden, zo van je moet vergeven, en anders ben je ongehoorzaam aan God...

Nee, daar ga ík niet meer in mee,...

God heeft mij letterlijk en figuurlijk waarlijk vrijgemaakt!!!!, dus ik laat mij niet wederom een slaven juk opleggen...Galaten Lachende smiley

Berichten: 4097

SHANITA130 schreef:

Dus, als ik op straat berooft word van mij portemonnee, dan loop ik niet snel door naar de politie om aangifte te doen, maar ja, dan geef ik ook nog even een briefje van 50, wat ik bij me had, los in mijn zak aan de zakkenroller, zoiets...?

En dan grijpt God in met een bliksemflits van Liefde waardoor de zakkenroller getroffen wordt en die geeft dan alles weer terug.

Of, heb jij een voorbeeld?

Net als dat 'moeten vergeven van God ten allen tijden.

Weleens gehoord, een vrouw, ja, was slachtoffer van seksueel misbruik en liet toch haar vader op haar kinderen passen.(echt gebeurd)
Ja, want zo zei de voorganger, ze moet vergeven en de ander wang, in dit geval 'op de kinderen laten passen', geven.
En ook, weer van harte met haar vader omgaan want anders is er geen sprake van vergeven.

Ja, je kan wel tegen iemand zeggen van ik vergeef je, maar ja, als je hem nooit meer wil zien, niet meer met hem wil omgaan, dan is het natuurlijk geen vergeving, net als God ons vergeeft, dan zegt hij ook, alles wat je gedaan hebt gooi ik in de oceaan, en was je rood als scharlaken dan ben je nu witter dan wit.

Dan zegt God niet, ik wil je wel vergeven maar niet meer met je van doen te hebben.

Vergeving is nog niet gelijk herstel van relatie. In sommige gevallen totaal niet wenselijk.

Berichten: 7083

JOL252 schreef:

Vergeving is nog niet gelijk herstel van relatie. In sommige gevallen totaal niet wenselijk.

Ik heb me posting gewijzigd, heb de tekst er even ingezet.

Als God ons vergeeft is er altijd sprake van herstel relatie.

Ja, als ik moet vergeven en ik hoef toch niet meer met de dader om te gaan, ja, dan kan ik wel makkelijk zeggen van dat ik heb vergeven; ik hoef 'm toch nooit meer te zien.

Net zoiets als dat de man in een huwelijk vreemd gaat; hij vraagt vergeving de vrouw vergeeft hem. ja de man blij, ja en dan zegt de vrouw erachteraan maar ik wil wel scheiden en je nooit meer zien, ja, dan kan ik ook wel zeggen dat ik vergeef...

Het kenmerk van vergeven is het weer van harte met elkaar omgaan.

Vergeving is volgens de algemene opvatting het iemand niet meer kwalijk nemen van een ernstige daad. Deze daad overtreft het gewone en is iets waarvoor sorry zeggen niet afdoende is. Vergeven wordt (doorgaans) gedaan door diegene die geestelijke of materiële schade heeft geleden. Dit slachtoffer van die onterechte daad rekent deze daad dan niet meer toe aan de dader en verlangt dan ook geen genoegdoening meer hiervoor. Zowel diegene die vergeeft als diegene die vergeving ontvangt ervaren doorgaans een gevoel van bevrijding omdat de daad en een schuld(-gevoel) door de vergeving minder dominant worden in het leven. Er heeft een afronding of afsluiting plaatsgevonden. Wikipedia

Berichten: 4097

SHANITA130 schreef:

Ik heb me posting gewijzigd, heb de tekst er even ingezet.

Als God ons vergeeft is er altijd sprake van herstel relatie.

Ja, als ik moet vergeven en ik hoef toch niet meer met de dader om te gaan, ja, dan kan ik wel makkelijk zeggen van dat ik heb vergeven; ik hoef 'm toch nooit meer te zien.

Net zoiets als dat de man in een huwelijk vreemd gaat; hij vraagt vergeving de vrouw vergeeft hem. ja de man blij, ja en dan zegt de vrouw erachteraan maar ik wil wel scheiden en je nooit meer zien, ja, dan kan ik ook wel zeggen dat ik vergeef...

Het kenmerk van vergeven is het weer van harte met elkaar omgaan.

Vergeving is volgens de algemene opvatting het iemand niet meer kwalijk nemen van een ernstige daad. Deze daad overtreft het gewone en is iets waarvoor sorry zeggen niet afdoende is. Vergeven wordt (doorgaans) gedaan door diegene die geestelijke of materiële schade heeft geleden. Dit slachtoffer van die onterechte daad rekent deze daad dan niet meer toe aan de dader en verlangt dan ook geen genoegdoening meer hiervoor. Zowel diegene die vergeeft als diegene die vergeving ontvangt ervaren doorgaans een gevoel van bevrijding omdat de daad en een schuld(-gevoel) door de vergeving minder dominant worden in het leven. Er heeft een afronding of afsluiting plaatsgevonden. Wikipedia

En toch geloof ik in vergeving zonder dat de relatie verder herstelt hoeft te worden. We zeggen het zo makkelijk (jij niet, ik bedoel effe in het algemeen) dat we MOETEN vergeven. Wij moeten helemaal niets, God dwingt ons niet, Hij wijst ons een weg die hoger leidt, de weg van de liefde. Die kunnen we alleen maar stap voor stap lopen in het traject, de relatie en het proces dat Hij met ons aangaat.

Berichten: 3599

JOL252 schreef:

En toch geloof ik in vergeving zonder dat de relatie verder herstelt hoeft te worden. We zeggen het zo makkelijk (jij niet, ik bedoel effe in het algemeen) dat we MOETEN vergeven. Wij moeten helemaal niets, God dwingt ons niet, Hij wijst ons een weg die hoger leidt, de weg van de liefde. Die kunnen we alleen maar stap voor stap lopen in het traject, de relatie en het proces dat Hij met ons aangaat.

Dat is ook zo!
Hoe kom je anders tot vergeving wanneer er geen contact meer is met de persoon die je wat aangedaan heeft en die persoon heeft nooit berouw getoond?

Berichten: 7083

JOSINA022 schreef:

Dat is ook zo!
Hoe kom je anders tot vergeving wanneer er geen contact meer is met de persoon die je wat aangedaan heeft en die persoon heeft nooit berouw getoond?

Zo ist!

!!!

En nu ga ik mijn bedje opzoeken Slapende smiley

Berichten: 483

JOL252 schreef:

En toch geloof ik in vergeving zonder dat de relatie verder herstelt hoeft te worden. We zeggen het zo makkelijk (jij niet, ik bedoel effe in het algemeen) dat we MOETEN vergeven. Wij moeten helemaal niets, God dwingt ons niet, Hij wijst ons een weg die hoger leidt, de weg van de liefde. Die kunnen we alleen maar stap voor stap lopen in het traject, de relatie en het proces dat Hij met ons aangaat.

JOSINA schreef:

Dat is ook zo!
Hoe kom je anders tot vergeving wanneer er geen contact meer is met de persoon die je wat aangedaan heeft en die persoon heeft nooit berouw getoond?

Dat denk ik ook, vergeven is een proces in jezelf, richting God en zomogelijk richting de ander