alleenstaande moeders

Berichten: 11

ik stap hier uit.
Jammer...

Berichten: 5407

ESTHER420 schreef:

mij leek het leuk om dit toppic te openen.
Om ervaringen, leuke en minder leuke dingen uit te wisselen en te delen.
Voor herkenning en medeleven en voor opbouw en bemoediging.

Zal ik gelijk maar de aftrap geven?
Ik ben alleenstaande moeder van 2 geweldige jongens van 5 en bijna 4.
Mensen zeggen wel eens: 'dat is zwaar.'
Dan zeg ik altijd: 'het is niet zwaar, momenten zijn zwaar.'
Het is idd anders dan samen opvoeden, maar ik voel me er in gedragen.
Wel mis ik iemand om ook dit deel van mijn leven mee te delen.

Nou jij... Knipoog smiley

Het heeft natuurlijk wel als voordeel dat je niet zo hoeft te bakkeleien over de opvoeding maar dat alleen kan beslissen.....

Berichten: 3295

Bij het lezen van deze titel, denk ik dan ook gelijk aan de alleenstaande vaders.
Moeders krijgen meestal de kinderen toegewezen bij een scheiding en vaak zorgen ze er voor dat die kinderen vervreemden van hun vader.
Wraak van de moeder zogezegd.

Maar goed, laat deze overdenking de moeders niet weerhouden hun ervaringen en inzichten te delen op dit forum Lachende smiley

Berichten: 3295

DANIEL777 schreef:

Wanneer is een artikel zoals een vaatwasser een luxe?
Voor jou en mij zou het eventueel luxe kunnen heten maar als ik op tv gezinnen met 12 kinderen zie(dertiende op komst) dan noem ik het geen luxe meer

Er is hier een gezin met 3 kinderen en als ik dan zie hoe snel die vaatwasser vol zit hier, denk ik dat hooguit de 4e vaatwasser luxe is bij zo´n groot gezin.
Bij zo´n groot gezin zullen er toch ook wel kinderen zijn die kunnen (helpen met) afwassen?
Das honderden jaren goed gegaan toch?

Berichten: 2167

Herman, gefeliciteerd met je verjaardag!
Heel veel gelukkige jaren erbij toegewenst.
En datzelfde geldt dan natuurlijk ook voor Brigit! Lachende smiley

Berichten: 101

Hij is verwend vandaag. Knipoog smiley

Berichten: 2124

Ja ja verwend hè

Superdank voor je Knipoog smiley

Berichten: 68

Ook ik ben alleenstaande moeder van 3 lieve kinderen, 2 jongens van 5 en bijna 13 jaar en een meisje van 9 jaar. Hun vader is 2 jaar geleden overleden, een scheiding door de dood dus.
Men zegt vaak, je staat er nu wel alleen voor, maar dan zeg ik, ja, dat is zo, maar toch voelt het niet zo. Ik voel, dat God mij hier doorheen draagt. Ook heb ik mensen in mijn omgeving, die ik altijd om advies kan vragen en die me willen helpen, als het nodig is.
Toch mis ik wel die ene speciale, die ons leven weer compleet zou maken.

Berichten: 14

PIETER649 schreef:

Bij het lezen van deze titel, denk ik dan ook gelijk aan de alleenstaande vaders.
Moeders krijgen meestal de kinderen toegewezen bij een scheiding en vaak zorgen ze er voor dat die kinderen vervreemden van hun vader.
Wraak van de moeder zogezegd.

Maar goed, laat deze overdenking de moeders niet weerhouden hun ervaringen en inzichten te delen op dit forum Lachende smiley

Niet alle moeders zijn hetzelfde!! Ik vind het juist heel belangrijk dat ze de band met hun vader houden. Hij is en blijft wel hun vader!

@ Willemijn: soms is het juist wel eens prettig om samen te overleggen over bepaalde dingen dat mis ik juist. Vind het soms juist wel lastig om in mijn eentje bepaalde beslissingen te moeten nemen.

Berichten: 7083

Er zijn natuurlijk ook alleenstaande vaders. Knipoog smiley

Dat werd ook al gezegd hiervoor zie ik net....

Dan krijg je de "alleenstaande ouder".

Berichten: 7083

PIETER649 schreef:

Bij het lezen van deze titel, denk ik dan ook gelijk aan de alleenstaande vaders.
Moeders krijgen meestal de kinderen toegewezen bij een scheiding en vaak zorgen ze er voor dat die kinderen vervreemden van hun vader.
Wraak van de moeder zogezegd.

Maar goed, laat deze overdenking de moeders niet weerhouden hun ervaringen en inzichten te delen op dit forum Lachende smiley

Ja, dat is gemeen. Als "wraak" de kinderen vervreemden van hun vader.
Heb ik weleens over gehoord.

Shanita, wat kunnen mensen gemeen zijn.

Berichten: 5057

REBEKKA369 schreef:

Niet alle moeders zijn hetzelfde!! Ik vind het juist heel belangrijk dat ze de band met hun vader houden. Hij is en blijft wel hun vader!
@ Willemijn: soms is het juist wel eens prettig om samen te overleggen over bepaalde dingen dat mis ik juist. Vind het soms juist wel lastig om in mijn eentje bepaalde beslissingen te moeten nemen.

Dus dan betrek je hem toch nog steeds bij beslissingen? Als alleenstaande vader die zelf een zoon opgevoed heeft en zeer betrokken is geweest bij de opvoeding bij de dochters vind ik dat je dit wel in een heel eenzijdig daglicht stelt. Toen ik ging scheiden heb ik duidelijk gesteld dat ik de vader van mn kinderen bleef. Waarom heb je dat niet van hem gevraagd? Nu loop je de kans dat je idd alleen voor de opvoeding opdraait. Nog steeds bel ik minstens drie keer in de week naar mn kids als ze bij mn ex zijn. Ze voelen zich hier net zo thuis als bij hun moeder. Mijn eerste en primaire reactie is: volgens mij heb je er zelf ook een keuze in gemaakt om de vader buitenspel te zetten....

Berichten: 7083

CHATULIEM619 schreef:

Dus dan betrek je hem toch nog steeds bij beslissingen? Als alleenstaande vader die zelf een zoon opgevoed heeft en zeer betrokken is geweest bij de opvoeding bij de dochters vind ik dat je dit wel in een heel eenzijdig daglicht stelt. Toen ik ging scheiden heb ik duidelijk gesteld dat ik de vader van mn kinderen bleef. Waarom heb je dat niet van hem gevraagd? Nu loop je de kans dat je idd alleen voor de opvoeding opdraait. Nog steeds bel ik minstens drie keer in de week naar mn kids als ze bij mn ex zijn. Ze voelen zich hier net zo thuis als bij hun moeder. Mijn eerste en primaire reactie is: volgens mij heb je er zelf ook een keuze in gemaakt om de vader buitenspel te zetten....

Hoi Chatuliem, dat zegt Rebekka toch ook? Dat ze de vader betrekt bij dingen? Ze zegt dat ze het juist heel belangrijk vind dat ze de band met hun vader houden. Reageer je niet tegen de verkeerde per ongeluk, of snap ik het nu niet meer?

Berichten: 5407

CHATULIEM619 schreef:

Dus dan betrek je hem toch nog steeds bij beslissingen? Als alleenstaande vader die zelf een zoon opgevoed heeft en zeer betrokken is geweest bij de opvoeding bij de dochters vind ik dat je dit wel in een heel eenzijdig daglicht stelt. Toen ik ging scheiden heb ik duidelijk gesteld dat ik de vader van mn kinderen bleef. Waarom heb je dat niet van hem gevraagd? Nu loop je de kans dat je idd alleen voor de opvoeding opdraait. Nog steeds bel ik minstens drie keer in de week naar mn kids als ze bij mn ex zijn. Ze voelen zich hier net zo thuis als bij hun moeder. Mijn eerste en primaire reactie is: volgens mij heb je er zelf ook een keuze in gemaakt om de vader buitenspel te zetten....

Sommige vaders maken ook bewust een andere keuze Chatuliem.......dus misschien wat minder primair reageren?
En mijn opmerking over alleen beslissen kreeg ik van een gelukkig getrouwde vriendin......die vertelde mij...het is toch wel lekker als je het alleen kan beslissen en geen gebakkelei hebt.....en zo zie je maar weer: het gras is altijd ergens anders groener..... Engeltje smiley

Berichten: 634

ESTHER420 schreef:

mij leek het leuk om dit toppic te openen.
Om ervaringen, leuke en minder leuke dingen uit te wisselen en te delen.
Voor herkenning en medeleven en voor opbouw en bemoediging.

Zal ik gelijk maar de aftrap geven?
Ik ben alleenstaande moeder van 2 geweldige jongens van 5 en bijna 4.
Mensen zeggen wel eens: 'dat is zwaar.'
Dan zeg ik altijd: 'het is niet zwaar, momenten zijn zwaar.'
Het is idd anders dan samen opvoeden, maar ik voel me er in gedragen.
Wel mis ik iemand om ook dit deel van mijn leven mee te delen.

Nou jij... Knipoog smiley

gelijk op topic Lachende smiley

ik denk niet dat je topic de bedoeling was om over het hoederecht te discussieren.
Buiten dit herken ik hetzelfde in jou verhaal. 2 van men kinderen zijn inmiddels de deur uit, en al lijkt het soms best gezellig met z'n tweetjes (ik en men jongste dochter)
ikzelf mis ook wel een aanvulling in de opvoeding en het gezinsleven dat ik haar niet kan bieden. ik moet inderdaad ook alle beslissingen zelf nemen.
om de simpele reden dat de vader alle verantwoordelijkheid maar bij mij legt.
Het lastige is dat ik dan ook beide rolpatronen moet vervullen.
Nooit kan ik eens zeggen: "ga het maar eens aan pa vragen"
Maar verder zie ik dan ook een rust hier die ik ervoor nooit gekend heb.

Berichten: 2978

Ik ben in die rol gegroeid,in de loop van de jaren went het en ik moet zeggen,het gaat best lekker,ik zie in ons gezin geen andere of grotere problemen dan bij een ander(ook al kan ik mijn pubers wel eens....... Knipoog smiley

)

Ik vond het fulltime moederen de valkuil,je raakt je eigen ik kwijt.Het is ontzettend belangrijk naast de opvoeding een volwassen leven te leiden,te praten met volwassenen.Ook je eigen ontwikkeling is belangrijk,eens lekker uitgaan,weg van thuis kunnen zijn door werk of andere bezigheden,anders val je na jaren in een diep gat want je kinderen vliegen uit.........

Opnieuw een relatie opbouwen is natuurlijk fantastisch maar als je niet eens voor je eigen gezin kunt zorgen kun je echt de zorg voor een ander(gezin)er niet bij hebben dus is en blijft je eigen gezin de basis van waaruit je weer iets opbouwt.

ps.Er zijn op CM ook vele alleenstaande vaders en die doen het lang niet gek Knipoog smiley

Berichten: 2978

Gefeliciteerd Herman!

Berichten: 19

Zelf vind ik zelfstandig ouder beter klinken dan alleen staande moeder Knipoog smiley

Berichten: 19

Zelf vind ik zelfstandig ouder beter klinken dan alleen staande moeder Knipoog smiley

Berichten: 19

Dag CM ers,

Gaan er ook mensen uit de noordelijke provincies naar Zwolle 28 april?
Dan kunnen we gaan carpoolen voor wie daar belangstelling voor heeft.

Wie heeft vaker een dinnerdate meegemaakt? en wat is je ervaring.

Ik hoor graag van je.

Groet,
Aranka

Berichten: 4718

supralapsarisme en het infralapsarisme...

eh....

ik wil niet al te blondt over komen..

maar wat betekend dat?

Berichten: 23

De rooms-katholieke kerk aanvaard al sinds de jaren 50 de hypothese van de evolutie(zie encycliek humani generis). zij ziet hierin geen kwaad, hoewel onder een bepaalde voorwaarde.
Ik citeer een meer recente pauselijke brief:

" Pius XII heett dit wezenlijke punt onderstreept: als het menselijk lichaam zijn oorsprong vindt in de reeds bestaande levende materie, dan is de geestelijke ziel onmiddellijk door God geschapen"

Het ontstaan der materie kan gewoon natuurwetenschappelijk worden benaderd. Deze tak van wetenschap heeft immers als object van studie de empirische natuur. De natuurwetenschap heeft de hypothese van God in die zin ook niet nodig.
De kerk gelooft echter wel dat de menselijke essentie, zijn ziel, zijn mens-zijn, niet door toevalige condities van samengaan van materie is ontstaan, maar zij gelooft dat de menselijke ziel direct door God is geschapen.

citaat uit zelfde brief:
"Zij(gaudium et spes) heeft eraan herinnerd dat de mens op aarde het enige schepsel is dat om zichzelf door God is gewild".

Voor de goede orde: geloofsvoorwerpen en natuurwetenschappelijke voorwerpen(objecten), moeten duidelijk onderscheiden worden. Het geloof kan in de wereld die volgens wetmatigheden draait, Gods scheppende hand zien. De natuurwetenschap is niet toerijkend genoeg om boven de materiële objecten verder uitspraken te doen. Kort uitgedrukt: De natuurwetenschap probeert verklarignen te geven voor hoe iets is onstaan en het geloof probeert antwoord te geven wat het is(intrinsiek), dat ontstaan is.

Berichten: 11

Oké allemaal, je kan discusiëren over alleenstaande moeder/vader/ouder en wat dan ook.
Maak gerust een topic daarover.
Of speciaal een topic voor alleenstaande vaders of ouders, waar jij je thuis in voelt.
Dit topic is niet om vaders buiten te sluiten of niet op waarde te schatten.
Mijn kids hebben een super papa, dat mag best gezegd worden.
Alleenstande vaders verdienen net zo veel lof als alleenstaande moeders.

Ik heb bewust gekozen voor alleenstaande moeder te nemen als titel.
Idd om elkaar op te bouwen en lief en leed te delen.
Vrouwen onder elkaar.

Dus... poging 2?

Berichten: 11

LEANNE226 schreef:

Ik ben in die rol gegroeid,in de loop van de jaren went het en ik moet zeggen,het gaat best lekker,ik zie in ons gezin geen andere of grotere problemen dan bij een ander(ook al kan ik mijn pubers wel eens....... Knipoog smiley

)

Ik vond het fulltime moederen de valkuil,je raakt je eigen ik kwijt.Het is ontzettend belangrijk naast de opvoeding een volwassen leven te leiden,te praten met volwassenen.Ook je eigen ontwikkeling is belangrijk,eens lekker uitgaan,weg van thuis kunnen zijn door werk of andere bezigheden,anders val je na jaren in een diep gat want je kinderen vliegen uit.........

Dat herken ik.. je moet bewust tijd nemen voor jezelf.
Ik merk dat als ik dat niet doe, terwijl ik er wel aan toe ben, dat ik dan kortaf wordt en minder kan hebben van de kids.
Ik geniet van een weekeind voor mezelf alleen, maar dan is een weekeind wel lang genoeg.... Lachende smiley

Berichten: 7083

ELISE438 schreef:

Zelf vind ik zelfstandig ouder beter klinken dan alleen staande moeder Knipoog smiley

Ik eigenlijk ook, nu ik er zo over denk. als je zonder partner die bij je thuis woont je kind opvoed, hoef je nog helemaal niet 'alleen te staan'.
Kan je vrienden enzovoort hebben.

Knipoog smiley

Berichten: 2167

PIETER649 schreef:

dat zou n zeldzame foto zijn... ik thuis koffie drinkend... Verraste, verbaasde smiley

En ik vrees dat het na zo'n moment.......nóg zeldzamer zou worden Knipoog smiley

Berichten: 5057

MARISKA601 schreef:

supralapsarisme en het infralapsarisme...

eh....

ik wil niet al te blondt over komen..

maar wat betekend dat?

De discussie speelde toch echt in jouw kerkelijke richting plaats, niet in de mijne.

Berichten: 14

CHATULIEM619 schreef:

Dus dan betrek je hem toch nog steeds bij beslissingen? Als alleenstaande vader die zelf een zoon opgevoed heeft en zeer betrokken is geweest bij de opvoeding bij de dochters vind ik dat je dit wel in een heel eenzijdig daglicht stelt. Toen ik ging scheiden heb ik duidelijk gesteld dat ik de vader van mn kinderen bleef. Waarom heb je dat niet van hem gevraagd? Nu loop je de kans dat je idd alleen voor de opvoeding opdraait. Nog steeds bel ik minstens drie keer in de week naar mn kids als ze bij mn ex zijn. Ze voelen zich hier net zo thuis als bij hun moeder. Mijn eerste en primaire reactie is: volgens mij heb je er zelf ook een keuze in gemaakt om de vader buitenspel te zetten....

Soms gaat het om beslissingen die hem simpelweg niets aangaan. En ik ga echt niet om elk dingetje overleggen, terwijl dat anders vaak wel de normaalste gang van zaken was.
Je blijft uiteindelijk samen verantwoordelijk voor je eigen kinderen, dus als er belangrijke dingen zijn probeer ik dat wel zoveel mogelijk samen te bespreken.
Ik heb er niet voor gekozen om de vader van mijn kinderen buitenspel te zetten!! Sommige vader (cq moeders) kiezen door hun eigen gedrag voor bepaalde consequenties.
En ook mijn kinderen bellen elke dag. Als ze bij mij zijn bellen ze met hun vader en andersom bellen ze met mij. Althans, we stellen ze altijd in de gelegenheid. Mijn dochter belt elke dag, mijn zoon heeft niet altijd die behoefte.

Berichten: 20

PIETER649 schreef:

Er is hier een gezin met 3 kinderen en als ik dan zie hoe snel die vaatwasser vol zit hier, denk ik dat hooguit de 4e vaatwasser luxe is bij zo´n groot gezin.
Bij zo´n groot gezin zullen er toch ook wel kinderen zijn die kunnen (helpen met) afwassen?
Das honderden jaren goed gegaan toch?

Armoede in Nederland?!

Dankzij een potje 'veel belasting terug als je werkt en alleenstaande moeder bent' kan ik met een part-time baan rondkomen en goed voor mijn kind zorgen. Dat ervaar ik als luxe! En ach zolang je nog een huis heb waarin je een vaatwasser zou kunnen plaatsen moeten we maar niet over armoede praten, maar gewoon de afwasborstel ter hand nemen!

Berichten: 5057

REBEKKA369 schreef:

Soms gaat het om beslissingen die hem simpelweg niets aangaan. En ik ga echt niet om elk dingetje overleggen, terwijl dat anders vaak wel de normaalste gang van zaken was.
Je blijft uiteindelijk samen verantwoordelijk voor je eigen kinderen, dus als er belangrijke dingen zijn probeer ik dat wel zoveel mogelijk samen te bespreken.
Ik heb er niet voor gekozen om de vader van mijn kinderen buitenspel te zetten!! Sommige vader (cq moeders) kiezen door hun eigen gedrag voor bepaalde consequenties.
En ook mijn kinderen bellen elke dag. Als ze bij mij zijn bellen ze met hun vader en andersom bellen ze met mij. Althans, we stellen ze altijd in de gelegenheid. Mijn dochter belt elke dag, mijn zoon heeft niet altijd die behoefte.

Kijk daar hebben we al iets. Het feit dat je als vrouw ruzie met je man hebt, betekent niet dat je zomaar de kinderen kunt gebruiken als middel om hem te straffen. En volgens mij gaat hem alles aan wat de kinderen betreft, maar dat is slechts mijn bescheiden mening.