Vergeven

Berichten: 7083

Overal, in het hele nieuwe testament is er sprake van berouw als het om vergeving gaat.

Ik heb een keer gehoord van iemand van kerkenraad, maar ik wist het zelf ook al: Wat is het tegenovergestelde van Liefde? Dat is geen haat maar onverschilligheid.

Jaren heb ik gehoord, dat ik daders moet vergeven.

Nou is voor mij vergeven, van harte weer met iemand omgaan.

Als God ons vergeeft, zegt Hij ook niet van en verder wil ik je nooit meer zien, maar vergeef je wel....????

Nou, nou heb ik gehoord, vergeven moet, voor je eigen rust, maar dat betekend niet dat je weer met zo iemand moet omgaan.

Nou, als dat dan niet hoeft, als ik niet met de daders om hoef te gaan, ze nooit meer hoef te zien, wil ik wel, om een pastoraal werker gerust te stellen en er van af te zijn, zeggen dat ik vergeef hoor.

Zo ver ben ik nu.

Maar ik heb me ook (vals) schuldig gevoeld. omdat ik, als nare slachtoffer de 'arme' daders niet wou vergeven. dit heb ik ruim 17,5 jaar aan moeten horen.....Want..God had míj zelfs vergeven, dus ik moest de daders ook vergeven; Bijbelse opdracht.

Als ik dan zei, dat alles wordt ontkent, of gezegd als ik alleen was dat ik lekker toch niets kan bewijzen, dan kwamen ze met de tekst van Jezus, die zei van: Vader vergeef het hun, want zij weten niet wat ze doen.....(Toen Hij aan het kruis hing.) Dat ik dan net zo als Jezus dat moest denken.....van dat ze niet wisten wat ze deden.....

Tot een vriendin van mij, die theologie studeerde zei van dat ík Jezus niet ben, én dat de daders wel degelijk wisten wat zij deden.

Ik kan geen kinderen krijgen door misbruik/mishandeling in kindertijd.
Opleiding niet af kunnen/mogen maken.
Járen élke ochtend ontzettend angstig geweest.
Jaren herinneringen kwijt door dissociatie.
Hele leven, met uitzondering van paar part-time jaar werk voor uitzendburo, in de wao, doordat ik teveel in de war was.
Járen alleen lopen overleven.
Paniekaanvallen te pas en te onpas.
Enzovoort.

De uitdrukking dat je levenslang hebt bij kindermishandeling begrijp ik nu.

Vergeven, daar zeg je mee, dat je wou dat het anders was gelopen. Dit is de laatste versie die ik over vergeven heb gehoord.

Natuurlijk wou ik dat het anders was gelopen....

Ik kan ook alles objectief bekijken nu. Ook heb ik nu en dan verdriet.

Ik wil ook geen medelijden: ik heb ook goede tijden gekend.

En ik ben onverschillig naar de daders toe. En ik ga niet mijn andere wang geven, of de daders liefhebben, nav de tekst : heb uw vijanden lief.

Daar wordt mijns inziens iets héél anders mee bedoeld.

Dat hameren over vergeving geven(zo, dan zijn wij ervanaf, ja, zo komt het nu op mij over....) dat kan zó schadelijk zijn. Zeker als er nog bij wordt gezegd hoe goed het voor je is....

Dit wou ik even kwijt.

Wat zijn jullie gedachten over 'vergeven'?

Berichten: 3295

Ik denk dat jij het goed begrepen hebt.
Zelf heb ik ook vaak de houding van: rol maar om, wees er gelukkig mee en de groeten tot nooit weer ziens.
Bevalt mij prima en "zullie" zien maar!

Berichten: 1766

Beste Shanita,
Wat een heftig verhaal schrijf je hier.

Vergeving wordt inderdaad vaak als opdracht gezien maar kan me voorstellen in sommige situaties dat dit erg moeilijk is.
Vooral als de 'dader' geen spijt van zijn daden heeft...

Naar mijn idee is het belangrijk om (verschrikkelijke) ervaringen een plaats in je leven te geven zodat je de problemen kan verwerken.
Hopelijk mag je hierbij dan de steun van God ervaren.
Daarna kun je tot vergeving komen. Naar mijn idee niet andersom!

Berichten: 1181

Beste Shanita,

Mijn ervaring met vergeven is dat je dit pas kan als je daar aan toe bent.
Ook dat je zonder de hulp van God de ander niet echt vergeven kan.
Maar ik denk dat je zelf wel aardig hebt begrepen dat vergeven niet persee inhoud dat je weer als goede vrienden met die persoon om moet gaan. Praktisch is dat vaak gewoon onmogelijk.
Als je maar zover kunt komen dat je niet boos meer bent, en het los kunt laten, dan denk ik dat je al een heel eind bent. Jij noemt dit eigenlijk onverschilligheid. Ik zie die onverschilligheid meer als het gevoel dat na de haat komt. ik zie dit als een positief iets al is het een negatief woord.

Haat staat naar mijn idee echt tegenover liefde. Maar als je zover bent dat je niet meer haat, en er vrij onverschillig tegenover staat, dan is dat naar mijn idee het begin van vergeving, en niet het tegenovergestelde van de liefde. Vergeven terwijl je haat is niet te doen. Vergeven terwijl iets je redelijk onverschillig laat wordt al veel makkelijker.

Berichten: 4

Een Dominee vertelde mij eens dat vergeven niet altijd nodig is.. als de andere persoon geen berouw heeft hoef er niet altijd een reden te zijn voor vergeving...
God vergeef het ons ook niet als wij niet oprecht spijt hebben.

En ja God zal ondanks alles altijd weer met ons verder gaan als wij berouw vertonen. Maar wij zijn God niet en tussen vergeven en een leuk contact hebben is voor mij wel heel wat anders...

Ik denk dat als je de kracht krijgt om iemand te vergeven (lijkt me geen makkelijke opgave in jou geval) als er van de andere kant geen berouw is het voorkomt dat je iemand zou gaan haten. En haten maakt een mens meestal bitter.

Berichten: 7083

Dank voor deze reakties. Ik heb er veel aan.

Berichten: 7083

JOLAN931 schreef:

Beste Shanita,

Mijn ervaring met vergeven is dat je dit pas kan als je daar aan toe bent.
Ook dat je zonder de hulp van God de ander niet echt vergeven kan.
Maar ik denk dat je zelf wel aardig hebt begrepen dat vergeven niet persee inhoud dat je weer als goede vrienden met die persoon om moet gaan. Praktisch is dat vaak gewoon onmogelijk.
Als je maar zover kunt komen dat je niet boos meer bent, en het los kunt laten, dan denk ik dat je al een heel eind bent. Jij noemt dit eigenlijk onverschilligheid. Ik zie die onverschilligheid meer als het gevoel dat na de haat komt. ik zie dit als een positief iets al is het een negatief woord.

Haat staat naar mijn idee echt tegenover liefde. Maar als je zover bent dat je niet meer haat, en er vrij onverschillig tegenover staat, dan is dat naar mijn idee het begin van vergeving, en niet het tegenovergestelde van de liefde. Vergeven terwijl je haat is niet te doen. Vergeven terwijl iets je redelijk onverschillig laat wordt al veel makkelijker.

Quote:

Ik zie die onverschilligheid meer als het gevoel dat na de haat komt. ik zie dit als een positief iets al is het een negatief woord.

Ik heb zoveel, zolang en zo intens gehaat als kind. Misschien dat ik daarom al jaren onverschillig ben. De persoon interesseert me gewoonweg totaal helemaal niet meer.

Ik had het over daders. Er is natuurlijk één hoofddader, mijn vader. Biologisch, daar is alles mee gezegd.....

En er is voor mij een verschil: een ex met wie ik een paar maanden ben gegaan, is iets héél anders dan iemand die systematisch, vooropgezet en doelbewust mijn leven heeft verziekt. En dat toen ik kind was, en dingen nog helemaal niet kon doorzien.....

Berichten: 7083

RINRIN585 schreef:

Een Dominee vertelde mij eens dat vergeven niet altijd nodig is.. als de andere persoon geen berouw heeft hoef er niet altijd een reden te zijn voor vergeving...
God vergeef het ons ook niet als wij niet oprecht spijt hebben.

En ja God zal ondanks alles altijd weer met ons verder gaan als wij berouw vertonen. Maar wij zijn God niet en tussen vergeven en een leuk contact hebben is voor mij wel heel wat anders...

Ik denk dat als je de kracht krijgt om iemand te vergeven (lijkt me geen makkelijke opgave in jou geval) als er van de andere kant geen berouw is het voorkomt dat je iemand zou gaan haten. En haten maakt een mens meestal bitter.

Quote:

Een Dominee vertelde mij eens dat vergeven niet altijd nodig is.. als de andere persoon geen berouw heeft hoef er niet altijd een reden te zijn voor vergeving...

Ja, zo denk ik 'r ook over.
God vergeef het ons ook niet als wij niet oprecht spijt hebben.

Berichten: 7083

COOTJE711 schreef:

Beste Shanita,
Wat een heftig verhaal schrijf je hier.

Vergeving wordt inderdaad vaak als opdracht gezien maar kan me voorstellen in sommige situaties dat dit erg moeilijk is.
Vooral als de 'dader' geen spijt van zijn daden heeft...

Naar mijn idee is het belangrijk om (verschrikkelijke) ervaringen een plaats in je leven te geven zodat je de problemen kan verwerken.
Hopelijk mag je hierbij dan de steun van God ervaren.
Daarna kun je tot vergeving komen. Naar mijn idee niet andersom!

Ja, en komen tot vergeving heeft derhalve tijd nodig. Ik denk zelf, dat in mijn geval mijn leven té kort is, om de verschrikkelijke ervaringen een plaats te geven. En het te verwerken. Ook met de steun van God.

Ik zeg niet dát het niet kán met de steun van God.

Berichten: 7083

PIETER649 schreef:

Ik denk dat jij het goed begrepen hebt.
Zelf heb ik ook vaak de houding van: rol maar om, wees er gelukkig mee en de groeten tot nooit weer ziens.
Bevalt mij prima en "zullie" zien maar!

Quote:

Ik denk dat jij het goed begrepen hebt.

Dank je!

Quote:

rol maar om, wees er gelukkig mee en de groeten tot nooit weer ziens.
Bevalt mij prima

Dat heb ik ook en dat bevalt mij ook prima!

Berichten: 11

RINRIN585 schreef:

Een Dominee vertelde mij eens dat vergeven niet altijd nodig is.. als de andere persoon geen berouw heeft hoef er niet altijd een reden te zijn voor vergeving...
God vergeef het ons ook niet als wij niet oprecht spijt hebben.

Dat vergeven niet hoeft als er geen vergeving wordt gevraagd, daar ben ik het mee eens. Maar dat betekent natuurlijk niet dat je iemand die niet om vergeving vraagt niet kan vergeven(als je dat om een of andere reden graag zou willen).
Dat God ons het ook niet vergeeft als we niet oprecht spijt hebben, daar ben ik het niet mee eens.
Ik geloof dat God mensen die Jezus in hun hart hebben vergeeft zonder dat ze expliciet berouw hebben en vergeving vragen voor elke individuele zonde. Denk maar eens aan de balk en de splinter. Mensen zijn vaak blind voor hun eigen zwakheden(ik ook wel eens) en erkennen soms zelfs hun zonden niet na confrontatie. Moet je je voorstellen dat je in je leventje van 80 jaar ofzo één keertje geen berouw hebt getoont over iets. Denk je dat je dan naar de hel gaat? Ik niet. Anders zou mijn gebed er uit zien als een opsommingslijst van zonden(je zou er dan maar een vergeten zeg, allemaal voor niets).

@SHANITA130: Als ik je verhaal lees, dan denk ik echt "wat een rotleven heb je zeg". Ik weet niet hoe je zo iets vol kan houden(ik heb bijna een perfect leventje, dus ik weet echt niet hoe je met zo iets om kan gaan).

Berichten: 5407

RINRIN585 schreef:

Een Dominee vertelde mij eens dat vergeven niet altijd nodig is.. als de andere persoon geen berouw heeft hoef er niet altijd een reden te zijn voor vergeving...
God vergeef het ons ook niet als wij niet oprecht spijt hebben.

En ja God zal ondanks alles altijd weer met ons verder gaan als wij berouw vertonen. Maar wij zijn God niet en tussen vergeven en een leuk contact hebben is voor mij wel heel wat anders...

Ik denk dat als je de kracht krijgt om iemand te vergeven (lijkt me geen makkelijke opgave in jou geval) als er van de andere kant geen berouw is het voorkomt dat je iemand zou gaan haten. En haten maakt een mens meestal bitter.

Ik las pas ergens dat God pas echt vergeeft als je met de ander ook in het reine bent.....dán hebben we het pas over vergeving....en niet als het jezelf goed uitkomt.....

Berichten: 7083

@SHANITA130: Als ik je verhaal lees, dan denk ik echt "wat een rotleven heb je zeg". Ik weet niet hoe je zo iets vol kan houden(ik heb bijna een perfect leventje, dus ik weet echt niet hoe je met zo iets om kan gaan).

@CHRIS212: Ja, dat denk ik ook. Ook toen ik 22 als jij was en jonger.
Mijn nichtjes, 2 zusjes hadden een ideaal leven. die konden lekker leren. Eigen kamertje. Ook al zaten ze daar met zijn tweeën op. Gewoon, de vader deed moeite, verbouwen zodat ze konden leren. Gewoon gezellige, integere vader.

Ja, ik kon via cito toets naar VWO, dat wou mijn vader niet hebben. Jaloers en afgunst hoorde ik later van psycholoog. Dus, ik naar mavo-brugklas. alleen maar tienen, negens en soms een acht. Dus ik kon naar 2 havo, en gelijk hetzelfde jaar na kerst en oud en nieuw naar 2 VWO. Ook alleen maar achten, negens en tienen.
Ik wou studeren, wiskunde of psychologie. Mijn vader was echt woedend dat ik die hoge cijfers haalde...

Toen zei mijn vader(die ik overigens al ruim 10 jaar nooit meer zie)dat ik twee krantenwijken moest lopen en zeggen dat ik 16 was, Ik was 12 en 13 jaar. Je had toen nog geen id controle zoals nu. Dus ik als enige klein meisje tussen jongens van 18 enzo. ik had 2 krantenwijken, en ik was aan het leren tot 12 á 1 uur. en ik moest om 4 uur op staan, om helemaal in mijn eentje naar Amstelveen te fietsen, Bang dat ik was...Ja, na een paar maanden kreeg ik een burn-out, ja, dat besef ik nu, toen zag ik dat nog niet zo.

En een geschreeuw voornamelijk omdat die twee krantenwijken niet lukte. En mijn vader is gewoon Nederlander.
Als ik die krantenwijken niet zou doen, mocht ik niet naar school.
Mijn moeder zei er ook niets van, dat ik zo vroeg opstond. Maar als er een feestje was van school, wat tot 12 uur duurde, dan was ik de énige die om 10 uur werd opgehaald, want mijn vader wou vroeg naar bed...!!!

Toen ging ik nog even weer naar een mavo, dat ging dan weer wel, dan weer niet. Of hele hoge cijfers, of ik leerde helemaal niets. Ja, de sfeer in huis. als mijn vader aan me zat, dan zei ik van klootzak blijf met je #.... van mij af. Ja, en dan was ik degene die de boel in huis terroriseerde. Dat zei hij, ook naar familie toe...
Toen mijn vader erachter kwam dat ik in Amstelveen al op mijn 16de een uitkering kon krijgen, kon ik, meteen toen ik 16 was vertrekken. en hij zat uit te rekenen hoeveel hij zou verdienen als ik weg was, met kinderbijslag erbij...!!
Toen ik nog geen paar dagen weg was, hadden ze de muur tussen de kamer van mijn broertje en mij ertussen uit laten halen, dan zou mijn broertje een grote kamer hebben. Die werd ook mooi opgeknapt.
Mijn broer en mijn moeder zaten tot voor kort, nog steeds tegen mij, dat ik zo dom ben dat ik in de wao zit, en mijn opleiding niet heb afgemaakt.
Mijn broer(tje) is echt verwend, met name door mijn moeder. en hij loopt mij al jaren te pesten, dat hij lekker wel werk heeft, en dat ik mijn vader moet vergeven. en dat zijn vader zo goed voor hém was. en hij zegt dat ie zich dingen niet herinnerd, dingen die hij moét weten, Mijn psycholoog zegt dat ie gemeen is, en dat hij het zich natuurlijk wel herinnerd. Ik moest het contact verbreken met mijn moeder en mijn broer. Mijn moeder is gescheiden, maar ik mag niet op haar verjaardag komen, waar oa mijn nichtjes wel komen, omdat ik van een uitkering leef..!!! Dat soort dingen.
En toen ik dat deed, contact met hun verbreken, verdween de verschrikkelijke angst die ik jaren élke ochtend had...

Ja, en zo kan ik wel een een boek schrijven.

Ik zie het zo: ik ben lang niet de enige. Op zo'n forum als dit, krijg ik echt wel al veel mail...En ik liep een paar jaar geleden al de lotgenoten groepen in Nederland af, met mijn auto, dus ik wéét dat ik niet de enige ben.

Natuurlijk is en was het leven voor mij veel moeilijker dan de gemiddelde Nederlander. En toch heb ik ook mooie dingen mee gemaakt.

En ik ben zelf wel heel blij, dat er mensen zijn, zoals jij die wel een bijna perfect leventje hebben, dat meen ik echt!!!!

Dank voor je reaktie!

Berichten: 5407

SHANITA130 schreef:

@SHANITA130: Als ik je verhaal lees, dan denk ik echt "wat een rotleven heb je zeg". Ik weet niet hoe je zo iets vol kan houden(ik heb bijna een perfect leventje, dus ik weet echt niet hoe je met zo iets om kan gaan).

@CHRIS212: Ja, dat denk ik ook. Ook toen ik 22 als jij was en jonger.
Mijn nichtjes, 2 zusjes hadden een ideaal leven. die konden lekker leren. Eigen kamertje. Ook al zaten ze daar met zijn tweeën op. Gewoon, de vader deed moeite, verbouwen zodat ze konden leren. Gewoon gezellige, integere vader.

Ja, ik kon via cito toets naar VWO, dat wou mijn vader niet hebben. Jaloers en afgunst hoorde ik later van psycholoog. Dus, ik naar mavo-brugklas. alleen maar tienen, negens en soms een acht. Dus ik kon naar 2 havo, en gelijk hetzelfde jaar na kerst en oud en nieuw naar 2 VWO. Ook alleen maar achten, negens en tienen.
Ik wou studeren, wiskunde of psychologie. Mijn vader was echt woedend dat ik die hoge cijfers haalde...

Toen zei mijn vader(die ik overigens al ruim 10 jaar nooit meer zie)dat ik twee krantenwijken moest lopen en zeggen dat ik 16 was, Ik was 12 en 13 jaar. Je had toen nog geen id controle zoals nu. Dus ik als enige klein meisje tussen jongens van 18 enzo. ik had 2 krantenwijken, en ik was aan het leren tot 12 á 1 uur. en ik moest om 4 uur op staan, om helemaal in mijn eentje naar Amstelveen te fietsen, Bang dat ik was...Ja, na een paar maanden kreeg ik een burn-out, ja, dat besef ik nu, toen zag ik dat nog niet zo.

En een geschreeuw van mijn ouders, want mijn school lukte niet meer, en die 2 krantenwijken ook niet. En mijn vader is gewoon Nederlander.
Als ik die krantenwijken niet zou doen, mocht ik niet naar school.
Mijn moeder zei er ook niets van, dat ik zo vroeg opstond. Maar als er een feestje was van school, wat tot 12 uur duurde, dan was ik de énige die om 10 uur werd opgehaald, want mijn vader wou vroeg naar bed...!!!

Toen ging ik nog even weer naar een mavo, dat ging dan weer wel, dan weer niet. Of hele hoge cijfers, of ik leerde helemaal niets. Ja, de sfeer in huis. als mijn vader aan me zat, dan zei ik van klootzak blijf met je poten van mij af. Ja, en dan was ik degene die de boel in huis terorriseerde. Dat zei hij, ook naar familie toe...
Dus toen mijn vader erachter kwam dat ik in Amstelveen al op mijn 16de een uitkering kon krijgen, moest ik, meteen toen ik 16 was een kamer huren. en hij zat uit te rekenen hoeveel hij uit zou verdienen als ik weg was, met kinderbijslag erbij...!!!
Toen ik nog geen paar dagen weg was, hadden ze de muur tussen de kamer van mijn broertje en mij ertussen uit laten halen, dan zou mijn broertje een grote kamer hebben. Die werd ook mooi opgeknapt.
Mijn broer en mijn moeder zaten tot voor kort, nog steeds tegen mij, dat ik zo dom ben dat ik in de wao zit, en mijn opleiding niet heb afgemaakt.
Mijn broer(tje) is echt verwend, met name door mijn moeder. en hij loopt mij al jaren te pesten, dat hij lekker wel werk heeft, en dat ik mijn vader moet vergeven. en hij zegt dat ie zich dingen niet herinnerd, dingen die hij moét weten, Mijn psycholoog zegt dat ie gemeen is, en dat hij het zich natuurlijk wel herinnerd. Ik moest het contact verbreken met mijn moeder en mijn broer. Mijn moeder is gescheiden, maar ik mag niet op haar verjaardag komen, waar oa mijn nichtjes wel komen, omdat ik van een uitkering leef..!!! Dat soort dingen.
En toen ik dat deed, contact met hun verbreken, verdween de verschrikkelijke angst die ik jaren élke ochtend had...

Ja, en zo kan ik wel een een boek schrijven.

Ik zie het zo: ik ben lang niet de enige. Op zo'n forum als dit, krijg ik echt wel al veel mail...En ik liep een paar jaar geleden al de lotgenoten groepen in Nederland af, met mijn auto, dus ik wéét dat ik niet de enige ben.

Natuurlijk is en was het leven voor mij veel moeilijker dan de gemiddelde Nederlander. En toch heb ik ook mooie dingen mee gemaakt.

En ik ben zelf wel heel blij, dat er mensen zijn, zoals jij die wel een bijna perfect leventje hebben, dat meen ik echt!!!!

Dank voor je reaktie!

Maar Shanita, ieder heeft zijn eigen levensverhaal. En Chris is 22, die zal zijn hoogte en dieptepunten ook wel krijgen......
En in vergelijk met jou verhaal lijken veel verhalen misschien wel bijna perfect he?
Wat ik me wel een beetje afvraag is waarom je ons dit steeds verteld op het forum? Het komt iedere keer weer terug in je reacties......

Berichten: 7083

En voor de mensen (zeker de zogenaamde christenen) die nu weer gaan zeggen "dat je zo niet over je vader hoort te praten". Daar zit ik al op te wachten, zo vaak gehoord....

Het is juist veel erger dat een vader(ouders) de dader is, ook seksueel misbruik, al vanaf mijn 1ste herinnering....

Want is een buurman de dader van het een en ander, kan je naar je ouders voor troost en support, maar was als je ouders zélf daders zijn...?????

En, juist doordat gezeik van 'zo praat je niet over je vader, ouders', is het juist nog een taboe. Niemand durf nog zijn mond open te doen, want het is je vader.....Om ziek van te worden...

Dan is het toch nog veel erger.......

Berichten: 7083

@WILLEMIJN: Maar Shanita, ieder heeft zijn eigen levensverhaal. En Chris is 22, die zal zijn hoogte en dieptepunten ook wel krijgen......
En in vergelijk met jou verhaal lijken veel verhalen misschien wel bijna perfect he?
Wat ik me wel een beetje afvraag is waarom je ons dit steeds verteld op het forum? Het komt iedere keer weer terug in je reacties......

Quote:

Wat ik me wel een beetje afvraag is waarom je ons dit steeds verteld op het forum? Het komt iedere keer weer terug in je reacties......

Helemaal niet iedere keer, lang niet iedere keer, dit is het enige topic wat ik hierover heb geopend.

Omdat ik aan het verwerken ben. Mijn leven nog steeds niet heb, hoe ik het hebben wil. en als een soort bescherming. Als ik het opschrijf en ik weet dat christenen het lezen, voel ik me sterker. Want dit blijft een gevecht. en ik heb verder geen een familie.

En ik blijf de neiging houden in het dagelijkse leven om wat anderen willen belangrijker te vinden. en juist daar ben ik mee bezig. Ik ga nu weer met mensen om. en ja, dan wil ik leren voor mijn eigen mening op te komen, en niet dingen doen, omdat anderen dat willen.
En dan helpt het als ik nu en dan hier wat kwijt kan.

Quote:

En in vergelijk met jou verhaal lijken veel verhalen misschien wel bijna perfect he?

Ik zei niet dat in vergelijking met mijn verhaal anderen hun verhalen perfect lijken.
Ik had het alleen over Chris, en ik ken jonge mensen en hun ouders, die in liefde en respect worden opgevoed, en kunnen opgroeien.

En als jij mijn verhaal wil bagatelliseren als 'slechts' wat hoogte en dieptepunten die iedereen wel heeft is jou zaak....
Ik vecht nog steeds elke dag, en ik heb mazzel dát ik nog leef....

En hier, nu en dan iets opschrijven helpt mij.

Berichten: 7083

En als Chris niet had gerageerd, hád ik nu helemaal niets opgeschreven.

Berichten: 7083

En een 'levensverhaal' wat jij denkt dat iedereen die heeft, die kan je een plek geven en afsluiten.

Ik heb nog niets af kunnen sluiten en 'pluk nog dagelijks de vruchten' van mijn kindertijd.....

Dusz het hier neerzetten helpt mij heel erg.

Ik heb mail gehad van mensen die dat niet durven, er heerst nog steeds een taboe op, om het erover te hebben.

Ja, je mag het hebben over dat je je baan kwijt bent, over de crisis in de wereld. Maar dit soort dingen is een taboe.

Quote:

Chris is 22, die zal zijn hoogte en dieptepunten ook wel krijgen......

Dan krijg je dat je alleen aandacht wil, of medelijden. Of het wordt gebagatelliseerd, als slechts wat hoogte en dieptepunten die iedereen wel heeft. dus je moet je niet zo aanstellen. Zoals jij doet.

Jammer voor de mensen die dat denken.

Maar míj helpt het wel.

Berichten: 7083

En...jij zit hier zelf elke keer te jammeren dat men jou yoga-uurtje occult vindt. En elke gelegenheid pak je aan, om te vertellen hoe goed jij het hebt getroffen in het leven.

Kijk alleen naar je laatste zin, op je laatste posting:
"en als dat voor jou prima is en terugkijkt op een goed leven?" Geplaatst: zondag 25 september 2011, 22:04, onderwerp angst.
Als jij je zonnebril eens zou afzetten zou je zien dat dat in deze gebroken wereld niet voor iedereen zo is.

Jij zit het op mij te projecteren, met:

Quote:

Wat ik me wel een beetje afvraag is waarom je ons dit steeds verteld op het forum?

En voor jezelf praten, ipv ons.

Ik heb hier op dit forum veel hele toffe reacties gehad, die mij heel erg sterken en hebben gesterkt in het dagelijks leven!! en daar ben ik heel dankbaar voor!!

En het helpt mij heel erg met de verwerking. En in het dagelijkse leven.

En dan zou jij mij even lopen afbranden hier? Met wat jij je zogenaamd een beetje afvraagt? Dacht het niet.

Berichten: 2978

SHANITA130 schreef:

En...jij zit hier zelf elke keer te jammeren dat men jou yoga-uurtje occult vindt. En elke gelegenheid pak je aan, om te vertellen hoe goed jij het hebt getroffen in het leven.

Kijk alleen naar je laatste zin, op je laatste posting:
"en als dat voor jou prima is en terugkijkt op een goed leven?" Geplaatst: zondag 25 september 2011, 22:04, onderwerp angst.
Als jij je zonnebril eens zou afzetten zou je zien dat dat in deze gebroken wereld niet voor iedereen zo is.

Jij zit het op mij te projecteren, met:

En voor jezelf praten, ipv ons.

Ik heb hier op dit forum veel hele toffe reacties gehad, die mij heel erg sterken en hebben gesterkt in het dagelijks leven!! en daar ben ik heel dankbaar voor!!

En het helpt mij heel erg met de verwerking. En in het dagelijkse leven.

En dan zou jij mij even lopen afbranden hier? Met wat jij je zogenaamd een beetje afvraagt? Dacht het niet.

Heel fijn(!!!) dat je veel hebt aan het vertellen van je verhaal maar je moet wel beseffen dat dit een ontmoetings/datingsite is,geen therapieruimte.De positieve verhalen doen je pijn maar je kunt niet weten wat er zich in het leven van de anderen afspeelde of nog afspeelt simpelweg omdat niet iedereen hier zijn verhaal wil doen,ga nooit op 1 zinnetje af en laat ieder zijn eigen mening hebben.
Ik kom nu vast ook bits over maar zeg het voor je eigen bescherming,dit forum is openbaar,iedereen op internet kan je verhaal lezen.......

Nu even in het algemeen;Ik begrijp de negatieve reacties ook wel,ik kom hier al langere tijd,zie mensen eerst klagen dat ze geen relatie kunnen krijgen,vervolgens hun nieuwe vriend/vriendin ophemelen en als de relatie uit is weer(op het forum) afkraken Zieke smiley

Berichten: 5407

SHANITA130 schreef:

En...jij zit hier zelf elke keer te jammeren dat men jou yoga-uurtje occult vindt. En elke gelegenheid pak je aan, om te vertellen hoe goed jij het hebt getroffen in het leven.

Kijk alleen naar je laatste zin, op je laatste posting:
"en als dat voor jou prima is en terugkijkt op een goed leven?" Geplaatst: zondag 25 september 2011, 22:04, onderwerp angst.
Als jij je zonnebril eens zou afzetten zou je zien dat dat in deze gebroken wereld niet voor iedereen zo is.

Jij zit het op mij te projecteren, met:

En voor jezelf praten, ipv ons.

Ik heb hier op dit forum veel hele toffe reacties gehad, die mij heel erg sterken en hebben gesterkt in het dagelijks leven!! en daar ben ik heel dankbaar voor!!

En het helpt mij heel erg met de verwerking. En in het dagelijkse leven.

En dan zou jij mij even lopen afbranden hier? Met wat jij je zogenaamd een beetje afvraagt? Dacht het niet.

Het was een doodgewone vraag, niets meer en minder.......
Maar het geeft jou blijkaar het recht om lekker even af te reageren en door te draven? Over jammeren gesproken Knipoog smiley

Enne.....niet zo invullen voor mij, je kent mij niet en weet ook niets over mijn leven.......... Engeltje smiley

Berichten: 7083

.......

LEANNE226 schreef:

Heel fijn(!!!) dat je veel hebt aan het vertellen van je verhaal maar je moet wel beseffen dat dit een ontmoetings/datingsite is,geen therapieruimte.De positieve verhalen doen je pijn maar je kunt niet weten wat er zich in het leven van de anderen afspeelde of nog afspeelt simpelweg omdat niet iedereen hier zijn verhaal wil doen,ga nooit op 1 zinnetje af en laat ieder zijn eigen mening hebben.
Ik kom nu vast ook bits over maar zeg het voor je eigen bescherming,dit forum is openbaar,iedereen op internet kan je verhaal lezen.......

Nu even in het algemeen;Ik begrijp de negatieve reacties ook wel,ik kom hier al langere tijd,zie mensen eerst klagen dat ze geen relatie kunnen krijgen,vervolgens hun nieuwe vriend/vriendin ophemelen en als de relatie uit is weer(op het forum) afkraken Zieke smiley

Dit hier wat ik schreef is het topje van een ijsberg, omdat ik niemand bang wil maken.
Positieve verhalen doen mijn geen pijn, doen mij juist goed.

Quote:

je kunt niet weten wat er zich in het leven van de anderen afspeelde

Nou dan.

Quote:

dit forum is openbaar

Openbaar?
Ik zit met een andere naam hier. En al kan iemand dat lezen. Wat dan?

Ik heb maar een negatieve gehad, van W. hierboven. En jij weet niet wie mij mailen en wat.

Quote:

je moet wel beseffen dat dit een ontmoetings/datingsite is,geen therapieruimte...

Ik moet niets. En dat zegt al genoeg over jezelf.

Ik heb het hier niet over een relatie.

En het is geen school, en je gedraagt je als een schooljuffrouw.(negatief)

Slapende smiley

Berichten: 4047

ik denk dat de mensen waarop je nu zo pittig reageert, veel inzicht hebben in hoe "verhalen" op een datingsite kunnen werken, shanita.

daarbij heb jij zelf de keuze om hun advies op te volgen, of naast je neer te leggen.

goed bedoelende mensen op deze manier aanspreken is naar mijn idee onterecht.
als ik je verhalen lees, heb je een byzonder moeilijk leven achter de rug. het is je goed recht om dat hier op het forum te plaatsen.
of het op langere termijn goed voor je is, je hier te uiten, zal de tijd uitwijzen.

ik wil je heel veel sterkte wensen om je leven op de rit te krijgen; het zal een hele klus worden, verwacht ik.

nogmaals; sterkte!

Berichten: 7083

HANNAH810 schreef:

ik denk dat de mensen waarop je nu zo pittig reageert, veel inzicht hebben in hoe "verhalen" op een datingsite kunnen werken, shanita.

daarbij heb jij zelf de keuze om hun advies op te volgen, of naast je neer te leggen.

goed bedoelende mensen op deze manier aanspreken is naar mijn idee onterecht.
als ik je verhalen lees, heb je een byzonder moeilijk leven achter de rug. het is je goed recht om dat hier op het forum te plaatsen.
of het op langere termijn goed voor je is, je hier te uiten, zal de tijd uitwijzen.

ik wil je heel veel sterkte wensen om je leven op de rit te krijgen; het zal een hele klus worden, verwacht ik.

nogmaals; sterkte!

Hoi Hannah,

Bedankt voor je reaktie!

Het is een topje van de ijsberg wat ik heb neergezet.

Quote:

goed bedoelende mensen op deze manier aanspreken is naar mijn idee onterecht.

Het voelt terecht. door de 'toon' van de reakties.

Quote:

het is je goed recht om dat hier op het forum te plaatsen.

Ja.

Quote:

daarbij heb jij zelf de keuze om hun advies op te volgen, of naast je neer te leggen.

Ja. Ik zie het anders.

Quote:

ik denk dat de mensen waarop je nu zo pittig reageert, veel inzicht hebben in hoe "verhalen" op een datingsite kunnen werken, shanita.

Kijk, ik zet niets verkeerds neer. Maar ik begrijp wél wat jij bedoelt.
Ik zie dat anders.

Quote:

ik wil je heel veel sterkte wensen om je leven op de rit te krijgen; het zal een hele klus worden,

De ene keer gaat het erg goed, dan weer niet écht goed, en ertussen...

Quote:

nogmaals; sterkte!

Dank je :) !!!!

Berichten: 2212

Net als de tv, ook op je pc, als je iets niet (meer) wil lezen of reageren, er zit een knop op, meerdere zelfs. En het barst op Forum al van de onderwerpen die steeds weer over het zelfde gaan, of er uiteindelijk op uitdraaien. Dus als je een bepaald onderwerp je niet meer aanstaat, ga je er toch niet meer naar toe. Hoef je, jezelf ook niet ergens aan te ergeren Gefrustreerde smiley

Berichten: 5407

GERRIT084 schreef:

Net als de tv, ook op je pc, als je iets niet (meer) wil lezen of reageren, er zit een knop op, meerdere zelfs. En het barst op Forum al van de onderwerpen die steeds weer over het zelfde gaan, of er uiteindelijk op uitdraaien. Dus als je een bepaald onderwerp je niet meer aanstaat, ga je er toch niet meer naar toe. Hoef je, jezelf ook niet ergens aan te ergeren Gefrustreerde smiley

Gerrit,

Het was gewoon een belangstellende vraag......over het waarom.....
Maar blijkbaar kan je die hier ook niet meer stellen zonder dat er van alles achter gezocht wordt......Mensen gaan uit van het negatieve en niet van de belangstelling die je hebt voor de ander......
Eigenlijk wel een trieste constatering vind je niet?

Berichten: 2978

GERRIT084 schreef:

Net als de tv, ook op je pc, als je iets niet (meer) wil lezen of reageren, er zit een knop op, meerdere zelfs. En het barst op Forum al van de onderwerpen die steeds weer over het zelfde gaan, of er uiteindelijk op uitdraaien. Dus als je een bepaald onderwerp je niet meer aanstaat, ga je er toch niet meer naar toe. Hoef je, jezelf ook niet ergens aan te ergeren Gefrustreerde smiley

Ik erger me helemaal niet,ik lees hier een intriest verhaal en maak me daar zorgen over maar ik vind een openbaar forum niet de plek om daar dieper op in te gaan,ik kan hooguit "waarschuwen" voor de gevolgen.Wat iemand daar mee doet is zijn eigen zaak,ik heb ook de wijsheid niet in pacht Knipoog smiley

Personen negeren omdat ze boos op je kunnen reageren lijkt mij niet de juiste manier.........

Berichten: 7083

WILLEMIJN: Maar Shanita, ieder heeft zijn eigen levensverhaal. En Chris is 22, die zal zijn hoogte en dieptepunten ook wel krijgen......
En in vergelijk met jou verhaal lijken veel verhalen misschien wel bijna perfect he?

Deze eerste 2 zinnen, niets mee aan de hand, voor mij.

Wat ik me wel een beetje afvraag is waarom je ons dit steeds verteld op het forum? Het komt iedere keer weer terug in je reacties......

In deze derde zin hierboven voel ik verwijt, zo van élke keer weer hetzelfde.

Nou, ik heb er één topic over geopend. en ik heb het er niet elke keer over.

Hoe jij het zei, klinkt het van 'vervelend, heb je haar weer'...Ja, zo komt het op míj over.

Ik gaf Chris antwoord...

Berichten: 6369

SHANITA130 schreef:

@SHANITA130: Als ik je verhaal lees, dan denk ik echt "wat een rotleven heb je zeg". Ik weet niet hoe je zo iets vol kan houden(ik heb bijna een perfect leventje, dus ik weet echt niet hoe je met zo iets om kan gaan).

@CHRIS212: Ja, dat denk ik ook. Ook toen ik 22 als jij was en jonger.
Mijn nichtjes, 2 zusjes hadden een ideaal leven. die konden lekker leren. Eigen kamertje. Ook al zaten ze daar met zijn tweeën op. Gewoon, de vader deed moeite, verbouwen zodat ze konden leren. Gewoon gezellige, integere vader.

Ja, ik kon via cito toets naar VWO, dat wou mijn vader niet hebben. Jaloers en afgunst hoorde ik later van psycholoog. Dus, ik naar mavo-brugklas. alleen maar tienen, negens en soms een acht. Dus ik kon naar 2 havo, en gelijk hetzelfde jaar na kerst en oud en nieuw naar 2 VWO. Ook alleen maar achten, negens en tienen.
Ik wou studeren, wiskunde of psychologie. Mijn vader was echt woedend dat ik die hoge cijfers haalde...

Toen zei mijn vader(die ik overigens al ruim 10 jaar nooit meer zie)dat ik twee krantenwijken moest lopen en zeggen dat ik 16 was, Ik was 12 en 13 jaar. Je had toen nog geen id controle zoals nu. Dus ik als enige klein meisje tussen jongens van 18 enzo. ik had 2 krantenwijken, en ik was aan het leren tot 12 á 1 uur. en ik moest om 4 uur op staan, om helemaal in mijn eentje naar Amstelveen te fietsen, Bang dat ik was...Ja, na een paar maanden kreeg ik een burn-out, ja, dat besef ik nu, toen zag ik dat nog niet zo.

En een geschreeuw voornamelijk omdat die twee krantenwijken niet lukte. En mijn vader is gewoon Nederlander.
Als ik die krantenwijken niet zou doen, mocht ik niet naar school.
Mijn moeder zei er ook niets van, dat ik zo vroeg opstond. Maar als er een feestje was van school, wat tot 12 uur duurde, dan was ik de énige die om 10 uur werd opgehaald, want mijn vader wou vroeg naar bed...!!!

Toen ging ik nog even weer naar een mavo, dat ging dan weer wel, dan weer niet. Of hele hoge cijfers, of ik leerde helemaal niets. Ja, de sfeer in huis. als mijn vader aan me zat, dan zei ik van klootzak blijf met je #.... van mij af. Ja, en dan was ik degene die de boel in huis terroriseerde. Dat zei hij, ook naar familie toe...
Toen mijn vader erachter kwam dat ik in Amstelveen al op mijn 16de een uitkering kon krijgen, kon ik, meteen toen ik 16 was vertrekken. en hij zat uit te rekenen hoeveel hij zou verdienen als ik weg was, met kinderbijslag erbij...!!
Toen ik nog geen paar dagen weg was, hadden ze de muur tussen de kamer van mijn broertje en mij ertussen uit laten halen, dan zou mijn broertje een grote kamer hebben. Die werd ook mooi opgeknapt.
Mijn broer en mijn moeder zaten tot voor kort, nog steeds tegen mij, dat ik zo dom ben dat ik in de wao zit, en mijn opleiding niet heb afgemaakt.
Mijn broer(tje) is echt verwend, met name door mijn moeder. en hij loopt mij al jaren te pesten, dat hij lekker wel werk heeft, en dat ik mijn vader moet vergeven. en dat zijn vader zo goed voor hém was. en hij zegt dat ie zich dingen niet herinnerd, dingen die hij moét weten, Mijn psycholoog zegt dat ie gemeen is, en dat hij het zich natuurlijk wel herinnerd. Ik moest het contact verbreken met mijn moeder en mijn broer. Mijn moeder is gescheiden, maar ik mag niet op haar verjaardag komen, waar oa mijn nichtjes wel komen, omdat ik van een uitkering leef..!!! Dat soort dingen.
En toen ik dat deed, contact met hun verbreken, verdween de verschrikkelijke angst die ik jaren élke ochtend had...

Ja, en zo kan ik wel een een boek schrijven.

Ik zie het zo: ik ben lang niet de enige. Op zo'n forum als dit, krijg ik echt wel al veel mail...En ik liep een paar jaar geleden al de lotgenoten groepen in Nederland af, met mijn auto, dus ik wéét dat ik niet de enige ben.

Natuurlijk is en was het leven voor mij veel moeilijker dan de gemiddelde Nederlander. En toch heb ik ook mooie dingen mee gemaakt.

En ik ben zelf wel heel blij, dat er mensen zijn, zoals jij die wel een bijna perfect leventje hebben, dat meen ik echt!!!!

Dank voor je reaktie!

Hoi Shanita,

Wat een heftig verhaal weer als ik het zo lees heb jij echt een zeer moeilijke jeugd gehad.
Aan de ene kant kan ik me goed inleven dat je dit wilt delen ik heb daar bewondering voor en als het jou helpt in het verwerken prima.
Maar ik kan me ook de waarschuwing van leanne wel indenken het forum is openbaar en al sta je hier met een nickname ja foto staat er wel.
Sterkte met alles en doe wat voor jou goed voeld om te doen, weet dat er mensen voor je bidden!

Berichten: 1663

Ik ben wel eens bang dat mensen door de naam christelijke datingsite een vals gevoel van veiligheid krijgen.
Want ook al is de opzet van cm dan misschien christelijk, of de leden dat ook zijn kan cm je niet garanderen.

Ook op cm, net als op alle andere datingsites, zitten mensen met verkeerde bedoelingen. De redaktie van cm doet haar uiterste best om dit soort personen te weren, maar vaak moet er toch eerst iets gebeurd en gemeld zijn voor zij in kunnen grijpen.
Dus een beetje voorzichtigheid kan ook hier geen kwaad.