Berichten van ROBERT614

ROBERT614 · Berichten: 3

Dag allemaal,

Met aandacht las ik deze topic die CM-ers al 5 maanden bezighoudt. Ik denk dat de meeste visies wel gegeven zijn. Het hangt vooral af van de personen in kwestie, maar ook van de factoren eromheen.

In de tijd dat deze topic bestaat heb ik zelf een relatie beëindigd met een vrouw die ruim 16 jaar jonger is dan ik. Het begon (ik was 38, zij 22)allemaal erg leuk en met die vooroordelen wisten we wel om te gaan. Uiteindelijk kostte deze relatie me te veel energie. Er waren steeds vaker momenten die ik ervoer als vader van een 3e kind ipv als een vader met een relatie en 2 kinderen. De verschillen in levensfase en persoonlijke ontwikkeling werden maar groter. Ook andere factoren - ik werd bijvoorbeeld niet geaccepteerd door haar moeder - speelden een rol. Tegen de voortdurende negatieve invloeden was m'n relatie (of ik) dus niet bestand.

Inderdaad moet de oudere van het stel zich wat aanpassen en moet hij geduld betrachten om zo'n relatie kans van slagen te geven. Maar daar zitten ook grenzen aan.

Okay, dit is een voorbeeld met slechte afloop. Maar ik stel niet dat het onmogelijk was geweest. Het leeftijdsverschil tussen 30 en 19 is weliswaar kleiner dan 16 jaar, maar ook niet onmogelijk. Mijn gevoel is dat iemand van 19 jaar (die er nog op uit wil, misschien wat wispelturig is) wel erg jong is om een vaste relatie aan te gaan met iemand van 30 (die zich wil settelen en gezinnetje wil stichten). Maar weer geldt dat dat afhankelijk is van de personen in kwestie.

Succes aan een ieder die hiermee wordtelt!

Groet,
Robert

ROBERT614 · Berichten: 3

Beste mensen,

ik heb met aandacht het bericht van Pieter gelezen en alle reacties daarop. Vooral die lange reactie van Chatuliem en de visie van Henk spreken mij aan.

Wat Chatuliem vertelt is dat hij de woorden kreeg die gesproken moesten worden. Hij sprak ze en het heeft zelfs 2 mensen tegelijk geholpen! Daarmee pretendeert hij niet jegens de mensen die de woorden ontvingen dat die woorden van God kwamen. Chatuliem kreeg ze en sprak ze uit. En het was goed.

Met die pretentie raak ik de reactie van Henk. Als ik me geroepen voel iemand iets te zeggen of m'n hand voor een seconde op een schouder te leggen als bemoediging, dan zeg ik dat of doe ik dat. Ik vertel daarbij niet dat het woorden of gebaren van God zijn. Ik voelde me geroepen (misschien wel door God) en wat de ontvanger ervaart is niet aan mij. Zelf ben ik ook wel eens ontvanger geweest (interpreteer ik). Daarbij vraag ik me af of de gever van het woord zich er uberhaupt van bewust was.

Ik vind het daarom gauw pretentieus (neigend naar eerzucht) als iemand stelt woorden of gebaren van God te hebben gekregen voor een ander.

Ik ben overigens niet bekend met gemeentes waarin dit (eventueel in het openbaar) gebeurt. Heb er dus op die manier geen ervaringen mee.
Pieter en alle andere lezers, ikhoop dat jullie hier iets aan hebben?

Groet,
Robert

ROBERT614 · Berichten: 3

Dag Savanti,

Ik denk je situatie en vooral je behoefte te begrijpen. Je bent single en je hebt behoefte aan die arm om je heen, kus op je wang, een omhelzing en dergelijke uitingen van liefde.
Ik weet niet hoe fysiek jij bent ingesteld en of je vrienden/vriendinnen hebt die fysiek zijn ingesteld. Ik heb beiden. Een bepaalde vriendin zie en spreek ik af en toe en we vinden het heerlijk om elkaaraf en toe even vast te houden of een kus op de wang te geven. Vereiste is dat de verhouding tussen de betrokkenen duidelijk moet zijn. Zo'n situatie kan je verlangen wat temperen.
Heb jij alleen vriendinnen (vrouwelijke vrienden zeg maar) met wie je dat niet deelt. Misschien kun je er eens concreet om vragen? Wellicht eng, dat snap ik. Als je maar duidelijk bent in je bedoelingen.

Als we het over lust hebben. Ik interpreteer dat als de behoefte naar sex. En ja dat ken ik ook, maar ik denk dat je dat moet controleren. Ik ben van mening dat dat binnen een liefdesrelatie hoort.

Ik hoop dat ik je met dit antwoord een beetje heb kunnen helpen.

Groet,
Robert