Berichten van BULLDOG524

BULLDOG524 · Berichten: 109

RELLOK036 schreef:

wat me eigenlijk hier opvat is dat sommige discussie hier stranden op van een soort van ik heb gelijk en jij niet zoals ik het zie is de juiste en enigste manier maar is er weinig ruimte voor een andere kijk op een situatie..... valt me gewoon op
kijk je kan kijken naar een auto die heeft vier wilen een motor en een stuur (als het goed is) maar je kan ook zeggen een auto heeft deuren en brengt je van a naar b.... wie heeft er nu gelijk? ander voorbeeldje:
een huis heeft een dak en een voordeur... maar ook heeft een huis ramen en vertrekken de een is een flat de ander een ruitjes huis of een villa of noem maar op zijn allemaal huizen en allemaal klopt het beeld maar wie heeft er nu gelijk? kan op sommige dingen geen ander beeld zijn? ook wat de bijbel zegt? de een zegt nee tis zo maar de ander zegt nee tis zo? wie heeft er nu aan het rechte end? misschien bijde maar belichten ze een andere kijk op de situatie..... solly wilde dit ff kwijt

snap wat je bedoeld, de 1 weet nog meer teksten als de ander
Blijf gewoon jezelf soms beter gewoon niet reageren

BULLDOG524 · Berichten: 109

PAULUS505 schreef:

Beste CM leden,

Als ik een mail stuur naar vrouwen krijg ik meestal geen mail terug. Dit vind ik heel jammer. Het is immers toch leuk om een mailtje terug te ontvangen.
Soms ontmoedigt dit mij om een mail naar vrouwen van CM te sturen omdat je meestal geen antwoord krijgt. Wellicht zal ik gewoon blijven proberen om mails naar vrouwen van CM te sturen.
Soms krijg je wel een mail. Dat vind ik dan heel leuk

Groeten van Paulus

Ik zou nog een mailtje sturen met de vraag als ze de 1e mail wel hebben gehad Uitdagende, speelse smiley die tong uitsteekt

BULLDOG524 · Berichten: 109

apart wel dat deze topic bijna onderaan stond, terwijl er dagelijks jarigen in het lijstje staan

BULLDOG524 · Berichten: 109

MARY052 schreef:

ja misschien wel Bull, maar aan de andere kant zijn wij wel geschapen voor relatie's............

Groet Mary

geduld is een schone zaak

BULLDOG524 · Berichten: 109

MARISKA601 schreef:

nee dat niet.
maar wat als je kind verongelukt.
dan heb je je levenlang een schuldgevoel.
en je blijft hoe dan ook verantwoordelijk voor je kind tot het 18 jaar is.

Ook na hun 18e blijft het een kind van je, kan me niet indenken dat het gevoel dan anders is

BULLDOG524 · Berichten: 109

MARISKA601 schreef:

dadelijk wil iemand hun kind van 14 de hymalaya laten beklimmen.
de mt. everest op.
heeft ook veel gevaren net als al de zeeen en en oceanen.

maar is dat minder gevaarlijk als dat wanneer je 18 of ouder bent?

BULLDOG524 · Berichten: 109

Net ff een programa gekeken(joris showroom) mensen die in hun eigen wereld leven helemaal alleen maar oh zo gelukkig
wat is eenzaamheid? zijn wij niet te veel verwend?

BULLDOG524 · Berichten: 109

CHATULIEM619 schreef:

Dan kun je er beter voor zorgen dat Gods principe hersteld wordt. Ik begrijp dat dit een algemeen principe is, maar dat we het mogen inkleuren, zolang de contouren maar duidelijk zichtbaar blijven. Vaak wordt een gezin geteisterd door manipulatie en machtsstrijd als de rollen niet duidelijk zijn.

Ik worstel met een antwoord. De afgelopen maanden heb ik een relatie gehad, die ik helaas heb moeten beëindigen. Niet omdat we niet van elkaar hielden, want dat deden we wel, maar omdat er iets in onze relatie knaagde. Ik had een hele tijd al het gevoel dat het niet goed met haar ging op het geestelijk gebied. We konden eigenlijk niet goed met elkaar bidden, en we trokken elkaar eigenlijk geestelijk naar beneden. Zelf heb ik als grootste fout gezien, dat ik niet in onze relatie die rol vervulde die God van een man zou vragen, nl priester zijn voor je a.s. vrouw. Uiteindelijk waren we zo diep weggezakt, dat ze van me vroeg mijn roeping maar op te geven, want dat stelde ook niet zoveel meer voor. Toen was het dieptepunt voor mij bereikt. Ik besefte dat ik dat niet kon opgeven en dat ik dus moest kiezen: me af laten zakken tot niets of haar loslaten. Het laatste heb ik gedaan. Nu lees ik dus uit jouw reactie dat het beter is een slechte relatie te hebben dan geen relatie en eerlijk gezegd ben ik daar niet uit. Ik besef terdege dat als ik zelf mijn rol goed had opgenomen we niet zo afgezakt waren. En ik leg de schuld dan ook volledig bij mezelf neer. Ik had haar de weg moeten wijzen, ik had moeten ondersteunen als ze het moeilijk had, ik had moeten bidden. En die taak heb ik verwaarloosd.

BULLDOG524 · Berichten: 109

ARJAN007 schreef:

Waar ik vreselijk van baalde is dat ik vanmiddag thuis moest komen op een manier die ik liever niet meer meemaak.
Ik moest een helling oprijden, en vóór mij reed er iemand zéér, zéér langzaam. De voorganger zat alle kanten uit te glibberen. Geen wonder met die zeer lage snelheid. Met 15 tot 20 km/u glibber je veel minder naar mijn idee. Als je een helling omhoog rijdt dan móet je vooral níét stoppen. Want als je eenmaal gestopt bent is het moeilijk verder rijden.
(dan kan je al helemaal niet in één rechte lijn rijden......)

Toen moest ik omhoog een straat inrijden. Dat ging dus helemaal niet
vanwege de gladheid en de sneeuw. Het was zéér irritant dat mensen meenden dicht langs me heen te moeten gaan en/of lopen.
Met die gladheid kan je nl. ook zijwaarts glibberen.
kBen gelukkig via een zijstraat (met een laag van 10 cm sneeuw!) nog goed thuisgekomen.

Mijn advies is dan ook:
Als je geen inzicht hebt in hoe je op een besneeuwde weg moet rijden,
ga dan niet autorijden. Wie geen inzicht heeft in de (rij)eigenschappen van een besneeuwde weg is gewoon een gevaar voor anderen.

Haha dan kan 80 % van nl de weg niet meer op, beter is denk ik dat wanneer jij de goede sneeuwrij eigenschappen wel bezit de niet goeie sneeuwrijders de ruimte te geven
Jij als goeie sneeuwrijder kijkt voldoende vooruit en herkend ze

BULLDOG524 · Berichten: 109

Knap wel dat er mensen via een forum mensen kunnen oordelen/veroordelen over hun geloofs toestand

BULLDOG524 · Berichten: 109

ROOSJE226 schreef:

Dit gedicht vind ik érg mooi.
Is er misschien ook een mogelijkheid dit gedicht uit te printen??
Wie weet dat?
Groetjes Roosje

ctrl P

BULLDOG524 · Berichten: 109

MARIJAN072 schreef:

Ok, je bedoelt dat het iemand anders gelukt is?

Ik bedoel meer dat ik het heel chr vind over komen om op een onderwerp gebed gevraagd" een slotje te kunnen krijgen.

"maar als ik dat voor elkaar had gekregen zou ik daar niet trots op kunnen zijn

BULLDOG524 · Berichten: 109

MARIJAN072 schreef:

Heb jij dat voor elkaar gekregen??? Dan hoor je vast bij de organisatie van CM!

Nee dat heb ik niet voor elkaar gekregen en hier zeg ik bij gelukkig niet schaam mij niet zo snel maar als ik dat voor elkaar had gekregen had ik me wel geschaamd

BULLDOG524 · Berichten: 109

Onvoorstelbaar maar het is gelukt een slotje op het thema gebed gevraagd te krijgen

BULLDOG524 · Berichten: 109

MARY052 schreef:

Ik lees regelmatig in een profiel dat mensen aangeven christen te zijn om dan vervolgens te lezen dat mensen soms maar een paar keer per jaar naar een kerk gaan.
Ik ben heel benieuwd wat daar de reden van kan zijn.........

GOD heeft de gemeente ingesteld en we hebben elkaar juist zo nodig als broers en zussen.............. Tegelijk wordt je toch ook weer elke keer bemoedigd en leer je steeds meer over de Bijbel..........op die manier kan je geloof en je relatie met JEZUS zich verdiepen.

Voor alle duidelijkheid: ik spreek geen oordeel hierover uit, maar ben wel benieuwd naar de redenen hiervan.

Groet Mary

Denk dat velen daar hun eigen reden voor hebben
en om nou je reden hier op het forum te plaatsen, en er vervolgens op afgebrand te worden.
Misschien een idee om het die mensen persoonlijk te gaan vragen Smiley die vol vragen zit

BULLDOG524 · Berichten: 109

CHATULIEM619 schreef:

Als voorganger neem ik gebed altijd serieus. Zo seerieus, dat als ik er moeite mee heb, of in dit geval huiverig ben ik dat ook zo durf te benoemen. God neemt ons gebed ook serieus, dus wij mogen ons ook afvragen of we wel goed bidden.We kunnen heel goed bidden vanuit onze eigen natuur, en dan worden gebeden niet verhoord. Ik neem niet alleen de mens serieus, maar ook God.

.

klaar

BULLDOG524 · Berichten: 109

MARISKA601 schreef:

God weet wat er zich allemaal afspeelt bij Henk.
Is het dan toch moeilijk om voor/met hem te bidden voor herstel contact?
Lijkt erop we eigenlijk niet meer kunnen bidden voor /met elkaar, voor oplossingen in relaties.
Waar blijft de naastenliefde?

Ik denk dat er ondertussen genoeg over is gezegd Zieke smiley

BULLDOG524 · Berichten: 109

PAULUS505 schreef:

Beste CM leden,

ik vind het moeilijk om mails te versturen naar vrouwen op CM.
Ik heb al gekeken bij de adviezen van het CM team.
Maar ja wat vertel en vraag je wel of niet in een mail die je naar een vrouw stuurt? Begin je bijv. over het profiel van de andere iets te vertellen. Welke vragen kun je stellen aan de ander?
En hoe weet of je niet te direct bent of te veel in de mail zet?
Ik vind eerlijk gezegd een mail sturen best moeilijk. Hoe is dit voor jullie?

Groeten van Paulus

Ik zou beginnen met het vragen wat haar inkomen is, is deze te laag weer opzoek gaan naar de volgende Gefrustreerde smiley

BULLDOG524 · Berichten: 109

CROSSROAD317 schreef:

Zeg pinkeltje wil jij je erbuiten houden ..... of was het nou duimelotje.... Uitdagende, speelse smiley die tong uitsteekt

lief zijn voor elkaar Engeltje smiley

BULLDOG524 · Berichten: 109

ligt eraan hoe je het leest, maar je kan een wijze les uit deze mop trekken
3x de boot missen? Gefrustreerde smiley

dat was tevens je gevraagde uitleg

BULLDOG524 · Berichten: 109

BULLDOG524 · Berichten: 109

Er was eens een bejaarde koopman, Aboe Kasim heette hij, die de rijkste koopman in heel Perzië was. Hij was overigens zo gierig, dat hij in lompen door de straten van de stad liep, alsof hij een arme bedelaar was. Zijn gewaad was oud en tot op de draad versleten en zo vaak versteld met lappen in andere kleuren, dat niemand meer kon beoordelen welke kleur het kledingstuk oorspronkelijk had gehad. Met zijn tulband stond het al niet veel beter. Het was een groezelige tulband van de goedkoopste stof, die ooit op enige markt was verkocht en die meer aan een dweil voor het schoonmaken van vloeren deed denken dan aan een hoofdtooi.

Dit alles werd nog ver overtroffen door zijn muilen. In de zolen zaten grote gaten en de bovenkanten vertoonden een mozaïek van opgezette lapjes - zoveel, dat men bij het tellen in de war zou zijn geraakt. Zeker tien jaar lang hadden diverse schoenlappers hun beste krachten aan die haveloze muilen gewijd en het was hun steeds moeilijker gevallen ze bijeen te houden.

De muilen waren geleidelijk zo berucht geworden, dat ieder die wilde beschrijven dat iets totaal waanzinnig of onmogelijk was, aan zijn woorden toevoegde: "alsof het de muilen van Kasim waren!"

Op een avond liep de koopman in voortreffelijk humeur over de markt. Hij had die ochtend een grote partij geslepen drinkglazen kunnen kopen tegen een zacht prijsje, doordat de man die ze te koop aanbood, hals over kop naar zijn glasblazerij terug moest en geen tijd voor onderhandelen had. Tegen de middag was hij aangeschoten door iemand die op zwart zaad zat, zijn schulden niet kon betalen en Kasim het enige te koop aanbood dat hij nog bezat - een partij rozenolie voor de halve prijs.

Volgens gebruik dienden dergelijke voordelige zaken gevierd te worden, men nodigde dan zijn vrienden uit voor een feestmaal. Kasim evenwel was van mening beter naar de badinrichting te kunnen gaan. Hoewel hij op water even gek was als de kat, viel het niet te ontkennen dat hij in het badhuis goedkoper uit zou zijn dan thuis met zijn vrienden, die hem de oren van het hoofd zouden eten.

Terwijl hij zich in de kleedkamer van zijn plunje ontdeed en juist uit zijn muilen wilde stappen, werd de koopman op de schouder getikt door een van zijn buren, met wie hij tamelijk goed bevriend was.

"Die muilen van jou, daar maakt de hele stad zich vrolijk om, Kasim," zei de vriend. "Het wordt hoog tijd dat je een paar nieuwe koopt. Geloof me, iedereen steekt de draak met je."

"Daar heb ik al heel lang over gedacht," antwoordde de koopman en hij kreeg rimpels in zijn voorhoofd; "ik heb voor en tegen van zo'n aankoop langdurig overwogen. Ik ben jammer genoeg nog niet tot een besluit gekomen, ik weet niet of mijn muilen werkelijk zo versleten zijn, dat ze niet meer gebruikt kunnen worden."

Kasim had niet eens gemerkt dat ze onder het praatje tot vlak bij de rand van het bad waren gekomen. Klappertandend stak hij behoedzaam de grote teen van zijn rechtervoet in het water, alsof hij zich in de bek van een leeuw waagde. Terwijl hij zich kweet van de hoogst onaangename wastaak, werd de deur aan de straat geopend en de eerste rechter van de stad kwam binnen, ook met het doel een bad te nemen.

De koopman was al heel gauw klaar en repte zich naar de kleedkamer, waar hij zijn bundeltje kleren bijeen zocht en zich haastig aankleedde. Maar bij de baard van de Profeet, waar waren zijn oude muilen? Waar hij ze achtergelaten had, stond nu een paar fraaie nieuwe pantoffels. Hij nam aan dat ze een geschenk waren van de buurman, met wie hij even tevoren had gepraat. Zonder zich te bedenken stak de oude vrek er zijn voeten in. "Aardige man," dacht hij bij zichzelf, "hij heeft me de aanschaf kosten van een paar nieuwe muilen willen besparen." Opgeruimd verliet hij de badinrichting.

Onderwijl was ook de rechter klaar met zijn bad. Hij kleedde zich op zijn gemak aan, maar toen hij zijn voeten in zijn pantoffels wilden steken, bleken ze verdwenen en vruchteloos zocht de badknecht naar het fraaie schoeisel met het goudborduursel. In een hoek van de kleedkamer vond men alleen de opgelapte muilen met de losse zolen, die de rechter dadelijk als het eigendom van Kasim herkende.

"Dacht je zo van je oude muilen af te komen, jij schurk?" mompelde de rechter. "Je bent niet alleen een dief, maar een brutale rakker ook. Je moet wel lef hebben, als je de eerste rechter van de stad gaat bestelen, maar je zult ervan lusten, vriend!"

De rechter stuurde zijn sterkste knecht naar het huis van de vrek en Kasim werd al gauw voor hem geleid. Om te beginnen moest hij de pantoffels van de rechter afstaan en daarna werd hij in de gevangenis opgesloten en hij kreeg pas na het betalen van een stevige boete zijn vrijheid terug.

"Weg met jullie, oude muilen, jullie hebben me heel wat narigheid bezorgd," riep Kasim nijdig, zodra hij weer thuis was. Hij greep de muilen en smeet ze uit het open raam de rivier in, die langs zijn woning stroomde.

De muilen dreven overigens niet ver af. De vissers die hun netten even verder stroomafwaarts hadden uitgeworpen, haalden onverwacht een vangst op, die hun meer ergernis dan dankbaarheid gaf. Hun netten waren gescheurd door de spijkers, die uit de afgetrapte muilen staken en ze waren de hele nacht met herstellen bezig.

De volgende ochtend schrok Kasim wakker door het rinkelen van brekend glaswerk. Hij schoot overeind, wreef zijn ogen uit, keek om zich heen, keek beter toe en kon niet geloven wat hij zag - alle fraai geslepen glazen die hij voor een prikje had gekocht, lagen in scherven en de rozenolie die hij voor halve prijs had weten te bemachtigen, stroomde uit de gebroken flessen op het tapijt. Het meest schrok hij evenwel van de aanblik van zijn oude muilen, die te midden van de scherven lagen.

De vissers die de muilen als het eigendom van Kasim hadden herkend, hadden de moeite genomen stroomopwaarts naar zijn huis te roeien en ze door het raam weer naar binnen te gooien. Indien ze de schade hadden kunnen zien die ze met hun daad hadden aangericht, zouden ze bijzonder voldaan zijn geweest.

De oude vrek sprong zijn bed uit zo vlug als hij kon, ging op zoek naar een schop en een emmer en begon de grote hopen scherven op te ruimen en hij ging onderwijl te keer als een dolleman. "Vervloekte dingen, duizendmaal vervloekte dingen, nu zal ik wel zorgen dat jullie me niet meer geld kunnen kosten!" krijste hij tegen de muilen.

Hijgend en steunend groef hij later een diepe kuil in zijn tuin, smeet er de muilen in en bedekte ze met aarde. Hij was zo verdiept in zijn bezigheid, dat hij niet merkte over de haag te worden gadegeslagen door een andere buurman. Deze man kon Kasim niet luchten of zien en liet nooit een kans voorbij gaan hem onaangenaam te zijn. Toen hij de koopman zo driftig de spade zag hanteren, begaf hij zich ijlings naar de landvoogd en deelde mee, dat Kasim in zijn tuin een schat had opgegraven.

Meer was er niet nodig om de hebzucht van de landvoogd te wekken. Hij liet Kasim ogenblikkelijk door de politie uit zijn huis halen. En zodra Kasim voor hem werd geleid, begon de landvoogd tegen hem uit te varen met zo'n bulderende stem, dat de duiven op het dak van het zomerpaleis verschrikt opvlogen, alsof er een vuurwapen was afgeschoten.

"Weet je niet, dat alle geld en alle kostbaarheden die op het grondgebied van deze stad worden opgegraven, rechtens mijn eigendom zijn?"

"Zou ik de wet niet kennen, excellentie?" jammerde Kasim. "Maar ik heb niets opgegraven - ik heb alleen mijn oude muilen in de grond gestopt, die me al zoveel ellende hebben bezorgd."

Al zijn plechtige verzekeringen baatten hem evenwel niet. Er werden mannen naar zijn tuin gezonden en ze kwamen met de twee bemodderde muilen terug, maar de landvoogd zag zijn hoop op een kostbare schat vervliegen en daarvoor nam hij wraak op Kasim. Hij legde de koopman een hoge boete op, die hem zelf enigszins schadeloos stelde voor de schat die hem ontgaan was.

En zo moest de oude vrek voor de derde maal zwaar betalen voor zijn muilen.

"De duivel moge ze halen!" riep Kasim en in zijn wanhoop rende hij met zijn muilen in de hand tot ver buiten de stad, alsof de duivel hem zelf op de hielen zat. Hij draafde waar zijn voeten hem brachten en kwam uit bij een aquaduct, waar het snel stromende water hem opeens tot staan bracht. Hier kon hij van zijn muilen afkomen! Hij smeet zijn schoeisel in het snelstromende water, dat de muilen meevoerde naar onbekende verten. Overtuigd dat hij ze nu niet meer terug zou zien, keerde Kasim zich om en wandelde bedaard naar de stad terug om zijn verliezen op te tellen.

Overigens kan niemand in de toekomst kijken. Zodra Kasim de stad had bereikt, zag hij dat de huisvrouwen zich in de straten verdrongen en zich beklaagden over de ramp die hun was overkomen - alle fonteinen in de stad stonden opeens droog. De mannen die de zorg voor de bronnen hadden, trokken er dadelijk op uit om na te gaan wat de oorzaak van het raadselachtig verschijnsel was en al gauw wisten ze meer.

Uit de hoofdleiding die alle fonteinen voedde, haalden ze niets minder te voorschijn dan - de muilen van Kasim! Ze waren in het water tot buitengewone omvang opgezet en hadden de watervoorziening voor de hele stad gestremd. De muilen werden in optocht door de volle straten naar de landvoogd gebracht. Luid schreeuwden de mensen dat de vrek, die hun zoveel overlast had bezorgd, streng gestraft moest worden.

"Het is me een onuitsprekelijk genoegen u vandaag voor de tweede maal te ontvangen, waarde Kasim," zei de landvoogd. "Je kunt kiezen: of een maand op water en brood de gevangenis in, of een boete. En om je te tonen hoe hoog ik je aansla, de boete wordt tweemaal het bedrag van vanmorgen."

De koopman die de gevangenis meer vreesde dan de armoede, moest nog eens zoveel zakken goud in de schatkist van de landvoogd storten, waarna hij naar huis mocht gaan. Hij was evenwel nog niet ver gekomen, toen een van de dienaren van de landvoogd hem inhaalde en hem het bevel overbracht dat hij terug moest komen, want hij had iets achtergelaten.

De vrek liet zich dat geen tweemaal zeggen. Hij repte zich terug naar het paleis in de hoop, dat de landvoogd spijt had gekregen van de hoogte van zijn boete. Hij had zich vergist; de portier wees hem naar zijn doorweekte muilen, die in een hoek op hem wachtten. Door de open deur riep de landvoogd hem toe: "Het recht boven alles, vriend! Je hebt je boete betaald en mijn geweten gedoogt niet, dat ik je ook maar iets meer ontneem. Daar zijn je muilen terug, verslijt ze in vrede. De gedachte iets in mijn bezit te hebben dat jou toebehoort, zou mij van de slaap beroven."

Kasim greep zijn muilen met vertwijfeld gezicht. Hij zag in wat hem te doen stond. Verbranden moest hij ze. Maar daarvoor zou hij ze eerst moeten drogen en om die reden zetten hij ze in de zon op het dak van zijn huis. Helaas kreeg hij bezoek van de kat van de buurman, die graag van het ene dak op het andere sprong.

En katten zijn nieuwsgierig en deze kat kwam de muilen eens beter bekijken en sloeg er met de voorpoot tegen. De muilen bleven waar ze waren en dat stond de kat niet aan; hij wilde met die dingen spelen. Maar wat voor de kat een spel was, werd een ramp voor Kasim - de zwaarste ramp nog wel die hem de afgelopen dagen was overkomen. De kat sloeg harder en harder tegen de muilen en ze werden steeds dichter verplaatst naar de rand van het dak en opeens vielen ze naar beneden - precies op het hoofd van de stadsschrijver, die toevallig passeerde.

Door de onverwachte klap op zijn hoofd struikelde de man en viel over de stoep, waarbij hij zijn been brak. De mensen verdrongen zich om hem, toen hij naar huis werd gebracht en gezien deze wolk van getuigen diende hij op slag een aanklacht tegen de bezitter van de muilen in. De muilen zelf voegde hij als bewijsstukken bij zijn aanklacht.

"Je drijft het wel wat ver, vriend," riep de rechter, nadat Kasim voor hem was verschenen. Hij hield de afzichtelijke overblijfselen van de muilen tussen duim en vinger omhoog en zwaaide ze onder Kasims neus heen en weer.

"Nog geen week is er om en nu krijg ik al weer met die weerzinwekkende muilen te maken. Ik merk dat ik de vorige keer te mild ben geweest. Deze keer zal ik zorgen dat je me goed begrijpt!" En hij veroordeelde de koopman tot een hoge boete, vergeleken waarbij alle vorige te verwaarlozen waren.

Kasim nam zijn muilen in de handen, hief ze op zoals een priester de offerande en riep met een stem die stenen tot tranen zou hebben bewogen: "O Allah, weet dat deze twee de oorzaak zijn van al mijn leed en kwellingen. Twee armzalige stukken leer hebben me tot de bedelstaf gebracht. Een ding maar smeek ik u af - laat me niet langer schuldig worden bevonden voor de misdaden die deze muilen nog kunnen begaan. Ik verloochen ze voorgoed als ontaarde kinderen, want ik kan niet langer de verantwoording voor hun daden dragen!"

Zijn hartenkreet ontlokte zelfs de rechter een lach en hij beloofde de bede van Kasim te verhoren.

En zo leerde een oude vrek voor veel geld wat een man kan overkomen die te gierig is om een paar nieuwe muilen te kopen, die hij toch echt wel nodig heeft!

* * * EINDE * * *

--------------------------------------------------------------------------------

BULLDOG524 · Berichten: 109

PIETER649 schreef:

ja, want het moet wel naar tevredenheid blijven gaan hier bull

tsja zodra de controle weg is.....

BULLDOG524 · Berichten: 109

RELLOK036 schreef:

oke les aardrijks kunde weer gehad Uitdagende, speelse smiley die tong uitsteekt

ga jij eens heel rap weer terug naar je eigen hoekje Gefrustreerde smiley

BULLDOG524 · Berichten: 109

ROBBEDOES873 schreef:

een hele dikke knoef voor boel...

Heb nml zijn naam ijdel gebruikt....

Mijn nederige excuus bull
zal het noooooit weer doen Clown smiley

Het is je vergeven, zo makkelijk kan vergeven gaan Uitdagende, speelse smiley die tong uitsteekt

BULLDOG524 · Berichten: 109

Ik denk dat de wet een eeuwig blijvend iets is, waar je je zelf nog steeds aan kan toetsen

BULLDOG524 · Berichten: 109

Een beer en een konijn, waren in het bos aan het schijten. De beer zei:
"Hey..Vind jij het erg als er poep aan je vacht blijft kleven?" En het
konijn zei: "Nee." Dus de beer veegde zijn kont af met het konijn

BULLDOG524 · Berichten: 109

Twee vissen zitten in een vissenkom naar buiten te kijken.

‘’het regent’’, zegt de ene vis.
Zegt de andere vis: ‘’gelukkig zitten we binnen’’.

BULLDOG524 · Berichten: 109

Er komt een konijn bij de bakker.
De bakker vraagt: kan ik u helpen.
Ja, zegt het konijn,heeft u ook wit brood.
Nee, zegt de bakker, ik heb alleen bruin brood.
O, dat is niet erg, zegt het konijn,ik ben vandaag toch met de brommer

BULLDOG524 · Berichten: 109

Hans: 'Weet jij hoe je een konijn moet vangen?'
Sofie: 'Nee.'
Hans:'Je gaat achter een boom zitten en bootst het geluid van een wortel na.'