Berichten van MARY052

MARY052 · Berichten: 655

[quote=WILLEMIJN232]Ik ben toch wel even erg nieuwgierig wat hier aan de hand was/is Verraste, verbaasde smiley

Geloof me wees blij dat je het gemist hebt!

MARY052 · Berichten: 655

Wow wat een mooie getuigenis!

Mary

MARY052 · Berichten: 655

Mijn mooiste moment was gisteravond toen we te horen kregen dat het meisje wat ik tijdelijk opvang terecht kan in een fantastisch gezin!!
(en ook nog dichtbij mij in de buurt!!)

MARY052 · Berichten: 655

ARNOLD765 schreef:

ik kan ze niet krijgen

Grapje

Geen leuk grapje!

MARY052 · Berichten: 655

Dag 1
Vandaag ben ik opgepakt en bij de andere boeken en kleren op de tafel gelegd.
Ik kan wel een gat in de lucht springen: Ik ga op vakantie!

Dag 2
Iemand heeft me in een koffer gelegd. Het is hier wel erg donker en een beetje benauwd, maar dat zal niet lang duren. We gaan naar de zon!

Dag 3
Ik heb het niet best, want ik ben behoorlijk door elkaar geschud. De meest vreemde geluiden heb ik gehoord. Auto’s, bussen, een trein, stemmen via luidsprekers over tijden van vertrek. En toen hebben ze de koffer waar ik in zit op een band gegooid en daarna ben ik echt de kluts kwijtgeraakt. Nu hoor ik al uren lang een zacht gezoem; ik geloof dat ik vlieg!!

Dag 4
Oei, wat is het hier warm! Heerlijk! Ik lig hier echt te genieten op m’n plankje in de zon. En een mooie kamer! Te gek! Ze noemen zoiets een appartement geloof ik. Alles staat erin: tv, koelkast, bankstel en ga zo maar door. En een balkon op het zuiden, met uitzicht over een prachtige blauwe zee! Het lijkt wel een sprookje zo mooi. Het liefst zou ik nu een van die Psalmen willen zingen die zo ongeveer midden tussen mijn twee kaften staan: “O Heere, onze Heere, hoe heerlijk is Uw Naam op de ganse aarde!” Nu ja, vanavond als ze terug zijn van het zwemmen, dan zullen ze wel een stukje uit mij lezen, om God te danken voor deze wonderlijke mooie dag ...

Dag 5
Vandaag ben ik een beetje verdrietig. Nee, niet vanwege het weer ofzo. Het is nog steeds stralend zomerweer. Maar omdat nog niemand mij van mijn plankje heeft gepakt. Niemand kijkt naar mij om. Ze laten me maar liggen. Ze lachen en don spelletjes en schrijven hele puzzelboeken vol, maar je moet niet denken dat er nu eens iemand een beetje aandacht voor mij heeft. Jammer nou!!

Dag 6
Vanmorgen dacht ik even: Hoera, van daag hebben ze me nodig: het is zondag en dan gaan ze vast en zeker naar die kerk beneden in het dorp. Ik hoorde al vroeg de klokken luiden! Maar nee hoor, niets daarvan. Ze bleven allemaal urenlang op hun bed liggen. Toen dacht ik: dan zullen ze vanmiddag wel bij het eten wat uit mij lezen! Maar nee, ook dat gebeurde niet. Het lijkt wel alsof ik hier helemaal niet nodig ben. Wat ik daarvan vind? Ik vind het ondankbaar! Hebben zij misschien de zon en de zee geschapen? Een mens kan toch alleen maar echt leven als hij Gods Woord binnenlaat in het huis van zijn hart??

Dag 7
Ik lig hier nog steeds. Er ligt stof op mijn kant.

Dag 8
Vanmorgen voelde ik me opeens heel gelukkig. Iemand nam me van m’n plank, blies het stof van me af, bladerde wat in me ... ik dacht: “Nu gaan ze me lezen!” Maar ik hoorde alleen een stem die zei: “Hier heb ik het: Amos, een profeet met vier letters en de eerste is een A”

Dag 9
Ik ben weer thuis. Ik lig onder de plakboeken op de televisie. Verder ligt iedereen op bed. Doodmoe van de reis. Ik kan wel huilen. Maar toch geef ik de moed niet op! NOOIT !! Want er komt een dag, waarop iemand zal ontdekken hoeveel moois er in mij verborgen zit ... !!!

MARY052 · Berichten: 655

GRACE585 schreef:

dat gebleken is dat een vriendin van me zus zich van het leven beroofd heeft omdat ze oa ongeneeslijk ziek was
ze was dus zelf met haar auto het kanaal in gereden Twijfelende smiley

Heftig hoor Grace!

MARY052 · Berichten: 655

THOMAS968 schreef:

Je kunt beter alleen zijn dan samen alleen.

Thomas

Ja dat is een waarheid als een koe!

Mary

MARY052 · Berichten: 655

GRIFFIN748 schreef:

ik ben niet vooruit te branden, vandaag. 't is verdikkie al tegen 2-en maar heb nog niks gedaan...heb alleen nog maar HetBeest666 uitgelaten, meer niet.

en dat terwijl ik een hoop op de agenda had staan...

Huilende smiley, smiley in tranen

Succes Griffin de rest van de dag.

MARY052 · Berichten: 655

ROBBEDOES873 schreef:

Was vanmorgen even bij de buuf en ben daar behoorlijk geschrokken,
Bij haar op het werk is eergister een "bedrijfsongeluk"gebeurt... met dodelijke afloop, men gaat voorlopig uit dat er opzet in het spel is....
Ben er even koud van,

Wow wat heftig Robbedoes.

Sterkte!

MARY052 · Berichten: 655

ROBBEDOES873 schreef:

Volgende week loopt men abbo hier af en Nee ik ga niet verlengen de sfeer is hier momenteel zo giga bagger....
Heel jammer ben hier bijna 3 jaar met veel plezier geweest,
Maar de afgelopen tijd Zieke smiley

En ja der zijn ook super leuke lieve en gezellige mensen hier,
Gelukkig kan ik met vele van hen op een andere manier contact houden.
Voor een ieder ander veel plezier en geluk gewenst en ik hoop dat de sfeer snel verbeterd

O nee he?? Huilende smiley, smiley in tranen

O ja blijven ademen.....in...uit...in ....uit.

Groetjes Mary

MARY052 · Berichten: 655

LEANNE226 schreef:

Ik ben gigantisch geschrokken Knipoog smiley

toen mijn dochter vanmiddag uit school kwam zonder meiden mee te slepen.........en toen ik vroeg waarom......... ineens na al die jaren........lieverd......zomaar ineens geen meisjes mee????Toen antwoordde ze:"ik ga liever mn kamer opruimen"

Verraste, verbaasde smiley

IK GA LIEVER MIJN KAMER OPRUIMEN ZEI ZE!(droom ik??)

YEAAAAAAAAAAAAAAHHHHHHHHHH
na 12 jaar zeuren heeft mijn opvoeding effect Lachende smiley

Of.......zou er een addertje onder het gras zitten? Boze smiley

Haha Leanne ga je niets afvragen maar geniet er van, het kan zomaar weer veranderen!!!

Mary

MARY052 · Berichten: 655

CHRISTIANMATCH schreef:

Ik denk dat vraag op zichzelf geen vraag is waar niet over gesproken mag worden in christelijke kring. Wel betwijfel ik of dit een geschikt onderwerp is om hier op dit forum te bespreken. Zeker gezien er geen vruchtbare discussie uit lijkt voort te komen.

Overigens zijn de laatste bijdrages dit wel, dus zo kunnen we doorgaan.
Als er geen geschikte bijdrages komen zal ik dit topic sluiten.

Heel graag een slotje, ik begrijp niet dat dit een onderwerp is voor een forum, ik wordt er eerlijk gezegd beetje onpasselijk van.
Dus nogmaals dringend verzoek om een slotje!

Mary

MARY052 · Berichten: 655

MARYLIEN613 schreef:

Heel mooi Mary,

Robbedoes en Henk, ik denk dat het gewoon menselijk is dat het zo niet altijd voelt,
maar soms kan het wel zo voelen,
en op die lastige momenten moeten we ons hieraan vasthouden.

Inderdaad Marylien en gelukkig is GOD niet afhankelijk van ons gevoel.
HIj blijft dezelfde!

Mary

MARY052 · Berichten: 655

Sterkte met alles Eva en GODS onmisbare Zegen,

Groet Mary

MARY052 · Berichten: 655

Mijn mooiste moment van de dag was vanmorgen toen ik bezoek kreeg van een echtpaar bij ons uit de gemeente, 80 en 82 jaar! Wat een liefde stralen deze mensen uit!

Mary

MARY052 · Berichten: 655

HERMAN388 schreef:

Vanmiddag heb ik als vrijgezel ontslag genomen.
Ik ben dolblij met nieuwe liefde.
Echt super.

Leuk Herman en wie is de gelukkige??
Iemand van CM??

MARY052 · Berichten: 655

ROBBEDOES873 schreef:

Zo verschrikkelijk mooi om te lezen maar waarom voelt het soms niet zo?

Ja dat herken ik Robbedoes, maar het is wel de waarheid he!

MARY052 · Berichten: 655

Waarom was mijn last zo zwaar?

Ik smeet de slaapkamerdeur dicht en leunde ertegenaan. Is er dan helemaal geen rust in dit leven? Zat ik mezelf af te vragen. Ik stommelde het bed in en gooide mijzelf neer, het kussen tegen mijn oren duwende om het lawaai van mijn bestaan uit te sluiten. "Oh God," huilde ik, "Laat mij toch alstublieft slapen." Laat me maar voor altijd blijven slapen om nooit meer wakker te worden!" Met een diepe snik probeerde ik mezelf in onvergetelheid te vinden. Daarna verwelkomde ik de zwartheid die over me heen kwam.

Licht omringde me toen ik weer bijkwam. Ik vestigde mijn aandacht op de bron: het figuur van een man die voor een kruis stond. "Mijn kind" vroeg die persoon, "waarom wil je bij me komen voordat ik klaar ben om je te roepen? "Heer, het spijt mij, het is alleen maar omdat……..ik kan zo niet verder. U ziet hoe moeilijk het voor mij is. Kijkt u eens naar deze akelige last op mijn rug. Ik kan die gewoon niet meer dragen."

"Maar ik had je verteld dan je al je lasten op Mij mocht gooien, want ik zorg voor je? Mijn juk is zacht en Mijn last is licht."

"Ik wist wel dat u dat zou zeggen. Maar waarom moet die van mij dan zo zwaar zijn?"

"Mijn kind, iedereen in de wereld heeft een last te tillen. Misschien wil je een andere proberen?"

"Kan dat dan?"

Hij wees naar verschillende lasten die aan Zijn voeten lagen. "Ja hoor, je mag deze allemaal proberen."

Ze leken allemaal dezelfde grootte te hebben, maar elke last had een label met een naam erop.

"Daar is die van Joke" zei ik. Joke was getrouwd met een rijke zakenman. Zij woonde in een prachtige villa en had haar drie dochtertjes altijd in de prachtigste en duurste merkkleren. Soms haalde ze mij zelfs op in haar Mercedes als mijn auto stuk was.

"Laat mij die maar proberen." Zo moeilijk kon die last van haar niet zijn, dacht ik.

De Heer haalde mijn last van mijn schouders af en legde die van Joke erop. Ik viel meteen door mijn knieën vanwege het gewicht.

"Haal het eraf!" zei ik. "Waarom is dat ding zo zwaar?" "Kijk maar binnenin."

Ik maakte de touwtjes los en opende de bovenkant. Daar binnenin was een figuur van haar schoonmoeder, en toen ik die eruit haalde, begon ze te spreken.

"Joke, je zal nooit goed genoeg zijn voor mijn zoon," begon ze. "Hij had je nooit moeten trouwen. Je bent een verschrikkelijke moeder voor mijn kleinkinderen….."

Ik legde vlug dit figuur weer terug in het pak en haalde er een andere uit. Het was Gabrielle, Joke haar jongste dochter. Haar hoofd had een verband eromheen die resulteerde van de operatie die had geprobeerd haar epilepsie te herstellen, maar tevergeefs…..

Een derde figuur was de broer van Joke. Aan drugs verslaafd, was hij nu in de gevangenis voor het vermoorden van een politieagent.

"Ik zie nu waarom haar last zo zwaar is Heer. Maar ze lacht altijd, en ze staat altijd voor anderen klaar. Ik heb me nooit gerealiseerd…."

"Wil je een andere proberen?" vroeg Hij zachtjes.

Ik probeerde verscheidene. Die van Paula voelde ook zwaar aan: zij had 4 kleine jongens op te voeden zonder vader. Die van Debora was ook zo zwaar: een jeugd van sexuele mishandeling en een huwelijk van emotionele mishandeling. Toen ik bij de last kwam van Ruth, hoefde ik die niet eens te proberen. Ik wist dat ik daar reumatiek zou vinden, ouderdom, een veeleisende baan, een lieve man in een verzorgingstehuis.

"Ze zijn allemaal te zwaar, Heer," zei ik. "Geeft u mij mijn eigen last maar weer terug."

Toen ik weer de bekende last op me had, leek die wel veel lichter dan al die andere.

"Laten we eens van binnen kijken" zei Hij. Ik draaide me om, en hield het pak goed vast. "Dat is niet zo’n goed idee, " zei ik.

"Waarom niet?"

"Nou er zit nogal veel rommel in."

"Laat Mij maar eens kijken."

De vriendelijke kracht van zijn stem was onweerstaanbaar. Ik opende mijn last.

Hij haalde er een steen uit.

"Vertel me hier eens over."

"Heer, u weet het wel. "Het is geld. Ik weet dat we het niet zo krap hebben als sommige mensen in andere landen, of zelfs de daklozen. Maar we hebben geen ziektekostenverzekering, en als de kinderen ziek zijn kunnen we ze geeneens altijd meenemen naar een dokter. Ze zijn nog nooit naar een tandarts geweest. En ik ben het zo zat om ze altijd in gekregen kleren te steken."

"Mijn kind, ik zal je toch in al je noden voorzien….en die van je kinderen. Ik heb ze gezonde lichamen gegeven. Ik zal ze wel leren dat duren kleren ze niet meer waarde geeft in Mijn ogen."

Toen haalde Hij er een figuur uit van een kleine jongen." "En dit?" vroeg Hij.

"André…. Ik liet mijn hoofd hangen, beschaamd om mijn zoon een last te noemen.

"Maar Heer, hij is hyperactief. Hij is niet rustig zoals die andere twee. Hij bezeert zich altijd omdat hij zo wild is, en de mensen denken vast dat ik hem mishandel. Ik ga altijd tegen hem tekeer, en er komt een dag dat ik hem echt pijn ga doen…."

"Mijn kind," zei Hij, "als je Mij vertrouwt, zal ik jouw kracht vernieuwen. Als je Mij toestemming geeft om je te vullen met Mij Geest, dan zal ik je geduld geven."

Toen haalde Hij een paar kiezelsteentjes uit mijn pak.

"Ja, Heer," zei ik met een zucht. "Die zijn klein. Maar ze zijn belangrijk voor mij.

Ik haat mijn haar. Het is dun, en ik kan er niets mee beginnen. Ik heb geen geld om eens naar de kapper te gaan. Ik ben te dik en ik kan maar niet op dieet blijven. Ik haat al mijn kleren. Ik vind het gewoon verschrikkelijk zoals ik eruit zie!"

"Mijn kind, de mensen kijken naar de buitenkant, maar ik kijk naar het hart. Door Mijn Geest kan je zelfbeheersing krijgen om wat pondjes kwijt te raken. Maar je schoonheid komt niet van hoe je er van buiten uitziet. Inplaats daarvan moet het komen van je binnenste, de onvergankelijke schoonheid van een zachtmoedige en stille geest, die kostbaar is in Mijn ogen"

Mijn last leek nu wel lichter als daarvoor. "Ik denk dat ik het nu wel aankan." Zei ik.

"Er is nog meer," zei Hij. "Geef mij die laatste steen eens."

"Oh, die hoeft u niet te nemen. Die kan ik zelf wel aan."

"Mijn kind, geef die aan Mij." Weer was die stem van Hem onweerstaanbaar. Hij reikte Zijn hand uit, en voor de eerste keer zag ik die lelijke wond in Zijn hand.

"Maar, Heer, deze steen is zo erg, zo vreselijk…, zo…Heer! Wat is er met Uw hand gebeurt? Dat zijn vreselijke littekens!"

Niet langer was mijn aandacht gevestigd op mijn last. Voor de eerste keer keek ik naar Zijn gezicht. Op Zijn wenkbrauwen zaten ook erge littekens, alsof iemand doornen erin geramd had.

"Heer", fluisterde ik. "Wat is er met U gebeurt?"

Zijn liefdevolle ogen raakten diep in mijn ziel.

"Mijn kind, dat weet je toch. Geef me nou eerst maar die steen. Die behoort aan Mij toe. Ik heb het gekocht."

"Hoe dan?"

"Met mijn bloed."

"Maar waarom, Heer?"

"Omdat ik je liefheb met een eeuwige liefde. Geef het aan Mij."

Ik plaatste mijn vuile steen in Zijn verwonde handpalm. Het bevatte alle viezigheid en vuilheid van mijn leven: mijn trots, mijn egoïsme, de depressie die me steeds zo kwelde.

Hij draaide zich naar het kruis en gooide mijn steen in een bad van bloed aan de onderkant van dat kruis.

Het maakte haast geen rimpeling.

"Nu, Mijn kind, je moet weer teruggaan. Ik zal altijd bij je zijn. Als je verdrietig bent, roep Mij dan aan en Ik zal je helpen en je dingen laten zien die je nu nog niet voor kan stellen."

"Ja, Heer, ik zal U aanroepen."

Ik boog voorover om mijn last weer op te pakken.

"Die mag je hier achter laten als je dat wilt.

Zie je al die andere lasten? Dat zijn de pakken die de anderen aan Mijn voeten hebben neergelegd.

Die van Joke, Paula, Debora, Ruth… Als je je last hier laat, dan zal Ik hem samen met jou dragen.

Onthoud, Mijn juk is zacht en Mijn last is licht."

Toen ik mijn last bij Hem had gelaten, begon het licht te vervagen.

Maar ik hoorde Hem nog fluisteren: "Ik zal je nooit begeven, of verlaten."

Een vrede overstroomde in zijn ziel. Ik stond rechtop en wandelde weer terug in het leven.

MARY052 · Berichten: 655

Alle jarigen vandaag: van harte gefelicieerd en GODS onmisbare Zegen voor jullie nieuwe levensjaar!

Groet Mary

MARY052 · Berichten: 655

Het leukste moment van deze dag is dat mijn dochter om half 10 belde om te vertellen dat ze onderweg naar mij toe is!!
Dus mijn dag kan niet meer stuk!

MARY052 · Berichten: 655

He Pieter en Annette,

Ik wens jullie alle goeds toe samen met de kinderen onder de Zegen van onze Hemelse Papa!

Groet Mary

MARY052 · Berichten: 655

EGGIE989 schreef:

Ik wil ook wel trouwen maar mijn schoonouders kunnen helaas geen kinderen krijgen Knipoog smiley

Haha Eggie ik vind em leuk

MARY052 · Berichten: 655

ANNETTE792 schreef:

Jetzt geht's loss!

!

na een dik jaar van zoeken, plannen en heel veel papierwerk is het eindelijk zo ver: vanmorgen zijn ze begonnen met het grondwerk voor ons nieuwe huis! Als alles goed gaat en het weer een beetje mee wil werken staat hier over een half jaar ons nieuwe huis!

Leuk Annette, veel succes voor Pieter en jou!

MARY052 · Berichten: 655

Een mega knuffel voor Robbedoes, helaas via deze weg en niet in het eggie maar misschien helpt het toch een beetje!

Mary

MARY052 · Berichten: 655

ROBBEDOES873 schreef:

Over je eerste stukje heel mooi verwoord Chat...
En om nu even te reageren op je quote...
Ja ik ken er ook 1 ben er zelfs mee getrouwd Lachende smiley

Vind het soms best moeilijk het is zo nieuw en soms zo onwerkelijk...Maar het is echt zo,
Ik hoef het niet allemaal meer alleen te doen.
En ja we zijn mensen en we hebben allemaal onze gebreken...En toch kan het ook dan.
dikke Kussende smiley

voor mijn mannetje.

Fijn voor je Robbedoes. Vergeet vooral niet om ook te genieten!

Mary

MARY052 · Berichten: 655

PIETER649 schreef:

Volgens mij ben ik vrijwel nooit boos op God... ik kan het me althans niet herinneren.

Ik heb ook geen reden daartoe, ALLE vervelende dingen die mij zijn overkomen, kan ik terugdraaien op een eigen stomme beslissing.
Moet ik God daar dan de schuld voor geven??

Kom op zeg... wees eens eerlijk tegenover jezelf.
Kijk eens wat je Hem niet voor redenen geeft om boos op jou te worden... waarom dan boos op Hem worden als het (vaak sowieso al door je eigen schuld!!) een keer tegen zit ??

He Pieter ik begrijp wat je schrijft, maar niet iedereen is in de gelukkige omstandigheden dat de dingen die je overkomen gevolg zijn van eigen stomme beslissingen. Soms gebeuren er dingen van buitenaf waar je totaal geen invloed op hebt maar waar je wel mee moet dealen.

MARY052 · Berichten: 655

JOSINA022 schreef:

Héél slecht moment vandaag....nieuw flatje, een heel mooi nieuw vloertje en dan een wasje draaien....lekkage Huilende smiley, smiley in tranen

, blijkt de afvoer van de wasmachine verstopt Gefrustreerde smiley

Balen Josina. Sterkte!

MARY052 · Berichten: 655

he Henduck, gefeliciteerd met je verjaardag en veel geluk voor de toekomst!!!

Groet Mary

MARY052 · Berichten: 655

De laatste maanden gebeuren er veel moeilijke dingen in mijn leven. (ga mij niet vragen wat want daar gaat het mij niet om) Mijn leven staat weer behoorlijk op zijn kop.
Ik voel een stuk boosheid naar GOD maar durf dat niet uit te spreken.
Herkennen jullie dit en hoe doen jullie dit? En mag je uberhaupt boos worden op GOD??

Mary

MARY052 · Berichten: 655

Annette, van harte gefeliciteerd met je verjaardag en ik wens je de Zegen toe van onze Hemelse Papa, samen met Pieter en de kinderen.

Mary