Berichten van MARIO216

MARIO216 · Berichten: 4992

MARYAN401 schreef:

Dank je!

En je muziek-topic staat nog steeds hoog.

MARIO216 · Berichten: 4992

Woensdag 5 oktober, Psalm 116: 12-19; De beker van de bevrijding.

Dat je bij deze psalmtekst direct aan het avondmaal moet denken, is niet zo vreemd. Ons avondmaal danken we aan het Joodse Pascha. Uitgereken bij de paasmaaltijd wordt de beker van de bevrijding geheven! Wie het feest van de exodus, het feest van de uittocht viert, is een blijmoedig mens. Je gedenkt, elk jaar weer, dat de Eeuwige zijn volk heeft uitgeleid uit een land van angst en verdrukking. En daar moet op gedronken worden! De wijn fonkelt in de beker. Etend en drinkend, zingend en klinkend proeft Israël de goedheid van God.
Het avondmaal in de christelijke kerk mag zich dan vooral richten op het Lam Gods, Christus Jezus, in wezen vieren wij aan de maaltijd des Heren dezelfde goedheid van de Eeuwige. Niet voor niets noemt de apostel die maaltijd ‘eucharistie.’ Dankzegging, betekent dat. We komen niet naar de tafel om daarmee te demonstreren dat wij van die keurige christenen zijn. Integendeel! Wij verschijnen als bedelaars voor Gods aangezicht. We heffen ons handje op, om van genade te leven. Maar niet alleen ons handje heffen wij op, ook de beker! Dat doen we om God te prijzen vanwege zijn onvoorstelbaar grote goedheid. Wij heffen de beker die gevuld is met wijn, het symbool van Christus’ bloed. Ja, het kostte Hem leven. Zijn liefde voor ons werd zijn dood. Mij dunkt: reden om Hem openlijk te danken, daar waar zijn leven gemeente samengekomen is…

Hoe zal ik naar geloften, toen gedaan,
nu danken voor de redding van mijn leven?
Ik heb de kelk van ’s Heren heil gegeven
en noem voor heel het volk zijn grote naam.

MARIO216 · Berichten: 4992

Het eindpunt kan nooit zo onteressant zijn als de weg ernaartoe.

MARIO216 · Berichten: 4992

Dinsdag 4 oktober, Psalm 116: 7-11; Geen steen die stoot.

Wie ooit klauterde over de heuvels van het nabije oosten, weet wat ‘stenen des aanstoots’ zijn. Zelfs op begaanbare wegen is het oppassen geblazen. Voor je het weet struikel je over een rotsblok. Het beloofde land lijkt met stenen bezááid!
Soms lijkt heel ons aards bestaan op een stoffig landweg vol grijze struikelbrokken, een rotsachtige berghelling waartegen je onmogelijk op kunt klauteren. Het ene moment heb je het gevoel dat je vaste grond onder de voeten hebt, maar het volgende moment glijdt de bodem pardoes onder je weg en heb je niets anders dan in je vingers dan gruis en kiezelsteen. Het huilen staat je nader dan het lachen. De dood grijnst jee aan. De eenzaamheid is als de nacht om je heen. Nergens nog een lichtpuntje, nergens een houvast – je kunt geen kant meer op.
Maar dan: een onverklaarbare kracht, een steun in je ziel, een hand die je draagt – een God, de Eeuwige, de Onnoembare. Je weet het, je voelt het, je gelóóft het: er is erEén die in mijn eenzaamheid bij me is, mijn tranen droogt, mij weer op de been en mij voor de dood behoedt.
In zulke momenten kun je maar één ding doen: zingen – de God die je redde loven en prijzen. Zijn liefde is als licht om je heen. Het leven lacht je weer toe. En al is de hele wereld bezaaid met de meest verschrikkelijke struikelblokken, dankzij de liefde van deze God is er geen steen meer die je vallen doet.

O God, mijn God, die van de dood mijn redt,
mijn tranen afwist! Voor het oog des Heren
mag ik weer vrij in ’s levens land verkeren,
geen steen die stoot waar ik mijn voeten zet.

MARIO216 · Berichten: 4992

Op Nedeland 2 en 3 is er de komende weken afleveringen over de slavernij.

MARIO216 · Berichten: 4992

Maandag 3 oktober, Psalm 116: 1-6; God heb ik lief.

Geen wonder: de dichter van deze psalm kan God bij wijze van spreken wel om de hals vallen. Hij was ziek, doodziek. Hij was de dood nabij. Helse angsten sprongen hem op de nek, benauwdheid greep heem naar de keel. Hij schreeuwde het uit – en warempel, God hoorde! En nu loopt hij over van dankbaarheid. Hoe zal hij het de Eeuwige vergelden? Eén en al liefde voor God is hij. Leve de Almachtige!
Ik vraag me af: kun je van God ook zoveel houden als je gebed níet wordt verhoord? Want, laten we eerlijk zijn, het vergaat ons lang niet altijd als de dichter van deze psalm. Soms roep je je longen uit je lijf, maar een antwoord komt er niet, laat staan genezing, bevrijding. Het is alsof je alleen gelaten wordt, alsof je gewoonweg niet bestaat voor de Allerhoogste. Dan praat je wel anders! Dan heb je geen behoefte aan een stralend halleluja. Dan is er soms de neiging tot vloeken sterker dan de lust tot zingen.
Toch denk ik dat het kan. Ik weet het zeker. Ik heb het meegemaakt, in mijn eigen leven en in dat van anderen: dat je ogenschijnlijk helemaal geen reden hebt tot een loflied en eerder God zou kunnen haten dan liefhebben – en toch, wonder boven wonder, is daar soms zomaar een danklied, een lofprijzing. Hoe kan dat toch? Je zit in de grootst mogelijke misère, je weet niet waar je het zoeken moet, en toch klimt de ziel een lied voor God omhoog. Waarin zou het geheim zich schuilhouden? Ik denk dat ik het weet: in de naam van de Eeuwige. Goedbeschouwd staat er helemaal niet ‘God heb ik lief.’ Er staat: Ik heb lief ‘Ik ben die Ik ben.’ Ik houd van Hem die bij mij is, altijd. Hij is niet zomaar een hocus-pocus God. Hij is de Altijd Andere, de God die is zoals Hij is. Te weten dat Hij, de Onbenoembare, met mij meegaat, dat is volstrekt voldoende.

God heb ik lief, want die getrouwe Heer
nam, toen ik riep, met toegenegen oren
mijn woorden aan. Hij zal mij blijven horen
en levenslang ben ik niet eenzaam meer.

MARIO216 · Berichten: 4992

VISSER278 schreef:

Ik zie het enkel maar als ambtskleding. Net zoals ik en vele anderen werkkleding dragen tijdens het werk.
Ik vind het niks met gezag te maken hebben.
Het gaat toch om het Woord wat verkondigd wordt?
En.... de ene toga is nog mooier dan de andere.
De dominee bij ons draagt bij het binnenkomen in de kerk zelfs ook nog zo'n hoedje. Visser vindt het iedere keer opnieuw wel een komisch zicht. Verlegen lachende smiley

Dat hoedje heeft te maken evenzo die witte bef ie een academische graad heeft; afegstudeerd aan de universiteit. Die combinatie maakt het hem dat ie dominee is.

MARIO216 · Berichten: 4992

Zondag 2 oktober, Psalm 115: 9-18; Leven in het licht.

In deze psalm zit God nog helemaal in zijn hoge hemel. Nu ja, de engelen zijn bij Hem, dat is waar. Maar verder is het er maar een kale boel, een lege ruimte. Waar zijn, zij die in het geloof ontslapen zijn, de heiligen van toen? Die zijn dood. Die liggen in hun graf. Zij zijn afgedaald in de stilte. Die doden houden hun mond. Ze hebben niets meer te zeggen. Aldus het slot van de psalm. Daarom is het aan ons, levenden, de Eeuwige te prijzen. Laten wij, Hem zegenen, zolang er daglicht is! De goden en de doden zwijgen als het graf – maar wij zeggen: halleluja!
Moet ik nu vervolgens zeggen dat wij, mensen van het Nieuwe Testament, wijzer zijn? Dat wij sinds Pasen geloven dat de dood wel dood is, maar dat de doden leven in de Heer? Moet ik nu vertellen dat deze psalm nog een primitieve overtuiging vertolkt, en dat wij, christenen, meer en beter weten? Ik laat het wel uit mijn hoofd. Wie ben ik om een helder zicht te hebben op de grote vragen van leven en dood? Ik weet alleen dat alle apostelen ons in het spoor van de Messias een hemel hebben laten zien die vol is van Gods glorie. En aan die lofprijzing van de Eeuwige doen niet alleen de engelen de engelen mee, maar ook al Gods kinderen die ogenschijnlijk in de stilte zijn afgedaald. Nee, hier op aarde loven zij God niet meer. We moesten hun stemmen missen. Maar ginds, in die hemel van de Allerhoogste, daar zeggen we vandaag de psalmtekst na en zingen wij, wellicht anders bedoeld dan de dichter wilde: Wij, wij allen, wij zeggen de Heer, van nu tot in eeuwigheid.

De doden geven van Gods roem geen blijk.
Zij kunnen Hem niet prijzen, die in ’t rijk
der stilte nederzinken.
Maar onder ons die leven in het licht
zal blijde lofzang voor zijn aangezicht
nu en altoos weerklinken.

MARIO216 · Berichten: 4992

Hoofd en bijzaken he!!!!!!!

MARIO216 · Berichten: 4992

Zaterdag 1 oktober, Psalm 115: 1-8; Doof en blind.

Eén keer in mijn leven heb ik zo iemand ontmoet: doof en blind – en ook nog stom. Een zielig hoopje mens, zwaar gehandicapt. Zo iemand kan niets. Ja, een beetje bewegen, de handen uitstrekken, met vingers voelen en je strelen, onophoudelijk strelen, in een wanhopige poging woordeloos contact te maken. Maar het leidt tot niets, het blijft zoeken en tasten, raden en gissen naar betekenis.
Nog erger is het met goden. Blind zijn ze. En doof. Ze hebben wel ogen, maar ze kunnen er niet mee kijken. Ze hebben wel oren, maar horen niets. Ze hebben handen, maar ermee strelen kunnen ze niet eens, die stomme godsbeelden. Ze lijken heel wat van plan te zijn, maar ze zijn in feite niets, helemaal niets. Al die machten en krachten die wij in het leven riepen, onze weelde, onze weelde, onze wapens, onze steden, onze status, al die speeltjes van elektronsch geregeerde nepcultuur, heel die glitterwereld vol robots en computers – er behoeft maar één dingetje verkeerd te gaan en de hele boel blijkt in feite te zijn: doof en blind en stom.
Hoe anders de Eeuwige! Onze God is in de hemel. Dat wil zeggen, niet te bereiken met aards geschut. Die goden, die kunnen niets. Maar onze God doet precies wat Hij wil. Hij ziet alles, Hij hoort ons, Hij spreekt en het is er, Hij wenkt en het staat er. En daarom is het niet gepast dat wij de eer ontvangen die Hem toekomt. Soli Deo gloria, aan Hem alleen de eer!

Wie in de goden zijn behagen vind
en wie ze maakt, wordt even doof en blind
als deze dode dingen.
Maar wij, wij hebben onze God die leeft,
die spreekt en hoort en die het leven geeft
aan alle stervelingen.

MARIO216 · Berichten: 4992

PIETER649 schreef:

Veel producten die we maken worden afgebraamd in een trommelvibrator.
Das een ronde machine met slijpsteentjes en water met ontvetter.
Vandaar dat ze (mn personeelsleden)deze handschoenen dragen met latex, A om de handjes droog te houden en B om onze hun vingertjes te beschermen tegen de vlijmscherpe bramen.
Zelf heb ik ze nooit gedragen want binnen 3 weken is je huid zo gewend aan scherpe braampjes dat ze er niet meer van opengaan.
Eelt heet dat.

Bij ons op het werk hebben we ook zo'n ding. Soms help ik weleens mee om dat ding te vullen of te legen. Gebruik dat ook geen handschoenen, was wel een keer extra mijn handen.

Lekker hé Pieter, dat schudden van die machine als je er tegen aanstaat. Gratis massage. Clown smiley

MARIO216 · Berichten: 4992

LEANNE226 schreef:

Katoenen zijn nog mooier dan latexgedoopte groene.......niet weer doen Mario!

En je handen zweten er niet in

MARIO216 · Berichten: 4992

Heb het ook een keer geprobeerd om met handschoenen, van die katoenen iets te soevereinen. Nooit meer doen he Mario. Ik lette even niet op en voelde de soeverein mijn handschoen pakken en zo boorde die hem in mijn hand. Gelukkig kon ik hem terugtrekken. Voelde hem zo in mijn vlees snijden. 7 kleine hechtingen.

MARIO216 · Berichten: 4992

Vrijdag 30 september, Psalm 114; Uit de harde steenrots.

Een echte exodus-psalm! Het gaat in dit lied over de uittocht, die oertocht uit een land van angst. Egypte dus. Maar tegelijkertijd komen hier al die andere landen en volken aan bod die angst aanhagen. Babel. De Filistijnen. Nazi-Duitsland. En omdat Israël in de bijbeltaal niet de beste, maar wel de eerste is, gaat het in deze psalm tussen de regels daar ook over al die andere volken die, achter Israël aan, gemarteld worden, getreiterd worden, aangeklaagd, belaagd, opgejaagd. In dit lied gloort hoop! In dit lied wordt de uittocht bezongen, de bevrijding. Over de zee gaat het. En over de Jordaan. De Rode Zee en de Jordaan. De Rode zee en de Jordaan bleven staan van schrik, vormden een muur, maakten een pad. Droogvoets konden de kinderen van Israël naar de overkant: de woestijn in en later, veel later, ook in de woestijn weer uit. De zee vlucht. De Jordaan trekt zich terug. Het water – hier toonbeeld van vijandschap en tegenstand – gaat de op de loop. En kijk de bergen schrikken als rammen, de heuvels springen op als lammetjes! Voor wie? Voor de Eeuwige, die zijn volk thuisbrengt, naar huis geleidt. En zie, dan is er, in de woestenij, wéér water. Maar nu is er sprake van ander water. Geen bedreigend, vijandig water., maar water dat leven geeft en de dorst lessen kan. ‘Hij verandert de rots in een bron, hard gesteente in een stroom van water.’ Kom, neem en drink – met volle teugen!
Zou Jezus ook aan deze psalm hebben gedacht toen Hij zei dat Hij het levende water is? Dat zou best een kunnen. Hoe dan ook, Hij is het: midden in de woestijn die leven heet. Ik ben bevrijd uit een land vol angst. Onderweg wordt mijn dorst gelest door Hem, mijn Rots. En als ik eenmaal sta voor die dreigende doodsjordaan, houdt zijn hand het water tegen.

Beef dan, gij aarde, voor Israëls Heer,
krimp voor zijn aanschijn en buig u terneer,
laat u door God bedwingen
die water wellen deed uit de woestijn
en uit de harde steenrots een fontein
van lafenis ontspringen.

MARIO216 · Berichten: 4992

LEANNE226 schreef:

Dank jullie wel!!!!!!

Ik ben net thuis van het werk en zie al die lieve berichtjes en leuke mailtjes,heerlijk Kussende smiley

Zag net dat je jarig was, van harte en nog een hele fijne avond !

MARIO216 · Berichten: 4992

Volgens de Heidelberger wil God aanbeden worden. Staat ergens in de zondagen die daar benoemd worden.

MARIO216 · Berichten: 4992

COOTJE711 schreef:

jazeker, wijsheid verdubbelt met de jaren.................. Clown smiley

En dan komen de grijze haren Uitdagende, speelse smiley die tong uitsteekt

MARIO216 · Berichten: 4992

Donderdag 29 september, Psalm 113; Halleluja.

Deze psalm is de derde psalm in een reeks van psalmen die met de oproep halleluja beginnen. Loof de Heer, betekent dat Hebreeuwse woord. Waarom wordt dat woord eigenlijk niet consequent vertaald? Waarschijnlijk omdat het zo vrolijk klinkt in de oorspronkelijke taal. In elk geval is het halleluja in menig lied present als een blijmoedig refrein. Hallelu! Looft! En dan de Godsnaam er achteraan, althans de eerste lettergreep van de weergave die ons vertrouwd is: Jahwe! Looft de Eeuwige, de Levende, de Ene, de Ik-ben-die-Ik-ben!
Waarom zou je dat eigenlijk doen? Omdat Ik-ben-die-Ik-ben recht zal doen op aarde! Voorbeelden? De psalm geeft er een paar in het slot. De berooiden verheft Hij uit het stof. Hij geeft hun een ereplaats naast de notabelen. En de onvruchtbare vrouw, op wie in het oude oosten. minachtend neergekeken werd die die kans liep uit verstoten te worden, zij krijgt een plek in huis – ja, zij wordt moeder van kinderen! Zó zal het eenmaal zijn, als het zo nú al niet is. Nu of later, heden of verleden óf in het rijk dat komt, zo zal het zijn en niet anders. Zo droomt Israël. Zo gelooft Israël. God laat het er niet bij zitten. Hij zal nu of later orde op zaken stellen. Hij zal recht doen aan rechtelozen, uit de diepte ophalen wie weggetrapt en ondergeschoffeld is.
Hoe doe ik dat weten kan? Dat weet ik van Israëls profeten. Dat weet ik alleen al uit deze ene psalm. Maar bovendien weet ik dat dankzij die Ene, die uit de Wet en de Profeten leefde, die de Psalmen zong, ook toen Hij zelf vertrapt en in een graf ondergschoffeld werd. God trok Hem op, deed Hem verrijzen uit de dood vandaan en liet Hem zitten aan zijn rechterhand. Als dat nog niet voldoende garantie is…

Prijst, halleluja, prijst den Heer,
gij ’s Heren knechten, immermeer
moet ’s Heren naam gezegend wezen.
Van waar de zon in’t Oosten straalt,
Tot waar z’ in ’t Westen nederdaalt.
zij ’s Heren grote naam geprezen.

MARIO216 · Berichten: 4992

Franciscus van Assisi: “Mensen die enig schepsel Gods uitsluiten van hun compassie en medelijden zullen op soortgelijke wijze handelen tegenover hun medemensen.”

MARIO216 · Berichten: 4992

FRANKT627 schreef:

Beste CM-vrienden, het gebeurde in het verleden al enkele malen dat ik eens een tijdje van CM verdween. Ooit bleef ik eens anderhalf jaar weg, dan weer eens vier maanden, een week of 2 weken. Ook nu is er weer…

…zo’n tijd aangebroken dat ik me even met andere zaken wil bezighouden. Noem het herbronning, of rust of wat dan ook. Sommige onder ons weten dat er ook een andere reden is waar ik aandacht aan wil besteden. Deze aandacht wil ik zo zuiver mogelijk houden. Een mooie gebeurtenis heeft tijd nodig om te kunnen groeien en moet ook gevoed worden. Dat vraagt inzet en energie zonder dat het afmattend wordt. Dus daarom dit moment van afwezigheid want: Faber quisque fortunae suae… Knipoog smiley

Ik wens iedereen nog veel CM-genot en alles wat daar mee samen gaat…

Frank… Lachende smiley

Jammer dat je weggaat, veel lol gehad en gelachen. Het ga je goed.

MARIO216 · Berichten: 4992

Dis jij hebt gekozen voor das Bundesland met de meeste vrije dagen Clown smiley

MARIO216 · Berichten: 4992

COOTJE711 schreef:

sorry Willemijn.... je hebt alwèèr gelijk.... Lachende smiley

Je gaat nog wat leren van een collega met wat meer ervaring Knipoog smiley

MARIO216 · Berichten: 4992

Woensdag 28 september, Psalm 112: 5-10; Gul.

Nee, het gaat in de psalmtekst niet over de Eeuwige. Het gaat over de mens die Hem liefheeft en ontzag heeft voor zijn geboden. Van die waarachtig vrome mens, de oprechte van hart, wordt in deze psalm gezegd: ‘Gul deelt hij uit aan de armen.’ En dat doet hij niet omdat hij zo graag de royale jongen uithangt, maar dat doet hij vanwege zijn rechtvaardigheidsgevoel. ‘Zijn rechtvaardigheid houdt stand, voor altijd.’ Die gulheid van die oprechte mens is geen kwestie van een fooi in een gulle bui, zoals wij geneigd zijn een eurootje meer in een collectebus te deponeren in het geval het zonnetje zo vriendelijk tussen de marktkramen danst – nee, deze gulheid van de oprechte mens is een kwestie van rechtvaardigheid. Het kan niet zo zijn dat er rijken zijn die steeds rijker worden, terwijl er armen zijn die steeds minder te besteden hebben. Dat is niet eerlijk. Dat is niet heerlijk. Dat lijkt in de verste verte niet op het rijk dat de Heer voor ogen heeft. En alleen dan, als het leven ligt onder de glimlach van de Heer, kan het leven werkelijk heerlijk zijn.
Gul. Soms schrikt ik als ik hoor hoe weinig geven voor de kerk en zending, werelddiaconaat en ontwikkelingssamenwerking. Soms schrik ik, als ik uitreken hoe klein het percentage is dat ik zelf jaarlijks aan allerlei goede doelen geef. Ook al zijn het dan naar mijn idee behoorlijk wat euro’s, op de keper beschouwd is het maar een schijntje van wat mondiaal nodig is om het leed van miljoenen te verzachten. En dan te weten hoe gul God is… Zo gul dat Hij zichzelf gegeven heeft, zijn liefde tot in de dood.

Wel hem, die geeft te allen tijde,
die zich door liefd’ en recht laat leiden.
Hij is standvastig, wankelt nimmer,
zijn goede trouw bestaat voor immer.
Voor kwaad gerucht zal hij niet vrezen,
de Heer zal steeds zijn schuilplaats wezen.

MARIO216 · Berichten: 4992

ANNETTE792 schreef:

Met mn dochtertje naar de fysio geweest.
Ze is bijna 1 en kan nog steeds niet zitten, maar gelukkig niets erg aan de hand, mevrouw is gewoon lui!

(van wie zou ze dat nou hebben Clown smiley

)

Ik was laat met lopen................lag liever op mijn luie............... Smiley met dichtgeplakte mond

MARIO216 · Berichten: 4992

Dinsdag 27 september, Psalm 112: 1-4; Zelfs in de nacht.
De vertaling van dit psalmvers geeft te denken. Wil hier gezegd zijn dat de vrome Israeliët voor de oprechten straalt als licht in het duister? Of wordt hier iets anders bedoeld: dat er licht in het duister straalt voor wie oprecht is van hart? Daar houd ik het maar op. En zo zing ik mee met de psalmberijming: ‘Zelfs in de nacht ziet hij het dagen, een glans van liefde en welbehagen.’
Het gaat in deze psalm over de mens die eerbied heeft voor de Allerhoogste en liefde heeft voor zijn geboden. Hij zal leven in vrede leven. In rijkdom zelfs. Nooit komt hij ten val, standvastig en zonder vrees zal hij leven en al zijn vijanden de baas zijn. Was het maar waar, denk ik dan… De psalm overdrijft. De psalm maakt het mooier dan het in werkelijkheid is. Wat zeg ik, de psalm maakt het mooier dan het in werkelijkheid is. Wat zeg ik, de psalm liegt! Ik ben er warempel meer dan twee of drie, die het helemaal niet in vrede leven, laten staan in weelde. Ik weet van hele volkstammen, die wel degelijk ten val zijn gekomen en dagelijks doodsbang zijn voor hun vijanden. Wie zet er nu zo’n volkslied uitgerekend in het liedboek van Israël? Als er één volk is dat al eeuwen en eeuwen precies het tegenovergestelde meemaakt van wat in deze psalm geschreven staat, dan is het volk Israël wel.
Of staat deze psalm juist daarom in dit Joodse liedboek? Bij wijze van droom? Is het de muziek van de toekomst van het rijk van David? Dat denk ik. Bij stukjes en beetjes zal het nu ook wel waar zijn. Soms, af en toe, zie je ook al iets van het licht dat in het duister straalt voor wie oprecht is van hart. Maar eens zal het met kracht doorbreken, als de Messias komt. Dan zal zijn liefde alom schijnen, als zonlicht in het duister, voor ieder die God liefheeft.

Zijn goed naam wordt nooit te schande,
zijn recht is veilig in Gods handen.
Zelfs in de nacht ziet hij het dagen,
Een glans van liefd’ en welbehagen.
Gods waarheid zal voor al de zijnen
als zonlicht in het duister schijnen.

MARIO216 · Berichten: 4992

FRANKT627 schreef:

wat is dat nu weer???

Dat is onze Kerncentrale jullie hebben er ook één bij Doelen (Antwerpen)

MARIO216 · Berichten: 4992

Maandag 26 september, Psalm 111: 5-10; Het helderste verstand.

“Je bent niet wijs,” zeggen wij. Dat zeggen we als iemand een domme opmerking maakt, als iemand iets zegt dat kant noch wal raakt. Niemand wil dat te horen krijgen. Niemand wil onwijs heten. Je wilt verstandig zijn, niet zo eens zozeer knap als heel wijs. ‘Een wijs mens’, dat is toch zo ongeveer de mooiste titel die je krijgen kunt.

De psalm van vandaag weet hoe je wijs kunt worden. In elk geval is het begin van de wijsheid, de route erheen: ontzag voor God. In de samenleving waarvan wij deel uitmaken, is dat een lachtertje. Ontzag voor God het vertrekpunt van alle wijsheid? Laat me niet lachen! Dat is puur ouderwets, achterhaald, uit de tijd! Het is juist nu eens op te houden met al dat malle gedoe over een God die de aarde zou geschapen hebben. Sinds Darwin weten wij wel beter. Doe die God de deur uit en wees wijzer – pluk de dag, je leeft maar één keer!

Zeker, dat krijg je tegenwoordig in alle toonaarden te horen. Maar de psalm houdt vol: waarachtig wijs word je pas als je met God begint. Ga er niet al te gemakkelijk van uit dat je onderweg nog wel kunt instappen. Wellicht krijg je die kans niet. Begin met God. Beschouw Hem als het begin van alle wijsheid. Geef zijn zaak, zijn koninkrijk, prioriteit. Dan zul je eens zien hoeveel wijsheid dat ten gevolge zal hebben! Vraag het maar aan ex-verslaafden en ex-criminelen. Zonder de wijsheid van Gods geboden ben je binnen de kortste keren de domste, meest onwijze mens die er op aarde rondloopt.

Van alle wijsheid het begin
is: vrees den Heer met ziel en zin,
aanbid zijn wil met vrees en beven.
Dit is het helderste verstand.
Loof Hem, zijn lof houdt eeuwig stand.
Wie Hem verhoogt zal met Hem leven.

MARIO216 · Berichten: 4992

WILLEMIJN232 schreef:

De Heidelbergse Catechismus toch ook? Als tegenhanger daarop heb je tegenwoordig ook de Doornse Catechismus.....

Die zijn uit de Dordtse leerregels voortgekomen. Op sommige dingen daarvan moet de katholieke kerk nog steeds antwoord geven. Maar nu dwaal ik af.

MARIO216 · Berichten: 4992

Even op Chat terug komend, de Dordste leerregels zijn wel aangenomen als een soort standaard regeltjes. Waarin heel veel verduidelijkt wordt.

MARIO216 · Berichten: 4992

Nog ergens gelezen over op vakantie gaan:

Als de stilte me inhaalt, begint het grote denken.
Bij mij is dat iets dat zich vooral afspeelt wanneer ik op vakantie ben.

Thuis is het anders… iedereen is druk op zijn eigen manier. Of de dingen nu belangrijk zijn of niet, je vult er je leven mee en je dagelijkse ritme wordt bepaald door dingen die zich herhalen en je in beslag nemen. Op vakantie wordt het stiller.
Niet direct… niet na een dag of drie al. Bij mij niet althans. Eerst ben ik druk met alle nieuwe indrukken, het veroveren van de omgeving, die zo anders is dan thuis, het zien en ervaren en wennen aan alles, en pas dan… als de eerste nieuwsgierigheid bevredigd is, volgt er meer rust. En de totale ontspanning en het nadenken volgen pas als ik alweer ga tellen hoelang het nog duurt voor ik weer naar huis ga. Als de dagen die resten zijn verminderd tot drie, twee, één….
Pas dan…. begint het ‘grote-vakantie-denken’, het overzien en overpeinzen en…. mogelijk het nieuwe inzicht.

Ik heb het elk jaar weer nodig.
Ook als je leven klein is, ben je bezig met de gewone dingen van alledag en vergeet je wel eens om te kijken of alles nog wel naar wens verloopt. Af en toe moet je even ‘helicopteren’ boven je eigen leven. Dat is een raad die een vriend me pas gaf. Zo doet hij dat. Af en toe even opstijgen boven zijn leven en als het ware van bovenaf kijken om te zien of hij nog wel de goede kant uitgaat.
Ik vond dat een ware eye-opener en in deze vakantie pas ik die techniek toe. Gestolen, ik geef het toe, maar wel met toestemming.

Ik stijg uit boven al dat kleine, benauwde denken, en overzie hoe de patronen me solide vast hebben gehouden op een plek waar ik eigenlijk niet wil blijven. Wat denk je toch gauw in hokjes… wat accepteren we dingen toch gauw als feiten zonder ze nog ter discussie te stellen!
Het is zoals het is, maar moet het ook zo blijven? Is er niet ergens een raam dat open kan, zodat mijn leven meer lucht krijgt? Kan ik geen mogelijkheid creëren om dingen anders te doen? Is er een deur die ik moet sluiten, zodat een andere deur voor me geopend kan worden? Is er iets dat ik los mag laten, zodat er meer ontspanning komt?

Als ik van bovenaf neer kijk, besef ik beter dat het anders kan. Dat ik het anders wil. Dat ik mezelf wil losweken uit patronen die me wortel hebben doen schieten op de plek waar ik me bevind. Want als je wortel schiet, kom je niet meer vooruit, dan blijf je waar je bent. Op een benauwde plek of misschien, in sommige gevallen ook wel, op een prachtige plek, maar je zit wel vast, je groeit niet.
Er zit geen beweging meer in.

Opeens zie ik het weer scherp en met hernieuwd enthousiasme pak ik mijn koffer in.
Ik ga naar huis met nieuwe moed en goede voornemens. En dat is voor mij altijd het mooiste moment van de hele vakantie.