Berichten van MARIO216

MARIO216 · Berichten: 4992

Dinsdag 20 Maart, Psalm 34:16-23; Gebrokenen van hart.

Je bent er helemaal kapot van, helemaal kapot. Het hield maar niet op. Ze beukten op je in, ze dramden maar door, ze sloegen je links en rechts om de oren. En nu zit je verdwaasd voor je uit te kijken, bij de brokstukken van je bestaan. Wat is ervan over? Scherven, puin, meer niet. Alles voorbij en jijzelf kapot, helemaal kapot.
Zo ongeveer moeten zij zich voelen aan wie de dichter denkt. In zijn oren klinken de kreten van de rechtvaardigen, de mensen die gelijk hebben maar in het ongelijk worden gesteld, de slachtoffers van nietsontziende drift en drammerige wraakzucht. Is hijzelf één van hen? Is hier David aan het woord, op de vlucht voor zijn schoonvader, koning Saul? Klinkt hier de stem van een man die sinds zijn overwinning op Goliath ongewild de prooi werd van koninklijke jaloezie? Saul moest hem wel als schoonzoon accepteren, maar kon de gedachte niet verkroppen dat de favoriete David zijn opvolger zou zijn. De meisjes en vrouwen van Jeruzalem zagen hem niet meer staan, maar David konden ze wel om de hals vallen! Vandaar die verbittering, die vijandschap. En vandaar Davids ellende, zijn wanhoop, zijn schreeuw naar God.
En de Allerhoogste? David is er zeker van: Hij zal mij horen! Hij zal mij bevrijden uit de nood. Je kunt nog zo kapot zijn, er is er Eén die je kan maken en de hoogmoed van de tegenpartij zal breken. Dat te weten is al een heerlijkheid!

Wie God roept hoort Hij aan
en Hij verlost wie is benard.
Hij zal gebrokenen van hart
in gunst terzijde staan.
Wie ’s Heren recht betracht
vindt in de wereld droefenis,
maar God, die zijn verlosser is,
blijft op zijn heil bedacht.

MARIO216 · Berichten: 4992

Maandag 19 Maart, Psalm 34: 12-15; Sticht vrede metterdaad.

Vrij van angst, ziet de dichter scherp waar het in het leven op aankomt. Nu hij in de ruimte staat, is het alsof hij een nieuw begin wil maken, met God, met zichzelf, met de mensen om hem heen. Hij roept zijn kinderen op te luisteren. Bedoelt hij zijn biologische kinderen of heeft hij leeftijdsgenoten, lotgenoten op het oog? In elk geval cirkelt wat hij zeggen wil om dat ene geheim: ontzag voor de Eeuwige, eerbied, respect voor God. Wie zich daardoor leiden laat, zal goede jaren genieten. En dan volgen praktische aanwijzingen, vaderwoorden, denk na voordat je er iets uitflapt. Zorg ervoor dat je na verloop van tijd geen spijt behoeft te hebben over wat je ooit hebt gezegd. ‘Mijd het kwade, doe wat goed is, streef naar vrede, jaag die na.’
Vrede. Wie wil er geen vrede? De wereld snakt ernaar. Maar of we er werkelijk naar streven, die vrede najagen – dat is nog maar de vraag. Jezus spreekt niet de mensen zalig die over vrede praten. Zalig zijn zij die vrede stíchten – en dat is anders. Praten over vrede, dat is zo moeilijk niet. Maar aan vrede bouwen, stenen aandragen die een huis van sjaloom kunnen vormen, dat vraagt geduld, inspanning, volharding. Dat vraagt bovenal: opofferingsgezindheid. Je behoeft jezelf niet geheel en al weg te cijferen, daar is de wereld nog nooit beter van geworden. Maar vrede vraagt wel: offers. Vrede ligt op de schaal van geven en nemen altijd aan de kant van het geven. Wie neemt, is bedelaar. Wie geeft, is koning: vredevorst.

Komt kinderen, hoort mij aan.
Wie vindt een leven, lang en goed?
Hij die Gods wil met vreugde doet
en in zijn dienst wil staan.
Weerhoud uw tong van kwaad
zodat gij niemand schade doet.
Wijk van het kwade en doe goed,
Sticht vrede metterdaad.

MARIO216 · Berichten: 4992

Zondag 18 Maart, Psalm 34: 8-11; Zien en proeven.

David bij de Filistijnen, David en het Zwarte Gat. Gered, bevrijd uit zijn angst! Hoe? Heeft hij het te danken aan zijn onconventionele oplossing? Heeft David, door toe te geven aan zijn angst, zijn vijanden de schrik op het lijf gejaagd, door zich aan te stellen als een kwijlende, op deuren bonkende gek? Redt God ons dan door dit soort praktijken? Wie zal het zeggen…De Allerhoogste kan zelfs onze angst gebruiken om ons uit al onze angsten te bevrijden! Hoe dan ook, David klimt uit het zwarte gat, uit dat vijandelijke Gat waarin hij zichzelf begeven had. En nu proeft hij hoe goed God is, hoe gelukkig de mens is die bij Hem schuilt!
In de klassieke liturgie (al bij Augustinus) hoort deze psalm bij het avondmaal. Dat is natuurlijk vanwege de psalmtekst van vandaag. Proef de goedheid van God! Let wel, er staat niet: zie hoe goed wij zijn… Gód is goed! Proef zijn liefde, geniet van Hem! Alsof God de beste wijn zou zijn… En dat ís Hij! Zijn goedheid heeft de geur van de lente, de smaak van de zomer. Mens, doe niet zo gek en stel je niet zo aan! God zal je helpen! Ook al heb je spijt als haren op je hoofd, ook al nam je de domste beslissing, ook al zocht je zelf het Zwarte Gat, er is een Redder die je bevrijden zal. Jezus is zijn Naam! Hoe ik nu zo plotseling op Jezus kom? Omdat wij bij uitstek aan zijn tafel kunnen proeven hoe goed God is. Brood en wijn: het zijn de tekenen van de redding die was en is en komen zal. Het zijn de symbolen van Golgotha, maar ook van Pasen. Het zijn voorproefjes van de grootste maaltijd die eens wordt aangericht, voor allen die zich uit hun angsten laten redden…

Komt nader, ziet en proeft,
opdat men smake naar waardij
des Heren goedheid. Zalig hij
die veilig bij Hem toeft.

MARIO216 · Berichten: 4992

ZEELAND736 schreef:

Hoe heb je het volgehouden.... En dan zoveel mensen horen juichen...Waarom eigenlijk??? Om die voetbal????
Oke...het is waar...het is maar net waar je van houd ...

En toen de spelers op het veld kwamen You 'll never walk alone zingen. Ik heb het geweten !!!!!!!!!!!

MARIO216 · Berichten: 4992

Vandaag naar Duitsland geweest voor het bijwonen van een waar voetbalfeest. Borrussie Dortmunt - Werder Bremen (1-0). En dan 80.000 mensen horen juichen. En helemaal geen ellende gezien.

MARIO216 · Berichten: 4992

Zaterdag 17 Maart, Psalm 34: 1-7; Van mijn angst gered.

Je zou er gek van worden… Opgejaagd door angst: niet geaccepteerd door je schoonfamilie. Geen rust vinden omdat je altijd maar door anderen wordt opgejaagd. Dat is het verhaal van David, achtervolgd door Saul. Hij neemt uit heiligdom in Nob de toonbroden mee én het zwaard van Goliath. Zo komt hij in het Filistijnse Gat, bij koning Achis, in het hol van de leeuw! Dat is geen slimme beslissing. David! Gat wordt een Zwart Gat, een angstaanjagende spelonk van wanhopigheid. Lakeien herkennen David als de man die Goliath doodde. Uit angst gaat David gek doen, gaat hij als een waanzinnige tekeer, krast hij op deuren van de stadpoort; hij kwijlt en zelfs in zijn baard, zo angstig is hij. Angst is angina, engte, benauwdheid. Angina pectoris is ‘beklemming van het hart’. David weet van gekkigheid niet meer wat hij doet. Maar zal God me daar dan een beetje naar zo’n halve gek luisteren? ‘Hij gaf antwoord.’ Hoe dan? ‘Hij heeft mij van alle angst bevrijd.’ David bereikt wat hij wilde: de ‘gek’ wordt vrijgelaten. En dan zingt hij een lofzang op de Eeuwige, vanwege die uitredding. ‘Mijn mond is altijd vol van zijn lof.’ Waarom? ‘Hij heeft mij van alle angst bevrijd.’
Gek doen in een zwart gat. Wat nemen wij mensen soms toch onverstandige beslissingen! Al gauw krijg je spijt als haren op je hoofd. Knettergek word je van zelf: de verkeerde baan, het verkeerde huis, de verkeerde partner! Je wordt bang van alles en iedereen, je wordt bang van jezelf. Maar… dat behoeft nog niet het einde van alles te betekenen! Er is er Eén die ons uit onze angsten redt!

‘heb naar den Heer gevraagd
en Hij beantwoordt mijn gebed.
Hij heeft mij van angst gered,
en mijn verlossing daagt.
Die opzien naar den Heer,
zij zullen blinken in het licht,
geen schaamrood is op hun gezicht,
nooit slaan zij d’ ogen neer.

MARIO216 · Berichten: 4992

JOLAN931 schreef:

Lekker belangrijk. Die tv heb je toch niet nodig als zij de hele dag naar jou kijkt en jij naar haar Uitdagende, speelse smiley die tong uitsteekt

Wel handig als je op elkaar bent uitgekeken Clown smiley

MARIO216 · Berichten: 4992

Vrijdag 16 Maart, Psalm 33: 18-22; Wachten op ontferming.

Wachten. Dat is niet de sterkste kant van ons, bezige baasjes en driftige dametjes. Wij willen actie! Wij willen dat er iets wordt veranderd, dat er orde op zaken wordt gesteld. God, die door zijn Woord en door zijn Geest hemel en aarde geschapen heeft, Hij die de volken in het oog houdt en niets van gewelddadige paardenkrachten hebben wil, moet nu maar eens gauw ingrijpen en doen wat Hij lang geleden al beloofde. En vlug een beetje, alstublieft, want wij hebben geen tijd meer, wij zijn zelf niet gewend gras te laten groeien over wat als belangrijk ervaren, dus, vooruit o God, doe er iets aan, nu, vandaag!
Wachten. Vol verlangen wachten. Uitzien naar de Allerhoogste. Hopen op zijn ontferming. Dat vooral staat de dichter van de psalm voor ogen. Zo ziet hij zijn eigen rol in het grote geheel van Gods regering op aarde. Hij spreekt niet van indrukwekkende plannen, van wereldverbeterende campagnes voor of tegen dit of dat. Hij heeft het over wachten. Hoopvol, verlangend wachten. Dat klinkt ons nogal passief in de oren. Dat zet geen zoden aan de dijk, vinden wij. Maar in het lichaam van Gods volk is dat verlangen nu juist het kloppende hart, de bron van elke vernieuwing. Wij zullen reikhalzend verwachten, verlangend hopen, als wachters die op de muren uitzien naar de eerste tekenen van de dageraad.

Wij wachten stil op Gods ontferming,
ons hart heeft zich in Hem verheugd.
Hij komt te hulp en geeft bescherming,
zijn heilige naam is onze vreugd.
Laat te allen tijde
uwe liefd’ ons leiden,
uw barmhartigheid.
God, op wien wij wachten,
geef ons moed en krachten
nu en voor altijd.

MARIO216 · Berichten: 4992

COOTJE711 schreef:

Wil je het of doe je het ook?? Uitdagende, speelse smiley die tong uitsteekt

Jij zou toch ook meegaan??

MARIO216 · Berichten: 4992

Zou er graag bij zijn maar kan niet en bij deze wil ik iedereen een hele gezellige avond toewensen en wil iedereen groeten die ik ken.

MARIO216 · Berichten: 4992

Donderdag 15 Maart, Psalm 33: 10-17; Een open boek.

Nu gaat het in deze psalm niet meer in het bijzonder over de Schepper, maar over het geschapene, over de in het bijzonder. God houdt hen in het oog. Hij kent ze, door en door. Hij peilt onze diepste gedachten. Niets is voor Hem verborgen. En wat ziet zijn oog? De Eeuwige ziet hoe er zijn die zicht bewapenen. Hij ziet hoe er zijn die zich sterk maken met behulp van legers en paardenkrachten. Toen: gevechtspaarden, snelle lopers waarop gewapende ruiters zich gemakkelijk verplaatsen, paarden als motoren van strijdwagens. Nu: paardenkrachten die raketten opstuwen tot ze op uitgekozen doelen. Paarden – symbolen van macht, krach en wapengeweld.
En wat zegt, wat zíngt nu deze psalm? Vergeet het maar, jij mens met al je paarden – met al je strijdkrachten en gevechtsmachten kom jij tot niets! De Eeuwige zal er een stokje voor steken. Als Hij zijn vingers opheft, als Hij zijn woord spreekt, dan struikelen al die paarden, dan vergaat hun kracht en blijven ze steken in de modder!
Dát is wat God ziet, als Hij naar de aarde kijkt. Een open boek zijn wij voor Hem. En in dat boek zijn al onze paradepaardjes maar kleurlozen illustraties die Hij er op een dag met vreugde uit wegscheuren zal.

Van waar Hij woont, in ’t licht verheven,
ziet God op deze aarde neer.
Al wat door mensen wordt bedreven,
een open boek is ’t voor de Heer.
Woord voor woord te lezen
is voor Hem hun wezen,
want Hij vormt hun hart.
Wat zij ook verzinnen,
heimelijk beginnen,
wordt door Hem ontward.

MARIO216 · Berichten: 4992

Woensdag 14 Maart, Psalm 33:1-9; Door de adem van zijn mond.

De psalm van vandaag begint met een loflied op de Schepper. Hij heeft de hemel en aarde gemaakt! Daarom moet er voor Hem gezongen worden, muziek worden gemaakt, op haren en snaren. En dan niet zo’n klein beetje, maar met verve, met overgave, zodat het schált! In poëtische termen wordt die schepping geschetst. De Heilige – geprezen zij zijn Naam! – bedwong de oervloed: hij sloot het zeewater in, de bruisende kracht van oceanen werd door Hem bedwong. Daar mag een mens toch wel respect voor hebben, een diep ontzag!
Wat mij nu het meest opviel in dit lied, is dat hier niet over Gods handen wordt gesproken, maar over zijn mond. ‘Door het woord van de Heer is de hemel gemaakt, door de adem van zijn mond het leger der sterren.’ Dat zegt wat! Wat zegt dat dan? Dat zegt dat God iets te zeggen heeft. Dat Hij gezag heeft. Dat Hij niet eens in zijn vingers behoeft te knippen, maar kan volstaan met een enkel woord. En wat is een woord anders dan een gedachte hardop? De Eeuwige behoeft maar een gedachte te uiten en zie, wat Hij dacht gebeurt! Dat is nu – zegt de psalm – het woord van God. Zijn woord, dat is: zijn hardop uitgesproken gedachte. En laat nu Jezus in de Bijbel bij uitstek het ‘Woord van God’ worden genoemd… Christus is Gods hardop uitgesproken gedachte! Door Jezus kijk je God in het hart. En zo zijn dan zelfs, bij wijze van spreken, hemel en aarde door Hem gemaakt. Christus en de Geest zijn woord en adem van Gods mond. Lof zij de Eeuwige!

Zingt al wie leeft van Gods genade,
want waarheid is al wat Hij zegt.
Op trouw gegrondvest zijn zijn daden,
op liefde rust zijn heilig recht.
Die zich openbaarde overal op aarde,
alles spreekt van Hem.
Heemlen hoog verheven, vol van blinkend leven
schiep Hij door zijn stem.

MARIO216 · Berichten: 4992

http://www.boerzoektvrouw.nl/extras/webcam/

MARIO216 · Berichten: 4992

Dinsdag 13 Maart, Psalm 32: 8-11; U ziet mijn oog.

Dat is een mooi plaatje: het oog van de Allerhoogste dat op mij is gericht! God houdt mij in het oog: een vertroostende gedachte! Toch moet e dit psalmwoord wel nemen zoals het is bedoeld. Het gaat hier over de Eeuwige die graag een oogje in het zeil houdt… daar bedoel ik niet mee dat er altijd een loerend oogje is dat mij dag en nacht in de gaten houdt, een eeuwige, hemelse camera, een Big Brother die mij geen moment uit het oog verliest. Nee, hier wordt een goede gids bedoeld, een herder die zijn kudde in het oog houdt. Hier gaat het om leiding, om levenslessen. Zo wil God met je meegaan, de dagen, de jaren door. Hij wil je behoeden voor vallen en falen, voor fouten en valkuilen – en daarom doe je er goed aan zijn wijze lessen te leren en te praktiseren.
Natuurlijk ben je vrij het anders te doen. Een mens is geen robot. Je kunt er voor kiezen als een beest te keer te gaan, als een wilde ezel, als een ongetemd paard. Dat lijkt erg aanlokkelijk en er zijn nogal wat mensen, jong en oud, die deze kant op draven. Maar je vergist je: uiteindelijk zal er dan toch een temmer aan te pas moeten komen om je weer in het gareel te krijgen. Met toom en bit zul je gedwongen moeten worden de rechte weg te gaan. Waarom zul je het daarop laten aankomen? Kijk de Eeuwige liever recht in de ogen! Waarom zou je Hem verdriet doen die op ons een oogje heeft?

Zo spreekt de Heer: ‘Mijn weg zal Ik u wijzen,
u ziet mijn oog, waarheen gij ook zult reizen.
Wees niet een dier dat koppig tegenstreeft,
zich slechts aan toom en bit gewonnen geeft.’
Wie God ontvliedt heeft ondergang te vrezen –
wie tot Hem komt, mag bij Hem veilig wezen.
Gij die oprecht van hart en wandel zijt,
verheugt u in de Heer te allen tijd!

MARIO216 · Berichten: 4992

Maandag 12 Maart, Psalm 32: 5-7; Mijn haven.

Het is voor de dichter van deze psalm glashelder geworden; als je niet eerlijk aan God je schuld belijdt, als je opkropt wat je verkeerd hebt gedaan, dan sta je zelf de vergeving in de weg en dat knaagt aan je ziel en ook aan je lichaam. Doe je het anders, ga je bij de Eeuwige te biecht, belijd je eerlijk wat je verkeerd hebt gedaan, dan is er een pak van je hart, een last van je af! En wat geldt in de relatie tot de Allerhoogste, zal ook wel van kracht zijn in de omgang met ménsen die door jouw toedoen benadeeld of misschien zelf materieel of emotioneel beschadigd zijn.
Wat is nu de uitwerking van die grote opruiming? Dat je God krijgt als een haven! Er kan geen storm opsteken of bij Hem ben je veilig. Heeft hij het over gevaren in het algemeen, over tegenslagen, vijandelijke aanvallen? Of heeft hij het specifiek over nieuwe vormen van zonden, over al die keren dat je opnieuw in de fout gaat? De ene vertaling laat ruimte voor de eerste gedachte, de andere vertaling denkt in de laatste richting. Hoe dan ook, één ding is helder als de dag: je hebt na zo’n openlijke schuldbelijdenis en dankzij de vreugde vanwege de vergeving van je zonden, één zekerheid in alle woelige tijden die er nog kunnen komen: God is je haven! Elke keer dat ik tot Hem bid, mag ik opnieuw weten: bij Hem ben ik veilig, bij Hem kan mijn scheepje uitrusten na de onstuimige golfslag van welke aanval dan ook.

Gij zijt, o Heer, mijn schuilplaats en mijn haven,
Gij zult aan mij al uw beloften staven.
Wat mij benauwt, Gij stelt U aan mij zij,
Omringt met liedren van bevrijding mij!
Gij zult voortaan door uw trouw bewaken,
Gij zult mijn leven vol van vreugde maken.
Ik zal mijn weg lichtvoetig verder gaan,
Gij gaat mij voor, Gij maakt voor mij ruim baan.

MARIO216 · Berichten: 4992

Bij oorpijn mailen naar........
bij kiespijn mailen naaar.........
bij kramp mailen naar .........
ingegroeide nagels mailen naar....hannah810
bij hoofdpijn mailen naar.............erika129
bij aanstelleritis mailen naar.......mario216
bij schoolziekte mailen naar.........leanne226
bij eenzaamheid mailen naar ......visser278
bij slapeloosheid mailen naar...... frankt627
bij incontinentie problemen mailen tink100 ..de catheter-zuster
bij computer problemen mailen... thomas968
bij luilaccose mailen naar............ pieter649
bij auto problemen mailen naar....bert168
bij vervoersproblemen mailen naar henkeman339
bij gerechtproblemen mailen naar Annette792
bij plaagtekorten mailen naar Steentje
bij onschattige mailproblemen mailen naar... 810
bij stoofpeerproblemen mailen naar Zeeland
bij geen problemen mailen naar Chat
enz, enz.

Laten de specialisten even hun naam achter aub.

MARIO216 · Berichten: 4992

Zondag 11 Maart, Psalm 32: 1-4; Dor als dorstig land.

Daar word je niet vrolijk van: van ontrouw. Sterker en erger nog: daar word je niet goed van. Daar word je ziek van! Daar kun je – plat gezegd – aan doodgaan! Zonde is: zónde! Wie zouden het elkaar moeten toeroepen: zonde dat je zondigt!
De dichter van deze psalm heeft het aan den lijve ervaren. Hij hield zijn mond over wat hij verkeerd had gedaan. Hij dacht: ‘Wat niet weet, wat niet deert.’ Maar dat is een grote vergissing! Je pot het op. Het vreet aan je, het knaagt aan je. Dat zijn termen die aan wormen doen denken. En wormen doen denken aan de dood. Het is niet zo slim om alles maar achter je kiezen te houden. Het vreet niet alleen aan je, het vreet je op den duur óp! De dichter van de psalm viel af, wed mager tot op het bot. Hij kon op den duur niet meer, hij voelde zich als een uitgeperste sinasappel, een vrucht, verdroogd in de hitte van de zomer.
Maar dan te ervaren dat het anders kan: dat je zonde opbiecht, dat je vergeving ontvangt, dat God jou je ontrouw niet aanrekent! Daar veert, daar fleurt een mens van op, daar word je sterk en krachtig van! Je krijgt weer een open blik naar de mensen om je heen, je behoeft niet meer te onthouden aan wie je welke leugen hebt verteld, je behoeft jezelf geen hypocriet, geen achterbakse huichelaar meer te voelen, want je bent het niet meer! Heerlijk, zó te mogen leven!

Heil hem, wien God zijn ontrouw heeft vergeven
en toedrukt al wat hij had misdreven,
God rekent hem zijn dwalingen niet aan –
heil hem, die recht voor God is komen staan!
Ik kwijnde weg, zolang ik zwijgen wilde,
In zelfbeklag mijn levenskracht verspilde,
want dag en nacht woog zwaar op mij uw hand,
mijn leven werd zo dor als dorstig land.

MARIO216 · Berichten: 4992

Ik denk dat het momenteel dat je dankbaar moet zijn om werk te hebben en wanneer je rond moet komen van een uitkering je het niet breed hebt.

MARIO216 · Berichten: 4992

Zaterdag 10 Maart, Psalm 31: 20-25; Hoe groot is het geluk.

Waar is mijn geluk? De psalm geeft er een eenvoudig antwoord op: het is weggelegd. Opgeborgen. Mijn tegoed is gereserveerd.
De meeste mensen willen over hun portie levensgeluk zo snel mogelijk beschikken. Ze soebatten hemel een aarde om ervoor te zorgen dat ze zo vlug mogelijk het grote geluk in handen zullen krijgen. De Levensbank moet vandaag nog tot betaling overgaan. Het aantal wachtenden voor de kassa is zo langzamerhand niet meer te tellen. Hier en nu moet het gebeuren, vandaag nog, en nog geen dag later. Want voor je het weet ben je grijs en gebrekkig, oud en koud. Dus, kom op met dat geluk, kom op met alles wat leuk en verleidelijk is, kom op met geld en goud, kom op met huizen en haarden, plezierjachten en pretparken.
Nu is er niets tegen plezierjachten en pretparken – hoewel je soms denkt ‘een ietsepietsje kleiner zou ook goed zijn’ – en er is ook niet tegen geld en goud, laat staan tegen huis en haard, maar het geluk is in dat alles niet per definitie te vinden. Zo ongelukkig als de dichter van de psalm ook moge zijn, hij weet heel goed waar zijn geluk te vinden is. Het is ‘weggelegd’! Het is ergens gedeponeerd. Het is veilig opgeborgen, ergens waar geen dief er met z’n vuile, grijpgrage vingers aan kan komen. Het is, zou de apostel zeggen, met Christus verborgen bij God. ‘Hoe groot is het geluk dat u hebt weggelegd voor wie u vrezen, dat u bereid hebt voor wie schuilen bij u.’ Gezegend ben je, als je die schuilplaats kent!

Hoe groot is ’t goed, dat Gij, o Here,
hebt weggelegd voor hem,’
die acht slaat op uw stem.
Gij zijt voor wie zich tot U keren
een schuilplaats uit de hoge
voor aller mensen ogen.

MARIO216 · Berichten: 4992

Vrijdag 9 Maart, Psalm 31: 10-19; Uw lieflijk gelaat.

De dichter heeft het niet best. Zijn ogen zijn opgezwollen van verdriet, hij mocht aan één stuk door huilen. Zijn ziel verkwijnt, zijn lichaam teert weg, elke dag is één grote zucht. Zijn botten steken bijna door zijn huid, de buren lachen hem uit en oude buren lachen hem uit en oude bekenden gaan op straat een eindje om. Eigenlijk heeft iedereen hem al afgedankt en doodverklaard. Als een kapotte kruik, zo voelt hij zich gebarsten, in duizend scherven gebroken.
Soms heb je van die tijden in je leven waarin alles je te veel is. Je hebt het gevoel dat je voor niets nog deugt, dat je alles fout doet. Niemand wil je nog iets weten, de hele wereld keert zich tegen je. Intussen kwijn je weg, want reken maar dat je lichaam lijdt door wat je ziel te verduren heeft! En zo gaan je dagen voorbij, als een winter die van de lente niets wil weten. De krokussen bloeien, de hyacinten steken de kop al op – maar jij ziet ze niet, je hart staat er niet open voor. Heel dit aardse bestaan is één groot, donker, én groot, donker, pikzwart gat.
En dan is daar opeens de ommekeer. Vraag niet door wie op gang gebracht. Het zal vast en zeker zijn: van hogerhand! ‘Ik vertrouw op, Heer, ik zeg: U bent mijn God, in uw hand liggen mijn lot en mijn leven.’ Mooier credo kan ik niet verzinnen. Korter en krachtiger kan geen krachtiger kan geen kerkleider het formuleren. Het is alsof in deze woorden het erop volgende gebed al in vervulling gaat. In deze geloofsbelijdenis glanst al iets op van Gods genadig aangezicht. Het wordt licht in de ziel van de dichter! In al zijn ellende valt het licht van Gods gelaat op hem. Soms ligt in een gebed al een begin van verhoring.

Doe over mij genadig lichten
uw liefelijk gelaat,
verlos mij van hun haat.
Kom om uw knecht weer op te richten,
hem die in zijn ellende
zich altijd tot U wende.

MARIO216 · Berichten: 4992

VISSER278 schreef:

De stormbaan ook heelhuids afgewerkt? Lachende smiley

Ik op tv:

http://www.hartvannederland.nl/nederland/gelderland/2012/dag-dolfijntrainen-zer-felbegeerd/

MARIO216 · Berichten: 4992

Donderdag 8 Maart, Psalm 31: 7-9; In de ruimte.

Over ruimte gesproken… Wie kan roepen: ‘Het is volbracht!’, die staat nog eens volop in de ruimte! Die kan, met vastgespijkerde voeten, dansen, springen als een hinde over de heuvels…
Als ik dit schrijf, denk ik natuurlijk aan wat gisteren voor het voetlicht kwam. Dat geldt van Jezus, de gekruisigde. Maar dit geldt vanzelfsprekend allereerst van de dichter van deze psalm zelf. Zijn strijd is nog lang niet ten einde; toch weet Hij dat God zijn gids is, de Heer zijn herder. En wie weet, staat al in de ruimte, ook al zijn je benen in het blok geslagen of je voeten omsnoerd of vastgenageld. Dat was althans de ervaring van menig gelovige die in een weinig rooskleurige situatie verkeerde. Menselijkerwijs kan je situatie hopeloos en uitzichtloos zijn, maar het geloof geeft je veerkracht, geeft je vleugels, zodat je vliegt – als een vogel, zo vrij.
Waarin zou dat geheim schuilen? Ik denk aan die andere woorden van de dichter, die direct voorafgaan aan de tekst van vandaag. ‘U ziet mijn ellende, u kent mij nood van mijn ziel.’ Dat God je ziet, je ellende ziet, de nood van je ziel peilt – dat is de grootste troost die een mens ten deel kan vallen. Te weten dat de Allerhoogste je niet vergeten is, dat Hij jou dag en nacht in zijn gedachten houdt – dát is een besef dat je boven jezelf doet uitstijgen. Voor omstanders is soms de levensmoed van ernstig zieken en stervenden onbegrijpelijk. Maar wie iets begrijpt van de wonderlijke wegen van het geloof in de Eeuwige, die weet ook hoe mensen in de diepste put zich soms gedragen weten, als op arendsvleugelen.

Ik wil mij, Heer, in U verblijden,
die hulp bood in de dag
dat ik geen uitkomst zag,
die steeds mij uit de engte leidde;
dan mocht met lichte schreden
ik in de ruimte treden.

MARIO216 · Berichten: 4992

VISSER278 schreef:

Dat snap ik ..... Mario en Harderwijk, dat kan niet mis gaan. Lachende smiley

Heb helaas W'tje niet gezien, en de Sint was ook al vertrokken.

MARIO216 · Berichten: 4992

COOTJE711 schreef:

Leuk...!

Maarre... pas op dat ze je niet houwen.... Knipoog smiley

Helaas is mocht ik niet meer terug komen, maar wel een leuk dagje gehad.

MARIO216 · Berichten: 4992

Woensdag 7 Maart, Psalm 31: 1-6; In uw handen.

Deze psalm kun je als christenmens niet lezen zonder aan Jezus te denken. Hangend aan het kruis van Golgotha citeert Hij, luid roepend, deze psalm. ‘Vader, in uw handen leg ik mijn geest.’ Jezus heeft die psalm gekend. Zou Hij ook gedacht hebben aan wat volgt op de tekst die Hij citeert?’ In uw hand leg ik mijn leven, Heer, trouwe God, u verlost mij?’ Van verlossing is echter op dat moment geen sprake. Duisternis en dood, meer staan Hem niet voor ogen. Zou Hij eraan gedacht hebben dat in deze psalm ook geschreven staat: ‘U laat niet toe dat de vijand mij insluit, u geeft mijn voeten de ruimte’? De ruimte? Vastgenageld zijn Christus’ voeten op het ruwhouten kruis! En God? Die laat wel toe dat de vijand Hem insluit, Hem opsluit, Ham vastspijkert. Wie zich dat realiseert, zou toch opslag het geloof verliezen? Hoe kom je ertoe juist zo’n psalm een woord te kiezen wijze van laatste woord, slotwoord, stervenswoord? ‘In uw hand leg ik mijn leven’ – ja, dat zal wel, wat moet je anders? Maar hoe kun je nu zo’n psalmwoord citeren als de rest van de psalm in geen velden of wegen wordt vervuld?
Ik vermoed dat Jezus zich vooral heeft ingeleefd in de woorden uit deze psalm waarin Hij zijn eigen noodkreet herkende. ‘Bij u, Heer, schuil ik, maak mij nooit te schande. Bevrijd mij en doe mij recht…’ Maar ook in het credo dat volgt, heeft Hij Zich herkend: ‘U bent mij rots, mijn vesting, u zult mijn gids zijn, mij leiden, tot eer van uw naam.’ En die andere woorden dan, die spreken van verlossing en ruimte? Aan die woorden heeft Hij Zich vastgeklampt, als aan beloften, in gespannen verwachting, op hoop tegen hoop. Misschien – ik hoop het, ik denk het! – krijgt ieder die zijn leven in Gods handen legt, innerlijk al iets van Pasen te zien…

In uwe handen, God almachtig,
beveel ik mijn geest.
Mijn hart is onbevreesd.
Ik ben altijd uw trouw indachtig,
mijn God, die als ik schreide
mij troost en bevrijdde.

MARIO216 · Berichten: 4992

Dinsdag 6 Maart, Psalm 30: 7-13; Uw vreugdekleed.

Dat zal je gebeuren: dat je met één been in het graf staat en dat je dan mag meemaken dat je genezing vindt en zomaar weer het lieve leven in mag lopen… Je klacht veranderd in een dans, het rouwkleed dat je gedachten al aangetrokken, weg! ‘Mijn ziel zal voor u zingen. Heer, mijn God, u wil ik eeuwig loven.’ Ja, dat zal wel, dan wil je wel, dan voel je je als een kond herboren, dan zou je de hemel willen kussen en de aarde willen zoenen, dan is alles rozengeur en maneschijn!
Maar als het nu eens anders is? Als genezing nu níet komt? Als je wél die dreigende dood voor je ziet, dat stof waarin je lichaam zal vergaan? Dan zal je zo’n psalm wel in de vuilnisbak stoppen, dan slaan al die mooie woorden helemaal nergens op. Of… kan er zelfs als het leven anders loopt dan de dichter in dit lied mag meemaken, een loflied zijn? Mag ik misschien dit psalmwoord lezen in het licht van Christus’ belofte: ‘Wie in Mij gelooft, zal niet sterven, maar leven tot in eeuwigheid’? Ja, zó mag ik deze psalm ook lezen, bij het licht van die belofte! Zodra ik door de hemelpoort de eeuwige vreugde binnentreed, mag ik ruilen. Ruilen zonder huilen. Sterker nog: ik mag tranen inruilen voor een schaterende lach. Mijn treurige rouwkleed mag ik inleveren. En wat krijg ik ervoor in de plaats? Zijn vreugdekleed, zijn eigen feestgewaad!
De psalm van vandaag is een lied bij de inwijding van de tempel. In gedachten zie ik ze binnengaan: pelgrims in het wit gekleed! Als dat geen vreugde betekent…

Gij hebt mijn weeklacht en geschrei
veranderd in een blijde rei!
Mijn rouwkleed hebt Gij weggedaan,
Uw vreugdekleed deed Gij mij aan,
dat ik zou zingen tot uw ere
in eeuwigheid, mijn God, mijn Here!

MARIO216 · Berichten: 4992

VISSER278 schreef:

Regel je wel even vrijkaartjes voor W-tje? Lachende smiley

Die dag ik gesloten voor publiek dus ook voor W'tje

MARIO216 · Berichten: 4992

Ik heb aan een wedstrijd deelgenomen voor een dagje dolfijnentrainer worden in het Dolfinarium in Harderwijk. Ik zit bij de laatste 100 en mag 7 maart een dagje meelopen. Heel erg leuk vooruitzicht!!!!!!!!!!!!!!!

MARIO216 · Berichten: 4992

Maandag 5 Maart, Psalm 30:1-6; Een schaduw die voorbijging.

Ik ben bang voor de dood. Meestal niet, soms wel. Als ik iets voel, iets in mijn lijf dat er niet hoort, als ik bespeur dat de ouderdom komt en gebreken zich stilletjes of luid schreeuwend aandienen, denk ik aan de dood. Dan zie ik complete taferelen voor me: een ziekbed, een ziekenhuis, slangen en infusen, artsen en verpleegkundigen. En, erger nog, een laatste groet, een afscheid voorgoed. En ook: een open graf, een kist erin, zand erover. En op die momenten ben ik bang voor wat beslist een keer komen gaat. Op die momenten ben ik bang voor de dood.
Ben ik bang voor God? Ja en nee. Ja, omdat je nooit precies weet hoe het zijn zal: voor zijn aangezicht staan. Zal het ongeveer zijn zoals je altijd hebt gedacht? Of anders? Vast wel, maar hoe dan? Die twijfel kan je bang maken, onzeker. Toch ben ik niet bang voor God. Als Hij is zoals Hij heet, de Genadige, de Barmhartige, de God die volstrekt betrouwbaar is, dan zal zijn liefde ook gelden voor die arme ziel die in mij huist. Als zijn Zoon niet voor niets is gekomen, gestorven en uit de dood is opgestaan ( en dat is Hij, halleluja!) dan is er geen enkele reden om bang te zijn. Integendeel, dan kan ik bij tijd en wijle verlangen naar wat komen zal.
In de psalm echter leeft de gedachte ‘bij de dood houdt alles op’. In het stille stof zingt niemand ’s Heren lof. Hoewel, in het slot van de psalm is er toch even sprake van eeuwigheid, de komende wereld. Maar verder zwijgt de psalm als het graf over leven na de dood. Gelukkig is de dood aan de dichter voorbijgegaan. Bijna had de vijand reden voor een feestje gehad. Maar God heeft hem op het nippertje omhoog getrokken uit het dodenrijk. Dát is een gedachte waaraan ik me kan vastklampen! Zodra ik wegzink, trek God me óp! Met zo’n psalm kan ik leven, letterlijk en figuurlijk. Met zo’n psalm is het vandaag al Pasen!

Mijn God, om hulp riep ik U aan,
en Gij schonk mij dit nieuw bestaan!
Het donker doodsrijk met zijn dreiging
werd tot een schaduw die voorbijging.

MARIO216 · Berichten: 4992

Zondag 4 Maart, Psalm 29; Boven bodemloos geweld.

En nu alstublieft niet direct gaan roepen dat deze psalm een primitief liedje is waarin de oerkracht van het onweer wordt bezongen, de stem van de Allerhoogste die dondert over land en zee, terwijl zijn ogen vuur schieten als de bliksem… Het gaat in deze psalm wel even iets méér. Het gaat over de macht van de Eeuwige boven al het chaotische geweld dat ons bedreigt en belaagt. Dan mag je aan de zondvloed denken, aan die overvloed van toen en nu. Dan mag je ook aan het gedonder van kanonnen denken, aan vijandelijk vuur uit pistolen en geweren. Dan mag je denken aan alles wat deze aarde maar kapot wil maken en vernietigen. Daar staat de Eeuwige boven. Niet dat Hij erboven staat zoals een barse baron zich verheft boven armoede van zijn pachters – de Eeuwige staat boven de armoede van zijn pachters – de Eeuwige staat boven zoals een officier boven het domme gedoe van een paar muitende soldaten staat! Wat denken wij wel, wij aardmannetjes en aardvrouwtjes? Wat denken wij wel met al ons gedonder en gevaarlijk vuurwerk? Dat wij iets in te brengen hebben tegen de hemel? Die daar woont, lacht! De Eeuwige heeft zijn troon boven de vloed. Hij laat Zich niet van zijn hemelhoge troon trekken door ons loos gebrul en gebral. Boven het bodemloos geweld heeft de Heer zijn troon gesteld! Hij staat erboven!
Zevenmaal klinkt in de psalm de aanduiding ‘de stem van de Eeuwige.’ Wat dat zegt? Dit: alles loopt uit op het allerlaatste woord in deze psalm: sjaloom! Vrede.

Boven ’t bodemloos geweld
heeft de Heer zijn troon gesteld.
Hij die zetelt op de vloed,
Koning zal Hij zijn voorgoed.
Levenskracht zal Hij ons geven,
ja, zijn volk zal Hij doen leven.
Overvloedig deelt Hij mede
Voorspoed en geluk en vrede.