| Auteur |
Bericht |
|
MARIO216
|
Berichten: 4992
|
 Geplaatst: vrijdag 18 oktober 2013, 20:55
|
|
|
|
Ik zie je staan, dag in dag uit op dezelfde plek
en ik kan het niet laten om je even aan te staren.
Je weet het niet, maar je bent adembenemend mooi.
Voor mij ben je een rustpunt, een stukje zekerheid.
O ja, je huid is verweerd door weer en wind,
je ben wat veranderd, de laatste maanden,
Maar zijn we dat niet allemaal?.
Je staat er en dat is voor mij genoeg.
Ik kijk naar je in verwondering, wil je op de foto zetten,
als een blijvende herinnering,
Alsof je niet op mijn netvlies gebrand staat...
Alsof ik niet precies weet hoe je er uit ziet.
Ik heb je zien veranderen en anderen met mij.
Als de novemberstormen opsteken, kun je dan
loslaten waar je zo aan gehecht was,
laten gaan wat zo bij jou hoort?
Nakijken waar je niet zonder dacht te kunnen
en besef je dat dit de enige manier is?
De enige manier om een ander te worden,
om te groeien en later op te bloeien.
Laat daarom los waar je zo aan gehecht was,
zonder ben je beter af.
Laat gaan wat zo bij je lijkt te horen,
het is alleen maar ballast.
Kijk na waar je niet zonder dacht te kunnen,
zo blijf je wie je al was.
|
|
| Naar boven |
|
|
| Auteur |
Bericht |
|
SHANITA130
|
Berichten: 7083
|
|
Geplaatst: zondag 20 oktober 2013, 16:47
|
|
|
|
Prachtig, ontroerend en heel erg goed!!!
Thanks!
En ook erg waar...
|
|
| Naar boven |
|
|
| Auteur |
Bericht |
|
|
JANE866
|
Berichten: 109
|
|
Geplaatst: donderdag 24 oktober 2013, 20:45
|
|
|
|
Moooi!
| MARIO216 schreef: | Ik zie je staan, dag in dag uit op dezelfde plek
en ik kan het niet laten om je even aan te staren.
Je weet het niet, maar je bent adembenemend mooi.
Voor mij ben je een rustpunt, een stukje zekerheid.
O ja, je huid is verweerd door weer en wind,
je ben wat veranderd, de laatste maanden,
Maar zijn we dat niet allemaal?.
Je staat er en dat is voor mij genoeg.
Ik kijk naar je in verwondering, wil je op de foto zetten,
als een blijvende herinnering,
Alsof je niet op mijn netvlies gebrand staat...
Alsof ik niet precies weet hoe je er uit ziet.
Ik heb je zien veranderen en anderen met mij.
Als de novemberstormen opsteken, kun je dan
loslaten waar je zo aan gehecht was,
laten gaan wat zo bij jou hoort?
Nakijken waar je niet zonder dacht te kunnen
en besef je dat dit de enige manier is?
De enige manier om een ander te worden,
om te groeien en later op te bloeien.
Laat daarom los waar je zo aan gehecht was,
zonder ben je beter af.
Laat gaan wat zo bij je lijkt te horen,
het is alleen maar ballast.
Kijk na waar je niet zonder dacht te kunnen,
zo blijf je wie je al was. |
|
|
| Naar boven |
|
|
|
|
|
|
|
|
 |
|
