Vraag

Berichten: 6

Hoe zouden jullie reageren op het volgende:

Stel een relatie is uitgegaan, waarbij de meeste schuld bij jou ligt. Die ander had zich voor de volledige 100% in de relatie gestort. Nu komt deze persoon bij jou terug, ik hou van je en het spijt me van de dingen die ik gedaan heb. Terwijl je al vaker met de persoon gesproken hebt, kort en krachtig via sms en chat. Ja, hoe zouden jullie met zo iets omgaan?

Is uit echt uit, of zou je nog met de andere af kunnen spreken om iets leuks te doen?

Berichten: 19

Zoals je het neerzet, lijkt het erop als of je zelf deze relatie hebt beëindigd.
Ik denk dat de ander die zich met 100 procent in de relatie heeft gestort, zich niet hoeft te verontschuldigen, maar juist diegene die het beëindigen ervan heeft veroorzaakt.
Of je verder zou willen met deze relatie, hangt af van je eigen overtuiging of het ook mogelijk is om weer verder te kunnen.
Het kan ook dat je alles even op een lager pitje zet, en eerst met elkaar in gesprek gaat, voor je alles weer op pakt.
Knipoog smiley

Berichten: 6

Nee, ik ben niet degene die iets veroorzaakt heeft.

MAar wat als die ander juist door twijfels iets heeft beeindigd is het dan wel wenselijk? En als die ander juist soort van lijdt onder het gemis van de ander?

Berichten: 19

Je schrijft over twijfels van de ander die de relatie heeft beëindigd.
Dus als ik het goed begrijp twijfelde die ander over het doorzetten van de relatie, omdat er dan ergens iets gebeurd is wat die twijfel heeft veroorzaakt.
Als je elkaar mist denk ik dat je met elkaar in goed gesprek moet gaan, en mocht je met elkaar besluiten om weer verder te willen in een relatie, zul je goed moeten spreken met elkaar en alle twijfel moeten weg nemen.
Dat kan je alleen bereiken door de hele waarheid op tafel te leggen.

Berichten: 6

Die ander reageerde dat ze niet wist waardoor de twijfel was ontstaan. Dus bleven er vraagtekens open. Hoe raar het ook mag klinken.

Doorgevraagd is er wel, hoezo twijfels? Wil je er nog voor vechten? Het antwoord was resoluut nee, vechten heeft geen zin.

Haar hoofd zei ja, haar hart zei nee.....

Nu zit die ander, een goede vriend van mij, heel erg bij de grond want hij kan haar niet loslaten en wil het enorm graag goed maken.

Berichten: 19

GERKEN620 schreef:

Die ander reageerde dat ze niet wist waardoor de twijfel was ontstaan. Dus bleven er vraagtekens open. Hoe raar het ook mag klinken.

Doorgevraagd is er wel, hoezo twijfels? Wil je er nog voor vechten? Het antwoord was resoluut nee, vechten heeft geen zin.

Haar hoofd zei ja, haar hart zei nee.....

Nu zit die ander, een goede vriend van mij, heel erg bij de grond want hij kan haar niet loslaten en wil het enorm graag goed maken.

ik kan me goed voorstellen dat het niet goed gevallen is bij je vriend, vraag blijft over de twijfels, die ontstaan niet zomaar, en hebben naar mijn idee zeker een oorzaak.
Alleen is er misschien op de verkeerde manier doorgevraagd, en is de oorzaak van die twijfels niet open gelegd.
Je gaat naar mijn idee niet twijfelen zonder oorzaak.
Zij wil dus niet blootleggen waardoor die twijfel is ontstaan, misschien doet ze dat ter bescherming van je vriend?
Ik zou zeggen zolang zij niet verder wil, respecteer dat, en helaas zal je vriend de situatie moeten accepteren.
Je kan natuurlijk altijd een mooie bos bloemen sturen.

Berichten: 702

Het lijkt me verstandig om "rust" te houden en te kijken waarom dingen lopen zoals ze lopen.

Vaak komt er angst bij kijken. Angst dat "het" niet meer in orde komt. Terwijl deze angst vaak de relatie bederft.

Laten ze het eerst voor zichzelf in orde maken. Door fouten toe te geven bijvoorbeeld. Vaak is de relatie met God ook verstoord. Breng die eerst weer op orde. Vanuit de rust kunnen er dan weer mooie dingen ontstaan.

Berichten: 6

Heren,

Bedankt voor jullie antwoorden, hij en ik hadden er zeker wat aan! Lachende smiley