welke gebeden van jou zijn verhoord?

Berichten: 117

Welke gebeden van jou zijn verhoord? Het lijkt me leuk om daar n topic over te openen,om elkaar zo te kunnen bemoedigen dat we een levende God hebben die naar ons omkijkt en van ons houdt.
groetjes van Qsje en allemaal Gods zegen toegewenst

Berichten: 117

en dan zal ik zelf beginnen een aantal gebeden die verhoord zijn,hier te vertellen.
Vorig jaar was mijn moeder erg ziek en ging hard achteruit,na gebed,ook door lieve mensen van cm,werd eindelijk duidelijk wat er met haar aan de hand was en toen kon ze behandeld worden,ze is inmiddels bijna beter.
Ik realiseer me dat er ook mensen zijn die gebeden hebben voor iets en dat het dan niet verhoord wordt,dat is heel verdrietig en daar heb ik zelf ook ervaring mee hoor.
Toch wil ik graag kijken naar wat God wel heeft gedaan in mijn leven en dat is heel veel!!
Ik zat vorig jaar zonder woning en op wonderbaarlijke wijze kreeg ik een super leuk huis waar ik nu met veel plezier woon.
Zo kan ik nog wel even doorgaan maar nu ben ik benieuwd naar jullie ervaringen Knipoog smiley

Berichten: 7083

QSJE546 schreef:

en dan zal ik zelf beginnen een aantal gebeden die verhoord zijn,hier te vertellen.
Vorig jaar was mijn moeder erg ziek en ging hard achteruit,na gebed,ook door lieve mensen van cm,werd eindelijk duidelijk wat er met haar aan de hand was en toen kon ze behandeld worden,ze is inmiddels bijna beter.
Ik realiseer me dat er ook mensen zijn die gebeden hebben voor iets en dat het dan niet verhoord wordt,dat is heel verdrietig en daar heb ik zelf ook ervaring mee hoor.
Toch wil ik graag kijken naar wat God wel heeft gedaan in mijn leven en dat is heel veel!!
Ik zat vorig jaar zonder woning en op wonderbaarlijke wijze kreeg ik een super leuk huis waar ik nu met veel plezier woon.
Zo kan ik nog wel even doorgaan maar nu ben ik benieuwd naar jullie ervaringen Knipoog smiley

Kom eraan!'

Laterjes, ja, ik ben even aan het werk weer, zat hier al te lang achter, maar iig deze week Lachende smiley

Berichten: 1149

Letwel, ik kan God niet verklaren maar weet wel dat Hij soms ook wel verhoord maar niet zoals wij dat willen. Mijn vader had kanker en is daar aan gestorven, er is veel voor zijn genezing gebeden. Ik kon later gaan inzien dat God hem had thuis gehaald en verlost heeft uit zijn lijden. ik wist bij zijn begrafenis dat ik moest kiezen tussen vaarwel of tot ziens, gelukkig is het tot ziens geworden.

God is er altijd en heeft verdriet ook als wij dat hebben, waarom hij ook soms niet verhoord weet ik niet, maar probeer dan toch als nog op Zijn zekerheden te bouwen, want die geeft Hij wel

Bij ons zijn heel veel gebeden verhoort, niet alleen bij mij, maar God zegend ook mijn oudste zoon gigantisch door verhoorde gebeden.

Ik zelf heb ik pure wanhoop bij mijn kinderen toen die baby's waren op knieën gelegen omdat ze geen lucht kregen. Van alles er al gedaan, neus, keel en borstkas in gesmeerd met uierzalf, wat meestal wel hielp, maar dan net niet. Radeloos, biddend Heer help hun toch en geef anders die rotzooi maar aan mij,. Ik kreeg het niet, maar opeens gingen ze rustig ademhalen en sliepen dan de gehele nacht door. 2 waren bronchitus-astmatisch en nummer 3 meer nog asmatisch.

Oudste zoon vroeg veel om gebed als hij het moeilijk had ivm zijn verblijf in Zwijndrecht zowel financieel als woonruimte en later ook voor werk.
Had hij geld nodig en vroe of ik daar ook voor wilde bidden, kwam er soms iemand naar me toe om info (geld opsturen) of envelop met inhoud. Studie afgelopen en gelijk werk, geen woonruimte, en werd hem een appartement aangeboden voor weinig, altijd nadat hij er om had gevraagd of ik er ook voor wilde bidden.

Toen de oudste zoon van mijn zus werd geboren ging het helemaal mis en mijn zus is met de baaskter in de auto met een rotgang naar het ziekenhuis gereden, daar aangekomen (nadat neefje onderweg 2 x gereanimeerd was door de baakster. werd door artsen hun op het ergste voorbereid. het werd afgekondigd bij ons in de kerk op zondagmorgen, en 's middags zeiden de doktoren, wat er is gebeurd wij weten het niet maar dit is haast niet mogelijk, hij knapt op.

ook bij ons in de kerk is er voor babys gebeden waar dokteren geen raad meer wisten en alle hoop op hadden gegeven, een biddende gemeente en de kinderen zijn genezen.

Ik weet er zullen nog vele verhoorde gebeden komen voordat de Heer terug komt, dus volhard in gebed.

Berichten: 1095

Gebed is de kracht van het leven, God geeft wat je nodig hebt, niet zoals wij willen, wel stuk beter hoe God het doet!
Mooie getuigenis Pieter.

Jacobus 1:12
Er zijn dingen die ik best wilt vertellen, soms is het beter om te zwijgen.........! Smiley met dichtgeplakte mond

Berichten: 7083

QSJE546 schreef:

Welke gebeden van jou zijn verhoord? Het lijkt me leuk om daar n topic over te openen,om elkaar zo te kunnen bemoedigen dat we een levende God hebben die naar ons omkijkt en van ons houdt.
groetjes van Qsje en allemaal Gods zegen toegewenst

Alle gebeden.

Ja, ik bid overal voor en ja, ik heb een paar vrienden die ook gelovig zijn.

En met verhoorde gebeden doel ik voornamelijk op Vrede, Rust en Geluk.

En dat ik alles kan dragen wat er op mijn weg komt.

Berichten: 107

Ik vroeg me al af waar Shanita was en dat bedoel ik positief.

Berichten: 81

Ik heb hele concrete gebedsverhoringen ervaren in mijn leven, vooral in de periode vanaf mijn scheiding. Ik moest samen met ons kinderen ons huis verlaten en een huurwoning betrekken en kreeg daar een urgentieverklaring voor. Dat betekent dat de woning die je aangeboden wordt, geaccepteerd moet worden. 99% kans dat het hoogbouw zou worden, wat mijn grootste angst was. Ik heb de stoute schoenen aangetrokken en een brief geschreven over de condities over ons gezin (zoon met autisme, epilepsie en verstandelijke beperking). Niemand gaf me een kans, woonruimte is hier, net als overal, dramatisch. In de tijd die ik wachtend doorbracht gebeden voor een mooie plek. Ik kreeg een heerlijke eensgezinswoning waar ik echt nog élke dag trots en dankbaar voor ben.

Niet lang daarna zat ik in een spagaat met betrekking met mn auto. Ik reed tijdens ons huwelijk een redelijk zware diesel en die was veel te duur voor mijn uitkering. Géén auto was geen optie, vanwege zoonlief rij ik het hele land door naar behandelaars. Geld om een andere te kopen was er niet. Met hulp van wat particuliere fondsen uiteindelijk genoeg geld bij elkaar toegezegd gekregen. Toen begon het zoeken nar de geschikte auto. Ruim genoeg voor ons gezin, de hulphond, evt. een rolstoel. Maar tegelijkertijd zo goedkoop mogelijk. Ik vond na een poosje de 'perfecte' auto, die echt aan alle voorwaarden voldeed. Had helemaal het gevoel dat het 'klopte'. Ik ging in gesprek met de verkper, op de vraagprijs kwam nog een kostenpost hier, nog eentje daar, en uiteindelijk zat de vraagprijs 1000 euro boven wat ik te besteden had. De man ging naar achteren om nog wat na te vragen en ik ging, eigenlijk wat teleurgesteld, bidden. "Heer, dit leek zo mooi te zijn voor ons gezin, als het Uw wil is dat dit toch nog lukt, wilt U dan Uw hand er in houden en een uitweg geven?" De verkoper kwam terug uit het kantoor en schoof weer achter de pc. Hij rammelde wat op zn toetsenbord en draaide het scherm weer naar me toe. Er was 1000 euro van de vraagprijs gehaald. Ik heb die dag het koopcontract getekend.

Dank U heer, dat U zo goed voor ons zorgt....

Berichten: 4

Misschien leuk om mijn eerste bericht op dit forum hier te plaatsen.

Ik mag echt wel zeggen dat ik hulp heb gehad, gebeden verhoord zijn en er wonderen gebeurden.
Pas kort geleden was er een moment waarop ik ondanks alle 'zware lasten' op mezelf stond. In die tijd deed ik naast bidden meer aan meditatie dan puur en alleen bidden.
Ik wilde graag verder met m'n leven zonder in spagaat te liggen, achter feiten aan te lopen, achterstalligheid en nog-te-klaren-klussen; maar al zo vaak had ik dat schone schip bevaren, om steeds weer 'terug bij af' te zijn.
"Een rollercoaster" oftewijl een achtbaan waar je immers altijd eindigt waar je startte.
Ik kan me nog zo goed herinneren dat ik bad, of meer smeekte eigenlijk, dat ik hiervan en hieruit nou een keer een uitweg mocht vinden.
Na meer dan 40 jaar mezelf een Christen gevonden te hebben ben ik daar nu mee opgehouden door er een te zijn. Morgen ontvang ik mijn volwassenen doop en eindelijk is het tot me door gedrongen waarin de kracht van de Heer tot uiting komt, hoe vaak er al vergeving was, waar ik er naast zat.
Mijn verstand heeft me altijd weerhouden om tot volle overgave te komen, tot mijn 'ellende' me murw maakte, en ik aan de hand van een zuster in gebed kwam, en mij door de Heer liet leiden.
Dat gebed is ook al verhoord.
Zodra een gebed niet meer een verwachting is, een claim, een eis of de vraag om beloning kan bijna alles.
Ik had nooit kunnen voorspellen dat het zo liep maar nog elke dag dank ik de Heer en soms wel tien keer op een dag, dat ik mijn weg heb mogen vinden.

Berichten: 554

DOCTORWHO259 schreef:

Misschien leuk om mijn eerste bericht op dit forum hier te plaatsen.

Ik mag echt wel zeggen dat ik hulp heb gehad, gebeden verhoord zijn en er wonderen gebeurden.
Pas kort geleden was er een moment waarop ik ondanks alle 'zware lasten' op mezelf stond. In die tijd deed ik naast bidden meer aan meditatie dan puur en alleen bidden.
Ik wilde graag verder met m'n leven zonder in spagaat te liggen, achter feiten aan te lopen, achterstalligheid en nog-te-klaren-klussen; maar al zo vaak had ik dat schone schip bevaren, om steeds weer 'terug bij af' te zijn.
"Een rollercoaster" oftewijl een achtbaan waar je immers altijd eindigt waar je startte.
Ik kan me nog zo goed herinneren dat ik bad, of meer smeekte eigenlijk, dat ik hiervan en hieruit nou een keer een uitweg mocht vinden.
Na meer dan 40 jaar mezelf een Christen gevonden te hebben ben ik daar nu mee opgehouden door er een te zijn. Morgen ontvang ik mijn volwassenen doop en eindelijk is het tot me door gedrongen waarin de kracht van de Heer tot uiting komt, hoe vaak er al vergeving was, waar ik er naast zat.
Mijn verstand heeft me altijd weerhouden om tot volle overgave te komen, tot mijn 'ellende' me murw maakte, en ik aan de hand van een zuster in gebed kwam, en mij door de Heer liet lijden.
Dat gebed is ook al verhoord.
Zodra een gebed niet meer een verwachting is, een claim, een eis of de vraag om beloning kan bijna alles.
Ik had nooit kunnen voorspellen dat het zo liep maar nog elke dag dank ik de Heer en soms wel tien keer op een dag, dat ik mijn weg heb mogen vinden.

Mooi dat je tot die volledige overgave bent gekomen. Als je het verwacht van de Here dan gebeuren er mooie dingen. Ik wens je een gezegende dag morgen.

Berichten: 2328

DOCTORWHO259 schreef:

Misschien leuk om mijn eerste bericht op dit forum hier te plaatsen.

Ik mag echt wel zeggen dat ik hulp heb gehad, gebeden verhoord zijn en er wonderen gebeurden.
Pas kort geleden was er een moment waarop ik ondanks alle 'zware lasten' op mezelf stond. In die tijd deed ik naast bidden meer aan meditatie dan puur en alleen bidden.
Ik wilde graag verder met m'n leven zonder in spagaat te liggen, achter feiten aan te lopen, achterstalligheid en nog-te-klaren-klussen; maar al zo vaak had ik dat schone schip bevaren, om steeds weer 'terug bij af' te zijn.
"Een rollercoaster" oftewijl een achtbaan waar je immers altijd eindigt waar je startte.
Ik kan me nog zo goed herinneren dat ik bad, of meer smeekte eigenlijk, dat ik hiervan en hieruit nou een keer een uitweg mocht vinden.
Na meer dan 40 jaar mezelf een Christen gevonden te hebben ben ik daar nu mee opgehouden door er een te zijn. Morgen ontvang ik mijn volwassenen doop en eindelijk is het tot me door gedrongen waarin de kracht van de Heer tot uiting komt, hoe vaak er al vergeving was, waar ik er naast zat.
Mijn verstand heeft me altijd weerhouden om tot volle overgave te komen, tot mijn 'ellende' me murw maakte, en ik aan de hand van een zuster in gebed kwam, en mij door de Heer liet lijden.
Dat gebed is ook al verhoord.
Zodra een gebed niet meer een verwachting is, een claim, een eis of de vraag om beloning kan bijna alles.
Ik had nooit kunnen voorspellen dat het zo liep maar nog elke dag dank ik de Heer en soms wel tien keer op een dag, dat ik mijn weg heb mogen vinden.

mooi,
als je je voledig overgeeft, maak je ook ruimte voor gods geest om in je hart te kunnen komen wonen

ik vergelijk het wel es met een koffiekan, je kan die niet vullen met water als het deksel erop zit
zo is ons deksel, zonden, en allerlei dingen,
waneer wij die deksel er af doen, ons volledig overgeven aan god(zonder nog dingen van ons leven voor ons zelf te houden) dan kan gods geest in ons stromen
en blijven stromen als we die deksel open houden

petra die, ha ha heel vaak het deksel wel weer overnieuwt effe eraf moet doen....

geweldig, morgen je volwassendoop Lachende smiley

Berichten: 2533

Ja inderdaad geweldig morgen je volwassen doop. Wat een getuigenis.
Heel mooi dat je dat met ons wilde delen

Berichten: 4097

DOCTORWHO259 schreef:

Misschien leuk om mijn eerste bericht op dit forum hier te plaatsen.

Ik mag echt wel zeggen dat ik hulp heb gehad, gebeden verhoord zijn en er wonderen gebeurden.
Pas kort geleden was er een moment waarop ik ondanks alle 'zware lasten' op mezelf stond. In die tijd deed ik naast bidden meer aan meditatie dan puur en alleen bidden.
Ik wilde graag verder met m'n leven zonder in spagaat te liggen, achter feiten aan te lopen, achterstalligheid en nog-te-klaren-klussen; maar al zo vaak had ik dat schone schip bevaren, om steeds weer 'terug bij af' te zijn.
"Een rollercoaster" oftewijl een achtbaan waar je immers altijd eindigt waar je startte.
Ik kan me nog zo goed herinneren dat ik bad, of meer smeekte eigenlijk, dat ik hiervan en hieruit nou een keer een uitweg mocht vinden.
Na meer dan 40 jaar mezelf een Christen gevonden te hebben ben ik daar nu mee opgehouden door er een te zijn. Morgen ontvang ik mijn volwassenen doop en eindelijk is het tot me door gedrongen waarin de kracht van de Heer tot uiting komt, hoe vaak er al vergeving was, waar ik er naast zat.
Mijn verstand heeft me altijd weerhouden om tot volle overgave te komen, tot mijn 'ellende' me murw maakte, en ik aan de hand van een zuster in gebed kwam, en mij door de Heer liet lijden.
Dat gebed is ook al verhoord.
Zodra een gebed niet meer een verwachting is, een claim, een eis of de vraag om beloning kan bijna alles.
Ik had nooit kunnen voorspellen dat het zo liep maar nog elke dag dank ik de Heer en soms wel tien keer op een dag, dat ik mijn weg heb mogen vinden.

Mooi... doet me denken aan het omgekeerde van eis, verwachting, vraag etc... "Zoek eerst het koninkrijk van God.. en dit alles ontvangt u bovendien." Dan sta je open, is er overgave en laat je je leiden.

Berichten: 830

JOL252 schreef:

Mooi... doet me denken aan het omgekeerde van eis, verwachting, vraag etc... "Zoek eerst het koninkrijk van God.. en dit alles ontvangt u bovendien." Dan sta je open, is er overgave en laat je je leiden.

Zo is het Jol, als je je overgeeft in Gods handen, onvoorwaardelijk en je mag je laten leiden door Hem, dan zal je ontvangen, maar daaraan vooraf gaand zoekt eerst het koninkrijk Gods en al het andere zullen u toegeworpen worden.......

Maar dan rijst de volgende vraag bij mij op, en als je het koninkrijk Gods zoekt en gevonden hebt en je ontvangt vele zegeningen, maar ook een erge ziekte bv, is er dan ook overgave?
Moeilijk!

Berichten: 4863

MAMALOE463 schreef:

Zo is het Jol, als je je overgeeft in Gods handen, onvoorwaardelijk en je mag je laten leiden door Hem, dan zal je ontvangen, maar daaraan vooraf gaand zoekt eerst het koninkrijk Gods en al het andere zullen u toegeworpen worden.......

Maar dan rijst de volgende vraag bij mij op, en als je het koninkrijk Gods zoekt en gevonden hebt en je ontvangt vele zegeningen, maar ook een erge ziekte bv, is er dan ook overgave?
Moeilijk!

Strijd zal er altijd zijn denk ik...ziekte ook...
God belooft ons ook geen kalme reis, maar wel een veilige haven....

Daarbij komt het verhaal van Job me in gedachten....
Ik denk dat er niemand is die zoveel beproevingen heeft moeten doorstaan...
Maar hij zal wel strijd hebben gehad...zich moedeloos alleen hebben gevoeld...maar hij wist...
Mijn Verlosser leeft...

Berichten: 2328

MAMALOE463 schreef:

Zo is het Jol, als je je overgeeft in Gods handen, onvoorwaardelijk en je mag je laten leiden door Hem, dan zal je ontvangen, maar daaraan vooraf gaand zoekt eerst het koninkrijk Gods en al het andere zullen u toegeworpen worden.......

Maar dan rijst de volgende vraag bij mij op, en als je het koninkrijk Gods zoekt en gevonden hebt en je ontvangt vele zegeningen, maar ook een erge ziekte bv, is er dan ook overgave?
Moeilijk!

Kan wel zeggen dat toen me kleindochterje doodging er ook overgave was en ja geweldig hoe jezus ons troostte Lachende smiley

Berichten: 830

ZEELAND736 schreef:

Strijd zal er altijd zijn denk ik...ziekte ook...
God belooft ons ook geen kalme reis, maar wel een veilige haven....

Daarbij komt het verhaal van Job me in gedachten....
Ik denk dat er niemand is die zoveel beproevingen heeft moeten doorstaan...
Maar hij zal wel strijd hebben gehad...zich moedeloos alleen hebben gevoeld...maar hij wist...
Mijn Verlosser leeft...

Geen overwinning zonder strijd, en dat telt ook voor ons geloof denk ik dan?

Berichten: 5407

MAMALOE463 schreef:

Zo is het Jol, als je je overgeeft in Gods handen, onvoorwaardelijk en je mag je laten leiden door Hem, dan zal je ontvangen, maar daaraan vooraf gaand zoekt eerst het koninkrijk Gods en al het andere zullen u toegeworpen worden.......

Maar dan rijst de volgende vraag bij mij op, en als je het koninkrijk Gods zoekt en gevonden hebt en je ontvangt vele zegeningen, maar ook een erge ziekte bv, is er dan ook overgave?
Moeilijk!

Is natuurlijk heel persoonlijk. Niemand is blij als hij/zij hoort dat hij ernstig ziek is. dan klinkt overgave net zoiets als opgeven...en dat doe je toch niet?
Dan ga je ervoor....

Berichten: 830

PETRA373 schreef:

Kan wel zeggen dat toen me kleindochterje doodging er ook overgave was en ja geweldig hoe jezus ons troostte Lachende smiley

Mooi Petra dat te mogen ervaren dat je God aan je zijde had staan en Hij jullie troost gaf in zo een moeilijke tijd!

Berichten: 830

WILLEMIJN232 schreef:

Is natuurlijk heel persoonlijk. Niemand is blij als hij/zij hoort dat hij ernstig ziek is. dan klinkt overgave net zoiets als opgeven...en dat doe je toch niet?
Dan ga je ervoor....

Ja dat begrijp ik Willemijn, maar ik bedoel het eigenlijk in het geestelijke, overgave moet je dan lezen als, kun je schikken in je lot wat God op je weg plaatst, of is er een strijd en boosheid naar God toe?

Berichten: 4863

PETRA373 schreef:

Kan wel zeggen dat toen me kleindochterje doodging er ook overgave was en ja geweldig hoe jezus ons troostte Lachende smiley

Ach Petra....fijn en goed dat je dat zo mocht voelen, maar ik heb zelf mijn eigen kindje ook verloren...en heb mijn vuisten gebald naar boven...
En was helemaal geen berusting...

Toen de dokter aan mijn bed stond...schreeuwde ik: WAAROM??????

Hij sprak de woorden uit...WIJ ZIJN GOD ZELF NIET!!!
God stuurde de handen van de doktoren...(God deed het dus niet fout)

Dat heb ik echter pas later leren verstaan...

""Eer dat dat kindje werd geboren...had ik het reeds bemind!!""

Maar God gaf wel zeker kracht naar kruis...voor mijn (toen nog) man en kinderen...

Berichten: 4863

MAMALOE463 schreef:

Geen overwinning zonder strijd, en dat telt ook voor ons geloof denk ik dan?

Ja zeker!!!

Berichten: 5407

MAMALOE463 schreef:

Ja dat begrijp ik Willemijn, maar ik bedoel het eigenlijk in het geestelijke, overgave moet je dan lezen als, kun je schikken in je lot wat God op je weg plaatst, of is er een strijd en boosheid naar God toe?

Ik denk dat het gewoon op je weg komt...Dat is het leven wat God blijkbaar met je voor heeft.....en wat ik altijd zeg en schrijf is dat God er altijd voor zorgt dat het weer goed komt op Zijn manier en Zijn wijze en dat is misschien niet de weg die jij voor ogen had/hebt.......
Maar daar mag je wel altijd op blijven hopen........maar boosheid en strijd richting God? Waarom zou je?

Berichten: 2328

ZEELAND736 schreef:

Ach Petra....fijn en goed dat je dat zo mocht voelen, maar ik heb zelf mijn eigen kindje ook verloren...en heb mijn vuisten gebald naar boven...
En was helemaal geen berusting...

Toen de dokter aan mijn bed stond...schreeuwde ik: WAAROM??????

Hij sprak de woorden uit...WIJ ZIJN GOD ZELF NIET!!!
God stuurde de handen van de doktoren...(God deed het dus niet fout)

Dat heb ik echter pas later leren verstaan...

""Eer dat dat kindje werd geboren...had ik het reeds bemind!!""

Maar God gaf wel zeker kracht naar kruis...voor mijn (toen nog) man en kinderen...

lieve knuffel voor je
en begrijp je schreeuw wel denk ik,
vaak heb ik zelf ook vaak geschreeuwd god waarom?
Inmiddels kon ik `god wat beter en dacht, hij gaat me niet antwoorden, later legt hij het me wel uit en begrijp ik het vast wel,
had zo,n verdriet, ben er mee na jezus gegaan, gezegd, ik begrijp niet warom, maar wilt u met ons zijn in dit alles.
en nee niet boos op God, zoiets was `gods bedoeling toch niet, zo denk ik er voortaan over.
Hij heeft zelf zijn eigen zoon aan het kruis laten gaan, om ons te redden .

vreselijk zo,n verlies voor je liefs
Kussende smiley

Berichten: 4097

MAMALOE463 schreef:

Zo is het Jol, als je je overgeeft in Gods handen, onvoorwaardelijk en je mag je laten leiden door Hem, dan zal je ontvangen, maar daaraan vooraf gaand zoekt eerst het koninkrijk Gods en al het andere zullen u toegeworpen worden.......

Maar dan rijst de volgende vraag bij mij op, en als je het koninkrijk Gods zoekt en gevonden hebt en je ontvangt vele zegeningen, maar ook een erge ziekte bv, is er dan ook overgave?
Moeilijk!

Zoals ik het zelf heb ervaren... is dat een hele aparte (pijnlijke) weg en weer een dimensie verder... waarin je God op een diepere of nieuwe manier leert kennen. Hij werd mij heel nabij en verrassend die "gans andere" die onvoorwaardelijk liefheeft, trouw is en Vriend blijft. Ik wil het nooit meer over doen... maar zou Hem ook niet zo en op die manier hebben leren kennen als in die donkere en zware periode waarin vlak naast mij en door mij heen de bom insloeg. Maar juist door die liefde, trouw en die Vriendschap ..wist ik dat Hij mij kent en vasthoudt en dat doet me in vertrouwen me overgeven, nooit wil ik Hem kwijt, kan ik zonder Hem. Begrijpen is een ander punt.. begrijpen doe ik het niet. Maar ik vertrouw.

Ja, God is goed.

Berichten: 4863

Als wij het niet meer begrijpen...begrijpt God het nog steeds....

En daar ga ik maar mee slapen....

(straks op bed....hoop ik Hem...nog (met eerbied gesproken) te ""spreken""

Berichten: 4097

WILLEMIJN232 schreef:

Ik denk dat het gewoon op je weg komt...Dat is het leven wat God blijkbaar met je voor heeft.....en wat ik altijd zeg en schrijf is dat God er altijd voor zorgt dat het weer goed komt op Zijn manier en Zijn wijze en dat is misschien niet de weg die jij voor ogen had/hebt.......
Maar daar mag je wel altijd op blijven hopen........maar boosheid en strijd richting God? Waarom zou je?

Lieve Willemijn, je staat op grijs op CM. Als je dit leest: dank je wel voor jouw getuigenis dat God altijd zorgt dat het weer goed komt op Zijn manier en Zijn wijze. Daarin ben je steeds krachtig, puur en waar-achtig.

Berichten: 4863

JOL252 schreef:

Lieve Willemijn, je staat op grijs op CM. Als je dit leest: dank je wel voor jouw getuigenis dat God altijd zorgt dat het weer goed komt op Zijn manier en Zijn wijze. Daarin ben je steeds krachtig, puur en waar-achtig.

Dat machtige-krachtige-puur en waarachtige...wens ik je ook toe Willemijn..

Berichten: 1095

MAMALOE463 schreef:

Ja dat begrijp ik Willemijn, maar ik bedoel het eigenlijk in het geestelijke, overgave moet je dan lezen als, kun je schikken in je lot wat God op je weg plaatst, of is er een strijd en boosheid naar God toe?

Ik zelf ben wel boos geweest op God, vooral verdrietig....
Later merk je pas, dat je niet boos op God was, wel op mij zelf....

Berichten: 4097

MAMALOE463 schreef:

Ja dat begrijp ik Willemijn, maar ik bedoel het eigenlijk in het geestelijke, overgave moet je dan lezen als, kun je schikken in je lot wat God op je weg plaatst, of is er een strijd en boosheid naar God toe?

Plaatst God ziekte op je weg? Ziekte is niet van Hem of iets wat Hij geeft, denk ik zelf. En boosheid en strijd mag echt wel een plek hebben, soms hoort dat bij het proces om ook hierin je over te geven aan Hem. Maar dat het Zijn wil is en dat Hij het op je weg plaatst vind ik een huiveringwekkende gedachte ...