Refoorbij?

Berichten: 2706

Een aardige aftrap voor een discussie:

http://www.eo.nl/tv/devijfdedag/reportage/reformatorisch-opgevoed-bevrijding-of-belasting/

Het gaat over mensen die om uiteenlopende redenen de refokerken hebben verlaten.

Hoe lang hebt u nagedacht over het woord ‘Refoorbij’?
“Over ‘Refoorbij’ heb ik niet lang nagedacht. In een gesprek met een andere post-refo probeerden we verschillende manieren uit om ons aan te duiden. Oud-refo’s? Post-refo’s? Ex-refo’s? In ieder geval waren we allemaal refo voorbij. Ik zocht een neutrale omschrijving. Het zijn ‘post-refo’s’ geworden. En ‘refoorbij’ was als aanduiding voor de ontmoetingsdagen in het kielzog geboren, net zo simpel als het hier beschreven staat.”

Wat hebt u met de Reformatorische traditie? Bent u zelf ook een post-refo?
“Ik ben zelf een post-refo. Christelijke gereformeerd geboren en getogen. Het was een kleine wereld waarin de kerk een grote plaats had. Ik ben er uit gestapt maar raakte daarmee ook een vertrouwde sociale omgeving kwijt. In mijn studententijd kwam ik meer post-refo’s tegen, al noemde ik die toen nog niet zo. Sommigen zijn tot op de dag van vandaag mijn beste vrienden. Ik gun iedere post-refo de mogelijkheid om met mensen te reflecteren op zijn of haar reformatorische wortels.”

Thomas, de citaten komen van het Internet en zijn dus niet van mij.

Berichten: 7083

Hai Thomas,

Ik vind het een heel interessant stuk!!!

Maar, zelfs ík heb nu geen tijd om het te beantwoorden, ja, even druk sinds heel kort. dus ik reageer wel later.

Goed onderwerp vind ik het hoor, om even op in te gaan! Daar heb ik wel het een en ander over te zeggen denk ik Lachende smiley

Laterz!!

Berichten: 3295

Als keurig gereformeerde gemeente opgevoede jongeman heb ik indertijd vrij rigoreus gebroken met die kerk.
Een aantal jaren nergens naar de kerk, daarna een paar jaar een pinkstergemeente bezocht, toen weer n jaar of wat niks.
Inmiddels actief lid bij een PKN gemeente.

Toch merk ik, door de jaren heen, dat de basis nooit weg was.
De achtergrond, het referentiekader dus, bleef altijd aanwezig.
Ook nu nog denk ik regelmatig nog bij de gang van zaken binnen onze gemeente: zo heb ik dat niet geleerd...

Berichten: 428

Ik pas zelf als GKV'er misschien niet helemaal (of helemaal niet Knipoog smiley

) in dit kader... Ik heb afgelopen weekend wel een kerkdienst mee gemaakt die in dit kader zou vallen. Maar toch vind ik de visie zoals die gegeven word erg negatief, zowel van de personen die de kerk uit zijn gegaan, als van andere personen die die mensen willen "helpen".

In de preek van afgelopen weekend vond ik in elk geval geen veroordelende of verkleinende woorden. Nou zegt dat natuurlijk niet zo bijster veel, 1 Dominee, 1 preek. Maar van de andere kant spreekt het wel van wat jou als persoon opvalt en opneemt in een preek of in gesprekken met je ouders en de leiders/leden van de gemeente waar je in opgroeide. En van wat je daar zelf in meeneemt in je eigen leven, en wat dit voor jou als persoon aan reacties oproept, en hoe je met die reacties omgaat, En hoe jij als persoon je daarin je eigen standpunten toetsend in vormt en relativeert.

Wat dat betreft dan dat mij in elk geval wel opvalt zijn de 2 lotgevallen die de kerk uitgingen, en nu nog steeds worstelen met een kokervisie, een visie die hun mogelijk/gedeeltelijk door anderen is aangeleerd/opgedrongen, maar een visie die zij zichzelf ook hebben aangeleerd en niet hebben afgelegd. Ik zie in hun huidige leven niet dat zij het leven in hun kerk hebben overdacht, over het hoe en waarom sommige dingen werden gedaan/gezegd, en hoe zij daar hun eigen mening nu over hebben gevormd. Ze zitten nog steeds vast in de oude kokervisie, en geven daar de kerk de schuld van, zonder daarvoor ook naar zich(haar)zelf te kijken.
Dan vind ik de godsdienstleraar die ook aanbod komt veel evenwichtiger, hij gaat de problemen niet uit de weg, maar weet ook te relativeren.

Berichten: 2978

Je was niet alleen refo,je hele wereld was refo,je buren,je vriendinnen,je school......alles!

Bij ons thuis was de haat tegen andere groeperingen groot.De fijnen moest je ontwijken want die zaten zondags voorin de kerk maar draaiden je door de week een poot uit........de hervormden scholden je uit voor vuile cocksiaan(alsof je als kind weet wat dat is)dus ging je alleen om met kerkgenootjes die dezelfde opvoeding als jij kregen.
Uiteraard zat mijn vader in de kerkeraad en kreeg mijn moeder vele kindertjes die ze probeerden op te voeden tot gewillige kerkgangers.
Op zondag deden wij niets,niet spelen,niet fietsen,alleen de kerkgang mocht.
Mijn ouders hebben in de jaren 60/70 een omslag gemaakt,mijn zussen mochten make-up op doen,we mochten schaatsen op zondag etc.,kortom;mijn vader ontdekte de liefdevolle God waarvan je ook mocht genieten Knipoog smiley

In mijn huwelijk ben ik weer de strengere kant opgegaan,de regels waren er zo mogelijk nog strenger maar je rolt mee in dat wereldje........tot je tegen die mantel der liefde oploopt waar wel erg veel onder verdween,toen heb ik de kerk de rug toegedraaid.

Nu bepaal ik enigszins mijn eigen regeltjes maar ik heb nog steeds moeite met plezier hebben op zondag,het schuldgevoel is groot en dat krijg je er niet meer uit denk ik.

Ik "draai" nu mee in de PKN,ik zie baptisten gedoopt worden,vier kerst bij de hervormden,gooi de handjes in de lucht bij een praise en soms zit ik zelfs tussen die fijnen voor een lekkere donderpreek.......... Knipoog smiley

Berichten: 7083

@ Leanne,

Goed en leuk geschreven Lachende smiley

Berichten: 1621

Ik heb alle door mensen bedachte regels en wetten overboord gegooid en het geloof behouden.
Last van een schuldgevoel daarover of angst voor God heb ik niet (meer). Wel blijft er altijd het tekortschieten tegenover God, of je je nu aan veel of weinig regels houdt. In het ``God liefhebben boven alles en je naasten als jezelf`` schiet je altijd te kort, maar ook dan mag je weten dat dit door het offer van Christus gedragen/vergeven is.

Kijken naar wat de Bijbel ons nu in deze tijd te zeggen heeft is voor mij een verrijking van mijn geloof. Leven uit de liefde van God voor mensen en zo er zijn voor anderen. Zo te leven geeft meer vreugde dan een angstgeloof.(zo dat al bestaat).
En juist door zo te leven in die vrijheid kan en mag je genieten van het leven, zelfs op zondag! Je mag er van uitgaan dat God toch ook niets liever wil dan zijn mensen gelukkig zien!

Berichten: 17

THOMAS968 schreef:

Een aardige aftrap voor een discussie:

http://www.eo.nl/tv/devijfdedag/reportage/reformatorisch-opgevoed-bevrijding-of-belasting/

Het gaat over mensen die om uiteenlopende redenen de refokerken hebben verlaten.

Hoe lang hebt u nagedacht over het woord ‘Refoorbij’?
“Over ‘Refoorbij’ heb ik niet lang nagedacht. In een gesprek met een andere post-refo probeerden we verschillende manieren uit om ons aan te duiden. Oud-refo’s? Post-refo’s? Ex-refo’s? In ieder geval waren we allemaal refo voorbij. Ik zocht een neutrale omschrijving. Het zijn ‘post-refo’s’ geworden. En ‘refoorbij’ was als aanduiding voor de ontmoetingsdagen in het kielzog geboren, net zo simpel als het hier beschreven staat.”

Wat hebt u met de Reformatorische traditie? Bent u zelf ook een post-refo?
“Ik ben zelf een post-refo. Christelijke gereformeerd geboren en getogen. Het was een kleine wereld waarin de kerk een grote plaats had. Ik ben er uit gestapt maar raakte daarmee ook een vertrouwde sociale omgeving kwijt. In mijn studententijd kwam ik meer post-refo’s tegen, al noemde ik die toen nog niet zo. Sommigen zijn tot op de dag van vandaag mijn beste vrienden. Ik gun iedere post-refo de mogelijkheid om met mensen te reflecteren op zijn of haar reformatorische wortels.”

Thomas, de citaten komen van het Internet en zijn dus niet van mij.

Reformatorisch opgevoed: bevrijding of belasting?
De rapportage laat zien dat een reformatorische opvoeding zowel een bevrijding als een belasting kan zijn.
We zien Ingrid die zich bevrijdt van haar belastende refro opvoeding en feestend tot leven komt. En Pieter die juist vindt dat de refro kerk/gemeenschap hoop en toost biedt.
Mensen reageren dus heel verschillend op hun opvoeding.
Het doet me een beetje aan de Amish (een gesloten geloofsgemeenschap in Amerika die zich bewust buiten de moderne wereld plaatst) denken. Men leeft volgens vaste eigen regels, de groep bepaalt hoe er geleefd wordt en het individu moet zich aanpassen.
Maar…zo rond het 16e levensjaar krijgen jonge mensen de kans om een jaar als ‘gewone’ Amerikanen te leven. Zodat ze daarna een bewuste keuze maken óf voor de Amish gemeenschap óf voor het andere leven. Sommige jongeren gaan dan helemaal los maar het grootste gedeelte gaat terug.
Ieder mens moet zelf de keuze maken of hij in het spoor van zijn opvoeding door wil gaan. Als mensen het reformatorische gedachtegoed aanhangen en zich daar goed bij voelen, is er geen reden voor verandering. Het wordt anders als mensen God alleen kennen als een straffende God, het geloof angst aanjaagt en men diep gebukt gaat onder besef van zonde.
Die mensen wens ik bevrijding toe. Er is een liefdevolle God en een blijde Boodschap!

Berichten: 17

LEANNE226 schreef:

Je was niet alleen refo,je hele wereld was refo,je buren,je vriendinnen,je school......alles!

Bij ons thuis was de haat tegen andere groeperingen groot.De fijnen moest je ontwijken want die zaten zondags voorin de kerk maar draaiden je door de week een poot uit........de hervormden scholden je uit voor vuile cocksiaan(alsof je als kind weet wat dat is)dus ging je alleen om met kerkgenootjes die dezelfde opvoeding als jij kregen.
Uiteraard zat mijn vader in de kerkeraad en kreeg mijn moeder vele kindertjes die ze probeerden op te voeden tot gewillige kerkgangers.
Op zondag deden wij niets,niet spelen,niet fietsen,alleen de kerkgang mocht.
Mijn ouders hebben in de jaren 60/70 een omslag gemaakt,mijn zussen mochten make-up op doen,we mochten schaatsen op zondag etc.,kortom;mijn vader ontdekte de liefdevolle God waarvan je ook mocht genieten Knipoog smiley

In mijn huwelijk ben ik weer de strengere kant opgegaan,de regels waren er zo mogelijk nog strenger maar je rolt mee in dat wereldje........tot je tegen die mantel der liefde oploopt waar wel erg veel onder verdween,toen heb ik de kerk de rug toegedraaid.

Nu bepaal ik enigszins mijn eigen regeltjes maar ik heb nog steeds moeite met plezier hebben op zondag,het schuldgevoel is groot en dat krijg je er niet meer uit denk ik.

Ik "draai" nu mee in de PKN,ik zie baptisten gedoopt worden,vier kerst bij de hervormden,gooi de handjes in de lucht bij een praise en soms zit ik zelfs tussen die fijnen voor een lekkere donderpreek.......... Knipoog smiley

Dat is geen prettig beeld wat jij schetst. Gelukkig dat jouw vader die ontdekking deed. En fijn dat je het belangrijkste hebt behouden.

Berichten: 5

Kijk het is erg lastig om te oordelen over alle refo kerken omdat deze toch veel van elkaar verschillen, onze gemeente werkt veel met andere kerken en doen veel dingen daarom ook samen..... Lachende smiley met blinkend witte tanden

Lachende smiley met blinkend witte tanden

Berichten: 535

REFO468 schreef:

Kijk het is erg lastig om te oordelen over alle refo kerken omdat deze toch veel van elkaar verschillen, onze gemeente werkt veel met andere kerken en doen veel dingen daarom ook samen..... Lachende smiley met blinkend witte tanden

het lijkt mij dat iedereen op zijn eigen manier zijn geloof beleefd
niet alleen in de refo-kerken zijn er veel verschillen maar ook in de niet-refo-kerken, in de PKN-kerk in mijn geboorteplaats zijn er die met een hoed op naar de kerk gaan en ook die met een lange broek aan het avondmaal deelnemen, "leven en laten leven" vind ik belangrijk, respecteer elkaars mening/geloof

Berichten: 5

GERRIT603 schreef:

het lijkt mij dat iedereen op zijn eigen manier zijn geloof beleefd
niet alleen in de refo-kerken zijn er veel verschillen maar ook in de niet-refo-kerken, in de PKN-kerk in mijn geboorteplaats zijn er die met een hoed op naar de kerk gaan en ook die met een lange broek aan het avondmaal deelnemen, "leven en laten leven" vind ik belangrijk, respecteer elkaars mening/geloof

Helemaal mee eens, ik ben het ook niet eens met TS trouwens. Het gaat om de drie-enig God, de invulling is meer kwestie van 'smaak'

Berichten: 202

Ik ben niet opgegroeid in de reformatorische kerk. Als kind leerden mijn ouders mij de liefde van God, het kinderlijke vertrouwen. Zonder voorwaarden van rokjes dragen, hoedje op, of andere zaken die ons zouden moeten onderscheiden van "de wereld".
Wel leerde ik me aanpassen aan verschillende gemeenten. Gewoon omdat het dingen waren die voor sommige mensen in die kerken belangrijk waren, en "waarom zou je aanstoot geven". Dat betekende in de ene plaats niet fietsen op zondag, en in de andere plaats een broek aan in de kerk mag voor en vrouw.
Ik kwam pas echt in aanraking met de "refo's"(akelig woord, maarja ff voor de duidelijkheid) op de middelbare school, en refoschool. Ik snapte niet waarom rokken en het liefst lang voor de meisjes, en waarom die woorden: "dat is van de wereld"
Ik merkte wel dat "wij, wij zetten onszelf apart, onderscheiden onszelf van de rest" en de nadruk op de voorzienigheid van God, killing was voor mij.
Ik ben blij dat mijn wortels niet liggen in die grond. Naar mijn idee wordt er teveel de nadruk gelegd op het uiterlijk en "zo hoort het".

Berichten: 5

WILMA729 schreef:

Ik merkte wel dat "wij, wij zetten onszelf apart, onderscheiden onszelf van de rest" en de nadruk op de voorzienigheid van God, killing was voor mij.

Ja, dat is erg jammer, mensen denken dat je dan 'dichter bij God staat' als je streng voor jezelf bent...

Berichten: 7083

THOMAS968 schreef:

Een aardige aftrap voor een discussie:

http://www.eo.nl/tv/devijfdedag/reportage/reformatorisch-opgevoed-bevrijding-of-belasting/

Het gaat over mensen die om uiteenlopende redenen de refokerken hebben verlaten.

Hoe lang hebt u nagedacht over het woord ‘Refoorbij’?
“Over ‘Refoorbij’ heb ik niet lang nagedacht. In een gesprek met een andere post-refo probeerden we verschillende manieren uit om ons aan te duiden. Oud-refo’s? Post-refo’s? Ex-refo’s? In ieder geval waren we allemaal refo voorbij. Ik zocht een neutrale omschrijving. Het zijn ‘post-refo’s’ geworden. En ‘refoorbij’ was als aanduiding voor de ontmoetingsdagen in het kielzog geboren, net zo simpel als het hier beschreven staat.”

Wat hebt u met de Reformatorische traditie? Bent u zelf ook een post-refo?
“Ik ben zelf een post-refo. Christelijke gereformeerd geboren en getogen. Het was een kleine wereld waarin de kerk een grote plaats had. Ik ben er uit gestapt maar raakte daarmee ook een vertrouwde sociale omgeving kwijt. In mijn studententijd kwam ik meer post-refo’s tegen, al noemde ik die toen nog niet zo. Sommigen zijn tot op de dag van vandaag mijn beste vrienden. Ik gun iedere post-refo de mogelijkheid om met mensen te reflecteren op zijn of haar reformatorische wortels.”

Thomas, de citaten komen van het Internet en zijn dus niet van mij.

Mijn reformatorische ervaringen beperken zich tot 2 buurmeisje in mijn vorige huis. Heel aaardig, vriendelijk, lief: of ik een bakkie wil komen doen, en als er wat is, of ik heb iets nodig bel ik maar even aan, dat soort dingen.

Ja, en hier woont ook een reformatorisch meisje(vrouw), althans, zo ziet ze eruit.
En ja, ze is een beetje sjagerijnig, ja, eigenlijk de enige keren dat ze vriendelijk naar me keek, was als ik er heel netjes uitzag, en ook een jurkje of een rokje droeg.

En ja, dan natuurlijk mijn reformatorische psycholoog, ja, die had zijn geloof 'op een laag pitje gezet'. Tijdens zijn studie, ja, en doordat hijzelf alle dogma's van zich had afgegooid, ja, kon hij mij mooi helpen.
Bijvoorbeeld met dat ik zei ik kan niet scheiden want ik ben christelijk, toen zei hij van ja, dan ben je net als de farizeeers. ja, en dat zetten me wel aan het denken.
En ook andere dingen, soortgelijk.
Ja, wat je ziet is dat in evangelische en dergellijke groepen, je vaak dezelfde dogma's ziet als in 'zware kerken'.

Maar ja, dat er onderling ook nog zoveel verschil was tussen de traditionlen, ja, dat wist ik niet.

Quote:

Leanne: Bij ons thuis was de haat tegen andere groeperingen groot.De fijnen moest je ontwijken want die zaten zondags voorin de kerk maar draaiden je door de week een poot uit........de hervormden scholden je uit voor vuile cocksiaan(alsof je als kind weet wat dat is)dus ging je alleen om met kerkgenootjes die dezelfde opvoeding als jij kregen.

Ja, ik hoorde het weleens van mijn zwager, over de katholieken en de protestanten, net zoals je in Ierland zag, maar ja, dat het zó erg was, wist ik absoluut niet.
Daar kom ik pas de laatste jaren achter....

Ja, en in de GVK hoorde ik een keer bij bijbelstudie een meisje vertellen van ja, dat ze zulke aardige buren had/heeft, en ja, dat ze het zo erg vindt, en zich niet kan voorstellen dat die mensen dus naar de hel gaan...

Dan denk ik, ze gaan natuurlijk niet naar de hel, zie romeinen 2, over dat de wet van nature in het hart van de heidenen zit, en die ook van nature doen wat de wet gebied.

En dan nog, als je dat anders leest: iemand kan nog op latere leeftijd gaan geloven...

Ik vind het zóo makkelijk, als mensen mij dingen vragen, en ik begin over het geloof, dat ik het zonder geloof nooit had gered, dat leg ik dan uit.
En ja, ik zeg er ook altijd even bij, of als ze ernaar vragen, dat het 'naar de kerk gaan' daar helemaal niets mee te maken heeft; en dan ik zelf ook niet naar 'de kerk' ga.
(ja, het zit uiteindelijk wel in de planning, maar ja nu even niet, ik ken ze wel...)

Want ja, ik ben ook bang dat ze kerk met geloof gaan associeren, of christelijke programma's oid met geloof, en dan denken bekijk het maar.
En zo zijn er al best wat mensen (weer) gaan geloven door dingen die ik zei Engeltje smiley

Berichten: 5

Dit is misschien een achterhaalde discussie aan het worden, ik duidelijk een 'kentering' in het starre denken van Refo kerken....

Een klein jaartje terug was het niet goed om Katholiek te zijn, nu zijn de Refo kerken ff aan de buurt en straks waarschijnlijk de Evangelische hoek (vol) aan de buurt.

Ben zelf op latere leeftijd bekeert,en ja ik voel mij thuis in zo'n Refo kerk, had eerst wel mijn twijfels maar dat waren meer vooroordelen, ook was ik even in een bevindelijke stroming geweest maar ook daar was van 'starheid' geen sprake....

Tuurlijk is het anders in een 'gesloten gemeenschap' zoals Urk of Staphorst, maar ook daar zie ik duidelijk behoefte aan vernieuwing in structuur, dit hoeft zeker niet te betekenen dat wij afdoen aan het Woord van God dat is immers DE Waarheid, ieder woord moeten wij serieus nemen het is immers het Handboek naar Leven (hoofdletter L).

Verder leef ik gewoon mijn leven, zoek niet 'overal en altijd' het kwaad erachter, speel gewoon mijn fantasy games, lord of the rings vind ik in nog steeds een geweldige film en ook over harry potter en K3 moet iedereen zijn eigen weg hierin volgen