Kunst

Berichten: 781

Op zoek naar de betekenis van kunst

Wat is kunst? En waarom? En waarom kunst? Deze vragen stel ik mijzelf al een tijdje. Iedereen heeft zo zijn of haar eigen opvattingen over kunst. Veel hiervan is volgens mij onbewust. Gecreëerd door cultuur, associaties, interpretaties en eigen voorkeuren. Is het dan zo belangrijk om een sluitende definitie van kunst te hebben? Misschien voor velen niet. Voor mij wel. Mijn opvattingen over kunst blijken bij nader inzien minder goed gefundeerd te zijn dan ik dacht. Mijn gedachten over kunst lijken steeds meer te botsen met de huidige gangbare opvattingen. Vandaar mijn queeste.

Het schilderij aan de muur

Kunst wordt geassocieerd met expressie en creativiteit. Maar niet alle expressie en creativiteit is kunst. Een (bloemetjes-)behang ervaren we niet als kunstzinnige uiting. Het landschapschilderij dat daar bovenop gehangen wordt weer wel. Mits het aan bepaalde voorwaarden voldoet natuurlijk. Waarom hangen we schilderijen aan de muur? Hebben we kunst eigenlijk wel nodig of kunnen we net zo goed, of misschien zelfs beter zonder? Waar zouden we zijn zonder creativiteit?

Zoektocht van het individu

Kunst ontstaat niet 'zomaar', er gaat een heel proces aan vooraf. De zoektocht van de kunstenaar voordat hij zijn gedachten, gevoelens en persoonlijkheid uitgiet in een vorm. Soms echter is de zoektocht van de kunstenaar niet zichtbaar in het eindprodukt. Dan lijkt het alsof alleen het produkt van belang is. Maar hoe verhouden die 2 zich tot elkaar? Wat is er uiteindelijk het belangrijkste: het proces of het eindprodukt? Zoeken of vinden? En dan tenslotte, gevonden worden?

Veel kunst is individualistisch. Persoonlijke expressie, opvattingen en associaties staan dan centraal. Is dit een uitvloeisel van onze individualistische samenleving of is het inherent aan en essentieel voor kunst? Als het proces ook van evident belang is, zouden samenwerkingsvormen dan niet de voorkeur verdienen boven individuele expressie? Of zijn zij gelijkwaardig en kunnen zij naast elkaar bestaan? Welke samenwerkingsvormen zouden een verrijking kunnen zijn voor zowel proces als produkt?

Kunst om de kunst

Waarom hebben kunstenaars hun creatieve talenten meegekregen? Om hun gedachtegoed te delen met anderen? Onderscheidt hun manier van denken zich dan zodanig van anderen dat dit een geheel andere taal noodzakelijk maakt? Is de manier waarop kunstenaars de werkelijkheid beleven 'anders' en is het van belang dat men zich daarvan op de hoogte stelt? Wat voegt dit toe aan ons bestaan? Moet kunst wel iets toevoegen aan ons bestaan? Staan kunstenaars op zichzelf of staan zij in dienst van de samenleving, al dan niet vereerd of verguisd? Of staan zij juist 'buiten' de samenleving en hoeft kunst op geen enkele wijze een bepaalde mate van maatschappelijke relevantie in zich te dragen? Of bepaalt iedere kunstenaar zelf zijn of haar positie ten opzichte van de samenleving... of is deze benadering weer te individualistisch gedacht en dus te zeer geconformeerd aan onze individualistische gedachtenpatronen?

Zoals je ziet ben ik er nog niet uit. En dan heb ik het nog niet eens gehad over de inhoud. Of esthetiek. Of de normen en criteria die je op kunst zou kunnen loslaten. De innige verhouding van kunst met religie en filosofie...

Wat vinden jullie?

Berichten: 267

[quote=CARMEN073]Op zoek naar de betekenis van kunst

Wat is kunst? En waarom? En waarom kunst? Deze vragen stel ik mijzelf al een tijdje. Iedereen heeft zo zijn of haar eigen opvattingen over kunst. Veel hiervan is volgens mij onbewust. Gecreëerd door cultuur, associaties, interpretaties en eigen voorkeuren. Is het dan zo belangrijk om een sluitende definitie van kunst te hebben? Misschien voor velen niet. Voor mij wel. Mijn opvattingen over kunst blijken bij nader inzien minder goed gefundeerd te zijn dan ik dacht. Mijn gedachten over kunst lijken steeds meer te botsen met de huidige gangbare opvattingen. Vandaar mijn queeste.

Het schilderij aan de muur

Kunst wordt geassocieerd met expressie en creativiteit. Maar niet alle expressie en creativiteit is kunst. Een (bloemetjes-)behang ervaren we niet als kunstzinnige uiting. Het landschapschilderij dat daar bovenop gehangen wordt weer wel. Mits het aan bepaalde voorwaarden voldoet natuurlijk. Waarom hangen we schilderijen aan de muur? Hebben we kunst eigenlijk wel nodig of kunnen we net zo goed, of misschien zelfs beter zonder? Waar zouden we zijn zonder creativiteit?

Ja, ik denk dat een mens niet zonder kan. We zijn naar Gods gelijkenis geschapen. Alleen al het feit dat we de mogelijkheid hebben om keuzes te maken, maakt dat we met creativiteit te maken hebben. Beslissingen zijn niet zwart of wit. We hebben gedachten, zijn geen machines.

Zoektocht van het individu

Kunst ontstaat niet 'zomaar', er gaat een heel proces aan vooraf. De zoektocht van de kunstenaar voordat hij zijn gedachten, gevoelens en persoonlijkheid uitgiet in een vorm. Soms echter is de zoektocht van de kunstenaar niet zichtbaar in het eindprodukt. Dan lijkt het alsof alleen het produkt van belang is. Maar hoe verhouden die 2 zich tot elkaar? Wat is er uiteindelijk het belangrijkste: het proces of het eindprodukt? Zoeken of vinden? En dan tenslotte, gevonden worden?

Veel kunst is individualistisch. Persoonlijke expressie, opvattingen en associaties staan dan centraal. Is dit een uitvloeisel van onze individualistische samenleving of is het inherent aan en essentieel voor kunst? Als het proces ook van evident belang is, zouden samenwerkingsvormen dan niet de voorkeur verdienen boven individuele expressie? Of zijn zij gelijkwaardig en kunnen zij naast elkaar bestaan? Welke samenwerkingsvormen zouden een verrijking kunnen zijn voor zowel proces als produkt?

Kunst om de kunst

Waarom hebben kunstenaars hun creatieve talenten meegekregen? Om hun gedachtegoed te delen met anderen? Onderscheidt hun manier van denken zich dan zodanig van anderen dat dit een geheel andere taal noodzakelijk maakt? Is de manier waarop kunstenaars de werkelijkheid beleven 'anders' en is het van belang dat men zich daarvan op de hoogte stelt? Wat voegt dit toe aan ons bestaan? Moet kunst wel iets toevoegen aan ons bestaan? Staan kunstenaars op zichzelf of staan zij in dienst van de samenleving, al dan niet vereerd of verguisd? Of staan zij juist 'buiten' de samenleving en hoeft kunst op geen enkele wijze een bepaalde mate van maatschappelijke relevantie in zich te dragen? Of bepaalt iedere kunstenaar zelf zijn of haar positie ten opzichte van de samenleving

Zijn wij niet allemaal verschillend geschapen? Beleeft niet iedereen de dingen individueel? Je kunt nog zo gelijkgestemd zijn, maar toch verschillend. Hebben we niet allemaal een andere taal om ons te uiten? Ook mensen die zeggen niet creatief te zijn, zijn het ook. Dragen we allemaal de zelfde kleding, het zelfde soort schoenen, richten we allemaal op de zelfde manier ons huis in, etc.
Kunst voegt wel degelijk iets toe aan ons bestaan. Je kunt je afvragen of we wel bestaan zonder kunst? Gezien vanuit de creativiteit van de schepping. Kunstenaars horen dus nooit buiten de dienst van de samenleving te staan, omdat ze een wezenlijk deel van de samenleving vormen. Hoe de samenleving of de kunstenaar daar mee omgaat?

PS
m'n reactie had in kleur gemoeten, maar lukte me niet Twijfelende smiley

sorry

Berichten: 781

Dank voor je reactie Mamy!

k Zal ff creatief doen voor je Lachende smiley

Quote:

Op zoek naar de betekenis van kunst

Wat is kunst? En waarom? En waarom kunst? Deze vragen stel ik mijzelf al een tijdje. Iedereen heeft zo zijn of haar eigen opvattingen over kunst. Veel hiervan is volgens mij onbewust. Gecreëerd door cultuur, associaties, interpretaties en eigen voorkeuren. Is het dan zo belangrijk om een sluitende definitie van kunst te hebben? Misschien voor velen niet. Voor mij wel. Mijn opvattingen over kunst blijken bij nader inzien minder goed gefundeerd te zijn dan ik dacht. Mijn gedachten over kunst lijken steeds meer te botsen met de huidige gangbare opvattingen. Vandaar mijn queeste.

Het schilderij aan de muur

Kunst wordt geassocieerd met expressie en creativiteit. Maar niet alle expressie en creativiteit is kunst. Een (bloemetjes-)behang ervaren we niet als kunstzinnige uiting. Het landschapschilderij dat daar bovenop gehangen wordt weer wel. Mits het aan bepaalde voorwaarden voldoet natuurlijk. Waarom hangen we schilderijen aan de muur? Hebben we kunst eigenlijk wel nodig of kunnen we net zo goed, of misschien zelfs beter zonder? Waar zouden we zijn zonder creativiteit?

Ja, ik denk dat een mens niet zonder kan. We zijn naar Gods gelijkenis geschapen. Alleen al het feit dat we de mogelijkheid hebben om keuzes te maken, maakt dat we met creativiteit te maken hebben. Beslissingen zijn niet zwart of wit. We hebben gedachten, zijn geen machines.

Dat vind ik een interessante gedachte; de verbinding tussen keuzes maken en creativiteit.

Quote:

Zoektocht van het individu

Kunst ontstaat niet 'zomaar', er gaat een heel proces aan vooraf. De zoektocht van de kunstenaar voordat hij zijn gedachten, gevoelens en persoonlijkheid uitgiet in een vorm. Soms echter is de zoektocht van de kunstenaar niet zichtbaar in het eindprodukt. Dan lijkt het alsof alleen het produkt van belang is. Maar hoe verhouden die 2 zich tot elkaar? Wat is er uiteindelijk het belangrijkste: het proces of het eindprodukt? Zoeken of vinden? En dan tenslotte, gevonden worden?

Veel kunst is individualistisch. Persoonlijke expressie, opvattingen en associaties staan dan centraal. Is dit een uitvloeisel van onze individualistische samenleving of is het inherent aan en essentieel voor kunst? Als het proces ook van evident belang is, zouden samenwerkingsvormen dan niet de voorkeur verdienen boven individuele expressie? Of zijn zij gelijkwaardig en kunnen zij naast elkaar bestaan? Welke samenwerkingsvormen zouden een verrijking kunnen zijn voor zowel proces als produkt?

Kunst om de kunst

Waarom hebben kunstenaars hun creatieve talenten meegekregen? Om hun gedachtegoed te delen met anderen? Onderscheidt hun manier van denken zich dan zodanig van anderen dat dit een geheel andere taal noodzakelijk maakt? Is de manier waarop kunstenaars de werkelijkheid beleven 'anders' en is het van belang dat men zich daarvan op de hoogte stelt? Wat voegt dit toe aan ons bestaan? Moet kunst wel iets toevoegen aan ons bestaan? Staan kunstenaars op zichzelf of staan zij in dienst van de samenleving, al dan niet vereerd of verguisd? Of staan zij juist 'buiten' de samenleving en hoeft kunst op geen enkele wijze een bepaalde mate van maatschappelijke relevantie in zich te dragen? Of bepaalt iedere kunstenaar zelf zijn of haar positie ten opzichte van de samenleving

Zijn wij niet allemaal verschillend geschapen? Beleeft niet iedereen de dingen individueel? Je kunt nog zo gelijkgestemd zijn, maar toch verschillend. Hebben we niet allemaal een andere taal om ons te uiten? Ook mensen die zeggen niet creatief te zijn, zijn het ook. Dragen we allemaal de zelfde kleding, het zelfde soort schoenen, richten we allemaal op de zelfde manier ons huis in, etc.
Kunst voegt wel degelijk iets toe aan ons bestaan. Je kunt je afvragen of we wel bestaan zonder kunst? Gezien vanuit de creativiteit van de schepping. Kunstenaars horen dus nooit buiten de dienst van de samenleving te staan, omdat ze een wezenlijk deel van de samenleving vormen. Hoe de samenleving of de kunstenaar daar mee omgaat?

Hm, dieren maken geen kunst en die bestaan toch ook. Hoewel je daar natuurlijk veel op kunt afdingen; zeker als je de definitie van kunst nog niet rond hebt. Is een vogelnestje kunst?

Zie jij kunst vooral als een vorm van expressie?

Je laatste vraag is 1tje die mij ook erg bezighoudt. Als de kunstenaar een wezenlijk deel van de samenleving vormt; hoe zou dit er dan uit moeten of kunnen zien. En; hoe staat het met de huidige positie van de kunstenaar in of buiten onze samenleving? Gaan we er goed mee om of niet?

PS
m'n reactie had in kleur gemoeten, maar lukte me niet sorry

Bij deze Knipoog smiley

Wil de volgende a.u.b. int groen reageren? Lachende smiley met blinkend witte tanden

Berichten: 267

CARMEN073 schreef:

Dank voor je reactie Mamy!

k Zal ff creatief doen voor je Lachende smiley

Ja, ik denk dat een mens niet zonder kan. We zijn naar Gods gelijkenis geschapen. Alleen al het feit dat we de mogelijkheid hebben om keuzes te maken, maakt dat we met creativiteit te maken hebben. Beslissingen zijn niet zwart of wit. We hebben gedachten, zijn geen machines.

Dat vind ik een interessante gedachte; de verbinding tussen keuzes maken en creativiteit.

Zijn wij niet allemaal verschillend geschapen? Beleeft niet iedereen de dingen individueel? Je kunt nog zo gelijkgestemd zijn, maar toch verschillend. Hebben we niet allemaal een andere taal om ons te uiten? Ook mensen die zeggen niet creatief te zijn, zijn het ook. Dragen we allemaal de zelfde kleding, het zelfde soort schoenen, richten we allemaal op de zelfde manier ons huis in, etc.
Kunst voegt wel degelijk iets toe aan ons bestaan. Je kunt je afvragen of we wel bestaan zonder kunst? Gezien vanuit de creativiteit van de schepping. Kunstenaars horen dus nooit buiten de dienst van de samenleving te staan, omdat ze een wezenlijk deel van de samenleving vormen. Hoe de samenleving of de kunstenaar daar mee omgaat?

Hm, dieren maken geen kunst en die bestaan toch ook. Hoewel je daar natuurlijk veel op kunt afdingen; zeker als je de definitie van kunst nog niet rond hebt. Is een vogelnestje kunst?
Zie jij kunst vooral als een vorm van expressie?

[color=#008000]
Ik geloof zeker dat dieren ook een vorm van kunst gebruiken. Misschien meer onbewust dan mensen. Maar inderdaad is voor sommige dieren het maken van het mooiste (kunstigste) nest, de beste balsdansjes, de mooiste en kunstigste geluiden maken essentieel voor het verkrijgen van een partner, dus voor hun voortbestaan. Maar wij zijn ons er ook niet altijd van bewust dat wij met een vorm van kunst bezig zijn. Ik zie kunst niet vooral als een vorm van expressie, omdat ik kunst veel ruimer zie. Of moet ik eerder zeggen dat ik het uiten van creativiteit eigenlijk normaler vind als het proberen in te houden. Als beelddrager van God hebben we allemaal een zekere kunstzinnigheid in ons. De ene heeft het alleen in een grotere mate (soms als specifieke gave) dan de ander. Je kunt dat bij kleine kinderen ook goed zien. Zet ze maar eens in een zandbak met vormpjes en een schepje. Het ene kind zal met de vormpjes taartjes maken of een beestje of een autotje. Een ander kind maakt een heus kasteel. Maar allen hebben de neiging om het gemaakte te versieren. De een sober, de ander heel uitgebreid. In zekere zin is deze behoefte om je zelf te uiten dus weldegelijk kunst. Of je nu vaardigheden hebt, professioneel bezig bent, of heel simpel, of zelfs niet eens beseft dat je met kunst bezig bent, doet er eigenlijk niet toe. Je doet het omdat je niet anders kan. Daar heb je het weer: Naar Gods gelijkenis geschapen!

Je laatste vraag is 1tje die mij ook erg bezighoudt. Als de kunstenaar een wezenlijk deel van de samenleving vormt; hoe zou dit er dan uit moeten of kunnen zien. En; hoe staat het met de huidige positie van de kunstenaar in of buiten onze samenleving? Gaan we er goed mee om of niet?

Ik denk dat kunst veel meer bewust moet worden beseft. Als je kijkt naar het oude testament, waar kunst geheel geintegreerd was... En niet alleen ten tijde van de tempelbouwers. Je komt het op heel veel plaatsen tegen. Zo hoort het ook. Ik denk dat er veel te veel de nadruk gelegd word op de uitingen. En niet op de inhoud. Dan krijg je een elitair groepje wat geliefd of verguisd wordt. En helaas is dat al eeuwen aan de gang. Terwijl juist kunst heel normaal bij een samenleving geïntegreerd behoort te zijn.
Het mag er niet buiten staan.

[color=FF0000]Bij deze Knipoog smiley

Wil de volgende a.u.b. int groen reageren? Lachende smiley met blinkend witte tanden

Berichten: 781

Trug naar de natuur, k citeer alleen nog groen Lachende smiley

Quote:

Ik denk dat kunst veel meer bewust moet worden beseft. Als je kijkt naar het oude testament, waar kunst geheel geintegreerd was... En niet alleen ten tijde van de tempelbouwers. Je komt het op heel veel plaatsen tegen. Zo hoort het ook. Ik denk dat er veel te veel de nadruk gelegd word op de uitingen. En niet op de inhoud. Dan krijg je een elitair groepje wat geliefd of verguisd wordt. En helaas is dat al eeuwen aan de gang. Terwijl juist kunst heel normaal bij een samenleving geïntegreerd behoort te zijn. Het mag er niet buiten staan.

Het grappige is dat er met regelmaat een generatie kunstenaars opstaat die dit wil en die tracht de kunst te democratiseren. Tot op heden is dit echter niet echt gelukt.

Jij hebt het over een elitair groepje dat geliefd of verguisd wordt, en mijn vraag is dan; door wie? Ik heb de indruk dat veel moderne kunst ook uitsluitend gewaardeerd en begrepen wordt door een elitair groepje. Op zich is dat natuurlijk niet verboden. Maar ik vraag me wel af in hoeverre deze constructie door de commercie in stand gehouden wordt.

Soms bekruipt mij het 'nieuwe-kleren-van-de-keizer-gevoel.... Maar dat mag ik natuurlijk niet zeggen Smiley met dichtgeplakte mond

Berichten: 267

CARMEN073 schreef:

Trug naar de natuur, k citeer alleen nog groen Lachende smiley

Het grappige is dat er met regelmaat een generatie kunstenaars opstaat die dit wil en die tracht de kunst te democratiseren. Tot op heden is dit echter niet echt gelukt.

Jij hebt het over een elitair groepje dat geliefd of verguisd wordt, en mijn vraag is dan; door wie? Ik heb de indruk dat veel moderne kunst ook uitsluitend gewaardeerd en begrepen wordt door een elitair groepje. Op zich is dat natuurlijk niet verboden. Maar ik vraag me wel af in hoeverre deze constructie door de commercie in stand gehouden wordt.

Soms bekruipt mij het 'nieuwe-kleren-van-de-keizer-gevoel.... Maar dat mag ik natuurlijk niet zeggen Smiley met dichtgeplakte mond

Natuurlijk mag je dat zeggen. Ik denk dat je daar groot gelijk in hebt. De commercie heeft er zeker een groot aandeel in. Zolang mensen te weinig met kunstvormen geconfronteerd worden, blijven ze ongeïnteresseerd. En dan kan er wel een groep kunstenaars zijn, die het willen "democratiseren" maar wanneer gaan mensen daar voor openstaan. Ik denk dat onze media hier veel aan zou kunnen doen. maar ja, de commercie, hè.....
Ik merk wel dat er hier in Zeeland steeds meer over kunst in de streekkrantjes staat. Heel laagdrempelig. Je hebt bv. in de zomer twee maal een weekend een kunst-en cultuur route in Wemeldinge. Veel aankondigingen van exposities en evenementen etc.
Door laagdrempelig kennis te maken met allerlei vormen van kunst -en je weet, dat zie ik echt heel ruim- kun je tegengas geven tegen al het elitair gedoe. Laat degene die iets maakt, maar uitleggen hoe en waarom. En dan ook liefst in begrijpelijke taal. Veel en vaak. Dan komt er vanzelf begrip. Vechten tegen de bierkaai..? Nee, gewoon blijven vertellen wat je mooi vindt en aanspreekt.

Berichten: 634

een tip
Een paar jaartjes kunstgeschiedenis volgen geeft je diepgang in beleving en de tijdsgeest waarin bepaalde kunst ontstaat.

Het zijn toch wel vaak rare snuiters hé die kunstenaars Knipoog smiley

Berichten: 267

XABIA794 schreef:

een tip
Een paar jaartjes kunstgeschiedenis volgen geeft je diepgang in beleving en de tijdsgeest waarin bepaalde kunst ontstaat.

Het zijn toch wel vaak rare snuiters hé die kunstenaars Knipoog smiley

Ja Xabia, je hebt helemaal gelijk als je me voor een leek aanziet. Maar ik denk dat je ook als leek over kunst mag nadenken. En er net zo goed van mag genieten. En er bestaan ook heel wat mensen die "gewoon" genieten van de amateur kunst die zij uitoefenen. En misschien zie je hun werk wel als zeer naïef. Maar gaat het dan niet om de beleving?
Ik begrijp best dat je me een andere kijk op kunst gunt. Maar ga ik er meer van genieten als ik de tijdgeest versta waarin bepaalde kunst is ontstaan? Ik wil zo als ik ben graag genieten en vooral ontdekken. En heel misschien ga ik als ik oud ben dan nog wel eens op cursus. Maar laat me nu maar zijn die ik ben: een leek Verlegen lachende smiley

En ja, kunstenaars zijn rare snuiters. Maar goed dat de Heere ze naar zijn beeld geschapen heeft. Is hij niet DE Kunstenaar????? Knipoog smiley