Laat de doden hun doden begraven.

Berichten: 93

Wat bedoelt Jezus met deze voor mij toch best wel vreemde en botte uitspraak?

Berichten: 231

MANNA420 schreef:

Wat bedoelt Jezus met deze voor mij toch best wel vreemde en botte uitspraak?

?????? Ben heel benieuwd of iemand hier een antwoord op heeft....

Berichten: 1149

Wat is het belangrijkste van alles?

Juist Jezus volgen.

Hij geeft aan,dat als Hij ons vraagt te volgen,we niet meer bekommernis moeten hebben om wat ons persoonlijk aangaat, maar Zijn belang boven alles stellen.

Dat Hij dat zei,was naar aanleidng welke excusses men bedacht alvorens Hem te willen volgen

Berichten: 294

MANNA420 schreef:

Wat bedoelt Jezus met deze voor mij toch best wel vreemde en botte uitspraak?

Manna, ik denk dat we ook moeten kijken naar de hele contekst waarin het geheel staat.
Hier staat de Heere Jezus, die net bevel heeft gegeven om naar overzijde van het meer te varen. En wel met een doel. Dat wist niemand, maar Jezus wel. Daar, aan de overzijde, waren een paar mensen, in de macht van de duivel. En de duivel doet niets anders dan Gods werkt tegenhouden, en dat zien te beletten. Zo ook hier.
Het lijkt allemaal erg hard. Maar zie naar de bezetenen, twee mensen, die een heel gebied onveilig maakten. Ik zie het zo, dat de duivel hier mensen gebruikte om de Heere Jezus tegen te houden. Eerst een schriftgeleerde, en nu één van zijn volgelingen. En dan is Jezus duidelijk, en zegt, als je mij wilt volgen, dan is er geen uitstel mogelijk, maar "heden zo gij Mijn stem hoort." Hou Mij nu niet langer tegen, en laat het begraven over aan hen die Mij niet volgen.
Het gevolg is, dat er een woeste zee het schip probeerde tegen te houden. In mijn gedachten is dat weer de duivel, die nu de natuur gebruikt om Jezus tegen te houden. Maar Jezus was aan boord, en al sliep Hij, tegenhouden was nooit mogelijk. En daarom, de Heere Jezus sprak Zijn discipelen liefde vol toe, wat zijn jullie nu toch bang, jullie klein gelovigen, en Hij bestrafte de wind (de duivel, anders hoefde de Heere Jezus niet te bestraffen), en daarna kwam de Heere Jezus bij Zijn doel. En de duivelen spraken Hem toe, en vroegen of Hij hen al kwam pijnigen voor de tijd. En zij baden Hem, wetende dat als de Heere Jezus ging spreken, ze luisteren moesten, en vroegen of als Hij ze zou uitwerpen uit deze mensen, of ze in de zwijnen mochten varen. En dat stond Hij toe.
Hier blijkt dan Gods liefde naar de mens, Hij kon niet langer wachten. Zie markus 5:5, hoe één van de twee zichzelf pijnigde. en hij hete legio, vanwege de vele duivelen die in hem woonde. Voor deze mens had de Heere Jezus meer haast, dan om toe te staan dat eerst iemand zijn vader begroef.

In deze contekst gezien, was de Heere Jezus dus helemaal niet hard, en was de uitspraak niet bot, maar juist vol haast, om één zondaar, die gekweld werd door duivelse machten, te verlossen, en wel zo snel mogelijk. Dat is ZIJN liefde.

Berichten: 5057

MANNA420 schreef:

Wat bedoelt Jezus met deze voor mij toch best wel vreemde en botte uitspraak?

Als de man bij Jezus komt en zegt, Laat mij eerst mijn vader begraven, heeft hij het er niet over dat zijn vader pas overleden is. Zijn vader leefde nog, het duurde nog wel een poosje voordat hij overleed.
Jezus bedoelde in mijn ogen het volgende: als Hij mensen roept om Hem te volgen, kunnen we altijd bezwaren uiten. Het komt niet uit, we hebben eerst andere verantwoordelijkheden. En hoe vaak gebeurt dat niet, dat mensen wel God willen volgen, maar op hun tijd, als het hun uit komt.

Berichten: 7083

MANNA420 schreef:

Wat bedoelt Jezus met deze voor mij toch best wel vreemde en botte uitspraak?

Dat de doden(mensen die geestelijk dood zijn), hun doden maar moeten begraven, maw, zich maar bezig moeten houden met dode(nietszeggende) dingen...

Ja, het is een symbolische vergelijking denk ik...

Berichten: 206

De doden = zijn de ongelovigen. Dus de ongelovigen begraven de ongelovigen. De Heere Jezus Christus is opgestaan uit de dood, wie dat gelooft gaat pas leven, erft het met Hem.

Bovendien, als de bruidegom (de Heere Jezus) aanwezig is, ga je je niet bezighouden met wat er in de wereld is.

Mat 26:11 Want de armen hebt gij altijd met u, maar Mij hebt gij niet altijd.

Als Hij er is, dan ga je je toch niet bezighouden waar rouw is? Bovenstaande vers gaat weliswaar over de armen, maar Hij wil er mee zeggen dat wanneer Hij er nu is, dat ze begeren aan Zijn voeten te zitten, zoals Maria het goede deel had gekozen, en Martha spreekwoordelijk de doden aan het begraven was. Zij hield zich bezig met wat er in de wereld was i.p.v. Gods Woord.

Het is echter ook een aanwijzing voor het NU! We hebben de Bijbel en we zouden deze onderzoeken door Schrift met Schrift te gaan vergelijken, want alles wat we in dit leven, in dit nieuwe leven, kunnen leren van Hem, dat staat voor de eeuwigheid. In de eeuwigheid kun je er niks meer aan toevoegen. In de hemel is een zelfder heerschappij als bijv. in het leger. Hoeveel God door jou heeft kunnen doen bepaald je aanzien aldaar.

Hoe kan God iets door jou doen? Als jij Hem kent, en dus Zijn Woord, kan Hij je gebruiken voor Zijn doel. Vele mensen trekken onvoorbereid de wereld in en kunnen geen vragen beantwoorden omdat ze geen Schriftkennis hebben.

Denk maar aan Paulus die eerst als Saulus de G4emeente heeft vervolgd, die N.B. in de leer was geweest bij Gamaliël, maar toen God hem op de weg naar Damascus in zijn nekvel greep, ging hij eerst naar de berg.. hij kreeg een volledige herscholing om nu niet vanuit wet te leven maar vanuit de genade!

Berichten: 2533

Mooie uitleg Tallguy

Berichten: 294

TALLGUY817 schreef:

De doden = zijn de ongelovigen. Dus de ongelovigen begraven de ongelovigen. De Heere Jezus Christus is opgestaan uit de dood, wie dat gelooft gaat pas leven, erft het met Hem.

Bovendien, als de bruidegom (de Heere Jezus) aanwezig is, ga je je niet bezighouden met wat er in de wereld is.

Mat 26:11 Want de armen hebt gij altijd met u, maar Mij hebt gij niet altijd.

Als Hij er is, dan ga je je toch niet bezighouden waar rouw is? Bovenstaande vers gaat weliswaar over de armen, maar Hij wil er mee zeggen dat wanneer Hij er nu is, dat ze begeren aan Zijn voeten te zitten, zoals Maria het goede deel had gekozen, en Martha spreekwoordelijk de doden aan het begraven was. Zij hield zich bezig met wat er in de wereld was i.p.v. Gods Woord.

Het is echter ook een aanwijzing voor het NU! We hebben de Bijbel en we zouden deze onderzoeken door Schrift met Schrift te gaan vergelijken, want alles wat we in dit leven, in dit nieuwe leven, kunnen leren van Hem, dat staat voor de eeuwigheid. In de eeuwigheid kun je er niks meer aan toevoegen. In de hemel is een zelfder heerschappij als bijv. in het leger. Hoeveel God door jou heeft kunnen doen bepaald je aanzien aldaar.

Hoe kan God iets door jou doen? Als jij Hem kent, en dus Zijn Woord, kan Hij je gebruiken voor Zijn doel. Vele mensen trekken onvoorbereid de wereld in en kunnen geen vragen beantwoorden omdat ze geen Schriftkennis hebben.

Denk maar aan Paulus die eerst als Saulus de G4emeente heeft vervolgd, die N.B. in de leer was geweest bij Gamaliël, maar toen God hem op de weg naar Damascus in zijn nekvel greep, ging hij eerst naar de berg.. hij kreeg een volledige herscholing om nu niet vanuit wet te leven maar vanuit de genade!

Ik ben het niet echt helemaal met je eens Tallguy. Ik zie hier meer een link naar het geheel, niet naar een opmerking op zich. De wetten die God gegeven heeft, maakt geen onderscheid in het begraven van gelovigen en ongelovigen. Daarbij, ik denk ook niet dat wij dat oordeel mogen vellen, want onwetend kan je engelen herbergen.
Het geheel spreekt hier van de roep, om Hem te volgen, en niet allerlei redenen te bedenken om het maar uit te stellen. Daarbij was het ook een rede die God alleen wist, namelijk dat Hij werd opgehouden van Zijn werk om mensen te verlossen die zwaar gebukt gingen onder de macht van de boze. Je medemens op een waardige manier naar het graf brengen is een opdracht, maar geen rede om God niet te volgen.

Als reactie op je laatste stukje: toen Paulus zijn ogen geopend werden, predikte hij terstond Christus. Dit was net als bij de Emmaüsgangers, dat Hij zijn ogen opende, en alles wat hij geleerd had ook zag dat De Christus alzo leiden moest. Ook de oud-testamentische mens leefde uit de genade. Wat dat betreft was het ook toen al door God alleen, zonder iets van een mens. Alleen waren er in dat opzicht nog veel dingen die heenwezen naar het werk van Christus wat nog moest worden volbracht, en nieuw-testamentisch WAS het volbracht. Maar genade was en bleef genade.