vraag

Berichten: 4

Wat vinden jullie van

Berichten: 772

Lijkt me erg moeilijk voor de partner.
Er lopen wel onderdeeltjes van je man rond.
Mijn broer is ook donor gewest maar speelt ook een rol in het leven van zijn dochter.
Bovendien heeft hij geen relatie.

Berichten: 4047

FINDMOI588 schreef:

Wat vinden jullie van donorschap ( kinderwens) in het algemeen?
En als " vrouw van"
Stel;
Een nicht haar partner heeft er ong honderd( bekende) moeders geholpen) daarnaast nog bij klinieken

ik heb een huwelijk achter de rug met ongewenste kinderloosheid, en de gyneacoloog had voor ons het aanbod van donor-ouderschap.
zelf zie ik het als "overspel-via-de-dokter", al zal ik zelf nooit iemand veroordelen die voor donor-ouderschap kiest.

wat ik zelf in de bijbel lees is dat God de baarmoeder opent en sluit; en dat kinderen een gave van God zijn.

hoe groot mijn kinderwens ook was, en hoeveel je er soms ook voor over kunt hebben; "zelf voor scheppertje spelen" is voor mij persoonlijk toch een brug te ver.
dit geld/gold overigens ook in mijn visie ook op ivf en icsi.
neem daarbij nog, dat je als vrouw overvoerd wordt met hormoon-injecties die het risico van baarmoederhals en borstkanker enorm kunnen vergroten, en die je zo kunnen opfokken dat je tegen de muren stuitert van ellende en je relatie zodoende onder druk zetten; dan is het hele plaatje wat mij betreft compleet.

wat je je denk ik wel moet realiseren is dat ook karakter-kenmerken van de donor terugkomen in je kindje, en dat er ook nog de mogelijkheid is voor pleegkinderen en adoptiefkinderen te zorgen; hoewel dat uiteraard altijd anders is dan een biologisch eigen kind.

Berichten: 78

HANNAH810 schreef:

ik heb een huwelijk achter de rug met ongewenste kinderloosheid, en de gyneacoloog had voor ons het aanbod van donor-ouderschap.
zelf zie ik het als "overspel-via-de-dokter", al zal ik zelf nooit iemand veroordelen die voor donor-ouderschap kiest.

wat ik zelf in de bijbel lees is dat God de baarmoeder opent en sluit; en dat kinderen een gave van God zijn.

hoe groot mijn kinderwens ook was, en hoeveel je er soms ook voor over kunt hebben; "zelf voor scheppertje spelen" is voor mij persoonlijk toch een brug te ver.
dit geld/gold overigens ook in mijn visie ook op ivf en icsi.
neem daarbij nog, dat je als vrouw overvoerd wordt met hormoon-injecties die het risico van baarmoederhals en borstkanker enorm kunnen vergroten, en die je zo kunnen opfokken dat je tegen de muren stuitert van ellende en je relatie zodoende onder druk zetten; dan is het hele plaatje wat mij betreft compleet.

wat je je denk ik wel moet realiseren is dat ook karakter-kenmerken van de donor terugkomen in je kindje, en dat er ook nog de mogelijkheid is voor pleegkinderen en adoptiefkinderen te zorgen; hoewel dat uiteraard altijd anders is dan een biologisch eigen kind.

Sterke woorden, Hannah......Dank je wel !!!!!! Naar mijn idee ... ik voel met je mee !!

Berichten: 2978

Ik wil hier best een discussie over voeren maar dan wel met de juiste info.

Allereerst bevrucht een donor geen honderden vrouwen,schier onmogelijk en bovendien gevaarlijk,een geregistreerd donor geeft slechts zaad voor enkele bevruchtingen dus leuk bedacht maar te ver gezocht.
Ten tweede is het feit dat ivf een grotere kans op kanker geeft achterhaald.
Ik wil ook nog aanvoeren dat kinderloosheid juist zorgt voor die spanning binnen een relatie,een heel wat grotere spanning dan die(tijdelijke) hormonen.

Kinderloosheid is vaak het gevolg van een ziekte,ieder moet zelf beslissen waar voor hem/haar de grens ligt in het behandelen/omzeilen van die ziekte,in de Bijbel zul je die grens niet vinden.

Ik ben trouwens blij dat Hannah reageert en niet iemand die in een wip een rits kinderbedjes heeft kunnen vullen Knipoog smiley

Berichten: 7231

Ik stoor me een beetje aan het feit dat men spreekt over het feit dat men al dan niet kinderloos moet blijven een 'gave van God is'. Sommige onder jullie weten dat ik ook geen kinderen kan verwekken (vind ik een afschuwelijk woord) en waarom het niet kan. De reden waarom heeft niets met God te maken maar wel met wat anderen me aandeden. Ik ben blij dat er medische technieken zijn die potentiele ouders kunnen helpen. Hoe christen we ook zijn en hoe graag we ook Zijn kracht willen ervaren toch maken we allemaal gebruik van de medische wereld.

Berichten: 4047

LEANNE226 schreef:

ieder moet zelf beslissen waar voor hem/haar de grens ligt

ik gaf alleen mijn éigen overwegingen van destijds weer, leanne;
en ben ook van mening, dat een ieder hierin een eigen weg mag zoeken.
wat voor de ene mens mogelijk is, is voor een ander een brug te ver.

hannah.......(pleeg-)moeder.

Berichten: 4718

Dit is mijn antwoord.

Kinderloos zijn is niet leuk.
Gelukkig zijn er technieken om de kinderwens in vervulling te laten gaan,
ivf binnen de relatie.

Het gaat mij te ver om eicellen en zaadcellen te doneren.
Biologisch gezien is het kind niet van je zelf, nog van je parter als beide cellen gedoneerd zijn.

Spelen we op die manier niet voor God?
Is het zo moeilijk om kinderloosheid te accepteren?

Het laatste klinkt misschien heel hard.
Maar ik weet waar ik het over heb.
Ik heb geleerd het te accepteren dat er nooit mama tegen mij gezegd zal worden.
Dus het woordje oma zal ook nooit in mijn oren klinken.

Ik heb ook de afgelopen 25 jaar geleerd hoe het is om vrijgezel te zijn.
Heb wel relaties gehad.
Ik heb mogelijkheden gezien om zwanger te kunnen worden.
Maar ik heb ze geweigerd, omdat ik denk dat kinderen pas een mogelijkheid zijn binnen een langdurige relatie met huwelijk.

Ik vind dat een kind behoort op te groeien binnen een relatie van vader en moeder.

En kijk als men gaat scheiden heb je ook een alleenstaande moeder,
maar die kinderen zijn verwerkt door hun vader waar ze contact mee kunnen houden.
Dat is een totaal andere situatie.

In mijn situatie zou het zijn geweest dat er kinderen zonder vader zouden zijn opgegroeid.

God heeft dit zo bepaald, dat ik zonder partner en kinderen door het leven ben gegaan.
Als God had gewild dat ik met partner en kinderen door het leven zou zijn gegaan, dan had Hij 1 van mijn vele gebeden wel verhoord.

Is het zo moeilijk om Gods wil te doen?

Als je als echtpaar kinderloos bent, dan grijp je alle kansen om toch vruchtbaar te zijn.
Lukt het niet dan kan men altijd overwegen om pleegouder te worden of een kind te adopteren die geen kansen heeft.

Maar een kind verwekken van een eiceldonatie en zaadceldonatie gaat mij te ver.

Berichten: 4

MOMO697 schreef:

Lijkt me erg moeilijk voor de partner.
Er lopen wel onderdeeltjes van je man rond.
Mijn broer is ook donor gewest maar speelt ook een rol in het leven van zijn dochter.
Bovendien heeft hij geen relat
ie.

Heeft je broer kinderen van zichzelf? Heeft hij geen partner om deze reden?
Als hij een rol speelt en het zijn dochter is, dan is hij vader...

@lianne, kinderloosheid is niet altijd door een ziekte hoor en ivf heb ik niets op tegen
Maakt sommige erg blij

Pleegouder is ook mooi, elkaars weg respecteren is belangrijk

Berichten: 6369

FINDMOI588 schreef:

Wat vinden jullie van donorschap ( kinderwens) in het algemeen?
En als " vrouw van"
Stel;
Een nicht haar partner heeft er ong honderd( bekende) moeders geholpen) daarnaast nog bij klinieken

Je hebt hier een mooi maar ook pittig onderwerp aangezwengeld!
Als je partner zulke dingen wil gaan doen is mijn eerste vraag hebben ze samen overlegt of deed hij het al voordat hij haar leerde kennen!

Wat betreft de kinderwens dat is hoever een ieder hierin wil gaan en hoever ze zelf voelen en aankunnen.
Zoals we lazen bij Hannah is het bij haar heel duidelijk geweest geen hormonen en dergelijke dat is haar keuze.
Zelf denk ik dat God de middelen heeft gegeven en als Hij de kinderwens wil vervullen dan zal Hij dat ook zegenen en anders helaas niet!

Zelf heb ik geen kinderen ben nooit getrouwd geweest, maar had ze dolgraag willen hebben, maar geen idee of ik ze spontaan (om het zo maar te noemen) zou kunnen krijgen.
Zou ik voor een sperma donor gaan? nee ik niet maar dat is meer gevoelsmatig! En al helemaal niet als ongehuwde vrouw, en het lijkt me voor de man heel moeilijk in de wetenschap te moeten leven dat je vrouw zwanger is van het zaad van een onbekende man!

Berichten: 3599

MARISKA601 schreef:

Dit is mijn antwoord.

Kinderloos zijn is niet leuk.
Gelukkig zijn er technieken om de kinderwens in vervulling te laten gaan,
ivf binnen de relatie.

Het gaat mij te ver om eicellen en zaadcellen te doneren.
Biologisch gezien is het kind niet van je zelf, nog van je parter als beide cellen gedoneerd zijn.

Spelen we op die manier niet voor God?
Is het zo moeilijk om kinderloosheid te accepteren?

Het laatste klinkt misschien heel hard.
Maar ik weet waar ik het over heb.
Ik heb geleerd het te accepteren dat er nooit mama tegen mij gezegd zal worden.
Dus het woordje oma zal ook nooit in mijn oren klinken.

Ik heb ook de afgelopen 25 jaar geleerd hoe het is om vrijgezel te zijn.
Heb wel relaties gehad.
Ik heb mogelijkheden gezien om zwanger te kunnen worden.
Maar ik heb ze geweigerd, omdat ik denk dat kinderen pas een mogelijkheid zijn binnen een langdurige relatie met huwelijk.

Ik vind dat een kind behoort op te groeien binnen een relatie van vader en moeder.

En kijk als men gaat scheiden heb je ook een alleenstaande moeder,
maar die kinderen zijn verwerkt door hun vader waar ze contact mee kunnen houden.
Dat is een totaal andere situatie.

In mijn situatie zou het zijn geweest dat er kinderen zonder vader zouden zijn opgegroeid.

God heeft dit zo bepaald, dat ik zonder partner en kinderen door het leven ben gegaan.
Als God had gewild dat ik met partner en kinderen door het leven zou zijn gegaan, dan had Hij 1 van mijn vele gebeden wel verhoord.

Is het zo moeilijk om Gods wil te doen?

Als je als echtpaar kinderloos bent, dan grijp je alle kansen om toch vruchtbaar te zijn.
Lukt het niet dan kan men altijd overwegen om pleegouder te worden of een kind te adopteren die geen kansen heeft.

Maar een kind verwekken van een eiceldonatie en zaadceldonatie gaat mij te ver.

Mooi, goed en vooral heel herkenbaar verwoord, Mariska!

Berichten: 4

ERIKA129 schreef:

Je hebt hier een mooi maar ook pittig onderwerp aangezwengeld!
Als je partner zulke dingen wil gaan doen is mijn eerste vraag hebben ze samen overlegt of deed hij het al voordat hi

Er is geen persoon slechts vb

Zou ik voor een sperma donor gaan? nee ik niet maar dat is meer gevoelsmatig! En al helemaal niet als ongehuwde vrouw, en het lijkt me voor de man heel moeilijk in de wetenschap te moeten leven dat je vrouw zwanger is van het zaad van een onbekende man!

En als alleengaande?

Eerlijk gezegd weet ik niet of kinderloosheid Gods wil is
Net als dat ongehuwd niet altijd een keus of Gods wil is

Sommige dingen vergen een duwtje in de rug. Nee niemand wil voor God spelen,maar CM dus ook niet?? Waarom een ivf behandeling of donor( eicel, zaadcel) wel?

Berichten: 6369

FINDMOI588 schreef:

En als alleengaande?

Eerlijk gezegd weet ik niet of kinderloosheid Gods wil is
Net als dat ongehuwd niet altijd een keus of Gods wil is

Sommige dingen vergen een duwtje in de rug. Nee niemand wil voor God spelen,maar CM dus ook niet?? Waarom een ivf behandeling of donor( eicel, zaadcel) wel?

Als alleengaande zou ik mezelf nooit laten insemineren ik zie kinderen krijgen iets voor in een huwelijk en dus tussen twee echtlieden.

IVF en ICSI zou voor mij een mogelijkheid zijn als het nodig zou zijn omdat daar dan de eicel en de zaadcel van de partners worden gebruikt.
Zou er geen mogelijkheid zijn om via een van die twee manieren zwanger te raken omdat een van de twee echt niet vruchtbaar is dan houd het voor mij op! '

Ik zou nooit voor eicel of zaaddonor gaan!
Zelf zou ik dan kijken voor adoptie of pleegouderschap maar daar moet je ook samen sterk in zijn.

En ja ik zie kinderen krijgen als een gave van God als je ze niet krijgt zal daar een bedoeling voor zijn hoe moeilijk soms ook te accepteren!
Ik heb er niet voor gekozen als alleenstaande door het leven te gaan maar vraag God om leiding in mijn leven en om mij de weg te wijzen die ik gaan moet, ook hierin denk ik dat God zo zijn bedoelingen heeft met mij!

Berichten: 4718

MARISKA601 schreef:

Dit is mijn antwoord.

Kinderloos zijn is niet leuk.
Gelukkig zijn er technieken om de kinderwens in vervulling te laten gaan,
ivf binnen de relatie.

Het gaat mij te ver om eicellen en zaadcellen te doneren.
Biologisch gezien is het kind niet van je zelf, nog van je parter als beide cellen gedoneerd zijn.

Spelen we op die manier niet voor God?
Is het zo moeilijk om kinderloosheid te accepteren?

Het laatste klinkt misschien heel hard.
Maar ik weet waar ik het over heb.
Ik heb geleerd het te accepteren dat er nooit mama tegen mij gezegd zal worden.
Dus het woordje oma zal ook nooit in mijn oren klinken.

Ik heb ook de afgelopen 25 jaar geleerd hoe het is om vrijgezel te zijn.
Heb wel relaties gehad.
Ik heb mogelijkheden gezien om zwanger te kunnen worden.
Maar ik heb ze geweigerd, omdat ik denk dat kinderen pas een mogelijkheid zijn binnen een langdurige relatie met huwelijk.

Ik vind dat een kind behoort op te groeien binnen een relatie van vader en moeder.

En kijk als men gaat scheiden heb je ook een alleenstaande moeder,
maar die kinderen zijn verwerkt door hun vader waar ze contact mee kunnen houden.
Dat is een totaal andere situatie.

In mijn situatie zou het zijn geweest dat er kinderen zonder vader zouden zijn opgegroeid.

God heeft dit zo bepaald, dat ik zonder partner en kinderen door het leven ben gegaan.
Als God had gewild dat ik met partner en kinderen door het leven zou zijn gegaan, dan had Hij 1 van mijn vele gebeden wel verhoord.

Is het zo moeilijk om Gods wil te doen?

Als je als echtpaar kinderloos bent, dan grijp je alle kansen om toch vruchtbaar te zijn.
Lukt het niet dan kan men altijd overwegen om pleegouder te worden of een kind te adopteren die geen kansen heeft.

Maar een kind verwekken van een eiceldonatie en zaadceldonatie gaat mij te ver.

Aanvulling:

Zegt het Onze Vader niet:
Uw wil geschiede gelijk in de hemel alzo ook op de aarde...

Dus niet MIJN wil van: Ik moet zo nodig en partner en kinderen en weet ik veel wat....

Berichten: 4863

Maris...een heel mooi stukje van jouw...

Ben het helemaal met je eens...
Maar oke...ik ben wel een "mama"

Berichten: 1663

FINDMOI588 schreef:

En als alleengaande?

Eerlijk gezegd weet ik niet of kinderloosheid Gods wil is
Net als dat ongehuwd niet altijd een keus of Gods wil is

Sommige dingen vergen een duwtje in de rug. Nee niemand wil voor God spelen,maar CM dus ook niet?? Waarom een ivf behandeling of donor( eicel, zaadcel) wel?

Een duwtje in de rug vind ik met medicijnen proberen om de boel een beetje te stimuleren.
Zodra er buiten het lichaam bevruchting plaatst gaat vinden of er genetisch materiaal van anderen gebruikt gaat worden voelt het voor mij een beetje als kinderen maken ipv kinderen krijgen.

Ik ben gezegend met 3 kinderen en juist doordat dat niet bepaald makkelijk gegaan is besef je des te meer wat voor zegen het is als je ze mag ontvangen.
Behalve dat mensen ongewenst kinderloos blijven zijn er ook die hun kinderen verliezen. Allemaal de wil van God? Ik weet het niet, ik denk dat ons menselijk verstand deze dingen niet kan bevatten.

Berichten: 772

FINDMOI588 schreef:

Heeft je broer kinderen van zichzelf? Heeft hij geen partner om deze reden?
Als hij een rol speelt en het zijn dochter is, dan is hij vader...

wil je alles weten?
ik wil het wel vertellen maar men zal het hier waarschijnlijk niet snel begrijpen of accepteren.
maar ik hou ontzettend veel van mijn broer en de mensen die het betreft, dus ik oordeel niet, ik heb alleen maar lief.

mijn broer is homo
heeft twee hele fijne vriendinnen die lesbisch zijn
deze twee vrouwen zijn getrouwd en hadden een kinderwens
wilden echter geen onbekende donor
zijn van mening dat kind recht heeft om te weten wie haar ouders zijn
ook wilden ze graag dat vader een belangrijke en actieve rol zou spelen in het leven van het kind
dus mijn broer is donor
maar ook de vaderrol is hem op het lijf geschreven
nou woont hij in het buitenland maar er is elke week contact
ongeveer vier keer per jaar gaat hij er op bezoek, aantal dagen achter elkaar
in de zomervakantie gaat het gezin ook vaak richting zijn land
er is een hele hechte en super leuke band
voor mijn zoons is zijn dochter ook gewoon hun nichtje
mijn ouders zijn gewoon opa en oma
het is een heel "gewoon" gezin maar dan in een andere setting
alles is officieel geregeld

ik snap heel goed dat dit een hele uitzonderlijke situatie is en ik hoop dat er respectvol op gereageerd word, door wie dan ook

Berichten: 868

[quote=HANNAH810]

Hallo Hannah

wat ik zelf in de bijbel lees is dat God de baarmoeder opent en sluit; en dat kinderen een gave van God zijn.

Dit klopt helemaal wat je zegt ik ben er alleen achter gekomen dat GOD ook de dokters gebruikt want toen ik te horen kreeg dat ik longkanker had en vertelde dat ik geen gemo wilde omdat ik dat niet zag zitten en vertelde dat GOD je geen reserve dagen geeft zei deze dokter een Belg dat die zelfde GOD ook de dokters gegeven heeft om te helpen en dat vond ik ook een wijs antwoord .
Maar ik vond je stukje goed geschreven.
Sjalom.
Martin

Berichten: 1766

HANNAH810 schreef:

ik heb een huwelijk achter de rug met ongewenste kinderloosheid, en de gyneacoloog had voor ons het aanbod van donor-ouderschap.
zelf zie ik het als "overspel-via-de-dokter", al zal ik zelf nooit iemand veroordelen die voor donor-ouderschap kiest.

wat ik zelf in de bijbel lees is dat God de baarmoeder opent en sluit; en dat kinderen een gave van God zijn.

hoe groot mijn kinderwens ook was, en hoeveel je er soms ook voor over kunt hebben; "zelf voor scheppertje spelen" is voor mij persoonlijk toch een brug te ver.
dit geld/gold overigens ook in mijn visie ook op ivf en icsi.
neem daarbij nog, dat je als vrouw overvoerd wordt met hormoon-injecties die het risico van baarmoederhals en borstkanker enorm kunnen vergroten, en die je zo kunnen opfokken dat je tegen de muren stuitert van ellende en je relatie zodoende onder druk zetten; dan is het hele plaatje wat mij betreft compleet.

wat je je denk ik wel moet realiseren is dat ook karakter-kenmerken van de donor terugkomen in je kindje, en dat er ook nog de mogelijkheid is voor pleegkinderen en adoptiefkinderen te zorgen; hoewel dat uiteraard altijd anders is dan een biologisch eigen kind.

Respect voor je woorden Hannah!
Ben het met je eens.
De medische wetenschap weet veel en kàn veel...
Het moeilijke hierin is om een voor jezelf een verantwoorde keuze te maken tegen het licht van de bijbel.
Wij zijn snel geneigd om grenzen te verleggen om eigen wensen te vervullen.

Berichten: 1766

MARTIN695 schreef:

Hallo Hannah
wat ik zelf in de bijbel lees is dat God de baarmoeder opent en sluit; en dat kinderen een gave van God zijn.

Dit klopt helemaal wat je zegt ik ben er alleen achter gekomen dat GOD ook de dokters gebruikt want toen ik te horen kreeg dat ik longkanker had en vertelde dat ik geen gemo wilde omdat ik dat niet zag zitten en vertelde dat GOD je geen reserve dagen geeft zei deze dokter een Belg dat die zelfde GOD ook de dokters gegeven heeft om te helpen en dat vond ik ook een wijs antwoord .
Maar ik vond je stukje goed geschreven.
Sjalom.
Martin

Martin, de keuze voor een behandeling is soms een afweging die gemaakt moet worden.... Maar zoals die arts zei, middelen zijn er en mogen (soms moeten) ook gebruikt worden.
Er zit m.i. wel verschil tussen of het een behandeling is voor genezing of klachten verminderen òf om wensen te vervullen...
Maar zal niemand veroordelen om een zorgvuldige en verantwoorde keuze....(tja wàt is verantwoord?)

Berichten: 868

COOTJE711 schreef:

Martin, de keuze voor een behandeling is soms een afweging die gemaakt moet worden.... Maar zoals die arts zei, middelen zijn er en mogen (soms moeten) ook gebruikt worden.
Er zit m.i. wel verschil tussen of het een behandeling is voor genezing of klachten verminderen òf om wensen te vervullen...
Maar zal niemand veroordelen om een zorgvuldige en verantwoorde keuze....(tja wàt is verantwoord?)

Hallo Cootje.
Wat je schrijft dat klopt weel maar we mogen toch alles vragen aan onze HEER en als HIJ de dokters de mogelijkheden heeft laten leren dan denk ik dat wij daar ook gebruik van mogen maken.
Sjalom.
Martin

Berichten: 27

PFFF heftig onderwerp maar wel een insteek voor mij om mijn verhaal te vertellen.Als jullie mijn profiel lezen zie je dat ik nooit getrouwd geweest ben maar wel 3 kinderen heb.Regelmatig krijg ik hier op CM nare opmerkingen over ook al kent men mijn verhaal niet.Toen ik 30 jaar was had ik een kinderwens maar geen partner.Ik was 34 jaar toen ik bewust alleenstaand zwanger werd.Heel veel gedoe in mijn omgeving en mijn moeder riep:Wat moet de kerk hier wel niet van denken!!"IK WAS TOEN ZELF GEEN CHRISTEN!!Dertien jaar geleden vond ik God en ook al was dat geweldig ik leerde dat,de manier waarop ik een gezin had gesticht,niet Gods bedoeling is.Als we zondigen en daar berouw van hebben vragen wij vergeving en zullen die ook ontvangen maar dit was zo heftig!!Hoe kon ik berouw hebben van iets wat mij zo dierbaar was nl.mijn kinderen.Met mijn verstand wist ik dat God mij had vergeven maar steeds weer was daar dat duiveltje die mij wees op mijn zonden.Uiteindelijk na heel veel tranen ben ik bij Jan Zijlstra door Gods liefde aangeraakt.
Kort geleden had ik een date met iemand van CM[nu geen lid meer]Met een kinderwens die voorstelde met mij naar Italie te gaan om zwanger te worden.Ik was geschokt vond zijn uitspraak bizar.
Lieve mensen jullie kennen nu mijn verhaal,ik hoop van harte dat die nare mailtjes nu ophouden.
Mijn zonen zijn nu 22,20 en 18 jaar ze studeren allemaal en we hebben het goed.God is groot.

Berichten: 194

JOHANNA992 schreef:

--Regelmatig krijg ik hier op CM nare opmerkingen over ook al kent men mijn verhaal niet

Er staat in de Bijbel zoiets van 'Wie zonder zonde is werpe de eerste steen'.

Ik ken eigenlijk nauwelijks christenen die in het verleden geen fouten of verkeerde beslissingen genomen hebben.
Wel ken ik van die mensen die altijd de vinger naar de fouten van andere mensen wijzen.

Dan vraag ik me af: "Zouden zij de eerste steen mogen werpen???"

Berichten: 4

HENKWAL969 schreef:

Er staat in de Bijbel zoiets van 'Wie zonder zonde is werpe de eerste steen'.

Ik ken eigenlijk nauwelijks christenen die in het verleden geen fouten of verkeerde beslissingen genomen hebben.
Wel ken ik van die mensen die altijd de vinger naar de fouten van andere mensen wijzen.

Dan vraag ik me af: "Zouden zij de eerste steen mogen werpen???"

[quote] amen!
@johanna, is het met een bekende donor gegaan? Prive of kliniek?
Heftig onderwerp BAM. Ik dacht er ook aan....

Berichten: 5407

[quote=FINDMOI588]

Moeten we dat nu echt op een forum bespreken? dat is me echt een brug te ver.....Of het nu van een kliniek of prive is.....het was haar keus op dat moment........

Berichten: 1766

MARTIN695 schreef:

Hallo Cootje.
Wat je schrijft dat klopt weel maar we mogen toch alles vragen aan onze HEER en als HIJ de dokters de mogelijkheden heeft laten leren dan denk ik dat wij daar ook gebruik van mogen maken.
Sjalom.
Martin

Martin, Ben ik met je eens hoor Lachende smiley

Berichten: 6369

[quote=WILLEMIJN232]

Mee eens! Heb er respect voor dat Johanna het hier open en eerlijk durft te zeggen hoe het is gegaan, en wie zijn wij om daarin te oordelen?
Zelf zou ik het nooit doen en als ik Johanna zo lees dat zij het ook niet meer zou doen nu ze het geloof weer heeft gevonden!

Maar het gaat mij ook tever om hier te vragen of het een bekende was of niet ik raad Johanna aan dat als ze dit wil delen dit in een privemail naar de ander te doen!

Berichten: 27

[quote=WILLEMIJN232]
Nee dat gaan we hier ook niet bespreken omdat dat er niet toe doet!

Berichten: 868

Hallo Johanna
Kort geleden had ik een date met iemand van CM[nu geen lid meer]Met een kinderwens die voorstelde met mij naar Italie te gaan om zwanger te worden.Ik was geschokt vond zijn uitspraak bizar.

Ik begrijp dat die wens niet de jouwe was als ik het goed begrijp ik denk dat als dit zo is dat ik dan mn jas aangetrokken had en was vertrokken.
Sjalom.
Martin