|
SHANITA130
|
Berichten: 7083
|
 Geplaatst: dinsdag 22 november 2011, 09:00
|
|
|
|
Ik liep ietsie voor 8ten op straat gisterenavond. Kwam van AH. Werd slachtoffer van aanranding. Mist, zag bijna niets. gaf een gil, dader rende weg, andere kant op, hij keek even achterom. was op kleine t-kruising, met voetpaden.
Ik had dus signamelemt. politie kwam meteen, nadat ik had gebeld, was vlak bij mijn woning. Moest alles vertellen, kleding uitdoen, en meegeven aan hun, voor sporen. en ze hebben mijn nummers.
Ik heb al een vriend gebeld, gaat alweer. Die vriend zei van aangifte doen, anders worden anderen ook slachtoffer, anders had ik het niet gedaan.
Omdat het hier een zedendelict betreft, word ik nog verhoord door agenten van zedenpolitie. daarover word ik morgen gebeld.
Ik had de indruk dat ik niet het eerste slachtoffer was. door dingen die ze me vroegen. Ja, en doordat ze meteen kwamen, en niet zoiets zeidden van kom morgen maar naar het bureau ofzoiets.
Meisjes en vrouwen, pas echt op. Zelfs rond 8 uur! Loop nergens alleen waar het stil is!!!!
En echt, het gaat alweer, agenten waren aardig, en ik had eerst vriend gebeld, en nadat ze weg waren weer.
Ik was even echt van slag, ben nu weer heel rustig.
En toch, voelde me eindenlijk weer veilig, en ben toch weer behoorlijk van slag. Heb dit soort dingen ook meegemaakt vroeger, werd ik nooit geloofd door ouders, broer, dus dat verdriet komt ook even boven.
Het deed me wel goed dat die agenten me geloofden, zelfs kleding meenamen voor sporen. ik was bijna verbaasd, ja, doordat ik nooit werd geloofd. (moest als kind 's ochtends op mijn 12 de kranten lopen, maakte toen het een en ander mee ook).
Ik wou alleen gebed vragen, meer niet.
|
|
