Rom 8

Berichten: 5057

Rom 8:15 schreef:

U hebt de Geest niet ontvangen om opnieuw als slaven in angst te leven, u hebt de Geest ontvangen om Gods kinderen te zijn, en om hem te kunnen aanroepen met ‘Abba, Vader’.

In deze tekst staat duidelijk dat we niet als slaven in angst hoeven te leven. We hebben de Geest ontvangen om kinderen van God te zijn. Wat zegt dit je? In gesprekken met mensen merk ik dat mensen heel vaak nog bang zijn voor God, voor het oordeel dat ons te wachten staat. In hoeverre staat deze angst ons in de weg om Hem lief te hebben?

Berichten: 641

God is ook een Heilig, rechtvaardig God. Die zijn kinderen ook tuchtigt.
angst zou verkeerd zijn, maar ontzag en ''de vrese des Here'' is zeker op zn plaats, ik kan slcht tegen christenen die eenzijdig over God denken als alleen lieve Papa en vriend/buddy. Misschien ook beetje de westerse moderne cultuur.

Mozes was zelfs een vriend van God, vriend van de almachtige schepper van hemel en aarde, can you imagine?!

En toch:

hebr 12:

18 Want gij zijt niet genaderd tot een tastbaar en brandend vuur, tot donkerheid, duisternis en stormwind, 19 tot het geklank van een bazuin en tot het geluid van een stem, bij het horen waarvan zij verzochten, dat niet verder tot hen gesproken werd; 20 want zij konden dit bevel niet dragen: Zelfs als een dier de berg aanraakt, zal het worden gestenigd. 21 En zó ontzaglijk was het verschijnsel, dat Mozes zeide: Ik ben enkel vreze en beving. 22 Maar gij zijt genaderd tot de berg Sion, tot de stad van de levende God, het hemelse Jeruzalem, en tot tienduizendtallen van engelen, 23 en tot een feestelijke en plechtige vergadering van eerstgeborenen, die ingeschreven zijn in de hemelen, en tot God, de Rechter over allen, en tot de geesten der rechtvaardigen, die de voleinding bereikt hebben, 24 en tot Jezus, de middelaar van een nieuw verbond, en tot het bloed der besprenging, dat krachtiger spreekt dan Abel.

Berichten: 868

DAVID923 schreef:

God is ook een Heilig, rechtvaardig God. Die zijn kinderen ook tuchtigt.
angst zou verkeerd zijn, maar ontzag en ''de vrese des Here'' is zeker op zn plaats, ik kan slcht tegen christenen die eenzijdig over God denken als alleen lieve Papa en vriend/buddy. Misschien ook beetje de westerse moderne cultuur.

Mozes was zelfs een vriend van God, vriend van de almachtige schepper van hemel en aarde, can you imagine?!

En toch:

hebr 12:

18 Want gij zijt niet genaderd tot een tastbaar en brandend vuur, tot donkerheid, duisternis en stormwind, 19 tot het geklank van een bazuin en tot het geluid van een stem, bij het horen waarvan zij verzochten, dat niet verder tot hen gesproken werd; 20 want zij konden dit bevel niet dragen: Zelfs als een dier de berg aanraakt, zal het worden gestenigd. 21 En zó ontzaglijk was het verschijnsel, dat Mozes zeide: Ik ben enkel vreze en beving. 22 Maar gij zijt genaderd tot de berg Sion, tot de stad van de levende God, het hemelse Jeruzalem, en tot tienduizendtallen van engelen, 23 en tot een feestelijke en plechtige vergadering van eerstgeborenen, die ingeschreven zijn in de hemelen, en tot God, de Rechter over allen, en tot de geesten der rechtvaardigen, die de voleinding bereikt hebben, 24 en tot Jezus, de middelaar van een nieuw verbond, en tot het bloed der besprenging, dat krachtiger spreekt dan Abel.

Het klopt wel wat je schrijt vande week was ik in de VU en daar lag een blad van de Hoop en daar werd ook in beschreven dat we zelf in gaan vullen zoals wij de HEER zien helemaal naar ons eigen gevoel en ik kan het daar wel mee eens zijn.
Sjalom.
Martin

Berichten: 2706

MARTIN695 schreef:

Het klopt wel wat je schrijt vande week was ik in de VU en daar lag een blad van de Hoop en daar werd ook in beschreven dat we zelf in gaan vullen zoals wij de HEER zien helemaal naar ons eigen gevoel en ik kan het daar wel mee eens zijn.
Sjalom.
Martin

Het gegeven dat je een ander godsbeeld en een andere niet op angst gebaseerde geloofsbeleving hebt, die dus niet overeenkomt met die van behoudende calvinisten, wil nog niet zeggen dat je God invult naar je eigen gevoel. Het is een andere beleving dan die David heeft vanuit zijn achtergrond. Toch: die beleving is niet de norm voor 1800 miljoen christenen maar voor een relatief kleine groep traditionele calvinisten. De opvatting die David heeft, is net zo goed een beeld van God vanuit de eigen traditie en ook naar het eigen gevoel. Hoeveel bijbelteksten er ook worden aangehaald om de visie te ondersteunen. Ik respecteer ieder godsbeeld als dat vanuit een oprechte houding naar het zoeken van de waarheid voortkomt.
Maar mensen moeten hun eigen opvattingen en vooral hun eigen traditie niet tot norm verheffen. Ik denk dat geloof niet samen kan gaan met angst, het lijkt soms wel of Christus voor niets gestorven is als mensen kennelijk eerst een bevinding moeten hebben gehad. Vooral als mensen alleen maar leven in de angst verdoemd te worden en veronderstellen misschien ook als christenen slechts in een enkel geval toch bij God te mogen komen. Ik heb mijn eigen opvattingen maar die zijn daarmee ook niet de norm voor anderen.

Want een ieder die Mij aanneemt....

Thomas, het is een Blijde boodschap. God heeft ons al bevrijd.

Berichten: 5057

DAVID923 schreef:

God is ook een Heilig, rechtvaardig God. Die zijn kinderen ook tuchtigt.
angst zou verkeerd zijn, maar ontzag en ''de vrese des Here'' is zeker op zn plaats, ik kan slcht tegen christenen die eenzijdig over God denken als alleen lieve Papa en vriend/buddy. Misschien ook beetje de westerse moderne cultuur.

Mozes was zelfs een vriend van God, vriend van de almachtige schepper van hemel en aarde, can you imagine?!

En toch:

hebr 12:

18 Want gij zijt niet genaderd tot een tastbaar en brandend vuur, tot donkerheid, duisternis en stormwind, 19 tot het geklank van een bazuin en tot het geluid van een stem, bij het horen waarvan zij verzochten, dat niet verder tot hen gesproken werd; 20 want zij konden dit bevel niet dragen: Zelfs als een dier de berg aanraakt, zal het worden gestenigd. 21 En zó ontzaglijk was het verschijnsel, dat Mozes zeide: Ik ben enkel vreze en beving. 22 Maar gij zijt genaderd tot de berg Sion, tot de stad van de levende God, het hemelse Jeruzalem, en tot tienduizendtallen van engelen, 23 en tot een feestelijke en plechtige vergadering van eerstgeborenen, die ingeschreven zijn in de hemelen, en tot God, de Rechter over allen, en tot de geesten der rechtvaardigen, die de voleinding bereikt hebben, 24 en tot Jezus, de middelaar van een nieuw verbond, en tot het bloed der besprenging, dat krachtiger spreekt dan Abel.

Het is dus duidelijk dat je met deze tekst niet echt uit de voeten kunt...

Berichten: 641

@chat, Jazeker wel! ik ben wedergeboren en heb de Geest ontvangen, God heeft van mij een nieuwe schepping gemaakt,erken Hem ook als ABBA. en ken de liefde, wilde alleen wat Bijbels tegengewicht geven.

@THOMAS

Zo zie je maar dat zelf ook van jouw vooronderstellingen en paradigma afgaat, want nee ik kom juist NIET van een traditie als streng gerformeerd/calvinistisch zoals je misschien denkt. Mijn hele punt is juist een evenwichtig BIJBELS beeld. niet eenzijdig of projectie van onze vaderlijke wensen. net zoals die opwekkingsliederen dus onbewust veroorzaken.

edit: God heeft me uit de wereld getrokken, had geen kerkelijke opvoeding what so ever. Puur door de Bijbel te bestuderen en de Leiding van de Geest ben ik waar ik ben, de kerken die ik later bezocht waren eerder eyeopeneres voor de dingen die er fout waeren dan dat ik er groeide.

Berichten: 1391

CHATULIEM619 schreef:

In deze tekst staat duidelijk dat we niet als slaven in angst hoeven te leven. We hebben de Geest ontvangen om kinderen van God te zijn. Wat zegt dit je? In gesprekken met mensen merk ik dat mensen heel vaak nog bang zijn voor God, voor het oordeel dat ons te wachten staat. In hoeverre staat deze angst ons in de weg om Hem lief te hebben?

Ik weet niet Chat....
Je hebt het over "ons"...
Wie bedoel je daarmee???

Ik weet, dat het oordeel aan mij voorbij gaat....
Waar zou ik in "ons" dan bang voor moeten zijn???

Mischien zijn de personen waar je mee praat, wel mensen die een andere God voor ogen en/of aangepraat zijn dan ik...
Begrijp eigenlijks ook niet wat je ermee wil zeggen.
Het is makkelijk om de vragen altijd bij een ander neer te leggen en vervolgens daarop te reageren...
Er staat volgens mij nog een vraag open die je nog niet beantwoord hebt op de forum....

Berichten: 868

THOMAS968 schreef:

Het gegeven dat je een ander godsbeeld en een andere niet op angst gebaseerde geloofsbeleving hebt, die dus niet overeenkomt met die van behoudende calvinisten, wil nog niet zeggen dat je God invult naar je eigen gevoel. Het is een andere beleving dan die David heeft vanuit zijn achtergrond. Toch: die beleving is niet de norm voor 1800 miljoen christenen maar voor een relatief kleine groep traditionele calvinisten. De opvatting die David heeft, is net zo goed een beeld van God vanuit de eigen traditie en ook naar het eigen gevoel. Hoeveel bijbelteksten er ook worden aangehaald om de visie te ondersteunen. Ik respecteer ieder godsbeeld als dat vanuit een oprechte houding naar het zoeken van de waarheid voortkomt.
Maar mensen moeten hun eigen opvattingen en vooral hun eigen traditie niet tot norm verheffen. Ik denk dat geloof niet samen kan gaan met angst, het lijkt soms wel of Christus voor niets gestorven is als mensen kennelijk eerst een bevinding moeten hebben gehad. Vooral als mensen alleen maar leven in de angst verdoemd te worden en veronderstellen misschien ook als christenen slechts in een enkel geval toch bij God te mogen komen. Ik heb mijn eigen opvattingen maar die zijn daarmee ook niet de norm voor anderen.

Want een ieder die Mij aanneemt....

Thomas, het is een Blijde boodschap. God heeft ons al bevrijd.

Hallo Thomas
Het ging hierom dat mensen het willen invullen naar hun gedachten en wat voor hun een prettig gevoel geeft dat wilde ik duidelijk maken .
En wat ik dan begrijp uit het stuk dat het dan niet meer goed uit de bijbel voorkomt.
Sjalom.
Martin

Berichten: 5057

DAVID923 schreef:

@chat, Jazeker wel! ik ben wedergeboren en heb de Geest ontvangen, God heeft van mij een nieuwe schepping gemaakt,erken Hem ook als ABBA. en ken de liefde, wilde alleen wat Bijbels tegengewicht geven.

@THOMAS

Zo zie je maar dat zelf ook van jouw vooronderstellingen en paradigma afgaat, want nee ik kom juist NIET van een traditie als streng gerformeerd/calvinistisch zoals je misschien denkt. Mijn hele punt is juist een evenwichtig BIJBELS beeld. niet eenzijdig of projectie van onze vaderlijke wensen. net zoals die opwekkingsliederen dus onbewust veroorzaken.

edit: God heeft me uit de wereld getrokken, had geen kerkelijke opvoeding what so ever. Puur door de Bijbel te bestuderen en de Leiding van de Geest ben ik waar ik ben, de kerken die ik later bezocht waren eerder eyeopeneres voor de dingen die er fout waeren dan dat ik er groeide.

Waarom heb je behoefte er een bijbels evenwicht in aan te brengen? Het lijkt wel alsof je reageert in een reflex. Je moet vooral laten zien, dat God ook een oordelend God is. Waarom???

De basis van de relatie met God is liefde. En dat wil heel wat zeggen. Liefde van Hem voor mij, omdat Hij Zijn Zoon gestuurd heeft naar deze wereld. Deze tekst vertelt mij dat we niet bang hoeven te zijn voor God, omdat de Geest in ons woont.

vers 1 schreef:

Dus wie in Christus Jezus zijn, worden niet meer veroordeeld. 2 De wet van de Geest die in Christus Jezus leven brengt, heeft u bevrijd van de wet van de zonde en de dood.

Dat oordeel van God is verdwenen als we in Christus zijn omdat we bevrijd zijn van de wet. De wet veroordeelt de zonde immers. Het oordeel geldt niet meer voor de verlosten in Christus. We hoeven dus niet te vrezen.
De term In Christus zijn beschrijft een status. Je bent in Christus als je een kind van God bent. Verliezen we deze status als we zondigen? Sommigen denken dat wel. Ik denk dat dat pas het geval is, als we Hem de rug toekeren. Zolang we Hem vasthouden, zullen we in Christus zijn. Zeggen we Hem vaarwel, dan zal Hij ons laten gaan.
Maar dat heeft niks te maken met de dagelijkse zonde die we doen, die zijn immers betaald door Jezus aan het kruis. Hij is voor onze zonde aan het kruis gegaan, niet omdat we uit onszelf zo perfect waren.
Nu leven mensen vaak in een kramp. Aan de ene kant geloven ze wel dat God hun bevrijd en verlost heeft van het oordeel van de wet, maar zodra ze iets verkeerds doen denken ze meteen dat God hen straft.
Je kunt niet iemand lief hebben en tegelijk bang voor Hem zijn. Veel mensen hebben dat in hun eigen leven ook gemerkt omdat ze getrouwd waren met een partner die hun overheerste...Dan was er waarschijnlijk wel liefde, maar die liefde werd overheerst door angst om het fout te doen. Hoeveel mensen laten zich in hun geloof leiden door hun angst voor God en hoeveel door hun liefde voor Hem?

Onze status van In Christus zijn houdt nog meer in. We zijn niet alleen verloste zondaars, nee, we mogen ons zelfs kinderen van God noemen. Dat houdt dus in, dat onze relatie verder gaat dan alleen maar genade ontvangen. We mogen dus bij Hem komen en Hem aanspreken als Abba, wat eigenlijk papa betekent. De Geest geeft ons de vrijmoedigheid en de kracht om Hem aan te roepen als papa. Dit geeft de intimiteit van onze relatie met God weer. Een kind houdt van zn Vader, ook al vindt hij Hem nog wel eens streng. Een Vader staat klaar om Zijn kind te helpen. lief te hebben en te vergeven...

Berichten: 641

je zegt niks verkeerds, maar wel weer eenzijdig, en het is niet zo dat we als christen-kind van God niet getuchtigd kunnen worden, integendeel, vandaar mijn tegengewicht.

Berichten: 5057

DAVID923 schreef:

je zegt niks verkeerds, maar wel weer eenzijdig, en het is niet zo dat we als christen-kind van God niet getuchtigd kunnen worden, integendeel, vandaar mijn tegengewicht.

Laten we deze tekst er dan eens bijhalen.

Hebr 12 schreef:

Nu wij door zo’n menigte geloofsgetuigen omringd zijn, moeten ook wij de last van de zonde, waarin we steeds weer verstrikt raken, van ons afwerpen en vastberaden de wedstrijd lopen die voor ons ligt. 2 Laten we daarbij de blik gericht houden op Jezus, de grondlegger en voltooier van ons geloof: denkend aan de vreugde die voor hem in het verschiet lag, liet hij zich niet afschrikken door de schande van het kruis. Hij hield stand en nam plaats aan de rechterzijde van de troon van God. 3 Laat tot u doordringen hoe hij standhield toen de zondaars zich zo tegen hem verzetten, opdat u niet de moed verliest en het opgeeft. 4 U hebt in uw strijd tegen de zonde uw leven nog niet op het spel gezet. 5 Kennelijk bent u de bemoediging vergeten die tot u als tot kinderen wordt gericht: ‘Mijn zoon, je mag een vermaning van de Heer nooit terzijde schuiven en nooit opgeven als je door hem terechtgewezen wordt, 6 want de Heer berispt wie hij liefheeft, straft elke zoon van wie hij houdt.’ 7 Houd vol, het betreft hier immers een leerschool, God behandelt u als zijn kinderen. Welk kind wordt niet door zijn vader berispt? 8 Maar als u die leerschool niet doorloopt zoals alle anderen vóór u, dan bent u geen kinderen, maar bastaards.

Allereerst spreekt het van een strijd die we voeren om de zonde in ons leven af te leggen en de strijd aan te gaan. De veroordeling is van ons weggehaald door Christus Jezus, maar de zonde is een dagelijkse strijd. We kunnen deze strijd aangaan, omdat we in Christus de kracht hebben gekregen weerstand te bieden tegen zonde. En als je van God houdt wil je niet eens dat de zonde haar grip op je leven behoudt. Maar het gaat te ver te denken dat God ons straft als het ons niet lukt. Het leven in Christus is een leven met vallen en opstaan. Soms zijn er overwinningen, en soms laten die langer op zich wachten dan dat we willen. Als we maar in alles oprecht blijven voor Hem en ons afhankelijk van Hem opstellen, zal Hij ons leiden naar volwassenheid, dwz een evenbeeld zijn van Hem in onze woorden en daden.
Op deze manier zullen we merken dat de strijd die we voeren, door omstandigheden, tegenslag of zonde onze status in Christus alleen maar bevestigt, omdat God ons als Zijn kinderen ziet en niet als bastaards.
Dus getuchtigd worden, is opgevoed worden door God. Zelfs onze grootste strijd kunnen we zien als een manier van leren en te vertrouwen dat God onze Vader ons niet in de steek laat.

Berichten: 5057

Na deze theoretische verhandeling terug naar de praktijk. Hoe ziet ons dagelijks leven met God eruit.

Het eerste wat ik merk, is dat voor veel mensen het begrip zonde een vaag begrip is. Weerstand bieden aan zonde, wat is dan zonde? En omdat ze dat niet goed kunnen definiëren kunnen ze er niet tegen strijden. Het geeft vaak een te passieve houding, aan de ene kant weten ze dat ze zondigen, maar wat ze precies verkeerd doen en hoe ze dat kunnen overwinnen is vaag. Meestal laat men het erbij en vraagt voor de zekerheid regelmatig vergeving voor zonde, zonder dat ze er verder mee kunnen.
Ik geloof echter dat we er een veel actievere houding tegenover kunnen hebben. Als we geloven, dat de Geest ons zonde openbaart, staan we er dan wel voor open om tegen die zonde te strijden en uiteindelijk af te leggen?? Of leggen we dat gewoon naast ons neer, omdat dat wel gemakkelijker is. Is het niet veel gemakkelijker een slachtofferrol aan te nemen tegenover de Heer dan dat we actief bezig zijn om ook dingen af te leggen die niet goed voor ons zijn?

2 Tim 1 schreef:

God heeft ons niet een geest van lafhartigheid gegeven, maar een geest van kracht, liefde en bezonnenheid.

Als we geloven dat de Geest in ons woont, moeten we tegelijkertijd beseffen, dat dit niet een geest van lafhartigheid is, maar van kracht...We hebben dus de Geest ontvangen om overwinning te behalen...

Berichten: 5057

Een tweede vraag die ik hier neer wil leggen is: hoe is jouw omgang met God? Om dit goed te begrijpen, is het belangrijk te kijken wie God is in de Bijbel. Het belangrijkste aspect van Zijn handelen heeft slechts één doel:
nl een intieme omgang met de mens. In een ander stukje op het forum heb ik dit duidelijk gemaakt: God wil wonen bij de mensen. Als we in de hemel zijn zullen we altijd in Zijn aanwezigheid zijn, maar ook hier op aarde kunnen we dat voor een deel beleven.

Met Kerst vieren we immers dat God de Vader Zijn zoon stuurde om bij ons te zijn? Ook nu kunnen we wandelen zoals Henoch wandelde met God. In hoeverre belemmert onze angst echter dat we vrijmoedig met Hem wandelen? Hoe intiem gaat u met God om?

Berichten: 1391

"Weet gij niet, dat gij Gods tempel zijt en de Geest Gods in u woont?" 1 Corinthiers 3:16

Vanaf de eeuwigheid was het Gods plan dat ieder geschapen wezen, vanaf de schitterende, heilige serafijn tot aan de mens, een tempel zou zijn waar de Schepper zou wonen. Tengevolge van de zonde, was de mens niet meer een tempel voor God. Het hart van de mens, dat verduisterd en bezoedeld was door het kwade, openbaarde niet meer de heerlijkheid van God. Door de vleeswording van de Zoon van God, is het hemelse plan vervuld.

God woont in de mens en door Zijn verlossende genade wordt het hart van de mens weer Zijn tempel.
God bestemde, dat de tempel te Jeruzalem een gedurige getuige zou zijn van het verheven doel, dat voor iedere ziel was geopend.
Maar de Joden begrepen helaas de betekenis niet van het gebouw, dat zij met zo'n trots beschouwden.
Tot verdriet van God gaven zij zichzelf niet over om een heilige tempel voor de Heilige Geest te zijn.
De voorhoven van de tempel te Jeruzalem, die vol waren met het rumoer van een onheilige markt, stelden maar al te wezenlijk de tempel van het hart voor.
Door de tempel te reinigen van kopers en verkopers, kondigde Jezus Zijn opdracht aan om de harten te reinigen van de bezoedeling der zonde, de zelfzuchtige begeerten en kwade gewoonten, die de ziel verderven.

Geen mens is in staat uit eigen kracht de menigte verkeerdheden uit het hart weg te doen.
Christus alleen kan de tempel van de ziel reinigen. Maar Hij zal niet met geweld binnen gaan. Hij komt niet tot het hart, zoals Hij van ouds tot de tempel kwam.
Maar Hij zegt: "Zie, Ik sta aan de deur en Ik klop: indien iemand Mijn stem zal horen en de deur opendoen, Ik zal tot hem inkomen en Ik zal met hem avondmaal houden en hij met Mij" (Openb. 3:20).

Hij zal komen, niet voor een enkele dag, want Hij zegt: "Ik zal in hen wonen en Ik zal onder hen wandelen en Ik zal hun God zijn en zij zullen Mij een volk zijn" (2 Cor. 6:16). Zijn tegenwoordigheid zal de ziel reinigen en heiligen, zodat de ziel een heilige tempel voor de Here zal worden en een woonstede Gods in de Geest (Efez.2:22).

De Here is gewilliger om de Heilige Geest te geven aan wie Hem dienen, dan de ouders om hun kinderen goede dingen te schenken.

Berichten: 106

CHATULIEM619 schreef:

Waarom heb je behoefte er een bijbels evenwicht in aan te brengen? Het lijkt wel alsof je reageert in een reflex. Je moet vooral laten zien, dat God ook een oordelend God is. Waarom???

De basis van de relatie met God is liefde. En dat wil heel wat zeggen. Liefde van Hem voor mij, omdat Hij Zijn Zoon gestuurd heeft naar deze wereld. Deze tekst vertelt mij dat we niet bang hoeven te zijn voor God, omdat de Geest in ons woont.

Dat oordeel van God is verdwenen als we in Christus zijn omdat we bevrijd zijn van de wet. De wet veroordeelt de zonde immers. Het oordeel geldt niet meer voor de verlosten in Christus. We hoeven dus niet te vrezen.
De term In Christus zijn beschrijft een status. Je bent in Christus als je een kind van God bent. Verliezen we deze status als we zondigen? Sommigen denken dat wel. Ik denk dat dat pas het geval is, als we Hem de rug toekeren. Zolang we Hem vasthouden, zullen we in Christus zijn. Zeggen we Hem vaarwel, dan zal Hij ons laten gaan.
Maar dat heeft niks te maken met de dagelijkse zonde die we doen, die zijn immers betaald door Jezus aan het kruis. Hij is voor onze zonde aan het kruis gegaan, niet omdat we uit onszelf zo perfect waren.
Nu leven mensen vaak in een kramp. Aan de ene kant geloven ze wel dat God hun bevrijd en verlost heeft van het oordeel van de wet, maar zodra ze iets verkeerds doen denken ze meteen dat God hen straft.
Je kunt niet iemand lief hebben en tegelijk bang voor Hem zijn. Veel mensen hebben dat in hun eigen leven ook gemerkt omdat ze getrouwd waren met een partner die hun overheerste...Dan was er waarschijnlijk wel liefde, maar die liefde werd overheerst door angst om het fout te doen. Hoeveel mensen laten zich in hun geloof leiden door hun angst voor God en hoeveel door hun liefde voor Hem?

Onze status van In Christus zijn houdt nog meer in. We zijn niet alleen verloste zondaars, nee, we mogen ons zelfs kinderen van God noemen. Dat houdt dus in, dat onze relatie verder gaat dan alleen maar genade ontvangen. We mogen dus bij Hem komen en Hem aanspreken als Abba, wat eigenlijk papa betekent. De Geest geeft ons de vrijmoedigheid en de kracht om Hem aan te roepen als papa. Dit geeft de intimiteit van onze relatie met God weer. Een kind houdt van zn Vader, ook al vindt hij Hem nog wel eens streng. Een Vader staat klaar om Zijn kind te helpen. lief te hebben en te vergeven...

Amen Chat, mooi verwoord en helemaal mee eens! Lachende smiley

Dank aan Jezus onze Redder, en aan God onze liefdevolle Vader!

Berichten: 106

CHATULIEM619 schreef:

Na deze theoretische verhandeling terug naar de praktijk. Hoe ziet ons dagelijks leven met God eruit.

Het eerste wat ik merk, is dat voor veel mensen het begrip zonde een vaag begrip is. Weerstand bieden aan zonde, wat is dan zonde? En omdat ze dat niet goed kunnen definiëren kunnen ze er niet tegen strijden. Het geeft vaak een te passieve houding, aan de ene kant weten ze dat ze zondigen, maar wat ze precies verkeerd doen en hoe ze dat kunnen overwinnen is vaag. Meestal laat men het erbij en vraagt voor de zekerheid regelmatig vergeving voor zonde, zonder dat ze er verder mee kunnen.
Ik geloof echter dat we er een veel actievere houding tegenover kunnen hebben. Als we geloven, dat de Geest ons zonde openbaart, staan we er dan wel voor open om tegen die zonde te strijden en uiteindelijk af te leggen?? Of leggen we dat gewoon naast ons neer, omdat dat wel gemakkelijker is. Is het niet veel gemakkelijker een slachtofferrol aan te nemen tegenover de Heer dan dat we actief bezig zijn om ook dingen af te leggen die niet goed voor ons zijn?

Als we geloven dat de Geest in ons woont, moeten we tegelijkertijd beseffen, dat dit niet een geest van lafhartigheid is, maar van kracht...We hebben dus de Geest ontvangen om overwinning te behalen...

Vraagje: Wat ik heb rood heb gemarkeerd, waar vind ik dat terug in de bijbel?Ik dacht dat de Geest de wereld overtuigd van zonde, namelijk dat ze niet geloven in Jezus, maar ik weet geen tekst die zegt dat de Geest christenen, die immers vergeven zijn, overtuigd van zonde?
groetjes,
Dennis

Berichten: 80

DENNISS669 schreef:

Vraagje: Wat ik heb rood heb gemarkeerd, waar vind ik dat terug in de bijbel?Ik dacht dat de Geest de wereld overtuigd van zonde, namelijk dat ze niet geloven in Jezus, maar ik weet geen tekst die zegt dat de Geest christenen, die immers vergeven zijn, overtuigd van zonde?
groetjes,
Dennis

Inderdaad Dennis, zo zie ik het bijbels gezien ook.
Het eerste wat de heilige Geest doet bij een ongelovige, is hem overtuigen van zonde. Het gaat dan niet over allerlei zonden die een mens kan doen, maar over de zonde van ongeloof. De zonde van het verwerpen van het offer van de Here Jezus. Wie zo door de heilige Geest overtuigd wordt van het verwerpen van de Here Jezus en dit als zonde ziet, zal nu onder belijdenis van deze zonde tot de Messias komen. Deze mens heeft dan, overtuigd van zijn zonde de Here Jezus aanvaard.
De mens die overtuigd is van zijn zonde, gerechtigheid en oordeel en de boodschap van God aanvaardt, aanvaardt de Here Jezus als Heiland en Heer.
Het staat in Johannes 16:7 en 8. "Werkelijk, het is goed voor jullie dat ik ga, want als ik niet ga zal de pleitbezorger niet bij jullie komen, maar als ik weg ben, zal ik hem jullie zenden. Wanneer hij komt zal hij de wereld duidelijk maken wat zonde, gerechtigheid en oordeel is".