Hoe gaan single moeders op deze site om met...

Berichten: 735

Pieter had een heel mooi stuk geschreven in het topic gebed,
Een stuk waar denk ik velen van ons... wel vragen omtrent hebben...
Dus leek het me wel goed om der een topic van te maken...
Voor de duidelijkheid heb ik Pieter zijn verhaal en Jills reactie daarop even hier onder geplakt...

PIETER649 schreef:
Ten eerste sterkte bij dit vervelende aspect van jouw dagelijkse leven.

Door de steeds vaker voorkomende samengestelde gezinnen, vallen steeds meer mensen buiten de boot.
Mannen die een periode een vrouw met kinderen in hun huis hebben en voor deze kinderen een vaderfiguur willen zijn, hebben na het eindigen van de relatie geen enkel recht op een omgangsregeling.
Zelf loop ik ook dit risico, als Annette bij mij weggaat, of de kinderen zouden na haar overlijden bij hun biologische vader gaan wonen, heb ik ook geen poot om op te staan en zal ik ze nooit meer zien. Wettelijk is hiervoor ook niets geregeld.

Het voorbeeld van grootouders die hun kleinkinderen moeten missen na een scheiding van hun kinderen, is algemeen bekend.
Hier hebben we het zelfs over bloedverwanten!!
Dat roept bij mij de vraag op hoe de single moeders op deze site daarmee omgaan:
Ongeacht het contact met hun vader, hou jij in de gaten dat opa & oma van de andere kant nog contact met hun kleinkinderen hebben?
Dit ook in het belang van de kinderen trouwens...

Ja Pieter dat is ook een hele moeilijke zaak die je aan snijd.
Heeft veel te maken met hoe gezinnen uit elkaar zijn gegaan. Is dat gepaard gegaan met veel ruzies of juist onderlinge overleg. Hoe is de man met deze situatie omgegaan naar de kinderen toe. Want ik denk als er contact is met de vader dat de kinderen vanzelf bij die opa en oma komen toch.
Maar als de vader niet de omgang met zijn kinderen heeft in dat geval is
de vader daar verantwoordelijk voor en niet de moeder.
In het geval dat je een nieuwe relatie aangaat met kinderen die er bij komen en het stop ja dan is dat erg verschrikkelijk want dan heb je geen rechten op deze kinderen. Ook niet ingeval van overlijden.
Nu dacht ik wel dat als de moeder het in haar testament heeft staan waar de kinderen heen gaan na haar overlijden dat dan zeker daan naar gekeken werd. Maar weet niet zeker of het dan ook gaat zoals het beschreven is in haar wil.
Misschien wil jij dat eens uitzoeken en bij een notaris je licht eens opsteken. Dan weet iedereen het hier op het forum. Want ik vind het wel een hele goede vraag.
Succes Jill

Berichten: 2109

JILL658 schreef:

Nu dacht ik wel dat als de moeder het in haar testament heeft staan waar de kinderen heen gaan na haar overlijden dat dan zeker daan naar gekeken werd. Maar weet niet zeker of het dan ook gaat zoals het beschreven is in haar wil.

Het testament dient volgens mij in principe gevolgd te worden, maar als er juridische gronden zijn voor andere gegadigden, dan is het nog allerminst zeker of het testament wordt uitgevoerd, al zal het antwoord pas na een formele rechtsgang tot stand komen. En ja, in zo'n rechtsgang is een mens toch afhankelijk van de gedrevenheid en argumenten van een advocaat/officier...

(EDIT: overgenomen uit topic Gebed-bedankt, waar het afdwaalde van het onderwerp)

Berichten: 3295

het gekke in de wet is dat op het moment dat je een gezin gaat vormen met iemand die kinderen heeft, dat je automatisch zorgPLICHT hebt.
je bent dus verplicht zorg te dragen voor deze kinderen.
de consequentie is dus dat je bijvoorbeeld strafbaar bent bij verwaarlozing.
het gekke ligt hem hierin, dat je na beeindiging vd relatie geen enkel recht hebt t.o.v. deze kinderen waar je misschien jaren voor hebt gezorgd en alles voor hebt betaald.

enige troost mag hierin liggen dat als je enkele jaren met andermans kinderen een gezin hebt gevormd, deze kinderen van je kunnen erven onder dezelfde voorwaarden als biologische kinderen.

Berichten: 1181

Hier een single mams Lachende smiley

Ik vind dit geen makkelijk onderwerp.
Mijn kinderen hebben een dag per maand een vaderdag, en ik denk dat mijn ex dat meer als genoeg vind.
Mijn ex schoonouders hebben mij na de scheiding met roddels en valse beschuldigingen overladen, net zolang tot ik ze voorgoed de deur wees.

Het gevolg hiervan is dat mijn kinderen ook geen contact meer hebben met die kant van de familie incl opa en oma. Dit is dus mijn schuld. Niet dat ze ooit langskwamen ofzo, maar het doet mijn exschoonouders waarschijnlijk wel verdriet dat ze hun enige kleinkinderen nooit meer zien zoals het nu gaat.
(niet dat ze dat ooit zullen zeggen, maar toch...)

Mijn idee is dat de vader van de kinderen er maar voor moet zorgen dat ze bij zijn ouders langs gaan, maar tot op heden heeft hij dat nooit gedaan.

ik heb geen idee tot hoever mijn verantwoordelijkheid daarin rijkt. Moet ik mezelf laten kwetsen door zijn ouders en mijn kids laten gaan om vervolgens alleen maar kommentaar op mijn opvoeding te krijgen...of......
laat ik het aan mijn ex over, in die ene dag per maand?
wat is eerlijk tegenover de kinderen....die vraag kan me echt weleens bezig houden, ook al weet ik dat ze hun opa en oma niet missen?

Berichten: 735

Het is idd een moeilijk iets...
Van mijn jongste weet ik dat hij doormiddel van zijn vader nog contact heeft met zijn grootouders... En ook laat ik em met verjaardagen en kerst ed netjes een kaartje sturen....
Bij de oudste is dat weer een heel ander verhaal, Hij heeft geen omgang met zijn vader, ( dit is gerechtelijk vast gesteld in het belang van mijn zoon)
Laat ik hem contact onderhouden met zijn Oma dan zal hij dus ook contact gaan hebben met zijn vader...
Wat in dit geval absoluut niet wenselijk is...
In het begin heb ik wel geprobeert om het contact in stand te houden, omwille van mijn zoon en omwille van men ex schoonmoeder...
Er mocht gebeld worden en ze was bij ons thuis welkom...
Echter wou ik niet dat hij naar haar ging....
En ja na een half jaar is het contact verwaterd...
Na een jaar kwam er al niet eens meer een kaartje voor zijn verjaardag...
Maar nee ik voel me niet schuldig...Ik denk dat Oma zelf in dit geval ook wel enige moeite had mogen doen om contact te onderhouden...
Ik denk dan ook dat je het niet enkel bij de moeder kan leggen, Maar ook bij de eventuele grootouders om er zelf iets mee te doen...

Berichten: 1663

ik heb er voor gekozen wel met de kinderen naar mijn ex-schoonmoeder te gaan. Mijn situatie is ook anders dan die van Jolan, mijn ex-schoonmoeder koos zelfs mijn kant in het hele scheidingsdrama.

Mijn ex-schoonmoeder heeft niet bijgedrage aan de scheiding, ik vind het dan ook niet eerlijk dat zij haar enigste kleinkinderen niet meer ziet doordat ik 140 km verderop ben gaan wonen.
Ook wil ik mijn kinderen hun oma niet onthouden.
Ik ga echt niet wekelijks bij haar op de koffie maar eens in de zoveel weken een paar uurtjes langwaaien doet haar en de kinderen veel plezier.
Eigenlijk vind ik dat dit de verantwoording van mn ex is, maar ja, als die het niet doet zijn de kinderen daar de dupe van.

Berichten: 588

euhm ik mag dan geen kinderen hebben maar ik kom wel uit een gezin waar me ouders gescheiden zijn.
Ik heb helaas me oma van moeders kant nooit gekend simpel weg omdat ze al dood was eer ik geboren was. Das 1, me opa van moeders kant ook niet vaak gezien omdat hij in duitsland woonde en ook voor mij dan vroeg stierf. Maar me ooms en tantes neven en nichten van mijn vaders kant en moeders kant heb ik wel vaak gezien of heb ik contact mee. Maar idd het ligt dan wel aan de ouders van de kinderen of ze ze ophalen en ook mee nemen naar de rest van zijn/haar familie. ik bedoel dus de partner die de kinderen niet heeft. Als die geetf om zijn/haar kinderen dan doet ie er ook moeite voor om dan ook de rest van zijn familie.... Je ontneemt op zoon manier nl de familie van het kind waar een kind recht op heeft. Het kind heeft nl niet gevraagd dat zijn/haar ouders uitelkaar gingen dacht ik zo ff tussen neus en lippen door.

Berichten: 735

Ik denk dat het voor een gedeelte zoals ik in men vorige stukje ookal aangaf, ook ligt bij de "andere"familie.... Die kunnen ook aangeven wel kontakt te willen houden, en ook hun kunnen er iets mee doen denk ik.
bv een kaartje met verjaardagen of eens even bellen of wat dan ook maar,

Berichten: 588

ROBBEDOES873 schreef:

Ik denk dat het voor een gedeelte zoals ik in men vorige stukje ookal aangaf, ook ligt bij de "andere"familie.... Die kunnen ook aangeven wel kontakt te willen houden, en ook hun kunnen er iets mee doen denk ik.
bv een kaartje met verjaardagen of eens even bellen of wat dan ook maar,

Sja geef ik je gelijk in deed me pa idd ook nooit kreeg nooit een kaartje met me verjaardag....

Berichten: 4047

jolan, ik zou zeggen; ga uit van t belang van je kinderen...
in jouw geval zou dat dus geen contact zijn, denk ik.

mijn gewezen schoonouders willen graag dat ik langskom, en missen me, maar dan wel liever zonder mn kinderen....
dus dat is duidelijk, toch?

Berichten: 4

Als ik jullie verhalen lees denk ik dat ik veel geluk heb gehad. Mijn ex heeft mij weliswaar verlaten voor een ander, maar ik heb nog steeds contact met mijn 'schoonfamilie'. Mijn schoonmoeder die in een verpleegtehuis woonde ben ik samen met mijn kinderen regelmatig blijven bezoeken. Het was een lieve vrouw (ze is begin dit jaar overleden) en zij kon er uiteindelijk ook niets aan doen dat haar zoon ons verliet.

Mijn zwager en schoonzusje hadden we altijd al veel contact mee. Na de scheiding hebben zij ook niet willen 'kiezen'. Ze hebben contact met mij en de kinderen en ook met mijn ex en zijn vrouw.

Toen mijn zwager in het beging zei: je bent mijn schoonzusje en je blijft mijn schoonzusje, was ik heel blij met die uitspraak, maar twijfelde wel of dit zo zou blijven.

Inmiddels ben ik 2,5 jaar gescheiden en ze zijn er nog steeds voor mij!

Dit houdt ook in dat op de verjaardagen van mijn zwager en schoonzus ik mijn ex en zijn vrouw tegenkom. Eerste keer was moeilijk en kromme tenen. Nu gaat ook dat goed.

Mijn kinderen zijn blij dat ze hun oma tot aan haar dood toe zijn blijven bezoeken. Mijn zwager en schoonzusje zijn hun lievelings oom en tante.

Met andere woorden; zo kan het ook en ik ben er heel erg gelukkig mee.

Berichten: 735

SPIRIT227 schreef:

Als ik jullie verhalen lees denk ik dat ik veel geluk heb gehad. Mijn ex heeft mij weliswaar verlaten voor een ander, maar ik heb nog steeds contact met mijn 'schoonfamilie'. Mijn schoonmoeder die in een verpleegtehuis woonde ben ik samen met mijn kinderen regelmatig blijven bezoeken. Het was een lieve vrouw (ze is begin dit jaar overleden) en zij kon er uiteindelijk ook niets aan doen dat haar zoon ons verliet.

Mijn zwager en schoonzusje hadden we altijd al veel contact mee. Na de scheiding hebben zij ook niet willen 'kiezen'. Ze hebben contact met mij en de kinderen en ook met mijn ex en zijn vrouw.

Toen mijn zwager in het beging zei: je bent mijn schoonzusje en je blijft mijn schoonzusje, was ik heel blij met die uitspraak, maar twijfelde wel of dit zo zou blijven.

Inmiddels ben ik 2,5 jaar gescheiden en ze zijn er nog steeds voor mij!

Dit houdt ook in dat op de verjaardagen van mijn zwager en schoonzus ik mijn ex en zijn vrouw tegenkom. Eerste keer was moeilijk en kromme tenen. Nu gaat ook dat goed.

Mijn kinderen zijn blij dat ze hun oma tot aan haar dood toe zijn blijven bezoeken. Mijn zwager en schoonzusje zijn hun lievelings oom en tante.

Met andere woorden; zo kan het ook en ik ben er heel erg gelukkig mee.

Echt heel fijn dat het zo ook kan Spirit Lachende smiley